Achinese
‘Oh ban troh geuwoe Musa bak kaom- Geuh jiek seuuem beungehgeuh leupah Geukheun treuk brok that kukeubah gata Dum gata puja nyang bukon Allah Peue han ek tapreh yue Tuhan gata Goh lom lon gisa tapeubuet bagah Geutiek ngon papeuen kayee ngon batee Geumat bak ulee aduen-geuh bagah Geutarek bak ok ukeue geuh keunan Teuma kheun aduen adoe meutuah Nyan kaomteuh nyan hai aneuk ma lon Han jideungo lon peue nyang lon peugah Rap jipeumate lon le kaom nyan Teuma bek meunan lon tapeusalah Meu jieu meunoe tapeubuet ke lon Seunang jih bandum galak jih leupah Bek takheun saban lon ngon kaom nyan Keubit jih dum nyan lalem sileupah
Afar
Nabii Muusa isi Rabbih angaarawak isi mara fan yuduure waqdi naqabu luk rooka luk yuduure, Nabii Muusa isi marak yok lakal yoo elle ciggilteenim manxu qaxumaah, sinni Rabbih amrik tisissikeenii anu siinil aduureh gide? keenik iyye, Nabii Muusa ken naqabuk gexxaamah tawraat lucwa baaxol qideeh isi toobokoyta Nabii Haaruunuk amo xabba hee isi fan kaa giitak, tokkel Nabii Haaruun yinah baxaw diggah sinam yoo tussuqunxeeh yoo qide raartek atu qaduwwi yol mawallisinaay daalimiinih yan marih loowot yoo mahaysin kaak iyye
Afrikaans
En toe Moses na sy volk terugkeer, was hy verontwaardig en bedroef. Hy het gesê: Wat julle agter my rug gedoen het, was sondig. Wil julle die oordeel van julle Heer verhaas? En hy het die tablette neergegooi, sy broer aan die hoof gegryp en na hom toe getrek. Aäron het gesê: Seun van my moeder! Die volk het my vir ’n swakkeling aangesien en my amper doodgemaak. Laat my vyande tog nie oor my verheug wees nie, en reken my nie onder die oortreders nie
Albanian
Dhe kur u kthye Musa te populli i vet, i hidheruar dhe i pikelluar, tha: “Po shume keq jeni sjelle pasi shkova une! A deshet ta shpejtoni urdherin e Zotit tuaj?” – dhe i hudhi pllakat, kurse vellaun e vet e kapi per flokesh dhe e terhoqi kah vetja. “O bir i nenes time!, - i tha, (harunit) populli me ka pare te dobet dhe perpak desh me mbyten; mos ben te me hakmirren armiqte dhe mos me konsidero prej atyre qe kane bere mizori”
Dhe kur u kthye Musa te populli i vet, i hidhëruar dhe i pikëlluar, tha: “Po shumë keq jeni sjellë pasi shkova unë! A deshët ta shpejtoni urdhërin e Zotit tuaj?” – dhe i hudhi pllakat, kurse vëllaun e vet e kapi për flokësh dhe e tërhoqi kah vetja. “O bir i nënës time!, - i tha, (harunit) populli më ka parë të dobët dhe përpak desh më mbytën; mos bën të më hakmirren armiqtë dhe mos më konsidero prej atyre që kanë bërë mizori”
E, kur Musai u kthye te populli i tij, i zemeruar dhe i pikelluar, thirri: “Sa ne menyre te shemtuar jeni sjelle pas shkuarjes sime! A mos valle e keni shpejtuar urdherin e Zotit tuaj?” Dhe i hodhi pllakat (e Teuratit) e kapi vellain per koke, duke ia afruar vetes. (Haruni) i tha: “O djali nenes sime! Ky popull me te vertete, me konsideroi per te dobet dhe gati me mbyten. Dhe, mos me turpero para armiqeve dhe mos me numro ne mesin e zullumqareve”
E, kur Musai u kthye te populli i tij, i zemëruar dhe i pikëlluar, thirri: “Sa në mënyrë të shëmtuar jeni sjellë pas shkuarjes sime! A mos vallë e keni shpejtuar urdhërin e Zotit tuaj?” Dhe i hodhi pllakat (e Teuratit) e kapi vëllain për koke, duke ia afruar vetes. (Haruni) i tha: “O djali nënës sime! Ky popull me të vërtetë, më konsideroi për të dobët dhe gati më mbytën. Dhe, mos më turpëro para armiqëve dhe mos më numro në mesin e zullumqarëve”
Kur Musai u kthye te populli i tij, i zemeruar dhe i pikelluar, thirri: “Shume e keqe eshte ajo qe keni bere pas ikjes sime! A mos valle donit te shpejtonit ndeshkimin e Zotit tuaj?” Pastaj i hodhi pllakat dhe, duke e kapur vellane per koke, e terhoqi drejt vetes. Haruni i tha: “O djali i nenes sime! Ne te vertete, keta njerez me quajten per te dobet dhe gati me mbyten. Mos me turpero para armiqve dhe mos me llogarit nder keqberesit!”
Kur Musai u kthye te populli i tij, i zemëruar dhe i pikëlluar, thirri: “Shumë e keqe është ajo që keni bërë pas ikjes sime! A mos vallë donit të shpejtonit ndëshkimin e Zotit tuaj?” Pastaj i hodhi pllakat dhe, duke e kapur vëllanë për koke, e tërhoqi drejt vetes. Haruni i tha: “O djali i nënës sime! Në të vërtetë, këta njerëz më quajtën për të dobët dhe gati më mbytën. Mos më turpëro para armiqve dhe mos më llogarit ndër keqbërësit!”
E kur u kthye Musai shume i hidheruar te populli i vet, tha: “Sa keq me paskeni zevendesuar pas shkuarjes sime! A e ngutet (pritjen) urdherin e Zotit tuaj? I hodhi pllakat dhe e zuri per (floke) koke vellain e vet duke e terhequr kah vetja”. Ai (vellai Harun) tha: “O bir i nenes sime, populli me mundi dhe gati me mbyti, mos i kenaq me mua armiqte de mos me konsidero mua me njerezit mizore”
E kur u kthye Musai shumë i hidhëruar te populli i vet, tha: “Sa keq më paskeni zëvendësuar pas shkuarjes sime! A e ngutët (pritjen) urdhërin e Zotit tuaj? I hodhi pllakat dhe e zuri për (flokë) koke vëllain e vet duke e tërhequr kah vetja”. Ai (vëllai Harun) tha: “O bir i nënës sime, populli më mundi dhe gati më mbyti, mos i kënaq me mua armiqtë de mos më konsidero mua me njerëzit mizorë”
E kur u kthye Musai shume i hidheruar te populli i vet, tha: "Sa keq me paskeni zevendesuar pas shkuarjes sime! A e ngutet (pritjen) urdhrin e Zotit tuaj?" I hodhi pllakat dhe e zuri per (floke) koke vellain e vet duke e terhequr kah vetja. Ai (vellai Har)
E kur u kthye Musai shumë i hidhëruar te populli i vet, tha: "Sa keq më paskeni zëvendësuar pas shkuarjes sime! A e ngutët (pritjen) urdhrin e Zotit tuaj?" I hodhi pllakat dhe e zuri për (flokë) koke vëllain e vet duke e tërhequr kah vetja. Ai (vëllai Har)
Amharic
musami iyetek’ot’ana iyazene wede hizibochu betemelese gize «ke’ine behwala be’ine layi yetekachihuti negeri kefa! yegetachihuni ti’izazi techakolachihuni» alachewi፡፡ seledawochunimi t’alachewi፡፡ yewenidimunimi rasi (ts’eguri) wederisu yemigotitewi sihoni yaze፡፡ (wenidimumi)፡- «yenate liji hoyi! hizibochu nak’unyi፡፡ ligedilunyimi tek’arabu፡፡ silezihi be’ine t’elatochini atasidesitibinyi፡፡ ke’amets’enyochi hizibochimi gari atadirigenyi» alewi፡፡
musami iyetek’ot’ana iyazene wede ḥizibochu betemelese gīzē «ke’inē beḫwala be’inē layi yetekachihuti negeri kefa! yegētachihuni ti’izazi techakolachihuni» ālachewi፡፡ selēdawochunimi t’alachewi፡፡ yewenidimunimi rasi (ts’eguri) wederisu yemīgotitewi sīẖoni yaze፡፡ (wenidimumi)፡- «yenatē liji hoyi! ḥizibochu nak’unyi፡፡ līgedilunyimi tek’arabu፡፡ silezīhi be’inē t’elatochini ātasidesitibinyi፡፡ ke’āmets’enyochi ḥizibochimi gari ātadirigenyi» ālewi፡፡
ሙሳም እየተቆጣና እያዘነ ወደ ሕዝቦቹ በተመለሰ ጊዜ «ከእኔ በኋላ በእኔ ላይ የተካችሁት ነገር ከፋ! የጌታችሁን ትእዛዝ ተቻኮላችሁን» አላቸው፡፡ ሰሌዳዎቹንም ጣላቸው፡፡ የወንድሙንም ራስ (ጸጉር) ወደርሱ የሚጎትተው ሲኾን ያዘ፡፡ (ወንድሙም)፡- «የናቴ ልጅ ሆይ! ሕዝቦቹ ናቁኝ፡፡ ሊገድሉኝም ተቃራቡ፡፡ ስለዚህ በእኔ ጠላቶችን አታስደስትብኝ፡፡ ከአመጸኞች ሕዝቦችም ጋር አታድርገኝ» አለው፡፡
Arabic
«ولما رجع موسى إلى قومه غضبان» من جهتهم «أسفا» شديد الحزن «قال» «بئسما» أي بئس خلافة «خلفتموني» ها «من بعدي» خلافتكم هذه حيث أشركتم «أعجلتم أمر ربكم وألقى الألواح» ألواح التوراة غضبا لربه فتكسرت «وأخذ برأس أخيه» أي شعره بيمينه ولحيته بشماله «يجره إليه» غضبا «قال» يا «ابْنَ أُمِّ» بكسر الميم وفتحها، أراد أمي وذكرها أعطف لقبله «إن القوم استضعفوني وكادوا» قاربوا «يقتلونني فلا تُشْمت» تُفرح «بي الأعداء» بإهانتك إياي «ولا تجعلني مع القوم الظالمين» بعبادة العجل في المؤاخذة
wlma raje musaa 'iilaa qawmih min bani 'iisrayiyl ghadban hzynana; li'ana allah qad akhbrh 'anah qad futin qwmh, wa'ana alsamry qad adllahm, qal mwsa: bis alkhilafat alty khalaftumuni min bedy, 'aeajiltum 'amr rbkm? ay: astejltm mjyyy 'iilaykum wahu mqddar min allah teala? wa'alqaa musaa 'alwah altawrat ghdba ealaa qawmih aladhin ebdu alejl, wghdbana ealaa 'akhih harwn, wamsk biras 'akhih yajuruh 'ilyh, qal harun mstetfana: ya abn amy: 'iina alqawm astdhlwny wedduny deyfana wqarbu 'ana yqtlwny, fala tasrr al'aeda' bima tafeal by, wala tajealni fi ghdbk mae alqawm aladhin khalfu amrk webdu alejl
ولما رجع موسى إلى قومه مِن بني إسرائيل غضبان حزينًا؛ لأن الله قد أخبره أنه قد فُتِن قومه، وأن السامريَّ قد أضلَّهم، قال موسى: بئس الخلافة التي خلفتموني مِن بعدي، أعجلتم أَمْر ربكم؟ أي: أستعجلتم مجيئي إليكم وهو مقدَّر من الله تعالى؟ وألقى موسى ألواح التوراة غضبا على قومه الذين عبدوا العجل، وغضبًا على أخيه هارون، وأمسك برأس أخيه يجره إليه، قال هارون مستعطفًا: يا ابن أمي: إن القوم استذلوني وعدُّوني ضعيفًا وقاربوا أن يقتلوني، فلا تَسرَّ الأعداء بما تفعل بي، ولا تجعلني في غضبك مع القوم الذين خالفوا أمرك وعبدوا العجل
Walamma rajaAAa moosa ila qawmihi ghadbana asifan qala bisama khalaftumoonee min baAAdee aAAajiltum amra rabbikum waalqa alalwaha waakhatha birasi akheehi yajurruhu ilayhi qala ibna omma inna alqawma istadAAafoonee wakadoo yaqtuloonanee fala tushmit biya alaAAdaa wala tajAAalnee maAAa alqawmi alththalimeena
Wa lammaa raja'a Moosaaa ilaa qawmihee ghadbaana asifan qaala bi'samaa khalaftumoonee mim ba'dee a-'ajiltum amra Rabbikum wa alqal alwaaha wa akhaza biraasi akheehi yajurruhoo ilaih; qaalab na umma innal qawmas tad'afoonee wa kadoo yaqtu loonanee; falaa tushmit biyal a'daaa'a wa laa taj'alnee ma'al qawmiz zaalimeen
Walamma rajaAAa moosa ilaqawmihi ghadbana asifan qala bi/samakhalaftumoonee min baAAdee aAAajiltum amra rabbikum waalqa al-alwahawaakhatha bira/si akheehi yajurruhu ilayhi qalaibna omma inna alqawma istadAAafoonee wakadooyaqtuloonanee fala tushmit biya al-aAAdaa walatajAAalnee maAAa alqawmi aththalimeen
Walamma rajaAAa moosa ila qawmihi ghadbana asifan qala bi/sama khalaftumoonee min baAAdee aAAajiltum amra rabbikum waalqa al-alwaha waakhatha bira/si akheehi yajurruhu ilayhi qala ibna omma inna alqawma istadAAafoonee wakadoo yaqtuloonanee fala tushmit biya al-aAAdaa wala tajAAalnee maAAa alqawmi alththalimeena
walamma rajaʿa musa ila qawmihi ghadbana asifan qala bi'sama khalaftumuni min baʿdi aʿajil'tum amra rabbikum wa-alqa l-alwaha wa-akhadha birasi akhihi yajurruhu ilayhi qala ib'na umma inna l-qawma is'tadʿafuni wakadu yaqtulunani fala tush'mit biya l-aʿdaa wala tajʿalni maʿa l-qawmi l-zalimina
walamma rajaʿa musa ila qawmihi ghadbana asifan qala bi'sama khalaftumuni min baʿdi aʿajil'tum amra rabbikum wa-alqa l-alwaha wa-akhadha birasi akhihi yajurruhu ilayhi qala ib'na umma inna l-qawma is'tadʿafuni wakadu yaqtulunani fala tush'mit biya l-aʿdaa wala tajʿalni maʿa l-qawmi l-zalimina
walammā rajaʿa mūsā ilā qawmihi ghaḍbāna asifan qāla bi'samā khalaftumūnī min baʿdī aʿajil'tum amra rabbikum wa-alqā l-alwāḥa wa-akhadha birasi akhīhi yajurruhu ilayhi qāla ib'na umma inna l-qawma is'taḍʿafūnī wakādū yaqtulūnanī falā tush'mit biya l-aʿdāa walā tajʿalnī maʿa l-qawmi l-ẓālimīna
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰۤ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَـٰنَ أَسِفࣰا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِی مِنۢ بَعۡدِیۤۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِیهِ یَجُرُّهُۥۤ إِلَیۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِی وَكَادُوا۟ یَقۡتُلُونَنِی فَلَا تُشۡمِتۡ بِیَ ٱلۡأَعۡدَاۤءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِی مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِینَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفࣰ ا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيَۖ أَعَجِلۡتُمُۥ أَمۡرَ رَبِّكُمُۥۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِۦ يَجُرُّهُۥ إِلَيۡهِۦۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسٜ يٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفࣰ ا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيَۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى اَ۬لۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ اَ۪بۡنَ أُمَّ إِنَّ اَ۬لۡقَوۡمَ اَ۪سۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ اَ۬لۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ اَ۬لۡقَوۡمِ اِ۬لظَّٰلِمِينَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسۭيٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيَۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى اَ۬لۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ اَ۪بۡنَ أُمَّ إِنَّ اَ۬لۡقَوۡمَ اَ۪سۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ اَ۬لۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ اَ۬لۡقَوۡمِ اِ۬لظَّٰلِمِينَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوۡسٰ٘ي اِلٰي قَوۡمِهٖ غَضۡبَانَ اَسِفًاۙ قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُوۡنِيۡ مِنۭۡ بَعۡدِيۡۚ اَعَجِلۡتُمۡ اَمۡرَ رَبِّكُمۡۚ وَاَلۡقَي الۡاَلۡوَاحَ وَاَخَذَ بِرَاۡسِ اَخِيۡهِ يَجُرُّهٗ٘ اِلَيۡهِؕ قَالَ ابۡنَ اُمَّ اِنَّ الۡقَوۡمَ اسۡتَضۡعَفُوۡنِيۡ وَكَادُوۡا يَقۡتُلُوۡنَنِيۡؗۖ فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ الۡاَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِيۡ مَعَ الۡقَوۡمِ الظّٰلِمِيۡنَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰۤ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَـٰنَ أَسِفࣰا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِی مِنۢ بَعۡدِیۤۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِیهِ یَجُرُّهُۥۤ إِلَیۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِی وَكَادُوا۟ یَقۡتُلُونَنِی فَلَا تُشۡمِتۡ بِیَ ٱلۡأَعۡدَاۤءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِی مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِینَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوۡسٰ٘ي اِلٰي قَوۡمِهٖ غَضۡبَانَ اَسِفًاﶈ قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُوۡنِيۡ مِنۣۡ بَعۡدِيۡﵐ اَعَجِلۡتُمۡ اَمۡرَ رَبِّكُمۡﵐ وَاَلۡقَي الۡاَلۡوَاحَ وَاَخَذَ بِرَاۡسِ اَخِيۡهِ يَجُرُّهٗ٘ اِلَيۡهِﵧ قَالَ ابۡنَ اُمَّ اِنَّ الۡقَوۡمَ اسۡتَضۡعَفُوۡنِيۡ وَكَادُوۡا يَقۡتُلُوۡنَنِيۡﵠ فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ الۡاَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِيۡ مَعَ الۡقَوۡمِ الظّٰلِمِيۡنَ ١٥٠
Wa Lamma Raja`a Musa 'Ila Qawmihi Ghađbana 'Asifaan Qala Bi'sama Khalaftumuni Min Ba`di 'A`ajiltum 'Amra Rabbikum Wa 'Alqa Al-'Alwaha Wa 'Akhadha Bira'si 'Akhihi Yajurruhu 'Ilayhi Qala Abna 'Umma 'Inna Al-Qawma Astađ`afuni Wa Kadu Yaqtulunani Fala Tushmit Biya Al-'A`da'a Wa La Taj`alni Ma`a Al-Qawmi Az-Zalimina
Wa Lammā Raja`a Mūsá 'Ilá Qawmihi Ghađbāna 'Asifāan Qāla Bi'samā Khalaftumūnī Min Ba`dī 'A`ajiltum 'Amra Rabbikum Wa 'Alqá Al-'Alwāĥa Wa 'Akhadha Bira'si 'Akhīhi Yajurruhu 'Ilayhi Qāla Abna 'Umma 'Inna Al-Qawma Astađ`afūnī Wa Kādū Yaqtulūnanī Falā Tushmit Biya Al-'A`dā'a Wa Lā Taj`alnī Ma`a Al-Qawmi Až-Žālimīna
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَيٰ إِلَيٰ قَوْمِهِۦ غَضْبَٰنَ أَسِفاࣰ قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِے مِنۢ بَعْدِيَۖ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْۖ وَأَلْقَي اَ۬لْأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥ إِلَيْهِۖ قَالَ اَ۪بْنَ أُمَّ إِنَّ اَ۬لْقَوْمَ اَ۪سْتَضْعَفُونِے وَكَادُواْ يَقْتُلُونَنِے فَلَا تُشْمِتْ بِيَ اَ۬لْأَعْدَآءَ وَلَا تَجْعَلْنِے مَعَ اَ۬لْقَوْمِ اِ۬لظَّٰلِمِينَۖ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفࣰ ا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيَۖ أَعَجِلۡتُمُۥ أَمۡرَ رَبِّكُمُۥۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِۦ يَجُرُّهُۥ إِلَيۡهِۦۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفࣰ ا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمِّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي ۖ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ ۖ وَأَلْقَى الْأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ ۚ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ وَلَا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسٜ يٰ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفࣰ ا قَالَ بِيسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيَۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡر رَّبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى اَ۬لۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَاسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥ إِلَيۡهِۚ قَالَ اَ۪بۡنَ أُمَّ إِنَّ اَ۬لۡقَوۡمَ اَ۪سۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ اَ۬لۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ اَ۬لۡقَوۡمِ اِ۬لظَّٰلِمِينَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسۭيٰ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِيسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيَۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡر رَّبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى اَ۬لۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَاسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥ إِلَيۡهِۚ قَالَ اَ۪بۡنَ أُمَّ إِنَّ اَ۬لۡقَوۡمَ اَ۪سۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ اَ۬لۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ اَ۬لۡقَوۡمِ اِ۬لظَّٰلِمِينَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفࣰ ا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
ولما رجع موسى الى قومه غضبن اسف ا قال بيسما خلفتموني من بعدي اعجلتم امر ربكم والقى الالواح واخذ براس اخيه يجره اليه قال ابن ام ان القوم استضعفوني وكادوا يقتلونني فلا تشمت بي الاعداء ولا تجعلني مع القوم الظلمين
وَلَمَّا رَجَعَ مُوس۪يٰٓ إِلَيٰ قَوْمِهِۦ غَضْبَٰنَ أَسِفاࣰ قَالَ بِيسَمَا خَلَفْتُمُونِے مِنۢ بَعْدِيَۖ أَعَجِلْتُمُۥٓ أَمْرَ رَبِّكُمْۖ وَأَلْقَي اَ۬لَالْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيْهِۖ قَالَ اَ۪بْنَ أُمَّ إِنَّ اَ۬لْقَوْمَ اَ۪سْتَضْعَفُونِے وَكَادُواْ يَقْتُلُونَنِے فَلَا تُشْمِتْ بِيَ اَ۬لَاعْدَآءَ وَلَا تَجْعَلْنِے مَعَ اَ۬لْقَوْمِ اِ۬لظَّٰلِمِينَۖ
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ (أَسِفًا: حَزِينًا, ابْنَ أُمَّ: يَا ابْنَ أُمِّي! فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الأعْدَاءَ: لَا تَسُرَّ الأَعْدَاءَ بِمَا تَفْعَلُ بِي)
ولما رجع موسى الى قومه غضبن اسفا قال بيسما خلفتموني من بعدي اعجلتم امر ربكم والقى الالواح واخذ براس اخيه يجره اليه قال ابن ام ان القوم استضعفوني وكادوا يقتلونني فلا تشمت بي الاعداء ولا تجعلني مع القوم الظلمين (اسفا: حزينا, ابن ام: يا ابن امي! فلا تشمت بي الاعداء: لا تسر الاعداء بما تفعل بي)
Assamese
Arau mucha'i yetiya kraud'dha arau biksubdha hai nija sampradayara ocarata ubhati ahile, tetiya ka’le, ‘mora anupasthitita tomaloke mora kimana nikrsta pratinidhitba karaicha! Tomalokara pratipalakara adesara agate'i tomaloke kharakheda karailane’? E'i buli te'om phalakasamuha daliya'i pelale arau te'omra bhatrka culita dharai nijara pine tani aniba dharaile. Haraune ka’le, ‘he mora sahodara! Manuhe moka durbala buli bharaichila arau moka praaya hatya karai pela'ichila. Seye tumi mora lagata ene acarana nakaraiba yi karaile satrausakale anandita haya arau moka yalimasakalara antarbhukta buli nabharaiba’
Ārau muchā'i yētiẏā kraud'dha ārau bikṣubdha hai nija sampradāẏara ōcarata ubhati āhilē, tētiẏā ka’lē, ‘mōra anupasthitita tōmālōkē mōra kimāna nikr̥ṣṭa pratinidhitba karaichā! Tōmālōkara pratipālakara ādēśara āgatē'i tōmālōkē kharakhēdā karailānē’? Ē'i buli tē'ōm̐ phalakasamūha daliẏā'i pēlālē ārau tē'ōm̐ra bhātr̥ka culita dharai nijara pinē ṭāni āniba dharailē. Hāraunē ka’lē, ‘hē mōra sahōdara! Mānuhē mōka durbala buli bhāraichila ārau mōka praāẏa hatyā karai pēlā'ichila. Sēẏē tumi mōra lagata ēnē ācaraṇa nakaraibā yi karailē śatrausakalē ānandita haẏa ārau mōka yālimasakalara antarbhukta buli nābhāraibā’
আৰু মুছাই যেতিয়া ক্ৰুদ্ধ আৰু বিক্ষুব্ধ হৈ নিজ সম্প্ৰদায়ৰ ওচৰত উভতি আহিলে, তেতিয়া ক’লে, ‘মোৰ অনুপস্থিতিত তোমালোকে মোৰ কিমান নিকৃষ্ট প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছা! তোমালোকৰ প্ৰতিপালকৰ আদেশৰ আগতেই তোমালোকে খৰখেদা কৰিলানে’? এই বুলি তেওঁ ফলকসমূহ দলিয়াই পেলালে আৰু তেওঁৰ ভাতৃক চুলিত ধৰি নিজৰ পিনে টানি আনিব ধৰিলে। হাৰুনে ক’লে, ‘হে মোৰ সহোদৰ! মানুহে মোক দুৰ্বল বুলি ভাৱিছিল আৰু মোক প্ৰায় হত্যা কৰি পেলাইছিল। সেয়ে তুমি মোৰ লগত এনে আচৰণ নকৰিবা যি কৰিলে শত্ৰুসকলে আনন্দিত হয় আৰু মোক যালিমসকলৰ অন্তৰ্ভুক্ত বুলি নাভাৱিবা’।
Azerbaijani
Musa qəzəbli və kədərli halda oz qovmunun yanına qayıtdıqda dedi: “Məndən sonra necə də yaramaz islər gormusunuz! Rəbbinizin əmrini qabaqlamaq istədiniz?” Musa lovhələri tulladı və qardasının basından yapısıb ozunə tərəf cəkdi. Qardası dedi: “Ey anamın oglu! Həqiqətən, camaat məni zəif bilib az qala oldurəcəkdilər. Məni rusvay etməklə dusmənləri sevindirmə. Məni zalımlara tay tutma”
Musa qəzəbli və kədərli halda öz qövmünün yanına qayıtdıqda dedi: “Məndən sonra necə də yaramaz işlər görmüsünüz! Rəbbinizin əmrini qabaqlamaq istədiniz?” Musa lövhələri tulladı və qardaşının başından yapışıb özünə tərəf çəkdi. Qardaşı dedi: “Ey anamın oğlu! Həqiqətən, camaat məni zəif bilib az qala öldürəcəkdilər. Məni rüsvay etməklə düşmənləri sevindirmə. Məni zalımlara tay tutma”
Musa qəzəbli və kədərli halda oz qovmunun yanına qayıtdıqda dedi: “Məndən sonra necə də yaramaz islər gormusunuz! Rəbbinizin əmrini qabaqlamaq istədiniz?” Musa lovhələri tulladı və qardasının basından yapısıb ozunə tərəf cəkdi. Qardası dedi: “Ey anamın oglu! Həqiqətən, camaat məni zəif bilib az qala oldurəcəkdi. Məni rusvay etməklə dusmənləri sevindirmə. Məni zalımlara tay tutma”
Musa qəzəbli və kədərli halda öz qövmünün yanına qayıtdıqda dedi: “Məndən sonra necə də yaramaz işlər görmüsünüz! Rəbbinizin əmrini qabaqlamaq istədiniz?” Musa lövhələri tulladı və qardaşının başından yapışıb özünə tərəf çəkdi. Qardaşı dedi: “Ey anamın oğlu! Həqiqətən, camaat məni zəif bilib az qala öldürəcəkdi. Məni rüsvay etməklə düşmənləri sevindirmə. Məni zalımlara tay tutma”
Musa qəzəbli və kədərli halda tayfasının yanına donərkən onlara dedi: “Məndən sonra mənə nə pis xələf oldunuz! (Nə pis islər gordunuz!) Rəbbinizin əmrini (əzabını) tezləsdirməkmi istədiniz?” (Musa) qəzəbindən (əlindəki Tovrat) lovhələrini yerə atdı, qardasının basından (sac-saqqalından) yapısıb ozunə tərəf cəkməyə basladı. (Harun) dedi: “Ey anam oglu! Bu tayfa məni zəif bilib az qaldı ki, oldurə. Mənimlə belə rəftar etməklə dusmənləri sevindirmə! Məni zalımlarla bərabər tutma!”
Musa qəzəbli və kədərli halda tayfasının yanına dönərkən onlara dedi: “Məndən sonra mənə nə pis xələf oldunuz! (Nə pis işlər gördünüz!) Rəbbinizin əmrini (əzabını) tezləşdirməkmi istədiniz?” (Musa) qəzəbindən (əlindəki Tövrat) lövhələrini yerə atdı, qardaşının başından (saç-saqqalından) yapışıb özünə tərəf çəkməyə başladı. (Harun) dedi: “Ey anam oğlu! Bu tayfa məni zəif bilib az qaldı ki, öldürə. Mənimlə belə rəftar etməklə düşmənləri sevindirmə! Məni zalımlarla bərabər tutma!”
Bambara
ߡߎߛߊ߫ ߡߐߣߍߣߍ߲ ߛߎ߬ߣߎ߲߬ߣߍ߲߬ߓߊ ߞߐߛߊ߬ߦߌ߲߬ߣߍ߲ ߊ߬ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ ߡߊ߬߸ ߊ߬ ߞߊ߲߫ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߞߊ߬ ߒ ߞߐߟߊߝߐ߫ ߒ ߞߐߝߍ߬ ߞߏߖߎ߯ߦߊ߫ ߞߟߋ߫߹ ߌ߬ߦߏ߯ ߊߟߎ߫ ߞߙߐߕߐ߫ ߘߴߊߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߞߏߢߊ ߟߊ߫؟ ߊ߬ ߞߊ߬ ߥߊ߬ߟߊ ߟߎ߬ ߟߊߝߟߌ߬ ߌߞߘߐ߫ ߞߵߊ߬ ߞߘߐ߬ߞߍ߫ ߕߵߊ߬ ߞߎ߲߬ (ߛߌ) ߡߊ߬ ߞߵߊ߬ ߡߊߘߏ߲߬ ߊ߬ ߟߊ߫، ߏ߬ ߞߊ߲߫ ߊ߬ ߡߊ߬ ߞߏ߫ ߋ߫ ߒ ߣߊ߫ ߘߋ߲߫ ( ߘߐ߯ߣߍ߲)߸ ߊ߲ ߓߊߘߋ߲ ߠߎ߫ ߖߐ߬ ߘߊ߫ ߒ ߡߊ߬ ߟߋ߬ ߸ ߝߕߌߣߍ߲߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߕߎ߲߬ ߘߌ߫ ߒ ߝߊ߰، ߏ߬ ߘߐ߫ ߸ ߌ ߞߊߣߊ߬ ߖߎ߮ ߟߎ߬ ߟߊߦߟߍ߫ ߒ ߡߊ߬߸ ߌ ߘߏ߲߬ ߞߊߣߊ߬ ߒ ߞߍ߫ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ߫ ߕߐ߬ߢߍ߰ߒߕߋ ߟߎ߬ ߝߋ߲߫ ߘߌ߫
ߡߎߛߊ߫ ߞߐߛߊ߬ߦߌ߲߬ߣߍ߲ ߊ߬ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ ߡߊ߬ ߞߵߊ߬ ߕߘߍ߬ ߊ߬ ߡߐߣߍߣߍ߲ߓߊ ߛߎ߬ߣߎ߲߬ߣߍ߲߬ߓߊ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ ߞߊ߲߫ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߞߊ߬ ߒ ߞߐߟߊߝߐ߫ ߒ ߞߐ߫ ߞߏߖߎ߯ߦߊ߫ ߥߍ߫߹ ߌ߬ߦߏ߯ ߊߟߎ߫ ߘߌ߫ ߞߌߢߍ߫ ߊߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߖߊ߬ߡߊߙߌ ߟߊ߫؟ ߘߊ߬ߡߊ߲߬ߛߊ߫ ߸ ߊ߬ ߞߊ߬ ߥߊ߬ߟߊ ߟߎ߬ ߟߊߝߟߌ߬ ߔߌߚߌ߫ ߞߵߊ߬ ߞߘߐ߬ߞߍ߫ ߕߵߊ߬ ߞߎ߲߬ ( ߛߌ ) ߡߊ߬ ߗߊߎ߫ ߸ ߞߵߏ ߛߊ߬ߡߊ߲߫ ߞߵߊ߬ ߡߊߘߏ߲߬ ߊ߬ ߟߊ߫ ، ߏ߬ ߞߊ߲߫ ߊ߬ ߡߊ߬ ߞߏ߫ ߒ ߓߊ߫ ߘߋ߲ ߸ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ ߖߐ߬ ߘߊ߫ ߒ ߡߊ߬ ߟߋ߬ ߸ ߊ߬ߟߎ߫ ߝߊ߲߭ ߕߎ߲߬ ߓߍߢߌߣߌ߲߫ ߞߊ߬ ߒ ߝߊ߰ ߟߋ߬ ، ߏ߬ ߘߐ߫ ߸ ߌ ߞߊߣߊ߬ ߖߎ߮ ߟߎ߬ ߟߊߦߟߍ߫ ߒ ߡߊ߬ ߸ ߌ ߘߏ߲߬ ߞߊߣߊ߬ ߒ ߞߍ߫ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ߫ ߕߐ߬ߢߍ߰ߒߕߋ ߟߎ߬ ߝߋ߲߫ ߘߌ߫
ߡߎߛߊ߫ ߡߐߣߍߣߍ߲ ߛߎ߬ߣߎ߲߬ߣߍ߲߬ߓߊ ߞߐߛߊ߬ߦߌ߲߬ߣߍ߲ ߊ߬ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ ߡߊ߬߸ ߊ߬ ߞߊ߲߫ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߞߊ߬ ߒ ߞߐߟߊߝߐ߫ ߒ ߞߐߝߍ߬ ߞߏߖߎ߯ߦߊ߫ ߞߟߋ߫߹ ߌ߬ߦߏ߯ ߊߟߎ߫ ߞߙߐߕߐ߫ ߘߴߊߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߞߏߢߊ ߟߊ߫؟ ߊ߬ ߞߊ߬ ߥߊ߬ߟߊ ߟߎ߬ ߟߊߝߟߵߌߞߘߐ߫ ߞߵߊ߬ ߞߘߐ߬ߞߍ߫ ߕߵߊ߬ ߞߎ߲߬ (ߛߌ) ߡߊ߬ ߞߵߊ߬ ߡߊߘߏ߲߬ ߊ߬ ߟߊ߫، ߏ߬ ߞߊ߲߫ ߊ߬ ߡߊ߬ ߞߏ߫ ߋ߫ ߒ ߣߊߘߋ߲߫ ( ߘߐ߯ߣߍ߲)߸ ߊ߲ ߓߊߘߋ߲ ߠߎ߫ ߖߐ߬ ߘߊ߫ ߒ ߡߊ߬ ߟߋ߬ ߸ ߝߕߌߣߍ߲߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߕߎ߲߬ ߘߌ߫ ߒ ߝߊ߰، ߏ߬ ߘߐ߫ ߸ ߌ ߞߊߣߊ߬ ߖߎ߮ ߟߎ߬ ߟߊߦߟߍ߫ ߒ ߡߊ߬߸ ߌ ߘߏ߲߬ ߞߊߣߊ߬ ߒ ߞߍ߫ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ߫ ߕߐ߬ߢߍ߰ߒߕߋ ߟߎ߬ ߝߋ߲߫ ߘߌ߫
Bengali
Ara musa yakhana krud'dha o ksud'dha haye nija sampradayera kache phire asalena takhana balalena, ‘amara anupasthitite tomara amara kata nikrsta pratinidhitba karecha! Tomadera rabera adesera age'i tomara tarahuro karale? Ebam tini phalakagulo phele dilena [1] ara tara bha'ike cule dhare nijera dike tene anate lagalena. Haruna balalena, ‘he amara sahodara! Lokera to amake durbala mane karechila ebam amake praya hatya kare'i phelechila. Sutaram tumi amara sathe emana karabe na yate satrura anandita haya ebam amake yalimadera antarbhukta karabe na.’
Āra mūsā yakhana krud'dha ō kṣud'dha haẏē nija sampradāẏēra kāchē phirē āsalēna takhana balalēna, ‘āmāra anupasthititē tōmarā āmāra kata nikr̥ṣṭa pratinidhitba karēcha! Tōmādēra rabēra ādēśēra āgē'i tōmarā tāṛāhuṛō karalē? Ēbaṁ tini phalakagulō phēlē dilēna [1] āra tāra bhā'ikē culē dharē nijēra dikē ṭēnē ānatē lāgalēna. Hārūna balalēna, ‘hē āmāra sahōdara! Lōkērā tō āmākē durbala manē karēchila ēbaṁ āmākē prāẏa hatyā karē'i phēlēchila. Sutarāṁ tumi āmāra sāthē ēmana karabē nā yātē śatrurā ānandita haẏa ēbaṁ āmākē yālimadēra antarbhukta karabē nā.’
আর মূসা যখন ক্রুদ্ধ ও ক্ষুদ্ধ হয়ে নিজ সম্প্রদায়ের কাছে ফিরে আসলেন তখন বললেন, ‘আমার অনুপস্থিতিতে তোমরা আমার কত নিকৃষ্ট প্রতিনিধিত্ব করেছ! তোমাদের রবের আদেশের আগেই তোমরা তাড়াহুড়ো করলে? এবং তিনি ফলকগুলো ফেলে দিলেন [১] আর তার ভাইকে চুলে ধরে নিজের দিকে টেনে আনতে লাগলেন। হারূন বললেন, ‘হে আমার সহোদর! লোকেরা তো আমাকে দুর্বল মনে করেছিল এবং আমাকে প্রায় হত্যা করেই ফেলেছিল। সুতরাং তুমি আমার সাথে এমন করবে না যাতে শত্রুরা আনন্দিত হয় এবং আমাকে যালিমদের অন্তর্ভুক্ত করবে না।’
Tarapara yakhana musa nija sampradaye phire elena ragambita o anutapta abasthaya, takhana balalena, amara anupasthitite tomara amara ki nikrsta pratinidhitbata'i na karecha. Tomara nija para'oyaradegarera hukuma theke ki tarahura kare phelale ebam se takhatigulo chumre phele dilena ebam nijera bha'iyera mathara cula cepe dhare nijera dike tanate lagalena. Bha'i balalena, he amara mayera putra, lokagulo ye amake durbala mane karala ebam amake ye mere phelara upakrama karechila. Sutaram amara upara ara satrudera hasi'o na. Ara amake jalimadera sarite gan'ya karo na.
Tārapara yakhana mūsā nija sampradāẏē phirē ēlēna rāgāmbita ō anutapta abasthāẏa, takhana balalēna, āmāra anupasthititē tōmarā āmāra ki nikr̥ṣṭa pratinidhitbaṭā'i nā karēcha. Tōmarā nija para'ōẏāradēgārēra hukuma thēkē ki tāṛāhuṛā karē phēlalē ēbaṁ sē takhatīgulō chum̐ṛē phēlē dilēna ēbaṁ nijēra bhā'iẏēra māthāra cula cēpē dharē nijēra dikē ṭānatē lāgalēna. Bhā'i balalēna, hē āmāra māẏēra putra, lōkagulō yē āmākē durbala manē karala ēbaṁ āmākē yē mērē phēlāra upakrama karēchila. Sutarāṁ āmāra upara āra śatrudēra hāsi'ō nā. Āra āmākē jālimadēra sāritē gan'ya karō nā.
তারপর যখন মূসা নিজ সম্প্রদায়ে ফিরে এলেন রাগাম্বিত ও অনুতপ্ত অবস্থায়, তখন বললেন, আমার অনুপস্থিতিতে তোমরা আমার কি নিকৃষ্ট প্রতিনিধিত্বটাই না করেছ। তোমরা নিজ পরওয়ারদেগারের হুকুম থেকে কি তাড়াহুড়া করে ফেললে এবং সে তখতীগুলো ছুঁড়ে ফেলে দিলেন এবং নিজের ভাইয়ের মাথার চুল চেপে ধরে নিজের দিকে টানতে লাগলেন। ভাই বললেন, হে আমার মায়ের পুত্র, লোকগুলো যে আমাকে দুর্বল মনে করল এবং আমাকে যে মেরে ফেলার উপক্রম করেছিল। সুতরাং আমার উপর আর শত্রুদের হাসিও না। আর আমাকে জালিমদের সারিতে গন্য করো না।
Ara yakhana musa phire elena tamra lokadera kache ksud'dha o trud'dha haye, tini balalena -- ''amara pare tomara amara sthale ya karecha ta jaghan'ya! Tomara ki tomadera prabhura bicara egiye anate ca'o?’’ Ara tini phalakagulo phele dilena, ara tamra bha'iyera matha dharalena tamra dike tamke tene anate. Tini balalena -- ''he amara sahodara! Nihsandeha lokera amake durbala tha'orechila o amake praya mere'i phelechila. Sutaram amara dasaya satrudera pulakita karo na, ara, amake papistha lokadera dalabhukta karo na.’’
Āra yakhana mūsā phirē ēlēna tām̐ra lōkadēra kāchē kṣud'dha ō trud'dha haẏē, tini balalēna -- ''āmāra parē tōmarā āmāra sthalē yā kārēcha tā jaghan'ya! Tōmarā ki tōmādēra prabhura bicāra ēgiẏē ānatē cā'ō?’’ Āra tini phalakagulō phēlē dilēna, āra tām̐ra bhā'iẏēra māthā dharalēna tām̐ra dikē tām̐kē ṭēnē ānatē. Tini balalēna -- ''hē āmāra sahōdara! Niḥsandēha lōkērā āmākē durbala ṭhā'ōrēchila ō āmākē prāẏa mērē'i phēlēchila. Sutarāṁ āmāra daśāẏa śatrudēra pulakita karō nā, āra, āmākē pāpiṣṭha lōkadēra dalabhukta karō nā.’’
আর যখন মূসা ফিরে এলেন তাঁর লোকদের কাছে ক্ষুদ্ধ ও ত্রুদ্ধ হয়ে, তিনি বললেন -- ''আমার পরে তোমরা আমার স্থলে যা কারেছ তা জঘন্য! তোমরা কি তোমাদের প্রভুর বিচার এগিয়ে আনতে চাও?’’ আর তিনি ফলকগুলো ফেলে দিলেন, আর তাঁর ভাইয়ের মাথা ধরলেন তাঁর দিকে তাঁকে টেনে আনতে। তিনি বললেন -- ''হে আমার সহোদর! নিঃসন্দেহ লোকেরা আমাকে দুর্বল ঠাওরেছিল ও আমাকে প্রায় মেরেই ফেলেছিল। সুতরাং আমার দশায় শত্রুদের পুলকিত করো না, আর, আমাকে পাপিষ্ঠ লোকদের দলভুক্ত করো না।’’
Berber
Mi d iu$al Musa ar ugdud is, s wurrif akked leemua, inna: "ay d ucmit wayen is iyi tneufem, deffir iw! Teb$am a d i$iwwel lameo n Mass nnwen"? Iveggeo tilewein, iiief gma s seg uqeoou, ijebt it id $uoes. Inna d: "a mmi s n yimma, s tidep, ieqeo iyi ugdud, qoib iyi n$an. Ur ssefoae icenga yissi. Ur iyi pparra seg ugdud imednas
Mi d iu$al Musa ar ugdud is, s wurrif akked lêemûa, inna: "ay d ucmit wayen is iyi tneûfem, deffir iw! Teb$am a d i$iwwel lameô n Mass nnwen"? Iveggeô tilewêin, iîîef gma s seg uqeôôu, ijebt it id $uôes. Inna d: "a mmi s n yimma, s tidep, iêqeô iyi ugdud, qôib iyi n$an. Ur ssefôaê icenga yissi. Ur iyi pparra seg ugdud imednas
Bosnian
A kad se Musa srdit i zalostan narodu svome vrati, povika: "Kako ste tako ruzno poslije odlaska moga postupili! Zasto ste pozurili i o naređenje Gospodara svoga se oglusili?" – i ploce baci, i brata svoga za kosu dohvati i poce ga vuci sebi. "O sine majke moje" – rece Harun – "narod nije nimalo do mene drzao i umalo me nije ubio; nemoj da mi se svete dusmani i ne smatraj mene jednim od onih koji su se prema sebi ogrijesili
A kad se Musa srdit i žalostan narodu svome vrati, povika: "Kako ste tako ružno poslije odlaska moga postupili! Zašto ste požurili i o naređenje Gospodara svoga se oglušili?" – i ploče baci, i brata svoga za kosu dohvati i poče ga vući sebi. "O sine majke moje" – reče Harun – "narod nije nimalo do mene držao i umalo me nije ubio; nemoj da mi se svete dušmani i ne smatraj mene jednim od onih koji su se prema sebi ogriješili
A kad se Musa srdit i zalostan narodu svome vrati, povika: "Kako ste tako ruzno poslije odlaska moga postupali! Zasto ste pozurili i o naređenje Gospodara svoga se oglusili?" - i ploce baci, i brata svoga za kosu dohvati i poce ga vuci sebi. "O sine majke moje," - rece Harun - "narod nije nimalo do mene drzao i umalo me nije ubio; nemoj da mi se svete dusmani i ne smatraj me jednim od onih koji su se prema sebi ogrijesili
A kad se Musa srdit i žalostan narodu svome vrati, povika: "Kako ste tako ružno poslije odlaska moga postupali! Zašto ste požurili i o naređenje Gospodara svoga se oglušili?" - i ploče baci, i brata svoga za kosu dohvati i poče ga vući sebi. "O sine majke moje," - reče Harun - "narod nije nimalo do mene držao i umalo me nije ubio; nemoj da mi se svete dušmani i ne smatraj me jednim od onih koji su se prema sebi ogriješili
A kad se Musa, srdit i bijesan, narodu svome vrati, povika: "Kako ste tako ruzno poslije odlaska moga postupili! Zar ste ubrzali naredbu Gospodara svoga?!", i ploce baci, i brata svoga za kosu dohvati i poce ga vuci sebi. "O sine majke moje", rece Harun, "narod moj me je slabim smatrao i umalo me nije ubio; nemoj da mi se svete dusmani i ne ubrajaj mene u zulumcare
A kad se Musa, srdit i bijesan, narodu svome vrati, povika: "Kako ste tako ružno poslije odlaska moga postupili! Zar ste ubrzali naredbu Gospodara svoga?!", i ploče baci, i brata svoga za kosu dohvati i poče ga vući sebi. "O sine majke moje", reče Harun, "narod moj me je slabim smatrao i umalo me nije ubio; nemoj da mi se svete dušmani i ne ubrajaj mene u zulumćare
I posto se vrati Musa narodu svom gnjevan, zalostan, rece: "Ruzno je kako ste me zastupali, poslije (odlaska) mog. Da li biste ubrzali odredbu Gospodara vaseg?" I baci ploce i scepa za glavu brata svog, tegleci ga sebi. (Harun) rece: "Sine majcin! Uistinu, ljudi su me smatrali slabim i gotovo da me ubiju, zato ne cini da se zluraduju nada mnom neprijatelji i ne cini da budem sa narodom zalima
I pošto se vrati Musa narodu svom gnjevan, žalostan, reče: "Ružno je kako ste me zastupali, poslije (odlaska) mog. Da li biste ubrzali odredbu Gospodara vašeg?" I baci ploče i ščepa za glavu brata svog, tegleći ga sebi. (Harun) reče: "Sine majčin! Uistinu, ljudi su me smatrali slabim i gotovo da me ubiju, zato ne čini da se zluraduju nada mnom neprijatelji i ne čini da budem sa narodom zalima
WE LEMMA REXHE’A MUSA ‘ILA KAWMIHI GADBANE ‘ESIFÆN KALE BI’SEMA HALEFTUMUNI MIN BA’DI ‘E’AXHILTUM ‘EMRE RABBIKUM WE ‘ELKAL-’ELWAHE WE ‘EHADHE BIRE’SI ‘EHIHI JEXHURRUHU ‘ILEJHI KALE EBNE ‘UMME ‘INNEL-KAWME ESTED’AFUNI WE KADU JEKTULUNENI FELA TUSHMIT BIJEL
A kad se Musa, srdit i bijesan, narodu svome vrati, povika: "Kako ste tako ruzno poslije odlaska moga postupili! Zar ste ubrzali naredbu Gospodara svoga?!", i ploce baci, i brata svoga za kosu dohvati i poce ga vuci sebi. "O sine majke moje", rece Harun, "narod moj me je slabim smatrao i umalo me nije ubio; nemoj da mi se svete dusmani i ne ubrajaj mene u zulumcare
A kad se Musa, srdit i bijesan, narodu svome vrati, povika: "Kako ste tako ružno poslije odlaska moga postupili! Zar ste ubrzali naredbu Gospodara svoga?!", i ploče baci, i brata svoga za kosu dohvati i poče ga vući sebi. "O sine majke moje", reče Harun, "narod moj me je slabim smatrao i umalo me nije ubio; nemoj da mi se svete dušmani i ne ubrajaj mene u zulumćare
Bulgarian
I kogato Musa se zavurna razgneven, ogorchen pri svoya narod, kaza: “Kolko losho ste postupili, sled kato vi ostavikh! Nima iskakhte da uskorite povelyata na vashiya Gospod?” I khvurli skrizhalite, i sgrabchi brat si za glavata, i go drupna kum sebe si. [Brat mu] kaza: “O, sine na maika mi, narodut me vze za bezsilen i edva ne me ubi. Ne predizvikvai u vragovete zloradstvo kum men i ne me prichislyavai kum ugnetitelite!”
I kogato Musa se zavŭrna razgneven, ogorchen pri svoya narod, kaza: “Kolko losho ste postŭpili, sled kato vi ostavikh! Nima iskakhte da uskorite povelyata na vashiya Gospod?” I khvŭrli skrizhalite, i sgrabchi brat si za glavata, i go drŭpna kŭm sebe si. [Brat mu] kaza: “O, sine na maĭka mi, narodŭt me vze za bezsilen i edva ne me ubi. Ne predizvikvaĭ u vragovete zloradstvo kŭm men i ne me prichislyavaĭ kŭm ugnetitelite!”
И когато Муса се завърна разгневен, огорчен при своя народ, каза: “Колко лошо сте постъпили, след като ви оставих! Нима искахте да ускорите повелята на вашия Господ?” И хвърли скрижалите, и сграбчи брат си за главата, и го дръпна към себе си. [Брат му] каза: “О, сине на майка ми, народът ме взе за безсилен и едва не ме уби. Не предизвиквай у враговете злорадство към мен и не ме причислявай към угнетителите!”
Burmese
တမန်တော်မူဆာသည် (တောင်ရတ်ကျမ်းပေးအပ်းတော်မူခြင်း လက်ခံရယူအပြီးတွင်) သူ့ လူမျိုးထံသို့ ပြန်လာသောအခါ (သူ့လူမျိုးတို့က နွားငယ်ကို အယူထား ကိုးကွယ်ကြောင်း သိရ၍ အလွန်ဝမ်းနည်းပူဆွေးပြီး ဒေါသထွက်လျက် “ကျွန်ုပ်မရှိသည့်အချိန် ကျွန်ုပ်၏နောက်ကွယ်တွင် သင်တို့ပြုမူကျင့်ကြံစီရင်သောအရာသည် အလွန်ပင် ဆိုးယုတ်ရွံရှာဖွယ်ကောင်း၏။ သင်တို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသော အရှင်မြတ်၏အမိန့်ပညတ်ချက်ကို စိတ်မရှည်ဘဲ (သင်တို့၏ပျက်စီးမှုအတွက် သင်တို့ကိုယ်တိုင်) အလောတကြီး ပြုခဲ့ကြပြီလော။”ဟု ပြောခဲ့၏။ ထို့နောက် တမန်တော်မူဆာသည် ကျောက်စာ (ပါ အရှင့်အမိန့်ပညတ်ချက်များကို ရှင်းပြမည့်အစား ထိုကျောက်စာ ပို့ချပေးအပ်တော်မူသည့် တစ်ပါးတည်းသော အရှင်မြတ်အား ယုံကြည်ကိုးကွယ်စေခြင်းကို ဦးစားပေးသည့်အနေဖြင့် ယင်း) ကို ချထားပြီး သူ့အစ်ကို၏ဦးခေါင်းကို ဆုပ်ကိုင်၍ သူ့ဘက်သို့ ဆွဲယူခဲ့လေ၏။ (ထိုစဉ် သူ့အစ်ကိုက) “အို၊ ကျွန်ုပ်အမေ၏သား၊ ဧကန်စင်စစ်၊ ဤလူမျိုးတို့သည် ကျွန်ုပ်အား အားအင်ချိနဲ့သူဟု သတ်မှတ်ပြီး ကျွန်ုပ်ကို သတ်ဖြတ်လုနီးပါးဆဲဆဲ ဖြစ်ခဲ့ကြ၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ၊ ကျွန်ုပ်တို့အပေါ်၌ ရန်သူများက ဝမ်းသာအားရ (ဝင့်ကြွားနိုင်) အောင် မပြုပါနှင့်။ ကျွန်ုပ်အား အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ကျူးလွန် ချိုးဖောက် မတော်မတရားပြုလုပ်ကြသော လူမျိုးနှင့်အတူ (သူတို့စာရင်းတွင် ပါဝင်သူအဖြစ်) ထည့်တွက်ခြင်း မပြုလုပ်ပါနှင့်။” ဟု ရှင်းလင်းချက်ပေးလျက် လျှောက်ထားလေ၏။
၁၅ဝ။ တမန်တော်မူဆာသည် မိမိ၏လူများထံ ဒေါသအမျက်ထွက်ခြင်း၊ ပူဆွေးခြင်းနှင့်ပြန်လာသောအခါ သူသည် ဟောကြား၏။ ဟယ်-အချင်းတို့၊ အကျွနု်ပ်သည် သင်တို့ထံမှထွက်ခွာပြီးနောက် သင်တို့ လိုက်သောလမ်းသည် မကောင်းဆိုးဝါးသောလမ်းဖြစ်၏။ သင်တို့သည် သင်တို့၏အသျှင်သခင်၏ စီရင်ချက်တော်ကို မြန်မြန်ရလိုကြသလော။ သူသည် မိမိယူဆောင်လာသော ကဗ္ဗည်းကျောက်စာ များကိုပစ်ချ၍ သူ၏ နောင်တော်၏ခေါင်းကို ဖမ်းဆီးပြီး သူ့ထံသို့ဆွဲ၏။ နောင်တော်က အို-အကျွနု်ပ်၏မိခင်၏သား မှတ်သားပါလော့။ ကျွနု်ပ်တို့၏ အမျိုးသားတို့သည် အကျွနု်ပ်ကို အားနည်းသူ ထင်မှတ်ပြီးလျှင် သတ်ပစ်မလောက်ဖြစ်ကြ၏။ အကျွနု်ပ်၏ရန်သူများအား အကျွနု်ပ်ကို မနိုင်နင်းစေ ပါနှင့်။ အကျွနု်ပ်ကို မတရားမှုပြုသူတို့အထဲတွင် မထည့်ပါလင့်ဟု တောင်းပန်၏။
ထို့နောက် (နဗီတမန်တော်) မူစာသည် မိမိအမျိုးသားတို့ထံသို့ အမျက်ထွက်လျက် (ဝမ်းနည်း ပူဆွေးစွာ)ပြန်လာခဲ့သောအခါ အသင်တို့သည် ငါမရှိသည့်နောက် ငါ၏ကွယ်ရာ၌ ပြုမူခဲ့ကြသည်မှာ အလွန်ဆိုးယုတ်လှပေတကား။အသင်တို့သည် မိမိတို့အား မွေးမြူတော်မူသော အရှင်မြတ်၏အမိန့်တော်(မရောက်မီ)အလျင်တဆော ပြုခဲ့ကြလေသလောဟုပြောကြားလေသည်။ ၎င်းပြင် ထို(နဗီတမန်တော်) မူစာသည်သင်ပုန်းများကို (တစ်ဖက်တွင်)ချထားခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်မိမိနောင်တော်(နဗီတမန်တော်ဟာရူန်၏)ဦးခေါင်းကို ဆွဲကိုင်၍ယင်းနောင်တော်ကို မိမိဘက်သို့ ဆွဲယူလေသည်။ (ထိုအခါ)ထိုနောင်တော် (နဗီတမန်တော်ဟာရူန်)က အို-ငါ၏မိခင်၏သား၊ (ညီတော်မောင်)ဧကန်စင်စစ် အမျိုးသားတို့သည် ငါ့အားအားနည်း သောသူဟူ၍ ယူဆခဲ့ကြလေသည်။ ထို့ပြင် ၎င်းတို့သည် ငါ့အားသတ်အံ့ဆဲဆဲပင် ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ သို့ဖြစ်ပေရာအသင်သည် ငါ့အပေါ်၌ ရန်သူများ ဝမ်းသာ အားရဖြစ်အောင်မပြုပါလေနှင့်။ ၎င်းပြင် အသင်သည် ငါ့အား မတရားကျူးလွန်သောသူတို့၏ဘောင်အတွင်းသို့ မသွင်းပါလေနှင့် ဟု ပြောကြားလေသတည်း။
ထို့နောက် (တမန်တော်)မူစာသည် ၎င်း၏အမျိုးသားများထံသို့ ဒေါသထွက် ပူဆွေးသောကရောက်လျက် ပြန်လာခဲ့သောအခါ ၎င်းက ပြောဆိုသည်- “အသင်တို့သည် ငါ၏နောက်ကွယ်၌ ပြုမူခဲ့ကြသည်မှာ အဘယ်မျှ ဆိုးယုတ်လိုက်သနည်း။* အသင်တို့သည် အသင်တို့အား ဖန်ဆင်းမွေးမြူတော်မူသောအရှင်မြတ်၏ အမိန့်တော်(မတိုင်မီ)၌ပင် အလျင်စလို ပြုလုပ်လိုက်ကြသလော။* ထို့ပြင် ၎င်း(တမန်တော်မူစာ)သည် သင်ပုန်းများကို ပစ်ချလိုက်သည်။ ထို့ပြင် ၎င်းအစ်ကို၏ဦးခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ၎င်းဘက်သို့ ဆွဲခေါ်လိုက်သည်။ ၎င်း၏အစ်ကိုက ပြောဆိုသည်- “အို- ငါ၏မိခင်၏သား၊ အမှန်စင်စစ် အမျိုးသားများသည် ငါ့ကို အားနည်းသူဟု ယူဆခဲ့ပြီး သူတို့သည် ငါ့ကိုသတ်မည့်ဆဲဆဲပင် ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ သို့ဖြစ်ရာ အသင်သည် ငါ၏ရန်သူအပေါ်တွင် ရန်သူများ အားရဝမ်းသာဖြစ်အောင် မပြုပါနှင့်။ ၎င်းပြင် အသင်သည် ငါ့ကို မတရားကျူးလွန်သူများနှင့်အတူ မပြုလုပ်ပါနှင့်။“
Catalan
I, quan Moises va regressar al seu poble, irat i dolgut, va dir: «Que malament us heu portat, despres d'anar-me i deixar- vos! Es que voleu avancar el judici del vostre Senyor?» I va llancar les Taules i, agafant del cap al seu germa, ho va arrossegar cap a si. Va dir: «Fill de la meva mare! La gent m'ha humiliat i gairebe em mata. No facis, doncs, que els enemics s'alegrin de la meva desgracia! No em posis amb el poble impiu!»
I, quan Moisés va regressar al seu poble, irat i dolgut, va dir: «Què malament us heu portat, després d'anar-me i deixar- vos! És que voleu avançar el judici del vostre Senyor?» I va llançar les Taules i, agafant del cap al seu germà, ho va arrossegar cap a si. Va dir: «Fill de la meva mare! La gent m'ha humiliat i gairebé em mata. No facis, doncs, que els enemics s'alegrin de la meva desgràcia! No em posis amb el poble impiu!»
Chichewa
Ndipo pamene Mose adabwerera kwa anthu ake, wokwiya ndi wachisoni, iye adati: “Kodi ndi chinthu choipa bwanji chimene mwachita pamene ine kudalibe! Kodi inu munafulumira ndi kusiya kupembedza Ambuye wanu?” Ndipo iye adaponya pansi matabwa a malamulo, nagwira mutu wa m’bale wake ndi kumukokera kwa iye. Aroni adati: “Iwe mwana wa Amayi anga! Ndithu anthu awa adandiposa mphamvu ndipo adakhala pang’ono kundipha ndipo usalole kuti adani anga asangalale pa ine ndipo usandiike pa gulu la anthu ochita zoipa.”
“Ndipo pamene Mûsa adabwerera kwa anthu ake ali wokwiya, wodandaula (pomva zomwe zidachitikazo), adati: “Umlowam’malo wanu womwe mudandichitira pambuyo panga, ngoipa zedi. Kodi mudalifulumilira lamulo la Mbuye wanu; (mudachita zanuzanu musanadziwe chimene angakulamulireni Mulungu wanu)? Ndipo adawaponya pansi mapalewo (momwe mudalembedwa malamulo a chipembedzo chake). Nagwira mutu wa M’bale wake nkuukokera kwa iye. (kufuna kummenya chifukwa cha mkwiyo umene adali nawo. M’bale wakeyo) adati: “E iwe mwana wa mayi anga! Ndithu anthu (awa) adandiyesa wofooka, potero (sadamvere malangizo anga). Adatsala pang’ono kundipha. Choncho usawakondweretse adani (ndi chilango chako) pa ine, ndipo usandiike pamodzi ndi anthu oipa.”
Chinese(simplified)
Dang mu sa fennu er you beishang de qu jian ta de zongzu de shihou, ta shuo: Wo buzai de shihou, nimen ti wo zuo de shi zhen elie! Nandao nimen buneng jing hou nimen zhu de mingling ma? Ta rengle fa ban, jiu zhu ta gege de toufa, ba ta la dao shenbian. Ta shuo: Bao di a! Zongzumen que yi qifu wo, tamen jihu shahaile wo, ni buyao shi wo de choudi chengkuai, buyao ba wo dang zuo bu yi zhe.
Dāng mù sà fènnù ér yòu bēishāng de qù jiàn tā de zōngzú de shíhòu, tā shuō: Wǒ bùzài de shíhòu, nǐmen tì wǒ zuò de shì zhēn èliè! Nándào nǐmen bùnéng jìng hòu nǐmen zhǔ de mìnglìng ma? Tā rēngle fǎ bǎn, jiū zhù tā gēgē de tóufǎ, bǎ tā lā dào shēnbiān. Tā shuō: Bāo dì a! Zōngzúmen què yǐ qīfù wǒ, tāmen jīhū shāhàile wǒ, nǐ bùyào shǐ wǒ de chóudí chēngkuài, bùyào bǎ wǒ dàng zuò bù yì zhě.
当穆萨愤怒而又悲伤地去见他的宗族的时候，他说：我不在的时候，你们替我做的事真恶劣！难道你们不能静候你们主的命令吗？他扔了法版，揪住他哥哥的头发，把他拉到身边。他说：胞弟啊！宗族们确已欺负我，他们几乎杀害了我，你不要使我的仇敌称快，不要把我当作不义者。
Dang mu sa fennu er beishang de huilai jian dao ta de zuren shi, ta [dui tamen] shuo:“Zai wo likai shi, nimen ti wo zuo de zhen elie! Nandao nimen buneng renxin dengdai nimen de zhu de mingling ma?” Ta reng xia fa ban, zhua zhu ta gege [ha lun] de toufa, ba ta la dao shenbian. Ta [ha lun] shuo:“Wo muqin de erzi a! Zuren qi wo ruanruo, tamen jihu shale wo, suoyi, ni buyao rang diren dui wo xingzailehuo, buyao ba wo lie ru bu yi de minzhong zhi zhong.”
Dāng mù sà fènnù ér bēishāng de huílái jiàn dào tā de zúrén shí, tā [duì tāmen] shuō:“Zài wǒ líkāi shí, nǐmen tì wǒ zuò de zhēn èliè! Nándào nǐmen bùnéng rěnxīn děngdài nǐmen de zhǔ de mìnglìng ma?” Tā rēng xià fǎ bǎn, zhuā zhù tā gēgē [hā lún] de tóufǎ, bǎ tā lā dào shēnbiān. Tā [hā lún] shuō:“Wǒ mǔqīn de érzi a! Zúrén qī wǒ ruǎnruò, tāmen jīhū shāle wǒ, suǒyǐ, nǐ bùyào ràng dírén duì wǒ xìngzāilèhuò, bùyào bǎ wǒ liè rù bù yì de mínzhòng zhī zhōng.”
当穆萨愤怒而悲伤地回来见到他的族人时，他[对他们]说：“在我离开时，你们替我做的真恶劣！难道你们不能忍心等待你们的主的命令吗？”他扔下法板，抓住他哥哥[哈伦]的头发，把他拉到身边。他[哈伦]说：“我母亲的儿子啊！族人欺我软弱，他们几乎杀了我，所以，你不要让敌人对我幸灾乐祸，不要把我列入不义的民众之中。”
Dang mu sa fennu er you beishang de qu jian ta de zongzu de shihou, ta shuo:“Wo buzai de shihou, nimen ti wo zuo de shi zhen elie! Nandao nimen buneng jing hou nimen de zhu de mingling ma?” Ta rengle fa ban, jiu zhu ta gege de toufa, ba ta la dao shenbian. Ta shuo:“Bao di a! Zongzumen que yi qifu wo, tamen jihu shahaile wo, ni buyao shi wo de choudi chengkuai, buyao ba wo dang zuo bu yi zhe.”
Dāng mù sà fènnù ér yòu bēishāng de qù jiàn tā de zōngzú de shíhòu, tā shuō:“Wǒ bùzài de shíhòu, nǐmen tì wǒ zuò de shì zhēn èliè! Nándào nǐmen bùnéng jìng hòu nǐmen de zhǔ de mìnglìng ma?” Tā réngle fǎ bǎn, jiū zhù tā gēgē de tóufǎ, bǎ tā lā dào shēnbiān. Tā shuō:“Bāo dì a! Zōngzúmen què yǐ qīfù wǒ, tāmen jīhū shāhàile wǒ, nǐ bùyào shǐ wǒ de chóudí chēngkuài, bùyào bǎ wǒ dàng zuò bù yì zhě.”
当穆萨愤怒而又悲伤地去见他的宗族的时候，他说：“我不在的时候，你们替我做的事真恶劣！难道你们不能静候你们的主的命令吗？”他仍了法版，揪住他哥哥的头发，把他拉到身边。他说：“胞弟啊！宗族们确已欺负我，他们几乎杀害了我，你不要使我的仇敌称快，不要把我当作不义者。”
Chinese(traditional)
Dang mu sa fennu er you beishang de qu jian ta de zongzu de shihou, ta shuo:“Wo buzai de shihou, nimen ti wo zuo de shi zhen elie! Nandao nimen buneng jing hou nimen zhu de mingling ma?” Ta rengle fa ban, jiu zhu ta gege de toufa, ba ta la dao shenbian. Ta shuo:“Bao di a! Zongzumen que yi qifu wo, tamen jihu shahaile wo, ni buyao shi wo de choudi chengkuai, buyao ba wo dang zuo bu yi zhe.”
Dāng mù sà fènnù ér yòu bēishāng de qù jiàn tā de zōngzú de shíhòu, tā shuō:“Wǒ bùzài de shíhòu, nǐmen tì wǒ zuò de shì zhēn èliè! Nándào nǐmen bùnéng jìng hòu nǐmen zhǔ de mìnglìng ma?” Tā rēngle fǎ bǎn, jiū zhù tā gēgē de tóufǎ, bǎ tā lā dào shēnbiān. Tā shuō:“Bāo dì a! Zōngzúmen què yǐ qīfù wǒ, tāmen jīhū shāhàile wǒ, nǐ bùyào shǐ wǒ de chóudí chēngkuài, bùyào bǎ wǒ dàng zuò bù yì zhě.”
当穆萨愤怒而又悲伤地 去见他的宗族的时候，他说:“我不在的时候，你们替我 做的事真恶劣!难道你们不能静候你们主的命令吗?”他扔 了法版，揪住他哥哥的头发，把他拉到身边。他说:“胞弟 啊!宗族们确已欺负我，他们几乎杀害了我，你不要使我的 仇敌称快，不要把我当作不义者。”
Dang mu sa fennu er you beishang de qu jian ta de zongzu de shihou, ta shuo:`Wo buzai de shihou, nimen ti wo zuo de shi zhen elie! Nandao nimen buneng jing hou nimen zhu de mingling ma?'Ta rengle fa ban, jiu zhu ta gege de toufa, ba ta la dao shenbian. Ta shuo:`Bao di a! Zongzumen que yi qifu wo, tamen jihu shahaile wo, ni buyao shi wo de choudi chengkuai, buyao ba wo dang zuo buyi zhe.'
Dāng mù sà fènnù ér yòu bēishāng de qù jiàn tā de zōngzú de shíhòu, tā shuō:`Wǒ bùzài de shíhòu, nǐmen tì wǒ zuò de shì zhēn èliè! Nándào nǐmen bùnéng jìng hòu nǐmen zhǔ de mìnglìng ma?'Tā rēngle fǎ bǎn, jiū zhù tā gēgē de tóufà, bǎ tā lā dào shēnbiān. Tā shuō:`Bāo dì a! Zōngzúmen què yǐ qīfù wǒ, tāmen jīhū shāhàile wǒ, nǐ bùyào shǐ wǒ de chóudí chēngkuài, bùyào bǎ wǒ dàng zuò bùyì zhě.'
當穆薩憤怒而又悲傷地去見他的宗族的時候，他說：「我不在的時候，你們替我做的事真惡劣！難道你們不能靜候你們主的命令嗎？」他扔了法版，揪住他哥哥的頭髮，把他拉到身邊。他說：「胞弟啊！宗族們確已欺負我，他們幾乎殺害了我，你不要使我的仇敵稱快，不要把我當作不義者。」
Croatian
I posto se vrati Musa narodu svom gnjevan, zalostan, rece: “Ruzno je kako ste me zastupali, poslije (odlaska) mog. Da li biste ubrzali odredbu Gospodara vaseg?” I baci ploce i scepa za glavu brata svog, tegleci ga sebi. (Harun) rece: “Sine majcin! Uistinu, ljudi su me smatrali slabim i gotovo da me ubiju, zato ne cini da se zluraduju nada mnom neprijatelji i ne cini da budem sa narodom zalima.”
I pošto se vrati Musa narodu svom gnjevan, žalostan, reče: “Ružno je kako ste me zastupali, poslije (odlaska) mog. Da li biste ubrzali odredbu Gospodara vašeg?” I baci ploče i ščepa za glavu brata svog, tegleći ga sebi. (Harun) reče: “Sine majčin! Uistinu, ljudi su me smatrali slabim i gotovo da me ubiju, zato ne čini da se zluraduju nada mnom neprijatelji i ne čini da budem sa narodom zalima.”
Czech
A kdyz vratil se Mojzis k lidu svemu, rozhnevan a litosti naplnen, rekl: „Hanba tomu, co ucinili jste za zady mymi! Ci chcete uspisiti soud Pana sveho?“ I mrstil deskami o zem a popadnuv bratra sveho, za hlavu, pritahl jej k sobe. Rekl tento: „O synu matky me, zbavil mne moci me lid, a malem byli by mne zabili. Nenech nepratelum mym radovati se nade mnou a nepovazuj mne za patriciho k lidem nepravostnym.“
A když vrátil se Mojžíš k lidu svému, rozhněván a lítostí naplněn, řekl: „Hanba tomu, co učinili jste za zády mými! Či chcete uspíšiti soud Pána svého?“ I mrštil deskami o zem a popadnuv bratra svého, za hlavu, přitáhl jej k sobě. Řekl tento: „Ó synu matky mé, zbavil mne moci mé lid, a málem byli by mne zabili. Nenech nepřátelům mým radovati se nade mnou a nepovažuj mne za patřícího k lidem nepravostným.“
When Moses vratit svem lide rozhnevany zmarit on odrikavat Ktery strasny potreby ty mel vyloucit co z ceho za muj nedostatek! Could ty ne obskakovat prikazani svuj Magnat? On hazet srazit tabulka absorbovat zastavit svem kamarad pristrihnout zabrani veslem jemu towards sobe! (Aaron) odrikavat Syn muj ujmout se jako matka lide absorbovat prospech o muj slabost temer znemonit mne! rusit ne muj nepritel tesit se vyloucit co z ceho ne pocet mne zhresit lide
When Moses vrátit svém lidé rozhnevaný zmarit on odríkávat Který strašný potreby ty mel vyloucit co z ceho za muj nedostatek! Could ty ne obskakovat prikázání svuj Magnát? On házet srazit tabulka absorbovat zastavit svém kamarád pristrihnout zabrání veslem jemu towards sobe! (Aaron) odríkávat Syn muj ujmout se jako matka lidé absorbovat prospech o muj slabost témer znemonit mne! rušit ne muj neprítel tešit se vyloucit co z ceho ne pocet mne zhrešit lidé
Kdyz se pak Mojzis vratil k lidu svemu, rozhnevan i zarmoucen, zvolal: "Jak hnusne je to, co jste provedli, kdyz jsem odesel! Coz chcete uspisit prichod rozkazu Pana sveho?" A mrstil deskami o zem, a chytil hlavu bratra sveho, pritahl jej k sobe. I zvolal Aron: "Synu me matky! Lide mne utlacovali a div mne nezabili. Necin mi nic, nad cim by se radovali nepratele moji, a nesmesuj mne s lidem nespravedlivym
Když se pak Mojžíš vrátil k lidu svému, rozhněván i zarmoucen, zvolal: "Jak hnusné je to, co jste provedli, když jsem odešel! Což chcete uspíšit příchod rozkazu Pána svého?" A mrštil deskami o zem, a chytil hlavu bratra svého, přitáhl jej k sobě. I zvolal Árón: "Synu mé matky! Lidé mne utlačovali a div mne nezabili. Nečiň mi nic, nad čím by se radovali nepřátelé moji, a nesměšuj mne s lidem nespravedlivým
Dagbani
Yaha! Saha shεli Annabi Musa ni daa labi na o niriba sani, ka nyɛla ŋun je suli ka niŋ suhusaɣiŋgu, ka yεli: “Yi ni tum tuun shεli n nyaaŋa ŋɔ nyɛla din be. Di ni bɔŋɔ, yi bola yom ni yi Duuma (Naawuni) zaligu? Ka o (Annabi Musa) zaŋ (Attaura) wolsi maa labi tiŋgbani ni, ka naan gbaai o mabia (Haruna) zabri n- voori labsiri o polo. Ka o (Annabi Haruna) yεli! Yaa nyini m mabia! Achiika! A niriba maa daa filim ma, ka daa chɛ bɛla ni bɛ ku ma, dinzuɣu, miri ka a chɛ ka n dimba la ma. Yaha! Di zaŋ ma pahi ninvuɣu shεba ban nyɛ zualindiriba ni.”
Danish
Hvornår Moses returnerede hans folk vrede skuffede han sagde Hvad forfærdelige ting du haver gøre ind min fraværelse! Could du ikke ventetid commandments Deres Lord Han kastede derned tabletterne skiftes greb hans boder hovede trække ham mod sig! (Aaron) sagde Søn min mor folkene skiftes fordel af min svaghed næsten dræbte mig! lade ikke min fjender juble gøre ikke tælle mig transgressing folkene
En toen Mozes verontwaardigd en bedroefd tot zijn volk terugkeerde, zeide hij: "Hetgeen gij in mijn afwezigheid deedt, was slecht. Hebt gij u gehaast vóór het gebod van uw Heer?" En hij legde de tafelen neder en greep zijn broeders haar en sleepte hem naar zich toe. Hij (Aäron) zeide: "Zoon van mijn moeder, het volk achtte mij inderdaad zwak en wilde mij doden. Laat zich de vijanden daarom niet over mij verblijden en plaats mij niet bij het onrechtvaardige volk
Dari
و چون موسی (از کوه طور) به طرف قوم خود بازگشت (و گوساله پرستی آنها را دید) در حالت خشم و افسوس گفت: پس از من بد جانشینانی برایم بودید، آیا در (مخالفت) امر پروردگارتان عجله کردید؟ و لوحههای تورات را انداخت و سر برادرش را گرفت و آن را بهسوی خود کشید. (هارون) گفت: ای پسر مادرم! این قوم مرا ناتوان شمردند و تحقیرم نمودند، (بلکه) نزدیک بود مرا بکشند، پس دشمنان را به من شاد مگردان و مرا با قوم ظالم قرار مده
Divehi
އަދި موسى ގެފާނު ކޯފާވެ، ހިތާމަކުރައްވާ حال، އެކަލޭގެފާނުގެ قوم ގެމީހުންގެ ގާތަށް ވަޑައިގަތްހިނދު، ވިދާޅުވިއެވެ. ތިމަންކަލޭގެފާނު ތިޔަބައިމީހުންނާ ވަކިވެގެން ދިއުމަށްފަހު، ތިމަންކަލޭގެފާނުގެ ފަހަތުން ތިޔަބައިމީހުން ކުޅަކަންތަކުގެ ނުބައިކަމާއެވެ! ތިޔަބައިމީހުންގެ ވެރިރަސްކަލާނގެ އަމުރުފުޅު އައުމަށް ތިޔަބައިމީހުން އަވަސްވެގަތީހެއްޔެވެ؟ އަދި އެކަލޭގެފާނު (توراة ގެ) ފިލާތައް އުއްކަވައިލެއްވިއެވެ. އަދި އެކަލޭގެފާނުގެ أخ ގެ އިސްތަށިފުޅުގައި ހިއްޕަވައި އެކަލޭގެފާނުގެ އަރިހަށް ދަންމަވައިގެންނެވިއެވެ. އެކަލޭގެފާނު (އެބަހީ: هارون ގެފާނު) ވިދާޅުވިއެވެ. މަންމަގެ ދަރިކަލުންނޭވެ! ހަމަކަށަވަރުން، قوم ގެމީހުން ތިމަން ނިކަމެތިކޮށްފޫއެވެ. އަދި އެއުރެން ތިމަން قتل ކުރުމާ ގާތްކޮށްފޫއެވެ. ފަހެ، ތިމަންކަލޭގެފާނަށް ލިބިވަޑައިގެންނެވި ދެރަޔަށް عداوة ތެރިން އުފާކުރިޔަ ނުދެއްވާށެވެ! އަދި އަނިޔާވެރިވީ މީހުންނާއެކުގައި، ތިމަން ނުލައްވާށެވެ
Dutch
Toen Moesa toornig en vol spijt tot zijn volk terugkeerde zei hij: "Wat jullie na mijn weggaan gedaan hebben, dat is pas slecht! Wilden jullie de beschikking van jullie Heer voor zijn?" En hij wierp de tafelen neer en greep zijn broer bij het hoofd en trok hem naar zich toe. Hij zei: "Zoon van mijn moeder! Het volk heeft mij onder druk gezet en zij hadden mij bijna gedood. Maak niet dat de vijanden over mij leedvermaak hebben en zet mij niet bij de mensen die onrecht plegen
En toen Mozes tot zijn volk terugkeerde, vol van toorn en verontwaardiging, zeide hij: Gij hebt een snoode daad na mijn vertrek bedreven. Hebt gij het bevel van uwen Heer verhaast? Hij nam de tafelen en greep zijn broeder bij het hoofdhaar en haalde hem onder zich. En Aäron zeide tot hem: Zoon mijner moeder, waarlijk het volk heeft mij overheerd, en het had slechts weinig gescheeld of zij hadden mij gedood: laat mijne vijanden zich dus niet over mij verblijden, noch plaats mij onder de boozen
En toen Môesa tot zijn volk terugkeerde, boos en bedroefd, zei hij: "Slecht is wat jullie in mijn plaat tijdens mijn afwezigheid hebben gedaan, wilden jullie het bevel (tot bestraffing) van jullie Heer verhaasten?" En bij zette de Tafelen haastig neer en bij greep zijin broeder bij zijn baard en trok hem naar zich toe. Hij (Hârôen) zei: "Zoon van mijn moeder, voorwaar, het volk heeft mij overweldigd en bijna hadden zij mij gedood. Laat de vijanden geen leedvermaak over mij hebben en stel mij niet gelijk aan het volk van onrechtplegers
En toen Mozes verontwaardigd en bedroefd tot zijn volk terugkeerde, zeide hij: 'Hetgeen gij in mijn afwezigheid deedt, was slecht. Hebt gij u gehaast v��r het gebod van uw Heer?' En hij legde de tafelen neder en greep zijn broeders haar en sleepte hem naar zich toe. Hij (A�ron) zeide: 'Zoon van mijn moeder, het volk achtte mij inderdaad zwak en wilde mij doden. Laat zich de vijanden daarom niet over mij verblijden en plaats mij niet bij het onrechtvaardige volk
English
On his return to his people, angry and aggrieved, Moses said, ‘How foul and evil is what you have done in my absence! Were you so keen to bring your Lord’s judgement forward?’ He threw the tablets down and seized his brother by the hair, pulling him towards him. Aaron said, ‘Son of my mother, these people overpowered me! They almost killed me! Do not give my enemies reason to rejoice! Do not include me with these evildoers!’
And when Moses returned to his people, became angry and grieved, he said: “What an evil thing you have done (worship the calf) after me! Did you hasten to decree (for punishment) of your Lord?” He threw down the tablets and seized his brother by his head dragging him to himself. (Aaron) said: “O son of my mother! Indeed the people overpowered me weak and were about to kill me, so let not the enemies rejoice over me, and don’t place me with the wrongdoers.”
When Moses came back to his people, angry and grieved, he said: "Evil it is that ye have done in my place in my absence: did ye make haste to bring on the judgment of your Lord?" He put down the tablets, seized his brother by (the hair of) his head, and dragged him to him. Aaron said: "Son of my mother! the people did indeed reckon me as naught, and went near to slaying me! Make not the enemies rejoice over my misfortune, nor count thou me amongst the people of sin
And when Musa returned unto his people indignant and sorrowing, he said: ill is that which ye have acted as my successors, after me Anticipated ye the command of you Lord! And he cast down the tablets and took hold of the head of his brother dragging him unto himself. Aaron said: son of my mother! the people held me weak and well- nigh slew me, so cause not the enemies rejoice over me, and place me not with the wrong-doing people
And when Moses returned to his people, full of wrath and sorrow, he said: 'Vile is the course you have followed in my absence. Could you not patiently wait for the decree of your Lord?' And he threw down the Tablets [of the Law] and took hold of his brother's head, dragging him to himself. Aaron said: 'My mother's son, the people overpowered me and almost killed me. So let not my enemies gloat over me, and do not number me among the wrong-doing folk
When Moses returned to his people, indignant and grieved, he said: "How wickedly you behaved in my absence. Why must you hasten the decree of your Lord?" And he cast aside the tablets, and pulled his brother by the hair. "O son of my mother," said (Aaron), "these people took advantage of my weakness and almost killed me. Do not let my enemies rejoice at my plight, and do not put me down among transgressors
When Musa returned to his people in anger and great sorrow, he said, ´What an evil thing you did in my absence after I left! Did you want to hasten your Lord´s command?´ He threw down the Tablets and seized hold of his brother´s head, dragging him towards him. Harun said, ´Son of my mother, The people oppressed me and almost killed me. Do not give my enemies cause to gloat over me. Do not include me with the wrongdoing people.´
And when Moses returned to his people, angry and sorrowful, he said, 'Evilly have you done in my place, after me; what, have you outstripped your Lord's commandment?' And he cast down the Tablets, and laid hold of his brother's head, dragging him to him. He said, 'Son of my mother, surely the people have abased me, and well nigh slain me. Make not my enemies to gloat over me, and put me not among the people of the evildoers
When Moses came back to his people displeased and grieved he said, “You have done wrong in my absence. Did you want to induce the judgment of your Lord?” He put down the tablets, seized his brother by his hair, and dragged him to himself. Aaron said, “Son of my mother, the people indeed saw me as nothing, and nearly murdered me. Do not allow the enemies to rejoice over my misfortune, nor count me among the people of sin.”
When Moses returned to his people, angry and sorrowful, he said: you succeeded me badly after me, were you rushing your Master’s order? He threw down the tablets and took his brother by the head dragging him toward himself. He (Aaron) said: son of my mother, the people weakened me and almost killed me, so do not make the enemies happy about me, and do not put me with the wrongdoing group
When Moses returned to his people, angry and indignant, he said, ‘Evil has been your conduct in my absence! Would you hasten on the edict of your Lord?’ He threw down the tablets and seized his brother by the head, pulling him towards himself. He said, ‘Son of my mother, indeed this people thought me to be weak, and they were about to kill me. So do not let the enemies gloat over me, and do not take me with the wrongdoing lot.’
And when Moses returned to his people, angry and indignant, he said, ‘Evil has been your conduct in my absence! Would you hasten on the edict of your Lord?’ He threw down the tablets and seized his brother by the head, pulling him towards himself. He said, ‘Son of my mother, indeed this people thought me to be weak, and they were about to kill me. So do not let the enemies gloat over me, and do not take me with the wrongdoing lot.’
And when Moses (having received the Tablets and learned that his people had adopted a calf to worship) returned to his people, full of wrath and sorrow, he said: "Evil is the course you have followed after me! Have you forsaken your Lord’s commandment so hastily to hasten your destruction?" And he threw down the Tablets (to postpone enforcement of the laws therein until he put an end to this rebellion against faith in God’s absolute Oneness), and laid hold of his brother’s head, dragging him towards himself. He (Aaron) said: "Son of my mother! Indeed the people deemed me weak, and almost killed me. So let not my enemies gloat over me, and do not count me among the wrongdoing people
And when Mussa returned and found that his people have wronged themselves, he strongly resented their evil act, and so great was his indignation against them. Grieved at heart, he said: "Evil indeed is what your minds and souls have you to do; did you wish Allah's punishment be hastened on! He dropped the plates and dragged his brother by the head, laying the blame on him, But Harun said to him: " O son of my mother; the people judged me wanting in power and authority over them and almost killed me". "Therefore, do not let my enemies gloat over me and rejoice at my misfortune, nor should you associate me with the wrongful of actions
And when returned Musa to his nation, angry and grieved, he said: “Evil it is what you people did in my absence, after me. Did you people make haste regarding the order of your Nourisher-Sustainer (who advised me a stay of many nights away from you)? And he put down Al-Alwah (with full respect) and he seized his brother (Harun) by the head (and) he drags him towards himself. (Facing this, Harun) said: “Son of my mother! Indeed the nation regarded me weak and they went to the stage (that) they will kill me. So do not make the enemies make a fun of me and don’t regard me as being with the nation of transgressors.”
And when Moses returned to his folk enraged, grieved, he said: Miserable was what you succeeded in after me. Would you hasten the command of your Lord? And he cast down the Tablets. He took his brother by his head, pulling him to himself. Aaron said: O son of my mother, truly, the folk took advantage of my weakness and are about to kill me. So let not my enemies gloat over me and assign me not with the folk, the ones who are unjust
Musa was angry and sad when he returned to his nation. He said, "How (awful and) evil was what you did behind my back! Did you rush towards your Lord´s Judgment?" He dropped the (inscribed) tablets and grabbed his brother by the lock of hair on his head and pulled him closer. His brother said, "Oh son of my mother! In fact, the nation considered me weak and vulnerable. They (overwhelmed me and) almost killed me. Do not give the enemy a chance to gloat over my fate. Do not count me among the evildoing folk
And when Moses returned unto his people angry and grieved, he said, 'Evil is it that ye have done after me! Would ye hasten on the bidding of your Lord?' and he threw down the tablets and took his brother by the head to drag him towards him, but he said, 'O son of my mother! verily, the people weakened me and well-nigh killed me; make not then mine enemies glad about me, and put me not with the unjust people
When Moses came back to his people, he was extremely angry and sorrowful, and he said: "What an evil thing you have done in my place in my absence! Have you tried to hasten the retribution of your Lord?" He put down the Holy Tablets and seized his brother by the hair of his head and dragged him closer. Haroon (Aaron) cried: "O son of my mother! The people overpowered me and almost killed me; do not make my enemies happy over me and do not count me among the wrongdoers
And when Moses returned to his people, indignant and grieved, he said, 'Evil is that which you did in my place in my absence. Did you hasten to devise a way for yourselves without waiting for the command of your Lord?' And he put down the tablet and seized his brother by the head, dragging him towards himself. Aaron said, 'Son of my mother, the people indeed deemed me weak, and were about to kill me. Therefore make not the enemies rejoice over my misfortune and place me not with the unjust people
And when Moses returned unto his people angry and grieved, he said, "Evil is it that which you have done after I had gone! Would you hasten on the judgment of your Lord?". And he threw down the tablets and seized his brother by the (hair on his)
And when Moses returned to his people, wrathful, angered, he said, "Evil is it that ye have done next upon my departure. Would ye hasten on the judgments of your Lord?" And he threw down the tables, and seized his brother by the head and dragged him unto him. Said he, "Son of my mother! the people thought me weak, and had well nigh slain me. Make not mine enemies to rejoice over me, and place me not among the wrong doers
And when Moses returned to his nation angry sorrowfully/angrily, he said: "How bad you succeeded/followed me from after me, did you hurry/hasten/rush your Lord`s order/command?" And he threw the tablets/sheets , and he took with his brother`s head/top pulling/dragging him to him, he said: "Son (of my) mother, that the nation weakened me, and they were about to/almost (to) kill me, so do not make the enemies rejoice at my misfortune, and do not make me with the nation the unjust/oppressive
And when Moses returned to his people, full of wrath and sorrow, he said: ´Vile is the course you have followed in my absence. Could you not patiently wait for the decree of your Lord?´ And he threw down the Tablets [of the Law] and took hold of his brother´s head, dragging him to himself. Aaron said: ´My mother´s son, the people overpowered me and almost killed me. So let not my enemies gloat over me, and do not number me among the wrong-doing folk.´
And when Musa returned to his people, angry and grieved, he said, "Evil is that with which you succeeded me after me. Did you (wish to) hasten the command of your Fosterer?" And he put down the tablets and seized his brother by the head, dragging him towards himself. He said, "Son of my mother ! the people certainly considered me weak and almost killed me, so do not make the enemies rejoice over me and do not place me with the people who are unjust
And when Moses returned to his people, angry and grieved, he said, "Evil is that with which you succeeded me after me. Did you (wish to) hasten the command of your Lord?" And he put down the tablets and seized his brother by the head, dragging him towards himself. He said, "Son of my mother ! the people certainly considered me weak and almost killed me, so do not make the enemies rejoice over me and do not place me with the people who are unjust
And when Musa returned to his people, wrathful (and) in violent grief, he said: Evil is it that you have done after me; did you turn away from the bidding of your Lord? And he threw down the tablets and seized his brother by the head, dragging him towards him. He said: Son of my mother! surely the people reckoned me weak and had well-nigh slain me, therefore make not the enemies to rejoice over me and count me not among the unjust people
And when Moses returned to his people, in anger and grief, he said, "What an evil thing you have done after I left! Were you so hasty for the command of your Lord? " And he threw down the tablets and caught hold of his brother by the head, dragging him towards him. He said, "Son of my mother! Indeed, the people reckoned me weak and had almost killed me. So make not the enemies gloat over me and do not count me among the wicked people
And when Moses returned unto his people, angry and grieved, he said: Evil is that (course) which ye took after I had left you. Would ye hasten on the judgment of your Lord? And he cast down the tablets, and he seized his brother by the head, dragging him toward him. He said: Son of my mother! Lo! the folk did judge me weak and almost killed me. Oh, make not mine enemies to triumph over me and place me not among the evil-doers
When Mūsā returned to his people, angry and sad, he said, “How bad is the thing you have done in my absence! How did you act in haste against the command of your Lord?” He dropped down the Tablets, and grabbed the head of his brother, pulling him towards himself. He (Hārūn) said, “My mother’s son, the people took me as weak and were about to kill me. So do not let the enemies laugh at me, and do not count me with the wrong-doers.”
And when Moses returned to his people, full of wrath and sorrow, he exclaimed: "Vile is the course which you have followed in my absence! Have you forsaken your Sustainer's commandment?" And he threw down the tablets [of the Law], and seized his brother's head, dragging him towards himself. Cried Aaron: "O my mother's son! Behold, the people brought me low and almost slew me: so let not mine enemies rejoice at my affliction, and count me not among the evildoing folk
And as soon as Musa returned to his people, all-enraged and sorrowful, he said, "Miserable is what you have done while staying behind me (just) after my (departure). Would you hasten on the Command of your Lord?" And he cast down the Tablets and took hold of his brother's head, dragging him towards himself. He said, "Son of my mother, surely the people deemed me weak and were almost about to kill me. So do not make the enemies to gloat over me, and do not set me (Literally: do not make me) among the unjust people
When Moses returned to his people with anger and sorrow, he said, "What you have done in my absence is certainly evil. Why were you hasty about the commandments of your Lord?" He threw away the Tablets (which contained the commandments of God), grabbed his brother and started to pull him to himself. His brother begged him saying, "Son of my mother, the people suppressed me and almost killed me. Do not humiliate me before the enemies or call me unjust
And when Musa (Moses) returned to his people, angry and grieved, he said: "What an evil thing is that which you have done (i.e. worshipping the calf) during my absence. Did you hasten and go ahead as regards the matter of your Lord (you left His worship)?" And he threw down the Tablets and seized his brother by (the hair of) his head and dragged him towards him. Harun (Aaron) said: "O son of my mother! Indeed the people judged me weak and were about to kill me, so make not the enemies rejoice over me, nor put me amongst the people who are Zalimun (wrong-doers)
When Musa returned to his people, angry and sad, he said, .How bad is the thing you have done in my absence! How did you act in haste against the command of your Lord?. He dropped down the Tablets, and grabbed the head of his brother, pulling him towards himself. He (Harun) said, .My mother‘s son, the people took me as weak and were about to kill me. So do not let the enemies laugh at me, and do not count me with the wrong-doers
Upon Moses’ return to his people, ˹totally˺ furious and sorrowful, he said, “What an evil thing you committed in my absence! Did you want to hasten your Lord’s torment?” Then he threw down the Tablets and grabbed his brother by the hair, dragging him closer. Aaron pleaded, “O son of my mother! The people overpowered me and were about to kill me. So do not ˹humiliate me and˺ make my enemies rejoice, nor count me among the wrongdoing people.”
Upon Moses’ return to his people, ˹totally˺ furious and sorrowful, he said, “What an evil thing you committed in my absence! Did you want to hasten your Lord’s torment?” Then he threw down the Tablets and grabbed his brother by the hair, dragging him closer. Aaron pleaded, “O son of my mother! The people overpowered me and were about to kill me. So do not ˹humiliate me and˺ make my enemies rejoice, nor count me among the wrongdoing people.”
And when Moses returned to his people, angry and sorrowful, he said: ‘Evil is the thing you did in my absence! Would you hasten the ordinance of your Lord?‘ He threw down the Tablets and, seizing his brother‘s head, dragged him closer to him. ‘Son of my mother,‘ Aaron said, ‘the people overpowered me and almost did me to death. Do not let the enemy gloat over me; do not number me among the wrongdoers.‘
When Moses returned to his people, furious and grieved, he said, “What an evil thing you did in my absence! Did you seek to hasten the command of your Lord?” He threw the Tablets and grabbed his brother by the hair, dragging him towards himself. Aaron said, “O son of my mother, the people overpowered me and were about to kill me. Do not make my enemies rejoice over me, nor count me among the people of wrongdoing.”
When Moses returned to his people, full of wrath and sorrow, he exclaimed, "You have followed a foul and evil course in my absence! Have you abandoned your Lord's commandments?" He threw down the Tablets and seized his brother by the head, dragging him. Aaron cried, "Son of my mother! These people overpowered me and almost killed me! Do not let my enemies rejoice at my suffering, and do not include me with those unjust people
And when Musa returned to his people, angry and grieved, he said: "What an evil thing is that which you have done during my absence. Did you hasten in matter of your Lord" And he threw down the Tablets and seized his brother by (the hair of) his head and dragged him towards him. He (Harun) said: "O son of my mother! Indeed the people judged me weak and were about to kill me, so make not the enemies rejoice over me, nor put me among the people who are wrongdoers
Moses returned to his people and was upset and grieved. He said, "You have chosen a terrible thing after me. Do you wish your Lord's Law of Requital to smite you soon (20:86)? He placed the tablets of the Commands among them and questioned his brother, Aaron, very strictly. Aaron explained, "O Son of my mother! These people treated me harshly and took my patience as weakness, and almost killed me. Let not my opponents rejoice, and count me not among the wrongdoers." (Seizing the beard and head is indicative of interrogating harshly. Aaron had been extra patient with their idolatry to avoid division among them (20:94). Aaron, the Prophet of God, preferred SHIRK over Sectarianism. This is how reprehensible sectarianism and division in religion is
When Musa (Moses) came back to his people, angry and sad, said: "It is evil, what you have done in my place (and) in my absence: Did you make haste to bring on (yourselves) the judgment (and anger) of your Lord?" He threw the Tablets, held his brother (Haroon) by (the hair of) his head, and dragged him to himself. Haroon (Aaron) said: "Son of my mother! Indeed, the people truly treated me as nothing and came near to killing me! So do not make the enemies rejoice over my misfortune, and you do not count me with the people in sin
And when Moses returned to his people, angry and disappointed, he said, 'What an awful thing you did in my absence. Did you forsake the commandments of your Lord so hastily?' And he threw down the tablets; and he took hold of his brother's head, dragging him towards himself. He said, 'Son of my mother, the people have overpowered me, and were about to kill me; so do not allow the enemies to gloat over me, and do not count me among the unjust people
And when Moses returned to his people, angry and disappointed, he said, “What an awful thing you did in my absence. Did you forsake the commandments of your Lord so hastily?” And he threw down the tablets; and he took hold of his brother’s head, dragging him towards himself. He said, “Son of my mother, the people have overpowered me, and were about to kill me; so do not allow the enemies to gloat over me, and do not count me among the unjust people.”
When Moses returned angry, sorrowful to his folk, he said: ´What an awful thing you have committed behind my back! Have you tried to hurry up your Lord´s command?" He dropped the Tablets and seized his brother by the head, pulling him towards himself. He said: "Son of my mother, the people felt I was weak and they almost killed me! Don´t let any enemies gloat over me nor place me with such wrongdoing folk
And when Moses returned to his people, angry and grieved, he said: "Miserable is what you have done after I was gone; do you wish to hasten the action of your Lord" And he cast down the tablets, and took his brother by his head dragging him towards him. He said: "Son of my mother, the people overpowered me and nearly killed me, so do not make the enemies rejoice over me, and do not make me with the wicked people
And when Moses returned to his people, angry and grieved, he said: "Miserable is what you have done after I was gone; do you wish to hasten the action of your Lord?" And he cast down the tablets, and took his brother by his head dragging him towards him. He said: "Son of my mother, the people overpowered me and nearly killed me, so do not make the enemies rejoice over me, and do not make me with the wicked people
And when Moses returned unto his people angry and aggrieved, he said, “How evil is the course you have followed after me! Would you hasten the Command of your Lord?” And he cast down the Tablets and seized his brother by the head, dragging him toward himself. He said, “Son of my mother! Truly the people deemed me weak, and they were about to kill me. So let not the enemies rejoice in my misfortune, and place me not with the wrongdoing people.”
And when Moses returned to his people, angry and grieved, he said, "How wretched is that by which you have replaced me after [my departure]. Were you impatient over the matter of your Lord?" And he threw down the tablets and seized his brother by [the hair of] his head, pulling him toward him. [Aaron] said, "O son of my mother, indeed the people oppressed me and were about to kill me, so let not the enemies rejoice over me and do not place me among the wrongdoing people
When Moses returned to his people in anger and great sorrow, he said, "What an awful sin you have committed in my absence. Did you want to hasten your Lord's command?" He threw down the Tablets and seized his brother by the head, pulling him towards himself. Aaron said, "Son of my mother, the people oppressed me and almost killed me. Do not give my enemies cause to gloat over me. Do not number me among the wrongdoers
When Moses came back to his people, angry and grieved, he said: "Evil it is that ye have done in my place in my absence: did ye make haste to bring on the judgment of your Lord?" He put down the tablets, seized his brother by (the hair of) his head, and dragged him to him. Aaron said: "Son of my mother! the people did indeed reckon me as naught, and went near to slaying me! Make not the enemies rejoice over my misfortune, nor count thou me amongst the people of sin
Esperanto
When Moses returned his popol koler disappointed li dir Ki terrible ajx vi hav done en my absence! Could vi ne wait commandments your Lord Li jxet down tablets sorb ten his frat kap tir him towards himself! (Aaron) dir Fil my mother popol sorb avantagx da my weakness preskaux killed me Let ne my enemies gxoj do ne count me transgressing popol
Filipino
At nang si Moises ay magbalik sa kanyang pamayanan, na may galit at nagdadalamhati, siya ay nagsabi: “Isang masamang bagay ang inyong ginawa (alalaong baga, ang pagsamba sa imaheng baka) habang ako ay wala. Kayo baga’y nagmadali at nanguna na ipalabas ang kahatulan ng inyong Panginoon (nang iniwan ninyo ang pagsamba sa Kanya)? At kanyang ipinukol ang mga Tableta (Kalatas) at kanyang sinakmal ang kanyang kapatid (sa buhok) ng kanyang ulo at kanyang kinaladkad siya patungo sa kanya. Si Aaron ay nagsabi: “O anak ng aking ina! Katotohanan, ang mga tao ay naghusga sa akin (na ako ay) mahina at malapit na nila akong patayin, kaya’t huwag mong hayaan ang mga kaaway ay mangagalak sa akin, gayundin, ako ay huwag mong isama sa lipon ng mga tao na Zalimun (mga buktot at tampalasan, makasalanan, atbp.).”
Noong bumalik si Moises sa mga tao niya, na galit na galit na naghihinagpis, ay nagsabi siya: "Kay saklap ang ipinanghalili ninyo sa akin nang matapos [ng paglisan] ko. Nagmadali ba kayo sa nauukol sa Panginoon ninyo?" Itinapon niya ang mga tablero at dumaklot siya sa ulo ng kapatid niya, na hinihila ito patungo sa kanya. Nagsabi ito: "Anak ng ina ko, tunay na ang mga tao ay nagmahina sa akin. Sila ay halos papatay sa akin. Kaya huwag kang magpatuwa dahil sa akin sa mga kaaway at huwag kang maglagay sa akin kasama sa mga taong tagalabag sa katarungan
Finnish
Ja tullessaan vihaisena ja murheellisella kansansa luo Mooses sanoi: »Kuinka kurjaa onkaan se, mihin poissaollessani ryhdyitte! Pyritteko sivuuttamaan Herranne kaskyja?» Ja han paiskasi taulut kasistaan, tarttui veljensa paahan ja tempasi hanet puoleensa. Tama (Aaron) sanoi: »Aitini poika, katso, kansa vaheksyi minun mahtini ja oli vahalla surmata minut. Siksi ala anna vihollisten iloita onnettomuudestani alaka tyonna minua vaarintekijoitten joukkoon.»
Ja tullessaan vihaisena ja murheellisella kansansa luo Mooses sanoi: »Kuinka kurjaa onkaan se, mihin poissaollessani ryhdyitte! Pyrittekö sivuuttamaan Herranne käskyjä?» Ja hän paiskasi taulut käsistään, tarttui veljensä päähän ja tempasi hänet puoleensa. Tämä (Aaron) sanoi: »Äitini poika, katso, kansa väheksyi minun mahtini ja oli vähällä surmata minut. Siksi älä anna vihollisten iloita onnettomuudestani äläkä työnnä minua väärintekijöitten joukkoon.»
French
Puis quand Moise fut revenu aupres de son peuple, il dit, furieux et decu : « Combien mauvaise fut votre conduite en mon absence ! Vouliez-vous donc hater le commandement de votre Seigneur ? » Et il jeta (a terre) les Tables, prit son frere par la tete et le tira vers lui. « Fils de ma mere, dit Aaron, les gens m’ont trouve bien faible et ont failli me tuer ; ne va donc pas faire le bonheur des ennemis (en me traitant ainsi) et ne me mets pas avec les gens injustes. »
Puis quand Moïse fut revenu auprès de son peuple, il dit, furieux et déçu : « Combien mauvaise fut votre conduite en mon absence ! Vouliez-vous donc hâter le commandement de votre Seigneur ? » Et il jeta (à terre) les Tables, prit son frère par la tête et le tira vers lui. « Fils de ma mère, dit Aaron, les gens m’ont trouvé bien faible et ont failli me tuer ; ne va donc pas faire le bonheur des ennemis (en me traitant ainsi) et ne me mets pas avec les gens injustes. »
Et lorsque Moise retourna a son peuple, enerve, attriste, il dit : “Vous avez tres mal agi pendant mon absence! Avez-vous voulu hater le commandement de votre Seigneur ?” Il jeta les Tables et prit la tete de son frere, en la tirant a lui : “O fils de ma mere, (dit Aaron), le peuple m’a traite en faible, et peu s’en est fallu qu’ils ne me tuent. Ne fais donc pas que les ennemis se rejouissent a mes depens, et ne m’assigne pas la compagnie des gens injustes !”
Et lorsque Moïse retourna à son peuple, énervé, attristé, il dit : “Vous avez très mal agi pendant mon absence! Avez-vous voulu hâter le commandement de votre Seigneur ?” Il jeta les Tables et prit la tête de son frère, en la tirant à lui : “Ô fils de ma mère, (dit Aaron), le peuple m’a traité en faible, et peu s’en est fallu qu’ils ne me tuent. Ne fais donc pas que les ennemis se réjouissent à mes dépens, et ne m’assigne pas la compagnie des gens injustes !”
Et lorsque Moise retourna a son peuple, fache, attriste, il dit: «Vous avez tres mal agi pendant mon absence! Avez-vous voulu hater le commandement de votre Seigneur?» Il jeta les tablettes et prit la tete de son frere, en la tirant a lui: «O fils de ma mere, dit (Aaron), le peuple m'a traite en faible, et peu s'en est fallu qu'ils ne me tuent. Ne fais donc pas que les ennemis se rejouissent a mes depens, et ne m'assigne pas la compagnie des gens injustes»
Et lorsque Moïse retourna à son peuple, fâché, attristé, il dit: «Vous avez très mal agi pendant mon absence! Avez-vous voulu hâter le commandement de votre Seigneur?» Il jeta les tablettes et prit la tête de son frère, en la tirant à lui: «O fils de ma mère, dit (Aaron), le peuple m'a traité en faible, et peu s'en est fallu qu'ils ne me tuent. Ne fais donc pas que les ennemis se réjouissent à mes dépens, et ne m'assigne pas la compagnie des gens injustes»
De retour aupres de son peuple, Moise, furieux et accable de tristesse, dit : « Comme vous avez mal agi en mon absence ! Vouliez-vous donc hater le terme fixe par votre Seigneur ? » Jetant les Tables a terre, il saisit son frere par la tete et le tira vers lui. Aaron s’ecria : « Fils de ma mere ! Ces gens ont profite de ma faiblesse, etant meme a deux doigts de me tuer. N’offre donc pas a mes ennemis l’occasion de se rejouir de mes malheurs et ne me range pas au nombre des coupables. »
De retour auprès de son peuple, Moïse, furieux et accablé de tristesse, dit : « Comme vous avez mal agi en mon absence ! Vouliez-vous donc hâter le terme fixé par votre Seigneur ? » Jetant les Tables à terre, il saisit son frère par la tête et le tira vers lui. Aaron s’écria : « Fils de ma mère ! Ces gens ont profité de ma faiblesse, étant même à deux doigts de me tuer. N’offre donc pas à mes ennemis l’occasion de se réjouir de mes malheurs et ne me range pas au nombre des coupables. »
De retour aupres de son peuple, Moise dit, rempli de colere et d’amertume : « Quelle facon detestable de me succeder pendant mon absence a ete la votre! Avez-vous trouve trop long le delai fixe par votre Seigneur ?». Il lanca les Tables, puis, saisissant son frere par la tete, il l’attira vers lui. « O fils de ma mere ! », se defendit Aaron, « Ces gens-la m’ont meprise et ont failli me tuer. Ne donne pas a nos ennemis l’occasion de se rejouir de mon malheur, et ne me compte pas parmi les pervers !»
De retour auprès de son peuple, Moïse dit, rempli de colère et d’amertume : « Quelle façon détestable de me succéder pendant mon absence a été la vôtre! Avez-vous trouvé trop long le délai fixé par votre Seigneur ?». Il lança les Tables, puis, saisissant son frère par la tête, il l’attira vers lui. « Ô fils de ma mère ! », se défendit Aaron, « Ces gens-là m’ont méprisé et ont failli me tuer. Ne donne pas à nos ennemis l’occasion de se réjouir de mon malheur, et ne me compte pas parmi les pervers !»
Fulah
Nde Muusaa ruttinoo e yimɓe makko ɓen ko o tikkuɗo, suniiɗo, o maaki : "Bonii kon ko lontiɗon lam ɓaawo am. E on hawjan yamiroore Joomi mon nden?!" O weddii alluuje ɗen o nanngi hoore neene-gooto makko on himo pooɗa mo e makko. [Haaruuna] Maaki : "Ko an yo ɓiɗɗo neene am, ɓee yimɓe lo'inii lam, ɓe do'i warugol lam. Wata a weltin ayɓe am, wata a waɗtidam kadi e yimɓe toonoɓe ɓen
Ganda
Musa bwe yamala okudda eri abantube, nga musunguwavu, era nga asaaliddwa, yagamba nti, kibi nnyo kye mwakoze nga siriiwo, mwayaanguyirizza e kigambo ky’a Mukama omulabirizi wa mmwe! olwo nno kwe kukasuka e mbaawo, n’akwata omutwe gw’a mugandawe, nga amusika amuzza gyali, (Haruna) naagamba nti mwana wa nnyabo, mazima abantu bansinzizza amaanyi, era kumpi banzite, tontusaako kino olw'okusanyusa abalabe, era tonzisa mu bantu abeeyisa obubi
German
Und als Moses zu seinen Leuten zuruckkehrte, zornig und voller Gram, da sagte er: "Es ist schlimm, was ihr in meiner Abwesenheit an meiner Stelle verubt habt. Wolltet ihr den Befehl eures Herrn beschleunigen?" Und er warf die Tafeln hin und packte seinen Bruder beim Kopf und zerrte ihn zu sich. Er (Aaron) sagte: "Sohn meiner Mutter, siehe, das Volk hielt mich fur schwach, und fast hatten sie mich getotet. Darum laß die Feinde nicht uber mich frohlocken und weise mich nicht dem Volk der Ungerechten zu
Und als Moses zu seinen Leuten zurückkehrte, zornig und voller Gram, da sagte er: "Es ist schlimm, was ihr in meiner Abwesenheit an meiner Stelle verübt habt. Wolltet ihr den Befehl eures Herrn beschleunigen?" Und er warf die Tafeln hin und packte seinen Bruder beim Kopf und zerrte ihn zu sich. Er (Aaron) sagte: "Sohn meiner Mutter, siehe, das Volk hielt mich für schwach, und fast hätten sie mich getötet. Darum laß die Feinde nicht über mich frohlocken und weise mich nicht dem Volk der Ungerechten zu
Als Mose zornig und voller Bedauern zu seinem Volk zuruckkam, sagte er: «Schlimm ist das, was ihr, nachdem ich weggegangen war, begangen habt. Wolltet ihr den Befehl eures Herrn beschleunigen?» Er warf die Tafeln nieder und packte den Kopf seines Bruders und zog ihn an sich. Dieser sagte: «Sohn meiner Mutter, die Leute behandelten mich wie einen Schwachen und hatten mich beinahe getotet. So laß nicht die Feinde Schadenfreude uber mich haben und stelle mich nicht zu den Leuten, die Unrecht tun.»
Als Mose zornig und voller Bedauern zu seinem Volk zurückkam, sagte er: «Schlimm ist das, was ihr, nachdem ich weggegangen war, begangen habt. Wolltet ihr den Befehl eures Herrn beschleunigen?» Er warf die Tafeln nieder und packte den Kopf seines Bruders und zog ihn an sich. Dieser sagte: «Sohn meiner Mutter, die Leute behandelten mich wie einen Schwachen und hätten mich beinahe getötet. So laß nicht die Feinde Schadenfreude über mich haben und stelle mich nicht zu den Leuten, die Unrecht tun.»
Und als Musa zu seinen Leuten zuruckkam - zornig und voller Trauer, sagte er: "Erbarmlich ist das, wie ihr nach mir meine Nachfolge angetreten habt. Habt ihr etwa das Gebot eures HERRN nicht abwarten wollen?" Dann warf er die Tafeln und packte seinen Bruder am Kopf und zog ihn zu sich, dieser sagte: "Sohn meiner Mutter! Die Leute haben mich gedemutigt und beinahe getotet, laß die Feinde nicht uber mich triumphieren und setze mich nicht gleich mit den Unrecht- Begehenden
Und als Musa zu seinen Leuten zurückkam - zornig und voller Trauer, sagte er: "Erbärmlich ist das, wie ihr nach mir meine Nachfolge angetreten habt. Habt ihr etwa das Gebot eures HERRN nicht abwarten wollen?" Dann warf er die Tafeln und packte seinen Bruder am Kopf und zog ihn zu sich, dieser sagte: "Sohn meiner Mutter! Die Leute haben mich gedemütigt und beinahe getötet, laß die Feinde nicht über mich triumphieren und setze mich nicht gleich mit den Unrecht- Begehenden
Als Musa zu seinem Volk zornig und bekummert zuruckkam, sagte er: "Wie schlimm ist das, was ihr nach mir an meiner Stelle begangen habt! Wollt ihr den Befehl eures Herrn beschleunigen?" Er warf die Tafeln hin und ergriff seinen Bruder beim Kopf, indem er ihn an sich zog. (Dieser) sagte: "Sohn meiner Mutter, das Volk unterdruckte mich und hatte mich beinahe getotet! So lasse nicht die Feinde uber mich Schadenfreude empfinden und stelle mich nicht zum ungerechten Volk
Als Musa zu seinem Volk zornig und bekümmert zurückkam, sagte er: "Wie schlimm ist das, was ihr nach mir an meiner Stelle begangen habt! Wollt ihr den Befehl eures Herrn beschleunigen?" Er warf die Tafeln hin und ergriff seinen Bruder beim Kopf, indem er ihn an sich zog. (Dieser) sagte: "Sohn meiner Mutter, das Volk unterdrückte mich und hätte mich beinahe getötet! So lasse nicht die Feinde über mich Schadenfreude empfinden und stelle mich nicht zum ungerechten Volk
Als Musa zu seinem Volk zornig und bekummert zuruckkam, sagte er: Wie schlimm ist das, was ihr nach mir an meiner Stelle begangen habt! Wollt ihr den Befehl eures Herrn beschleunigen? Er warf die Tafeln hin und ergriff seinen Bruder beim Kopf, indem er ihn an sich zog. (Dieser) sagte: Sohn meiner Mutter, das Volk unterdruckte mich und hatte mich beinahe getotet! So lasse nicht die Feinde uber mich Schadenfreude empfinden und stelle mich nicht zum ungerechten Volk
Als Musa zu seinem Volk zornig und bekümmert zurückkam, sagte er: Wie schlimm ist das, was ihr nach mir an meiner Stelle begangen habt! Wollt ihr den Befehl eures Herrn beschleunigen? Er warf die Tafeln hin und ergriff seinen Bruder beim Kopf, indem er ihn an sich zog. (Dieser) sagte: Sohn meiner Mutter, das Volk unterdrückte mich und hätte mich beinahe getötet! So lasse nicht die Feinde über mich Schadenfreude empfinden und stelle mich nicht zum ungerechten Volk
Gujarati
ane jyare musa (a.Sa.) Potani koma pase pacha avya, gus'sa ane nirasathi bharapura, to kaheva lagya ke tame loko'e mara gaya pachi ghanum ja kharaba krtya karyum, sum potana palanaharano adesa melavata pahela ja agala vadhi gaya ane jhadapathi takati'o eka tarapha muki didhi, ane potana bha'inum mathum pakadi temane potani tarapha khencava lagya, haruna (a.Sa.)E kahyum ke he mara bha'i! Te loko'e mane kami pana na samajyo ane sakya hatum ke mane katala kari deta, to mara satru'one na hasavo ane mane te atyacari'ona sadyantramam dakhala na karo
anē jyārē mūsā (a.Sa.) Pōtānī kōma pāsē pāchā āvyā, gus'sā anē nirāśāthī bharapūra, tō kahēvā lāgyā kē tamē lōkō'ē mārā gayā pachī ghaṇuṁ ja kharāba kr̥tya karyuṁ, śuṁ pōtānā pālanahāranō ādēśa mēḷavatā pahēlā ja āgaḷa vadhī gayā anē jhaḍapathī takatī'ō ēka tarapha mūkī dīdhī, anē pōtānā bhā'īnuṁ māthuṁ pakaḍī tēmanē pōtānī tarapha khēn̄cavā lāgyā, hārūna (a.Sa.)Ē kahyuṁ kē hē mārā bhā'ī! Tē lōkō'ē manē kaṁī paṇa na samajyō anē śakya hatuṁ kē manē katala karī dētā, tō mārā śatru'ōnē na hasāvō anē manē tē atyācārī'ōnā ṣaḍyantramāṁ dākhala na karō
અને જ્યારે મૂસા (અ.સ.) પોતાની કોમ પાસે પાછા આવ્યા, ગુસ્સા અને નિરાશાથી ભરપૂર, તો કહેવા લાગ્યા કે તમે લોકોએ મારા ગયા પછી ઘણું જ ખરાબ કૃત્ય કર્યું, શું પોતાના પાલનહારનો આદેશ મેળવતા પહેલા જ આગળ વધી ગયા અને ઝડપથી તકતીઓ એક તરફ મૂકી દીધી, અને પોતાના ભાઈનું માથું પકડી તેમને પોતાની તરફ ખેંચવા લાગ્યા, હારૂન (અ.સ.)એ કહ્યું કે હે મારા ભાઈ ! તે લોકોએ મને કંઈ પણ ન સમજ્યો અને શક્ય હતું કે મને કતલ કરી દેતા, તો મારા શત્રુઓને ન હસાવો અને મને તે અત્યાચારીઓના ષડ્યંત્રમાં દાખલ ન કરો
Hausa
Kuma a lokacin da Musa ya koma zuwa ga mutanensa, yana mai fushi, mai baƙin ciki, ya ce: "Tir da abin da kuka yi mini wakilci, a bayana! Shin, kun nemi gaggawar umurnin Ubangijinku ne?" Kuma ya jefar da Allunan, kuma ya yi riƙo ga kan ɗan'uwansa yana jan sa zuwa gare shi. Ya ce: "Ya ɗan'uwata! Lalle ne mutanen, sun ɗauke ni mai rauni, kuma sun yi kusa su kashe ni, saboda haka kada ka darantar da maƙiya game da ni, kuma kada ka sanya ni tare da mutane Azzalumai
Kuma a lõkacin da Mũsã ya kõma zuwa ga mutãnensa, yanã mai fushi, mai baƙin ciki, ya ce: "Tir da abin da kuka yi mini wakilci, a bãyanã! Shin, kun nẽmi gaggawar umurnin Ubangijinku ne?" Kuma ya jefar da Allunan, kuma ya yi riƙo ga kan ɗan'uwansa yana jan sa zuwa gare shi. Ya ce: "Yã ɗan'uwata! Lalle ne mutãnen, sun ɗauke ni mai rauni, kuma sun yi kusa su kashe ni, sabõda haka kada ka dãrantar da maƙiya game da ni, kuma kada ka sanya ni tãre da mutãne Azzãlumai
Kuma a lokacin da Musa ya koma zuwa ga mutanensa, yana mai fushi, mai baƙin ciki, ya ce: "Tir da abin da kuka yi mini wakilci, a bayana! Shin, kun nemi gaggawar umurnin Ubangijinku ne?" Kuma ya jefar da Allunan, kuma ya yi riƙo ga kan ɗan'uwansa yana jan sa zuwa gare shi. Ya ce: "Ya ɗan'uwata! Lalle ne mutanen, sun ɗauke ni mai rauni, kuma sun yi kusa su kashe ni, saboda haka kada ka darantar da maƙiya game da ni, kuma kada ka sanya ni tare da mutane azzalumai
Kuma a lõkacin da Mũsã ya kõma zuwa ga mutãnensa, yanã mai fushi, mai baƙin ciki, ya ce: "Tir da abin da kuka yi mini wakilci, a bãyanã! Shin, kun nẽmi gaggawar umurnin Ubangijinku ne?" Kuma ya jefar da Allunan, kuma ya yi riƙo ga kan ɗan'uwansa yana jan sa zuwa gare shi. Ya ce: "Yã ɗan'uwata! Lalle ne mutãnen, sun ɗauke ni mai rauni, kuma sun yi kusa su kashe ni, sabõda haka kada ka dãrantar da maƙiya game da ni, kuma kada ka sanya ni tãre da mutãne azzãlumai
Hebrew
וכאשר חזר משה אל עמו, הוא היה כועס ומלא צער, ואמר, “כמה רע הוא הדבר אשר עשיתם אחריי! האם הקדמתם את מצוות ריבונכם?” ואז זרק את הלוחות ואחז בראש אחיו ומשכו אליו. אמר (אחיו, אהרון הנביא), “בן אמי! אכן העם גבר עליי וכמעט הרגו אותי, אל תיתן לאויבים שיזלזלו בי, ואל תשים אותי עם האנשים המקפחים”
וכאשר חזר משה אל עמו, הוא היה כועס ומלא צער, ואמר, "כמה רע הוא הדבר אשר עשיתם אחריי! האם הקדמתם את מצוות ריבונכם"? ואז זרק את הלוחות ואחז בראש אחיו ומשכו אליו. אמר (אחיו, אהרון הנביא,) "בן אמי! אכן העם גבר עליי וכמעט הרגו אותי, אל תיתן לאויבים שיזלזלו בי, ואל תשים אותי עם האנשים המקפחים
Hindi
aur jab moosa apanee jaati kee or krodh tatha duhkh se bhara hua vaapas aaya, to usane kahaah tumane mere pashchaat mera bahut bura pratinidhitv kiya. kya tum apane paalanahaar kee aagya se pahale hee jaldee kar[1] gaye? tatha usane lekh takhtiyaan daal deen tatha apane bhaee (haaroon) ka sir pakad ke apanee or kheenchane laga. usane kahaah he mere maan jaaye bhaee! logon ne mujhe nirbal samajh liya tatha sameep tha ki ve mujhe maar daalen. atah too shatruon ko mujhapar hansane ka avasar na de. mujhe atyaachaariyon ka saathee na bana
और जब मूसा अपनी जाति की ओर क्रोध तथा दुःख से भरा हुआ वापस आया, तो उसने कहाः तुमने मेरे पश्चात् मेरा बहुत बुरा प्रतिनिधित्व किया। क्या तुम अपने पालनहार की आज्ञा से पहले ही जल्दी कर[1] गये? तथा उसने लेख तख़्तियाँ डाल दीं तथा अपने भाई (हारून) का सिर पकड़ के अपनी ओर खींचने लगा। उसने कहाः हे मेरे माँ जाये भाई! लोगों ने मुझे निर्बल समझ लिया तथा समीप था कि वे मुझे मार डालें। अतः तू शत्रुओं को मुझपर हँसने का अवसर न दे। मुझे अत्याचारियों का साथी न बना।
aur jab moosa krodh aur dukh se bhara hua apanee qaum kee or lauta to usane kaha, "tum logon ne mere peechhe meree jagah bura kiya. kya tum apane rab ke hukm se pahale hee jaldee kar baithe?" phir usane takhtiyaan daal dee aur apane bhaee ka sir pakadakar use apanee or kheenchane laga. vah bola, "ai meree maan ke bete! logon ne mujhe kamazor samajh liya aur nikat tha ki mujhe maar daalate. atah shatruon ko mujhapar hulasane ka avasar na de aur atyaachaaree logon mein mujhe sammilit na kar.
और जब मूसा क्रोध और दुख से भरा हुआ अपनी क़ौम की ओर लौटा तो उसने कहा, "तुम लोगों ने मेरे पीछे मेरी जगह बुरा किया। क्या तुम अपने रब के हुक्म से पहले ही जल्दी कर बैठे?" फिर उसने तख़्तियाँ डाल दी और अपने भाई का सिर पकड़कर उसे अपनी ओर खींचने लगा। वह बोला, "ऐ मेरी माँ के बेटे! लोगों ने मुझे कमज़ोर समझ लिया और निकट था कि मुझे मार डालते। अतः शत्रुओं को मुझपर हुलसने का अवसर न दे और अत्याचारी लोगों में मुझे सम्मिलित न कर।
aur jab moosa palat kar apanee qaum kee taraph aae to (ye haalat dekhakar) ranj va gusse mein (apanee qaum se) kahane lage ki tum logon ne mere baad bahut buree harakat kee-tum log apane paravaradigaar ke hukm (mere aane mein) kis kadar jaldee kar baithe aur (taurait kee) takhtiyon ko phenk diya aur apane bhaee (haaroon) ke sar (ke baalon ko pakad kar apanee tar ph kheenchane lage) us par haaroon ne kaha ai mere maanjae (bhaee) mai kya karata qaum ne mujhe haqeer samajha aur (mera kahana na maana) balki qareeb tha ki mujhe maar daale to mujh par dushmanon ko na haisavaie aur mujhe un zaalim logon ke saath na karaar deejie
और जब मूसा पलट कर अपनी क़ौम की तरफ आए तो (ये हालत देखकर) रंज व गुस्से में (अपनी क़ौम से) कहने लगे कि तुम लोगों ने मेरे बाद बहुत बुरी हरकत की-तुम लोग अपने परवरदिगार के हुक्म (मेरे आने में) किस कदर जल्दी कर बैठे और (तौरैत की) तख्तियों को फेंक दिया और अपने भाई (हारून) के सर (के बालों को पकड़ कर अपनी तर फ खींचने लगे) उस पर हारून ने कहा ऐ मेरे मांजाए (भाई) मै क्या करता क़ौम ने मुझे हक़ीर समझा और (मेरा कहना न माना) बल्कि क़रीब था कि मुझे मार डाले तो मुझ पर दुश्मनों को न हॅसवाइए और मुझे उन ज़ालिम लोगों के साथ न करार दीजिए
Hungarian
Es miutan Miisu (Mozes) haragosan es szomoruan visszaerkezett a nepehez mondta: , Milyen rossz orokoseim voltatok utanam! Talan. Uratok parancsat akartatok siettetni?" Es ledobta a tablakat es megragadta testvere fejet es maga fele huzta. Az pedig mondta: Anyam fia! A nep bizony elnyomott engem es majdnem megoltek. Ne engedd, hogy az ellensegek karoromot erezhessenek miattam es ne helyezz engem a bunos emberekkel egy sorba
És miután Miisű (Mózes) haragosan és szomorúan visszaérkezett a népéhez mondta: , Milyen rossz örököseim voltatok utánam! Talán. Uratok parancsát akartátok siettetni?" És ledobta a táblákat és megragadta testvére fejét és maga felé húzta. Az pedig mondta: Anyám fia! A nép bizony elnyomott engem és majdnem megöltek. Ne engedd, hogy az ellenségek kárörömöt érezhessenek miattam és ne helyezz engem a bűnös emberekkel egy sorba
Indonesian
(Dan ketika Musa telah kembali kepada kaumnya, dengan marah dan sedih hati dia berkata, "Alangkah buruknya perbuatan yang kamu kerjakan selama kepergianku! Apakah kamu hendak mendahului janji Tuhanmu?"342) Musa pun melemparkan lauh-lauh (Taurat) itu dan memegang kepala saudaranya (Harun) sambil menarik ke arahnya. (Harun) berkata, "Wahai anak ibuku! Kaum ini telah menganggapku lemah dan hampir saja mereka membunuhku, sebab itu janganlah engkau menjadikan musuh-musuh menyoraki melihat kemalanganku, dan janganlah engkau jadikan aku sebagai orang-orang yang zalim
(Dan tatkala Musa kembali kepada kaumnya dalam keadaan marah) oleh sebab perbuatan mereka (dan sedih hati) yakni amat bersedih hati (berkatalah dia,) kepada mereka ("Alangkah buruknya perbuatan) teramat jelek perbuatan (yang kamu kerjakan) dalam hal ini (sesudah kepergianku!) dimaksud pekerjaanmu ini di mana kamu berlaku musyrik. (Apakah kamu hendak mendahului janji Tuhanmu?" Dan Musa pun melemparkan lempengan-lempengan) yaitu lempengan-lempengan Kitab Taurat karena marah kepada kaumnya, sehingga lempengan-lempengan itu pecah (dan ia memegang rambut kepala saudaranya) dengan tangan kanannya dan jenggotnya dengan tangan kirinya (sambil menariknya ke arahnya) saking marahnya (Harun berkata,) "Hai (anak ibuku!) dengan mim dikasrahkan dan difathahkan, yang dimaksud adalah ummi, penyebutan dengan kata-kata ini untuk lebih menimbulkan rasa sayang ke dalam hati Musa (Sesungguhnya kaum ini telah menganggapku lemah dan hampir-hampir mereka) hampir saja (membunuhku, sebab itu janganlah kamu menjadikan gembira) membuat girang (musuh-musuh melihatku) karena kamu menghinakan diriku (dan janganlah kamu masukkan aku ke dalam golongan orang-orang yang lalim.") sebagaimana engkau memperlakukan orang yang benar-benar menyembah anak sapi
Dan tatkala Musa telah kembali kepada kaumnya dengan marah dan sedih hati berkatalah dia, "Alangkah buruknya perbuatan yang kamu kerjakan sesudah kepergianku! Apakah kamu hendak mendahului janji Tuhan-mu571? Dan Musa pun melemparkan alwāḥ 572 (Taurat) itu dan memegang (rambut) kepala saudaranya (Hārūn) sambil menariknya ke arahnya. Hārūn berkata, "Hai anak ibuku, sesungguhnya kaum ini telah menganggapku lemah dan hampir-hampir mereka membunuhku, sebab itu janganlah kamu menjadikan musuh-musuh gembira melihatku, dan janganlah kamu masukkan aku ke dalam golongan orang-orang yang zalim
Setelah kembali dari bermunajat kepada Tuhan, Mûsâ--yang telah diberitahu oleh Allah apa yang terjadi pada kaumnya--merasa marah bercampur sedih melihat mereka menjadikan patung anak lembu sebagai sembahan. Mûsâ pun berkata kepada mereka, "Alangkah buruknya perbuatan kalian sepeninggalku. Kalian lebih mementingkan menyembah patung anak lembu ketimbang mematuhi perintah Tuhan untuk menunggu kedatanganku dan menepati janjiku untuk membawa Tawrât kepada kalian!" Mûsâ pun melempar kepingan-kepingan Tawrât dan segera menghampiri Hârûn, saudaranya. Saking sedih dan jengkel melihat perbuatan kaumnya, Mûsâ--dengan sangat marah--menjenggut rambut saudaranya ke arahnya. Dia menganggap saudaranya itu telah teledor karena tidak mencegah apa yang dilakukan kaumnya. Hârûn pun berkata kepada Mûsâ, "Wahai anak ibuku, sesungguhnya kaum ini melakukan semua itu setelah mendesak dan menekanku, bahkan mengancam akan membunuhku jika aku melarang mereka menyembah patung anak lembu itu. Janganlah membuat musuh-musuhmu semakin senang karena kamu lebih menyalahkan dan menyakiti aku. Dan janganlah kamu menganggap aku termasuk orang-orang yang zalim, padahal aku bebas dari kezaliman mereka
Dan ketika Musa telah kembali kepada kaumnya, dengan marah dan sedih hati dia berkata, “Alangkah buruknya perbuatan yang kamu kerjakan selama kepergianku! Apakah kamu hendak mendahului janji Tuhanmu?*(341) Musa pun melemparkan lauh-lauh (Taurat) itu dan memegang kepala saudaranya (Harun) sambil menarik ke arahnya. (Harun) berkata, “Wahai anak ibuku! Kaum ini telah menganggapku lemah dan hampir saja mereka membunuhku, sebab itu janganlah engkau menjadikan musuh-musuh menyoraki melihat kemalanganku, dan janganlah engkau jadikan aku sebagai orang-orang yang zalim.”
Dan ketika Musa telah kembali kepada kaumnya, dengan marah dan sedih hati dia berkata, “Alangkah buruknya perbuatan yang kamu kerjakan selama kepergianku! Apakah kamu hendak mendahului janji Tuhanmu?” Musa pun melemparkan lauh-lauh (Taurat) itu dan memegang kepala saudaranya (Harun) sambil menarik ke arahnya. (Harun) berkata, “Wahai anak ibuku! Kaum ini telah menganggapku lemah dan hampir saja mereka membunuhku, sebab itu janganlah engkau menjadikan musuh-musuh menyoraki melihat kemalanganku, dan janganlah engkau jadikan aku sebagai orang-orang yang zhalim.”
Iranun
Na kagiya a Makandod so Musa ko pagtao Niyan, a Pukhararangitan a Makamboboko, na Pitharo Iyan: A Mikharatarata a Kiyasambi-i niyo Rakun ko oriyan (o Kiyalalakao Akun): Ino niyo Pagonai so Sogowan o Kadnan niyo? Na ini ithog Iyan so manga Ondang Ondang, sa Kiyaputan Niyan a Olo i Pagari Niyan, sa Punggandurun Niyan sa ginawa Niyan. Pitharo (o Haroun): Wata i Ina! Mata-an! A so pagtao na da-a Ko iran pakanganına, go maito bo na Mbono-on Nako iran! Na Dingka Phakapiyaa a ginawa o manga ridowai sa sabap Rakun, go di Akongka mbaloya a pud ko pagtao a manga Darowaka
Italian
Quando Mose, adirato e contrito, ritorno presso il suo popolo, disse: “Che infamita avete commesso in mia assenza! Volevate affrettare il decreto del vostro Signore?”. Scaglio [in terra] le tavole e afferro per la testa suo fratello e lo trasse a se: “O figlio di mia madre _ disse quello _ il popolo ha preso il sopravvento su di me e c'e mancato poco che mi uccidessero. Non permettere che i nemici si rallegrino [della mia sorte] e non annoverarmi tra gli ingiusti”
Quando Mosè, adirato e contrito, ritornò presso il suo popolo, disse: “Che infamità avete commesso in mia assenza! Volevate affrettare il decreto del vostro Signore?”. Scagliò [in terra] le tavole e afferrò per la testa suo fratello e lo trasse a sé: “O figlio di mia madre _ disse quello _ il popolo ha preso il sopravvento su di me e c'è mancato poco che mi uccidessero. Non permettere che i nemici si rallegrino [della mia sorte] e non annoverarmi tra gli ingiusti”
Japanese
Musa wa sono min no moto ni kaetta toki, gekido shi, kanashinde itta. `Anata gataga, watashi no fuzai-chu ni itta koto wa wazawaidearu. Anata gata wa omo no shinpan o saisoku suru no ka.' Kare wa itabi o nage, kare no ani no atama (no kami) o 摑Nde gutto hikiyoseta. Kare (harun) wa itta. `Watashi no haha no ko yo, hontoni hitobito wa watashi o muryokuda to shi, mata watashi o hotondo korosan bakarideatta. Dakara watashi (no teochi) ni taishi, teki o yorokoba senaide kure. Mata watashi o fugi no hitobito to issho ni minasanaide kure
Mūsā wa sono min no moto ni kaetta toki, gekido shi, kanashinde itta. `Anata gataga, watashi no fuzai-chū ni itta koto wa wazawaidearu. Anata gata wa omo no shinpan o saisoku suru no ka.' Kare wa itabi o nage, kare no ani no atama (no kami) o 摑Nde gutto hikiyoseta. Kare (hārūn) wa itta. `Watashi no haha no ko yo, hontōni hitobito wa watashi o muryokuda to shi, mata watashi o hotondo korosan bakarideatta. Dakara watashi (no teochi) ni taishi, teki o yorokoba senaide kure. Mata watashi o fugi no hitobito to issho ni minasanaide kure
ムーサーはその民の許に帰った時，激怒し，悲しんで言った。「あなたがたが，わたしの不在中に行ったことは災いである。あなたがたは主の審判を催促するのか。」かれは板碑を投げ，かれの兄の頭（の髪）を摑んでぐっと引き寄せた。かれ（ハールーン）は言った。「わたし の母の子よ，本当に人びとはわたしを無力だとし，またわたしをほとんど殺さんばかりであった。だからわたし（の手落ち）に対し，敵を喜ばせないでくれ。またわたしを不義の人々と一緒に見なさないでくれ。」
Javanese
Lan bareng Musa wis bali marang wong-wonge, anawung bendu lan prihaten banget, acala- thu: Ala barang kang kotindakake ing sapungkurku: apa kowe ange- mohi parentahe Pangeranmu? Dheweke ambanting blebekan- blebekane sarta anyandhak sirahe sadulure, diceneng marang awake. Calathune: Putra lanange si ibu! Sayekti wong-wong iku padha angapesake aku, meh bae padha mateni aku; mulane aja kowe ambungahake mungsuh- mungsuh asarana aku sarta aja kowe anganggep aku ewone wong- wong atindak dudu
Lan bareng Musa wis bali marang wong-wongé, anawung bendu lan prihatén banget, acala- thu: Ala barang kang kotindakaké ing sapungkurku: apa kowé ange- mohi paréntahé Pangéranmu? Dhèwèké ambanting blèbèkan- blèbèkané sarta anyandhak sirahé saduluré, dicènèng marang awaké. Calathuné: Putra lanangé si ibu! Sayekti wong-wong iku padha angapesaké aku, mèh baé padha matèni aku; mulané aja kowé ambungahaké mungsuh- mungsuh asarana aku sarta aja kowé anganggep aku éwoné wong- wong atindak dudu
Kannada
Avaru (musa) helidaru; nannodeya, nannannu hagu nanna sahodaranannu ksamisibidu mattu nam'mannu ninna anugrahadalli serisu. Ninantu ella karunalugaliginta mahakarunaluvagiruve
Avaru (mūsā) hēḷidaru; nannoḍeyā, nannannu hāgū nanna sahōdaranannu kṣamisibiḍu mattu nam'mannu ninna anugrahadalli sērisu. Nīnantu ella karuṇāḷugaḷiginta mahākaruṇāḷuvāgiruve
ಅವರು (ಮೂಸಾ) ಹೇಳಿದರು; ನನ್ನೊಡೆಯಾ, ನನ್ನನ್ನು ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಸಹೋದರನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡು ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ನಿನ್ನ ಅನುಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸು. ನೀನಂತು ಎಲ್ಲ ಕರುಣಾಳುಗಳಿಗಿಂತ ಮಹಾಕರುಣಾಳುವಾಗಿರುವೆ
Kazakh
Musa (G.S.) eline ıza bolıp, keyigen turde qaytqan kezde: «Menen keyin magan nendey jaman is istedinder! Rabbılarınnın amirine asıqtındar ma?»,- dep (Tawrat) taqtayların tastay salıp, twısı (Harun) nın basınan ustap ozine qaray tarta bastadı? (Harun): «Ay anamnın ulı! Rasında bul el meni, basınıp tipti ozimdi oltirwge jaqındadı. Endi meni duspandarga kulki qılma da meni zalım elmen birge sanama!»,- dedi
Musa (Ğ.S.) eline ıza bolıp, keyigen türde qaytqan kezde: «Menen keyin mağan nendey jaman is istediñder! Rabbılarınnıñ ämirine asıqtıñdar ma?»,- dep (Täwrat) taqtayların tastay salıp, twısı (Harun) nıñ basınan ustap özine qaray tarta bastadı? (Harun): «Äy anamnıñ ulı! Rasında bul el meni, basınıp tipti özimdi öltirwge jaqındadı. Endi meni duşpandarğa külki qılma da meni zalım elmen birge sanama!»,- dedi
Мұса (Ғ.С.) еліне ыза болып, кейіген түрде қайтқан кезде: «Менен кейін маған нендей жаман іс істедіңдер! Раббыларынның әміріне асықтыңдар ма?»,- деп (Тәурат) тақтайларын тастай салып, туысы (Һарұн) ның басынан ұстап өзіне қарай тарта бастады? (Һарұн): «Әй анамның ұлы! Расында бұл ел мені, басынып тіпті өзімді өлтіруге жақындады. Енді мені дұшпандарға күлкі қылма да мені залым елмен бірге санама!»,- деді
Musa eline aswlangan ari kuyingen xalde oralıp: «Menen keyin istegenderin netken jaman edi. Rabbınızdın amirin tezdetkilerin keldi me?» - dedi. Soytip, / qolındagı / taqtaylardı tastap jiberdi de, bawırının basınan ustap, onı ozine qaray tarttı. / Harwn / : «Ay, anamnın ulı! Negizinde, bul el meni basınıp, oltire jazdadı. Sondıqtan meni duspandarga taba qılma ari adiletsiz adamdarmen bir dep esepteme!» - dedi
Musa eline aşwlanğan äri küyingen xalde oralıp: «Menen keyin istegenderiñ netken jaman edi. Rabbıñızdıñ ämirin tezdetkileriñ keldi me?» - dedi. Söytip, / qolındağı / taqtaylardı tastap jiberdi de, bawırınıñ basınan ustap, onı özine qaray tarttı. / Harwn / : «Äy, anamnıñ ulı! Negizinde, bul el meni basınıp, öltire jazdadı. Sondıqtan meni duşpandarğa taba qılma äri ädiletsiz adamdarmen bir dep esepteme!» - dedi
Мұса еліне ашуланған әрі күйінген халде оралып: «Менен кейін істегендерің неткен жаман еді. Раббыңыздың әмірін тездеткілерің келді ме?» - деді. Сөйтіп, / қолындағы / тақтайларды тастап жіберді де, бауырының басынан ұстап, оны өзіне қарай тартты. / Һарун / : «Әй, анамның ұлы! Негізінде, бұл ел мені басынып, өлтіре жаздады. Сондықтан мені дұшпандарға таба қылма әрі әділетсіз адамдармен бір деп есептеме!» - деді
Kendayan
Man katika Musa udah mulakng ka’ kaumnya, mang bera’ man basadih ati ia bakata, “Sidimiah jahatnya pabuatatn n kita’ karajaatn salama kaampusatn ku! A ke’ kita’ mao’ mandolo’ia’ janji Tuhan kita’?” 342. Musa pun nabakatni’ lauh- lauh(Taurat)koa man nyingi’i kapala saudaranya(Harun)nya narik ka arahnya.(Harun) Bakata ”Wahe nak we’ Urakng ka’koa uudah nganggap aku lam man amperihan iaka’koa munuha’ aku, sabab koa amelah kao majoat munsuh- munsuh ka’koa batarivatn ngolo’ nele’ kamalanganku man amelah sampe kao nyajiatn aku sebage urakng-urakng nang jalim”
Khmer
nowpel del mou sa ban vil tralb mk rk krom robsa keat vinh daoy kamhoeng ning saokasday kaban pol tha avei del puok anak ban thveu( korp kaunko) banteabpi khnhom av td mean noh ku akrak bamphot . tae puok anak branhab branhal cheang katapvokechch nei mcheasa robsa puok anak mk dl ryy? keat ban kroveng phen kompir ta vr t haey ban chab sak kbal bangobrosa keat( ha rou n) teanh k ndra k vea mk rk keat . pelnoh ha rou n ban pol tha ao kaunobrosa mdeay robsakhnhom. pitabrakd nasa krom nih ban chattouk khnhom chea anak tnkhsaaoy haey puokke staerte samleab khnhom( nowpel khnhom ban kheat puokke knong karkorp kaunko) . chaur anak kom thveu aoy sa trauv sabbayrikreay daoysaar tondakamm robsa anak mk leu khnhom haey anak kom chattouk khnhom ruom cheamuoy krom del bampean avei
នៅពេលដែលមូសាបានវិលត្រលប់មករកក្រុមរបស់គាត់ វិញដោយកំហឹង និងសោកស្ដាយក៏បានពោលថាៈ អ្វីដែលពួកអ្នក បានធ្វើ(គោរពកូនគោ)បន្ទាប់ពីខ្ញុំអវត្ដមាននោះគឺអាក្រក់បំផុត។ តើពួកអ្នកប្រញាប់ប្រញាល់ជាងកាតព្វកិច្ចនៃម្ចាស់របស់ពួកអ្នកមក ដល់ឬ? គាត់បានគ្រវែងផែនគម្ពីរតាវរ៉ត ហើយបានចាប់សក់ក្បាល បងប្រុសគាត់(ហារូន)ទាញកន្ដ្រាក់វាមករកគាត់។ ពេលនោះ ហារូនបានពោលថាៈ ឱកូនប្រុសម្ដាយរបស់ខ្ញុំ. ពិតប្រាកដណាស់ ក្រុមនេះបានចាត់ទុកខ្ញុំជាអ្នកទន់ខ្សោយ ហើយពួកគេស្ទើរតែ សម្លាប់ខ្ញុំ(នៅពេលខ្ញុំបានឃាត់ពួកគេក្នុងការគោរពកូនគោ)។ ចូរ អ្នកកុំធ្វើឱ្យសត្រូវសប្បាយរីករាយដោយសារទណ្ឌកម្មរបស់អ្នក មកលើខ្ញុំ ហើយអ្នកកុំចាត់ទុកខ្ញុំរួមជាមួយក្រុមដែលបំពានអ្វី។
Kinyarwanda
Nuko ubwo Musa yagarukaga mu bantu be arakaye afite n’agahinda, yaravuze ati "Ibyo mwasigaye mukora ntahari ni bibi! Ese mwashatse kwihutisha itegeko rya Nyagasani wanyu (musenga ibyo atabategetse)? Maze ajugunya hasi za mbaho, afata umusatsi wo ku mutwe w’umuvandimwe we arawukurura amwiyegereza. Haruna aravuga ati "Mwana wa mama! Mu by’ukuri, abantu baransuzuguye, bandusha intege, ndetse bari hafi yo kunyica. Bityo, ntutume abanzi bankina ku mubyimba, kandi ntunshyire mu bantu b’inkozi z’ibibi
Nuko ubwo Musa yagarukaga mu bantu be arakaye afite n’agahinda, yaravuze ati “Ibyo mwasigaye mukora ntahari ni bibi! Ese mwashaka kwihutisha itegeko rya Nyagasani wanyu (musenga ibyo atabategetse)? Maze ajugunya hasi za mbaho, afata umusatsi wo ku mutwe w’umuvandimwe we arawukurura amwiyegereza. Haruna aravuga ati “Mwana wa mama! Mu by’ukuri abantu baransuzuguye, bandusha intege, ndetse bari hafi yo kunyica. Bityo, ntutume abanzi bankina ku mubyimba, kandi ntunshyire mu bantu b’inkozi z’ibibi.”
Kirghiz
Musa koomuna kaytıp kelgende (jana alardın muzoogo sıyınıp jatkanın korgondo) acuulanıp, busayman cegip: “Menden soŋ maga kanday jaman orunbasar bolupsuŋar! Rabbiŋerdin buyrugun sastırdıŋarbı?!”-dedi. Kiyin Musa (jaaldanıp, kolundagı) taktalardı tastap, bir tuuganının (Harundun) basınan (cac-sakalınan) julkuldata bastadı. (Harun) ayttı: “O, apamdın balası! Cının aytayın, koom meni kordop, (aytkandarımdı ukkandın orduna, kayra) olturup koyo jazdadı. Meni dusmandarga sermende kılba! Jana meni zaalım adamdardar menen birge dep oylobo
Musa koomuna kaytıp kelgende (jana alardın muzoogo sıyınıp jatkanın körgöndö) açuulanıp, buşayman çegip: “Menden soŋ maga kanday jaman orunbasar bolupsuŋar! Rabbiŋerdin buyrugun şaştırdıŋarbı?!”-dedi. Kiyin Musa (jaaldanıp, kolundagı) taktalardı taştap, bir tuuganının (Harundun) başınan (çaç-sakalınan) julkuldata baştadı. (Harun) ayttı: “O, apamdın balası! Çının aytayın, koom meni kordop, (aytkandarımdı ukkandın orduna, kayra) öltürüp koyo jazdadı. Meni duşmandarga şermende kılba! Jana meni zaalım adamdardar menen birge dep oylobo
Муса коомуна кайтып келгенде (жана алардын музоого сыйынып жатканын көргөндө) ачууланып, бушайман чегип: “Менден соң мага кандай жаман орунбасар болупсуңар! Раббиңердин буйругун шаштырдыңарбы?!”-деди. Кийин Муса (жаалданып, колундагы) такталарды таштап, бир тууганынын (Харундун) башынан (чач-сакалынан) жулкулдата баштады. (Харун) айтты: “О, апамдын баласы! Чынын айтайын, коом мени кордоп, (айткандарымды уккандын ордуна, кайра) өлтүрүп койо жаздады. Мени душмандарга шерменде кылба! Жана мени заалым адамдардар менен бирге деп ойлобо
Korean
mosega geuui baegseong-ege dol-awa bunnohago seulpeohamyeo illeoga lodoe naui bujaejung-e neohuiga haenghan geosdeul-i jeojuleul bad-eulini neohuineun junim-ui simpan-eul seodulleo jaechog hayeoss neunyo geulihayeo geuga seopan-eul deonji myeo geuui hyeongje meolileul jab-a geuege lo kkeul-eo dang-gini geuga illeo galo doe nae eomeoniui adeul-iyeo sillo baeg seongdeul-i naega yaghada saeng-gaghayeo na leul salhae halyeo hayeoss-eum-ila naleul kkujij-eo jeogdeul-eul gippeuge haji malmyeo naleul joejieunja gaunde han salam-eu lo saeng-gagchi malla hadeola
모세가 그의 백성에게 돌아와 분노하고 슬퍼하며 일러가 로되 나의 부재중에 너희가 행한 것들이 저주를 받으리니 너희는 주님의 심판을 서둘러 재촉 하였 느뇨 그리하여 그가 서판을 던지 며 그의 형제 머리를 잡아 그에게 로 끌어 당기니 그가 일러 가로 되 내 어머니의 아들이여 실로 백 성들이 내가 약하다 생각하여 나 를 살해 하려 하였음이라 나를 꾸짖어 적들을 기쁘게 하지 말며 나를 죄지은자 가운데 한 사람으 로 생각치 말라 하더라
mosega geuui baegseong-ege dol-awa bunnohago seulpeohamyeo illeoga lodoe naui bujaejung-e neohuiga haenghan geosdeul-i jeojuleul bad-eulini neohuineun junim-ui simpan-eul seodulleo jaechog hayeoss neunyo geulihayeo geuga seopan-eul deonji myeo geuui hyeongje meolileul jab-a geuege lo kkeul-eo dang-gini geuga illeo galo doe nae eomeoniui adeul-iyeo sillo baeg seongdeul-i naega yaghada saeng-gaghayeo na leul salhae halyeo hayeoss-eum-ila naleul kkujij-eo jeogdeul-eul gippeuge haji malmyeo naleul joejieunja gaunde han salam-eu lo saeng-gagchi malla hadeola
모세가 그의 백성에게 돌아와 분노하고 슬퍼하며 일러가 로되 나의 부재중에 너희가 행한 것들이 저주를 받으리니 너희는 주님의 심판을 서둘러 재촉 하였 느뇨 그리하여 그가 서판을 던지 며 그의 형제 머리를 잡아 그에게 로 끌어 당기니 그가 일러 가로 되 내 어머니의 아들이여 실로 백 성들이 내가 약하다 생각하여 나 를 살해 하려 하였음이라 나를 꾸짖어 적들을 기쁘게 하지 말며 나를 죄지은자 가운데 한 사람으 로 생각치 말라 하더라
Kurdish
جا کاتێک موسا گهڕایهوه بۆ لای قهومهکهی (زانی بووی خهریکی گوێرهکه پهرستین) زۆر بهتوڕهیی و پهستی و غهمباریهوه وتی: بهڕاستی دوای ڕۆشتنی من جێنشینیهکی خراپی منتان کرد، ئهوه پهلهتان کرد له وادهی پهروهردگارتاندا؟ (ئیتر لهداخی ئهو لادان و سهرگهردانیه) تابلۆکانی (تهورات)ی فڕێداو پهلاماری قژی (هاروون)ی برای داو ڕای کێشا بۆ لای خۆی، (هاروون) وتی: کوڕی دایکم (خهتای من نهبوو، من زۆر ههوڵمدا بهڵام بێ سوود بوو) به ڕاستی ئهو خهڵکه زۆریان بۆ هێنام و هێزیان لێسهندم، خهریک بوو بشمکوژن (کاکه گیان) کهوابوو دوژمنانم پێ شاد مهکه و لهگهڵ قهومی ستهمکاردا حسابم بۆ مهکه
جا کاتێک موسا گەڕایەوە ناو ھۆزەکەی بەڕق و توڕەییەکی زۆرەوە (موسا) ووتی (بە گوێرەکە پەرستەکان) لە دوای من چ جێنشینێکی بەد فەڕو خراپ بوون ئایا پەلەتان کرد لە فەرمانی پەروەردگارتان؟ (موسا) تەختەکانی (تەوراتی) فڕێدا وە (قژی) سەری (ھارونی) برای گرت و بەرەو خۆی ڕایکێشا (ھارون) ووتی: ئەی کوڕی دایکم بەڕاستی ئەم گەلە لاوازیان کردم نزیک بوو بمکوژن کەواتە دوژمنانم پێ دڵخۆش مەکە و لەگەڵ ھۆزی ستەم کاراندا داممەنێ
Kurmanji
U di gava ku Musa (ji wi radewana xweya bi Xuda ra) fetilya hatiye bal komale xwe, bi hers u kovani (ji komale xwe ra aha) gotiye: "We ji pisti min ciqa sunmayeke sik kiriye! We lez kir; (heviya) ku ez bi fermane Xu- daye we va (li bal we da bizivirim) neman. U Musa (ruperen Tewrate) avet bi sere (biraye xweye Harun) girtiye li bal xwe da (bi hincirandin) kisandiye. (Biraye wi; Harun ji bona wi ra bi pisyari aha) gotiye: "Kure diya min! Bi rasti komal ez be hez kirim u nezik bun ku min bikujin, idi tu neyaran bi min nede kenandine u tu min ji vi komale cewrkar nehijmire
Û di gava ku Mûsa (ji wî radewana xweya bi Xuda ra) fetilya hatîye bal komalê xwe, bi hêrs û kovanî (ji komalê xwe ra aha) gotîye: "We ji piştî min çiqa şûnmayeke sik kirîye! We lez kir; (hêvîya) ku ez bi fermanê Xu- dayê we va (li bal we da bizivirim) neman. Û Mûsa (rûperên Tewratê) avêt bi serê (birayê xweyê Harûn) girtîye li bal xwe da (bi hincirandin) kişandîye. (Birayê wî; Harûn ji bona wî ra bi pisyarî aha) gotîye: "Kurê dîya min! Bi rastî komal ez bê hêz kirim û nêzîk bûn ku min bikujin, îdî tu neyaran bi min nede kenandinê û tu min ji vî komalê cewrkar nehijmire
Latin
When Moses returned his people angry disappointed he dictus Quod terrible thing vos habet perfecit in my absence! Could vos non wait commandments tuus Dominus? He threw down tablets took habuit de his frater head pulling eum towards ipse! (Aaron) dictus Filius my mater people took advantage de my marasmus fere killed me! Let non my enemies rejoice perfecit non comes me transgressing people
Lingala
Mpe tango Mûssa azongaki epai ya bato naye, na nkanda mpe na kolemba, alobaki été: Bosali mabe ya monene sima na ngai! Boye bolingi bowelisa mokano ya Nkolo wa bino? Mpe abwakaki mabaya ya bikomeli mpe abendi mutu ya ndeko waye epai naye. Alobi: Oh mwana wa mama wa ngai! Basilisaki ngai makasi mpe balingaki koboma ngai. Kozua ngai monguna te, mpe kotiya ngai o kati ya babubi te
Luyia
Olwa Musa yachelela khubandu bebe nasinyishe khandi nabelele, Yaboola mbu: “obubii buli burie buno bwamukholele inyuma wanje nindakharula? Koo muranjilile likhuwa lia Nyasaye wenyu,” Mana nasukuna tsimbao tsilia, mana natila omurwe kwo musiani wabu okhukhwesa ebuleka wuwe, (Haruni)naboola mbu: “Ewe Omwana wa mama wanje! Toto Abandu bandechele, kata babeele ahambi okhunzira, kho olasangasia abasuku okhubela esie tawe, nohomba olara esie halala nende Abandu ababii tawe.”
Macedonian
А кога Муса гневен и натажен кај народот свој се врати, повика: „Како ли толку лошо по моето заминување постапувавте! Ја забрзавте ли наредбата од Господарот свој?“ – и ги фрли плочите, и својот брат за коса го фати и почна да го влече кон себе. „О, сине на мојата мајка,“ - рече Харун - „народот не ми беше послушен и за малку не ме уби; немој да ми се осветуваат непријателите и не вбројувај ме мене во неправедниот народ.“
I bidejki Musa se vrati kaj narodot svoj, lut i ozalosten, rece: “E, kolku loso me nasledivte vo otsastvoto moe! Neli pobrzavte so naredbata od Gospodarot vas?“ Gi rasfrla plocite i go fati za kosa brata si, tegnejki go kon sebe. I mu rece: “Sine od majka mi, narodot me smetase slab i samo sto ne me ubija. Ne ponizuvaj me zaedno so neprijatelite i ne izednacuvaj me so narodot nevernicki
I bidejḱi Musa se vrati kaj narodot svoj, lut i ožalosten, reče: “E, kolku lošo me nasledivte vo otsastvoto moe! Neli pobrzavte so naredbata od Gospodarot vaš?“ Gi rasfrla pločite i go fati za kosa brata si, tegnejḱi go kon sebe. I mu reče: “Sine od majka mi, narodot me smetaše slab i samo što ne me ubija. Ne ponižuvaj me zaedno so neprijatelite i ne izednačuvaj me so narodot nevernički
И бидејќи Муса се врати кај народот свој, лут и ожалостен, рече: “Е, колку лошо ме наследивте во отсаството мое! Нели побрзавте со наредбата од Господарот ваш?“ Ги расфрла плочите и го фати за коса брата си, тегнејќи го кон себе. И му рече: “Сине од мајка ми, народот ме сметаше слаб и само што не ме убија. Не понижувај ме заедно со непријателите и не изедначувај ме со народот невернички
Malay
Dan apabila Nabi Musa kembali kepada kaumnya dengan marah dan dukacita, berkatalah ia: "Amatlah buruknya apa yang telah kamu lakukan sepeninggalanku; mengapa kamu terburu-buru (tidak menunggu) perintah Tuhan kamu?" Dan ia meletakkan Lauh-lauh (yang mengandungi tulisan Taurat) itu serta ia memegang (rambut) kepala saudaranya (Nabi Harun) sambil menariknya kepadanya. Nabi Harun berkata: "Wahai anak ibuku! Sesungguhnya kaum (Bani Israil) memandangku lemah dan nyaris-nyaris mereka membunuhku (ketika aku melarang mereka); oleh itu, janganlah engkau menjadikan musuh bergembira melihat (tempelakmu) terhadapku, dan janganlah engkau jadikan daku termasuk dalam golongan orang-orang yang zalim
Malayalam
kupitanum duhkhitanumayikkeant tanre janannalilekk matanni vannitt musa parannu: nan peaya sesam enre pinnil ninnal pravartticca karyam valare citta tanne. ninnalute raksitavinre kalpana kattirikkate ninnal dhrtikuttiyea? addeham palakakal taleyitukayum, tanre saheadaranre tala piticc tanre atuttekk valikkukayum ceytu. avan (saheadaran) parannu: enre um'mayute makane, janannal enne durbalanayi ganiccu. avarenne keannekkumayirunnu. atinal (enneat kayarttu keant) ni satrukkalkk santeasattin itavaruttarut. akramikalaya janannalute kuttattil enne kanakkakkukayum ceyyarut
kupitanuṁ duḥkhitanumāyikkeāṇṭ tanṟe janaṅṅaḷilēkk maṭaṅṅi vanniṭṭ mūsā paṟaññu: ñān pēāya śēṣaṁ enṟe pinnil niṅṅaḷ pravartticca kāryaṁ vaḷare cītta tanne. niṅṅaḷuṭe rakṣitāvinṟe kalpana kāttirikkāte niṅṅaḷ dhr̥tikūṭṭiyēā? addēhaṁ palakakaḷ tāḻeyiṭukayuṁ, tanṟe sahēādaranṟe tala piṭicc tanṟe aṭuttēkk valikkukayuṁ ceytu. avan (sahēādaran) paṟaññu: enṟe um'mayuṭe makanē, janaṅṅaḷ enne durbalanāyi gaṇiccu. avarenne keānnēkkumāyirunnu. atināl (ennēāṭ kayarttu keāṇṭ) nī śatrukkaḷkk santēāṣattin iṭavaruttarut. akramikaḷāya janaṅṅaḷuṭe kūṭṭattil enne kaṇakkākkukayuṁ ceyyarut
കുപിതനും ദുഃഖിതനുമായിക്കൊണ്ട് തന്റെ ജനങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങി വന്നിട്ട് മൂസാ പറഞ്ഞു: ഞാന് പോയ ശേഷം എന്റെ പിന്നില് നിങ്ങള് പ്രവര്ത്തിച്ച കാര്യം വളരെ ചീത്ത തന്നെ. നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിന്റെ കല്പന കാത്തിരിക്കാതെ നിങ്ങള് ധൃതികൂട്ടിയോ? അദ്ദേഹം പലകകള് താഴെയിടുകയും, തന്റെ സഹോദരന്റെ തല പിടിച്ച് തന്റെ അടുത്തേക്ക് വലിക്കുകയും ചെയ്തു. അവന് (സഹോദരന്) പറഞ്ഞു: എന്റെ ഉമ്മയുടെ മകനേ, ജനങ്ങള് എന്നെ ദുര്ബലനായി ഗണിച്ചു. അവരെന്നെ കൊന്നേക്കുമായിരുന്നു. അതിനാല് (എന്നോട് കയര്ത്തു കൊണ്ട്) നീ ശത്രുക്കള്ക്ക് സന്തോഷത്തിന് ഇടവരുത്തരുത്. അക്രമികളായ ജനങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില് എന്നെ കണക്കാക്കുകയും ചെയ്യരുത്
kupitanum duhkhitanumayikkeant tanre janannalilekk matanni vannitt musa parannu: nan peaya sesam enre pinnil ninnal pravartticca karyam valare citta tanne. ninnalute raksitavinre kalpana kattirikkate ninnal dhrtikuttiyea? addeham palakakal taleyitukayum, tanre saheadaranre tala piticc tanre atuttekk valikkukayum ceytu. avan (saheadaran) parannu: enre um'mayute makane, janannal enne durbalanayi ganiccu. avarenne keannekkumayirunnu. atinal (enneat kayarttu keant) ni satrukkalkk santeasattin itavaruttarut. akramikalaya janannalute kuttattil enne kanakkakkukayum ceyyarut
kupitanuṁ duḥkhitanumāyikkeāṇṭ tanṟe janaṅṅaḷilēkk maṭaṅṅi vanniṭṭ mūsā paṟaññu: ñān pēāya śēṣaṁ enṟe pinnil niṅṅaḷ pravartticca kāryaṁ vaḷare cītta tanne. niṅṅaḷuṭe rakṣitāvinṟe kalpana kāttirikkāte niṅṅaḷ dhr̥tikūṭṭiyēā? addēhaṁ palakakaḷ tāḻeyiṭukayuṁ, tanṟe sahēādaranṟe tala piṭicc tanṟe aṭuttēkk valikkukayuṁ ceytu. avan (sahēādaran) paṟaññu: enṟe um'mayuṭe makanē, janaṅṅaḷ enne durbalanāyi gaṇiccu. avarenne keānnēkkumāyirunnu. atināl (ennēāṭ kayarttu keāṇṭ) nī śatrukkaḷkk santēāṣattin iṭavaruttarut. akramikaḷāya janaṅṅaḷuṭe kūṭṭattil enne kaṇakkākkukayuṁ ceyyarut
കുപിതനും ദുഃഖിതനുമായിക്കൊണ്ട് തന്റെ ജനങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങി വന്നിട്ട് മൂസാ പറഞ്ഞു: ഞാന് പോയ ശേഷം എന്റെ പിന്നില് നിങ്ങള് പ്രവര്ത്തിച്ച കാര്യം വളരെ ചീത്ത തന്നെ. നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിന്റെ കല്പന കാത്തിരിക്കാതെ നിങ്ങള് ധൃതികൂട്ടിയോ? അദ്ദേഹം പലകകള് താഴെയിടുകയും, തന്റെ സഹോദരന്റെ തല പിടിച്ച് തന്റെ അടുത്തേക്ക് വലിക്കുകയും ചെയ്തു. അവന് (സഹോദരന്) പറഞ്ഞു: എന്റെ ഉമ്മയുടെ മകനേ, ജനങ്ങള് എന്നെ ദുര്ബലനായി ഗണിച്ചു. അവരെന്നെ കൊന്നേക്കുമായിരുന്നു. അതിനാല് (എന്നോട് കയര്ത്തു കൊണ്ട്) നീ ശത്രുക്കള്ക്ക് സന്തോഷത്തിന് ഇടവരുത്തരുത്. അക്രമികളായ ജനങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില് എന്നെ കണക്കാക്കുകയും ചെയ്യരുത്
musa kupitanum duhkhitanumayi tanre janatayilekk tiriccuvannu. addeham parannu: "enikk pirake enre pratinidhikalayi ninnal ceytatellam valare citta tanne. ninnalute nathanre vidhi varan kattirikkate ninnal dhrti kaniccea?” addeham phalakam nilatterinnu. saheadaranre tala tanre nere piticcuvaliccu. saheadaran parannu: "enre matavinre makane, i janam enne kalivukettavanayikkantu. avarenne keallumennetattealametti. atinal etiralikalkk enne neakkiccirikkan itavaruttatirikkuka. akramikalaya janattinre kuttattil enne petuttatirikkuka.”
mūsā kupitanuṁ duḥkhitanumāyi tanṟe janatayilēkk tiriccuvannu. addēhaṁ paṟaññu: "enikk piṟake enṟe pratinidhikaḷāyi niṅṅaḷ ceytatellāṁ vaḷare cītta tanne. niṅṅaḷuṭe nāthanṟe vidhi varān kāttirikkāte niṅṅaḷ dhr̥ti kāṇiccēā?” addēhaṁ phalakaṁ nilatteṟiññu. sahēādaranṟe tala tanṟe nēre piṭiccuvaliccu. sahēādaran paṟaññu: "enṟe mātāvinṟe makanē, ī janaṁ enne kaḻivukeṭṭavanāyikkaṇṭu. avarenne keāllumennēṭattēāḷametti. atināl etirāḷikaḷkk enne nēākkiccirikkān iṭavaruttātirikkuka. akramikaḷāya janattinṟe kūṭṭattil enne peṭuttātirikkuka.”
മൂസാ കുപിതനും ദുഃഖിതനുമായി തന്റെ ജനതയിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "എനിക്ക് പിറകെ എന്റെ പ്രതിനിധികളായി നിങ്ങള് ചെയ്തതെല്ലാം വളരെ ചീത്ത തന്നെ. നിങ്ങളുടെ നാഥന്റെ വിധി വരാന് കാത്തിരിക്കാതെ നിങ്ങള് ധൃതി കാണിച്ചോ?” അദ്ദേഹം ഫലകം നിലത്തെറിഞ്ഞു. സഹോദരന്റെ തല തന്റെ നേരെ പിടിച്ചുവലിച്ചു. സഹോദരന് പറഞ്ഞു: "എന്റെ മാതാവിന്റെ മകനേ, ഈ ജനം എന്നെ കഴിവുകെട്ടവനായിക്കണ്ടു. അവരെന്നെ കൊല്ലുമെന്നേടത്തോളമെത്തി. അതിനാല് എതിരാളികള്ക്ക് എന്നെ നോക്കിച്ചിരിക്കാന് ഇടവരുത്താതിരിക്കുക. അക്രമികളായ ജനത്തിന്റെ കൂട്ടത്തില് എന്നെ പെടുത്താതിരിക്കുക.”
Maltese
Meta Mosc rega' lura għand niesu, mgħaddab u (fl- istess ħin) imnikket (għaliex qiemu l-għogol), qalilhom): Huwa ta' għajb dak li għamiltu fin-nuqqas tiegħi. Jaqaw. ridtu tgħagglu, (kontra) l-amar ta' Sidkom (ur ma flaħtux tistennewni ninzel mill-muntanja) 17 U (fl-għadab tiegħu) rema t-twavel (tal-ligi), qabad ras ħuh, u gibdu lejh. Qal (Aron): SBin ommi, in-nies qisuni dgħajjef (u ma'tawx kasi), u kienu għoddhom qatluni. Mela la tferraħx bija lill-għedewwa: (tagħna), u la tgħoddnix man-nies il- ħziena
Meta Mosċ reġa' lura għand niesu, mgħaddab u (fl- istess ħin) imnikket (għaliex qiemu l-għoġol), qalilhom): Huwa ta' għajb dak li għamiltu fin-nuqqas tiegħi. Jaqaw. ridtu tgħaġġlu, (kontra) l-amar ta' Sidkom (ur ma flaħtux tistennewni ninżel mill-muntanja) 17 U (fl-għadab tiegħu) rema t-twavel (tal-liġi), qabad ras ħuh, u ġibdu lejh. Qal (Aron): SBin ommi, in-nies qisuni dgħajjef (u ma'tawx kasi), u kienu għoddhom qatluni. Mela la tferraħx bija lill-għedewwa: (tagħna), u la tgħoddnix man-nies il- ħżiena
Maranao
Na kagiya a makandod so Mosa ko pagtaw niyan, a pkhararangitan a makamboboko, na pitharo iyan a: "Mikharatarata a kiyasambii niyo rakn ko oriyan (o kiyalalakaw akn). Ino niyo pagonai so sogoan o Kadnan niyo?" Na iniithog iyan so manga ondangondang, sa kiyaptan iyan a olo i pagari niyan, sa pnggandrn iyan sa ginawa niyan. Pitharo (o Haron): "Wata i ina, mataan! a so pagtaw na daa ko iran pakanganina, go mayto bo na mbonoon ako iran! Na ding ka phakapiyaa a ginawa o manga ridoay sa sabap rakn, go di akong ka mbaloya a pd ko pagtaw a manga darowaka
Marathi
Ani jevha musa apalya janasamuhakade parata ale krodha ani duhkhata budalele, tevha mhanale, tumhi majhya pascatahi mothi va'ita harakata keli. Kaya apalya palanakartyacya adesapurvica tumhihi gha'i keli ani tvarene takte eka bajula takale ani apala bha'u harunace doke dharuna tyala apalyakade odhu lagale. (Haruna) mhanale, he majhya matepasuna janmalele! Ya lokanni mala phara kamakuvata janale ani bahuteka tyanni mala thara kele asate. Tevha tumhi majhya satrunna hasavu naka ani majhi ganana ya atyacari lokammadhye karu naka
Āṇi jēvhā mūsā āpalyā janasamūhākaḍē parata ālē krōdha āṇi duḥkhāta buḍālēlē, tēvhā mhaṇālē, tumhī mājhyā paścātahī mōṭhī vā'īṭa harakata kēlī. Kāya āpalyā pālanakartyācyā ādēśāpūrvīca tumhīhī ghā'ī kēlī āṇi tvarēnē taktē ēkā bājūlā ṭākalē āṇi āpalā bhā'ū hārūnacē ḍōkē dharūna tyālā āpalyākaḍē ōḍhū lāgalē. (Hārūna) mhaṇālē, hē mājhyā mātēpāsūna janmalēlē! Yā lōkānnī malā phāra kamakuvata jāṇalē āṇi bahutēka tyānnī malā ṭhāra kēlē asatē. Tēvhā tumhī mājhyā śatrūnnā hasavū nakā āṇi mājhī gaṇanā yā atyācārī lōkāmmadhyē karū nakā
१५०. आणि जेव्हा मूसा आपल्या जनसमूहाकडे परत आले क्रोध आणि दुःखात बुडालेले, तेव्हा म्हणाले, तुम्ही माझ्या पश्चातही मोठी वाईट हरकत केली. काय आपल्या पालनकर्त्याच्या आदेशापूर्वीच तुम्हीही घाई केली आणि त्वरेने तक्ते एका बाजूला टाकले आणि आपला भाऊ हारूनचे डोके धरून त्याला आपल्याकडे ओढू लागले. (हारून) म्हणाले, हे माझ्या मातेपासून जन्मलेले! या लोकांनी मला फार कमकुवत जाणले आणि बहुतेक त्यांनी मला ठार केले असते. तेव्हा तुम्ही माझ्या शत्रूंना हसवू नका आणि माझी गणना या अत्याचारी लोकांमध्ये करू नका
Nepali
Ra jaba musa(alaihis'salama) aphno jatitira risa ra duhkhako avasthama pharkera a'e ta bhanna thaleh ‘‘timiharule mero anupasthitima sahrai naramro kama garyau. Ke timiharule aphno palanaharako adesabhanda pahila nai hatara garihalyau?’’ Ani chitai patiharu ekatira rakhe ra aphno bha'iko ta'uko samati aphutira ghisarera tannathale. Harunale bhane ki he meri amako chora! Yiniharule mala'i kamajora thanera jhandai maridina cahanthe, tasartha tapa'i satruharubata mamathi upahasa nagara'unus ra mala'i yi atyacariharumadhyeko nathannus
Ra jaba mūsā(alaihis'salāma) āphnō jātitira risa ra duḥkhakō avasthāmā pharkēra ā'ē ta bhanna thālēḥ ‘‘timīharūlē mērō anupasthitimā sāhrai narāmrō kāma garyau. Kē timīharūlē āphnō pālanahārakō ādēśabhandā pahilā nai hatāra garihālyau?’’ Ani chiṭai pāṭīharū ēkātira rākhē ra āphnō bhā'ikō ṭā'ukō samāti āphūtira ghisārēra tānnathālē. Hārūnalē bhanē ki hē mērī āmākō chōrā! Yinīharūlē malā'ī kamajōra ṭhānēra jhaṇḍai māridina cāhanthē, tasartha tapā'ī śatruharūbāṭa mamāthi upahāsa nagarā'unus ra malā'ī yī atyācārīharūmadhyēkō naṭhānnus
र जब मूसा(अलैहिस्सलाम) आफ्नो जातितिर रिस र दुःखको अवस्थामा फर्केर आए त भन्न थालेः ‘‘तिमीहरूले मेरो अनुपस्थितिमा साह्रै नराम्रो काम गर्यौ । के तिमीहरूले आफ्नो पालनहारको आदेशभन्दा पहिला नै हतार गरिहाल्यौ ?’’ अनि छिटै पाटीहरू एकातिर राखे र आफ्नो भाइको टाउको समाति आफूतिर घिसारेर तान्नथाले । हारूनले भने कि हे मेरी आमाको छोरा ! यिनीहरूले मलाई कमजोर ठानेर झण्डै मारिदिन चाहन्थे, तसर्थ तपाई शत्रुहरूबाट ममाथि उपहास नगराउनुस् र मलाई यी अत्याचारीहरूमध्येको नठान्नुस् ।
Norwegian
Da Moses kom tilbake, var han sint og bedrøvet, og sa: «Ille har dere varetatt min oppgave mens jeg var borte! Vil dere paskynde Herrens inngripen?» Og han kastet tavlene, grep sin bror i hodet og trakk ham til seg. Aron sa: «Sønn av min mor, folket respekterte meg ikke, og hadde nesten drept meg! La ikke fiendene godte seg over meg! Plasser ikke meg sammen med illgjerningsmennene!»
Da Moses kom tilbake, var han sint og bedrøvet, og sa: «Ille har dere varetatt min oppgave mens jeg var borte! Vil dere påskynde Herrens inngripen?» Og han kastet tavlene, grep sin bror i hodet og trakk ham til seg. Aron sa: «Sønn av min mor, folket respekterte meg ikke, og hadde nesten drept meg! La ikke fiendene godte seg over meg! Plasser ikke meg sammen med illgjerningsmennene!»
Oromo
Muusaan yeroma dallanaa gaddaa gara ummata isaa deebi’u "wanti isin ana booda na bakka buuftan fokkate; sila ajaja Gooftaa keessanii ariifachiifattani moo?" jedheLoohiiwwanis darbee mataa obboleessa isaa kan harkisu ta'ee ofitti qabe(Obboleessis) "Yaa ilma haadha kiyyaa! Ummanni na hacuucanii anas ajjeesuuf dhihaataniKanaafuu diina natti hin gammachiisinUmmata miidhaa raawwattoota wajjinis na hin godhin" jedhe
Panjabi
Ate jadom musa dukha ate kraudha nala bhari'a apani kauma kola a'i'a tam usa ne kiha, ki tusim mere tom ba'ada be-visavasi kiti. Ki tusim apane raba de hukama milana tom pahilam hi kahali dikha'i. Usa ne (guse nala taureta di'am) takhati'am rakha diti'am ate apane bhara da sira phara ke usa nu apane vala'khicana lagi'a. Haruna ne kiha, he meri mam de bete! Lokam ne mainu dasa'a li'a. Nere sana ki uha mainu mara muka'unde. Isa la'i tu dusamanam nu mere upara hasana da mauka na de ate mainu zalimam de nala na gina
Atē jadōṁ mūsā dukha atē kraudha nāla bhari'ā āpaṇī kauma kōla ā'i'ā tāṁ usa nē kihā, ki tusīṁ mērē tōṁ bā'ada bē-viśavāśī kītī. Kī tusīṁ āpaṇē raba dē hukama milaṇa tōṁ pahilāṁ hī kāhalī dikhā'ī. Usa nē (gusē nāla taurēta dī'āṁ) taḵẖatī'āṁ rakha ditī'āṁ atē āpaṇē bharā dā sira phaṛa kē usa nū āpaṇē vala'khicaṇa lagi'ā. Hārūna nē kihā, hē mērī māṁ dē bēṭē! Lōkāṁ nē mainū daśā'a li'ā. Nēṛē sana ki uha mainū māra mukā'undē. Isa la'ī tū duśamaṇāṁ nū mērē upara hasaṇa dā maukā nā dē atē mainū zālimāṁ dē nāla nā giṇa
ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮੂਸਾ ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਕ੍ਰੌਧ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਆਪਣੀ ਕੌਮ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੇ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ੀ ਕੀਤੀ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਦੇ ਹੁਕਮ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਾਹਲੀ ਦਿਖਾਈ। ਉਸ ਨੇ (ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਤੌਰੇਤ ਦੀਆਂ) ਤਖ਼ਤੀਆਂ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦਾ ਸਿਰ ਫੜ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ 'ਖਿਚਣ ਲੱਗਿਆ। ਹਾਰੂਨ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਹੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਬੇਟੇ! ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦਸ਼ਾਅ ਲਿਆ। ਨੇੜੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਮੁਕਾਉਂਦੇ। ਇਸ ਲਈ ਤੂੰ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਹੱਸਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਾ ਦੇ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਾਲਿਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾ ਗਿਣ।
Persian
چون موسى خشمگين و اندوهناك نزد قوم خود بازگشت، گفت: در غيبت من چه بد جانشينانى بوديد. چرا بر فرمان پروردگار خود پيشى گرفتيد؟ و الواح را بر زمين افكند، و موى برادرش را گرفت و به سوى خود كشيد. هارون گفت: اى پسر مادرم، اين قوم مرا زبون يافتند و نزديك بود كه مرا بكشند، مرا دشمنكام مكن و در شمار ستمكاران مياور
و چون موسى خشمناك و اندوهگين به نزد قوم خود بازگشت، گفت: پس از من بد جانشينانى برايم بوديد! آيا در بارهى امر پروردگار خويش [و تمديد ميعاد] عجله كرديد؟ و الواح را بينداخت و سر برادرش را گرفته به سوى خود مىكشيد. [هارون] گفت: اى پسر مادرم! اين قوم،
و چون موسی [آگاه شد و] خشمناک و اندوهگین به سوی قومش بازگشت گفت در پشتسر من چه بد رفتار کردید، چرا مهلت ندادید فرمان پروردگارتان برسد، و الواح [تورات] را بینداخت و سر برادرش را [در دست] گرفت و به سوی خود کشید [هارون] گفت ای پسر مادرم، این قوم مرا زار و زبون کردند و نزدیک بود که مرا بکشند، مرا دشمنشاد مکن، و مرا در زمره ستمکاران قرار مده
و چون موسی خشمگین و اندوهناک به سوی قومش بازگشت، گفت: «پس از من، چه بد جانشینانی برایم بودید، آیا از حکم پروردگارتان پیشی گرفتید؟!». و لوحها را انداخت، و سر برادر خود را گرفت و به سوی خود کشید، (هارون) گفت: «ای پسر مادرم! به راستی این قوم مرا (در تنگا قرار دادند و) ناتوان کردند، و نزدیک بود مرا بکشند، پس با (اهانت) من (کاری نکن که) دشمنان مرا شماتت کنند، و مرا با گروه ستمکاران قرار مده»
و هنگامی که موسی [پس از آگاهی از آن پیش آمد خطرناک] خشمگین و بسیار اندوهناک به سوی قومش بازگشت، گفت: پس از من بد جانشینانی برایم بودید، آیا [با پرستش گوساله] بر فرمان پروردگارتان [که در تورات آمده] پیشی گرفتید [و صبر نکردید تا من بیایم و فرمان خدا را به شما ابلاغ کنم؟] و الواح را افکند و سر برادرش را گرفت [وبا خشم] او را به سوی خود می کشید. [هارون] گفت: ای فرزند مادرم! این گروه مرا ناتوان وزبون شمردند، و نزدیک بود مرا به قتل برسانند، پس مرا با مؤاخذه کردنم دشمنْ شاد مکن، و [هم طراز] باگروه ستمکاران قرار مده
و چون موسی به سوی قومش بازگشت [و آنان را بر شرک و گمراهی یافت،] با خشم و اندوه گفت: «پس از من، چه بد جانشینی کردید! آیا از حکم پروردگارتان پیشی گرفتید؟» و [آنگاه] الواح را انداخت و [ریش و موی] سرِ برادر خود را گرفت و به سوی خود کشید. [هارون] گفت: «ای پسرِ مادرم، به راستی این قوم، مرا ناتوان پنداشتند [و تحقیر کردند] و نزدیک بود مرا بکشند؛ پس دشمنان را با [سرزنش] من شادمان نکن و مرا در زمرۀ گروه ستمکار [و نافرمان] قرار نده»
و چون موسی به حال خشم و تأسف به سوی قوم خود بازگشت، به آنان گفت: شما پس از من بسیار بد حفظ الغیب من کردید! آیا در امر خدای خود عجله کردید! و الواح را به زمین انداخت و (از فرط غضب) سر برادرش (هارون) را گرفته به سوی خود میکشید، هارون گفت: ای فرزند مادرم، این قوم مرا خوار و زبون داشتند تا آنجا که نزدیک بود مرا به قتل رسانند، پس تو دشمنان را بر من شاد مگردان و مرا در عداد مردم ستمکار مشمار
و هنگامیکه برگشت موسی بسوی قوم خود خشمگین اسفناک گفت چه زشت است آنچه جانشینم ساختید (بجای آوردید) پس از من آیا شتاب گرفتید امر پروردگار خود را و افکند الواح را و بگرفت سر برادر خویش را میکشیدش بسوی خود گفت ای فرزند مادر همانا قومم ناتوانم گرفتند و نزدیک شد بکشندم پس شادکام نگردان به من دشمنان را و نگردانم با گروه ستمکاران
و چون موسى، خشمناك و اندوهگين به سوى قوم خود بازگشت، گفت: «پس از من چه بد جانشينى براى من بوديد! آيا بر فرمان پروردگارتان پيشى گرفتيد؟ و الواح را افكند و [موى] سر برادرش را گرفت و او را به طرف خود كشيد. [هارون ] گفت: « اى فرزند مادرم، اين قوم، مرا ناتوان يافتند و چيزى نمانده بود كه مرا بكشند؛ پس مرا دشمنشاد مكن و مرا در شمار گروه ستمكاران قرار مده
و هنگامیکه موسی، خشمگین و اندوهگین سوی قوم خود بازگشت، گفت: «پس از من، چه بدچیزی وانهادید. آیا فرمان [:عذاب] پروردگارتان را شتاب کردید؟» و الواح را افکند و سر برادرش را بر گرفت حال آنکه او را به طرف خود میکشید. (هارون) گفت: «ای پسر مادرم! این قوم بیگمان مرا ناتوان یافتند و چیزی نمانده بود مرا بکشند. پس دشمنشادم مکن و در شمار گروه ستمکارانم قرار مده.»
و هنگامى که موسى، خشمگین و اندوهناک، به سوى قوم خود بازگشت، گفت: «پس از من بد جانشینانى برایم بودید [و آیین مرا ضایع کردید]، آیا در فرمان پروردگارتان [و تمدید مدت میعاد او، در قضاوت،] عجله نمودید؟!» سپس الواح را افکند و سر برادر خود را گرفت [و با عصبانیت] به سوى خود کشید. او گفت: «فرزند مادرم! این گروه مرا در فشار گذاردند و نزدیک بود مرا به قتل برسانند. بنابر این کارى نکن که دشمنان مرا شماتت کنند، و مرا با گروه ستمکاران قرار مده.»
هنگامی که موسی (از مناجات) به پیش قوم خود خشمگین و اندوهناک بازگشت، گفت: پس از (رفتن من به مناجات) چه بد جانشینیِ مرا انجام دادید. آیا بر فرمان پرودگارتان (مبنی بر انتظار رجوع من از میعادگاه طور و مراعات پیمان خود با من) شتاب ورزیدید؟ موسی الواح را بینداخت و (موی) سر برادرش (هارون) را گرفت و آن را به سوی خود کشید (چرا که او را مقصّر میدید. هارون) گفت: ای پسر مادرم! این مردمان مرا درمانده و ناتوان کردند و نزدیک بود مرا بکشند، پس دشمنان را به من شاد مکن و مرا از زمرهی قوم ستمپیشه مدان
و هنگامی که موسی خشمگین و اندوهناک به سوی قوم خود بازگشت، گفت: «پس از من، بد جانشینانی برایم بودید (و آیین مرا ضایع کردید)! آیا درمورد فرمان پروردگارتان (و تمدید مدّت میعاد او)، عجله نمودید (و زود قضاوت کردید؟!)» سپس الواح را افکند، و سر برادر خود را گرفت (و با عصبانیت) به سوی خود کشید؛ او گفت: «فرزند مادرم! این گروه، مرا در فشار گذاردند و ناتوان کردند؛ و نزدیک بود مرا بکشند، پس کاری نکن که دشمنان مرا شماتت کنند و مرا با گروه ستمکاران قرار مده!»
و چون موسى با خشم و اندوه به قوم خود باز گشت، گفت: مرا پس از رفتنم بد جانشينى كرديد آيا از فرمان پروردگارتان شتاب كرديد؟- چرا به پرستش گوساله پيشى گرفتيد و صبر نكرديد تا باز آيم و فرمان پروردگار را برسانم؟- و لوحها را بيفكند و سر برادر خود را گرفته به سوى خويش مىكشيد. [برادرش] گفت: پسر مادرم؟ اين قوم مرا بيچاره و ناتوان شمردند و نزديك بود مرا بكشند. پس دشمنان را به سبب [سرزنش] من شادمان مگردان و مرا با گروه ستمكاران در شمار ميار
وچون موسی خشمگین واندوه ناک به سوی قومش بازگشت, گفت: « پس از من, چه بد جانشینانی برایم بودید, آیا از حکم پروردگارتان پیشی گرفتید؟!». ولوح ها را انداخت, وسر برادر خود را گرفت وبه سوی خود كشید, (هارون) گفت: «ای پسر مادرم! به راستی این قوم مرا (در تنگا قرار دادند و) ناتوان کردند, ونزدیک بود مرا بکشند, پس با (اهانت) من (کاری نکن که) دشمنان مرا شماتت کنند, ومرا با گروه ستمکاران قرار مده»
Polish
A kiedy Mojzesz powrocił do swego ludu, zasmucony i zagniewany powiedział: "Jakze zle postapiliscie po moim odejsciu! Czy wy chcecie przyspieszyc rozkaz waszego Pana?" I rzucił Tablice, i pochwycił swojego brata za głowe, pociagajac go ku sobie. Powiedział: "Synu mojej matki! Zaprawde, lud mnie ponizył i omal mnie nie zabili! Nie pozwol, zeby triumfowali nade mna wrogowie, i nie stawiaj mm e razem z ludzmi niesprawiedliwymi
A kiedy Mojżesz powrócił do swego ludu, zasmucony i zagniewany powiedział: "Jakże źle postąpiliście po moim odejściu! Czy wy chcecie przyśpieszyć rozkaz waszego Pana?" I rzucił Tablice, i pochwycił swojego brata za głowę, pociągając go ku sobie. Powiedział: "Synu mojej matki! Zaprawdę, lud mnie poniżył i omal mnie nie zabili! Nie pozwól, żeby triumfowali nade mną wrogowie, i nie stawiaj mm e razem z ludźmi niesprawiedliwymi
Portuguese
E, quando Moises voltou a seu povo, irado e pesaroso, disse: "Execravel e a maneira com que me sucedestes, em minha ausencia. Quisestes apressar a ordem de vosso Senhor?" E lancou as Tabuas e apanhou a seu irmao pela cabeca, puxando-o para si. Aarao disse: "O filho de minha mae! Por certo, o povo me julgou fraco e quase me matou; entao, nao facas os inimigos se regozijarem com minha desgraca, e nao me facas estar com o povo injusto
E, quando Moisés voltou a seu povo, irado e pesaroso, disse: "Execrável é a maneira com que me sucedestes, em minha ausência. Quisestes apressar a ordem de vosso Senhor?" E lançou as Tábuas e apanhou a seu irmão pela cabeça, puxando-o para si. Aarão disse: "Ó filho de minha mãe! Por certo, o povo me julgou fraco e quase me matou; então, não faças os inimigos se regozijarem com minha desgraça, e não me faças estar com o povo injusto
Quando Moises voltou ao seu povo, colerico e indignado, disse-lhes: Que abominavel e isso que fizestes na minhaausencia! Quisestes apressar a decisao do vosso Senhor? Arrojou as tabuas e, puxando pelo cabelo seu irmao, arrastou-o atesi, e Aarao disse: O filho de minha mae, o povo me julgou debil e por pouco nao me matou. Nao facas com que os inimigosde regozigem da minha desdita, e nao me contes entre os iniquos
Quando Moisés voltou ao seu povo, colérico e indignado, disse-lhes: Que abominável é isso que fizestes na minhaausência! Quisestes apressar a decisão do vosso Senhor? Arrojou as tábuas e, puxando pelo cabelo seu irmão, arrastou-o atési, e Aarão disse: Ó filho de minha mãe, o povo me julgou débil e por pouco não me matou. Não faças com que os inimigosde regozigem da minha desdita, e não me contes entre os iníquos
Pushto
او كله چې موسٰی خپل قوم ته بېرته راغى، چې ډېر غصّه، افسوس كوونكى و، ويې ويل: بد دى هغه چې له ما نه وروسته تاسو زما ځاى ناستى كړى دى، ایا تاسو د خپل رب له حكم نه تلوار وكړ؟ او تختۍ يې وغورځولې او د خپل ورور سر يې راونېوه، چې هغه يې خپل ځان ته راښكه، هغه وویل: اى زما د مور زویه! بېشكه قوم زه كمزورى كړى وم او نژدې وو چې ما ووژني، نو ته په ما باندې دښمنان مه خوشحالوه او ما له ظالم قوم سره مه ملګرى كوه
او كله چې موسٰی خپل قوم ته بېرته راغى، چې ډېر غصّه، افسوس كوونكى و، ويې ويل: تاسو له ما نه وروسته زما بد (او خراب) نيابت كړى دى، ایا تاسو د خپل رب له حكم نه تلوار وكړ؟ او تختۍ يې وغورځولې او د خپل ورور سر يې راونېوه، چې هغه يې خپل ځان ته راښكه، هغه وویل: اى زما د مور زویه! بېشكه دې قوم زه كمزورى كړى وم او نژدې وو چې ما ووژني، نو ته په ما باندې دښمنان مه خوشحالوه او ما له ظالم قوم سره مه ملګرى كوه
Romanian
Cand Moise se intoarse la poporul sau, spuse manios si amarat: “Cat este de murdar ceea ce-ati facut dupa mine! Ati vrea sa grabiti Porunca Domnului vostru?” El arunca Tablele, apoi il prinse pe fratele sau de cap si-l tari dupa el. Acesta spuse: “O, fiul al mamei mele! Poporul m-a umilit si era cat pe aici sa ma omoare. Nu face asa incat vrajmasii mei sa se bucure de nenorocirea mea. Nu ma lasa cu cei nedrepti!”
Când Moise se întoarse la poporul său, spuse mânios şi amărât: “Cât este de murdar ceea ce-aţi făcut după mine! Aţi vrea să grăbiţi Porunca Domnului vostru?” El aruncă Tablele, apoi îl prinse pe fratele său de cap şi-l târî după el. Acesta spuse: “O, fiul al mamei mele! Poporul m-a umilit şi era cât pe aici să mă omoare. Nu face aşa încât vrăjmaşii mei să se bucure de nenorocirea mea. Nu mă lăsa cu cei nedrepţi!”
When Moses returned his popor suparat dezamagi el spune Care teribil obiect tu avea done în meu absena! Could tu nu asteptare comandament vostri Domnitor? El arunca jos tablita absorbi strângere his frate cap trage him catre însusi! (Aaron) spune Fiu meu mama popor absorbi avantaj a meu slabiciune gata-gata omorî mie! diminua nu meu dusman înveseli do nu socoti mie încalca popor
ªi cand s-a intors Moise la neamul sau, maniat ºi intristat, a zis el: “Mare rau aþi savarºit voi in lipsa mea! Aþi voit voi sa grabiþi porunca Domnului vostru?” ªi a a
ªi când s-a întors Moise la neamul sãu, mâniat ºi întristat, a zis el: “Mare rãu aþi sãvârºit voi în lipsa mea! Aþi voit voi sã grãbiþi porunca Domnului vostru?” ªi a a
Rundi
Mugihe intumwa y’Imana Mussa (iii) yagaruka ku bantu biwe nawe yashavuye afise n’agahinda, yaciye avuga ati:- icegera kibi mwansigiye munyuma yanje namaze kugenda, mbega mwabaye imbere y’amategeko y’Umuremyi wanyu? Aca ajugunya vyabibaho yari afise, aca afata k’umutwe wamwene wabo amukwegera kuri we n’ukuvuga ati:- ewe mwene mama, mu vy’ukuri abantu banje barangaye kugeza naho bagomba kungandagura, rero nawe ntubanezereze abo bansi kubera jewe, kandi ntunshire hamwe n’abantu babi bahemukiye imitima yabo
Russian
Cand Moise se intoarse la poporul sau, spuse manios si amarat: “Cat este de murdar ceea ce-ati facut dupa mine! Ati vrea sa grabiti Porunca Domnului vostru?” El arunca Tablele, apoi il prinse pe fratele sau de cap si-l tari dupa el. Acesta spuse: “O, fiul al mamei mele! Poporul m-a umilit si era cat pe aici sa ma omoare. Nu face asa incat vrajmasii mei sa se bucure de nenorocirea mea. Nu ma lasa cu cei nedrepti!”
И когда вернулся Муса к своему народу разгневанным и опечаленным, (так как Аллах Всевышний сообщил ему о том, что самаритянин ввел его народ в искушение). (Муса) сказал: «Плохо то, что вы совершили после меня [в мое отсутствие]! Неужели вы хотели ускорить повеление вашего Господа? [Неужели вы хотели моего скорейшего возвращения?]» И (в гневе) бросил он скрижали (на которых была написана Тора) (в сторону тех, кто поклонялся тельцу) и схватил за голову своего брата (Харуна), таща его к себе. (Харун) (желая успокоить Мусу) сказал: «О сын матери моей! Люди [потомки Исраила] ослабили меня и чуть не убили меня (когда я запрещал им поклоняться тельцу). И не давай же врагам злорадствовать и не причисляй меня к (числу) людей, творящих беззаконие!»
Kogda Musa (Moisey) vernulsya k svoyemu narodu, on razgnevalsya i opechalilsya. On skazal: «Skverno to, chto vy sovershili v moye otsutstviye. Neuzheli vy khoteli operedit' poveleniye vashego Gospoda?». On brosil skrizhali, skhvatil svoyego brata za golovu i potyanul yego k sebe. Tot skazal: «O syn moyey materi! Voistinu, lyudi sochli menya slabym i gotovy byli ubit' menya. Ne davay vragam povoda zloradstvovat' i ne prichislyay menya k nespravedlivym lyudyam»
Когда Муса (Моисей) вернулся к своему народу, он разгневался и опечалился. Он сказал: «Скверно то, что вы совершили в мое отсутствие. Неужели вы хотели опередить повеление вашего Господа?». Он бросил скрижали, схватил своего брата за голову и потянул его к себе. Тот сказал: «О сын моей матери! Воистину, люди сочли меня слабым и готовы были убить меня. Не давай врагам повода злорадствовать и не причисляй меня к несправедливым людям»
Kogda zhe Moisey vozvratilsya k svoyemu narodu, gnevnyy, razdrazhennyy, togda skazal: "Kak nechestivo delo, kakoye sdelali vy v moye otsutstviye! Ili khotite uskorit' nad soboy sud Gospoda vashego?" On brosil skrizhali, skhvatil svoyego brata za golovu, tashcha yego k sebe. On skazal: "Syn moyey materi! Narod peremog menya, yedva ne ubil menya; ne raduy vragov moikh posramleniyem menya, ne stav' menya vmeste s lyud'mi zakonoprestupnymi
Когда же Моисей возвратился к своему народу, гневный, раздраженный, тогда сказал: "Как нечестиво дело, какое сделали вы в мое отсутствие! Или хотите ускорить над собой суд Господа вашего?" Он бросил скрижали, схватил своего брата за голову, таща его к себе. Он сказал: "Сын моей матери! Народ перемог меня, едва не убил меня; не радуй врагов моих посрамлением меня, не ставь меня вместе с людьми законопреступными
I kogda vernulsya Musa k svoyemu narodu razgnevannym i ogorchennym, on skazal: "Plokho to, chto vy sovershili posle menya! Razve vy uskoryayete poveleniye vashego Gospoda?" I brosil on skrizhali i skhvatil za golovu svoyego brata, tashcha yego k sebe. On skazal: "O syn materi moyey! Lyudi oslabili menya i gotovy byli menya ubit'. Ne srami zhe menya na potekhu vragam i ne pomeshchay menya vmeste s lyud'mi nepravednymi
И когда вернулся Муса к своему народу разгневанным и огорченным, он сказал: "Плохо то, что вы совершили после меня! Разве вы ускоряете повеление вашего Господа?" И бросил он скрижали и схватил за голову своего брата, таща его к себе. Он сказал: "О сын матери моей! Люди ослабили меня и готовы были меня убить. Не срами же меня на потеху врагам и не помещай меня вместе с людьми неправедными
Kogda Musa vernulsya k svoyemu narodu vo gneve i ogorchenii, on skazal: "Merzko to, chemu vy sledovali v moye otsutstviye. Neuzheli vy mozhete predvoskhitit' volyu Gospoda svoyego?" Zatem on brosil skrizhali, skhvatil svoyego brata [Kharuna] za volosy i potyanul yego k sebe. [Kharun] voskliknul: "O syn moyey materi! Voistinu, lyudi (t. ye. syny Israila) ni vochto ne stavili menya i chut' bylo ne ubili. Ne davay vragam povoda zlodeystvovat' i ne prichislyay menya k nepravednym lyudyam
Когда Муса вернулся к своему народу во гневе и огорчении, он сказал: "Мерзко то, чему вы следовали в мое отсутствие. Неужели вы можете предвосхитить волю Господа своего?" Затем он бросил скрижали, схватил своего брата [Харуна] за волосы и потянул его к себе. [Харун] воскликнул: "О сын моей матери! Воистину, люди (т. е. сыны Исраила) ни вочто не ставили меня и чуть было не убили. Не давай врагам повода злодействовать и не причисляй меня к неправедным людям
Vernuvshis' s gory k svoyemu narodu, Musa razgnevalsya na nikh za ikh pokloneniye tel'tsu i ogorchilsya za to, chto Allakh ikh sbil s vernogo puti (Allakh yemu skazal ob etom ran'she). Musa skazal im: "Skverno to, chto vy delali v moyo otsutstviye. Vy speshili poklonyat'sya tel'tsu vmesto togo, chtoby vypolnit' veleniye Allakha - zhdat' menya i vypolnyat' obet, poka ya ne prinesu vam Toru. Musa otlozhil skrizhali i v gneve skhvatil svoyego brata Kharuna za golovu, tashcha yego k sebe, polagaya, chto tot prenebrog svoimi obyazannostyami i ne ostanovil svoy narod, sovershivshiy grekh. Kharun skazal Muse: "O syn moyey materi! Lyudi (syny Israila) vzyali verkh nado mnoy i yedva ne ubili menya, kogda ya zapreshchal im poklonyat'sya tel'tsu. Ne raduy zhe vragov moim nakazaniyem i posramleniyem i ne prichislyay menya k nepravednym lyudyam - ved' ya zhe ne vinovat
Вернувшись с горы к своему народу, Муса разгневался на них за их поклонение тельцу и огорчился за то, что Аллах их сбил с верного пути (Аллах ему сказал об этом раньше). Муса сказал им: "Скверно то, что вы делали в моё отсутствие. Вы спешили поклоняться тельцу вместо того, чтобы выполнить веление Аллаха - ждать меня и выполнять обет, пока я не принесу вам Тору. Муса отложил скрижали и в гневе схватил своего брата Харуна за голову, таща его к себе, полагая, что тот пренебрёг своими обязанностями и не остановил свой народ, совершивший грех. Харун сказал Мусе: "О сын моей матери! Люди (сыны Исраила) взяли верх надо мной и едва не убили меня, когда я запрещал им поклоняться тельцу. Не радуй же врагов моим наказанием и посрамлением и не причисляй меня к неправедным людям - ведь я же не виноват
Kogda zhe Musa k svoyemu narodu vozvratilsya, Razgnevannyy i ogorchennyy, On skazal: "Prestupno to, chto sovershili vy Vsled za moim ukhodom. Uzhel' speshite na sebya navlech' Sud vashego Vladyki?" I (v gneve) brosil on skrizhali I brata svoyego za golovu skhvatil I potashchil (za volosy) k sebe. No (brat) skazal: "Syn materi moyey! Narod moy peremog menya, yedva ne pogubiv. Ty posramleniyem menya vragov moikh ne raduy, Ne stav' menya sredi nevertsev bezzakonnykh
Когда же Муса к своему народу возвратился, Разгневанный и огорченный, Он сказал: "Преступно то, что совершили вы Вслед за моим уходом. Ужель спешите на себя навлечь Суд вашего Владыки?" И (в гневе) бросил он скрижали И брата своего за голову схватил И потащил (за волосы) к себе. Но (брат) сказал: "Сын матери моей! Народ мой перемог меня, едва не погубив. Ты посрамлением меня врагов моих не радуй, Не ставь меня среди неверцев беззаконных
Serbian
А кад се Мојсије, срдит и бесан, врати своме народу, повика: „Како сте тако ружно поступили после мог одласка! Зар сте убрзали наредбу свога Господара?!“ И испусти плоче, и свога брата за косу дохвати и поче да га вуче себи. „О сине моје мајке“, рече Арон, „мој народ ме је слабим сматрао и умало ме није убио; немој да ми се свете душмани и не убрајај мене у народ неправедни.“
Shona
Uye Musa paakadzokera kuvanhu vake, akatsamwa uye akasuwa, akati: “Chinhu chakaipa ndeicho chamaita ndisipo (kunamata chimhuru). Makurumidzira mutemo waTenzi venyu here?” Uye (Musa) akakanda magwaro pasi uye akabata mukoma wake nemusoro wake uye akamudhonzera kwaari. Aroni akati: “Iwe mwana waamai vangu! Zvirokwazvo, vanhu vakandiona sendisina simba uye vaida kutondiuraya, naizvozvo usaita kuti vavengi vafare pamusoro pangu, kana kundiisa pakati pevanhu vanoita mabasa akaipa.”
Sindhi
۽ جڏھن مُوسىٰ پنھنجي قوم ڏانھن ڏمريل افسوس ڪندڙ ٿي موٽيو (تڏھن) چيائين ته جيڪي منھنجي پرپٺ مون کانپوءِ ڪيو سو بڇڙو آھي، پنھنجي پالڻھار جي حُڪم کان (اڳ) ڇو تڪڙ ڪيوَ؟ ۽ ڦرھيون اُڇليائين ۽ پنھنجي ڀاءُ جي مٿي (جي وارن) کان وٺي کيس پاڻ ڏانھن ڇڪڻ لڳو، (ھارون) چيو ته اي مُنھنجا ڀاءُ بيشڪ (ھن) قوم مون کي ھيڻو ڀانيو ۽ مُنھنجي مارڻ تي سنبريا، تنھنڪري مون تي دشمن نه کلاءِ ۽ نڪي مون کي ظالم قوم سان گڏ
Sinhala
(meyata savan dun) musa kopayen yutuvada, sokayen yutuvada, tama janatava veta apasu hæri pæmini avasthavedi, (ovunta) “ma nositi avasthavedi oba kala mema karanava itamat napuruya. obage deviyange niyogaya (vana danduvama) oba ikman karannehuda?”yi vimasa (deviyange ana liyana lada gal) lælla visi kara dama, tama sahodarayage hisa (kes) valin alla taman desata æddeya. (eyata) ohu “mage mavage putune!mema janatava niyata vasayenma mava khelahina kara, mava mara damannatada idiripat vuha. (eyin ma kisivak kara kiya gata nohæki viya. ebævin mava avaman kara) mage saturan sinahavimata oba ida notabanu (mænava!) mema aparadhakara janatava samaga mava ekkasu nokaranu (mænava!)” yayi kiveya
(meyaṭa savan dun) mūsā kōpayen yutuvada, śōkayen yutuvada, tama janatāva veta āpasu hærī pæmiṇi avasthāvēdī, (ovunṭa) “mā nosiṭi avasthāvēdī oba kaḷa mema kāraṇāva itāmat napuruya. obagē deviyangē niyōgaya (vana dan̆ḍuvama) oba ikman karannehuda?”yi vimasā (deviyangē aṇa liyana lada gal) lǣlla vīsi kara damā, tama sahōdarayāgē hisa (kes) valin allā taman desaṭa æddēya. (eyaṭa) ohu “magē mavagē putunē!mema janatāva niyata vaśayenma māva khelahīna kara, māva marā damannaṭada idiripat vūha. (eyin mā kisivak kara kiyā gata nohæki viya. ebævin māva avaman kara) magē saturan sinahavīmaṭa oba iḍa notabanu (mænava!) mema aparādhakāra janatāva samaga māva ekkāsu nokaranu (mænava!)” yayi kīvēya
(මෙයට සවන් දුන්) මූසා කෝපයෙන් යුතුවද, ශෝකයෙන් යුතුවද, තම ජනතාව වෙත ආපසු හැරී පැමිණි අවස්ථාවේදී, (ඔවුන්ට) “මා නොසිටි අවස්ථාවේදී ඔබ කළ මෙම කාරණාව ඉතාමත් නපුරුය. ඔබගේ දෙවියන්ගේ නියෝගය (වන දඬුවම) ඔබ ඉක්මන් කරන්නෙහුද?”යි විමසා (දෙවියන්ගේ අණ ලියන ලද ගල්) ලෑල්ල වීසි කර දමා, තම සහෝදරයාගේ හිස (කෙස්) වලින් අල්ලා තමන් දෙසට ඇද්දේය. (එයට) ඔහු “මගේ මවගේ පුතුනේ!මෙම ජනතාව නියත වශයෙන්ම මාව ඛෙලහීන කර, මාව මරා දමන්නටද ඉදිරිපත් වූහ. (එයින් මා කිසිවක් කර කියා ගත නොහැකි විය. එබැවින් මාව අවමන් කර) මගේ සතුරන් සිනහවීමට ඔබ ඉඩ නොතබනු (මැනව!) මෙම අපරාධකාර ජනතාව සමග මාව එක්කාසු නොකරනු (මැනව!)” යයි කීවේය
tavada musa tama samuhaya veta dædi kopayen ha dukin pæmina kalhi ‘magen pasu va numbala ma niyojanaya kala ayuru napuru viya. numbalage paramadhipatige anata numbala ikman vuye dæyi æsiya. tavada etuma (deva panivida sandahan) puvaru pahata hela tama sahodarayage hisa alla taman veta æddeya. ‘mage mavage putanuvani ! sæbævinma mema samuhaya ma durvalayaku yæyi situha. ma mara dæmimata tæt kalaha. ebævin numba ma gæna saturan (idiriye) sinahavata lak nokaranu. tavada aparadhakari janaya samanga ma pat nokaranu yæyi ohu (harun) kiya
tavada mūsā tama samūhayā veta dæḍi kōpayen hā dukin pæmiṇa kalhi ‘magen pasu va num̆balā mā niyōjanaya kaḷa ayuru napuru viya. num̆balāgē paramādhipatigē aṇaṭa num̆balā ikman vūyē dæyi æsīya. tavada etumā (dēva paṇiviḍa san̆dahan) puvaru pahata heḷā tama sahōdarayāgē hisa allā taman veta æddēya. ‘māgē mavagē putaṇuvani ! sæbævinma mema samūhayā mā durvalayaku yæyi sitūha. mā marā dæmīmaṭa tæt kaḷaha. ebævin num̆ba mā gæna saturan (idiriyē) sinahavaṭa lak nokaranu. tavada aparādhakārī janayā saman̆ga mā pat nokaranu yæyi ohu (hārūn) kīya
තවද මූසා තම සමූහයා වෙත දැඩි කෝපයෙන් හා දුකින් පැමිණ කල්හි ‘මගෙන් පසු ව නුඹලා මා නියෝජනය කළ අයුරු නපුරු විය. නුඹලාගේ පරමාධිපතිගේ අණට නුඹලා ඉක්මන් වූයේ දැයි ඇසීය. තවද එතුමා (දේව පණිවිඩ සඳහන්) පුවරු පහත හෙළා තම සහෝදරයාගේ හිස අල්ලා තමන් වෙත ඇද්දේය. ‘මාගේ මවගේ පුතණුවනි ! සැබැවින්ම මෙම සමූහයා මා දුර්වලයකු යැයි සිතූහ. මා මරා දැමීමට තැත් කළහ. එබැවින් නුඹ මා ගැන සතුරන් (ඉදිරියේ) සිනහවට ලක් නොකරනු. තවද අපරාධකාරී ජනයා සමඟ මා පත් නොකරනු යැයි ඔහු (හාරූන්) කීය
Slovak
When Moses spatny listok jeho ludia angry disappointed he said Co hrozny thing ona have robi v moj absence! Could ona nie cakat commandments tvoj Lord He threw nadol tablets pocas hold jeho brat riaditel tahat him towards himself! (Aaron) said Syn moj matka ludia pocas advantage z moj weakness skoro killed mna! Let nie moj enemies rejoice robi nie pocitat mna transgressing ludia
Somali
Oo markuu Muuse ku soo noqday dadkiisii isagoo cadhaysan oo walbahaar-san buu yidhi: Xumaa waxa aad fasheen kaddib (tagisteydii). Ma waxaad ka degdegsasteen amarka Rabbigiiin? Oo wuxuu tuuray looxyada, oo soo qabtay madaxa walaalki isagoo u soo jiidaya xaggiisa. (Haaruun) wuxuu yidhi: Ina hooyadayow! Hubaal dadkani waxay ii arkeen daciif, oo waa I dili gaareen, ee ha igu farax gelin cadowga, oo ha igala mid dhigin dadka gar ma qaatayaasha ah
Markuu ku soo Noqday Nabi Muse qoomkiisii isagoo Cadhaysan oo Walbahaarsan wuxuu yidhi waxaa Xun Waxaad iiga dambeysccn Gadaashay, ma waxaad Dadajisateen Amarkii Eebihiin wuxuuna Tuuray Alwaaxdii wuxuuna Qabtay Madaxa Walaalkiis Isagoo Xaggiisa u Jiidi, wuxuuna Yidhi Ina Hooyoow qoomku way i tabaryaraysteen waxayna u dhawaadeen inay i Dilaan ee ha igaga farxin Colka hana iga yeehn la Jirka Qoomka Daalimiinta ah
Markuu ku soo Noqday Nabi Muse qoomkiisii isagoo Cadhaysan oo Walbahaarsan wuxuu yidhi waxaa Xun Waxaad iiga dambeysccn Gadaashay, ma waxaad Dadajisateen Amarkii Eebihiin wuxuuna Tuuray Alwaaxdii wuxuuna Qabtay Madaxa Walaalkiis Isagoo Xaggiisa u Jiidi, wuxuuna Yidhi Ina Hooyoow qoomku way i tabaryaraysteen waxayna u dhawaadeen inay i Dilaan ee ha igaga farxin Colka hana iga yeehn la Jirka Qoomka Daalimiinta ah
Sotho
Hoba Moshe a khutlele ho batho ba habo, a koatile le hona ho utloa bohloko; o ile a re: “Ke sebe sena seo le se entseng hoba ke tlohe ho lona. Le potlakisetsang kahlolo ea Mong`a lona? Ke moo a ileng a ptjhatlanya matlapa fats’e, a nyafutsa moena’e Aarone ka moriri hloohong, a mo hulela ho eena. Eena a re: “mora oa ‘Me ’! Ruri batho bana ba ile ba nkuka ke se letho, ba batlile ba mpolaea. Oho, se etse hore lira tsa ka li thabele malimabe a ka, u se ke oa mpalla har’a baetsa-libe!”
Spanish
Y cuando Moises [Musa] volvio a su pueblo enojado y afligido dijo: ¡Que mal esta lo que hicisteis durante mi ausencia! ¿Acaso pretendeis que se os precipite el castigo de vuestro Senor? Y arrojo las tablas y tomo a su hermano del cabello acercandolo a el, entonces [su hermano Aaron [Harun]] le dijo: ¡Oh, hermano mio! Ciertamente nuestro pueblo me menosprecio [cuando les exhorte] y por poco me matan. No permitas que los enemigos se regocijen con esta situacion y no me consideres uno de los inicuos
Y cuando Moisés [Musa] volvió a su pueblo enojado y afligido dijo: ¡Qué mal está lo que hicisteis durante mi ausencia! ¿Acaso pretendéis que se os precipite el castigo de vuestro Señor? Y arrojó las tablas y tomó a su hermano del cabello acercándolo a él, entonces [su hermano Aarón [Harún]] le dijo: ¡Oh, hermano mío! Ciertamente nuestro pueblo me menospreció [cuando les exhorté] y por poco me matan. No permitas que los enemigos se regocijen con esta situación y no me consideres uno de los inicuos
Y cuando Moises regreso a su pueblo airado y afligido (porque Al-lah le habia comunicado que su pueblo estaba adorando el becerro), dijo: «¡Que malo es lo que habeis hecho durante mi ausencia! ¿Queriais que regresara antes de tiempo de mi cita con vuestro Senor cuando El la habia decretado? Y arrojo las Tablas (debido a su enojo), tomo a su hermano (por el cabello) y lo arrastro hacia el. (Su hermano Aaron) le dijo: «¡Oh, hijo de mi madre!, ciertamente pudieron conmigoy estuvieron a punto de matarme (cuando les prohibi adorar el becerro). No dejes que los enemigos se regocijen a mi costa y no me incluyas entre los injustos»
Y cuando Moisés regresó a su pueblo airado y afligido (porque Al-lah le había comunicado que su pueblo estaba adorando el becerro), dijo: «¡Qué malo es lo que habéis hecho durante mi ausencia! ¿Queríais que regresara antes de tiempo de mi cita con vuestro Señor cuando Él la había decretado? Y arrojó las Tablas (debido a su enojo), tomó a su hermano (por el cabello) y lo arrastró hacia él. (Su hermano Aarón) le dijo: «¡Oh, hijo de mi madre!, ciertamente pudieron conmigoy estuvieron a punto de matarme (cuando les prohibí adorar el becerro). No dejes que los enemigos se regocijen a mi costa y no me incluyas entre los injustos»
Y cuando Moises regreso a su pueblo airado y afligido (porque Al-lah le habia comunicado que su pueblo estaba adorando el becerro), dijo: “¡Que malo es lo que han hecho durante mi ausencia! ¿Querian que regresara antes de tiempo de mi cita con su Senor cuando El la habia decretado? Y arrojo las Tablas (debido a su enojo), tomo a su hermano (por el cabello) y lo arrastro hacia el. (Su hermano Aaron) le dijo: “¡Oh, hijo de mi madre!, ciertamente pudieron conmigo y estuvieron a punto de matarme (cuando les prohibi adorar el becerro). No dejes que los enemigos se regocijen a mi costa y no me incluyas entre los injustos”
Y cuando Moisés regresó a su pueblo airado y afligido (porque Al-lah le había comunicado que su pueblo estaba adorando el becerro), dijo: “¡Qué malo es lo que han hecho durante mi ausencia! ¿Querían que regresara antes de tiempo de mi cita con su Señor cuando Él la había decretado? Y arrojó las Tablas (debido a su enojo), tomó a su hermano (por el cabello) y lo arrastró hacia él. (Su hermano Aarón) le dijo: “¡Oh, hijo de mi madre!, ciertamente pudieron conmigo y estuvieron a punto de matarme (cuando les prohibí adorar el becerro). No dejes que los enemigos se regocijen a mi costa y no me incluyas entre los injustos”
Y, cuando Moises regreso a su pueblo, airado y dolido, dijo: «¡Que mal os habeis portado, luego de irme y dejaros! ¿Es que quereis adelantar el juicio de vuestro Senor?» Y arrojo las Tablas y, cogiendo de la cabeza a su hermano, lo arrastro hacia si. Dijo: «¡Hijo de mi madre! La gente me ha humillado y casi me mata. ¡No hagas, pues, que los enemigos se alegren de mi desgracia! ¡No me pongas con el pueblo impio!»
Y, cuando Moisés regresó a su pueblo, airado y dolido, dijo: «¡Qué mal os habéis portado, luego de irme y dejaros! ¿Es que queréis adelantar el juicio de vuestro Señor?» Y arrojó las Tablas y, cogiendo de la cabeza a su hermano, lo arrastró hacia sí. Dijo: «¡Hijo de mi madre! La gente me ha humillado y casi me mata. ¡No hagas, pues, que los enemigos se alegren de mi desgracia! ¡No me pongas con el pueblo impío!»
Y cuando Moises regreso a su gente, lleno de ira y pesar, dijo: “¡Que perverso es el curso que habeis tomado en mi ausencia! ¿Habeis abandonado el mandamiento de vuestro Sustentador?”Y arrojo las tablas [de la Ley], y agarro a su hermano de la cabeza, arrastrandolo hacia si. Aaron exclamo: “¡Oh hijo de mi madre! En verdad, la gente me humillo y casi me matan: ¡no hagas que mis enemigos se alegren de mi afliccion, y no me tomes por uno de los malhechores
Y cuando Moisés regresó a su gente, lleno de ira y pesar, dijo: “¡Que perverso es el curso que habéis tomado en mi ausencia! ¿Habéis abandonado el mandamiento de vuestro Sustentador?”Y arrojó las tablas [de la Ley], y agarró a su hermano de la cabeza, arrastrándolo hacia sí. Aarón exclamó: “¡Oh hijo de mi madre! En verdad, la gente me humilló y casi me matan: ¡no hagas que mis enemigos se alegren de mi aflicción, y no me tomes por uno de los malhechores
Cuando Moises volvio a su pueblo, [se sintio] enojado y afligido, y dijo: "¡Que mal esta lo que hicieron durante mi ausencia! ¿Acaso pretenden que se les precipite el castigo de su Senor?" Y arrojo las tablas, tomando a su hermano por la cabeza y acercandolo a el. Entonces [su hermano Aaron] le dijo: "¡Oh, hermano mio! Nuestro pueblo me menosprecio y por poco me matan. No permitas que los enemigos se regocijen con esta situacion y no me consideres de los que cometen injusticias
Cuando Moisés volvió a su pueblo, [se sintió] enojado y afligido, y dijo: "¡Qué mal está lo que hicieron durante mi ausencia! ¿Acaso pretenden que se les precipite el castigo de su Señor?" Y arrojó las tablas, tomando a su hermano por la cabeza y acercándolo a él. Entonces [su hermano Aarón] le dijo: "¡Oh, hermano mío! Nuestro pueblo me menospreció y por poco me matan. No permitas que los enemigos se regocijen con esta situación y no me consideres de los que cometen injusticias
Y cuando Moises regreso junto a su pueblo, enfadado y entristecido, dijo: «¡Que mal me habeis representado en mi ausencia! ¿Quereis adelantar el juicio de vuestro Senor?» Arrojo las Tablas y cogio a su hermano de la cabeza, atrayendole hacia si. (Aaron) dijo: «¡Hijo de mi madre! ¡El pueblo me ha hecho de menos y casi me mata! ¡Que los enemigos, pues, no se alegren de mi desgracia y no me situes entre la gente opresora!»
Y cuando Moisés regresó junto a su pueblo, enfadado y entristecido, dijo: «¡Qué mal me habéis representado en mi ausencia! ¿Queréis adelantar el juicio de vuestro Señor?» Arrojó las Tablas y cogió a su hermano de la cabeza, atrayéndole hacia sí. (Aarón) dijo: «¡Hijo de mi madre! ¡El pueblo me ha hecho de menos y casi me mata! ¡Que los enemigos, pues, no se alegren de mi desgracia y no me sitúes entre la gente opresora!»
Swahili
Aliporejea Mūsā kwa watu wake akiwa na hasira na huzuni, kwa kuwa Mwenyezi Mungu Alimpa habari kwamba watu wake wamepatikana na mtihani na kwamba Sāmirīy amewapoteza. Mūsā alisema, «Ni ubaya ulioje mlioufanya nyuma yangu baada ya mimi kuondoka! Je mumeitangulia amri ya Mola wenu?» Yaani, mulikufanyia haraka kuja kwangu kwenu, na hali ni jambo lililopangwa na Mwenyezi Mungu Aliyetukuka?. Mūsā alizitupa mbao za Taurati kwa kuwakasirikia watu wake walioabudu kigombe na kwa kumkasirikia ndugu yake Hārūn. Akakishika kichwa cha Hārūn na akakivuta upande wake. Hārūn alisema kwa kubembeleza, «Ewe mwana wa mamangu, ‘Hakika hawa watu walinidharau, waliniona ni mnyonge na walikaribia kuniua, kwa hivyo usiwafurahishe maadui kwa unayonifanya na usiniingize katika hasira zako ukanifanya ni pamoja na wale walioenda kinyume na amri yako na wakaabudu kigombe.’»
Na alipo rudi Musa kwa watu wake, naye amekasirika na kuhuzunika, alisema: Ni maovu yalioje mlio nifanyia nyuma yangu! Je, mmeitangulia amri ya Mola wenu Mlezi? Na akaziweka chini zile mbao, na akamkamata kichwa ndugu yake akimvutia kwake. (Haarun) akasema: Ewe mwana wa mama yangu! Hakika hawa watu wamenidharau, na wakakaribia kuniuwa. Basi usiwafurahishe maadui juu yangu, wala usinifanye pamoja na watu madhaalimu
Swedish
Och nar Moses aterkom till sitt folk utbrast han, i vrede och sorg: "Avskyvart ar det som ni har gjort i min franvaro! Har ni [helt] satt er over er Herres befallning?" Och han kastade [Lagens] tavlor pa marken och grep om sin broders huvud och drog honom till sig. [Aron] sade: "Du son av min moder! Folket visade oppet sitt forakt for mig och de hade sa nar dodat mig. Lat inte mina fiender gladjas over min olycka och betrakta mig inte som en av [dessa] syndare
Och när Moses återkom till sitt folk utbrast han, i vrede och sorg: "Avskyvärt är det som ni har gjort i min frånvaro! Har ni [helt] satt er över er Herres befallning?" Och han kastade [Lagens] tavlor på marken och grep om sin broders huvud och drog honom till sig. [Aron] sade: "Du son av min moder! Folket visade öppet sitt förakt för mig och de hade så när dödat mig. Låt inte mina fiender glädjas över min olycka och betrakta mig inte som en av [dessa] syndare
Tajik
Cun Muso xasmginu anduhnok nazdi qavmi xud ʙozgast, guft: «Dar ƣajʙati man ci ʙad conisinone ʙuded. Caro ʙar farmoni Parvardigori xud sitoʙ karded? Va alvohro ʙar zamin afkand va mui ʙarodarasro giriftu ʙa sui xud kasid. Horun guft: «Ej pisari modaram, in qavm maro zaʙun joftand va nazdik ʙud, ki maro ʙikusand, dusmanonro xursand makun va dar sumori sitamkoron majovar!»
Cun Mūso xaşmginu andūhnok nazdi qavmi xud ʙozgaşt, guft: «Dar ƣajʙati man cī ʙad çonişinone ʙuded. Caro ʙar farmoni Parvardigori xud şitoʙ karded? Va alvohro ʙar zamin afkand va mūi ʙarodaraşro giriftu ʙa sūi xud kaşid. Horun guft: «Ej pisari modaram, in qavm maro zaʙun joftand va nazdik ʙud, ki maro ʙikuşand, duşmanonro xursand makun va dar şumori sitamkoron majovar!»
Чун Мӯсо хашмгину андӯҳнок назди қавми худ бозгашт, гуфт: «Дар ғайбати ман чӣ бад ҷонишиноне будед. Чаро бар фармони Парвардигори худ шитоб кардед? Ва алвоҳро бар замин афканд ва мӯи бародарашро гирифту ба сӯи худ кашид. Ҳорун гуфт: «Эй писари модарам, ин қавм маро забун ёфтанд ва наздик буд, ки маро бикушанд, душманонро хурсанд макун ва дар шумори ситамкорон маёвар!»
Cun Muso xasmginu anduhnok nazdi qavmi xud ʙozgast (zero Alloh uro ogoh namud, ki qavmat dar fitnae muʙtalo sudand va onhoro Somiri ʙa zalolat ʙurd), guft: «Dar naʙudani man ci ʙad conisini karded. Caro ʙar farmoni Parvardigori xud sitoʙ varzided?» Va lavhahoro ʙar zamin afkand va muji sari ʙarodarasro giriftu ʙa sui xud kasid. Horun guft: Ej pisari modaram, in qavm maro za'if sumurdand va nazdik ʙud, ki maro ʙikusand, pas gumon maʙar, ki man kutohi varzidaam, dusmanonro xursand makun va maro dar sumori sitamkorone, ki xilofi amri tuand va parastisi gusola kardaand, qaror madeh!»
Cun Mūso xaşmginu andūhnok nazdi qavmi xud ʙozgaşt (zero Alloh ūro ogoh namud, ki qavmat dar fitnae muʙtalo şudand va onhoro Somirī ʙa zalolat ʙurd), guft: «Dar naʙudani man cī ʙad çonişinī karded. Caro ʙar farmoni Parvardigori xud şitoʙ varzided?» Va lavhahoro ʙar zamin afkand va mūji sari ʙarodaraşro giriftu ʙa sūi xud kaşid. Horun guft: Ej pisari modaram, in qavm maro za'if şumurdand va nazdik ʙud, ki maro ʙikuşand, pas gumon maʙar, ki man kūtohī varzidaam, duşmanonro xursand makun va maro dar şumori sitamkorone, ki xilofi amri tuand va parastişi gūsola kardaand, qaror madeh!»
Чун Мӯсо хашмгину андӯҳнок назди қавми худ бозгашт (зеро Аллоҳ ӯро огоҳ намуд, ки қавмат дар фитнае мубтало шуданд ва онҳоро Сомирӣ ба залолат бурд), гуфт: «Дар набудани ман чӣ бад ҷонишинӣ кардед. Чаро бар фармони Парвардигори худ шитоб варзидед?» Ва лавҳаҳоро бар замин афканд ва мӯйи сари бародарашро гирифту ба сӯи худ кашид. Ҳорун гуфт: Эй писари модарам, ин қавм маро заъиф шумурданд ва наздик буд, ки маро бикушанд, пас гумон мабар, ки ман кӯтоҳӣ варзидаам, душманонро хурсанд макун ва маро дар шумори ситамкороне, ки хилофи амри туанд ва парастиши гӯсола кардаанд, қарор мадеҳ!»
Va cun Muso ʙa suji qavmas ʙozgast [va ononro ʙar sirk va gumrohi joft], ʙo xasmu anduh guft: «Pas az man ci ʙad conisini karded! Ojo az hukmi Parvardigoraton pesi girifted»? Va [on goh] alvohro andoxt va [risu muji] sari ʙarodari xudro girift va ʙa suji xud kasid. [Horun] Guft: «Ej pisari modaram, ʙa rosti, in qavm maro notavon pindostand [va tahqiram kardand] va nazdik ʙud maro ʙikusand, pas, dusmanonro ʙo [sarzanisi] man sodmon nakun va maro dar zumrai guruhi sitamgor [-u nofarmon] qaror nadeh»
Va cun Mūso ʙa sūji qavmaş ʙozgaşt [va ononro ʙar şirk va gumrohī joft], ʙo xaşmu anduh guft: «Pas az man ci ʙad çonişinī karded! Ojo az hukmi Parvardigoraton peşī girifted»? Va [on goh] alvohro andoxt va [rişu mūji] sari ʙarodari xudro girift va ʙa sūji xud kaşid. [Horun] Guft: «Ej pisari modaram, ʙa rostī, in qavm maro notavon pindoştand [va tahqiram kardand] va nazdik ʙud maro ʙikuşand, pas, duşmanonro ʙo [sarzanişi] man şodmon nakun va maro dar zumrai gurūhi sitamgor [-u nofarmon] qaror nadeh»
Ва чун Мӯсо ба сӯйи қавмаш бозгашт [ва ононро бар ширк ва гумроҳӣ ёфт], бо хашму андуҳ гуфт: «Пас аз ман чи бад ҷонишинӣ кардед! Оё аз ҳукми Парвардигоратон пешӣ гирифтед»? Ва [он гоҳ] алвоҳро андохт ва [ришу мӯйи] сари бародари худро гирифт ва ба сӯйи худ кашид. [Ҳорун] Гуфт: «Эй писари модарам, ба ростӣ, ин қавм маро нотавон пиндоштанд [ва таҳқирам карданд] ва наздик буд маро бикушанд, пас, душманонро бо [сарзаниши] ман шодмон накун ва маро дар зумраи гурӯҳи ситамгор [-у нофармон] қарор надеҳ»
Tamil
(itaik kelviyurra) musa kopattutanum tukkattutanum tan makkalitam tirumpi vantapolutu (avarkalai nokki) ‘‘nan illata camayattil ninkal ceyta ikkariyam mikak kettatu. Unkal iraivanin kattalai(yakiya vetanai)yai ninkal avacarappatuttukirirkala?'' Enru kuri (iraivanin kattalaikal elutappatta kar)palakaikalai erintu vittu tan cakotararin talai (muti)yaip pitittut tan pakkam iluttar. A(tarka)var ‘‘en tayin makane! Inta makkal niccayamaka ennai palavinappatutti ennaik kolai ceytuvitavum murpattanar. (Atalal, nan onrum ceyya mutiyamalakivittatu. Akave, ennai avamanappatutti) etirikal cantosappatumaru nir ceytu vitatir. (Inta) aniyayakkara makkalutanum ennai certtu vitatir'' enru kurinar
(itaik kēḷviyuṟṟa) mūsā kōpattuṭaṉum tukkattuṭaṉum taṉ makkaḷiṭam tirumpi vantapoḻutu (avarkaḷai nōkki) ‘‘nāṉ illāta camayattil nīṅkaḷ ceyta ikkāriyam mikak keṭṭatu. Uṅkaḷ iṟaivaṉiṉ kaṭṭaḷai(yākiya vētaṉai)yai nīṅkaḷ avacarappaṭuttukiṟīrkaḷā?'' Eṉṟu kūṟi (iṟaivaṉiṉ kaṭṭaḷaikaḷ eḻutappaṭṭa kaṟ)palakaikaḷai eṟintu viṭṭu taṉ cakōtarariṉ talai (muṭi)yaip piṭittut taṉ pakkam iḻuttār. A(taṟka)var ‘‘eṉ tāyiṉ makaṉē! Inta makkaḷ niccayamāka eṉṉai palavīṉappaṭutti eṉṉaik kolai ceytuviṭavum muṟpaṭṭaṉar. (Ātalāl, nāṉ oṉṟum ceyya muṭiyāmalākiviṭṭatu. Ākavē, eṉṉai avamāṉappaṭutti) etirikaḷ cantōṣappaṭumāṟu nīr ceytu viṭātīr. (Inta) aniyāyakkāra makkaḷuṭaṉum eṉṉai cērttu viṭātīr'' eṉṟu kūṟiṉār
(இதைக் கேள்வியுற்ற) மூஸா கோபத்துடனும் துக்கத்துடனும் தன் மக்களிடம் திரும்பி வந்தபொழுது (அவர்களை நோக்கி) ‘‘நான் இல்லாத சமயத்தில் நீங்கள் செய்த இக்காரியம் மிகக் கெட்டது. உங்கள் இறைவனின் கட்டளை(யாகிய வேதனை)யை நீங்கள் அவசரப்படுத்துகிறீர்களா?'' என்று கூறி (இறைவனின் கட்டளைகள் எழுதப்பட்ட கற்)பலகைகளை எறிந்து விட்டு தன் சகோதரரின் தலை (முடி)யைப் பிடித்துத் தன் பக்கம் இழுத்தார். அ(தற்க)வர் ‘‘என் தாயின் மகனே! இந்த மக்கள் நிச்சயமாக என்னை பலவீனப்படுத்தி என்னைக் கொலை செய்துவிடவும் முற்பட்டனர். (ஆதலால், நான் ஒன்றும் செய்ய முடியாமலாகிவிட்டது. ஆகவே, என்னை அவமானப்படுத்தி) எதிரிகள் சந்தோஷப்படுமாறு நீர் செய்து விடாதீர். (இந்த) அநியாயக்கார மக்களுடனும் என்னை சேர்த்து விடாதீர்'' என்று கூறினார்
(itanaiyarinta) musa tan camukattaritam kopattutan, vicanattutan tirumpi vanta potu; (avarkalai nokki)"nan illata camayattil ninkal ceyta ikkariyam mikavum kettatu unkal iraivanutaiya kattalai (vetanai)yaik (kontu vara) avacarappatukirirkala?" Enru kurinar; pinnar vetam varaiyap (perrirunta) palakaikalai erintu vittu, tam catotarar (harun) utaiya talai(muti)yaip pitittut tam pakkam iluttar. Appotu (harun)"en tayin makane! Inta makkal ennai palahinappatutti ennai kolai ceyyavum murpattanar. Akave (ennutaiya)"pakaivarkalukku enmulam makilcciyai erpatutti vitatir" innum ennai aniyayak karak kuttattarutan certtuvitatir" enru kurinar
(itaṉaiyaṟinta) mūsā taṉ camūkattāriṭam kōpattuṭaṉ, vicaṉattuṭaṉ tirumpi vanta pōtu; (avarkaḷai nōkki)"nāṉ illāta camayattil nīṅkaḷ ceyta ikkāriyam mikavum keṭṭatu uṅkaḷ iṟaivaṉuṭaiya kaṭṭaḷai (vētaṉai)yaik (koṇṭu vara) avacarappaṭukiṟīrkaḷā?" Eṉṟu kūṟiṉār; piṉṉar vētam varaiyap (peṟṟirunta) palakaikaḷai eṟintu viṭṭu, tam catōtarar (hārūṉ) uṭaiya talai(muṭi)yaip piṭittut tam pakkam iḻuttār. Appōtu (hārūṉ)"eṉ tāyiṉ makaṉē! Inta makkaḷ eṉṉai palahīṉappaṭutti eṉṉai kolai ceyyavum muṟpaṭṭaṉar. Ākavē (eṉṉuṭaiya)"pakaivarkaḷukku eṉmūlam makiḻcciyai ēṟpaṭutti viṭātīr" iṉṉum eṉṉai aniyāyak kārak kūṭṭattāruṭaṉ cērttuviṭātīr" eṉṟu kūṟiṉār
(இதனையறிந்த) மூஸா தன் சமூகத்தாரிடம் கோபத்துடன், விசனத்துடன் திரும்பி வந்த போது; (அவர்களை நோக்கி) "நான் இல்லாத சமயத்தில் நீங்கள் செய்த இக்காரியம் மிகவும் கெட்டது உங்கள் இறைவனுடைய கட்டளை (வேதனை)யைக் (கொண்டு வர) அவசரப்படுகிறீர்களா?" என்று கூறினார்; பின்னர் வேதம் வரையப் (பெற்றிருந்த) பலகைகளை எறிந்து விட்டு, தம் சதோதரர் (ஹாரூன்) உடைய தலை(முடி)யைப் பிடித்துத் தம் பக்கம் இழுத்தார். அப்போது (ஹாரூன்) "என் தாயின் மகனே! இந்த மக்கள் என்னை பலஹீனப்படுத்தி என்னை கொலை செய்யவும் முற்பட்டனர். ஆகவே (என்னுடைய) "பகைவர்களுக்கு என்மூலம் மகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்தி விடாதீர்" இன்னும் என்னை அநியாயக் காரக் கூட்டத்தாருடன் சேர்த்துவிடாதீர்" என்று கூறினார்
Tatar
Муса кауме янына ачу вә кайгы белән кайткач әйтте: "Мин киткәч нинди кабахәт эш эшләгәнсез! Раббыгызның эшендә ашыктыгызмы? Аллаһ вәгъдә кылган кырык көнне көтәргә күпсендегезме?" Вә ачуыннан кулындагы Тәүрат такталарын ташлады һәм кардәше Һарун г-мнең сакалыннан тотып үзенә тартты. Һарун әйтте: "Ий анам улы кардәшем! Тәхкыйк бу каум мине зәгыйфькә санады һәм бозау ясауларыннан тыйганым өчен мине үтерә башладылар, минем өчен дошманнарны шатландырма вә мине залим каумнәр җөмләсеннән санама
Telugu
Mariyu musa tana jati vari vaddaku tirigi vacci krodhanto vicaranto annadu: "Nenu vellina pidapa miru acarincindi enta ceddadi! Emi? Mi prabhuvu ajna (rakamunde) tondarapadi (ayana aradhananu vadilara)?" Taruvata phalakalanu padavesi, tana sodaruni tala ventrukalanu pattukoni tana vaipuku lagadu. (Harun) annadu: "Na sodaruda (talli kumaruda!) Vastavaniki i prajalu balahinuniga cusi nannu campevare, kavuna nivu (mana) satruvulaku, nannu cusi santosince avakasam ivvaku mariyu nannu durmargulalo lekkincaku
Mariyu mūsā tana jāti vāri vaddaku tirigi vacci krōdhantō vicārantō annāḍu: "Nēnu veḷḷina pidapa mīru ācarin̄cindi enta ceḍḍadi! Ēmī? Mī prabhuvu ājña (rākamundē) tondarapaḍi (āyana ārādhananu vadilārā)?" Taruvāta phalakālanu paḍavēsi, tana sōdaruni tala veṇṭrukalanu paṭṭukoni tana vaipuku lāgāḍu. (Hārūn) annāḍu: "Nā sōdaruḍā (talli kumāruḍā!) Vāstavāniki ī prajalu balahīnunigā cūsi nannu campēvārē, kāvuna nīvu (mana) śatruvulaku, nannu cūsi santōṣin̄cē avakāśaṁ ivvaku mariyu nannu durmārgulalō lekkin̄caku
మరియు మూసా తన జాతి వారి వద్దకు తిరిగి వచ్చి క్రోధంతో విచారంతో అన్నాడు: "నేను వెళ్ళిన పిదప మీరు ఆచరించింది ఎంత చెడ్డది! ఏమీ? మీ ప్రభువు ఆజ్ఞ (రాకముందే) తొందరపడి (ఆయన ఆరాధనను వదిలారా)?" తరువాత ఫలకాలను పడవేసి, తన సోదరుని తల వెంట్రుకలను పట్టుకొని తన వైపుకు లాగాడు. (హారూన్) అన్నాడు: "నా సోదరుడా (తల్లి కుమారుడా!) వాస్తవానికి ఈ ప్రజలు బలహీనునిగా చూసి నన్ను చంపేవారే, కావున నీవు (మన) శత్రువులకు, నన్ను చూసి సంతోషించే అవకాశం ఇవ్వకు మరియు నన్ను దుర్మార్గులలో లెక్కించకు
మూసా (అలైహిస్సలాం) తన జాతి వారి వద్దకు కోపంతో, విచారంతో తిరిగివచ్చి, “నేను వెళ్ళగానే ఇంత చెడ్డ నిర్వాకానికి పాల్పడతారా? మీ ప్రభువు ఆజ్ఞలు అందకముందే మీరు తొందరపడ్డారా?” అని చెప్పి, (చేతిలోని) పలకలను విసురుగా ఓ ప్రక్కన పెట్టేసి, తన సోదరుని జుత్తు పట్టుకుని తన వైపుకు ఈడ్వ సాగాడు. అప్పుడు హారూను (అలైహిస్సలాం), “ఓ నా తల్లి పుత్రుడా! వీళ్ళు నన్ను ఏ మాత్రం లెక్క చేయలేదు. నన్ను చంపేయటానికి కూడా సిద్ధమయ్యారు. కాబట్టి నా స్థితిపై శత్రువులు నవ్వుకునేలా చేయకు. నన్ను ఈ దుర్మార్గుల వర్గంలో జమకట్టకు” అని సంజాయిషీ ఇచ్చారు
Thai
læa meux mu sa di klab mayang phwkphxng khxng khea dwy khwam korth læa seiycı khea di klaw wa chang lew ray cring «thi phwk than tha hnathi thæn chan hlangcak chan phwk than dwn kratha kxn kha sang khxng phracea khxng phwk than kranan hrux læa khea di yon brrda phæn caruk lng læa cab sirsʹa phi chay khxng khea doy dung man mayang khea khea klaw wa xo luk mæ thæcring phwkphxng hela nan hen wa chan pen phu xxnxæ læa phwk khea keuxb ca kha chan læw dangnan cng xya hı satru thanghlay dicı tx sing thi prasb kab chan ley læa cng xya hı chan rwm xyu nı klum chn thi xthrrm hela nan ley
læa meụ̄̀x mū sā dị̂ klạb māyạng phwkpĥxng k̄hxng k̄heā d̂wy khwām korṭh læa s̄eīycı k̄heā dị̂ kl̀āw ẁā ch̀āng lew r̂āy cring «thī̀ phwk th̀ān thả h̄n̂āthī̀ thæn c̄hạn h̄lạngcāk c̄hạn phwk th̀ān d̀wn krathả k̀xn khả s̄ạ̀ng k̄hxng phracêā k̄hxng phwk th̀ān kranận h̄rụ̄x læa k̄heā dị̂ yon brrdā p̄hæ̀n cārụk lng læa cạb ṣ̄īrs̄ʹa phī̀ chāy k̄hxng k̄heā doy dụng mạn māyạng k̄heā k̄heā kl̀āw ẁā xô lūk mæ̀ thæ̂cring phwkpĥxng h̄el̀ā nận h̄ĕn ẁā c̄hạn pĕn p̄hū̂ x̀xnxæ læa phwk k̄heā keụ̄xb ca ḳh̀ā c̄hạn læ̂w dạngnận cng xỳā h̄ı̂ ṣ̄ạtrū thậngh̄lāy dīcı t̀x s̄ìng thī̀ pras̄b kạb c̄hạn ley læa cng xỳā h̄ı̂ c̄hạn r̀wm xyū̀ nı klùm chn thī̀ xṭhrrm h̄el̀ā nận ley
และเมื่อมูซาได้กลับมายังพวกพ้องของเขาด้วยความโกรธ และเสียใจ เขาได้กล่าวว่า ช่างเลวร้ายจริง ๆ ที่พวกท่านทำหน้าที่แทน ฉัน หลังจากฉัน พวกท่านด่วนกระทำก่อน คำสั่งของพระเจ้าของพวกท่าน กระนั้นหรือและเขาได้โยนบรรดาแผ่นจารึกลง และจับศีรษะพี่ชายของเขา โดยดึงมันมายังเขา เขากล่าวว่า โอ้ลูกแม่ แท้จริงพวกพ้องเหล่านั้นเห็นว่าฉันเป็นผู้อ่อนแอ และพวกเขาเกือบจะฆ่าฉันแล้ว ดังนั้นจงอย่าให้ศัตรูทั้งหลายดีใจ ต่อสิ่งที่ประสบกับฉันเลยและจงอย่าให้ฉันร่วมอยู่ ในกลุ่มชนที่อธรรมเหล่านั้นเลย
“læa meux mu sa di klab mayang phwkphxng khxng khea dwy khwam korth læa seiycı khea di klaw wa chang lew ray cring «thi phwk than tha hnathi thæn chan hlangcak chan phwk than dwn kratha kxn kha sang khxng phracea khxng phwk than kranan hrux?Læa khea di yon brrda phæn caruk lng læa cab srisʹa phi chay khxng khea doy dung man mayang khea khea klaw wa xo luk mæ thæcring phwkphxng hela nan hen wa chan pen phu xxnxæ læa phwk khea keuxb ca kha chan læw dangnan cng xya hı satru thanghlay dicı tx sing thi prasb kab chan ley læa cng xya hı chan rwm xyu nı klum chn thi xthrrm hela nan ley”
“læa meụ̄̀x mū sā dị̂ klạb māyạng phwkpĥxng k̄hxng k̄heā d̂wy khwām korṭh læa s̄eīycı k̄heā dị̂ kl̀āw ẁā ch̀āng lew r̂āy cring «thī̀ phwk th̀ān thả h̄n̂āthī̀ thæn c̄hạn h̄lạngcāk c̄hạn phwk th̀ān d̂wn krathả k̀xn khả s̄ạ̀ng k̄hxng phracêā k̄hxng phwk th̀ān kranận h̄rụ̄x?Læa k̄heā dị̂ yon brrdā p̄hæ̀n cārụk lng læa cạb ṣ̄rīs̄ʹa phī̀ chāy k̄hxng k̄heā doy dụng mạn māyạng k̄heā k̄heā kl̀āw ẁā xô lūk mæ̀ thæ̂cring phwkpĥxng h̄el̀ā nận h̄ĕn ẁā c̄hạn pĕn p̄hū̂ x̀xnxæ læa phwk k̄heā keụ̄xb ca ḳh̀ā c̄hạn læ̂w dạngnận cng xỳā h̄ı̂ ṣ̄ạtrū thậngh̄lāy dīcı t̀x s̄ìng thī̀ pras̄b kạb c̄hạn ley læa cng xỳā h̄ı̂ c̄hạn r̀wm xyū̀ nı klùm chn thī̀ xṭhrrm h̄el̀ā nận ley”
“และเมื่อมูซาได้กลับมายังพวกพ้องของเขาด้วยความโกรธ และเสียใจเขาได้กล่าวว่า ช่างเลวร้ายจริง ๆ ที่พวกท่านทำหน้าที่แทน ฉัน หลังจากฉัน พวกท่านด้วนกระทำก่อน คำสั่งของพระเจ้าของพวกท่าน กระนั้นหรือ?และเขาได้โยนบรรดาแผ่นจารึกลง และจับศรีษะพี่ชายของเขา โดยดึงมัน มายังเขา เขา กล่าวว่า โอ้ลูกแม่ แท้จริงพวกพ้องเหล่านั้นเห็นว่าฉันเป็นผู้อ่อนแอ และพวกเขาเกือบจะฆ่าฉันแล้ว ดังนั้นจงอย่าให้ศัตรูทั้งหลายดีใจ ต่อสิ่งที่ประสบกับฉันเลยและจงอย่าให้ฉันร่วมอยู่ ในกลุ่มชนที่อธรรมเหล่านั้นเลย”
Turkish
Musa, kızgın bir halde acıklanarak kavmine donunce dedi ki: Benden sonra ne de kotu bir is islediniz, Rabbinizin vaadettigi muddet bitmeden acele mi ettiniz? Ve levihleri atıp kardesinin sacından, sakalından tutarak kendisine dogru cekmeye basladı. Harun, anam oglu dedi, bu kavim, gercekten de aciz bıraktı beni, az kaldı ki olduruyorlardı da, onun icin bana bu harekette bulunup dusmanları sevindirme ve beni zulmeden kavimle beraber tutma
Musa, kızgın bir halde acıklanarak kavmine dönünce dedi ki: Benden sonra ne de kötü bir iş işlediniz, Rabbinizin vaadettiği müddet bitmeden acele mi ettiniz? Ve levihleri atıp kardeşinin saçından, sakalından tutarak kendisine doğru çekmeye başladı. Harun, anam oğlu dedi, bu kavim, gerçekten de aciz bıraktı beni, az kaldı ki öldürüyorlardı da, onun için bana bu harekette bulunup düşmanları sevindirme ve beni zulmeden kavimle beraber tutma
Musa, kızgın ve uzgun bir halde kavmine donunce: "Benden sonra arkamdan ne kotu isler yapmıssınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardesinin (Harun´un) basını tutup kendine dogru cekmeye basladı. (Kardesi): "Anam oglu! Bu kavim beni cidden zayıf gorduler ve nerede ise beni oldureceklerdi. Sen de dusmanları bana guldurme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!" dedi
Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine dönünce: "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardeşinin (Harun´un) başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): "Anam oğlu! Bu kavim beni cidden zayıf gördüler ve nerede ise beni öldüreceklerdi. Sen de düşmanları bana güldürme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!" dedi
Musa kavmine oldukca kızgın, uzgun olarak dondugunde onlara: "Beni arkamdan, ne kotu temsil ettiniz? Rabbinizin emrini cabuklastırdınız, oyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardesini basından tutup kendisine dogru cekiyordu (ki Harun ona:) "Annem oglu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp gucsuzlestirdi) ve neredeyse beni oldurmeye giristiler. Bari sen dusmanları sevindirecek bir sey yapma ve beni bu zalimler topluluguyla birlikte kılma (sayma)" dedi
Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: "Beni arkamdan, ne kötü temsil ettiniz? Rabbinizin emrini çabuklaştırdınız, öyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekiyordu (ki Harun ona:) "Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye giriştiler. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)" dedi
Musa, kavmine ofkeli ve kederli donunce soyle dedi: “- Ben ayrıldıktan sonra yerime gectiniz de ne cirkin is yaptınız! Rabbinizin emriyle donusume sabretmeyip buzagı mı yaptınız?” Ofkesinden elindeki Tevrat levhalarını yere bıraktı ve kardesi Harun’u basından (sac-sakalından) tutup kendine dogru cekmege basladı. Harun soyle dedi: “- Ey anam oglu (oz kardesim), gercekten bu kavim beni zayıf gorduler. Az kaldı ki beni oldureceklerdi. Sen de bana dusmanları sevindirecek harekette bulunma boyle. Beni bu zalimler toplulugu ile bir tutma.”
Mûsa, kavmine öfkeli ve kederli dönünce şöyle dedi: “- Ben ayrıldıktan sonra yerime geçtiniz de ne çirkin iş yaptınız! Rabbinizin emriyle dönüşüme sabretmeyip buzağı mı yaptınız?” Öfkesinden elindeki Tevrat levhalarını yere bıraktı ve kardeşi Harûn’u başından (saç-sakalından) tutup kendine doğru çekmeğe başladı. Harûn şöyle dedi: “- Ey anam oğlu (öz kardeşim), gerçekten bu kavim beni zayıf gördüler. Az kaldı ki beni öldüreceklerdi. Sen de bana düşmanları sevindirecek harekette bulunma böyle. Beni bu zalimler topluluğu ile bir tutma.”
Musa (Tur Dagı´ndaki gorevini tamamlayıp kavmine) ofkeli ve uzgun bir halele donunce, (Harun´a): «Benden sonra yerime gecip ne kotu isler islemissin! Rabbimizin emrini (size verecegi azabı) mı acele beklediniz ?» dedi ve elindeki (Tevrat ayetleri yazılı) Levhaları bırakıverdi de kardesinin basından tutup kendine dogru cekmege basladı. Kardesi ona : «Anamın oglu I Dogrusu bu kavim beni kucumseyip hırpaladılar ve neredeyse beni olduruyorlardı; artık sen de bana karsı dusmanları sevindirme ve bu zalim kavimle bir tutma» dedi
Musa (Tûr Dağı´ndaki görevini tamamlayıp kavmine) öfkeli ve üzgün bir halele dönünce, (Harun´a): «Benden sonra yerime geçip ne kötü işler işlemişsin! Rabbimizin emrini (size vereceği azabı) mı acele beklediniz ?» dedi ve elindeki (Tevrat âyetleri yazılı) Levhaları bırakıverdi de kardeşinin başından tutup kendine doğru çekmeğe başladı. Kardeşi ona : «Anamın oğlu I Doğrusu bu kavim beni küçümseyip hırpaladılar ve neredeyse beni öldürüyorlardı; artık sen de bana karşı düşmanları sevindirme ve bu zâlim kavimle bir tutma» dedi
Musa, milletine, kızgın ve uzgun olarak donunce "Benim arkamdan ne kotu olmussunuz! Rabbinizin emrinin cabucak gelmesini mi istiyorsunuz?" dedi, levhaları attı ve kardesinin basından tutup kendine dogru cekti. Harun: "Ey annem oglu! Bu millet beni kucumsedi; az kalsın olduruyorlardı. Bana, dusmanları sevindirecek sekilde davranma, beni bu zalim milletle bir sayma" dedi
Musa, milletine, kızgın ve üzgün olarak dönünce "Benim arkamdan ne kötü olmuşsunuz! Rabbinizin emrinin çabucak gelmesini mi istiyorsunuz?" dedi, levhaları attı ve kardeşinin başından tutup kendine doğru çekti. Harun: "Ey annem oğlu! Bu millet beni küçümsedi; az kalsın öldürüyorlardı. Bana, düşmanları sevindirecek şekilde davranma, beni bu zalim milletle bir sayma" dedi
Musa, ofkeli ve uzuntulu olarak kavmine dondugunde soyle dedi: "Bana arkamdan ne kotu bir halef oldunuz! Rabbinizin emriyle donusumu beklemeden acele mi ettiniz?" Elindeki levhalari birakti ve kardesi Harun'u basindan tutarak kendine dogru cekmeye basladi. Harun, "Ey anamin oglu!" dedi, "inan ki, bu kavim beni gucsuz buldu, az daha beni olduruyorlardi, sen de bana boyle yaparak dusmanlari sevindirme ve beni bu zalim kavimle bir tutma
Musa, öfkeli ve üzüntülü olarak kavmine döndügünde söyle dedi: "Bana arkamdan ne kötü bir halef oldunuz! Rabbinizin emriyle dönüsümü beklemeden acele mi ettiniz?" Elindeki levhalari birakti ve kardesi Harun'u basindan tutarak kendine dogru çekmeye basladi. Harun, "Ey anamin oglu!" dedi, "inan ki, bu kavim beni güçsüz buldu, az daha beni öldürüyorlardi, sen de bana böyle yaparak düsmanlari sevindirme ve beni bu zalim kavimle bir tutma
Musa, kızgın ve uzgun bir halde kavmine donunce: "Benden sonra arkamdan ne kotu isler yapmıssınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardesinin (Harun'un) basını tutup kendine dogru cekmeye basladı. (Kardesi): "Anam oglu! Bu kavim beni cidden zayıf gorduler ve nerede ise beni oldureceklerdi. Sen de dusmanları bana guldurme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!" dedi
Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine dönünce: "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardeşinin (Harun'un) başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): "Anam oğlu! Bu kavim beni cidden zayıf gördüler ve nerede ise beni öldüreceklerdi. Sen de düşmanları bana güldürme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!" dedi
Musa, kızgın ve hayal kırıklıgına ugramıs olarak halkına dondugu zaman, "Benden sonra arkamdan ne kotu isler yaptınız! Rabbinizin emrine dayanamadınız mı," dedi, levhaları yere attı, kardesinin basını tutup kendine dogru cekti. (Kardesi): "Anamın oglu, dedi, bu halk benim zayıflıgımdan yararlandı, nerdeyse beni oldureceklerdi. Uzerime vararak dusmanı guldurme, beni bu zalim halkla bir tutma
Musa, kızgın ve hayal kırıklığına uğramış olarak halkına döndüğü zaman, "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yaptınız! Rabbinizin emrine dayanamadınız mı," dedi, levhaları yere attı, kardeşinin başını tutup kendine doğru çekti. (Kardeşi): "Anamın oğlu, dedi, bu halk benim zayıflığımdan yararlandı, nerdeyse beni öldüreceklerdi. Üzerime vararak düşmanı güldürme, beni bu zalim halkla bir tutma
Musa, ofkeli ve uzuntulu olarak kavmine dondugunde soyle dedi: "Bana arkamdan ne kotu bir halef oldunuz! Rabbinizin emriyle donusumu beklemeden acele mi ettiniz?" Elindeki levhaları bıraktı ve kardesi Harun'u basından tutarak kendine dogru cekmeye basladı. Harun, "Ey anamın oglu!" dedi, "inan ki, bu kavim beni gucsuz buldu, az daha beni olduruyorlardı, sen de bana boyle yaparak dusmanları sevindirme ve beni bu zalim kavimle bir tutma
Musa, öfkeli ve üzüntülü olarak kavmine döndüğünde şöyle dedi: "Bana arkamdan ne kötü bir halef oldunuz! Rabbinizin emriyle dönüşümü beklemeden acele mi ettiniz?" Elindeki levhaları bıraktı ve kardeşi Harun'u başından tutarak kendine doğru çekmeye başladı. Harun, "Ey anamın oğlu!" dedi, "inan ki, bu kavim beni güçsüz buldu, az daha beni öldürüyorlardı, sen de bana böyle yaparak düşmanları sevindirme ve beni bu zalim kavimle bir tutma
Musa kızgın ve uzgun olarak kavmine dondugu vakit: «Bana arkamdan ne kotu halef oldunuz. Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?» dedi ve levhaları bırakıp kardesinin basından tuttu ve kendine dogru cekmeye basladı. Harun: «Anamın oglu! Inan ki, bu adamlar beni hırpaladılar, az daha beni olduruyorlardı. Sen de benimle dusmanları sevindirecek bir harekette bulunma ve beni bu zalim kavimle bir tutma.» dedi
Musa kızgın ve üzgün olarak kavmine döndüğü vakit: «Bana arkamdan ne kötü halef oldunuz. Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?» dedi ve levhaları bırakıp kardeşinin başından tuttu ve kendine doğru çekmeye başladı. Harun: «Anamın oğlu! İnan ki, bu adamlar beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. Sen de benimle düşmanları sevindirecek bir harekette bulunma ve beni bu zalim kavimle bir tutma.» dedi
Musa, ofkeli ve uzuntulu olarak kavmine dondugunde soyle dedi: «Bana arkamdan ne kotu bir halef oldunuz! Rabbinizin emriyle donusumu beklemeden acele mi ettiniz?» Elindeki levhaları bıraktı ve kardesi Harun´u basından tutarak kendine dogru cekmeye basladı. Harun, «Ey anamın oglu!» dedi, «inan ki, bu kavim beni gucsuz buldu, az daha beni olduruyorlardı, sen de bana boyle yaparak dusmanları sevindirme ve beni bu zalim kavimle bir tutma.»
Musa, öfkeli ve üzüntülü olarak kavmine döndüğünde şöyle dedi: «Bana arkamdan ne kötü bir halef oldunuz! Rabbinizin emriyle dönüşümü beklemeden acele mi ettiniz?» Elindeki levhaları bıraktı ve kardeşi Harun´u başından tutarak kendine doğru çekmeye başladı. Harun, «Ey anamın oğlu!» dedi, «inan ki, bu kavim beni güçsüz buldu, az daha beni öldürüyorlardı, sen de bana böyle yaparak düşmanları sevindirme ve beni bu zalim kavimle bir tutma.»
Musa kızgın ve uzgun olarak soydaslarının yanına donunce «Benim arkamdan yoklugumda ne kotu isler yapmıssınız? Yoksa Rabbinizin hukmunu one almaya mı kalkıstınız?» dedi, levhaları yere attı ve kardesinin basını tutup kendine dogru cekti. Kardesi ise, «Ey anamoglu, soydaslarım beni saymadılar, horladılar, neredeyse beni oldureceklerdi, beni dusmanları guldurecek bicimde hırpalama, zalimlerle bir tutma» dedi
Musa kızgın ve üzgün olarak soydaşlarının yanına dönünce «Benim arkamdan yokluğumda ne kötü işler yapmışsınız? Yoksa Rabbinizin hükmünü öne almaya mı kalkıştınız?» dedi, levhaları yere attı ve kardeşinin başını tutup kendine doğru çekti. Kardeşi ise, «Ey anamoğlu, soydaşlarım beni saymadılar, horladılar, neredeyse beni öldüreceklerdi, beni düşmanları güldürecek biçimde hırpalama, zalimlerle bir tutma» dedi
Musa kavmine oldukca kızgın, uzgun olarak dondugunde onlara: "Beni arkamdan ne kotu temsil ettiniz. Rabbinizin buyrugunu cabuklastırdınız, oyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardesini basından tutup kendisine dogru cekti (ki Harun ona:) "Annem oglu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp gucsuzlestirdi) ve neredeyse beni oldurmeye kalkıstılar. Bari sen dusmanları sevindirecek bir sey yapma ve beni bu zalimler topluluguyla birlikte kılma (sayma)" dedi
Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: "Beni arkamdan ne kötü temsil ettiniz. Rabbinizin buyruğunu çabuklaştırdınız, öyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekti (ki Harun ona:) "Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye kalkıştılar. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)" dedi
Musa, kavmine ofkeli, kederli dondugu zaman dedi ki: «Size bırakdıgım su makaamımda arkamdan ne kotu isler yapmıssınız! Rabbinizin emrini (beklemeyib) acele etdiniz ha»? (Tevrat) levhaları (nı) bırakıverib kardesinin basından tutdu, onu kendine dogru cekiyordu. (Harun) «Anam oglu», dedi, bu kavm (bu adamlar) beni cidden zaif gorduler (hırpaladılar). Az kaldı ki beni oldureceklerdi. Sen de bana dusmanları sevindirecek hareketde bulunma boyle. Beni zalimler guruhiyle beraber, tutma»
Musa, kavmine öfkeli, kederli döndüğü zaman dedi ki: «Size bırakdığım şu makaamımda arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyib) acele etdiniz ha»? (Tevrat) levhaları (nı) bırakıverib kardeşinin başından tutdu, onu kendine doğru çekiyordu. (Harun) «Anam oğlu», dedi, bu kavm (bu adamlar) beni cidden zaîf gördüler (hırpaladılar). Az kaldı ki beni öldüreceklerdi. Sen de bana düşmanları sevindirecek hareketde bulunma böyle. Beni zâlimler gürûhiyle beraber, tutma»
Musa; kavmine kızgın ve uzgun donunce; benden sonra arkamdan ne kotu isler yapmıssınız? Rabbınızın emrinin cabucak gelmesini mi istediniz? dedi ve levhaları attı. Kardesinin basından tutup kendisine dogru cekiyordu: Ey anamın oglu, bu kavim beni gercekten zayıf gorduler. Az kalsın olduruyorlardı. Sen de bana dusmanları sevindirecek harekette bulunma ve beni zalimler guruhu ile bir tutma, dedi
Musa; kavmine kızgın ve üzgün dönünce; benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız? Rabbınızın emrinin çabucak gelmesini mi istediniz? dedi ve levhaları attı. Kardeşinin başından tutup kendisine doğru çekiyordu: Ey anamın oğlu, bu kavim beni gerçekten zayıf gördüler. Az kalsın öldürüyorlardı. Sen de bana düşmanları sevindirecek harekette bulunma ve beni zalimler güruhu ile bir tutma, dedi
Ve Musa (A.S), (Allahu Teala´nın huzurundan) uzuntulu ve ofkeli olarak dondugu zaman (Allahu Teala, ona kavminin saptıgını soylemisti: Taha-85). Onlara soyle dedi: “Benden sonra (benim yoklugumda) bana ne kotu halef oldunuz. Rabbinizin emrine acele mi ettiniz (beklemediniz)?” Ve levhaları bıraktı. Kardesinin basını tuttu. Onu kendine dogru cekiyor(ken), (Harun A.S) soyle dedi: “Ey annem oglu! Muhakkak ki; (bu) kavim, beni zayıf (gucsuz) buldu. Neredeyse beni olduruyorlardı. Artık benimle (bana boyle yaparak), dusmanlarımın yuzlerini guldurme (sevindirme) ve beni, zalim kavim ile beraber kılma.”
Ve Musa (A.S), (Allahû Tealâ´nın huzurundan) üzüntülü ve öfkeli olarak döndüğü zaman (Allahû Tealâ, ona kavminin saptığını söylemişti: Taha-85). Onlara şöyle dedi: “Benden sonra (benim yokluğumda) bana ne kötü halef oldunuz. Rabbinizin emrine acele mi ettiniz (beklemediniz)?” Ve levhaları bıraktı. Kardeşinin başını tuttu. Onu kendine doğru çekiyor(ken), (Harun A.S) şöyle dedi: “Ey annem oğlu! Muhakkak ki; (bu) kavim, beni zayıf (güçsüz) buldu. Neredeyse beni öldürüyorlardı. Artık benimle (bana böyle yaparak), düşmanlarımın yüzlerini güldürme (sevindirme) ve beni, zalim kavim ile beraber kılma.”
Ve lemma racea musa ila kavmihı gadbane esifen kale bi´sema haleftumunı mim ba´dı e aciltum emra rabbikum ve elkal elvaha ve ehaze bi ra´si ehıyhi yecurruhu ileyh kalebne umme innel kavmestad´afunı ve kadu yaktulunenı fe la tusmit biyel a´dae ve la tec´alnı meal kavmiz zalimın
Ve lemma racea musa ila kavmihı ğadbane esifen kale bi´sema haleftümunı mim ba´dı e aciltüm emra rabbiküm ve elkal elvaha ve ehaze bi ra´si ehıyhi yecürrühu ileyh kalebne ümme innel kavmestad´afunı ve kadu yaktülunenı fe la tüşmit biyel a´dae ve la tec´alnı meal kavmiz zalimın
Ve lemma recea musa ila kavmihi gadbane esifen kale bi’sema haleftumuni min ba’di, e aciltum emre rabbikum, ve elkal elvaha ve ehaze bi re’si ahihi yecurruhu ileyh(ileyhi), kalebne umme innel kavmestad’afuni ve kadu yaktuluneni fe la tusmit biyel a’dae ve la tec’alni meal kavmiz zalimin(zalimine)
Ve lemmâ recea mûsâ ilâ kavmihî gadbâne esifen kâle bi’semâ haleftumûnî min ba’dî, e aciltum emre rabbikum, ve elkal elvâha ve ehaze bi re’si ahîhi yecurruhû ileyh(ileyhi), kâlebne umme innel kavmestad’afûnî ve kâdû yaktulûnenî fe lâ tuşmit biyel a’dâe ve lâ tec’alnî meal kavmiz zâlimîn(zâlimîne)
Ve Musa, halkına dondugunde, ofke ve uzuntu icinde onlara, "Benim yoklugumda ne kotu bir yol tutmussunuz boyle!" dedi, "Rabbinizin buyrugunu bir kenara attınız, oyle mi?" Ve (Kanun) levhalarını yere attı, kardesinin basından yakalayıp kendine dogru cekti. Harun: "Ey anamın oglu" diye sızlandı, "halk beni gucsuz gordu ve neredeyse oldureceklerdi beni: bunun icin benim acımla dusmanlarımı sevindirme ve beni zalimler topluluguyla bir tutma
Ve Musa, halkına döndüğünde, öfke ve üzüntü içinde onlara, "Benim yokluğumda ne kötü bir yol tutmuşsunuz böyle!" dedi, "Rabbinizin buyruğunu bir kenara attınız, öyle mi?" Ve (Kanun) levhalarını yere attı, kardeşinin başından yakalayıp kendine doğru çekti. Harun: "Ey anamın oğlu" diye sızlandı, "halk beni güçsüz gördü ve neredeyse öldüreceklerdi beni: bunun için benim acımla düşmanlarımı sevindirme ve beni zalimler topluluğuyla bir tutma
velemma race`a musa ila kavmihi gadbane esifen kale bi'sema haleftumuni mim ba`di. e`aciltum emra rabbikum. veelka-l'elvaha veehaze bira'si ehihi yecurruhu ileyh. kale-bne umme inne-lkavme-stad`afuni vekadu yaktuluneni. fela tusmit biye-l'a`dae vela tec`alni me`a-lkavmi-zzalimin
velemmâ race`a mûsâ ilâ ḳavmihî gaḍbâne esifen ḳâle bi'semâ ḫaleftümûnî mim ba`dî. e`aciltüm emra rabbiküm. veelḳa-l'elvâḥa veeḫaẕe bira'si eḫîhi yecürruhû ileyh. ḳâle-bne ümme inne-lḳavme-staḍ`afûnî vekâdû yaḳtülûnenî. felâ tüşmit biye-l'a`dâe velâ tec`alnî me`a-lḳavmi-żżâlimîn
Musa, kızgın ve uzgun bir halde kavmine donunce: «Benden sonra arkamdan ne kotu isler yapmıssınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?» dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardesinin (Harun'un) basını tutup kendine dogru cekmeye basladı. (Kardesi): «Ey Anamın oglu! Bu kavim beni cidden zayıf gorduler ve nerede ise beni oldureceklerdi. Sen de dusmanları bana guldurme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!» dedi
Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine dönünce: «Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?» dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardeşinin (Harun'un) başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): «Ey Anamın oğlu! Bu kavim beni cidden zayıf gördüler ve nerede ise beni öldüreceklerdi. Sen de düşmanları bana güldürme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!» dedi
Musa kavmine kızgın ve uzgun olarak donunce: -Benim ardımdan ne kotu isler yaptınız. Rabbinizin azabını mı acele istediniz? dedi. Levhaları bırakıp kardesinin basını tutarak kendisine cekti. Harun: -Ey anamın oglu, toplum beni gucsuz bıraktı. Zayıf gordu, bana tabi olmadı. Neredeyse beni olduruyorlardı. Bana dusmanları sevindirecek sekilde davranma, zalim toplumla bir tutma! dedi
Musa kavmine kızgın ve üzgün olarak dönünce: -Benim ardımdan ne kötü işler yaptınız. Rabbinizin azabını mı acele istediniz? dedi. Levhaları bırakıp kardeşinin başını tutarak kendisine çekti. Harun: -Ey anamın oğlu, toplum beni güçsüz bıraktı. Zayıf gördü, bana tabi olmadı. Neredeyse beni öldürüyorlardı. Bana düşmanları sevindirecek şekilde davranma, zalim toplumla bir tutma! dedi
Musa kavmine kızgın ve uzgun olarak donunce: Benim ardımdan ne kotu isler yaptınız. Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz? dedi. Levhaları (ofkesinden) attı ve kardesinin basını tutarak kendisine cekti. (Kardesi) Ey anamın oglu, toplum beni gucsuz gordu/kucumsedi, neredeyse beni olduruyorlardı. Bana dusmanları sevindirecek sekilde davranma, zalim toplumla bir tutma! dedi
Musa kavmine kızgın ve üzgün olarak dönünce: Benim ardımdan ne kötü işler yaptınız. Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz? dedi. Levhaları (öfkesinden) attı ve kardeşinin başını tutarak kendisine çekti. (Kardeşi) Ey anamın oğlu, toplum beni güçsüz gördü/küçümsedi, neredeyse beni öldürüyorlardı. Bana düşmanları sevindirecek şekilde davranma, zalim toplumla bir tutma! dedi
Musa pek ofkeli ve uzgun olarak halkına donunce:“Benden sonra arkamdan ne kotu isler yapmıssınız! Rabbinizin emrini carcabuk terk mi ettiniz!” dedi ve... levhaları yere bırakıverdi. Kardesini basından tutup, kendisine dogru cekmeye basladı.Harun ise ona: “Ey annemin oglu!” dedi: “Inan ki bu millet beni fena halde hırpaladı, nerdeyse beni linc edip oldureceklerdi.Ne olur, dusmanlarımı ustume guldurme, beni bu zalim milletle bir tutma!” {KM, Cıkıs}
Mûsâ pek öfkeli ve üzgün olarak halkına dönünce:“Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini çarçabuk terk mi ettiniz!” dedi ve... levhaları yere bırakıverdi. Kardeşini başından tutup, kendisine doğru çekmeye başladı.Harun ise ona: “Ey annemin oğlu!” dedi: “İnan ki bu millet beni fena halde hırpaladı, nerdeyse beni linç edip öldüreceklerdi.Ne olur, düşmanlarımı üstüme güldürme, beni bu zalim milletle bir tutma!” {KM, Çıkış}
Musa, kavmine kızgın ve uzgun bir halde donunce: "Benden sonra arkamdan ne kotu isler yaptınız? Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi, levhaları yere attı ve kardesinin basını tutup kendine dogru cekmeye basladı. (Kardesi): "Anamın oglu, dedi, bu insanlar beni hırpaladılar, az daha beni olduruyorlardı. (Ne olur) dusmanları ustume guldurme, beni bu zalim kavimle beraber tutma
Musa, kavmine kızgın ve üzgün bir halde dönünce: "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yaptınız? Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi, levhaları yere attı ve kardeşinin başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): "Anamın oğlu, dedi, bu insanlar beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. (Ne olur) düşmanları üstüme güldürme, beni bu zalim kavimle beraber tutma
Musa kavmine oldukca kızgın, uzgun olarak dondugunde onlara: «Beni arkamdan, ne kotu temsil ettiniz. Rabbinizin emrini cabuklastırdınız, oyle mi?» dedi. Levhaları bıraktı ve kardesini basından tutup kendisine dogru cekiyordu (ki Harun ona:) «Annem oglu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp gucsuzlestirdi) ve neredeyse beni oldurmeye giristiler. Bari sen dusmanları sevindirecek bir sey yapma ve beni bu zalimler topluluguyla birlikte kılma (sayma)» dedi
Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: «Beni arkamdan, ne kötü temsil ettiniz. Rabbinizin emrini çabuklaştırdınız, öyle mi?» dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekiyordu (ki Harun ona:) «Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye giriştiler. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)» dedi
Musa kavmine kızgın ve uzgun olarak donunce: "Benim ardımdan ne kotu isler yaptınız. Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?" dedi. Levhaları (ofkesinden) attı ve kardesinin basını tutarak kendisine cekti. (Kardesi): "Ey anamın oglu! Toplum beni gucsuz gordu/kucumsedi, neredeyse beni olduruyorlardı. Bana dusmanları sevindirecek sekilde davranma, zalim toplumla bir tutma!" dedi
Musa kavmine kızgın ve üzgün olarak dönünce: "Benim ardımdan ne kötü işler yaptınız. Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?" dedi. Levhaları (öfkesinden) attı ve kardeşinin başını tutarak kendisine çekti. (Kardeşi): "Ey anamın oğlu! Toplum beni güçsüz gördü/küçümsedi, neredeyse beni öldürüyorlardı. Bana düşmanları sevindirecek şekilde davranma, zalim toplumla bir tutma!" dedi
Musa, kızgın ve uzgun bir halde kavmine dondugunde soyle dedi: "Benden sonra arkamdan ne kotu seyler yaptınız! Rabbinizin emrini bekleyemediniz mi?" Levhaları yere attı, kardesinin basını tuttu, kendisine dogru cekiyordu. Kardesi dedi ki: "Ey annem oglu! Bu topluluk beni horlayıp hırpaladı. Nerdeyse canımı alıyorlardı. Bir de sen dusmanları bana guldurme. Beni su zalim toplulukla bir tutma
Mûsa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine döndüğünde şöyle dedi: "Benden sonra arkamdan ne kötü şeyler yaptınız! Rabbinizin emrini bekleyemediniz mi?" Levhaları yere attı, kardeşinin başını tuttu, kendisine doğru çekiyordu. Kardeşi dedi ki: "Ey annem oğlu! Bu topluluk beni horlayıp hırpaladı. Nerdeyse canımı alıyorlardı. Bir de sen düşmanları bana güldürme. Beni şu zalim toplulukla bir tutma
Musa, kızgın ve uzgun bir halde kavmine dondugunde soyle dedi: "Benden sonra arkamdan ne kotu seyler yaptınız! Rabbinizin emrini bekleyemediniz mi? Levhaları yere attı, kardesinin basını tuttu, kendisine dogru cekiyordu. Kardesi dedi ki: "Ey annem oglu! Bu topluluk beni horlayıp hırpaladı. Nerdeyse canımı alıyorlardı. Bir de sen dusmanları bana guldurme. Beni su zalim toplulukla bir tutma
Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine döndüğünde şöyle dedi: "Benden sonra arkamdan ne kötü şeyler yaptınız! Rabbinizin emrini bekleyemediniz mi? Levhaları yere attı, kardeşinin başını tuttu, kendisine doğru çekiyordu. Kardeşi dedi ki: "Ey annem oğlu! Bu topluluk beni horlayıp hırpaladı. Nerdeyse canımı alıyorlardı. Bir de sen düşmanları bana güldürme. Beni şu zalim toplulukla bir tutma
Musa, kızgın ve uzgun bir halde kavmine dondugunde soyle dedi: "Benden sonra arkamdan ne kotu seyler yaptınız! Rabbinizin emrini bekleyemediniz mi?" Levhaları yere attı, kardesinin basını tuttu, kendisine dogru cekiyordu. Kardesi dedi ki: "Ey annem oglu! Bu topluluk beni horlayıp hırpaladı. Nerdeyse canımı alıyorlardı. Bir de sen dusmanları bana guldurme. Beni su zalim toplulukla bir tutma
Mûsa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine döndüğünde şöyle dedi: "Benden sonra arkamdan ne kötü şeyler yaptınız! Rabbinizin emrini bekleyemediniz mi?" Levhaları yere attı, kardeşinin başını tuttu, kendisine doğru çekiyordu. Kardeşi dedi ki: "Ey annem oğlu! Bu topluluk beni horlayıp hırpaladı. Nerdeyse canımı alıyorlardı. Bir de sen düşmanları bana güldürme. Beni şu zalim toplulukla bir tutma
Twi
Ɛberε a Mose de abufuo ne awerεhoͻ san baa ne nkorͻfoͻ no hͻ no, ͻkaa sε: “Dwuma bͻne paa na moagyina manan mu adi no wͻ m’akyi; mopε Nyankopͻn atemmuo no ntεm?” Ɔde Twerε apono no guu hͻ, na ͻpari sͻͻ nenua (Aaron) ti a ͻretwe no ba ne hͻ. (Aaron) kaa sε: “Eno ba, nokorε sε, nkorͻfoͻ no faa me sε meyε mmrε, na εkaa kakraabi sε anka wͻ’kum me. Enti εmma atamfoͻ no nsere me, na εnfa menka abͻneεfoͻ no ho “
Uighur
مۇسا غەزەپلەنگەن، غەمكىن ھالدا قايتىپ كېلىپ، قەۋمىگە: «مەن يوق چاغدا (موزايغا چوقۇنۇپ) نەقەدەر يامان ئىش قىلدىڭلار - ھە! (كۈتۈپ تۇرماي) پەرۋەردىگارىڭلار نىڭ ئەمرىگە ئالدىراپ كەتتىڭلارمۇ؟» دېدى ۋە (غەزەپلەنگەنلىكتىن تەۋرات) تاختىلىرىنى (يەرگە) تاشلىدى، قېرىندىشىنىڭ چېچىدىن تۇتۇپ ئۆز تەرىپىگە تارتتى. (ھارۇن) ئېيتتى: «ئى قېرىندىشىم! (بۇ) قەۋم مېنى بوزەك تاپتى، مېنى ئۆلتۈرۈۋەتكىلى تاس قالدى. مېنى دۈشمەنلەرگە تەپەررۇج قىلىپ بەرمىگىن؟ مېنى زالىم قەۋم (يەنى موزايغا چوقۇنغانلار) قاتارىدا سانىمىغىن»
مۇسا غەزەپلەنگەن، ئېچىنغان ھالدا قەۋمىگە قايتىپ كېلىپ: «مەن يوق چاغدا (موزايغا چوقۇنۇپ) نەقەدەر يامان ئىش قىلدىڭلار ـ ھە! (كۈتۈپ تۇرماي) پەرۋەردىگارىڭلارنىڭ ئەمرىگە ئالدىراپ كەتتىڭلارمۇ؟» دېدى ۋە (غەزەپلەنگەنلىكتىن تەۋرات) تاختىلىرىنى (يەرگە) تاشلىدى، قېرىندىشىنىڭ چېچىدىن تۇتۇپ ئۆز تەرىپىگە تارتتى. (ھارۇن) ئېيتتى: «ئى قېرىندىشىم! (بۇ) قەۋم مېنى بوزەك تاپتى، مېنى ئۆلتۈرۈۋەتكىلى تاس قالدى. مېنى دۈشمەنلەر ئالدىدا كۈلكىگە قويمىغىن. مېنى زالىم قەۋم (يەنى موزايغا چوقۇنغانلار) قاتارىدا سانىمىغىن»
Ukrainian
Коли Муса повернувся до свого народу, то розгнівався, засмутився й сказав: «Зле те, що ви зробили за моєї відсутності! Невже ви прагнули випередити наказ Господа вашого?» І кинув скрижалі, схопив за голову брата свого й потягнув його до себе. Той заголосив: «Сину моєї матері! Воістину, люди понизили мене й мало не вбили. Не давай ворогам приводу насміхатися з мене й не став мене поряд із нечестивими людьми!»
Koly Moses povernuvsya do yoho lyudey, serdytyy ta rozcharovanyy, vin skazav, "Shcho strashna rich vy zrobyly u moyiy vidsutnosti! Vy ne mohly zachekaty na zapovidey vashoho Lorda?" Vin kynuv vnyz tablets, ta opanuvav yoho brata holova, tyahnuchyy yo do sebe. (Aaron) skazav, "Syn moyeyi materi, lyudy skorystalysya moyeyu slabkistyu, ta mayzhe zbytoyu meni. Dozvolenyy ne moyi vorohy tishatʹsya, ta ne rakhuyutʹ meni z porushuyuchymy lyudʹmy
Коли Moses повернувся до його людей, сердитий та розчарований, він сказав, "Що страшна річ ви зробили у моїй відсутності! Ви не могли зачекати на заповідей вашого Лорда?" Він кинув вниз tablets, та опанував його брата голова, тягнучий йо до себе. (Aaron) сказав, "Син моєї матері, люди скористалися моєю слабкістю, та майже збитою мені. Дозволений не мої вороги тішаться, та не рахують мені з порушуючими людьми
Koly Musa povernuvsya do svoho narodu, to roz·hnivavsya, zasmutyvsya y skazav: «Zle te, shcho vy zrobyly za moyeyi vidsutnosti! Nevzhe vy prahnuly vyperedyty nakaz Hospoda vashoho?» I kynuv skryzhali, skhopyv za holovu brata svoho y potyahnuv yoho do sebe. Toy zaholosyv: «Synu moyeyi materi! Voistynu, lyudy ponyzyly mene y malo ne vbyly. Ne davay voroham pryvodu nasmikhatysya z mene y ne stav mene poryad iz nechestyvymy lyudʹmy!»
Коли Муса повернувся до свого народу, то розгнівався, засмутився й сказав: «Зле те, що ви зробили за моєї відсутності! Невже ви прагнули випередити наказ Господа вашого?» І кинув скрижалі, схопив за голову брата свого й потягнув його до себе. Той заголосив: «Сину моєї матері! Воістину, люди понизили мене й мало не вбили. Не давай ворогам приводу насміхатися з мене й не став мене поряд із нечестивими людьми!»
Koly Musa povernuvsya do svoho narodu, to roz·hnivavsya, zasmutyvsya y skazav: «Zle te, shcho vy zrobyly za moyeyi vidsutnosti! Nevzhe vy prahnuly vyperedyty nakaz Hospoda vashoho?» I kynuv skryzhali, skhopyv za holovu brata svoho y potyahnuv yoho do sebe. Toy zaholosyv: «Synu moyeyi materi! Voistynu, lyudy ponyzyly mene y malo ne vbyly. Ne davay voroham pryvodu nasmikhatysya z mene y ne stav mene poryad iz nechestyvymy lyudʹmy
Коли Муса повернувся до свого народу, то розгнівався, засмутився й сказав: «Зле те, що ви зробили за моєї відсутності! Невже ви прагнули випередити наказ Господа вашого?» І кинув скрижалі, схопив за голову брата свого й потягнув його до себе. Той заголосив: «Сину моєї матері! Воістину, люди понизили мене й мало не вбили. Не давай ворогам приводу насміхатися з мене й не став мене поряд із нечестивими людьми
Urdu
Udhar se Moosa gussey aur ranjj mein bhara hua apni qaum ki taraf palta. Aatey hi usne kaha “bahut buri jaanashini ki tum logon ne mere baad! Kya tumse itna sabr na hua ke apne Rubb ke hukum ka intezar kar letey?” Aur takhtiyan phenk di aur apne bhai (Haroon) ke sar ke baal pakad kar usey khincha. Haroon ne kaha “aey meri Maa ke bete, in logon ne mujhey daba liya aur qareeb tha ke mujhey maar daalte. Pas tu dushmano ko mujhpar hassne ka mauqa na de aur is zalim giroh ke saath mujhey na shamil kar”
ادھر سے موسیٰؑ غصے اور رنج میں بھرا ہوا اپنی قوم کی طرف پلٹا آتے ہی اس نے کہا "بہت بری جانشینی کی تم لوگوں نے میرے بعد! کیا تم سے اتنا صبر نہ ہوا کہ اپنے رب کے حکم کا انتظار کر لیتے؟" اور تختیاں پھینک دیں اور اپنے بھا ئی (ہارونؑ) کے سر کے بال پکڑ کر اسے کھینچا ہارونؑ نے کہا "اے میری ماں کے بیٹے، اِن لوگوں نے مجھے دبا لیا اور قریب تھا کہ مجھے مار ڈالتے پس تو دشمنوں کو مجھ پر ہنسنے کا موقع نہ دے اور اس ظالم گروہ کے ساتھ مجھے نہ شامل کر
اور جب موسیٰ اپنی قو م کےی طرف غصہ اور رنج میں بھرے ہوئے واپس آئے تو فرمایا تم نے میرے بعد یہ بڑی نامعقول حرکت کی کیا تم نے اپنے رب کے حکم سے پہلے ہی جلد بازی کر لی اور تختیاں پھینک دیں اور اپنے بھائی کا سر پکڑ ا اسے پنی طرف کھینچنے لگا اس نے کہا کہ اے میری ماں کے بیٹے لوگوں نے مجھے کمزور سمجھا اور قریب تھے کہ مجھے مار ڈالیں سو مجھ پر دشمنوں کو نہ ہنسا اور مجھے گناہگار لوگو ں میں نہ ملا
اور جب موسیٰ اپنی قوم میں نہایت غصے اور افسوس کی حالت میں واپس آئے۔ تو کہنے لگے کہ تم نے میرے بعد بہت ہی بداطواری کی۔ کیا تم نے اپنے پروردگار کا حکم (یعنی میرا اپنے پاس آنا) جلد چاہا (یہ کہا) اور (شدت غضب سے تورات کی) تختیاں ڈال دیں اور اپنے بھائی کے سر (کے بالوں) کو پکڑ کر اپنی طرف کھینچنے لگے۔ انہوں نے کہا کہ بھائی جان لوگ تو مجھے کمزور سمجھتے تھے اور قریب تھا کہ قتل کردیں۔ تو ایسا کام نہ کیجیے کہ دشمن مجھ پر ہنسیں اور مجھے ظالم لوگوں میں مت ملایئے
اور جب لوٹ آیا موسٰی اپنی قوم میں غصہ میں بھرا ہوا افسوسناک [۱۸۰] بولا کیا بری نیابت کی تم نے میری میرےبعد [۱۸۱] کیوں جلدی کی تم نےاپنے رب کےحکم سے [۱۸۲] اور ڈالدیں وہ تختیاں اور پکڑا سر اپنے بھائی کا لگا کھینچنے اس کو اپنی طرف [۱۸۳] وہ بولا کہ اے میری ماں کے جنے لوگوں نے مجھ کو کمزور سمجھا اور قریب تھے کہ مجھ کو مار ڈالیں سو مت ہنسا مجھ پر دشمنوں کو اور نہ ملا مجھ کو گنہگار لوگوں میں [۱۸۴]
اور جب موسیٰ خشمناک اور افسوس کرتے ہوئے اپنی قوم کے پاس واپس آئے۔ تو فرمایا: اے قوم! تم نے میرے بعد بہت ہی بری جانشینی کی۔ کیا تم نے اپنے پروردگار کا حکم آنے سے پہلے جلد بازی کر لی (وعدہ خداوندی چالیس راتوں کے پورا ہونے کی انتظار بھی نہ کی) اور پھر (للہی جوش میں آخر تورات کی) تختیاں (ہاتھ سے) پھینک دیں اور اپنے بھائی (ہارون) کا سر ہاتھ میں لے کر اپنی طرف کھینچنے لگے۔ انہوں نے کہا اے میرے ماں جائے! قوم نے مجھے کمزور اور بے بس کر دیا تھا اور قریب تھا کہ مجھے قتل کر ڈالیں پس تم مجھ پر دشمنوں کو ہنسنے کا موقع نہ دو۔ اور نہ ہی مجھے ظالم گروہ کے ساتھ شامل کرو۔
Aur jab musa (alh-e-salam) apni qom ki taraf wapis aaye gussay aur ranj mein bharay huye to farmaya kay tum ney meray baad yeh bari buri janasheeni ki? Kiya apney rab kay hukum say pehlay hi tum ney jald baazi ker li aur jaldi say takhtiyan aik taraf rakhin aur apney bhai kay sir pakar ker unn ko apni taraf ghaseetney lagay. Haroon (alh-e-salam) ney kaha aey meray maa jaye! Inn logon ney mujh ko bey haqeeqat samjha aur qareeb tha kay mujh ko qatal ker dalen to tum mujh per dushmanon ko mat hansao aur mujh ko inn zalimon kay zail mein mat shumar kero
اور جب موسیٰ (علیہ السلام) اپنی قوم کی طرف واپس آئے غصہ اور رنج میں بھرے ہوئے تو فرمایا کہ تم نے میرے بعد یہ بڑی بری جانشینی کی؟ کیا اپنے رب کے حکم سے پہلے ہی تم نے جلد بازی کرلی، اور جلدی سے تختیاں ایک طرف رکھیں اور اپنے بھائی کا سر پکڑ کر ان کو اپنی طرف گھسیٹنے لگے۔ ہارون (علیہ السلام) نے کہا کہ اے میرے ماں جائے! ان لوگوں نے مجھ کو بےحقیقت سمجھا اور قریب تھا کہ مجھ کو قتل کر ڈالیں تو تم مجھ پر دشمنوں کو مت ہنساؤ اور مجھ کو ان ﻇالموں کے ذیل میں مت شمار کرو
aur jab Mosa (alaihissalaam) apni khaum ki taraf waapas aaye, ghussa aur ranj mein bhare hoye, to faramaaya ke tum ne mere baadh ye badi bori jaanashini ki? kya apne rab ke hukm se pehle hee tum ne jald baazi kar li aur jaldi se taqtiya ek taraf rakhi aur apne bhai ka sar pakad kar un ko apni taraf ghasitne lage, Haroon(alaihissalaam) ne kaha ke aye mere ma jaaye! 17 Un logo ne mujh ko be-haqiqath samjha aur qareeb tha ke mujh ko qatl kar daale, to tum mujh par dushmano ko math hasaao aur mujh ko un zaalimo ke zel18 mein math shumaar karo
اور جب واپس آئے موسیٰ اپنی قوم کی طرف خشمناک (اور ) غمگین ہو کر ( تو) بولے (اے قوم!) بہت بری جانشینی کی ہے تم نے میری میرے بعد کیا تم نے جلد بازی کی اپنے رب کے فرمان سے اور (غصہ سے) پھینک دی تختیاں اور پکڑ لیا سر اپنے بھائی کا (اور ) کھنیچا اسے اپنی طرف ہارون نے کہا انے میری ماں جائے! اس قوم نے کمزور و بےبس بنادیا مجھے اور قریب تھا کہ قتل کردیں مجھے سو نہ ہنساؤ مجھ پر دشمنوں کو اور نہ شمار کرو مجھے اس ظالم قوم کے ساتھ۔
اور جب موسیٰ غصے اور رنج میں بھرے ہوئے اپنی قوم کے پاس واپس آئے تو انہوں نے کہا : تم نے میرے بعد میری کتنی بری نمائندگی کی۔ کیا تم نے اتنی جلد بازی سے کام لیا کہ اپنے رب کے حکم کا بھی انتظار نہیں ؟ اور (یہ کہہ کر) انہوں نے تختیاں پھینک دیں۔ اور اپنے بھائی (ہارون (علیہ السلام)) کا سر پکڑ کر ان کو اپنی طرف کھینچنے لگے۔ وہ بولے : اے میری ماں کے بیٹے ! یقین جانیے کہ ان لوگوں نے مجھے کمزور سمجھا۔ اور قریب تھا کہ مجھے قتل ہی کردیتے۔ اب آپ دشمنوں کو مجھ پر ہنسنے کا موقع نہ دیجیے، اور مجھے ان ظالم لوگوں میں شمار نہ کیجیے۔
اورجب موسٰی علیھ السّلاماپنی قوم کی طرف واپس آئے تو غیظ و غضب کے عالم میں کہنے لگے کہ تم نے میرے بعد بہت بفِی حرکت کی ہے -تم نے حکم خدا کے آنے میں کس قدر عجلت سے کام لیا ہے اور پھر انہوں نے توریت کی تختیوں کو ڈال دیا اور اپنے بھائی کا سرپکڑ کر کھینچنے لگے -ہارون علیھ السّلامنے کہا بھائی قوم نے مجھے کمزور بنادیا تھا اور قریب تھاکہ مجھے قتل کردیتے تو میں کیا کرتا -آپ دشمنوں کو طعنہ کا موقع نہ دیجئے اور میرا شمار ظالمین کے ساتھ نہ کیجئے
Uzbek
Қачонки Мусо ўз қавмига ғазабланган ва афсус қилган ҳолида қайтганида: «Менинг кетимдан қандай ҳам ёмон халифа бўлдингиз. Роббингизнинг амридан (олдин) шошилдингизми?!» – деди ва лавҳларни ташлаб, акасининг бошидан тутиб, ўзига торта бошлади. У (Ҳорун): «Эй онамнинг боласи, шубҳасиз, бу қавм мени хўрлади ва ўлдириб қўйишларига сал қолди. Энди сен душманларни устимдан кулдирмагин ва мени ҳам золим қавмлардан деб билмагин», – деди
Қачонки Мусо қавмига (уларнинг бузоққа сиғинганликларидан) ғазабланган ва ғамгин бўлган ҳолда қайтгач: «Менинг ортимдан нақадар ёмон (ишлар қилиб) қолувчи (халифа) бўлдингиз. Парвардигорингизнинг амр-фармонидан (у етиб келгунича сабр қилмай) шошиб кетдингизми?» деб (ғазабланганидан қўлидаги) лавҳларни ташлаб юборди ва акасининг бошидан (сочидан) ушлаб ўзига торта бошлади. (Ҳорун) деди: «Эй онамнинг боласи — биродарим», бу қавм мени хўрлаб, ўлдиришларига оз қолди, энди сен ҳам бу душманларни менинг устимдан кулдирмагин ва мени бу золим қавм билан бирга деб билмагин
Қачонки Мусо ўз қавмига ғазабланган ва афсус қилган ҳолида қайтганида: «Менинг кетимдан қандай ҳам ёмон халифа бўлдингиз. Роббингизнинг амридан (олдин) шошилдингизми?!» деди ва лавҳларни ташлаб, акасининг бошидан тутиб, ўзига торта бошлади. У (Ҳорун): «Эй онамнинг боласи, шубҳасиз, бу қавм мени хўрлади ва ўлдириб қўйишларига сал қолди. Энди сен душманларни устимдан кулдирмагин ва мени ҳам золим қавмлардан деб билмагин», деди. ( Дарғазаб бўлган укадан бу тасарруфни кўрган Ҳорун (а. с.) уни бир оз ҳовридан тушириш учун ораларидаги ака-укалик ҳурматини эслатиб: «Эй онамнинг боласи, шубҳасиз, бу қавм мени хўрлади ва ўлдириб қўйишларига сал қолди», дедилар
Vietnamese
Va khi tro ve gap lai nguoi dan cua minh, Musa vua gian vua buon. Y len tieng: “That la toi loi đieu ma cac nguoi đa lam sau khi ta đi vang. Phai chang cac nguoi hap tap qua mat chi thi cua Thuong Đe cua cac nguoi hay sao? Va Y nem cac tam Bia ky xuong đat, nam lay chum toc cua nguoi em va keo ve phia minh. (Harun) len tieng: “Hoi anh cua em! Dan chung xem thuong em va con toan giet ta nua; do đo, anh cho đe cho ke thu vui thich tren su đau kho cua em va cho liet em vao thanh phan cua đam nguoi lam đieu sai quay
Và khi trở về gặp lại người dân của mình, Musa vừa giận vừa buồn. Y lên tiếng: “Thật là tội lỗi điều mà các ngươi đã làm sau khi ta đi vắng. Phải chăng các ngươi hấp tấp qua mặt chỉ thị của Thượng Đế của các ngươi hay sao? Và Y ném các tấm Bia ký xuống đất, nắm lấy chùm tóc của người em và kéo về phía mình. (Harun) lên tiếng: “Hỡi anh của em! Dân chúng xem thường em và còn toan giết ta nữa; do đó, anh chớ để cho kẻ thù vui thích trên sự đau khổ của em và chớ liệt em vào thành phần của đám người làm điều sai quấy
Khi Musa tro ve voi nguoi dan cua minh, tuc gian va đau buon, noi: “That toi te cho viec cac nguoi đa nghich lai Ta sau khi Ta roi đi khoi cac nguoi, sao cac nguoi lai non nong ve menh lenh cua Thuong Đe cua cac nguoi chu?” Roi (Musa) nem cac tam (ghi cac loi ran) xuong va nam lay đau cua nguoi anh (em) cua Y keo lai gan minh. (Harun) noi: “Nay con trai cua me ta, nguoi dan qua that đa đan ap ta va suyt giet ta, cho nen, cho đung trach phat ta lam ke thu vui mung va cho đung liet ta vao đam nguoi sai trai kia.”
Khi Musa trở về với người dân của mình, tức giận và đau buồn, nói: “Thật tồi tệ cho việc các người đã nghịch lại Ta sau khi Ta rời đi khỏi các người, sao các người lại nôn nóng về mệnh lệnh của Thượng Đế của các người chứ?” Rồi (Musa) ném các tấm (ghi các lời răn) xuống và nắm lấy đầu của người anh (em) của Y kéo lại gần mình. (Harun) nói: “Này con trai của mẹ ta, người dân quả thật đã đàn áp ta và suýt giết ta, cho nên, chớ đừng trách phạt ta làm kẻ thù vui mừng và chớ đừng liệt ta vào đám người sai trái kia.”
Xhosa
Ke kaloku ekubuyeni kukaMûsâ ebuyela kwabakubo, enomsindo, ekhathazekile, wathi: “Yini na ukuba nenze into engcole kangaka8 ndakungabikho, nikhawuleze nangxama na naya phambili ngokuphathelene nomcimbi weNkosi yenu? “ Waza yena wawalahla phantsi amacwecwe, wabamba umntakwabo ngeenwele wamtsalela kuye. UHârûn wathi: “Hini na mntwana kamama! Inene abantu bandithabathe njengomntu ekungekho yakhe yaye bebesele beza kundibulala, musa ke ngoko ukwenza iintshaba zigcobe ngam, ungandidibanisi kananjalo mna nabantu abangabenzi bobubi.”
Yau
Sano ndema ja jwaujile Musa ku wandu wakwe juli jugasabiche ni kupwelembwesuka, jwatite: “Kaje kusakala yamwasigele nchitendaga panyuma pangu! Ana nkulumisye chilamusi cha M’mbuje gwenu (pakulitendela yenuyenupe nkaniyyimanye yatannamule)?” Ni jwaponyisye (pasi) maubawu, kaneka nijwakamwile ntwe wa nchimwenegwe ni kuuwutila kukwakwe. (Haruna) jwatite: “Mwanache jwa mama! Chisimu wandu wambweni ungali machili, mwanti wasigele panandi kuti ambulaje, basi nkaasengwachisya amagongo pa une (pakumba ipotesi), soni nkambika pamo ni wandu wakulitenda lupuso.”
Sano ndema ja jwaujile Musa ku ŵandu ŵakwe juli jugasabiche ni kupwelembwesuka, jwatite: “Kaje kusakala yamwasigele nchitendaga panyuma pangu! Ana nkulumisye chilamusi cha M’mbuje gwenu (pakulitendela yenuyenupe nkaniyyimanye yatannamule)?” Ni jwaponyisye (pasi) maubawu, kaneka nijwakamwile ntwe wa nchimwenegwe ni kuuwutila kukwakwe. (Haruna) jwatite: “Mwanache jwa mama! Chisimu ŵandu ŵambweni ungali machili, mwanti ŵasigele panandi kuti ambulaje, basi nkaasengwachisya amagongo pa une (pakumba ipotesi), soni nkambika pamo ni ŵandu ŵakulitenda lupuso.”
Yoruba
Nigba ti (Anabi) Musa si pada si odo ijo re pelu ibinu ati ibanuje, o so pe: “Ohun ti e fi role de mi leyin mi buru. Se e ti kanju pa ase Oluwa yin ti ni?" O si ju awon walaa sile, o gba ori arakunrin re mu, o si n wo o mora. (Harun) so pe: “Omo iya mi o, dajudaju awon eniyan ni won foju tinrin mi, won si fee pa mi. Nitori naa, ma se je ki awon ota yo mi. Ma si se mu mi mo ijo alabosi.”
Nígbà tí (Ànábì) Mūsā sì padà sí ọ̀dọ̀ ìjọ rẹ̀ pẹ̀lú ìbínú àti ìbànújẹ́, ó sọ pé: “Ohun tí ẹ fi rólé dè mí lẹ́yìn mi burú. Ṣé ẹ ti kánjú pa àṣẹ Olúwa yín tì ni?" Ó sì ju àwọn wàláà sílẹ̀, ó gbá orí arákùnrin rẹ̀ mú, ó sì ń wọ́ ọ mọ́ra. (Hārūn) sọ pé: “Ọmọ ìyá mi ò, dájúdájú àwọn ènìyàn ni wọ́n fojú tínrín mi, wọ́n sì fẹ́ẹ̀ pa mí. Nítorí náà, má ṣe jẹ́ kí àwọn ọ̀tá yọ̀ mí. Má sì ṣe mú mi mọ́ ìjọ alábòsí.”
Zulu
Futhi ngenkathi uMose ephindela ebantwini bakhe wathukuthela waphatheka kabi wathi, “ububi yilokho enikubekileyo esikhundleni sami emva kwami (emva kokuba sengihambile) ngakube nijahe (ekweqeni) enikuphoqwe yiNkosi yenu na?” Wayeselahla phansi izinto zokubhalela wayesebamba umfowabo (u-Aroni) ngekhanda wamdonsela kuyena wathi, “ndodana kamama wami ngempela abantu babone ukuthi ngiyintengentenge futhi bacishe bangibulala ngakho-ke ungenzi ukuthi izitha zijabule ngami futhi ungangibeki kanye nabantu abayizoni”