Achinese
Ka Kamoe wasiet bak manusia Keu ibu bapa beu jroh that leupah Geukandong le ma lam meunderita ‘Oh lahe teuma pih saket leupah Lam lIhee ploh buleun bak phon geumume ` Sampoe lheuh lahe sabe geupapah 3 ‘Oh Iheuh nyan teuma baro geupeungkleh Hingga jih baleh rayok ka gagah Sampoe peut ploh thon lom jimeudu*a Neubri kuasa keu lon ya Allah Bak ek lon chuko nikmat Neuh keu lon Ngon keu ma lon nyan nyang le that leupah Amai nyang saleh beu roh lon pubuet Nyang Neuyue pubuet bek roh lon keubah Nyang Droeneuh rila lon pubuet di lon Aneuk cuco lon Neubri meutuah Jeut jimeudu‘a munaphaʻat keu lon Teuma jeut di lon toubat bak Allah Lon toubat bak Droeneuh lon peujok droe
Afar
Seehadaytu farrinneh isi xaleynah yamqeemil, kay ina gibdaabinal kaa tussukuqqeeh, gibdal kaa xalte, kay iná kaa bagut quuktem kee kaa mullasseemih fan soddom alsa yakke. kas kee kuwwat kaak duudaah Furrayniino dudduuy morootom karma guffu haa waqdi, ku-niqmatay yoo kee yi -xaleynah tecee faatitam yol bicis yi Rabbow, kaadu atu kicinto meqe taama abam yol bicisaay yi-samad yoh eymeq iyye.diggaluk anu koo fan gaceeh anu diggah muslimiinik numuk teyna kinniyok
Afrikaans
En Ons het dit aan die mens opgedra om aan sy ouers goed te doen. Sy moeder dra hom met ongemak en sy baar hom met smart. En sy drag en sy soogtyd neem altesaam dertig maande in beslag; totdat hy, wanneer hy mondigheid bereik en veertig jaar word, sê: My Heer! Stel my in staat om dankbaar te wees vir die guns wat U aan my en aan my ouers bewys het, en dat ek kan doen wat U sal behaag; en wees my nakomelinge goed- gesind. Waarlik, ek bekeer my tot U, en waarlik, ek is een van die onderdaniges
Albanian
Njerijn e kemi porositur t’u beje mire prinderve te vet. Nena e tij e barti me mundime dhe me mundime e lindi. E bart dhe e ushqen tridhjete muaj, dhe kur arrin moshen e burrerise dhe behet dyzet vjecar, thote: “Zoti im, me lejo te te falenderoj per dhuntite qe m’i ke dhene mua dhe prinderve te mi, dhe me ndihmo te bej vepra te mira me te cilat ti do te jesh i kenaqur, dhe beri te mire pasardhesit e mi. yne me te vertete pendohem dhe jam musliman”
Njerijn e kemi porositur t’u bëjë mirë prindërve të vet. Nëna e tij e barti me mundime dhe me mundime e lindi. E bart dhe e ushqen tridhjetë muaj, dhe kur arrin moshën e burrërisë dhe bëhet dyzet vjeçar, thotë: “Zoti im, më lejo të të falënderoj për dhuntitë që m’i ke dhënë mua dhe prindërve të mi, dhe më ndihmo të bëj vepra të mira me të cilat ti do të jesh i kënaqur, dhe bëri të mirë pasardhësit e mi. ynë me të vërtetë pendohem dhe jam musliman”
Njeriut i kemi rekomanduar miresi (sjellje te mira) ndaj prinderve te vet. Nena e ka mbajtur me mund dhe lindur me mund ate, e mbajtja dhe te dhenit gji eshte tridhjete muaj, e kur te arrije ne moshen e pjekurise dhe t’i mbushe dyzet vjet, ai thote: “O Zoti im, me nxit qe te falenderohem me dhuntine Tend me te cilen me ke dhuruar mua dhe prinderit e mi, dhe, qe te bej vepra te mira, me te cilet Ti do te jesh i kenaqur, dhe beni te mire pasardhesit e mi; une me te vertete, pendohem (kthehem) te Ti dhe une jam musliman”
Njeriut i kemi rekomanduar mirësi (sjellje të mira) ndaj prindërve të vet. Nëna e ka mbajtur me mund dhe lindur me mund atë, e mbajtja dhe të dhënit gji është tridhjetë muaj, e kur të arrijë në moshën e pjekurisë dhe t’i mbushë dyzet vjet, ai thotë: “O Zoti im, më nxit që të falenderohem me dhuntinë Tënd me të cilën më ke dhuruar mua dhe prindërit e mi, dhe, që të bëj vepra të mira, me të cilët Ti do të jesh i kënaqur, dhe bëni të mirë pasardhësit e mi; unë me të vërtetë, pendohem (kthehem) te Ti dhe unë jam musliman”
Njeriun e kemi porositur te jete i sjellshem ndaj prinderve te vet. Nena e mbart ate me mund dhe me mund e lind. Ai mbartet dhe ushqehet me gji per tridhjete muaj dhe, kur arrin ne moshen e burrerise e i mbush dyzet vjet, ai thote: “O Zoti im! Me frymezo qe te te falenderoj per begatite qe Ti me ke dhene mua dhe prinderve te mi dhe qe te bej vepra te mira, me te cilat Ti do te jesh i kenaqur! Me dhuro pasardhes te mire! Tek Ti kthehem i penduar dhe Ty te dorezohem!”
Njeriun e kemi porositur të jetë i sjellshëm ndaj prindërve të vet. Nëna e mbart atë me mund dhe me mund e lind. Ai mbartet dhe ushqehet me gji për tridhjetë muaj dhe, kur arrin në moshën e burrërisë e i mbush dyzet vjet, ai thotë: “O Zoti im! Më frymëzo që të të falënderoj për begatitë që Ti më ke dhënë mua dhe prindërve të mi dhe që të bëj vepra të mira, me të cilat Ti do të jesh i kënaqur! Më dhuro pasardhës të mirë! Tek Ti kthehem i penduar dhe Ty të dorëzohem!”
Ne e urdheruam njeriun t’u bejemire prinderve te vet, ngase nena e vet me mundim e barti dhe me veshtiresi e lndi, e bartja e tij dhe gjidhenia e tij zgjat tridjete muaj (e ai vazhdon te jetoje) derisa te arrije pjekurine e vet dhe kur t’i mbush dyzet vjet ai thote: “Zoti im, me inspiro mua qe te falenderoj per te miren tende qe ma dhurove mua dhe prinderve te mij, qe te bej vepra te mira qe i pelqen Ti dhe m’i ben te mire pasardhesit e mij, une pendohem te Ti dhe une jam me myslimanet
Ne e urdhëruam njeriun t’u bëjëmirë prindërve të vet, ngase nëna e vet me mundim e barti dhe me vështirësi e lndi, e bartja e tij dhe gjidhënia e tij zgjat tridjetë muaj (e ai vazhdon të jetojë) derisa të arrijë pjekurinë e vet dhe kur t’i mbush dyzet vjet ai thotë: “Zoti im, më inspiro mua që të falënderoj për të mirën tënde që ma dhurove mua dhe prindërve të mij, që të bëj vepra të mira që i pëlqen Ti dhe m’i bën të mirë pasardhësit e mij, unë pendohem te Ti dhe unë jam me myslimanët
Ne e urdheruam njeriun t´u beje mire prinderve te vet, ngase nena e vet me mundim e barti dhe me veshtiresi e lindi, e bartja e tij dhe gjidhenia e tij zgjat tridhjete muaj (e ai vazhdon te jetoje) derisa ta arrije pjekurine e vet dhe kur t´i mbush dyzet
Ne e urdhëruam njeriun t´u bëjë mirë prindërve të vet, ngase nëna e vet me mundim e barti dhe me vështirësi e lindi, e bartja e tij dhe gjidhënia e tij zgjat tridhjetë muaj (e ai vazhdon të jetojë) derisa ta arrijë pjekurinë e vet dhe kur t´i mbush dyzet
Amharic
sewinimi bewelajochu bego mewalini bet’ibik’i azezinewi፡፡ inatu bechigiri layi hona aregezechiwi፡፡ bechigirimi weledechiwi፡፡ irigizinawina ket’uti meleyawimi selasa weri newi፡፡ t’inikarewinimi wek’iti bederese gize (keziya alifo) ariba ‘ametinimi bederese gize «getaye hoyi! yachini be’ine layina bewelajoche layi yelegesikatini ts’egahini inidamesegini yemitiwedewinimi melikami sira inidisera miranyi፡፡ zerochenimi le’ine abijilinyi፡፡ ine wedanite temelesiku፡፡ inemi kemusilimo nenyi» ale፡፡
sewinimi bewelajochu bego mewalini bet’ibik’i āzezinewi፡፡ inatu bechigiri layi ẖona āregezechiwi፡፡ bechigirimi weledechiwi፡፡ irigizinawina ket’uti meleyawimi selasa weri newi፡፡ t’inikarēwinimi wek’iti bederese gīzē (kezīya ālifo) āriba ‘ametinimi bederese gīzē «gētayē hoyi! yachini be’inē layina bewelajochē layi yelegesikatini ts’egahini inidamesegini yemitiwedewinimi melikami šira inidišera miranyi፡፡ zerochēnimi le’inē ābijilinyi፡፡ inē wedanite temelesiku፡፡ inēmi kemusilīmo nenyi» āle፡፡
ሰውንም በወላጆቹ በጎ መዋልን በጥብቅ አዘዝነው፡፡ እናቱ በችግር ላይ ኾና አረገዘችው፡፡ በችግርም ወለደችው፡፡ እርግዝናውና ከጡት መለያውም ሰላሳ ወር ነው፡፡ ጥንካሬውንም ወቅት በደረሰ ጊዜ (ከዚያ አልፎ) አርባ ዓመትንም በደረሰ ጊዜ «ጌታዬ ሆይ! ያችን በእኔ ላይና በወላጆቼ ላይ የለገስካትን ጸጋህን እንዳመሰግን የምትወደውንም መልካም ሥራ እንድሠራ ምራኝ፡፡ ዘሮቼንም ለእኔ አብጅልኝ፡፡ እኔ ወዳንተ ተመለስኩ፡፡ እኔም ከሙስሊሞ ነኝ» አለ፡፡
Arabic
«ووصَّينا الإنسان بوالديه حُسنا» وفي قراءة إحسانا، أي أمرناه أن يحسن إليهما فنصب إحسانا على المصدر بفعله المقدر ومثله حسنا «حملته أمه كرها ووضعته كرها» أي على مشقة «وحمله وفصاله» من الرضاع «ثلاثون شهرا» ستة أشهر أقل مدة الحمل والباقي أكثر مدة الرضاع، وقيل إن حملت به ستة أو تسعة أرضعته الباقي «حتى» غاية لجملة مقدرة، أي وعاش حتى «إذا بلغ أشده» هو كمال قوته وعقله ورأيه أقله ثلاث وثلاثون سنة أو ثلاثون «وبلغ أربعين سنة» أي تمامها وهو أكثر الأشد «قال رب» إلخ، نزل في أبي بكر الصديق لما بلغ أربعين سنة بعد سنتين من مبعث النبي صلى الله عليه وسلم آمن به ثم آمن أبواه ثم ابنه عبد الرحمن وابن عبد الرحمن أبو عتيق «أوزعني» ألهمني «أن أشكر نعمتك التي أنعمت» بها «عليَّ وعلى والديَّ» وهي التوحيد «وأن أعمل صالحا ترضاه» فأعتق تسعة من المؤمنين يعذبون في الله «وأصلح لي في ذريتي» فكلهم مؤمنون «إني تبت إليك وإني من المسلمين»
wwsyna al'iinsan 'an yhsn fi shbth liwalidayh birrana bihima fi hyathma wabaed mmathma, faqad hamalath 'umuh jnynana fi btnha ealaa mshqt wteb, wwldth ealaa mshqt wteb aydana, wamudat hmlh wftamh thlathwn shhrana. wafi dhakar hadhih almshaq alty tthmlha al'umi dun alab, dalil ealaa 'ana haqiha ealaa wldha 'aezam min haqi alab. hataa 'iidha balagh hdha al'iinsan nihayat quatuh albdnyt waleqlyt, wabalagh 'arbaein sanatan daea rabah qayla: rabiy alhmny 'an 'ashkur niematak alati anemtha ely waealaa waldya, wajealni 'aemal salhana trdah, wa'aslih li fi dhryty, 'iiniy tubt 'iilayk min dhnwby, wa'iiniy min alkhadeyn lak baltaet walmstslmyn lamrk wnhyk, almnqadyn lhkmk
ووصينا الإنسان أن يحسن في صحبته لوالديه بِرًّا بهما في حياتهما وبعد مماتهما، فقد حملته أمه جنينًا في بطنها على مشقة وتعب، وولدته على مشقة وتعب أيضًا، ومدة حمله وفطامه ثلاثون شهرًا. وفي ذكر هذه المشاق التي تتحملها الأم دون الأب، دليل على أن حقها على ولدها أعظم من حق الأب. حتى إذا بلغ هذا الإنسان نهاية قوته البدنية والعقلية، وبلغ أربعين سنة دعا ربه قائلا: ربي ألهمني أن أشكر نعمتك التي أنعمتها عليَّ وعلى والديَّ، واجعلني أعمل صالحًا ترضاه، وأصلح لي في ذريتي، إني تبت إليك من ذنوبي، وإني من الخاضعين لك بالطاعة والمستسلمين لأمرك ونهيك، المنقادين لحكمك
Wawassayna alinsana biwalidayhi ihsanan hamalathu ommuhu kurhan wawadaAAathu kurhan wahamluhu wafisaluhu thalathoona shahran hatta itha balagha ashuddahu wabalagha arbaAAeena sanatan qala rabbi awziAAnee an ashkura niAAmataka allatee anAAamta AAalayya waAAala walidayya waan aAAmala salihan tardahu waaslih lee fee thurriyyatee innee tubtu ilayka wainnee mina almuslimeena
Wa wassainal insaana biwaalidaihi ihsaanan hamalathu ummuhoo kurhanw-wa wada'athu kurhanw wa hamluhoo wa fisaaluhoo salaasoona shahraa; hattaaa izaa balagha ashuddahoo wa balagho arba'eena sanatan qaala Rabbi aqzi'neee an ashkura ni'matakal lateee an'amta 'alaiya wa 'alaa waalidaiya wa an a'mala saalihan tardaahu wa aslih lee fee zurriyyatee innee tubtu ilaika wa innee minal muslimeen
Wawassayna al-insanabiwalidayhi ihsanan hamalat-hu ommuhukurhan wawadaAAat-hu kurhan wahamluhu wafisaluhuthalathoona shahran hatta ithabalagha ashuddahu wabalagha arbaAAeena sanatan qala rabbiawziAAnee an ashkura niAAmataka allatee anAAamta AAalayya waAAalawalidayya waan aAAmala salihan tardahuwaaslih lee fee thurriyyatee innee tubtuilayka wa-innee mina almuslimeen
Wawassayna al-insana biwalidayhi ihsanan hamalat-hu ommuhu kurhan wawadaAAat-hu kurhan wahamluhu wafisaluhu thalathoona shahran hatta itha balagha ashuddahu wabalagha arbaAAeena sanatan qala rabbi awziAAnee an ashkura niAAmataka allatee anAAamta AAalayya waAAala walidayya waan aAAmala salihan tardahu waaslih lee fee thurriyyatee innee tubtu ilayka wa-innee mina almuslimeena
wawassayna l-insana biwalidayhi ih'sanan hamalathu ummuhu kur'han wawadaʿathu kur'han wahamluhu wafisaluhu thalathuna shahran hatta idha balagha ashuddahu wabalagha arbaʿina sanatan qala rabbi awziʿ'ni an ashkura niʿ'mataka allati anʿamta ʿalayya waʿala walidayya wa-an aʿmala salihan tardahu wa-aslih li fi dhurriyyati inni tub'tu ilayka wa-inni mina l-mus'limina
wawassayna l-insana biwalidayhi ih'sanan hamalathu ummuhu kur'han wawadaʿathu kur'han wahamluhu wafisaluhu thalathuna shahran hatta idha balagha ashuddahu wabalagha arbaʿina sanatan qala rabbi awziʿ'ni an ashkura niʿ'mataka allati anʿamta ʿalayya waʿala walidayya wa-an aʿmala salihan tardahu wa-aslih li fi dhurriyyati inni tub'tu ilayka wa-inni mina l-mus'limina
wawaṣṣaynā l-insāna biwālidayhi iḥ'sānan ḥamalathu ummuhu kur'han wawaḍaʿathu kur'han waḥamluhu wafiṣāluhu thalāthūna shahran ḥattā idhā balagha ashuddahu wabalagha arbaʿīna sanatan qāla rabbi awziʿ'nī an ashkura niʿ'mataka allatī anʿamta ʿalayya waʿalā wālidayya wa-an aʿmala ṣāliḥan tarḍāhu wa-aṣliḥ lī fī dhurriyyatī innī tub'tu ilayka wa-innī mina l-mus'limīna
وَوَصَّیۡنَا ٱلۡإِنسَـٰنَ بِوَ ٰلِدَیۡهِ إِحۡسَـٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهࣰا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهࣰاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَـٰلُهُۥ ثَلَـٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰۤ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِینَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِیۤ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِیۤ أَنۡعَمۡتَ عَلَیَّ وَعَلَىٰ وَ ٰلِدَیَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَـٰلِحࣰا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِی فِی ذُرِّیَّتِیۤۖ إِنِّی تُبۡتُ إِلَیۡكَ وَإِنِّی مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِینَ
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِۦ حُسۡنًاۖ حَمَلَتۡهُۥ أُمُّهُۥ كَرۡهࣰ ا وَوَضَعَتۡهُۥ كَرۡهࣰ اۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيَ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِي أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحࣰ ا تَرۡضَىٰهُۥ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
۞وَوَصَّيۡنَا اَ۬لۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ حُسۡنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كَرۡهࣰ ا وَوَضَعَتۡهُ كَرۡهࣰ اۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ اَ۬لَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحࣰ ا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ اَ۬لۡمُسۡلِمِينَ
۞وَوَصَّيۡنَا اَ۬لۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ حُسۡنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كَرۡهٗا وَوَضَعَتۡهُ كَرۡهٗاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ اَ۬لَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ اَ۬لۡمُسۡلِمِينَ
وَوَصَّيۡنَا الۡاِنۡسَانَ بِوَالِدَيۡهِ اِحۡسٰنًاؕ حَمَلَتۡهُ اُمُّهٗ كُرۡهًا وَّوَضَعَتۡهُ كُرۡهًاؕ وَحَمۡلُهٗ وَفِصٰلُهٗ ثَلٰثُوۡنَ شَهۡرًاؕ حَتّٰ٘ي اِذَا بَلَغَ اَشُدَّهٗ وَبَلَغَ اَرۡبَعِيۡنَ سَنَةًۙ قَالَ رَبِّ اَوۡزِعۡنِيۡ٘ اَنۡ اَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ الَّتِيۡ٘ اَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلٰي وَالِدَيَّ وَاَنۡ اَعۡمَلَ صَالِحًا تَرۡضٰىهُ وَاَصۡلِحۡ لِيۡ فِيۡ ذُرِّيَّتِيۡۚؕ اِنِّيۡ تُبۡتُ اِلَيۡكَ وَاِنِّيۡ مِنَ الۡمُسۡلِمِيۡنَ
وَوَصَّیۡنَا ٱلۡإِنسَـٰنَ بِوَ ٰلِدَیۡهِ إِحۡسَـٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهࣰا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهࣰاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَـٰلُهُۥ ثَلَـٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰۤ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِینَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِیۤ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِیۤ أَنۡعَمۡتَ عَلَیَّ وَعَلَىٰ وَ ٰلِدَیَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَـٰلِحࣰا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِی فِی ذُرِّیَّتِیۤۖ إِنِّی تُبۡتُ إِلَیۡكَ وَإِنِّی مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِینَ
وَوَصَّيۡنَا الۡاِنۡسَانَ بِوَالِدَيۡهِ اِحۡسٰنًاﵧ حَمَلَتۡهُ اُمُّهٗ كُرۡهًا وَّوَضَعَتۡهُ كُرۡهًاﵧ وَحَمۡلُهٗ وَفِصٰلُهٗ ثَلٰثُوۡنَ شَهۡرًاﵧ حَتّٰ٘ي اِذَا بَلَغَ اَشُدَّهٗ وَبَلَغَ اَرۡبَعِيۡنَ سَنَةًﶈ قَالَ رَبِّ اَوۡزِعۡنِيۡ٘ اَنۡ اَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ الَّتِيۡ٘ اَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلٰي وَالِدَيَّ وَاَنۡ اَعۡمَلَ صَالِحًا تَرۡضٰىهُ وَاَصۡلِحۡ لِيۡ فِيۡ ذُرِّيَّتِيۡﵔ اِنِّيۡ تُبۡتُ اِلَيۡكَ وَاِنِّيۡ مِنَ الۡمُسۡلِمِيۡنَ ١٥
Wa Wassayna Al-'Insana Biwalidayhi 'Ihsanaan Hamalat/hu 'Ummuhu Kurhaan Wa Wađa`at/hu Kurhaan Wa Hamluhu Wa Fisaluhu Thalathuna Shahraan Hatta 'Idha Balagha 'Ashuddahu Wa Balagha 'Arba`ina Sanatan Qala Rabbi 'Awzi`ni 'An 'Ashkura Ni`mataka Allati 'An`amta `Alayya Wa `Ala Wa A-Dayya Wa 'An 'A`mala Salihaan Tarđahu Wa 'Aslih Li Fi Dhurriyati 'Inni Tubtu 'Ilayka Wa 'Inni Mina Al-Muslimina
Wa Waşşaynā Al-'Insāna Biwālidayhi 'Iĥsānāan Ĥamalat/hu 'Ummuhu Kurhāan Wa Wađa`at/hu Kurhāan Wa Ĥamluhu Wa Fişāluhu Thalāthūna Shahrāan Ĥattá 'Idhā Balagha 'Ashuddahu Wa Balagha 'Arba`īna Sanatan Qāla Rabbi 'Awzi`nī 'An 'Ashkura Ni`mataka Allatī 'An`amta `Alayya Wa `Alá Wa A-Dayya Wa 'An 'A`mala Şāliĥāan Tarđāhu Wa 'Aşliĥ Lī Fī Dhurrīyatī 'Innī Tubtu 'Ilayka Wa 'Innī Mina Al-Muslimīna
۞وَوَصَّيْنَا اَ۬لْإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيْهِ حُسْناًۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُۥ كَرْهاࣰ وَوَضَعَتْهُ كَرْهاࣰۖ وَحَمْلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهْراًۖ حَتَّيٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِے أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ اَ۬لتِے أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَيٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَٰلِحاࣰ تَرْضَيٰهُۖ وَأَصْلِحْ لِے فِے ذُرِّيَّتِےۖ إِنِّے تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّے مِنَ اَ۬لْمُسْلِمِينَۖ
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِۦ حُسۡنًاۖ حَمَلَتۡهُۥ أُمُّهُۥ كَرۡهࣰ ا وَوَضَعَتۡهُۥ كَرۡهࣰ اۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِي أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِي أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحࣰ ا تَرۡضَىٰهُۥ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ إِحۡسَٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهࣰ ا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهࣰ اۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحࣰ ا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا ۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي ۖ إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ
۞وَوَصَّيۡنَا اَ۬لۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ حُسۡنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كَرۡهࣰ ا وَوَضَعَتۡهُ كَرۡهࣰ اۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةࣰ قَال رَّبِّ أَوۡزِعۡنِي أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ اَ۬لَّتِي أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحࣰ ا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ اَ۬لۡمُسۡلِمِينَ
۞وَوَصَّيۡنَا اَ۬لۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ حُسۡنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كَرۡهٗا وَوَضَعَتۡهُ كَرۡهٗاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗ قَال رَّبِّ أَوۡزِعۡنِي أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ اَ۬لَّتِي أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ اَ۬لۡمُسۡلِمِينَ
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ إِحۡسَٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهٗا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهٗاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ إِحۡسَٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهࣰ ا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهࣰ اۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحࣰ ا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
ووصينا الانسن بولديه احسنا حملته امه كره ا ووضعته كره ا وحمله وفصله ثلثون شهرا حتى اذا بلغ اشده وبلغ اربعين سنة قال رب اوزعني ان اشكر نعمتك التي انعمت علي وعلى ولدي وان اعمل صلح ا ترضىه واصلح لي في ذريتي اني تبت اليك واني من المسلمين
۞وَوَصَّيْنَا اَ۬لِانسَٰنَ بِوَٰلِدَيْهِ حُسْناًۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُۥ كَرْهاࣰ وَوَضَعَتْهُ كَرْهاࣰۖ وَحَمْلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهْراًۖ حَتَّيٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِيَ أَنَ اَشْكُرَ نِعْمَتَكَ اَ۬لتِےٓ أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَيٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنَ اَعْمَلَ صَٰلِحاࣰ تَرْض۪يٰهُۖ وَأَصْلِحْ لِے فِے ذُرِّيَّتِےٓۖ إِنِّے تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّے مِنَ اَ۬لْمُسْلِمِينَۖ
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ إِحۡسَٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهٗا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهٗاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةٗ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ (وَوَصَّيْنَا: أَمَرْنَاهُ، وَأَلْزَمْنَاهُ, كُرْهًا: عَلَى مَشَقَّةٍ، وَتَعَبٍ, وَفِصَالُهُ: فِطَامُهُ, بَلَغَ أَشُدَّهُ: نِهَايَةَ قُوَّتِهِ البَدَنِيَّةِ وَالعَقْلِيَّةِ, أَوْزِعْنِي: أَلْهِمْنِي)
ووصينا الانسن بولديه احسنا حملته امه كرها ووضعته كرها وحمله وفصله ثلثون شهرا حتى اذا بلغ اشده وبلغ اربعين سنة قال رب اوزعني ان اشكر نعمتك التي انعمت علي وعلى ولدي وان اعمل صلحا ترضىه واصلح لي في ذريتي اني تبت اليك واني من المسلمين (ووصينا: امرناه، والزمناه, كرها: على مشقة، وتعب, وفصاله: فطامه, بلغ اشده: نهاية قوته البدنية والعقلية, اوزعني: الهمني)
Assamese
Arau ami manuhaka sihamtara pitr-matrra prati sadaya byaraharara nirdesa pradana karaicho. Tara make taka bahu kastarae garbhata dharana karaichila arau bahu kastarae prasara karaichila, taka garbhata dharana karaa arau piyaha khoraa erauraabalai lagichila traisa maha, arasesata yetiya si purna sakti praapta haya arau callisa bacharata upanita haya, tetiya si kaya, he mora raba! Tumi moka samartha diya, yate ma'i tomara prati krtajnata prakasa karaiba parao, mora prati arau mora pitr-matrra prati tumi yi anugraha karaicha tara babe lagate yate ma'i enekuraa satkarma karaiba parao yito tumi pachanda karaa, arau mora babe mora santana-santatisakalaka sansodhana karai diya, niscaya ma'i tomarae'i abhimukhi haicho arau niscaya ma'i muchalimasakalara antarbhukta
Ārau āmi mānuhaka siham̐tara pitr̥-mātr̥ra prati sadaẏa byarahārara nirdēśa pradāna karaichō. Tāra mākē tāka bahu kaṣṭaraē garbhata dhāraṇa karaichila ārau bahu kaṣṭaraē prasara karaichila, tāka garbhata dhāraṇa karaā ārau piẏāha khōraā ērauraābalai lāgichila traiśa māha, araśēṣata yētiẏā si pūrṇa śakti praāpta haẏa ārau calliśa bacharata upanīta haẏa, tētiẏā si kaẏa, hē mōra raba! Tumi mōka sāmartha diẏā, yātē ma'i tōmāra prati kr̥tajñatā prakāśa karaiba pāraō, mōra prati ārau mōra pitr̥-mātr̥ra prati tumi yi anugraha karaichā tāra bābē lagatē yātē ma'i ēnēkuraā saṯkarma karaiba pāraō yiṭō tumi pachanda karaā, ārau mōra bābē mōra santāna-santatisakalaka sanśōdhana karai diẏā, niścaẏa ma'i tōmāraē'i abhimukhī haichō ārau niścaẏa ma'i muchalimasakalara antarbhukta
আৰু আমি মানুহক সিহঁতৰ পিতৃ-মাতৃৰ প্ৰতি সদয় ব্যৱহাৰৰ নিৰ্দেশ প্ৰদান কৰিছো। তাৰ মাকে তাক বহু কষ্টৰে গৰ্ভত ধাৰণ কৰিছিল আৰু বহু কষ্টৰে প্ৰসৱ কৰিছিল, তাক গৰ্ভত ধাৰণ কৰা আৰু পিয়াহ খোৱা এৰুৱাবলৈ লাগিছিল ত্ৰিশ মাহ, অৱশেষত যেতিয়া সি পূৰ্ণ শক্তি প্ৰাপ্ত হয় আৰু চল্লিশ বছৰত উপনীত হয়, তেতিয়া সি কয়, হে মোৰ ৰব! তুমি মোক সামৰ্থ দিয়া, যাতে মই তোমাৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞতা প্ৰকাশ কৰিব পাৰো, মোৰ প্ৰতি আৰু মোৰ পিতৃ-মাতৃৰ প্ৰতি তুমি যি অনুগ্ৰহ কৰিছা তাৰ বাবে লগতে যাতে মই এনেকুৱা সৎকৰ্ম কৰিব পাৰো যিটো তুমি পছন্দ কৰা, আৰু মোৰ বাবে মোৰ সন্তান-সন্ততিসকলক সংশোধন কৰি দিয়া, নিশ্চয় মই তোমাৰেই অভিমুখী হৈছো আৰু নিশ্চয় মই মুছলিমসকলৰ অন্তৰ্ভুক্ত।
Azerbaijani
Biz insana ata-anasının qaygısına qalmagı tovsiyə etdik. Anası onu bətnində əziyyətlə dasımıs və əziyyətlə dogmusdur. Onun bətndə dasınma və suddən kəsilmə muddəti otuz ay cəkir. Nəhayət, o, yetkinlik cagına yetisib qırx yasa catdıqda deyər: “Ey Rəbbim! Mənə, mənim ozumə və valideynlərimə bəxs etdiyin nemətə sukur etmək və Sənin razı qalacagın yaxsı islər gormək ucun ilham ver, nəslimi də mənim ucun əməlisaleh et. Mən Sənə tovbə etdim. Həqiqətən, mən musəlmanlardanam!”
Biz insana ata-anasının qayğısına qalmağı tövsiyə etdik. Anası onu bətnində əziyyətlə daşımış və əziyyətlə doğmuşdur. Onun bətndə daşınma və süddən kəsilmə müddəti otuz ay çəkir. Nəhayət, o, yetkinlik çağına yetişib qırx yaşa çatdıqda deyər: “Ey Rəbbim! Mənə, mənim özümə və valideynlərimə bəxş etdiyin nemətə şükür etmək və Sənin razı qalacağın yaxşı işlər görmək üçün ilham ver, nəslimi də mənim üçün əməlisaleh et. Mən Sənə tövbə etdim. Həqiqətən, mən müsəlmanlardanam!”
Biz insana ata-anasının qaygısına qalmagı tovsiyə etdik. Anası onu bətnində əziyyətlə dasımıs və əziyyətlə dogmusdur. Onun bətndə dasınma və suddən kəsilmə muddəti otuz ay cəkir. Nəhayət, o, yetkinlik cagına yetisib qırx yasa catdıqda deyər: “Ey Rəbbim! Mənə, mənim ozumə və valideynlərimə bəxs etdiyin nemətə sukur etmək və Sənin razı qalacagın yaxsı isləri gormək ucun ilham ver, nəslimi də mənim ucun əməlisaleh et. Mən Sənə tovbə etdim. Həqiqətən, mən musəlmanlardanam!”
Biz insana ata-anasının qayğısına qalmağı tövsiyə etdik. Anası onu bətnində əziyyətlə daşımış və əziyyətlə doğmuşdur. Onun bətndə daşınma və süddən kəsilmə müddəti otuz ay çəkir. Nəhayət, o, yetkinlik çağına yetişib qırx yaşa çatdıqda deyər: “Ey Rəbbim! Mənə, mənim özümə və valideynlərimə bəxş etdiyin nemətə şükür etmək və Sənin razı qalacağın yaxşı işləri görmək üçün ilham ver, nəslimi də mənim üçün əməlisaleh et. Mən Sənə tövbə etdim. Həqiqətən, mən müsəlmanlardanam!”
Biz insana ata-anasına yaxsılıq etməyi (valideynlərilə gozəl davranmagı, onlara yaxsı baxmagı) tovsiyə etdik. Cunki anası onu (doqquz ay bətnində) zəhmətlə gəzdirmis, əziyyətlə dogmusdur. Onunla (ana bətnində) dasınma və (suddən) kəsilmə muddəti otuz aydır. Nəhayət, (insan) kamillik həddinə yetisib qırx yasa catdıqda belə deyər: “Ey Rəbbim! Mənə həm mənim ozumə, həm də ata-anama əta etdiyin ne’mətə sukur etmək və Sənə xos gedəcək yaxsı əməl etmək ucun ilham ver, nəslimi əməlisaleh et. Mən (gunahlardan) Sənə tovbə etdim və subhəsiz ki, mən musəlmanlardanam! (Ozumu cani-dildən Allaha təslim edənlərdənəm!)”
Biz insana ata-anasına yaxşılıq etməyi (valideynlərilə gözəl davranmağı, onlara yaxşı baxmağı) tövsiyə etdik. Çünki anası onu (doqquz ay bətnində) zəhmətlə gəzdirmiş, əziyyətlə doğmuşdur. Onunla (ana bətnində) daşınma və (süddən) kəsilmə müddəti otuz aydır. Nəhayət, (insan) kamillik həddinə yetişib qırx yaşa çatdıqda belə deyər: “Ey Rəbbim! Mənə həm mənim özümə, həm də ata-anama əta etdiyin ne’mətə şükür etmək və Sənə xoş gedəcək yaxşı əməl etmək üçün ilham ver, nəslimi əməlisaleh et. Mən (günahlardan) Sənə tövbə etdim və şübhəsiz ki, mən müsəlmanlardanam! (Özümü cani-dildən Allaha təslim edənlərdənəm!)”
Bambara
ߊ߲ ߞߊ߬ ߡߐ߱ ߡߊߛߙߊ߬ ߢߌ߬ߡߊ߫ ߟߋ߬ ߟߴߊ߬ ߡߏߦߌߓߊ߯ ߝߌ߬ߟߊ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ ߣߊ߫ ߞߵߊ߬ ߞߣߐߕߊ߬ ߕߙߐ ߟߋ߬ ߘߐ߫ ߞߵߊ߬ ߡߏߦߌ߫ ߕߙߐ ߘߐ߫، ߊ߬ ߞߣߐߕߊ ߣߴߊ߬ ߘߊߓߐߒߛߌ߲ߠߊ ߦߋ߫ ߛߊ߲߬ߓߏ߬ߟߏ߲߬ ߓߌߛߊ߬ߓߊ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫، ߤߊ߲߯ ߊ߬ ߘߌ߫ ߛߴߊ߬ ߞߐ߮ ߡߊ߬ ߞߊ߬ ߛߋ߫ ߛߊ߲߬ ߓߌߣߊ߯ߣߌ߲߫ ߡߊ߬ ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ߏ߬ ߘߐ߫ ߞߏ߫ ߒ ߡߊ߰ߙߌ ߸ ߒ ߘߐߛߎ߫ ߌ ߟߊ߫ ߣߍߡߊ ߞߏߢߌ߲ߡߊߟߐ߲ ߡߊ߬ ߞߟߋ߫ ߌ ߞߊ߬ ߡߍ߲ ߞߍ߫ ߒ ߧߋ߫ ߊ߬ ߣߌ߫ ߒ ߡߏߦߌߓߊ߯ ߝߌ߬ߟߊ ߦߋ߫، ߊ߬ ߣߌ߫ ߒ ߧߋ߫ ߢߌ߬ߡߊ߬ ߞߍ߫ ߞߊ߬ ߘߌ߬ߢߍ߫ ߏ߬ ߡߊ߬، ߊ߬ ߣߴߌ ߦߋ߫ ߒ ߓߐ߲ߛߐ߲ ߠߎ߬ ߟߊߢߊ߬ ߒ ߧߋ߫، ߒߠߋ ߞߏ߬ߣߌ߲ ߓߘߊ߫ ߒ ߖߘߍ߬ߟߊߛߊ߬ߦߵߌ ߡߊ߬ ߞߊ߬ ߞߍ߫ ߖߘߍ߬ߞߟߏ߬ߟߊ ߟߎ߬ ߘߏ߫ ߘߌ߫
ߊ߲ ߞߊ߬ ߡߐ߱ ߡߊߛߙߊ߬ ߢߌ߬ߡߊ߫ ߟߋ߬ ߟߴߊ߬ ߡߏߦߌߓߊ߯ ߝߌ߬ߟߊ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ ߣߊ߫ ߞߵߊ߬ ߞߣߐ ߘߏ߬ߣߌ߲߬ ߡߊ߲߬ߕߙߐ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߸ ߞߵߊ߬ ߡߏߦߌ߫ ߡߊ߲߬ߕߙߐ ߘߌ߫ ، ߊ߬ ߞߣߐ ߘߏ߬ߣߌ߲ ߣߴߊ߬ ߘߊߓߐߒߛߌ߲ߠߊ ߦߋ߫ ߛߊ߲߬ߓߏ߬ߟߏ߲߬ ߓߌߛߊ߬ߓߊ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ، ߤߊ߲߯ ߊ߬ ߘߌ߫ ߛߴߊ߬ ߞߐ߮ ߡߊ߬ ، ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߊ߬ ߛߋ߫ ߛߊ߲߬ ߓߌߣߊ߯ߣߌ߲߫ ߡߊ߬ ، ߊ߬ ߞߊ߲߫ ߏ߬ ߘߐ߫ ߞߏ߫ ߒ ߡߊ߰ߙߌ ߸ ߒ ߘߐߛߎ߫ ߞߟߋ߫ ߒ ߧߴߌ ߟߊ߫ ߣߍߡߊ ߞߏߢߌ߲ߡߊߟߐ߲߫ ߸ ߌ ߞߊ߬ ߡߍ߲ ߞߍ߫ ߒߠߋ ߣߌ߫ ߒ ߡߏߦߌߓߊ߯ ߝߌ߬ߟߊ ߡߊ߬ ، ߊ߬ ߣߌ߫ ߒ ߧߋ߫ ߢߌ߬ߡߊ߬ ߞߍ߫ ߸ ߌ ߦߋ߫ ߘߌ߬ߢߍ߫ ߏ ߡߊ߬ ، ߊ߬ ߣߴߌ ߦߋ߫ ߒ ߓߐ߲ߛߐ߲ ߠߎ߬ ߟߊߢߊ߬ ߒ ߧߋ߫ ، ߒ ߓߘߊ߫ ߒ ߖߘߍ߬ߟߊߛߊ߬ߦߵߌ ߡߊ߬ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߒ ߧߋ߫ ( ߛߌ߬ߟߊ߬ߡߊ߫ ) ߖߘߍ߬ߞߟߏ߬ߦߊ߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߘߏ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫
ߊ߲ ߞߊ߬ ߡߐ߱ ߡߊߛߙߊ߬ ߢߌ߬ߡߊ߫ ߟߋ߬ ߟߴߊ߬ ߡߏߦߌߓߊ߯ ߝߌ߬ߟߊ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ ߣߊ߫ ߞߵߊ߬ ߞߣߐߕߊ߬ ߕߙߐ ߟߋ߬ ߘߐ߫ ߞߵߊ߬ ߡߏߦߌ߫ ߕߙߐ ߘߐ߫ ߸ ߊ߬ ߞߣߐߕߊ ߣߴߊ߬ ߘߊߓߐߒߛߌ߲ߠߊ ߦߋ߫ ߛߊ߲߬ߓߏ߬ߟߏ߲߬ ߓߌߛߊ߬ߓߊ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߸ ߤߊ߲߯ ߊ߬ ߘߌ߫ ߛߴߊ߬ ߞߐ߮ ߡߊ߬ ߞߊ߬ ߛߋ߫ ߛߊ߲߬ ߓߌߣߊ߯ߣߌ߲߫ ߡߊ߬ ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ߏ߬ ߘߐ߫ ߞߏ߫ ߒ ߡߊ߰ߙߌ ߸ ߒ ߘߐߛߎ߫ ߌ ߟߊ߫ ߣߍߡߊ ߞߏߢߌ߲ߡߊߟߐ߲ ߡߊ߬ ߞߟߋ߫ ߌ ߞߊ߬ ߡߍ߲ ߞߍ߫ ߒ ߧߋ߫ ߊ߬ ߣߌ߫ ߒ ߡߏߦߌߓߊ߯ ߝߌ߬ߟߊ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߒ ߧߋ߫ ߢߌ߬ߡߊ߬ ߞߍ߫ ߞߊ߬ ߘߌ߬ߢߍ߫ ߏ ߡߊ߬ ߸ ߊ߬ ߣߴߌ ߦߋ߫ ߒ ߓߐ߲ߛߐ߲ ߠߎ߬ ߟߊߢߊ߬ ߒ ߧߋ߫ ߸ ߒߠߋ ߞߏ߬ߣߌ߲ ߓߘߊ߫ ߒ ߖߘߍ߬ߟߊߛߊ߬ߦߵߌ ߡߊ߬ ߞߊ߬ ߞߍ߫ ߖߘߍ߬ߞߟߏ߬ߦߊ߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߘߏ߫ ߘߌ߫
Bengali
Ara amara manusake tara mata -pitara prati sadaya byabaharera nirdesa diyechi. Tara ma take garbhe dharana kare kastera sathe ebam prasaba kare kastera sathe, take garbhe dharana karate [1] o tara stan'ya charate lage traisa masa [2], abasese yakhana se purna saktiprapta haya [3] ebam callisa bachare upanita haya, takhana se bale ‘he amara raba! Apani amake samarthya dina, yate ami apanara prati krtajnata prakasa karate pari, amara prati o amara pita-matara prati apani ye anugraha karechena, tara jan'ya ebam yate ami emana satkaja karate pari ya apani pachanda karena; ara amara jan'ya amara santana–santatiderake sansodhana kare dina, niscaya ami apanara'i abhimukhi halama ebam niscaya ami musalimadera antarbhukta
Āra āmarā mānuṣakē tāra mātā -pitāra prati sadaẏa byabahārēra nirdēśa diẏēchi. Tāra mā tākē garbhē dhāraṇa karē kaṣṭēra sāthē ēbaṁ prasaba karē kaṣṭēra sāthē, tākē garbhē dhāraṇa karatē [1] ō tāra stan'ya chāṛātē lāgē traiśa māsa [2], abaśēṣē yakhana sē pūrṇa śaktiprāpta haẏa [3] ēbaṁ calliśa bacharē upanīta haẏa, takhana sē balē ‘hē āmāra raba! Āpani āmākē sāmarthya dina, yātē āmi āpanāra prati kr̥tajñatā prakāśa karatē pāri, āmāra prati ō āmāra pitā-mātāra prati āpani yē anugraha karēchēna, tāra jan'ya ēbaṁ yātē āmi ēmana saṯkāja karatē pāri yā āpani pachanda karēna; āra āmāra jan'ya āmāra santāna–santatidērakē sanśōdhana karē dina, niścaẏa āmi āpanāra'i abhimukhī halāma ēbaṁ niścaẏa āmi musalimadēra antarbhukta
আর আমরা মানুষকে তার মাতা -পিতার প্রতি সদয় ব্যবহারের নির্দেশ দিয়েছি। তার মা তাকে গর্ভে ধারণ করে কষ্টের সাথে এবং প্রসব করে কষ্টের সাথে, তাকে গর্ভে ধারণ করতে [১] ও তার স্তন্য ছাড়াতে লাগে ত্ৰিশ মাস [২], অবশেষে যখন সে পূর্ণ শক্তিপ্রাপ্ত হয় [৩] এবং চল্লিশ বছরে উপনীত হয়, তখন সে বলে ‘হে আমার রব ! আপনি আমাকে সামর্থ্য দিন, যাতে আমি আপনার প্রতি কৃতজ্ঞতা প্রকাশ করতে পারি, আমার প্রতি ও আমার পিতা-মাতার প্রতি আপনি যে অনুগ্রহ করেছেন, তার জন্য এবং যাতে আমি এমন সৎকাজ করতে পারি যা আপনি পছন্দ করেন; আর আমার জন্য আমার সন্তান–সন্ততিদেরকে সংশোধন করে দিন, নিশ্চয় আমি আপনারই অভিমুখী হলাম এবং নিশ্চয় আমি মুসলিমদের অন্তর্ভুক্ত।
Ami manusake tara pita-matara sathe sadbyabaharera adesa diyechi. Tara janani take kastasahakare garbhe dharana kareche ebam kastasahakare prasaba kareche. Take garbhe dharana karate o tara stan'ya charate legeche trisa masa. Abasese se yakhana sakti-samarthe?480; Bayase o callisa bachare paucheche, takhana balate lagala, he amara palanakarta, amake erupa bhagya dana kara, yate ami tomara neyamatera sokara kari, ya tumi dana karecha amake o amara pita-matake ebam yate ami tomara pachandaniya satkaja kari. Amara santanaderake satkarmaparayana kara, ami tomara prati ta'oba karalama ebam ami ajnabahadera an'yatama.
Āmi mānuṣakē tāra pitā-mātāra sāthē sadbyabahārēra ādēśa diẏēchi. Tāra jananī tākē kaṣṭasahakārē garbhē dhāraṇa karēchē ēbaṁ kaṣṭasahakārē prasaba karēchē. Tākē garbhē dhāraṇa karatē ō tāra stan'ya chāṛatē lēgēchē triśa māsa. Abaśēṣē sē yakhana śakti-sāmarthē?480; Baẏasē ō calliśa bacharē pauchēchē, takhana balatē lāgala, hē āmāra pālanakartā, āmākē ērūpa bhāgya dāna kara, yātē āmi tōmāra nēẏāmatēra śōkara kari, yā tumi dāna karēcha āmākē ō āmāra pitā-mātākē ēbaṁ yātē āmi tōmāra pachandanīẏa saṯkāja kari. Āmāra santānadērakē saṯkarmaparāẏaṇa kara, āmi tōmāra prati ta'ōbā karalāma ēbaṁ āmi ājñābahadēra an'yatama.
আমি মানুষকে তার পিতা-মাতার সাথে সদ্ব্যবহারের আদেশ দিয়েছি। তার জননী তাকে কষ্টসহকারে গর্ভে ধারণ করেছে এবং কষ্টসহকারে প্রসব করেছে। তাকে গর্ভে ধারণ করতে ও তার স্তন্য ছাড়তে লেগেছে ত্রিশ মাস। অবশেষে সে যখন শক্তি-সামর্থে?480; বয়সে ও চল্লিশ বছরে পৌছেছে, তখন বলতে লাগল, হে আমার পালনকর্তা, আমাকে এরূপ ভাগ্য দান কর, যাতে আমি তোমার নেয়ামতের শোকর করি, যা তুমি দান করেছ আমাকে ও আমার পিতা-মাতাকে এবং যাতে আমি তোমার পছন্দনীয় সৎকাজ করি। আমার সন্তানদেরকে সৎকর্মপরায়ণ কর, আমি তোমার প্রতি তওবা করলাম এবং আমি আজ্ঞাবহদের অন্যতম।
Ara amara manusake tara matapitara samparke bhala byabaharera nirdesa diyechi. Tara mata kasta kare take garbhe dharana karechilena ara kasta kare take janma diyechilena. Ara take garbhe dharana karate o tara lalana-palane legechila trisati masa. Tarapara se yakhana tara yaubane paumche ebam callisa bachare paumche yaya takhana se bale -- ''amara prabhu! Tumi amake jagarita karo yena ami krtajnata janate pari tomara se'i anugrahera jan'ya ya tumi arpana karecha amara upare o amara matapitara upare, ara yena ami satkarma karate pari ya tomake khusi kare, ara amara prati kalyana karo amara santanasantatidera samparke. Ami abasya'i tomara dike phirechi, ara ami niscaya musalimadera madhyekara.’’
Āra āmarā mānuṣakē tāra mātāpitāra samparkē bhāla byabahārēra nirdēśa diẏēchi. Tāra mātā kaṣṭa karē tākē garbhē dhāraṇa karēchilēna āra kaṣṭa karē tākē janma diẏēchilēna. Āra tākē garbhē dhāraṇa karatē ō tāra lālana-pālanē lēgēchila triśaṭi māsa. Tārapara sē yakhana tāra yaubanē paum̐chē ēbaṁ calliśa bacharē paum̐chē yāẏa takhana sē balē -- ''āmāra prabhu! Tumi āmākē jāgarita karō yēna āmi kr̥tajñatā jānātē pāri tōmāra sē'i anugrahēra jan'ya yā tumi arpaṇa karēcha āmāra uparē ō āmāra mātāpitāra uparē, āra yēna āmi saṯkarma karatē pāri yā tōmākē khuśi karē, āra āmāra prati kalyāṇa karō āmāra santānasantatidēra samparkē. Āmi abaśya'i tōmāra dikē phirēchi, āra āmi niścaẏa musalimadēra madhyēkāra.’’
আর আমরা মানুষকে তার মাতাপিতার সম্পর্কে ভাল ব্যবহারের নির্দেশ দিয়েছি। তার মাতা কষ্ট করে তাকে গর্ভে ধারণ করেছিলেন আর কষ্ট করে তাকে জন্ম দিয়েছিলেন। আর তাকে গর্ভে ধারণ করতে ও তার লালন-পালনে লেগেছিল ত্রিশটি মাস। তারপর সে যখন তার যৌবনে পৌঁছে এবং চল্লিশ বছরে পৌঁছে যায় তখন সে বলে -- ''আমার প্রভু! তুমি আমাকে জাগরিত করো যেন আমি কৃতজ্ঞতা জানাতে পারি তোমার সেই অনুগ্রহের জন্য যা তুমি অর্পণ করেছ আমার উপরে ও আমার মাতাপিতার উপরে, আর যেন আমি সৎকর্ম করতে পারি যা তোমাকে খুশি করে, আর আমার প্রতি কল্যাণ করো আমার সন্তানসন্ততিদের সম্পর্কে। আমি অবশ্যই তোমার দিকে ফিরেছি, আর আমি নিশ্চয় মুসলিমদের মধ্যেকার।’’
Berber
Nweuua amdan ar lewqama s imawlan is. Imma s temeen s tadist, temeen di tinnufra. Ger tadist akked ujumi, caret wagguren. Armi ibbwev d anqaqoi, issawev kueet isegwasen, inna: "a Mass iw! Eoo iyi a K snemmre$ af l$it i $ T$atev, nek akked lwaldin iw; ad xedme$ ayen ilhan ara K ioavin. Efk iyi d tarwa ilhan. Aql i utube$ K, aql i seg imvuaen
Nweûûa amdan ar lewqama s imawlan is. Imma s temêen s tadist, temêen di tinnufra. Ger tadist akked ujumi, caret wagguren. Armi ibbwev d anqaqôi, issawev kuéet isegwasen, inna: "a Mass iw! Eoo iyi a K snemmre$ af l$it i $ T$atev, nek akked lwaldin iw; ad xedme$ ayen ilhan ara K iôavin. Efk iyi d tarwa ilhan. Aql i utube$ K, aql i seg imvuâen
Bosnian
Covjeka smo zaduzili da roditeljima svojim cini dobro; majka njegova s mukom ga nosi i u mukama ga rađa, nosi ga i doji trideset mjeseci. A kad dospije u muzevno doba i kad dostigne cetrdeset godina, on rekne: "Gospodaru moj, dozvoli Mi da Ti budem zahvalan na blagodati koju si darovao meni i roditeljima mojim, i pomozi mi da cinim dobra djela kojima ces zadovoljan biti, i ucini dobrim potomke moje; ja se, zaista, kajem i odan sam Tebi
Čovjeka smo zadužili da roditeljima svojim čini dobro; majka njegova s mukom ga nosi i u mukama ga rađa, nosi ga i doji trideset mjeseci. A kad dospije u muževno doba i kad dostigne četrdeset godina, on rekne: "Gospodaru moj, dozvoli Mi da Ti budem zahvalan na blagodati koju si darovao meni i roditeljima mojim, i pomozi mi da činim dobra djela kojima ćeš zadovoljan biti, i učini dobrim potomke moje; ja se, zaista, kajem i odan sam Tebi
Covjeka smo zaduzili da roditeljima svojim cini dobro; majka njegova s mukom ga nosi i u mukama ga rađa, nosi ga i doji trideset mjeseci. A kad dospije u muzevno doba i kad dostigne cetrdeset godina, on rekne: "Gospodaru moj, dozvoli Mi da ti budem zahvalan na blagodati koju si darovao meni i roditeljima mojim, i pomozi mi da cinim dobra djela kojima ces zadovoljan biti, i ucini dobrim potomke moje; ja se, zaista, kajem i odan sam Tebi
Čovjeka smo zadužili da roditeljima svojim čini dobro; majka njegova s mukom ga nosi i u mukama ga rađa, nosi ga i doji trideset mjeseci. A kad dospije u muževno doba i kad dostigne četrdeset godina, on rekne: "Gospodaru moj, dozvoli Mi da ti budem zahvalan na blagodati koju si darovao meni i roditeljima mojim, i pomozi mi da činim dobra djela kojima ćeš zadovoljan biti, i učini dobrim potomke moje; ja se, zaista, kajem i odan sam Tebi
A covjeka smo zaduzili da roditeljima svojim cini dobro; majka ga njegova tegobno nosi i tegobno ga rađa! Njegovo nosenje i dojenje trideset je mjeseci. Pa kad zrelost svoju dostigne i kad dostigne cetrdeset godina, on rekne: "Gospodaru moj, uputi me da Ti zahvalim na Tvojoj blagodati, koju si darovao meni i mojim roditeljima, i da dobro radim kojim si zadovoljan Ti, i potomstvo moje Ti ucini dobrim! Ja se Tebi, doista, kajem, i ja sam musliman, predan Tebi
A čovjeka smo zadužili da roditeljima svojim čini dobro; majka ga njegova tegobno nosi i tegobno ga rađa! Njegovo nošenje i dojenje trideset je mjeseci. Pa kad zrelost svoju dostigne i kad dostigne četrdeset godina, on rekne: "Gospodaru moj, uputi me da Ti zahvalim na Tvojoj blagodati, koju si darovao meni i mojim roditeljima, i da dobro radim kojim si zadovoljan Ti, i potomstvo moje Ti učini dobrim! Ja se Tebi, doista, kajem, i ja sam musliman, predan Tebi
A wassijetili smo covjeku prema roditeljima njegovim: dobro. Nosila ga je majka njegova prisilno i rodila ga prisilno; a nosenje njegovo i odbijanje njegovo od dojenja je trideset mjeseci; dok, kad dostigne zrelost svoju i dostigne cetrdeset godina, rekne: "Gospodaru moj! Potakni me da zahvaljujem na blagodati Tvojoj koju si podario meni i roditeljima mojim, i da radim dobro s kojim si zadovoljan, i napredak meni u potomstvu mom. Uistinu, ja sam Ti se pokajao i uistinu sam ja od muslimana
A wassijetili smo čovjeku prema roditeljima njegovim: dobro. Nosila ga je majka njegova prisilno i rodila ga prisilno; a nošenje njegovo i odbijanje njegovo od dojenja je trideset mjeseci; dok, kad dostigne zrelost svoju i dostigne četrdeset godina, rekne: "Gospodaru moj! Potakni me da zahvaljujem na blagodati Tvojoj koju si podario meni i roditeljima mojim, i da radim dobro s kojim si zadovoljan, i napredak meni u potomstvu mom. Uistinu, ja sam Ti se pokajao i uistinu sam ja od muslimana
WE WESSEJNAL-’INSANE BIWALIDEJHI ‘IHSANÆN HEMELET/HU ‘UMMUHU KURHÆN WE WEDE’AT/HU KURHÆN WE HEMLUHU WE FISALUHU THELATHUNE SHEHRÆN HETTA ‘IDHA BELEGA ‘ESHUDDEHU WE BELEGA ‘ERBA’INE SENETEN KALE RABBI ‘EWZI’NI ‘EN ‘ESHKURE NI’METEKEL-LETI ‘EN’AMTE ‘ALEJJE
Covjeka smo zaduzili da roditeljima svojim cini dobro. Majka ga njegova s mukom nosi i u mukama ga rađa, nosi ga i doji trideset mjeseci. A kad dospije u muzevno doba i kad dostigne cetrdeset godina, on rekne: “Gospodaru moj, dozvoli mi da Ti budem zahvalan na blagodati koju si darovao meni i roditeljima mojim, i pomozi mi da cinim dobra djela kojima ces zadovoljan biti, i ucini dobrim potomke moje – ja se, zaista, kajem i odan sam Tebi.”
Čovjeka smo zadužili da roditeljima svojim čini dobro. Majka ga njegova s mukom nosi i u mukama ga rađa, nosi ga i doji trideset mjeseci. A kad dospije u muževno doba i kad dostigne četrdeset godina, on rekne: “Gospodaru moj, dozvoli mi da Ti budem zahvalan na blagodati koju si darovao meni i roditeljima mojim, i pomozi mi da činim dobra djela kojima ćeš zadovoljan biti, i učini dobrim potomke moje – ja se, zaista, kajem i odan sam Tebi.”
Bulgarian
I povelikhme na choveka da se otnasya dobre s roditelite si. Nosila go e maika mu s usilie i go e rodila s usilie. I bremennostta s nego zaedno s otbivaneto mu e trideset mesetsa. Kogato dostigne svoyata zrelost i dostigne chetirideset godini, toi kazva: “Gospo
I povelikhme na choveka da se otnasya dobre s roditelite si. Nosila go e maĭka mu s usilie i go e rodila s usilie. I bremennostta s nego zaedno s otbivaneto mu e trideset mesetsa. Kogato dostigne svoyata zrelost i dostigne chetirideset godini, toĭ kazva: “Gospo
И повелихме на човека да се отнася добре с родителите си. Носила го е майка му с усилие и го е родила с усилие. И бременността с него заедно с отбиването му е тридесет месеца. Когато достигне своята зрелост и достигне четиридесет години, той казва: “Госпо
Burmese
(ယခု အခြားကောင်းမှုကုသိုလ်အကြောင်းကို ဖော်ပြရသော်) ငါအရှင်မြတ်သည် မနူဿလူသားအား သူ၏မိဘနှစ်ပါးနှင့်ပတ်သက်၍ ကောင်းစွာပြုစုရန် လေးနက်စွာ အမိန့်ပေးတော်မူ၏။ မွေးသမိခင်သည် သူ့အား ပင်ပန်းခက်ခဲမှုကြီးစွာဖြင့် (ဝမ်းတွင်းဝယ်) လွယ်ဆောင်ပြီးနောက် ပင်ပန်းခက်ခဲမှုကြီးစွာဖြင့်ပင် သူ့အား မွေးဖွားခဲ့ရ၏။ ထို့ပြင် သူ့အား လွယ်ပိုက်ခြင်း နို့ချိုတိုက်ကျွေးခြင်း (နှင့်နိုးဖြတ်ခြင်း စသည့် ဆင်းရဲပင်ပန်းမှုကို ရင်ဆိုင်ရသော) အချိန်ကာလသည် လပေါင်းသုံးဆယ် ဖြစ်၏။ နောက်ဆုံးတွင် လူသားသည် လူလားမြောက် သောအရွယ်ရောက်သည်အထိ ပြုစုပျိုးထောင်ပြီးနောက် အသက်လေးဆယ်အရွယ်သို့ ရောက်လေသောအခါ “အို၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်၊ ကျွန်ုပ်အပေါ်၌လည်းကောင်း၊ ကျွန်ုပ်၏မိဘနှစ်ပါးအပေါ်၌လည်းကောင်း၊ အရှင့်ကျေးဇူးတော်များ ဂုဏ်သိက္ခာပေးအပ်တော်မူခြင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍ အစဉ်အမြဲ ကျေးဇူးသိတတ်ရန်နှင့်အရှင်မြတ်အား ကျေနပ်နှစ်မြို့စေမည့် ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သော ပြုမူကျင့်ကြံမှုများဖြင့် သီလဆောက်တည်နိုင်ရန် ကျွန်ုပ်၌ စွမ်းအား ပေးသနားတော်မူပါ။ ထို့ပြင် (ကျွန်ုပ်က ကျွန်ုပ်မိဘအား ကောင်းစွာပြုစုဆက်ဆံသကဲ့သို့) ကျွန်ုပ်အတွက် ကျွန်ုပ်၏သားစဉ်မြေးဆက်တို့၌လည်း ဖြောင့် မတ်မှန်ကန်သော ပြုမူကျင့်ကြံမှုများဖြင့် သီလဆောက်တည်သူများ ဖြစ်စေတော်မူပါ။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် အရှင်မြတ်ထံတော် (၌ဝန်ချတောင်းလျက် အရှင်မြတ်ဘက်) သို့သာ ဦးလှည့်ပါ၏။ ဧကန်မလွဲ၊ ကျွန်ုပ်သည် (ကိုယ်စိတ်နှလုံးကို အရှင့်ထံအပ်နှံ၍ အမိန့်တော်ကို နာခံလိုက်နာလျက် ငြိမ်းချမ်းရေးလိုလားသော) မွတ်စလင်များတွင် တစ်ဦးအပါအဝင် ဖြစ်ပါ၏။” ဟု လျှောက်ထားပန်ကြားလေ၏။
၁၅။ ငါသည် လူသားအား မိဘနှစ်ပါးအား ကြင်နာရန် ပညတ်တော်မူ၏၊ မိခင်သည် သူ့ကို ဆင်းရဲပင်ပန်းစွာဝမ်းတွင်း တွင် လွယ်ပိုက်ထားပြီးလျှင် ဆင်းရဲနာကျင်ခြင်းနှင့် မွေးဖွားရ၏၊ ထို့နောက်ကလေးကို နို့ခွဲသည့်တိုင်အောင် လပေါင်းသုံးဆယ်တိုင်ဒုက္ခကြီးစွာနို့ကျွေးပိုက်ထွေး မွေးမြူရ၏၊ နောက်တရွေ့ရွေ့လူလားမြောက်၍ နှစ်လေးဆယ် စေ့ရောက်သော် သူသည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အထံတော်၌ အို-အကျွနု်ပ်၏ အသက်သခင်ကျေးဇူးရှင်၊ အကျွနု်ပ် နှင့် အကျွနု်ပ်၏မိဘနှစ်ပါးအား အရှင်ချပေးသနားတော်မူသောကောင်းကြီးမင်္ဂလာတော်ကို အာရုံပြု၍ အရှင်အား ချီးမွမ်းထောပနာပြုဖို့ရာ အစွမ်းသတ္တိပေးသနားတော်မူပါ၊ အရှင်နှစ်သက်တော်မူသောကောင်းမှုကုသိုလ်များကို ပွားများဖို့ရာ ခွန်အားပေးသနားတော်မူပါ၊ အကျွနု်ပ်နှင့် အကျွနု်ပ်၏ သားမြေးအဆက်ဆက်တို့သည် အကျွနု်ပ် ၌ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာဖြစ်စေတော်မူပါ၊ အမှန်မှာ အကျွနု်ပ်သည် တရားသံဝေဂရလျက် အရှင့်ဘက်တော်သို့ မျက်နှာမူ၏၊ အကျွနု်ပ်သည် အရှင်အား ကျိုးနွံနာခံသူတို့ဘောင်တွင် ပါဝင်ပါ၏ဟု ဆုတောင်း၏။
စင်စစ်သော်ကား ငါအရှင်မြတ်သည် ‘မနူဿ’လူသားအား ၎င်း၏ မိဘနှစ်ပါးနှင့်ပတ်သက်၍ ကောင်းစွာပြုစုရန် လေးနက်စွာ အမိန့်ပေးတော်မူခဲ့၏။ ၎င်း၏မိခင်မှာ ၎င်းအား ဆင်းရဲဒုက္ခပင်ပန်းကြီးစွာနှင့်(မိမိဝမ်းတွင်းဝယ်) သယ်ပိုးလွယ်ပိုက်ခဲ့၏။ ထို့ပြင် ဆင်းရဲဒုက္ခ ပင်ပန်းကြီးစွာနှင့်ပင် ၎င်းအားမွေးဖွားခဲ့၏။ ထို့ပြင် ၎င်းအား သယ်ပိုးလွယ်ပိုက်ခြင်းနှင့် ၎င်းအား နို့ဖြတ်ခြင်း(၏အချိန်ကာလမှာ) လပေါင်းသုံးဆယ်ဖြစ်၏။ နောက်ဆုံးတွင် ထိုလူသားသည် မိမိအရွယ်ရောက် လူလားမြောက်ခြင်းသို့ရောက်ရှိ၍ အနှစ်လေးဆယ်(အရွယ်)၏သို့ရောက်လေသောအခါ(ဤသို့) ပန်ကြားလျှောက်ထားလေ၏။အို-ကျွန်တော်မျိုးအား ဖန်ဆင်း မွေးမြူတော်မူသောအရှင်မြတ်၊အရှင်မြတ်သည် ကျွန်တော်မျိုး အပေါ်၌လည်းကောင်း၊ ကျွန်တော်မျိုး၏မိဘနှစ်ပါး အပေါ်၌လည်းကောင်း၊ မိမိပြုတော်၏မူခဲ့သော ကျေးဇူးတော်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ ကျွန်တော်မျိုးအား အမြဲတစေ ကျေးဇူးသိတတ်စေတော်မူပါ။ ၎င်းပြင် မိမိနှစ်သက်တော်မူသော ကောင်းမှုများကို ကျွန်တော်မျိုးအား အမြဲကျင့်မူနိုင်စွမ်း ပေးသနားတော်မူပါ။ ထိုမှတစ်ပါး အရှင်မြတ်သည် ကျွန်တော်မျိုးအဖို့ ကျွန်တော်မျိုး၏ သားမြေးတို့၌လည်း အကျိုးဖြစ်စေတော်မူပါ။(အရည်အချင်း ဖန်တီးပေးတော်မူပါ)ဧကန်အမှန် ကျွန်တော်မျိုးသည် အရှင်မြတ်အထံတော်၌ ဝန်ချတောင်းပန်ပါ၏။ ၎င်းပြင် ဧကန်မလွဲ ကျွန်တော်မျိုးသည် အလ္လာဟ့်အမိန့်တော်ကို လိုက်နာသူတို့တွင် တစ်ဦးအပါအဝင်ဖြစ်ပါ၏။
ထို့ပြင် ငါအရှင်မြတ်သည် လူသားကို သူ၏ မိဘနှစ်ပါးနှင့် ပတ်သက်၍ ကောင်းမွန်စွာပြုစုဆက်ဆံရန် လေးနက်စွာအမိန့်ပေးတော်မူခဲ့သည်။ သူ၏ မိခင်သည် သူ့အားဆင်းရဲဒုက္ခပင်ပန်းကြီးစွာနှင့် လွယ်ပိုက်ခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ဒုက္ခပင်ပန်းမှုနှင့်သာ မွေးဖွားခဲ့သည်။ ထို့ပြင် သူ့အား လွယ်ပိုက်ခြင်းနှင့် သူ့အားနို့ဖြတ်ခြင်းသည် လပေါင်းသုံးဆယ်ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ထိုလူသားသည် သူ၏လူလားမြောက်သည့်အရွယ်ရောက်ရှိပြီး အသက်လေးဆယ်ရောက်သည့်အခါ (ဤသို့)လျှောက်ထားပန်ကြားသည်။ အို-ကျွန်ုပ်အား ဖန်ဆင်းမွေးမြူတော်မူသောအရှင်မြတ်၊ အရှင်မြတ်သည် ကျွန်ုပ်နှင့် ကျွန်ုပ်၏မိဘနှစ်ပါးအပေါ်တွင် အရှင်မြတ်ပြုတော်မူခဲ့သော ကျေးဇူးတော်နှင့် ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်အား အမြဲကျေးဇူး သိတတ်စေခြင်း၏အသိတရားကို ထည့်ပေးတော်မူပါ။ ထို့ပြင် အရှင်မြတ် နှစ်သက်တော်မူသော ကောင်းမှုများကို ကျွန်ုပ်အား အမြဲပြုလုပ်နိုင်သောအင်အား ပေးသနားတော်မူပါ။ ထို့ပြင် အရှင်မြတ်သည် ကျွန်ုပ်အတွက် ကျွန်ုပ်၏သားမြေးများကိုလည်း ကောင်းမွန်(သည့်အရည်အချင်းရှိ)အောင်ပြုပြင်ပေးသနားတော်မူပါ။ အမှန်စင်စစ် ကျွန်ုပ်သည် အရှင်မြတ်ထံတော်တွင် ဝန်ချတောင်းပန်ပါသည်။ ထို့ပြင် အမှန်စင်စစ် ကျွန်ုပ်သည် (အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏)အမိန့်တော်ကို လိုက်နာသူများထဲတွင် တစ်ဦးအပါအဝင်ဖြစ်ပါသည်။ ###၄
Catalan
Hem ordenat a l'home que es porti be amb els seus pares. La seva mare li va dur amb molestia i amb molestia li va donar a llum. L'embaras i la lactancia duren trenta mesos. Fins que, a l'arribar a la maduresa i complir quaranta anys, diu: «Senyor! Permet-me que T'agraeixi la gracia que ens has dispensat, a mi i als meus pares, i que faci obres bones que Et plaguin! Dona'm una descendencia prospera! Em torno a Tu. Soc dels quals se sotmeten a Tu»
Hem ordenat a l'home que es porti bé amb els seus pares. La seva mare li va dur amb molèstia i amb molèstia li va donar a llum. L'embaràs i la lactància duren trenta mesos. Fins que, a l'arribar a la maduresa i complir quaranta anys, diu: «Senyor! Permet-me que T'agraeixi la gràcia que ens has dispensat, a mi i als meus pares, i que faci obres bones que Et plaguin! Dóna'm una descendència pròspera! Em torno a Tu. Sóc dels quals se sotmeten a Tu»
Chichewa
Ndipo Ife tidalamula munthu kuti azichita zabwino kwa makolo ake. Amayi ake amavutika pomubereka ndi pomulera iye. Ndipo kuyambira pamene waberekedwa ndi pamene asiya kuyamwa ndi miyezi makumi atatu. Patapita nthawi iye amakula ndipo akakwanitsa zaka makumi anayi amati, “Ambuye wanga! Ndipatseni mphamvu ndi nzeru kuti ndikhale woyamika chifukwa cha chisoni chimene mwandionetsera ndi chimene mwaonetsera kwa makolo angakutindizichitazabwinozimenezidzakukondweretsani Inu. Ndipo chitireni zabwino zokhudza ana anga. Ndithudi ine ndiyang’ana kwa Inu polapa ndipo, ndithudi, ine ndine mmodzi wa anthu ogonjera.”
“Ndipo tamulangiza munthu kuchitira zabwino makolo ake. Mayi wake adatenga pathupi pake mwamasautso; ndipo adam’bala mwamasautso. Kutenga pakati pake ndi kumsiitsa kuyamwa ndi miyezi makumi atatu. Kufikira atakula nsinkhu nkukwana zaka makumi anayi, (akakhala mwana wabwino) amanena: “E Mbuye wanga! Ndilimbikitseni kuthokoza mtendere Wanu umene mwandipatsa pamodzi ndi makolo anga, ndipo ndilimbitseni kuti ndizichita zabwino zimene (Inu) muziyanja ndipo ndikonzereni ndi kundilungamitsira ana anga. Ine ndatembenukira kwa Inu; ndiponso ine ndine m’modzi mwa ogonjera (Inu).”
Chinese(simplified)
Wo ceng ming ren xiaojing fumu; ta de muqin, xinku de huai ta, xinku di sheng ta, ta shoutai he duan ru de shiqi, gongji sanshi ge yue. Dang ta dadao zhuangnian, zai dadao sishi sui de shihou, ta shuo: Wo de zhu a! Qiu ni qishi wo, shi wo ganxie ni suo shi yu wo he wo de fumu de enhui, bingxing ni suo xiyue de shanshi. Qiu ni wei wo gaishan wo de houyi. Wo que yi xiang ni huizui, wo que shi yige shunfu zhe.
Wǒ céng mìng rén xiàojìng fùmǔ; tā de mǔqīn, xīnkǔ de huái tā, xīnkǔ dì shēng tā, tā shòutāi hé duàn rǔ de shíqí, gòngjì sānshí gè yuè. Dāng tā dádào zhuàngnián, zài dádào sìshí suì de shíhòu, tā shuō: Wǒ de zhǔ a! Qiú nǐ qǐshì wǒ, shǐ wǒ gǎnxiè nǐ suǒ shī yú wǒ hé wǒ de fùmǔ de ēnhuì, bìngxíng nǐ suǒ xǐyuè de shànshì. Qiú nǐ wèi wǒ gǎishàn wǒ de hòuyì. Wǒ què yǐ xiàng nǐ huǐzuì, wǒ què shì yīgè shùnfú zhě.
我曾命人孝敬父母；他的母亲，辛苦地怀他，辛苦地生他，他受胎和断乳的时期，共计三十个月。当他达到壮年，再达到四十岁的时候，他说：我的主啊！求你启示我，使我感谢你所施于我和我的父母的恩惠，并行你所喜悦的善事。求你为我改善我的后裔。我确已向你悔罪，我确是一个顺服者。
Wo yi ming ren dang xiaojing fumu [zhu]. Ta de muqin jiannan de huai ta, tongku di sheng ta. Cong huai ta dao duan ru xuyao sanshi ge yue. Dang ta zhang dao chengnian, dao sishi sui shi, ta shuo:“Wo de zhu a! Qiu ni ci wo liliang, yibian wo ganxie ni suo shi yu wo he wo fumu de enhui, yibian wo zuo ni suo xiyue de shanxing. Qiu ni shi wo de houyi xingshan. Wo que yi xiang ni huiguo, wo que yi guishun ni.”
Wǒ yǐ mìng rén dāng xiàojìng fùmǔ [zhù]. Tā de mǔqīn jiānnán de huái tā, tòngkǔ dì shēng tā. Cóng huái tā dào duàn rǔ xūyào sānshí gè yuè. Dāng tā zhǎng dào chéngnián, dào sìshí suì shí, tā shuō:“Wǒ de zhǔ a! Qiú nǐ cì wǒ lìliàng, yǐbiàn wǒ gǎnxiè nǐ suǒ shī yǔ wǒ hé wǒ fùmǔ de ēnhuì, yǐbiàn wǒ zuò nǐ suǒ xǐyuè de shànxíng. Qiú nǐ shǐ wǒ de hòuyì xíngshàn. Wǒ què yǐ xiàng nǐ huǐguò, wǒ què yǐ guīshùn nǐ.”
我已命人当孝敬父母[注]。他的母亲艰难地怀他，痛苦地生他。从怀他到断乳需要三十个月。当他长到成年，到四十岁时，他说：“我的主啊！求你赐我力量，以便我感谢你所施予我和我父母的恩惠，以便我做你所喜悦的善行。求你使我的后裔行善。我确已向你悔过，我确已归顺你。”
Wo ceng ming ren xiaojing fumu; ta de muqin, xinku de huaizhe ta, xinku di sheng ta, zai ta shoutai he duan ru de shiqi, gongji shi sanshi ge yue. Dang ta dadao zhuangnian, zai dadao sishi sui de shihou, ta shuo:“Wo de zhu a! Qiu ni qishi wo, shi wo ganxie ni suo shi yu wo he wo de fumu de enhui, bingxing ni suo xiyue de shanshi. Qiu ni wei wo gaishan wo de houyi. Wo que yi xiang ni huizui, wo que shi yige shunfu zhe.”
Wǒ céng mìng rén xiàojìng fùmǔ; tā de mǔqīn, xīnkǔ de huáizhe tā, xīnkǔ dì shēng tā, zài tā shòutāi hé duàn rǔ de shíqí, gòngjì shì sānshí gè yuè. Dāng tā dádào zhuàngnián, zài dádào sìshí suì de shíhòu, tā shuō:“Wǒ de zhǔ a! Qiú nǐ qǐshì wǒ, shǐ wǒ gǎnxiè nǐ suǒ shī yú wǒ hé wǒ de fùmǔ de ēnhuì, bìngxíng nǐ suǒ xǐyuè de shànshì. Qiú nǐ wèi wǒ gǎishàn wǒ de hòuyì. Wǒ què yǐ xiàng nǐ huǐzuì, wǒ què shì yīgè shùnfú zhě.”
我曾命人孝敬父母；他的母亲，辛苦地怀着他，辛苦地生他，在他受胎和断乳的时期，共计是三十个月。当他达到壮年，再达到四十岁的时候，他说：“我的主啊！求你启示我，使我感谢你所施于我和我的父母的恩惠，并行你所喜悦的善事。求你为我改善我的后裔。我确已向你悔罪，我确是一个顺服者。”
Chinese(traditional)
Wo ceng ming ren xiaojing fumu; ta de muqin, xinku de huai ta, xinku di sheng ta, ta shoutai he duan ru de shiqi, gongji sanshi ge yue. Dang ta dadao zhuangnian, zai dadao sishi sui de shihou, ta shuo:“Wo de zhu a! Qiu ni qishi wo, shi wo ganxie ni suo shi yu wo he wo de fumu de enhui, bingxing ni suo xiyue de shanshi. Qiu ni wei wo gaishan wo de houyi. Wo que yi xiang ni huizui, wo que shi yige shunfu zhe.”
Wǒ céng mìng rén xiàojìng fùmǔ; tā de mǔqīn, xīnkǔ de huái tā, xīnkǔ dì shēng tā, tā shòutāi hé duàn rǔ de shíqí, gòngjì sānshí gè yuè. Dāng tā dádào zhuàngnián, zài dádào sìshí suì de shíhòu, tā shuō:“Wǒ de zhǔ a! Qiú nǐ qǐshì wǒ, shǐ wǒ gǎnxiè nǐ suǒ shī yú wǒ hé wǒ de fùmǔ de ēnhuì, bìngxíng nǐ suǒ xǐyuè de shànshì. Qiú nǐ wèi wǒ gǎishàn wǒ de hòuyì. Wǒ què yǐ xiàng nǐ huǐzuì, wǒ què shì yīgè shùnfú zhě.”
我曾命人孝敬父母;他的母亲，辛苦地怀他，辛苦地 生他，他受胎和断乳的时期，共计三十个月。当他达到壮 年，再达到四十岁的时候，他说:“我的主啊!求你启示 我，使我感谢你所施于我和我的父母的恩惠，并行你所喜 悦的善事。求你为我改善我的后裔。我确已向你悔罪，我 确是一个顺服者。”
Wo ceng ming ren xiaojing fumu; ta de muqin, xinku de huai ta, xinku di sheng ta, ta shoutai he duan ru de shiqi, gongji sanshi ge yue. Dang ta dadao zhuangnian, zai dadao sishi sui de de hou, ta shuo:`Wo de zhu a! Qiu ni qishi wo, shi wo ganxie ni suo shi yu wo he wo de fumu de enhui, bingxing ni suo xiyue de shanshi. Qiu ni wei wo gaishan wo de houyi. Wo que yi xiang ni huizui, wo que shi yige shunfu zhe.'
Wǒ céng mìng rén xiàojìng fùmǔ; tā de mǔqīn, xīnkǔ de huái tā, xīnkǔ dì shēng tā, tā shòutāi hé duàn rǔ de shíqí, gòngjì sānshí gè yuè. Dāng tā dádào zhuàngnián, zài dádào sìshí suì de de hòu, tā shuō:`Wǒ de zhǔ a! Qiú nǐ qǐshì wǒ, shǐ wǒ gǎnxiè nǐ suǒ shī yú wǒ hé wǒ de fùmǔ de ēnhuì, bìngxíng nǐ suǒ xǐyuè de shànshì. Qiú nǐ wèi wǒ gǎishàn wǒ de hòuyì. Wǒ què yǐ xiàng nǐ huǐzuì, wǒ què shì yīgè shùnfú zhě.'
我曾命人孝敬父母；他的母親，辛苦地懷他，辛苦地生他，他受胎和斷乳的時期，共計三十個月。當他達到壯年，再達到四十歲的的候，他說：「我的主啊！求你啟示我，使我感謝你所施於我和我的父母的恩惠，並行你所喜悅的善事。求你為我改善我的後裔。我確已向你悔罪，我確是一個順服者。」
Croatian
A wassijetili smo covjeku dobro prema roditeljima njegovim. Nosila ga je majka njegova prisilno i rodila ga prisilno. A nosenje njegovo i odbijanje njegovo od dojenja je trideset mjeseci. Dok, kad dostigne zrelost svoju i dostigne cetrdeset godina, rekne: “Gospodaru moj! Potakni me da zahvaljujem na blagodati Tvojoj koju si podario meni i roditeljima mojim, i da radim dobro s kojim si zadovoljan, i napredak meni u potomstvu mom. Uistinu, ja Ti se kajem i uistinu sam ja od muslimana.”
A wassijetili smo čovjeku dobro prema roditeljima njegovim. Nosila ga je majka njegova prisilno i rodila ga prisilno. A nošenje njegovo i odbijanje njegovo od dojenja je trideset mjeseci. Dok, kad dostigne zrelost svoju i dostigne četrdeset godina, rekne: “Gospodaru moj! Potakni me da zahvaljujem na blagodati Tvojoj koju si podario meni i roditeljima mojim, i da radim dobro s kojim si zadovoljan, i napredak meni u potomstvu mom. Uistinu, ja Ti se kajem i uistinu sam ja od muslimana.”
Czech
A doporucili jsme cloveku laskave jednani vuci rodicum jeho: neb s utrapou nosila jej matka jeho a s utrapou porodila jej; a noseni jeho a (kojeni az k) odstaveni (trvalo) tricet mesicu. A kdyz dosahl dospelosti sve a dosahl veku ctyriceti let, rekne: „Pane muj, povzbud mne, abych vdecnym byl za dobrodini, jez prokazal's mi a rodicum mym; a abych konal dobro, v nemz zalibeni bych nalezl; a ucin mne spravnym v potomstvu svem — neb kajicne obracim se k tobe a zajistet jsem z odevzdanych do vule tve.“
A doporučili jsme člověku laskavé jednání vůči rodičům jeho: neb s útrapou nosila jej matka jeho a s útrapou porodila jej; a nošení jeho a (kojení až k) odstavení (trvalo) třicet měsíců. A když dosáhl dospělosti své a dosáhl věku čtyřiceti let, řekne: „Pane můj, povzbuď mne, abych vděčným byl za dobrodiní, jež prokázal's mi a rodičům mým; a abych konal dobro, v němž zalíbení bych nalezl; a učiň mne správným v potomstvu svém — neb kajícně obracím se k tobě a zajistéť jsem z odevzdaných do vůle tvé.“
My porucit lidska bytost jsem honor svem zdroj. Svem ujmout se jako matka vrt jemu arduously ustoupit pocatek podle jemu arduously absorbovat duverny pecovat z jemu 30 mesice! When on sahat zralost prijit stari z 40 on odrikavat Muj Lord naridit mne uznat stesti Ty poskytnout mi muj zdroj znicit spravedlivy spravovat spokojeny Ty! Pripustit muj detsky jsem spravedlivy take! Ja litovat Ty; ja jsem submitter
My porucit lidská bytost jsem honor svém zdroj. Svém ujmout se jako matka vrt jemu arduously ustoupit pocátek podle jemu arduously absorbovat duverný pecovat z jemu 30 mesíce! When on sahat zralost prijít stárí z 40 on odríkávat Muj Lord narídit mne uznat štestí Ty poskytnout mi muj zdroj znicit spravedlivý spravovat spokojený Ty! Pripustit muj detský jsem spravedlivý také! Já litovat Ty; já jsem submitter
Ulozili jsme cloveku laskavost vuci rodicum jeho; matka jeho jej ve strastech nosila a ve strastech jej porodila a jeho noseni a kojeni trvalo tricet mestcu. A kdyz dosahl dospelosti sve a dosahl veku ctyriceti let, zvolal: "Pane muj, vnukni mi, abych byl vdecny za dobrodini Tve, jimz jsi zahrnul mne i rodice me! Necht konam skutky zbozne, v nichz naleznes zalibeni, a ucin pro mne dobrym potomstvo me. Kajicne se k Tobe obracim a jsem jednim z tech, kdoz do vule Tve jsou odevzdani
Uložili jsme člověku laskavost vůči rodičům jeho; matka jeho jej ve strastech nosila a ve strastech jej porodila a jeho nošení a kojení trvalo třicet městců. A když dosáhl dospělosti své a dosáhl věku čtyřiceti let, zvolal: "Pane můj, vnukni mi, abych byl vděčný za dobrodiní Tvé, jímž jsi zahrnul mne i rodiče mé! Nechť konám skutky zbožné, v nichž nalezneš zalíbení, a učiň pro mne dobrým potomstvo mé. Kajícně se k Tobě obracím a jsem jedním z těch, kdož do vůle Tvé jsou odevzdáni
Dagbani
Ka Ti (Tinim’ Naawuni) saɣisi ninsala kadama o be o ba mini o ma biɛrisuŋ, domin o ma daa zali o puli ni wahala, ka ti lahi dɔɣi o ni wahala. Yaha! O puli zalibu mini o yolibu niŋ chirili pihita, hali ka o ti saɣi daadam ka paai yuumpihinahi, ka yεli: “Yaa n Duuma (Naawuni)! Lɛm ma haŋkali ka n-zaŋ li paɣi A yolsigu shεli A ni yolisi ma, ni m ba mini m ma, ka n-lahi tum tuunvɛli shεli A ni yɛn saɣi ti li. Yaha! Malimi ti ma n-zuliya puuni. Achiika! N-niŋ tuuba n-labi A sani. Yaha! Achiika! M-be ban zaŋ bɛ maŋ’ zaasa n-ti A puuni.”
Danish
Vi enjoined menneskelig være hædre hans forældre. Hans mor kaliber ham arduously give fødsel til ham arduously skiftes intim omsorg af ham tredive måneder! Hvornår han når modenhed nå ælden af fyrre han sie Min Lord forestå mig værdsætte velsignelserne Du bestowed mig min forældre gøre righteous arbejderne behager Jer! Lade min børn er righteous også! Jeg fortryder Jer; jeg er submitter
En Wij hebben de mens vriendelijkheid jegens zijn ouders geboden. Zijn moeder draagt hem met ongemak en baart hem met smart. En zijn dragen en spenen nemen dertig maanden in beslag totdat, wanneer hij zijn volle kracht bereikt heeft en veertig jaren wordt, hij zegt: "Mijn Heer, stel mij in staat, dat ik dankbaar moge zijn voor de gunsten die Gij mij en mijn ouders hebt bewezen en dat ik het goede moge doen, dat U behaagt. En laat mijn nakomelingen rechtvaardig zijn. Ik wend mij tot U: en waarlijk, ik behoor tot de Moslims
Dari
و انسان را دربارۀ پدر و مادرش به نیکوکاری سفارش کردیم، مادرش او را به سختی حمل کرد و به سختی به دنیا آورد، و دوران بارداری و از شیر جدا کردن او سی ماه را در بر میگیرد، تا آنکه به كمال جوانی برسد و چهل ساله شود، میگوید: ای پروردگارم! به من توفیق ده تا نعمتی را که بر من و بر پدر و مادرم بخشیدهای شکر گزارم و کار نیک انجام دهم که از آن راضی شوی. و فرزندانم را نیز برایم نیک بگردان. همانا من بهسوی تو باز گشتهام و از جملۀ مسلمانانم
Divehi
إنسان އާއަށް އޭނާގެ މައިންބަފައިންނަށް ހެޔޮކޮށް ހިތުމަށް ތިމަންރަސްކަލާނގެ وصية ކުރެއްވީމެވެ. އޭނާގެ މައިމީހާ އުނދަގުލާއި، ތުރާލާއެކު މާބަނޑުގައި އޭނާ އުފުލިއެވެ. އަދި އުނދަގުލާއި، ތުރާލާއެކު އޭނާ ވިހެއެވެ. އަދި އޭނާއާއިގެން މާބަނޑުވުމާއި، ކިރުތުނބުން ވީއްލުމުގެ މުއްދަތަކީ ތިރީސްމަސްދުވަހެވެ. އޭނާ ފުރާފުރިހަމަވެ، ސާޅީސްއަހަރު ފުރިއްޖެހިނދު، އޭނާ ބުނެތެވެ. އަޅުގެ ވެރިރަސްކަލާކޮ! އިބަރަސްކަލާނގެ މިއަޅާގެ މައްޗަށާއި، މިއަޅާގެ މައިންބަފައިންގެ މައްޗަށް ދެއްވި نعمة އަށް شكر ކުރުމަށާއި، އިބަރަސްކަލާނގެ ރުހިވޮޑިގެންވާ صالح عمل ކުރުމަށް މިއަޅާއަށް إلهام ކުރައްވާނދޭވެ! އަދި މިއަޅާގެ ދަރިފަސްކޮޅު، މިއަޅާއަށްޓަކައި إصلاح ކޮށްދެއްވާނދޭވެ! ހަމަކަށަވަރުން، ތިމަންއަޅާ އިބަރަސްކަލާނގެޔަށް توبة ވެއްޖައީމެވެ. ހަމަކަށަވަރުން، ތިމަންއަޅާވަނީ مسلم ންގެ ތެރެއިންނެވެ
Dutch
En Wij hebben de mens opgedragen zijn ouders goed te behandelen -- zijn moeder heeft hem immers moeizaam gedragen en moeizaam gebaard. De zwangerschap en [de tijd erna] totdat hij gespeend wordt is dertig maanden. En wanneer hij dan volgroeid is en veertig jaar wordt zegt hij: "Mijn Heer, spoor mij aan dat ik voor Uw genade, die U mij en mijn ouders geschonken hebt, dank betuig en dat ik iets deugdelijks doe wat U bevalt. En maak voor mij dat mijn nageslacht deugdzaam is. Ik wend mij berouwvol tot U en ik behoor bij hen die zich [aan God] overgeven
Wij hebben den mensch geboden, zijne ouders goed te behandelen; zijne moeder baarde hem uit hare lendenen met pijn, en bracht hem met pijn voort; en de tijdruimte der zwangerschap en de zoging tot aan zijne spening, is dertig maanden. Hij bereikt den ouderdom van zijne sterkte, en den ouderdom van veertig jaren en zegt:. O Heer! spoor mij aan door uwe ingeving opdat ik dankbaar moge zijn voor uwe gunsten, waarmede gij mij en mijne ouders hebt begiftigd, en dat ik rechtvaardigheid mogen uitoefenen, naar uw welbehagen, en wees mij en mijne nakomelingschap genadig; want ik ben tot u gewend en ik ben een Moslem
En Wij hebben de mens goedheid tegenover zijn ouders bevolen. Zijn moeder heeft hem met moeite gedragen en hem met moeite gebaard. Zijn dragen en (de tijd tot) zijn spenen duurt dertig maanden, zodat wanneer hij de volwassenheid bereikt, en hij de leeftijd van veertig jaar bereikt, hij zegt: "Mijn Heer, onderwijs mij opdat ik dankbaar ben voor uw genietingen die U geschonken heeft aan mij en aan mijn ouders, en opdat ik goede werken verricht die U behagen, en maak mijn nakomelingen rechtschapen. Voorwaar, ik toon U mijn berouw; en voorwaar, ik behoor tot de Moslims
En Wij hebben de mens vriendelijkheid jegens zijn ouders geboden. Zijn moeder draagt hem met ongemak en baart hem met smart. En zijn dragen en spenen nemen dertig maanden in beslag totdat, wanneer hij zijn volle kracht bereikt heeft en veertig jaren wordt, hij zegt: 'Mijn Heer, stel mij in staat, dat ik dankbaar moge zijn voor de gunsten die Gij mij en mijn ouders hebt bewezen en dat ik het goede moge doen, dat U behaagt. En laat mijn nakomelingen rechtvaardig zijn. Ik wend mij tot U: en waarlijk, ik behoor tot de Moslims
English
We have commanded man to be good to his parents: his mother struggled to carry him and struggled to give birth to him- his bearing and weaning took a full thirty months. When he has grown to manhood and reached the age of forty he [may] say, ‘Lord, help me to be truly grateful for Your favours to me and to my parents; help me to do good work that pleases You; make my offspring good. I turn to You; I am one of those who devote themselves to You.’
And We have enjoined on people to be dutiful and kind to their parents. Its mother bears it with hardships and she brings it forth with hardships, and the bearing of it, and the weaning of it is 30 months. Till when it attains full strength and reaches 40 years, it says: “My Lord! Grant me the power and ability so that I may be grateful for Your Favor which You have bestowed upon me and upon my parents, and that I may do righteous deeds such as to please You, and make my offspring good for me. Truly, I have turned to You in repentance, and truly, I am one of the Muslims.”
We have enjoined on man kindness to his parents: In pain did his mother bear him, and in pain did she give him birth. The carrying of the (child) to his weaning is (a period of) thirty months. At length, when he reaches the age of full strength and attains forty years, he says, "O my Lord! Grant me that I may be grateful for Thy favour which Thou has bestowed upon me, and upon both my parents, and that I may work righteousness such as Thou mayest approve; and be gracious to me in my issue. Truly have I turned to Thee and truly do I bow (to Thee) in Islam
And We have enjoined upon man kindness Unto the parents: with hardship his mother beareth him and with hardship she bringeth him forth, and the bearing of him and the weaning of him is thirty months, until, when he attaineth his full strength and attaineth the age of forty years, he saith: my Lord! grant me that may give thanks for the favour wherewith. Thou hast favoured me and my parents and that may work righteously such as Thou mayest approve; and be Thou good Unto me in my progeny, verily have turned Unto Thee repentant, and verily I am of those who submit
We have enjoined man to be kind to his parents. In pain did his mother bear him and in pain did she give birth to him. The carrying of the child to his weaning is a period of thirty months. And when he is grown to full maturity and reaches the age of forty, he prays: “My Lord, dispose me that I may give thanks for the bounty that You have bestowed upon me and my parents, and dispose me that I may do righteous deeds that would please You, and also make my descendants righteous. I repent to You, and I am one of those who surrender themselves to You.”
We have enjoined on man to be good to his parents: His mother carries him in her womb with hardship, and gives birth to him in pain. Thirty months is the period of her carrying and weaning him. When he attains to manhood and the age of forty, he says: "O Lord, guide me to thank You for the favours You have bestowed on me and my parents, and to do things good as may please You, and give me a righteous off-spring. I turn to You in penitence and submit
We have instructed man to be good to his parents. His mother bore him with difficulty and with difficulty gave birth to him; and his bearing and weaning take thirty months. Then when he achieves his full strength and reaches forty, he says, ´My Lord, keep me thankful for the blessing You bestowed on me and on my parents, and keep me acting rightly, pleasing You. And make my descendants righteous. I have made tawba to You and I am truly one of the Muslims.´
We have charged man, that he be kind to his parents; his mother bore him painfully, and painfully she gave birth to him; his bearing and his weaning are thirty months. Until, when he is fully grown, and reaches forty years, he says, 'O my Lord, dispose me that I may be thankful for Thy blessing wherewith Thou hast blessed me and my father and mother, and that I may do righteousness well-pleasing to Thee; and make me righteous also in my seed. Behold, I repent to Thee, and am among those that surrender
We have enjoined on the human being kindness to his parents. In pain did his mother carry him, and in pain did she give birth to him. Carrying the child and his weaning is a period of thirty months. Then, when he reaches the age of full strength and attains forty years he says, “My Lord, bless me to be grateful for Your favors that You have bestowed upon me, and upon both my parents, and to do the righteous deeds that You approve of, and be gracious to me for my harmful deeds. Indeed I have turned to You, and indeed I do submit.”
And We instructed the human being to kindness to his parent. His mother carried him in pain and gave birth to him in pain, and carried him and breastfed him for thirty months. When he reached his full maturity and he reached forty years, he said: my Master, enable me to thank for Your favor that you granted me and my parents, and to do good work that pleases You, and straighten out my descendants for me, indeed I turned to You (in repentance) and I am of the submitted ones
We have enjoined man to be kind to his parents. His mother has carried him in travail, and bore him in travail, and his gestation and weaning take thirty months. When he comes of age and reaches forty years, he says, ‘My Lord! Inspire me to give thanks for Your blessing with which You have blessed me and my parents, and that I may do righteous deeds which please You, and invest my descendants with righteousness. Indeed I have turned to you in penitence, and I am one of the Muslims.’
We have enjoined man to be kind to his parents. His mother has carried him in travail, and bore him in travail, and his gestation and weaning take thirty months. When he comes of age and reaches forty years, he says, ‘My Lord! Inspire me to give thanks for Your blessing with which You have blessed me and my parents, and that I may do righteous deeds which may please You, and invest my descendants with righteousness. Indeed I have turned to you in penitence, and I am one of the muslims.’
Now (among the good deeds) We have enjoined on human is the best treatment towards his parents. His mother bore him in pain, and in pain did she give him birth. The bearing of him and suckling of him (until weaned) is thirty months, until when he has reached his full manhood and reached forty years of age, he says: "My Lord! Arouse me that I may be thankful for all Your favors (life, health, sustenance, faith, and submission, and more) that You have bestowed on me and on my parents, and that I may do good, righteous deeds with which You will be pleased, and grant me righteous offspring (so that they treat me righteously, as I treat my parents). I have turned to You, and I am one of those who have submitted to You
We commended to man his parents, to commit them to his kind care and display to them a friendly and a kind disposition. With travail did his mother bear him and with travail did she bring him forth, and between bearing him, weaning and rearing him she spends thirty months of bodily and mental toil. Then when he has grown to maturity and attained the age of forty he invokes Allah, thus: " O Allah, my Creator " he prays, " create in me a clean heart and actuate me with the feeling of gratitude and gratefulness to You for the efficacious grace you conferred on me and on my parents: that I do deeds imprinted with wisdom and piety, that You create in my progeny clean hearts impressed with religious and spiritual virtues, Now I do repent of the wrong doings I might have done, and I join those who commit their causes to You
We have enjoined on man kindness to his parents: in pain did his mother bear him, and in pain did she give him birth. And the gestation-period for him and the weaning of him (make) thirty months — until when he attained his full strength and attained forty years, he said, “My Nourisher-Sustainer! Bestow me (the power) that I may pay thanks for Your favour which You have bestowed upon me and upon my parents, and that I may perform righteous deeds that You may agree with it; and make reform in my offspring for my sake. Truly, I have turned to You, and truly I am (one) of the Muslims.”
And We charged the human being with kindness to ones who are his parents. His mother carried him painfully and she painfully brought him forth. And the bearing of him and the weaning of him are thirty months. When he was fully grown, having come of age and reached forty years he said: My Lord! Arouse me that I may give thanks for Thy divine blessing, that with which Thou wert gracious to me and to ones who are my parents and that I do as one in accord with morality so that Thou be well-pleased and make things right for me and my offspring. Truly, I repented to Thee and, truly, I am of the ones who submit to God
We have made it incumbent upon man to treat his parents with kindness. His mother carried him with difficulty, and went through labor in pain. The pregnancy and weaning takes a total period of thirty months. Then when he reaches forty years of age and has attained his full strength (and potential), he says, "My Lord, instill in me the courage to be grateful for the blessings You have showered upon me and my parents. Inspire me to do good deeds _ the deeds that please You. (My Lord) make my offspring righteous. I turn to You in repentance and I am one of those who submit (to Your will)
We have prescribed for man kindness towards his parents. His mother bore him with trouble and brought him forth with trouble; and the bearing of him and the weaning of him is thirty months; until, when he reaches puberty, and reaches forty years, he says, 'Lord! stir me up that I may be thankful for thy favours wherewith thou hast favoured me and my parents; and that I may do right to please Thee; and make it right for me in my offspring; verily, I turn repentant unto Thee, and, verily, I am of those resigned
We have enjoined upon man to treat his parents with kindness. With much trouble his mother bore him, and with much pain did she give him birth. His bearing and his weaning took thirty months. When he reaches the age of full strength and becomes forty years old, he says: "My Lord! Grant me the grace that I may thank you for the favors which You have bestowed on me and on my parents, and that I may do good deeds that will please You, and grant me good children. Surely I turn to You in repentance and surely I am of those who are Muslims
We have commanded man to shew kindness to his parents: His mother beareth him in her womb with pain, and bringeth him forth with pain: And the space of his being carried in her womb, and of his weaning, is thirty months; until, when he attaineth his age of strength, and attaineth the age of forty years, he saith, O Lord, excite me, by thy inspiration, that I may be grateful for thy favours, wherewith thou hast favoured me and my parents; and that I may work righteousness, which may please thee: And be gracious unto me in my issue; for I am turned unto thee, and am a Moslem
And We have enjoined on man kindness (doing of good) to his parents; with trouble did his mother bear him and with trouble did she bring him forth; and the bearing of him and the weaning of him was thirty months; until when he attains his maturity and rea
Moreover, we have enjoined on man to shew kindness to his parents. With pain his mother beareth him; with pain she bringeth him forth: and his bearing and his weaning is thirty months; until when he attaineth his strength, and attaineth to forty years, he saith, "O my Lord! stir me up to be grateful for thy favours wherewith thou hast favoured me and my parents, and to do good works which shall please thee: and prosper me in my offspring: for to thee am I turned, and am resigned to thy will" (am a Muslim)
And We directed/commanded the human (with) a goodness (in treatment) with (to) his parents, his mother bore/became pregnant with him compellingly/forcefully/involuntarily and she gave birth to him compellingly/forcefully/involuntarily, and his weight/pregnancy with him , and his wearing/separation thirty months, until when he reached his maturity/strength, and he reached forty years, he said: "My Lord inspire/influence me that (E) I thank/be grateful (for) your blessing which you blessed on me and on my parents, and that (E) I make/do correct/righteous deeds you accept/approve it, and correct/repair for me in my descendants, that I repented to you, and that I am from the Moslems/submitters/surrenderers
We have enjoined man to be kind to his parents. In pain did his mother bear him and in pain did she give birth to him. The carrying of the child to his weaning is a period of thirty months. And when he is grown to full maturity and reaches the age of forty, he prays: "My Lord, dispose me that I may give thanks for the bounty that You have bestowed upon me and my parents, and dispose me that I may do righteous deeds that would please You, and also make my descendants righteous. I repent to You, and I am one of those who surrender themselves to You
And We have enjoined on man, doing of good to his parents, his mother bears him with hardship and delivers him with hardship, and the bearing of him and the weaning of him takes thirty months, until when he reaches his strength (maturity) and reaches forty years, he says, “O my Fosterer! arouse me that I may be grateful for Your favour which You have bestowed on me and my parents and that I may do righteous work which pleases You, and set right for me (the affair) in (connection with) my descendants, I certainly turn to You and I am certainly of those who submit (as Muslims).”
And We have enjoined on man, doing of good to his parents, his mother bears him with hardship and delivers him with hardship, and the bearing of him and the weaning of him takes thirty months, until when he reaches his strength (maturity) and reaches forty years, he says, “O my Lord! arouse me that I may be grateful for Your favour which You have bestowed on me and my parents and that I may do righteous work which pleases You, and set right for me (the affair) in (connection with) my descendants, I certainly turn to You and I am certainly of those who submit (as Muslims).”
And We have enjoined on man doing of good to his parents; with trouble did his mother bear him and with trouble did she bring him forth; and the bearing of him and the weaning of him was thirty months; until when he attains his maturity and reaches forty years, he says: My Lord! grant me that I may give thanks for Thy favor which Thou hast bestowed on me and on my parents, and that I may do good which pleases Thee and do good to me in respect of my offspring; surely I turn to Thee, and surely I am of those who submit
And We have commended to man to be kind to parents. His mother bears him in pain and in pain does she deliver him. And the bearing and feeding of him till he is weaned away from mother's milk takes thirty months. Then as he attains to full strength and reaches forty years of age, he says, "My Lord! Inspire me to be thankful for the favour You have bestowed on me and on my parents, and to do righteous deeds that would please You. And make me righteous in the matter of my offspring. I do indeed turn to You in repentance, and indeed I am of those who submit
And We have commended unto man kindness toward parents. His mother beareth him with reluctance, and bringeth him forth with reluctance, and the bearing of him and the weaning of him is thirty months, till, when he attaineth full strength and reacheth forty years, he saith: My Lord! Arouse me that I may give thanks for the favour wherewith Thou hast favoured me and my parents, and that I may do right acceptable unto Thee. And be gracious unto me in the matter of my seed. Lo! I have turned unto Thee repentant, and lo! I am of those who surrender (unto Thee)
And We have enjoined upon man to do good to his parents. His mother carried him with difficulty and delivered him with difficulty. And his carrying and his weaning is (in) thirty months, until when he attains his maturity and reaches forty years, he says, “My Lord, grant me that I offer gratitude for the favour You have bestowed upon me and upon my parents, and that I do righteous deeds that You like. And set righteousness, for my sake, in my progeny. Of course, I repent to you, and truly I am one of those who submit to You.”
NOW [among the best of the deeds which] We have enjoined upon man is goodness towards his parents. In pain did his mother bear him, and in pain did she give him birth; and her bearing him and his utter dependence on her took thirty months. and so, when he attains to full maturity and reaches forty years, he [that is righteous] prays: “O my Sustainer! Inspire me so that I may forever be grateful for those blessings of Thine with which Thou hast graced me and my parents, and that I may do what is right [in a manner] that will meet with Thy goodly acceptance; and grant me righteousness in my offspring [as well]. Verily, unto Thee have I turned in repentance: for, verily, I am of those who have surrendered themselves unto Thee!”
And We have enjoined on man to show fairest (companionship) to his parents. His mother conceived him under compulsion, and she brought him forth under compulsion, and his pregnancy (i.e., the time he is in the womb) and his weaning are thirty months. Until, when he reaches full age, and reaches forty years, he says, "Lord! Dispense (to) me that I may thank (You) for Your favor wherewith You have favored me and my parents (both), and that I may do righteousness satisfying You, and make me righteous in my offspring. Surely I repent to You, and surely I am one of the Muslims." (i.e., one who surrenders to Allah)
We have advised the human being to be kind to his parents; his mother bore him with hardship and delivered him while suffering a great deal of pain. The period in which his mother bore and weaned him lasted for thirty months. When he grew-up to manhood and became forty years old, he then said, "Lord, inspire me to give You thanks for the bounties you have granted to me and my parents, and to act righteously to please You. Lord, make my offspring virtuous. Lord I turn to you in repentance; I am a Muslim
And We have enjoined on man to be dutiful and kind to his parents. His mother bears him with hardship and she brings him forth with hardship, and the bearing of him, and the weaning of him is thirty (30) months, till when he attains full strength and reaches forty years, he says: "My Lord! Grant me the power and ability that I may be grateful for Your Favour which You have bestowed upon me and upon my parents, and that I may do righteous good deeds, such as please You, and make my off-spring good. Truly, I have turned to You in repentance, and truly, I am one of the Muslims (submitting to Your Will)
And We have enjoined upon man to do good to his parents. His mother carried him with difficulty and delivered him with difficulty. And his carrying and his weaning is (in) thirty months, until when he attains his maturity and reaches forty years, he says, .My Lord, grant me that I offer gratitude for the favour You have bestowed upon me and upon my parents, and that I do righteous deeds that You like. And set righteousness, for my sake, in my progeny. Of course, I repent to you, and truly I am one of those who submit to You
We have commanded people to honour their parents. Their mothers bore them in hardship and delivered them in hardship. Their ˹period of˺ bearing and weaning is thirty months. In time, when the child reaches their prime at the age of forty, they pray, “My Lord! Inspire me to ˹always˺ be thankful for Your favours which You blessed me and my parents with, and to do good deeds that please You. And instil righteousness in my offspring. I truly repent to You, and I truly submit ˹to Your Will˺.”
We have commanded people to honour their parents. Their mothers bore them in hardship and delivered them in hardship. Their ˹period of˺ bearing and weaning is thirty months. In time, when the child reaches their prime at the age of forty, they pray, “My Lord! Inspire me to ˹always˺ be thankful for Your favours which You blessed me and my parents with, and to do good deeds that please You. And instil righteousness in my offspring. I truly repent to You, and I truly submit ˹to Your Will˺.”
And We have enjoined man to show kindness to his parents. With much pain his mother bears him, and with much pain she brings him into the world. He is born and weaned in thirty months. When he grows to manhood and attains his fortieth year, let him say: ‘Inspire me, Lord, to give thanks for the favours You have bestowed on me and on my parents, and to do good works that will please You. Grant me good descendants. To You I turn and to You I submit as a Muslim.‘
We have enjoined upon man kindness to his parents. His mother bore him in hardship and gave birth to him in hardship, and his bearing and weaning take thirty months, until when he reaches full maturity and reaches forty years, he says, “My Lord, inspire me to be grateful to Your favors which You blessed me and my parents with, and to do righteous deeds that will make You pleased; and make my offspring righteous. Indeed, I repent to you, and I am one of the Muslims [submitting to You].”
We have instructed man to be kind to his parents. His mother carried him with difficulty and gave birth to him with difficulty. His bearing and weaning period is thirty months. Until, when he reaches his full strength, and is forty years of age, he says, "My Lord, help me to be grateful for the blessings You have bestowed on me and on my parents; help me to do the right deeds that are pleasing to you. Make my children good. I have sincerely repented, and I am of those who submit to You
And We have enjoined on man to be dutiful and kind to his parents. His mother bears him with hardship. And she delivers him with hardship. And (the period of) his gestation and the weaning of him is thirty months, till when he attains full strength and reaches forty years, he says: "My Lord! Grant me the power and ability that I may be grateful for Your favor which You have bestowed upon me and upon my parents, and that I may do righteous good deeds, such as please You, and make my offspring good. Truly, I have turned to You in repentance, and truly, I am one of the Muslims
Now, We have enjoined upon man goodness toward his parents. In pain did his mother bear him, and in pain did she give him birth. The carrying of the child and his total dependence on her took thirty months. And so, when he attains maturity and reaches forty years, he says, "My Lord! Enable me to be grateful for the blessings You have given me and to my parents, and that I may do works that meet Your Approval. And cause my generations to be righteous as well. Verily, unto You I turn, and truly do I submit to You." (2:233), (7)
And We have commanded that it is essential for man to be kind to his parents: In pain did his mother bear him, and in pain did she give him birth. The carrying of the (child) to get him to eat food (away from the mothers milk) is (a period of) thirty months. At length when he reaches the age of full strength and attains forty years, he says: "O my Lord! Grant me (the gratitude) that I may be thankful for Your favor which You have given to me, and upon both my parents, and that I may work rightful deeds such as those that You may approve; And be gracious to me in my offspring. Truly, I have turned to You in repentance and truly I from those (who submit to You) as muslims
We have enjoined upon man kindness to his parents. His mother carried him with difficulty, and delivered him with difficulty. His bearing and weaning takes thirty months. Until, when he has attained his maturity, and has reached forty years, he says, 'Lord, enable me to appreciate the blessings You have bestowed upon me and upon my parents, and to act with righteousness, pleasing You. And improve my children for me. I have sincerely repented to You, and I am of those who have surrendered
We have enjoined upon man kindness to his parents. His mother carried him with difficulty, and delivered him with difficulty. His bearing and weaning takes thirty months. Until, when he has attained his maturity, and has reached forty years, he says, “Lord, enable me to appreciate the blessings You have bestowed upon me and upon my parents, and to act with righteousness, pleasing You. And improve my children for me. I have sincerely repented to You, and I am of those who have surrendered.”
We have instructed everyman to be kind to both his parents. His mother bears him with reluctance, and gives birth to him painfully. Bearing him and weaning him last thirty months, until when he attains his full growth and reaches forty years [of age], he says: "My Lord, train me to be grateful for Your favor which you have shown to me and to both my parents, and to act honorably so You may approve of it. Improve my offspring for me: I have turned toward You (in repentance) and am one of those who are committed to (live in) peace [with God and society]
And We enjoined the human being to honour his parents. His mother bore him with hardship, gave birth to him in hardship, and his weaning lasts thirty months. Until he has attained his maturity, and reaches forty years, he says: "My Lord, direct me to appreciate the blessings You have bestowed upon me and upon my parents, and to do righteousness that pleases You. And let my progeny be righteous. I have repented to You; I am of those who have surrendered
And We enjoined man to do good to his parents. His mother bore him with hardship, gave birth to him in hardship, and his bearing and weaning lasts thirty months. So that, when he has reached his independence, and he has reached forty years, he says: "My Lord, direct me to appreciate the blessings You have bestowed upon me and upon my parents, and to do good work that pleases You. And let my progeny be righteous. I have repented to You; I am of those who have submitted
And We have enjoined man to be virtuous unto his parents. His mother carried him in travail and bore him in travail, and his gestation and weaning is thirty months, such that when he reaches maturity and reaches forty years he says, “My Lord inspire me to give thanks for Thy blessing with which Thou hast blessed me and hast blessed my parents, and that I may work righteousness such that it pleases Thee; and make righteous for me my progeny. Truly I turn in repentance unto Thee, and truly I am among those who submit.”
And We have enjoined upon man, to his parents, good treatment. His mother carried him with hardship and gave birth to him with hardship, and his gestation and weaning [period] is thirty months. [He grows] until, when he reaches maturity and reaches [the age of] forty years, he says, "My Lord, enable me to be grateful for Your favor which You have bestowed upon me and upon my parents and to work righteousness of which You will approve and make righteous for me my offspring. Indeed, I have repented to You, and indeed, I am of the Muslims
We have enjoined on man kindness to his parents: his mother bore him, in pain and in pain she gave birth to him, and his bearing and weaning takes thirty months. At length, when he reaches the age of full maturity and attains forty years, he says, "O my Lord! Help me to be grateful for Your favours which You have bestowed upon me, and upon both my parents, and to do good deeds that will please You. Grant me righteousness in my offspring. Truly, I have turned to You and, truly, I submit to You
We have enjoined on man kindness to his parents: In pain did his mother bear him, and in pain did she give him birth. The carrying of the (child) to his weaning is (a period of) thirty months. At length, when he reaches the age of full strengt h and attains forty years, he says, "O my Lord! Grant me that I may be grateful for Thy favour which Thou has bestowed upon me, and upon both my parents, and that I may work righteousness such as Thou mayest approve; and be gracious to me in my issue. Truly have I turned to Thee and truly do I bow (to Thee) in Islam
Esperanto
Ni enjoined human est honor his parents His mother bor him arduously don nask al him arduously sorb intim zorg de him 30 monat! When li reaches maturity reaches agx de 40 li dir My Lord direct me sxat blessings Vi bestowed me my parents do righteous works placx Vi! Let my infan est righteous ankaux! Mi pent Vi; mi est submitter
Filipino
At Aming itinagubilin sa tao ang magpakita ng kabutihan at pagkamasunurin sa kanyang mga magulang. Sa pagbabata ng sakit, ang kanyang ina ay nagdalang tao sa kanya, at sa hirap ay (kanyang) isinilang siya. Ang pagpapalaki (pagpapasuso) sa kanya (bata) sa loob ng tatlumpung buwan, at sa kalaunan, kung siya ay sumapit na sa gulang ng hustong lakas at dumating na sa apatnapung taon, siya ay nagsasabi: “o aking Panginoon! Ako ay gawaran Ninyo ng lakas at kakayahan upang ako ay magkaroon ng pasasalamat sa Inyong mga biyaya na Inyong iginawad sa akin at sa aking mga magulang, at upang ako ay makagawa ng kabutihan, na magiging kalugud-lugod sa Inyo, at gayundin naman, na ang aking anak ay maging mabuti. Katotohanang ako ay naninikluhod sa Inyo sa pagsisisi, at katotohanan na isa ako sa mga Muslim (na tumatalima sa Inyong kalooban).”
Nagtagubilin Kami sa tao hinggil sa mga magulang niya ng paggawa ng maganda. Nagdalang-tao sa kanya ang ina niya sa hirap at nagsilang ito sa kanya sa hirap. Ang pagdadalang-tao sa kanya at ang pag-awat sa kanya ay tatlumpong buwan. Hanggang sa nang umabot siya sa kalakasan niya at umabot siya sa apatnapung taong gulang ay nagsabi siya: "Panginoon ko, udyukan Mo ako na magpasalamat ako sa biyaya Mo na ibiniyaya Mo sa akin at sa mga magulang ko, na gumawa ako ng maayos na kalulugdan Mo, at magsaayos Ka para sa akin sa mga supling ko; tunay na ako ay nagbabalik-loob sa Iyo at tunay na ako ay kabilang sa mga Muslim
Finnish
Me olemme myos kaskenyt ihmisen tehda hyvaa vanhemmilleen; hanen aitinsa on kantanut hanet tuskalla ja synnyttanyt hanet kivulla, ja kantaminen ja vieroittaminen kestaa kolmekymmenta kuukautta; ja kun han saavuttaa kypsyysian ja tayttaa neljakymmenta vuotta, han sanoo: »Herra, suo minun olla kiitollinen siita armosta, jota olet osoittanut minulle ja vanhemmilleni, suo etta pystyisin hyviin tekoihin, jotka miellyttavat Sinua, ja salli kaiken koitua jalkelaisteni parhaaksi; totisesti, mina turvaan Sinuun ja kuulun Sinun alamaisiisi.»
Me olemme myös käskenyt ihmisen tehdä hyvää vanhemmilleen; hänen äitinsä on kantanut hänet tuskalla ja synnyttänyt hänet kivulla, ja kantaminen ja vieroittaminen kestää kolmekymmentä kuukautta; ja kun hän saavuttaa kypsyysiän ja täyttää neljäkymmentä vuotta, hän sanoo: »Herra, suo minun olla kiitollinen siitä armosta, jota olet osoittanut minulle ja vanhemmilleni, suo että pystyisin hyviin tekoihin, jotka miellyttävät Sinua, ja salli kaiken koitua jälkeläisteni parhaaksi; totisesti, minä turvaan Sinuun ja kuulun Sinun alamaisiisi.»
French
Nous avons recommande a l’homme la bienfaisance envers ses deux parents. Sa mere l’a porte dans la douleur et l’a enfante dans la douleur. Sa gestation et son sevrage durent trente mois et, quand il parvient a la force de l’age et atteint quarante ans, il dit : « Seigneur ! Accorde-moi d’etre reconnaissant pour les faveurs dont Tu m’as gratifie ainsi que mes deux parents, et de faire œuvre de bien comme Tu l’agrees. Fais que ma descendance soit bonne et vertueuse, je reviens a Toi, repentant, et je suis du nombre des Soumis. »
Nous avons recommandé à l’homme la bienfaisance envers ses deux parents. Sa mère l’a porté dans la douleur et l’a enfanté dans la douleur. Sa gestation et son sevrage durent trente mois et, quand il parvient à la force de l’âge et atteint quarante ans, il dit : « Seigneur ! Accorde-moi d’être reconnaissant pour les faveurs dont Tu m’as gratifié ainsi que mes deux parents, et de faire œuvre de bien comme Tu l’agrées. Fais que ma descendance soit bonne et vertueuse, je reviens à Toi, repentant, et je suis du nombre des Soumis. »
Et Nous avons enjoint a l’homme de la bonte envers ses pere et mere: sa mere l’a peniblement porte et en a peniblement accouche ; et sa gestation et sevrage durant trente mois ; puis quand il atteint ses pleines forces et atteint quarante ans, il dit : "O Seigneur ! Inspire-moi pour que je rende grace au bienfait dont Tu m’as comble ainsi qu’a mes pere et mere, et pour que je fasse une bonne œuvre que Tu agrees. Et fais, pour moi, que ma posterite soit de moralite saine, Je me repens a Toi et je suis du nombre des Soumis
Et Nous avons enjoint à l’homme de la bonté envers ses père et mère: sa mère l’a péniblement porté et en a péniblement accouché ; et sa gestation et sevrage durant trente mois ; puis quand il atteint ses pleines forces et atteint quarante ans, il dit : "Ô Seigneur ! Inspire-moi pour que je rende grâce au bienfait dont Tu m’as comblé ainsi qu’à mes père et mère, et pour que je fasse une bonne œuvre que Tu agrées. Et fais, pour moi, que ma postérité soit de moralité saine, Je me repens à Toi et je suis du nombre des Soumis
Et Nous avons enjoint a l'homme de la bonte envers ses pere et mere: sa mere l'a peniblement porte et en a peniblement accouche; et sa gestation et sevrage durent trente mois; puis quand il atteint ses pleines forces et atteint quarante ans, il dit: «O Seigneur! Inspire-moi pour que je rende grace au bienfait dont Tu m'as comble ainsi qu'a mes pere et mere, et pour que je fasse une bonne œuvre que Tu agrees. Et fais que ma posterite soit de moralite saine. Je me repens a Toi et je suis du nombre des Soumis»
Et Nous avons enjoint à l'homme de la bonté envers ses père et mère: sa mère l'a péniblement porté et en a péniblement accouché; et sa gestation et sevrage durent trente mois; puis quand il atteint ses pleines forces et atteint quarante ans, il dit: «O Seigneur! Inspire-moi pour que je rende grâce au bienfait dont Tu m'as comblé ainsi qu'à mes père et mère, et pour que je fasse une bonne œuvre que Tu agrées. Et fais que ma postérité soit de moralité saine. Je me repens à Toi et je suis du nombre des Soumis»
Nous avons ordonne a l’homme de bien traiter ses pere et mere. Sa mere le porte dans la douleur et l’enfante dans la douleur. Sa gestation et son allaitement s’etalent sur une periode de trente mois jusqu’a son sevrage. Lorsque, a l’age de quarante ans, il atteint sa pleine maturite, il dit : « Fais, Seigneur, que je Te rende grace des bienfaits dont Tu m’as comble, ainsi que mes pere et mere, et que j’accomplisse les œuvres qui Te sont agreables. Accorde-moi une descendance vertueuse. Je reviens a Toi repentant et suis de ceux qui Te sont entierement soumis. »
Nous avons ordonné à l’homme de bien traiter ses père et mère. Sa mère le porte dans la douleur et l’enfante dans la douleur. Sa gestation et son allaitement s’étalent sur une période de trente mois jusqu’à son sevrage. Lorsque, à l’âge de quarante ans, il atteint sa pleine maturité, il dit : « Fais, Seigneur, que je Te rende grâce des bienfaits dont Tu m’as comblé, ainsi que mes père et mère, et que j’accomplisse les œuvres qui Te sont agréables. Accorde-moi une descendance vertueuse. Je reviens à Toi repentant et suis de ceux qui Te sont entièrement soumis. »
Nous avons recommande a l’Homme la bienveillance a l’egard de ses pere et mere. Sa mere le porte dans la douleur et l’enfante dans la douleur. Trente mois separent sa conception de son sevrage. Lorsqu’il atteint sa maturite et parvient a l’age de quarante ans, il dira : « Seigneur ! Predispose-moi a te temoigner ma gratitude pour les bienfaits dont Tu m’as comble, ainsi que mes parents, et a accomplir de bonnes œuvres qui meriteront Ton agrement ! Accorde-moi une posterite vertueuse ! Je reviens a Toi repentant et je rejoins les rangs des soumis (musulmans) »
Nous avons recommandé à l’Homme la bienveillance à l’égard de ses père et mère. Sa mère le porte dans la douleur et l’enfante dans la douleur. Trente mois séparent sa conception de son sevrage. Lorsqu’il atteint sa maturité et parvient à l’âge de quarante ans, il dira : « Seigneur ! Prédispose-moi à te témoigner ma gratitude pour les bienfaits dont Tu m’as comblé, ainsi que mes parents, et à accomplir de bonnes œuvres qui mériteront Ton agrément ! Accorde-moi une postérité vertueuse ! Je reviens à Toi repentant et je rejoins les rangs des soumis (musulmans) »
Fulah
Men yamirii neɗɗanke on moƴƴagol e jibimɓe mo ɓen: Jiido makko soworike mo saɗteende, o jibiniri mo kadi saɗteende; soweede mo e enteede mo ko lebbi cappanɗe tati, haa ka o si o yottike sagatalaaku makku ngun o timminii duuɓi cappanɗe nayi, o wi'a: "Joomi, longinam yettugol neema Ma mo neeminirɗaa mi min e jibimɓe lam, e nde mi gollata moƴƴuɗi weltinayɗe Ma, moƴƴinanaa lam geyngol am ngol. Mi tuubanii Ma, ko mi jeyaaɗo e jebbiliiɓe ɓen
Ganda
Omuntu twamulagira okuyisa obulungi bakaddebe, nnyina yamwetikka (yali lubuto lwe) mu buzibu era namuzaala mu buzibu, nga olubuto lwe (n'okumuyonsa) n'okumujja ku mabeere emyezi makumi asatu, okutuusa lwatuuka okukakata kwe naaweza emyaka amakumi ana (omuntu mulamu) agamba nti ayi Mukama omulabirizi wange nsobozesa okwebaza ebyengera byo ebyo bye wangabira ,ne bye wagabira bakadde bange bombi era mbe nga nkola emirimu emirongoofu gyosiima, era nongooseza ezzadde lyange mazima nze nenenyezza nenzira gyoli era mazima nze ndi wa mu basiraamu
German
Und Wir haben dem Menschen anbefohlen, gegen seine Eltern gutig zu sein. Seine Mutter trug ihn mit Widerwillen, und mit Widerwillen brachte sie ihn zur Welt. Und ihn zu tragen und ihn zu entwohnen erfordert dreißig Monate, bis er dann, wenn er seine Vollkraft erlangt und vierzig Jahre erreicht hat, sagt: "Mein Herr, sporne mich an, dankbar zu sein fur Deine Gnade, die Du mir und meinen Eltern erwiesen hast, und (sporne mich an,) Rechtes zu wirken, das Dir wohlgefallen mag. Und laß mir meine Nachkommenschaft rechtschaffen sein. Siehe, ich wende mich zu Dir; und ich bin einer der Gottergebenen
Und Wir haben dem Menschen anbefohlen, gegen seine Eltern gütig zu sein. Seine Mutter trug ihn mit Widerwillen, und mit Widerwillen brachte sie ihn zur Welt. Und ihn zu tragen und ihn zu entwöhnen erfordert dreißig Monate, bis er dann, wenn er seine Vollkraft erlangt und vierzig Jahre erreicht hat, sagt: "Mein Herr, sporne mich an, dankbar zu sein für Deine Gnade, die Du mir und meinen Eltern erwiesen hast, und (sporne mich an,) Rechtes zu wirken, das Dir wohlgefallen mag. Und laß mir meine Nachkommenschaft rechtschaffen sein. Siehe, ich wende mich zu Dir; und ich bin einer der Gottergebenen
Und Wir haben dem Menschen aufgetragen, seine Eltern gut zu behandeln. Seine Mutter hat ihn unter widrigen Umstanden getragen und unter widrigen Umstanden geboren. Die Zeit von der Schwangerschaft bis zur Entwohnung betragt dreißig Monate. Wenn er dann seine Vollkraft erreicht hat und (auch) das Alter von vierzig Jahren erreicht hat, sagt er: «Mein Herr, gib mir ein, fur deine Gnade zu danken, mit der Du mich und meine Eltern begnadet hast, und etwas Gutes zu tun, was Dir wohlgefallt. Und schenke mir Gutes in meiner Nachkommenschaft. Ich wende mich Dir zu, und ich gehore zu denen, die sich (Dir) ergeben.»
Und Wir haben dem Menschen aufgetragen, seine Eltern gut zu behandeln. Seine Mutter hat ihn unter widrigen Umständen getragen und unter widrigen Umständen geboren. Die Zeit von der Schwangerschaft bis zur Entwöhnung beträgt dreißig Monate. Wenn er dann seine Vollkraft erreicht hat und (auch) das Alter von vierzig Jahren erreicht hat, sagt er: «Mein Herr, gib mir ein, für deine Gnade zu danken, mit der Du mich und meine Eltern begnadet hast, und etwas Gutes zu tun, was Dir wohlgefällt. Und schenke mir Gutes in meiner Nachkommenschaft. Ich wende mich Dir zu, und ich gehöre zu denen, die sich (Dir) ergeben.»
Und WIR wiesen dem Menschen zu, seinen Eltern Ihsan zu erweisen. Seine Mutter war schwanger mit ihm in Angestrengtheit und brachte ihn zur Welt in Angestrengtheit. Und (die Zeit) der Schwangerschaft mit ihm und sein Entwohnen ist dreißig Monate. Dann als er seine Reife erreichte und vierzig Jahre alt wurde, sagte er: "Mein HERR! Gib mir ein, daß ich mich Deiner Wohltat, die DU mir und meinen Eltern gewahrt hast, dankbar erweise, und daß ich gottgefallig Gutes tue, woran DU Wohlgefallen findest. Und gewahre mir gottgefallig Gutes bei meiner Nachkommenschaft! Ja! Ich bereute Dir gegenuber und gewiß, ich bin von den Muslimen
Und WIR wiesen dem Menschen zu, seinen Eltern Ihsan zu erweisen. Seine Mutter war schwanger mit ihm in Angestrengtheit und brachte ihn zur Welt in Angestrengtheit. Und (die Zeit) der Schwangerschaft mit ihm und sein Entwöhnen ist dreißig Monate. Dann als er seine Reife erreichte und vierzig Jahre alt wurde, sagte er: "Mein HERR! Gib mir ein, daß ich mich Deiner Wohltat, die DU mir und meinen Eltern gewährt hast, dankbar erweise, und daß ich gottgefällig Gutes tue, woran DU Wohlgefallen findest. Und gewähre mir gottgefällig Gutes bei meiner Nachkommenschaft! Ja! Ich bereute Dir gegenüber und gewiß, ich bin von den Muslimen
Und Wir haben dem Menschen anempfohlen, zu seinen Eltern gutig zu sein. Seine Mutter hat ihn unter Widerwillen getragen und unter Widerwillen zur Welt gebracht. Die (Zeit der) Schwangerschaft mit ihm bis zu seiner Entwohnung (betragt) dreißig Monate. Wenn er dann seine Vollreife erlangt hat und das Alter von vierzig Jahren erreicht hat, sagt er: "Mein Herr, veranlasse mich, fur Deine Gunst zu danken, die Du mir und meinen Eltern erwiesen hast, und rechtschaffen zu handeln, womit Du zufrieden bist. Und gib mir Rechtschaffenheit in meiner Nachkommenschaft. Ich wende mich Dir ja in Reue zu, und ich gehore ja zu den (Dir) Ergebenen
Und Wir haben dem Menschen anempfohlen, zu seinen Eltern gütig zu sein. Seine Mutter hat ihn unter Widerwillen getragen und unter Widerwillen zur Welt gebracht. Die (Zeit der) Schwangerschaft mit ihm bis zu seiner Entwöhnung (beträgt) dreißig Monate. Wenn er dann seine Vollreife erlangt hat und das Alter von vierzig Jahren erreicht hat, sagt er: "Mein Herr, veranlasse mich, für Deine Gunst zu danken, die Du mir und meinen Eltern erwiesen hast, und rechtschaffen zu handeln, womit Du zufrieden bist. Und gib mir Rechtschaffenheit in meiner Nachkommenschaft. Ich wende mich Dir ja in Reue zu, und ich gehöre ja zu den (Dir) Ergebenen
Und Wir haben dem Menschen anempfohlen, zu seinen Eltern gutig zu sein. Seine Mutter hat ihn unter Widerwillen getragen und unter Widerwillen zur Welt gebracht. Die (Zeit der) Schwangerschaft mit ihm bis zu seiner Entwohnung (betragt) dreißig Monate. Wenn er dann seine Vollreife erlangt hat und das Alter von vierzig Jahren erreicht hat, sagt er: Mein Herr, veranlasse mich, fur Deine Gunst zu danken, die Du mir und meinen Eltern erwiesen hast, und rechtschaffen zu handeln, womit Du zufrieden bist. Und gib mir Rechtschaffenheit in meiner Nachkommenschaft. Ich wende mich Dir ja in Reue zu, und ich gehore ja zu den (Dir) Ergebenen
Und Wir haben dem Menschen anempfohlen, zu seinen Eltern gütig zu sein. Seine Mutter hat ihn unter Widerwillen getragen und unter Widerwillen zur Welt gebracht. Die (Zeit der) Schwangerschaft mit ihm bis zu seiner Entwöhnung (beträgt) dreißig Monate. Wenn er dann seine Vollreife erlangt hat und das Alter von vierzig Jahren erreicht hat, sagt er: Mein Herr, veranlasse mich, für Deine Gunst zu danken, die Du mir und meinen Eltern erwiesen hast, und rechtschaffen zu handeln, womit Du zufrieden bist. Und gib mir Rechtschaffenheit in meiner Nachkommenschaft. Ich wende mich Dir ja in Reue zu, und ich gehöre ja zu den (Dir) Ergebenen
Gujarati
Ane ame manavine potana mata-pita sathe sadavartana karavano adesa apyo che, teni mam e tene kasta vethine garbhamam rakhyo ane kasta vethine tene janama apyo, tena garbha ane dudha chodavavano samayagalo trisa mahinano che, tyam sudhi ke jyare te potani pukhtavaye ane calisa varse pahoncayo to kaheva lagyo “he mara palanahara! Mane sadabudhdhi apa ke hum tari te ne'amata no abhara manum je te mara para ane mara mata-pita para inama kari che, ane hum eva sadakaryo karum jenathi tum prasanna thaya ane tum mari santanane pana pramanika banava, hum tari tarapha ja maphi mangu chum ane hum musalamano manthi chum
Anē amē mānavīnē pōtānā mātā-pitā sāthē sadavartana karavānō ādēśa āpyō chē, tēnī mām̐ ē tēnē kaṣṭa vēṭhīnē garbhamāṁ rākhyō anē kaṣṭa vēṭhīnē tēnē janama āpyō, tēnā garbha anē dudha chōḍavavānō samayagāḷō trīsa mahīnānō chē, tyāṁ sudhī kē jyārē tē pōtānī pukhtavayē anē cālīsa varṣē pahōn̄cayō tō kahēvā lāgyō “hē mārā pālanahāra! Manē sadabudhdhi āpa kē huṁ tārī tē nē'amata nō ābhāra mānuṁ jē tē mārā para anē mārā mātā-pitā para ināma karī chē, anē huṁ ēvā sadakāryō karūṁ jēnāthī tuṁ prasanna thāya anē tuṁ mārī santānanē paṇa prāmāṇīka banāva, huṁ tārī tarapha ja māphī māṅgu chuṁ anē huṁ musalamānō mānthī chuṁ
અને અમે માનવીને પોતાના માતા-પિતા સાથે સદવર્તન કરવાનો આદેશ આપ્યો છે, તેની માઁ એ તેને કષ્ટ વેઠીને ગર્ભમાં રાખ્યો અને કષ્ટ વેઠીને તેને જનમ આપ્યો, તેના ગર્ભ અને દુધ છોડવવાનો સમયગાળો ત્રીસ મહીનાનો છે, ત્યાં સુધી કે જ્યારે તે પોતાની પુખ્તવયે અને ચાલીસ વર્ષે પહોંચયો તો કહેવા લાગ્યો “ હે મારા પાલનહાર ! મને સદબુધ્ધિ આપ કે હું તારી તે નેઅમત નો આભાર માનું જે તે મારા પર અને મારા માતા-પિતા પર ઇનામ કરી છે, અને હું એવા સદકાર્યો કરૂં જેનાથી તું પ્રસન્ન થાય અને તું મારી સંતાનને પણ પ્રામાણીક બનાવ, હું તારી તરફ જ માફી માંગુ છું અને હું મુસલમાનો માંથી છું
Hausa
Kuma Mun yi wasiyya ga mutum* game da mahaifansa biyu da kyautatawa, uwarsa ta yi cikinsa wahala, kuma ta haife shi wahala. cikinsa da yayensa wata talatin. Har a lokacin da ya kai ga mafi ƙarfinsa, kuma ya kai shekara arba'in, ya ce: "Ya Ubangijina! Ka kange nidomin in gode wa ni'imarKa, wadda Ka ni'imta a kaina da kuma a kan mahaifana biyu, kuma domin in aikata aikin ƙwarai wanda Kake yarda da shi, kuma Ka kyautata mini a cikin zuriyata. Lalle ni, na tuba zuwa gare Ka, kuma lalle ni, ina daga masu sallamawa (ga umurninKa)
Kuma Mun yi wasiyya ga mutum* game da mahaifansa biyu da kyautatãwa, uwarsa tã yi cikinsa wahala, kuma ta haife shi wahala. cikinsa da yãyensa watã talãtin. Har a lõkacin da ya kai ga mafi ƙarfinsa, kuma ya kai shẽkara arba'in, ya ce: "Ya Ubangijĩna! Ka kange nidõmin in gõde wa ni'imarKa, wadda Ka ni'imta a kaina da kuma a kan mahaifãna biyu, kuma dõmin in aikata aikin ƙwarai wanda Kake yarda da shi, kuma Ka kyautata mini a cikin zuriyata. Lalle nĩ, nã tũba zuwa gare Ka, kuma lalle ni, inã daga mãsu sallamãwa (ga umurninKa)
Kuma Mun yi wasiyya ga mutum game da mahaifansa biyu da kyautatawa, uwarsa ta yi cikinsa wahala, kuma ta haife shi wahala. cikinsa da yayensa wata talatin. Har a lokacin da ya kai ga mafi ƙarfinsa, kuma ya kai shekara arba'in, ya ce: "Ya Ubangijina! Ka kange nidomin in gode wa ni'imarKa, wadda Ka ni'imta a kaina da kuma a kan mahaifana biyu, kuma domin in aikata aikin ƙwarai wanda Kake yarda da shi, kuma Ka kyautata mini a cikin zuriyata. Lalle ni, na tuba zuwa gare Ka, kuma lalle ni, ina daga masu sallamawa (ga umurninKa)
Kuma Mun yi wasiyya ga mutum game da mahaifansa biyu da kyautatãwa, uwarsa tã yi cikinsa wahala, kuma ta haife shi wahala. cikinsa da yãyensa watã talãtin. Har a lõkacin da ya kai ga mafi ƙarfinsa, kuma ya kai shẽkara arba'in, ya ce: "Ya Ubangijĩna! Ka kange nidõmin in gõde wa ni'imarKa, wadda Ka ni'imta a kaina da kuma a kan mahaifãna biyu, kuma dõmin in aikata aikin ƙwarai wanda Kake yarda da shi, kuma Ka kyautata mini a cikin zuriyata. Lalle nĩ, nã tũba zuwa gare Ka, kuma lalle ni, inã daga mãsu sallamãwa (ga umurninKa)
Hebrew
אנו ציווינו על האדם להתייחס יפה להוריו. אמו נשאה אותו בסבל וילדה אותו בסבל. תקופת הריונו והיגמלו (מהיניקה) היא שלושים חודש. ובהגיעו לפרקו, וכשימלאו לו ארבעים שנה, אמר: “ריבוני! למדני והדרך אותי למען אודה לך על החסדים שגמלת לי ולהורי, ומעשים טוב ים אשר יהיו לרצון לך. וברכני בזרעי אחרי, כי שבתי אליך ואני מן המוסלמים (המתמסרים לאללה).”
אנו ציווינו על האדם להתייחס יפה להוריו. אמו נשאה אותו בסבל וילדה אותו בסבל. תקופת הריונו והיגמלו (מהיניקה) היא שלושים חודש. ובהגיעו לפרקו, וכשימלאו לו ארבעים שנה, אמר: "ריבוני! למדני והדרך אותי למען אודה לך על החסדים שגמלת לי ולהורי, ומעשים טובים אשר יהיו לרצון לך. וברכני בזרעי אחרי, כי שבתי אליך ואני מן המוסלמים (המתמסרים לאלוהים)
Hindi
aur hamane nirdesh diya hai manushy ko, apane maata-pita ke saath upakaar karane ka. use garbh mein rakha hai usakee maan ne duhkh jhelakar tatha janm diya use duhkh jhelakar tatha usake garbh mein rakhane tatha doodh chhudaane kee avadhi tees maheene rahee.[1] yahaan tak ki jab vah apanee pooree shakti ko pahuncha aur chaalees varsh ka hua, to kahane laagaah he mere paalanahaar! mujhe kshamata de ki krtagy rahoon tere us puraskaar ka, jo toone pradaan kiya hai mujhe tatha mere maata-pita ko. tatha aisa satkarm karoon, jisase too prasann ho jaaye tatha sudhaar de mere lie meree santaan ko, main dhyaanamagn ho gaya teree or tatha main nishchay muslimon mein se hoon
और हमने निर्देश दिया है मनुष्य को, अपने माता-पिता के साथ उपकार करने का। उसे गर्भ में रखा है उसकी माँ ने दुःख झेलकर तथा जन्म दिया उसे दुःख झेलकर तथा उसके गर्भ में रखने तथा दूध छुड़ाने की अवधि तीस महीने रही।[1] यहाँ तक कि जब वह अपनी पूरी शक्ति को पहुँचा और चालीस वर्ष का हुआ, तो कहने लागाः हे मेरे पालनहार! मुझे क्षमता दे कि कृतज्ञ रहूँ तेरे उस पुरस्कार का, जो तूने प्रदान किया है मुझे तथा मेरे माता-पिता को। तथा ऐसा सत्कर्म करूँ, जिससे तू प्रसन्न हो जाये तथा सुधार दे मेरे लिए मेरी संतान को, मैं ध्यानमग्न हो गया तेरी ओर तथा मैं निश्चय मुस्लिमों में से हूँ।
hamane manushy ko apane maan-baap ke saath achchha vyavahaar karane kee taakeed kee. usakee maan ne use (pet mein) takaleef ke saath uthae rakha aur use jana bhee takaleef ke saath. aur usake garbh kee avastha mein rahane aur doodh chhudaane kee avadhi tees maah hai, yahaan tak ki jab vah apanee pooree shakti ko pahuncha aur chaalees varsh ka hua to usane kaha, "ai mere rab! mujhe sambhaal ki main teree us anukampa ke prati krtagyata dikhaoon, jo tune mujhapar aur mere maan-baap par kee hai. aur yah ki main aisa achchha karm karoon jo tujhe priy ho aur mere lie meree santati mein bhalaee rakh de. main tere aage tauba karata hoon aur main muslim (aagyaakaaree) hoon.
हमने मनुष्य को अपने माँ-बाप के साथ अच्छा व्यवहार करने की ताकीद की। उसकी माँ ने उसे (पेट में) तकलीफ़ के साथ उठाए रखा और उसे जना भी तकलीफ़ के साथ। और उसके गर्भ की अवस्था में रहने और दूध छुड़ाने की अवधि तीस माह है, यहाँ तक कि जब वह अपनी पूरी शक्ति को पहुँचा और चालीस वर्ष का हुआ तो उसने कहा, "ऐ मेरे रब! मुझे सम्भाल कि मैं तेरी उस अनुकम्पा के प्रति कृतज्ञता दिखाऊँ, जो तुने मुझपर और मेरे माँ-बाप पर की है। और यह कि मैं ऐसा अच्छा कर्म करूँ जो तुझे प्रिय हो और मेरे लिए मेरी संतति में भलाई रख दे। मैं तेरे आगे तौबा करता हूँ औऱ मैं मुस्लिम (आज्ञाकारी) हूँ।
aur hamane insaan ko apane maan baap ke saath bhalaee karane ka hukm diya (kyon ki) usakee maan ne ranj hee kee haalat mein usako pet mein rakha aur ranj hee se usako jana aur usaka pet mein rahana aur usako doodh badhaee ke tees maheene hue yahaan tak ki jab apanee pooree javaanee ko pahunchata aur chaalees baras (ke sin) ko pahunchata hai to (khuda se) arz karata hai paravaradigaar to mujhe taufeeq ata pharama ki toone jo ehasaanaat mujh par aur mere vaaladain par kiye hain main un ehasaanon ka shukriya ada karoon aur ye (bhee taupheek de) ki main aisa nek kaam karoon jise too pasand kare aur mere lie meree aulaad mein sulaah va taqava paida kare teree taraph roojoo karata hoon aur main yaqeenan pharamaabaradaaro mein hoon
और हमने इन्सान को अपने माँ बाप के साथ भलाई करने का हुक्म दिया (क्यों कि) उसकी माँ ने रंज ही की हालत में उसको पेट में रखा और रंज ही से उसको जना और उसका पेट में रहना और उसको दूध बढ़ाई के तीस महीने हुए यहाँ तक कि जब अपनी पूरी जवानी को पहुँचता और चालीस बरस (के सिन) को पहुँचता है तो (ख़ुदा से) अर्ज़ करता है परवरदिगार तो मुझे तौफ़ीक़ अता फरमा कि तूने जो एहसानात मुझ पर और मेरे वालदैन पर किये हैं मैं उन एहसानों का शुक्रिया अदा करूँ और ये (भी तौफीक दे) कि मैं ऐसा नेक काम करूँ जिसे तू पसन्द करे और मेरे लिए मेरी औलाद में सुलाह व तक़वा पैदा करे तेरी तरफ रूजू करता हूँ और मैं यक़ीनन फरमाबरदारो में हूँ
Hungarian
Orokul hagytuk az embernek, hogy a szuleivel illendo modon banjon! Mivel az anyja kenyszerbol volt terhes es kenyszerbol szulte ot a vilagra. A vele valo terhessegtol az elvalasztasig harminc honap van. Mig eleri ereje teljet es eleri a negyvenedik evet es azt mondja: Uram! Arra osztonozz engem, hogy halas legyek a Te kegyedert, amit irantam es a szuleim irant gyakoroltal! (Es arra, hogy) Joravalo modon cselekedjem, amely elnyeri a Te tetszesedet! Es az utodaimban tegy engem boldogulova! Hozzad fordulok megbanasommal. Es en a magukat alavetok kozul valo vagyok (muzulman)
Örökül hagytuk az embernek, hogy a szüleivel illendő módon bánjon! Mivel az anyja kényszerből volt terhes és kényszerből szülte öt a világra. A vele való terhességtől az elválasztásig harminc hónap van. Míg eléri ereje teljét és eléri a negyvenedik évét és azt mondja: Uram! Arra ösztönözz engem, hogy hálás legyek a Te kegyedért, amit irántam és a szüleim iránt gyakoroltál! (És arra, hogy) Jóravaló módon cselekedjem, amely elnyeri a Te tetszésedet! És az utódaimban tégy engem boldogulóvá! Hozzád fordulok megbánásommal. És én a magukat alávetők közül való vagyok (muzulmán)
Indonesian
Dan Kami perintahkan kepada manusia agar berbuat baik kepada kedua orang tuanya. Ibunya telah mengandungnya dengan susah payah, dan melahirkannya dengan susah payah (pula). Masa mengandung sampai menyapihnya selama tiga puluh bulan, sehingga apabila dia (anak itu) telah dewasa dan umurnya mencapai empat puluh tahun dia berdoa, "Ya Tuhanku, berilah aku petunjuk agar aku dapat mensyukuri nikmat-Mu yang telah Engkau limpahkan kepadaku dan kepada kedua orang tuaku, dan agar aku dapat berbuat kebajikan yang Engkau ridai; dan berilah aku kebaikan yang akan mengalir sampai kepada anak cucuku. Sungguh, aku bertobat kepada Engkau, dan sungguh aku termasuk orang muslim
(Kami perintahkan kepada manusia supaya berbuat baik kepada dua orang ibu bapaknya) menurut suatu qiraat lafal Ihsaan dibaca Husnan; maksudnya: Kami perintahkan manusia supaya berbuat baik kepada kedua orang tuanya. Lafal Ihsaanan adalah Mashdar yang dinashabkan oleh Fi'ilnya yang diperkirakan keberadaannya; demikian pula penjabarannya bila dibaca Husnan (ibunya mengandungnya dengan susah payah dan melahirkannya dengan susah pula) artinya penuh dengan susah payah. (Mengandungnya sampai menyapihnya) dari penyusuannya (adalah tiga puluh bulan) yakni dalam masa enam bulan sebagai batas yang paling minim bagi mengandung, sedangkan sisanya dua puluh empat bulan, yaitu lama masa penyusuan yang maksimal. Menurut suatu pendapat disebutkan bahwa jika sang ibu mengandungnya selama enam bulan atau sembilan bulan, maka sisanya adalah masa penyusuan (sehingga) menunjukkan makna Ghayah bagi jumlah yang diperkirakan keberadaannya, yakni dia hidup sehingga (apabila dia telah dewasa) yang dimaksud dengan pengertian dewasa ialah kekuatan fisik dan akal serta inteligensinya telah sempurna yaitu sekitar usia tiga puluh tiga tahun atau tiga puluh tahun (dan umurnya sampai empat puluh tahun) yakni genap mencapai empat puluh tahun, dalam usia ini seseorang telah mencapai batas maksimal kedewasaannya (ia berdoa, "Ya Rabbku!) dan seterusnya. Ayat ini diturunkan berkenaan dengan Abu Bakar Ash-Shiddiq, yaitu sewaktu usianya mencapai empat puluh tahun sesudah dua tahun Nabi saw. diangkat menjadi rasul. Lalu ia beriman kepada Nabi saw. lalu beriman pula kedua orang tuanya, lalu menyusul anaknya yang bernama Abdurrahman, lalu cucunya yang bernama Atiq (Tunjukilah aku) maksudnya berilah ilham (untuk mensyukuri nikmat Engkau yang telah Engkau berikan) nikmat tersebut (kepadaku dan kepada ibu bapakku) yaitu nikmat tauhid (dan supaya aku dapat berbuat amal saleh yang Engkau ridai) maka Abu Bakar segera memerdekakan sembilan orang hamba sahaya yang beriman; mereka disiksa karena memeluk agama Allah (berilah kebaikan kepadaku dengan memberi kebaikan kepada cucuku) maka semua anak cucunya adalah orang-orang yang beriman. (Sesungguhnya aku bertobat kepada Engkau dan sesungguhnya aku termasuk orang-orang yang berserah diri)
Kami perintahkan kepada manusia supaya berbuat baik kepada dua orang ibu bapaknya, ibunya mengandungnya dengan susah payah, dan melahirkannya dengan susah payah (pula). Mengandungnya sampai menyapihnya adalah tiga puluh bulan, sehingga apabila dia telah dewasa dan umurnya sampai empat puluh tahun, ia berdo`a, "Ya Tuhan-ku, tunjukilah aku untuk mensyukuri nikmat Engkau yang telah Engkau berikan kepadaku dan kepada ibu bapakku dan supaya aku dapat berbuat amal yang saleh yang Engkau ridai; berilah kebaikan kepadaku dengan (memberi kebaikan) kepada anak cucuku. Sesungguhnya aku bertobat kepada Engkau dan sesungguhnya aku termasuk orang-orang yang berserah diri
Kami memerintahkan kepada manusia untuk berbuat baik kepada kedua orangtuanya. Ibunya telah mengandung dan melahirkannya dengan susah payah. Pada masa mengandung dan menyapihnya--yang berlangsung selama tiga puluh bulan--sang ibu merasakan berbagai penderitaan. Ketika sang anak telah menginjak dewasa dan umurnya sampai empat puluh tahun, ia berdoa, "Ya Tuhanku, berilah aku petunjuk untuk mensyukuri nikmat-Mu yang telah Engkau berikan kepadaku dan kepada kedua orangtuaku. Berilah aku petunjuk untuk selalu melakukan amal kebaikan yang Engkau ridai. Jadikanlah anak keturunanku sebagai orang yang saleh. Sesungguhnya aku bertobat kepada-Mu dari segala dosa, dan aku termasuk orang yang berserah diri kepada-Mu. "(1). (1) Berdasarkan ayat ini, dapat diketahui bahwa masa mengandung setidaknya berlangsung selama enam bulan. Disebutkan bahwa masa mengandung dan masa menyusui (sampai dengan masa sapih) berlangsung selama 30 bulan. Sementara, dalam surat Luqmân ayat 14, disebutkan bahwa masa menyusui berlangsung selama dua tahun (24 bulan) Dalam dalam surat al-Baqarah ayat 233 disebutkan juga bahwa masa menyusui berlangsung selama dua tahun penuh. Maka, kalau masa mengandung dan masa menyusui--yaitu 30 bulan--itu dikurangi masa menyusui saja--yaitu 24 bulan--dapat diketahui bahwa masa mengandung adalah enam bulan. Dan hal ini sesuai dengan penemuan ilmiah bahwa seorang bayi yang lahir pada usia kehamilan enam bulan dapat hidup
Kami perintahkan kepada manusia agar berbuat baik kepada kedua orang tuanya. Ibunya mengandungnya dengan susah payah, dan melahirkannya dengan susah payah (pula). Masa mengandung sampai menyapihnya selama tiga puluh bulan, sehingga apabila dia (anak itu) telah dewasa dan umurnya mencapai empat puluh tahun, dia berdoa, "Ya Tuhanku, berilah aku petunjuk agar aku dapat mensyukuri nikmat-Mu yang telah Engkau limpahkan kepadaku dan kepada kedua orang tuaku, dan agar aku dapat berbuat kebajikan yang Engkau ridai; dan berilah aku kebaikan yang akan mengalir sampai kepada anak cucuku. Sungguh, aku bertaubat kepada Engkau, dan sungguh, aku termasuk orang muslim
Dan Kami perintahkan kepada manusia agar berbuat baik kepada kedua orang tuanya. Ibunya telah mengandungnya dengan susah payah, dan melahirkannya dengan susah payah (pula). Masa mengandung sampai menyapihnya selama tiga puluh bulan, sehingga apabila dia (anak itu) telah dewasa dan umurnya mencapai empat puluh tahun dia berdoa, “Ya Tuhanku, berilah aku petunjuk agar aku dapat mensyukuri nikmat-Mu yang telah Engkau limpahkan kepadaku dan kepada kedua orang tuaku dan agar aku dapat berbuat kebajikan yang Engkau ridhai; dan berilah aku kebaikan yang akan mengalir sampai kepada anak cucuku. Sesungguhnya aku bertobat kepada Engkau dan sungguh, aku termasuk orang muslim.”
Iranun
na piyanginsana Ami ko Manosiya so (Kaphiyapiya i ko) mbala a lokus iyan sa samporna a kaphiyapiya: Ini kaogat sukaniyan i Ina iyan sa marugun, go inimbawata iyan sa marugun. Na so kiyaawidi niyan non, go so kiyapakagunuka-on somoso na tulo polo Olan. Taman sa igira-a minisampai ko kakhasad iyan go i sampai sa pat polo ragon, na Tharo-on niyan: Kadnan ko! Ilahamun Ka rakun so kapakapanalamat Akun ko Limo o Ka, a so ini Pangalimo o Ka rakun, go so mbala a lokus akun, go so Kapakapagamal Akun sa mapiya a Masowat Ka on, go Tanorangka Rakun so manga Moriyatao Akun; Mata-an! A Sakun na mithaobat Ako Ruka, go Mata-an! A Sakun na pud ko Mimbabayorantang (Ruka)
Italian
Abbiamo ordinato all'uomo la bonta verso i genitori: sua madre lo ha portato con fatica e con fatica lo ha partorito. Gravidanza e svezzamento durano trenta mesi. Quando raggiunge la maturita ed e giunto ai quarant'anni dice: “Signore, dammi modo di renderti grazia del favore di cui hai colmato me e i miei genitori, affinche compia il bene di cui Ti compiaci e concedimi una discendenza onesta. Io mi volgo pentito a Te e sono uno dei sottomessi”
Abbiamo ordinato all'uomo la bontà verso i genitori: sua madre lo ha portato con fatica e con fatica lo ha partorito. Gravidanza e svezzamento durano trenta mesi. Quando raggiunge la maturità ed è giunto ai quarant'anni dice: “Signore, dammi modo di renderti grazia del favore di cui hai colmato me e i miei genitori, affinché compia il bene di cui Ti compiaci e concedimi una discendenza onesta. Io mi volgo pentito a Te e sono uno dei sottomessi”
Japanese
Ware wa, ryoshin ni taishi yasashiku suru yo hito ni meijita. Haha wa kaitai ni kurushimi, sono bunben ni kurushimu. Kaitai shite kara rinyu sa seru made 30-kagetsu kakaru. Sorekara kare ga jubun'na chikara o sonaeru nenpai ni tasshi, sorekara 40-sai ni mo naru to,`omo yo, watashi to ryoshin ni taishite, anata ga onmegumi kudasa reta onkei ni kansha sa sete kudasai. Mata anata no o yorokobi ni azukaru yo, watashi ga, zenko ni isoshimu yo ni shite kudasai. Mata shison mo, kofuku ni shite kudasai. Watashi wa kaigo shite anata no omoto ni kaerimasu. Hontoni watashi wa, fukuju, kie suru monodesu.' To iu yo ni naru
Ware wa, ryōshin ni taishi yasashiku suru yō hito ni meijita. Haha wa kaitai ni kurushimi, sono bunben ni kurushimu. Kaitai shite kara rinyū sa seru made 30-kagetsu kakaru. Sorekara kare ga jūbun'na chikara o sonaeru nenpai ni tasshi, sorekara 40-sai ni mo naru to,`omo yo, watashi to ryōshin ni taishite, anata ga onmegumi kudasa reta onkei ni kansha sa sete kudasai. Mata anata no o yorokobi ni azukaru yō, watashi ga, zenkō ni isoshimu yō ni shite kudasai. Mata shison mo, kōfuku ni shite kudasai. Watashi wa kaigo shite anata no omoto ni kaerimasu. Hontōni watashi wa, fukujū, kie suru monodesu.' To iu yō ni naru
われは，両親に対し優しくするよう人間に命じた。母は懐胎に苦しみ，その分娩に苦しむ。懐胎してから離乳させるまで30ヶ月かかる。それからかれが十分な力を備える年配に達し，それから40歳にもなると，「主よ，わたしと両親に対して，あなたが御恵み下された恩恵に感謝させて下さい。またあなたの御喜びにあずかるよう，わたしが，善行に勤しむようにして下さい。また子孫も，幸福にして下さい。わたしは悔悟してあなたの御許に帰ります。本当にわたしは，服従，帰依する者です。」と言うようになる。
Javanese
Dhawuhing Ingsun Allah marang manungsa, "Padha tresnaha lan gawea becik marang wong tuane loro. Awit manungsa mau dikandhut ana wetenge biyunge lan dilahirake kanthi rekasa. Awit anggone diwetengake nganti tekan penyapihane lawase sasi. Bareng bayi mau wis tua lan wis tekan umur tahun munjuk ing Allah, "Dhuh Pangeran, Paduka mugi paringa pitedah ngebahna manah kula ingkang ngantos kawula syukur dhateng paring paduka kabingahan ingkang Paduka paringaken dhumateng kawula soho tiyang sepuh kawula kekalih, punapa dene supados kawula nglampahi pendamel sahe ingkang dados keparingipn kersa panjenengan. Para turun kula mugi panjenengan dadosaken sahe kawula tobat lan kawula punika tiyang Islam
Dhawuhing Ingsun Allah marang manungsa, "Padha tresnaha lan gawea becik marang wong tuane loro. Awit manungsa mau dikandhut ana wetenge biyunge lan dilahirake kanthi rekasa. Awit anggone diwetengake nganti tekan penyapihane lawase sasi. Bareng bayi mau wis tua lan wis tekan umur tahun munjuk ing Allah, "Dhuh Pangeran, Paduka mugi paringa pitedah ngebahna manah kula ingkang ngantos kawula syukur dhateng paring paduka kabingahan ingkang Paduka paringaken dhumateng kawula soho tiyang sepuh kawula kekalih, punapa dene supados kawula nglampahi pendamel sahe ingkang dados keparingipn kersa panjenengan. Para turun kula mugi panjenengan dadosaken sahe kawula tobat lan kawula punika tiyang Islam
Kannada
navu avarige bahala spastavada adesagalannu nididdevu. Adare tam'ma balige jnanavu banda balika avaru kevala paraspara hagetanadindagi bhinnabhipraya talidaru
nāvu avarige bahaḷa spaṣṭavāda ādēśagaḷannu nīḍiddevu. Ādare tam'ma baḷige jñānavu banda baḷika avaru kēvala paraspara hagetanadindāgi bhinnābhiprāya tāḷidaru
ನಾವು ಅವರಿಗೆ ಬಹಳ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಆದೇಶಗಳನ್ನು ನೀಡಿದ್ದೆವು. ಆದರೆ ತಮ್ಮ ಬಳಿಗೆ ಜ್ಞಾನವು ಬಂದ ಬಳಿಕ ಅವರು ಕೇವಲ ಪರಸ್ಪರ ಹಗೆತನದಿಂದಾಗಿ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ತಾಳಿದರು
Kazakh
Adam balasına, ake-sesesine jaqsılıq istewdi nusqadıq. Oytkeni sesesi onı zorga koterip, areq bosanadı. Sonday-aq ogan jukti bolw, (sutten) ayırw otız ay. Aqır ol, erjetip, qırıq jasqa ulasqan kezde: "Rabbım! Ozime ake-seseme bergen nıgmetterine sukirlik etwimdi, ozin razı bolatın tuzw gamal istewimdi magan nasip ete kor! Menin urpaqtarımdı da tuzelt. Sın maninde, men tawbe qıldım. Arine men boy usınwsılardanmın" dedi
Adam balasına, äke-şeşesine jaqsılıq istewdi nusqadıq. Öytkeni şeşesi onı zorğa köterip, äreq bosanadı. Sonday-aq oğan jükti bolw, (sütten) ayırw otız ay. Aqır ol, erjetip, qırıq jasqa ulasqan kezde: "Rabbım! Özime äke-şeşeme bergen nığmetteriñe şükirlik etwimdi, öziñ razı bolatın tüzw ğamal istewimdi mağan näsip ete kör! Meniñ urpaqtarımdı da tüzelt. Şın mäninde, men täwbe qıldım. Ärïne men boy usınwşılardanmın" dedi
Адам баласына, әке-шешесіне жақсылық істеуді нұсқадық. Өйткені шешесі оны зорға көтеріп, әреқ босанады. Сондай-ақ оған жүкті болу, (сүттен) айыру отыз ай. Ақыр ол, ержетіп, қырық жасқа ұласқан кезде: "Раббым! Өзіме әке-шешеме берген нығметтеріңе шүкірлік етуімді, өзің разы болатын түзу ғамал істеуімді маған нәсіп ете көр! Менің ұрпақтарымды да түзелт. Шын мәнінде, мен тәубе қылдым. Әрине мен бой ұсынушыларданмын" деді
Biz adam balasına ata-anasına jaqsılıqtı ıqılaspen jasawdı osiet etip tapsırdıq. Anası onı / qursagında / awırlıqpen koterip jane onı qinalıp bosanadı. Onın juktilik jane sutten ayırwı - otız ay. Al, qasan ol kemeline kelip, ari qırıq jasqa tolgan kezde: «Rabbım! Magan ozime jane ata-anama bergen igiligin usin sukir etwimdi / algıs, razılıq bildirwimdi / jane Ozin razı bolatın izgi amal istewimdi juregime kirgizip, nasip et. Ari menin usin urpagımdı izgilerden etkin. Men kunadan bas tartıp, Ozine boysunwga qayttım / tawbe ettim / . Men - musılmandardanmın / boysunwsılardanmın / », - deydi
Biz adam balasına ata-anasına jaqsılıqtı ıqılaspen jasawdı ösïet etip tapsırdıq. Anası onı / qursağında / awırlıqpen köterip jäne onı qïnalıp bosanadı. Onıñ jüktilik jäne sütten ayırwı - otız ay. Al, qaşan ol kemeline kelip, äri qırıq jasqa tolğan kezde: «Rabbım! Mağan özime jäne ata-anama bergen ïgiligiñ üşin şükir etwimdi / alğıs, razılıq bildirwimdi / jäne Öziñ razı bolatın izgi amal istewimdi jüregime kirgizip, näsip et. Äri meniñ üşin urpağımdı izgilerden etkin. Men künädan bas tartıp, Öziñe boysunwğa qayttım / täwbe ettim / . Men - musılmandardanmın / boysunwşılardanmın / », - deydi
Біз адам баласына ата-анасына жақсылықты ықыласпен жасауды өсиет етіп тапсырдық. Анасы оны / құрсағында / ауырлықпен көтеріп және оны қиналып босанады. Оның жүктілік және сүттен айыруы - отыз ай. Ал, қашан ол кемеліне келіп, әрі қырық жасқа толған кезде: «Раббым! Маған өзіме және ата-анама берген игілігің үшін шүкір етуімді / алғыс, разылық білдіруімді / және Өзің разы болатын ізгі амал істеуімді жүрегіме кіргізіп, нәсіп ет. Әрі менің үшін ұрпағымды ізгілерден еткін. Мен күнәдан бас тартып, Өзіңе бойсұнуға қайттым / тәубе еттім / . Мен - мұсылмандарданмын / бойсұнушыларданмын / », - дейді
Kendayan
Man kami parentahatn ka’ talino agar babuat baik ka’ kadua urakng tuhanya, uwe’nya udah mabuntingangannya mang susah payah, man maranakkatnnya mang susah paya (uga’). Masa mabuntingannya sampe ngoannya salama talu puluh bulatn, sahingga kade’ ia (anak koa) udah aya’ man omor mancape’ ampat puluh tahutn, ia bado’a, “Oh Tuhanku, bare’lah aku patunjuk agar aku dapat nyukuri’ nikmat kita’ nang udah kita’ limpahatn ka’ aku man ka’ kadua urakng tuhaku, man agar aku dapat babauat kabakade’tn nang kita’ ridha’i’, man bare’lah aku kabaikatn nang akan mangalir sampe’ ka anak ucu’ku. Sungguh, akubatobat ka’ kita’ man sungguh, aku tamasok urakng muslim”
Khmer
haey yeung ban nenam mnoussa lok aoy thveula champoh aupouk mdeay robsa ke . mdeay robsa ke ban ppoh ke daoy lombak ning ban brasaut ke daoy lombak bamphot . haey kar ppoh ke ning kar chhb bambaw ke ku mean rypel samseb khe . louh nowpel delke thom doeng kdei ning nowpel delke krob ayou seseb chhnam ke ban buongsuong som tha ao mcheasa robsakhnhom. saum trong me tda thveu aoy khnhom cheh doengkoun champoh nie k meat robsa trong del trong ban bratan mk leu roub khnhom ning towleu aupoukamdeay robsakhnhom ning daembi aoy khnhom thveu ampeula troemotrauv del trong penh chetd vea haey saum trong me tda chuoy keloma roub khnhom nowknong vongsaotrakaul robsakhnhom phng . pitabrakd nasa khnhom ban sarphap tosakamhosa champoh trong ( del khnhom ban sang kanlongomk) haey pitabrakd nasa khnhom sthet knong chamnaom anak del braklkhluon champoh trong
ហើយយើងបានណែនាំមនុស្សលោកឱ្យធ្វើល្អចំពោះឪពុក ម្ដាយរបស់គេ។ ម្ដាយរបស់គេបានពពោះគេដោយលំបាក និងបាន ប្រសូតគេដោយលំបាកបំផុត។ ហើយការពពោះគេ និងការឈប់ បំបៅគេគឺមានរយៈពេលសាមសិបខែ។ លុះនៅពេលដែលគេធំដឹង ក្ដី និងនៅពេលដែលគេគ្រប់អាយុសែសិបឆ្នាំ គេបានបួងសួងសុំថាៈ ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ. សូមទ្រង់មេត្ដាធ្វើឱ្យខ្ញុំចេះដឹងគុណចំពោះនៀកម៉ាត់ របស់ទ្រង់ដែលទ្រង់បានប្រទានមកលើរូបខ្ញុំ និងទៅលើឪពុកម្ដាយ របស់ខ្ញុំ និងដើម្បីឱ្យខ្ញុំធ្វើអំពើល្អត្រឹមត្រូវដែលទ្រង់ពេញចិត្ដវា ហើយសូមទ្រង់មេត្ដាជួយកែលំអរូបខ្ញុំនៅក្នុងវង្សត្រកូលរបស់ខ្ញុំ ផង។ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំបានសារភាពទោសកំហុសចំពោះទ្រង់ (ដែលខ្ញុំបានសាងកន្លងមក) ហើយពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំស្ថិតក្នុង ចំណោមអ្នកដែលប្រគល់ខ្លួនចំពោះទ្រង់។
Kinyarwanda
Twanategetse umuntu kugirira neza ababyeyi be. Nyina yamutwitanye umuruho wiyongera ku wundi; kumutwita no kumucutsa mu gihe kingana n’amezi mirongo itatu, kugeza ubwo agera mu gihe cy’ubukure akanagera ku myaka mirongo ine; maze akavuga ati "Nyagasani wanjye! Nshoboza gushimira ingabire zawe wampundagajeho, njye n’ababyeyi banjye, (unanshoboze) gukora ibitunganye wishimira, kandi unantunganyirize urubyaro. Mu by’ukuri, nkwicujijeho kandi rwose ndi mu bicisha bugufi (Abayisilamu)
Twanategetse umuntu kugirira neza ababyeyi be. Nyina yamutwitanye umuruho anamubyarana umuruho; kumutwita no kumucutsa mu gihe kingana n’amezi mirongo itatu, kugeza ubwo agera mu gihe cy’ubukure akanagera ku myaka mirongo ine; maze akavuga ati “Nyagasani wanjye! Nshoboza gushimira ingabire zawe wampundagajeho, njye n’ababyeyi banjye, (unanshoboze) gukora ibitunganye wishimira, kandi unantunganyirize urubyaro. Mu by’ukuri nkwicujijeho kandi rwose ndi mu bicisha bugufi (Abayisilamu).”
Kirghiz
Jana Biz insanga, oz ata-enesine jaksılık kıluunu osuyat kıldık. Apası anı kıynalıp boyunda kotorup, kıynalıp torodu. Anı (boyunda) kotoruu jana (sutton) ajıratuu ubaktısı otuz ay.! Emi, al kacan baralına jetip, kırk jaska cıkkanda ayttı: «O, Rabbim! Maga jana ata-eneme bergen neematıŋa sugur kıluum ucun jana Ozuŋdu ıraazı kıla turgan salih amaldardı kıluum ucun maga ilham ber! Jana menin urpaktarımdı da salih (kisilerden) kılgaysıŋ! Men saga tooba kıldım. Jana men musulmandardanmın!»
Jana Biz insanga, öz ata-enesine jakşılık kıluunu osuyat kıldık. Apası anı kıynalıp boyunda kötörüp, kıynalıp törödü. Anı (boyunda) kötörüü jana (süttön) ajıratuu ubaktısı otuz ay.! Emi, al kaçan baralına jetip, kırk jaşka çıkkanda ayttı: «O, Rabbim! Maga jana ata-eneme bergen neematıŋa şügür kıluum üçün jana Özüŋdü ıraazı kıla turgan salih amaldardı kıluum üçün maga ilham ber! Jana menin urpaktarımdı da salih (kişilerden) kılgaysıŋ! Men saga tooba kıldım. Jana men musulmandardanmın!»
Жана Биз инсанга, өз ата-энесине жакшылык кылууну осуят кылдык. Апасы аны кыйналып боюнда көтөрүп, кыйналып төрөдү. Аны (боюнда) көтөрүү жана (сүттөн) ажыратуу убактысы отуз ай.! Эми, ал качан баралына жетип, кырк жашка чыкканда айтты: «О, Раббим! Мага жана ата-энеме берген нээматыңа шүгүр кылуум үчүн жана Өзүңдү ыраазы кыла турган салих амалдарды кылуум үчүн мага илхам бер! Жана менин урпактарымды да салих (кишилерден) кылгайсың! Мен сага тооба кылдым. Жана мен мусулмандарданмын!»
Korean
hananim-eun bumo-ege hyodohalaingan-ege malsseumhasyeossnola eomeonineun gotong-eulo ingtaehasa gotong-eulo chulsan hamyeo imsinhan gigangwa yang-yughaneun gi gan-i samsibgaewol-ila geuga seongnyeon-i doego nai sasib-i doemyeon juyeo dangsin kkeseo jeowa geuligo jeoui bumo-ege bepul-eo jusin dangsin-ui eunhyee jeolo hayeogeum gamsahadolog hayeo jusoseo geuligo dangsin-i gippeohasil uiloun il-eul hago jeoui husondo uiloun ja deul-i doedolog hayeo jusoseo sillo jeo neun dangsinkke hoegaehamyeo dangsinkke sunjong hanaida
하나님은 부모에게 효도하라인간에게 말씀하셨노라 어머니는 고통으로 잉태하사 고통으로 출산 하며 임신한 기간과 양육하는 기 간이 삼십개월이라 그가 성년이 되고 나이 사십이 되면 주여 당신 께서 저와 그리고 저의 부모에게 베풀어 주신 당신의 은혜에 저로 하여금 감사하도록 하여 주소서 그리고 당신이 기뻐하실 의로운 일을 하고 저의 후손도 의로운 자 들이 되도록 하여 주소서 실로 저 는 당신께 회개하며 당신께 순종 하나이다
hananim-eun bumo-ege hyodohalaingan-ege malsseumhasyeossnola eomeonineun gotong-eulo ingtaehasa gotong-eulo chulsan hamyeo imsinhan gigangwa yang-yughaneun gi gan-i samsibgaewol-ila geuga seongnyeon-i doego nai sasib-i doemyeon juyeo dangsin kkeseo jeowa geuligo jeoui bumo-ege bepul-eo jusin dangsin-ui eunhyee jeolo hayeogeum gamsahadolog hayeo jusoseo geuligo dangsin-i gippeohasil uiloun il-eul hago jeoui husondo uiloun ja deul-i doedolog hayeo jusoseo sillo jeo neun dangsinkke hoegaehamyeo dangsinkke sunjong hanaida
하나님은 부모에게 효도하라인간에게 말씀하셨노라 어머니는 고통으로 잉태하사 고통으로 출산 하며 임신한 기간과 양육하는 기 간이 삼십개월이라 그가 성년이 되고 나이 사십이 되면 주여 당신 께서 저와 그리고 저의 부모에게 베풀어 주신 당신의 은혜에 저로 하여금 감사하도록 하여 주소서 그리고 당신이 기뻐하실 의로운 일을 하고 저의 후손도 의로운 자 들이 되도록 하여 주소서 실로 저 는 당신께 회개하며 당신께 순종 하나이다
Kurdish
ئێمه فهرمانمان بهئادهمیزاد داوهکه چاکهکارو چاک ڕهفتار بێت لهگهڵ دایک و باوکیدا، دایکی بهئازارهوه ههڵی گرتووهو بهدهم ئێش و ئازارهوهبوویهتی، سک پربوون و لهشیر بڕینهوهی سی دانه مانگی خایاندوون.. ههتا کاتێک ئینسان دهگاته حاڵهتی توندوتۆڵی و توانایی و تهمهنی چڵ ساڵی ( ئهوسا ئیتر حهق وایه ئهم دۆعایه بکاتهیهکێک لهوێردهکانی سهر زاری و ) بڵێت: پهروهردگار!! کۆمهکیم بکهو یارمهتیم بدهتا شوکرانهبژێر و سوپاسگوزاری ئهو نازو نیعمهتانه بم کهبهمن و دایک و باوکمت بهخشیوه، ههروهها یارمهتیم بدهلهو جۆره کاروکردهوهچاکانهئهنجام بدهم، کهتۆ پێی ڕازیت، داواکاریشم چاکهبڕوێنیت لهناو نهوهکانمدا لهبهر قازانجی خۆم ( چاکهی ههرکهس بهشی دایک و باوکی تیادایه ) بهڕاستی من گهڕاومهتهوه بۆلای تۆ، تا لهگوناههکانم خۆش ببیت و من لهموسڵمانانی گوێڕایهڵ و فهرمانبهردارم
وە ئێمە ئامۆژگاری ئادەمیمان کرد بە چاکە کردن لەگەڵ دایك وباوکیدا، دایکی بە ناڕەحەتی وئازارەوە ھەڵی گرتووە وە بەئازار وناڕەحەتیش بوویەتی، ماوەی دووگیان بوون (ی دایك) پێیەوە و لە شیر بڕینەوەی سی مانگە تا دەگاتە تافی لاوی (پێگەیشتوی لاشەیی و ژیری) و دەگاتە چل ساڵی، دەڵێ ئەی پەروەردگار ڕام بھێنە تا شوکرانە بژێری ئەو بەھرە ونیعمەتانەت بکەم کە ڕشتوتە بەسەر من و دایك وباوکمدا وە (ڕام بھێنە) کردەوەی چاك بکەم کە تۆ پێی ڕازی بیت، نەوەکانیشم چاك و صاڵح بکە، بێگومان بۆلای تۆ گەڕاومەتەوە وە بەڕاستی من لەموسوڵمانی گەردن کەچم
Kurmanji
Me li mirova þiret kiriye ku bi de u bave xwe qenci bike. Diya wi bi zor wi hilgirtiye u bi zor wi daniye. Hilgirtina wi u (ji þir) veqetina wi si meh e. Heya gava gihiþt heza xwe u gihiþt cihl saliye, got ku: "Perwerdekare min! tu hez bide min ez sipasi qenciye ku te bi min u de u bave min qenci kiriye bikim u ez kare baþ bikim ku tu pe qayil bibi u tu di nifþa min de ji min re baþi bike. Beguman ez bal te ve poþmam bumevegeriya me u beguman ez ji musilmana me
Me li mirova þîret kiriye ku bi dê û bavê xwe qencî bike. Diya wî bi zor wî hilgirtiye û bi zor wî daniye. Hilgirtina wî û (ji þîr) veqetina wî sî meh e. Heya gava gihîþt hêza xwe û gihîþt çihl saliyê, got ku: "Perwerdekarê min! tu hêz bide min ez sipasî qenciyê ku te bi min û dê û bavê min qencî kiriye bikim û ez karê baþ bikim ku tu pê qayil bibî û tu di nifþa min de ji min re baþî bike. Bêguman ez bal te ve poþmam bûmevegeriya me û bêguman ez ji musilmana me
Latin
Nos enjoined human est honor his parentes. His mater bore eum arduously dedit genitus to eum arduously took intimate care de eum 30 mensis! When he reaches maturity reaches saeculum de 40 he dictus My Dominus rectus me appreciate blessings Vos bestowed me my parentes perfecit righteous works ut please Vos! Let my infans est righteous alias! Ego repented Vos; ego est submitter
Lingala
Mpe topesaki mobeko na moto ete asalela baboti naye bolamu, mama naye amemaki zemi naye na mpasi mpe abotaki ye na mpasi, mpe zemi naye na komelisa ye kino akokisi sanza ntuku misato kino akomi makasi, mpe akokisi mbula ntuku minei alobi: Nkolo tika ete natondo yo тропа bolamu nayo osaleli ngai, mpe na baboti na ngai, mpe tika ete nasala mosala ya malamu oyo ekosepelisa yo, mpe bongisa libota na ngai. Ya soló natubeli epai nayo mpe ya sólo nazali okati ya baye bazali komisokia (bamizilima)
Luyia
Khwachelela omundu akholele abebusi bebe bibili amalayi, Nyina Mwana yamuchinga munda khukhusanda ne namwibula khukhunyakhana, okhumuchinga, munda nende okhumuleshesia okhununa ni emiesi amakhumi kataru, okhula ngala yola omundu omukhongo mana niyola emika amakhumi kane, naboola mbu: “Nyasaye wanje omulesi nyalile enyoole okhupa orio khutsimbaabasi tsitsio tsiawambelesia nende khu abebusi banje ne ekhole amalayi kakhuchamisia, ne ungasilie olwibulo lwanje, esie ndikanile khwiwe, ne esie toto endi mubasalamu.”
Macedonian
Човекот го задолживме на родителите свои добро да им прави; мајката негова со мака го носи и со мака го раѓа! А неговото носење и доење е триесет месеци. Па кога ќе ја достигне зрелоста своја и кога ќе наполни четириесет години, тој ќе рече: „Господару мој, упати ме да Ти бидам благодарен на Твојата благодат, која што си ми ја подарил мене и на моите родители, и да правам добро со коешто си Ти задоволен, и направи ги добри потомците мои! Јас навистина пред Тебе се покајувам и јас сум муслиман, предаден на Тебе.“
A i na covekot Nie vo vasiet mu ostavivme ubavo da se odnesuva kon roditelite svoi. Majkata negova so maka go nosese i so maka go rodi; go nosese i go doese trieset meseci. A koga ke sjakne i ke napolni cetirieset godini, veli: “Gospodare moj, ovozmozi mi da ti se zablagodaram na blagodatot "Gvoj so koj me opsipa, mene i roditelite moi, I da rabotam dobro so sto ke bides zadovolen i odredi potomstvoto moe da bide dobro. Jas, navistina, se kajam i jas sum megu muslimanite
A i na čovekot Nie vo vasiet mu ostavivme ubavo da se odnesuva kon roditelite svoi. Majkata negova so maka go noseše i so maka go rodi; go noseše i go doeše trieset meseci. A koga ḱe sjakne i ḱe napolni četirieset godini, veli: “Gospodare moj, ovozmoži mi da ti se zablagodaram na blagodatot "Gvoj so koj me opsipa, mene i roditelite moi, I da rabotam dobro so što ḱe bideš zadovolen i odredi potomstvoto moe da bide dobro. Jas, navistina, se kajam i jas sum meǵu muslimanite
А и на човекот Ние во васиет му оставивме убаво да се однесува кон родителите свои. Мајката негова со мака го носеше и со мака го роди; го носеше и го доеше триесет месеци. А кога ќе сјакне и ќе наполни четириесет години, вели: “Господаре мој, овозможи ми да ти се заблагодарам на благодатот "Гвој со кој ме опсипа, мене и родителите мои, И да работам добро со што ќе бидеш задоволен и одреди потомството мое да биде добро. Јас, навистина, се кајам и јас сум меѓу муслиманите
Malay
Dan Kami wajibkan manusia berbuat baik kepada kedua ibu bapanya; ibunya telah mengandungnya dengan menanggung susah payah dan telah melahirkannya dengan menanggung susah payah. Sedang tempoh mengandungnya beserta dengan tempoh menceraikan susunya ialah dalam masa tiga puluh bulan. Setelah ia besar sampai ke peringkat dewasa yang sempurna kekuatannya dan sampai ke peringkat umur empat puluh tahun, berdoalah ia dengan berkata: "Wahai Tuhanku, ilhamkanlah daku supaya tetap bersyukur akan nikmatmu yang engkau kurniakan kepadaku dan kepada ibu bapaku, dan supaya aku tetap mengerjakan amal soleh yang Engkau redai; dan jadikanlah sifat-sifat kebaikan meresap masuk ke dalam jiwa zuriat keturunanku. Sesungguhnya aku bertaubat kepadamu, dan sesungguhnya aku dari orang-orang Islam (yang tunduk patuh kepadamu)
Malayalam
tanre matapitakkaleat nallanilayil varttikkanamenn nam manusyaneat anusasiccirikkunnu. avanre matav prayasappettukeant avane garbham dharikkukayum, prayasappettukeant avane prasavikkukayum ceytu. avanre garbhakalavum mulakutinirttalum kuti muppat masakkalamakunnu. annane avan tanre purnnasakti prapikkukayum nalpat vayas'silettukayum ceytal iprakaram parayum: enre raksitave, enikkum enre matapitakkalkkum ni ceytu tannittulla anugrahattin nandikanikkuvanum ni trptippetunna salkarm'mam pravarttikkuvanum ni enikk praceadanam nalkename. enre santatikalil ni enikk nanmayuntakkittarikayum ceyyename. tirccayayum nan ninnilekk khediccumatanniyirikkunnu. tirccayayum nan kilpetunnavarute kuttattilakunnu
tanṟe mātāpitākkaḷēāṭ nallanilayil varttikkaṇamenn nāṁ manuṣyanēāṭ anuśāsiccirikkunnu. avanṟe mātāv prayāsappeṭṭukeāṇṭ avane garbhaṁ dharikkukayuṁ, prayāsappeṭṭukeāṇṭ avane prasavikkukayuṁ ceytu. avanṟe garbhakālavuṁ mulakuṭinirttaluṁ kūṭi muppat māsakkālamākunnu. aṅṅane avan tanṟe pūrṇṇaśakti prāpikkukayuṁ nālpat vayas'silettukayuṁ ceytāl iprakāraṁ paṟayuṁ: enṟe rakṣitāvē, enikkuṁ enṟe mātāpitākkaḷkkuṁ nī ceytu tanniṭṭuḷḷa anugrahattin nandikāṇikkuvānuṁ nī tr̥ptippeṭunna salkarm'maṁ pravarttikkuvānuṁ nī enikk pracēādanaṁ nalkēṇamē. enṟe santatikaḷil nī enikk nanmayuṇṭākkittarikayuṁ ceyyēṇamē. tīrccayāyuṁ ñān ninnilēkk khēdiccumaṭaṅṅiyirikkunnu. tīrccayāyuṁ ñān kīḻpeṭunnavaruṭe kūṭṭattilākunnu
തന്റെ മാതാപിതാക്കളോട് നല്ലനിലയില് വര്ത്തിക്കണമെന്ന് നാം മനുഷ്യനോട് അനുശാസിച്ചിരിക്കുന്നു. അവന്റെ മാതാവ് പ്രയാസപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവനെ ഗര്ഭം ധരിക്കുകയും, പ്രയാസപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവനെ പ്രസവിക്കുകയും ചെയ്തു. അവന്റെ ഗര്ഭകാലവും മുലകുടിനിര്ത്തലും കൂടി മുപ്പത് മാസക്കാലമാകുന്നു. അങ്ങനെ അവന് തന്റെ പൂര്ണ്ണശക്തി പ്രാപിക്കുകയും നാല്പത് വയസ്സിലെത്തുകയും ചെയ്താല് ഇപ്രകാരം പറയും: എന്റെ രക്ഷിതാവേ, എനിക്കും എന്റെ മാതാപിതാക്കള്ക്കും നീ ചെയ്തു തന്നിട്ടുള്ള അനുഗ്രഹത്തിന് നന്ദികാണിക്കുവാനും നീ തൃപ്തിപ്പെടുന്ന സല്കര്മ്മം പ്രവര്ത്തിക്കുവാനും നീ എനിക്ക് പ്രചോദനം നല്കേണമേ. എന്റെ സന്തതികളില് നീ എനിക്ക് നന്മയുണ്ടാക്കിത്തരികയും ചെയ്യേണമേ. തീര്ച്ചയായും ഞാന് നിന്നിലേക്ക് ഖേദിച്ചുമടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. തീര്ച്ചയായും ഞാന് കീഴ്പെടുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിലാകുന്നു
tanre matapitakkaleat nallanilayil varttikkanamenn nam manusyaneat anusasiccirikkunnu. avanre matav prayasappettukeant avane garbham dharikkukayum, prayasappettukeant avane prasavikkukayum ceytu. avanre garbhakalavum mulakutinirttalum kuti muppat masakkalamakunnu. annane avan tanre purnnasakti prapikkukayum nalpat vayas'silettukayum ceytal iprakaram parayum: enre raksitave, enikkum enre matapitakkalkkum ni ceytu tannittulla anugrahattin nandikanikkuvanum ni trptippetunna salkarm'mam pravarttikkuvanum ni enikk praceadanam nalkename. enre santatikalil ni enikk nanmayuntakkittarikayum ceyyename. tirccayayum nan ninnilekk khediccumatanniyirikkunnu. tirccayayum nan kilpetunnavarute kuttattilakunnu
tanṟe mātāpitākkaḷēāṭ nallanilayil varttikkaṇamenn nāṁ manuṣyanēāṭ anuśāsiccirikkunnu. avanṟe mātāv prayāsappeṭṭukeāṇṭ avane garbhaṁ dharikkukayuṁ, prayāsappeṭṭukeāṇṭ avane prasavikkukayuṁ ceytu. avanṟe garbhakālavuṁ mulakuṭinirttaluṁ kūṭi muppat māsakkālamākunnu. aṅṅane avan tanṟe pūrṇṇaśakti prāpikkukayuṁ nālpat vayas'silettukayuṁ ceytāl iprakāraṁ paṟayuṁ: enṟe rakṣitāvē, enikkuṁ enṟe mātāpitākkaḷkkuṁ nī ceytu tanniṭṭuḷḷa anugrahattin nandikāṇikkuvānuṁ nī tr̥ptippeṭunna salkarm'maṁ pravarttikkuvānuṁ nī enikk pracēādanaṁ nalkēṇamē. enṟe santatikaḷil nī enikk nanmayuṇṭākkittarikayuṁ ceyyēṇamē. tīrccayāyuṁ ñān ninnilēkk khēdiccumaṭaṅṅiyirikkunnu. tīrccayāyuṁ ñān kīḻpeṭunnavaruṭe kūṭṭattilākunnu
തന്റെ മാതാപിതാക്കളോട് നല്ലനിലയില് വര്ത്തിക്കണമെന്ന് നാം മനുഷ്യനോട് അനുശാസിച്ചിരിക്കുന്നു. അവന്റെ മാതാവ് പ്രയാസപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവനെ ഗര്ഭം ധരിക്കുകയും, പ്രയാസപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവനെ പ്രസവിക്കുകയും ചെയ്തു. അവന്റെ ഗര്ഭകാലവും മുലകുടിനിര്ത്തലും കൂടി മുപ്പത് മാസക്കാലമാകുന്നു. അങ്ങനെ അവന് തന്റെ പൂര്ണ്ണശക്തി പ്രാപിക്കുകയും നാല്പത് വയസ്സിലെത്തുകയും ചെയ്താല് ഇപ്രകാരം പറയും: എന്റെ രക്ഷിതാവേ, എനിക്കും എന്റെ മാതാപിതാക്കള്ക്കും നീ ചെയ്തു തന്നിട്ടുള്ള അനുഗ്രഹത്തിന് നന്ദികാണിക്കുവാനും നീ തൃപ്തിപ്പെടുന്ന സല്കര്മ്മം പ്രവര്ത്തിക്കുവാനും നീ എനിക്ക് പ്രചോദനം നല്കേണമേ. എന്റെ സന്തതികളില് നീ എനിക്ക് നന്മയുണ്ടാക്കിത്തരികയും ചെയ്യേണമേ. തീര്ച്ചയായും ഞാന് നിന്നിലേക്ക് ഖേദിച്ചുമടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. തീര്ച്ചയായും ഞാന് കീഴ്പെടുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിലാകുന്നു
matapitakkaleat nannayi varttikkanamenn nam manusyane upadesiccirikkunnu. klesatteateyan matav avane garbham cumannat. avane prasaviccatum prayasam sahiccutanne. garbhakalavum mulakutiyum kuti muppatu masam. avanannane karuttanavukayum nalpat vayas'savukayum ceytal innane prarthikkum: "enikkum enre matapitakkalkkum niyekiya anugrahannalkk nandi kanikkan niyenne tunaykkename; ninakku hitakaramaya sukrtam pravarttikkanum. enre makkalute karyattilum ni enikku nanma varuttename. nanita ninnilekku pascattapiccu matanniyirikkunnu. urappayum nan anusaranamullavaril pettavanan
mātāpitākkaḷēāṭ nannāyi varttikkaṇamenn nāṁ manuṣyane upadēśiccirikkunnu. kḷēśattēāṭeyāṇ mātāv avane garbhaṁ cumannat. avane prasaviccatuṁ prayāsaṁ sahiccutanne. garbhakālavuṁ mulakuṭiyuṁ kūṭi muppatu māsaṁ. avanaṅṅane karuttanāvukayuṁ nālpat vayas'sāvukayuṁ ceytāl iṅṅane prārthikkuṁ: "enikkuṁ enṟe mātāpitākkaḷkkuṁ nīyēkiya anugrahaṅṅaḷkk nandi kāṇikkān nīyenne tuṇaykkēṇamē; ninakku hitakaramāya sukr̥taṁ pravarttikkānuṁ. enṟe makkaḷuṭe kāryattiluṁ nī enikku nanma varuttēṇamē. ñānitā ninnilēkku paścāttapiccu maṭaṅṅiyirikkunnu. uṟappāyuṁ ñān anusaraṇamuḷḷavaril peṭṭavanāṇ
മാതാപിതാക്കളോട് നന്നായി വര്ത്തിക്കണമെന്ന് നാം മനുഷ്യനെ ഉപദേശിച്ചിരിക്കുന്നു. ക്ളേശത്തോടെയാണ് മാതാവ് അവനെ ഗര്ഭം ചുമന്നത്. അവനെ പ്രസവിച്ചതും പ്രയാസം സഹിച്ചുതന്നെ. ഗര്ഭകാലവും മുലകുടിയും കൂടി മുപ്പതു മാസം. അവനങ്ങനെ കരുത്തനാവുകയും നാല്പത് വയസ്സാവുകയും ചെയ്താല് ഇങ്ങനെ പ്രാര്ഥിക്കും: "എനിക്കും എന്റെ മാതാപിതാക്കള്ക്കും നീയേകിയ അനുഗ്രഹങ്ങള്ക്ക് നന്ദി കാണിക്കാന് നീയെന്നെ തുണയ്ക്കേണമേ; നിനക്കു ഹിതകരമായ സുകൃതം പ്രവര്ത്തിക്കാനും. എന്റെ മക്കളുടെ കാര്യത്തിലും നീ എനിക്കു നന്മ വരുത്തേണമേ. ഞാനിതാ നിന്നിലേക്കു പശ്ചാത്തപിച്ചു മടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഉറപ്പായും ഞാന് അനുസരണമുള്ളവരില് പെട്ടവനാണ്
Maltese
L-amar tagħna lill-bniedem huwa li juri tjubija mal- genituri tiegħu (u ma għandux jinsa li) ommu garritu (f'gufha) bi tbatija, u wellditu bi tbatija; jingarr (fi ħdan ommu) u jinfatam fi zmien tletin xahar. Imbagħad meta jilħaq l-aqwa tiegħu u jsir ta' erbgħin sena, huwa jgħid: SSidi, qangalni biex nizzik ħajr tal-grazzja tiegħek li sawwabt fuqi u fuq il-genituri tiegħi, u biex nagħmel il- gid li jogħgbok. U agħmel li nisli jkun gust. Jiena tassew niedem quddiemek, u jiena tabilħaqq mill-Misilmint
L-amar tagħna lill-bniedem huwa li juri tjubija mal- ġenituri tiegħu (u ma għandux jinsa li) ommu ġarritu (f'ġufha) bi tbatija, u wellditu bi tbatija; jinġarr (fi ħdan ommu) u jinfatam fi żmien tletin xahar. Imbagħad meta jilħaq l-aqwa tiegħu u jsir ta' erbgħin sena, huwa jgħid: SSidi, qangalni biex niżżik ħajr tal-grazzja tiegħek li sawwabt fuqi u fuq il-ġenituri tiegħi, u biex nagħmel il- ġid li jogħġbok. U agħmel li nisli jkun ġust. Jiena tassew niedem quddiemek, u jiena tabilħaqq mill-Misilmint
Maranao
Na piyanginsana Mi ko manosiya so (kaphiyapiya i ko) mbala a loks iyan sa samporna a kaphiyapiya: inikawgat skaniyani ina iyan sa margn, go inimbawata iyan sa margn. Na so kiya awidi niyan on, go so kiyapakagnka on somoso na tlo polo olan. Taman sa igira a minisampay ko kakhasad iyan go isampay sa pat polo ragon, na tharoon iyan: "Kadnan ko, ilahamn Ka rakn so kapakapanalamat akn ko limoo Ka, a so inipangalimoo Ka rakn, go so mbala a loks akn, go so kapakapagamal akn sa mapiya a masoat Ka on, go tanorang Ka rakn so manga moriyataw akn; mataan! a sakn na mithawbat ako Rka, go mataan! a sakn na pd ko mimbabayorantang (Rka)
Marathi
Ani amhi manasala, apalya mata-pityasi sadvartana karanyaca adesa dila ahe. Tyacya matene tyala kasta-yatana jheluna udarata thevale ani yatana sahana karuna tyala janma dila.1 Tyaci garbhadharana ani tyace dudha sodavinyaci mudata tisa mahin'yanci ahe.Yetheparyarnta ki jevha to apalya purna vayasa (taruna vayasa) ani calisa varsancya vayasa pohacala, tevha mhanu lagala, he majhya palanakartya! Mala tauphika (subud'dhi) de ki mi tujhya tya denagibaddala krtajnata vyakta karu sakave, ji tu mala ani majhya mata-pityasa pradana keli ahe ani he ki mi asi satkarme karavita, jyanni tu prasanna vhave ani tu majhya santatilahi neka sadacari banava. Mi tujhyakade laksa kendrita karato ani mi muslimampaiki ahe
Āṇi āmhī māṇasālā, āpalyā mātā-pityāśī sadvartana karaṇyācā ādēśa dilā āhē. Tyācyā mātēnē tyālā kaṣṭa-yātanā jhēlūna udarāta ṭhēvalē āṇi yātanā sahana karūna tyālā janma dilā.1 Tyācī garbhadhāraṇā āṇi tyācē dūdha sōḍaviṇyācī mudata tīsa mahin'yān̄cī āhē.Yēthēparyarnta kī jēvhā tō āpalyā pūrṇa vayāsa (taruṇa vayāsa) āṇi cāḷīsa varṣān̄cyā vayāsa pōhacalā, tēvhā mhaṇū lāgalā, hē mājhyā pālanakartyā! Malā tauphīka (subud'dhī) dē kī mī tujhyā tyā dēṇagībaddala kr̥tajñatā vyakta karū śakāvē, jī tū malā āṇi mājhyā mātā-pityāsa pradāna kēlī āhē āṇi hē kī mī aśī satkarmē karāvīta, jyānnī tū prasanna vhāvē āṇi tū mājhyā santatīlāhī nēka sadācārī banava. Mī tujhyākaḍē lakṣa kēndrita karatō āṇi mī muslimāmpaikī āhē
१५. आणि आम्ही माणसाला, आपल्या माता-पित्याशी सद्वर्तन करण्याचा आदेश दिला आहे. त्याच्या मातेने त्याला कष्ट-यातना झेलून उदरात ठेवले आणि यातना सहन करून त्याला जन्म दिला.१ त्याची गर्भधारणा आणि त्याचे दूध सोडविण्याची मुदत तीस महिन्यांची आहे.येथेपर्यर्ंत की जेव्हा तो आपल्या पूर्ण वयास (तरुण वयास) आणि चाळीस वर्षांच्या वयास पोहचला, तेव्हा म्हणू लागला, हे माझ्या पालनकर्त्या! मला तौफीक (सुबुद्धी) दे की मी तुझ्या त्या देणगीबद्दल कृतज्ञता व्यक्त करू शकावे, जी तू मला आणि माझ्या माता-पित्यास प्रदान केली आहे आणि हे की मी अशी सत्कर्मे करावीत, ज्यांनी तू प्रसन्न व्हावे आणि तू माझ्या संततीलाही नेक सदाचारी बनव. मी तुझ्याकडे लक्ष केंद्रित करतो आणि मी मुस्लिमांपैकी आहे
Nepali
Ra hamile manisala'i aphno ama babusamga ramro vyavahara garna adesa di'eka chaum. Usaki amale usala'i petama duhkhako satha rakhin ra usala'i duhkhako satha janma pani di'in. Ra usako garbhako avasthama rahane ra dudha choda'une avadhi 30 mahina cha. Yahamsam'ma ki jaba u khuba tanneri bhayo ra 40 varsako umera bhayo. Taba usale bhan'yoh ‘‘he mero palanakarta! Mala'i avasara de'u taki ma timro tyasa anukampaprati krtajnata dekha'um juna ki timile mamathi ra mera matapitamathi gareka chau. Ra yo ki yasto ramro karya garum junaki timila'i priya cha, ra mero lagi mero santatila'i pani asala bana'ide'u. Ma timitira pravrtta hunchu ra ma ajnakarimadhye chu
Ra hāmīlē mānisalā'ī āphnō āmā bābusam̐ga rāmrō vyavahāra garna ādēśa di'ēkā chauṁ. Usakī āmālē usalā'ī pēṭamā duḥkhakō sātha rākhin ra usalā'ī duḥkhakō sātha janma pani di'in. Ra usakō garbhakō avasthāmā rahanē ra dūdha chōḍā'unē avadhi 30 mahinā cha. Yahām̐sam'ma ki jaba ū khuba tannērī bhayō ra 40 varṣakō umēra bhayō. Taba usalē bhan'yōḥ ‘‘hē mērō pālanakartā! Malā'ī avasara dē'ū tāki ma timrō tyasa anukampāprati kr̥tajñatā dēkhā'ūm̐ juna ki timīlē mamāthi ra mērā mātāpitāmāthi garēkā chau. Ra yō ki yastō rāmrō kārya garūm̐ junaki timīlā'ī priya cha, ra mērō lāgi mērō santatilā'ī pani asala banā'idē'ū. Ma timītira pravr̥tta hunchu ra ma ājñākārīmadhyē chu
र हामीले मानिसलाई आफ्नो आमा बाबुसँग राम्रो व्यवहार गर्न आदेश दिएका छौं । उसकी आमाले उसलाई पेटमा दुःखको साथ राखिन् र उसलाई दुःखको साथ जन्म पनि दिइन् । र उसको गर्भको अवस्थामा रहने र दूध छोडाउने अवधि ३० महिना छ । यहाँसम्म कि जब ऊ खुब तन्नेरी भयो र ४० वर्षको उमेर भयो । तब उसले भन्योः ‘‘हे मेरो पालनकर्ता ! मलाई अवसर देऊ ताकि म तिम्रो त्यस अनुकम्पाप्रति कृतज्ञता देखाऊँ जुन कि तिमीले ममाथि र मेरा मातापितामाथि गरेका छौ । र यो कि यस्तो राम्रो कार्य गरूँ जुनकि तिमीलाई प्रिय छ, र मेरो लागि मेरो सन्ततिलाई पनि असल बनाइदेऊ । म तिमीतिर प्रवृत्त हुन्छु र म आज्ञाकारीमध्ये छु ।
Norwegian
Vi har foreskrevet mennesket godhet mot sine foreldre. Hans mor har baret ham med smerte, og føder ham med smerte, svangerskap og avvenning, det er tredve maneder. Sa nar han blir voksen, og blir førti ar, sier han: «Herre, inngi meg takknemlighet for den nade Du har vist meg og mine foreldre, og at jeg ma handle rettskaffent, som Du finner velbehag i! Gjør mine etterkommere rettsindige og bra! Jeg vender meg til Deg, jeg er av Dine undergivne.»
Vi har foreskrevet mennesket godhet mot sine foreldre. Hans mor har båret ham med smerte, og føder ham med smerte, svangerskap og avvenning, det er tredve måneder. Så når han blir voksen, og blir førti år, sier han: «Herre, inngi meg takknemlighet for den nåde Du har vist meg og mine foreldre, og at jeg må handle rettskaffent, som Du finner velbehag i! Gjør mine etterkommere rettsindige og bra! Jeg vender meg til Deg, jeg er av Dine undergivne.»
Oromo
Namootaaf abbaafi haadha isaatti tola ooluu dhaamneHaati isaa rakkoon isa baadhattee, rakkoon isa deesseUlfaafi harma gu’uun isaa ji’oota soddoma; yeroo jabina isaa ga’ee, waggaa afurtama ga’u “Gooftaa kiyya! Ani ni’imaa kee kan Ati ana, haadhaafi abbaa kiyya irratti oolte galateeffachuufi dalagaa gaarii Ati jaallattu hojjachuu na qabsiisiSanyii (hortee) kiyyas gaarii taasisiAni gara kee tawbaa deebi’eeraAni Muslimtoota irraayi” jedhe
Panjabi
Ate asim manukha nu hukama dita ki uha apane mata pita de nala caga (saluka) kare, usa di mam ne kasata sahita usa nu apane garabha vica rakhi'a ate kasata de nala hi usa nu janama dita ate usa da dudha chadana tiha mahini'am vica ho'i'a. Ithom taka ki jadom uha apani javani di avasatha nu pahuci'a ate cali sala di umara da ho gi'a tam uha kahina laga, ki he mere palanahara! Mainu takata bakhasa ki mai' tere upakara la'i sukara ada kara sakam, jihara tu mere upara kita hai ate mere mata pita te kita hai. Ate iha ki maim bhale karama karam, jisa nala tu prasana hove ate meri aulada vicom vi mainu neka aulada de. Maim tere vala dhi'ana kita ate maim hukama manana vali'am vicom' ham
Atē asīṁ manukha nū hukama ditā ki uha āpaṇē mātā pitā dē nāla cagā (salūka) karē, usa dī māṁ nē kaśaṭa sahita usa nū āpaṇē garabha vica rakhi'ā atē kaśaṭa dē nāla hī usa nū janama ditā atē usa dā dudha chaḍaṇā tīha mahīni'āṁ vica hō'i'ā. Ithōṁ taka ki jadōṁ uha āpaṇī javānī dī avasathā nū pahuci'ā atē cālī sāla dī umara dā hō gi'ā tāṁ uha kahiṇa lagā, ki hē mērē pālaṇahāra! Mainū tākata bakhaśa ki mai' tērē upakāra la'ī śukara adā kara sakāṁ, jihaṛā tū mērē upara kītā hai atē mērē mātā pitā tē kītā hai. Atē iha ki maiṁ bhalē karama karāṁ, jisa nāla tū prasana hōvē atē mērī aulāda vicōṁ vī mainū nēka aulāda dē. Maiṁ tērē vala dhi'āna kītā atē maiṁ hukama manaṇa vāli'āṁ vicōṁ' hāṁ
ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਚੰਗਾ (ਸਲੂਕ) ਕਰੇ, ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਕਸ਼ਟ ਸਹਿਤ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗਰਭ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਕਸ਼ਟ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਦੁੱਧ ਛੱਡਣਾ ਤੀਹ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿਚ ਹੋਇਆ। ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਦੀ ਅਵੱਸਥਾ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚਿਆ ਅਤੇ ਚਾਲੀ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ, ਕਿ ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਾਲਣਹਾਰ! ਮੈਨੂੰ ਤਾਕਤ ਬਖਸ਼ ਕਿ ਮੈ' ਤੇਰੇ ਉਪਕਾਰ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰ ਅਦਾ ਕਰ ਸਕਾਂ, ਜਿਹੜਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਤੇ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਮੈਂ ਭਲੇ ਕਰਮ ਕਰਾਂ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੂੰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਔਲਾਦ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਨੇਕ ਔਲਾਦ ਦੇ। ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਹੁਕਮ ਮੰਨਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿਚੋਂ' ਹਾਂ।
Persian
آدمى را به نيكى كردن با پدر و مادر خود سفارش كرديم. مادرش بار او را به دشوارى برداشت و به دشوارى بر زمين نهاد. و مدت حمل تا از شير بازگرفتنش سى ماه است تا چون به سن جوانى رسد و به چهل سالگى درآيد، گويد: اى پروردگار من، به من بياموز تا شكر نعمتى كه بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشتهاى به جاى آرم. كارى شايسته بكنم كه تو از آن خشنود شوى و فرزندان مرا به صلاح آور. من به تو بازگشتم و از تسليمشدگانم
و انسان را به نيكى كردن به پدر و مادر خود سفارش كرديم. مادرش با تحمل رنج به او باردار شد و با تحمل رنج او را بر زمين نهاد، و [دوران] حمل و از شير گرفتن او سى ماه است، تا آن كه به رشد كامل خود برسد و به چهل سال برسد، مىگويد: پروردگارا! بر دلم بيفكن
و به انسان سفارش کردهایم که در حق پدر و مادرش نیکی کند [چرا که] مادرش به دشواری او را آبستن بوده و به دشواری او را زاده است، و [دوران] بارگرفتن و از شیر گرفتن او سیماه است، تا آنکه به کمال رشدش برسد و به چهلسالگی برسد گوید پروردگارا مرا توفیق ده که نعمتی را که بر من و بر پدر و مادرم ارزانی داشتی سپاس بگزارم، و کارهای شایستهای کنم که آن را بپسندی، و زاد و رود مرا نیز به صلاحآور، من به درگاه تو توبه کردهام و من از مسلمانانم
ما به انسان سفارش کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را به دشواری حمل میکند، و به دشواری بر زمین گذارد، و دوران حمل او و از شیر باز گرفتن او سی ماه است [ در سورۀ بقره مدت رضاعت را دو سال بیان کرده است، و در اینجا مدت بارداری و رضاعت 30 ماه بیان شده است، لذا فقهاء و دانشمندان اسلامی میگویند: کمترین مدت بار داری شش ماه میباشد.]، تا هنگامیکه به کمال (توانمندی و) رشدش برسد، و به (سن) چهل سالگی برسد، گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتت را که بر من و بر پدر و مادرم ارزانی داشتهای به جای آورم و کار شایستهای انجام دهم که تو از آن خشنود شوی، و فرزندانم را صالح گردان، بیگمان من به سوی تو بازگشتم (و توبه نمودم)، و بیشک من از مسلمانانم»
و انسان را درباره پدر و مادرش به نیکی سفارش کردیم. مادرش او را با تحمل رنج و زحمت باردار شد و با رنج و زحمت او را زایید. و دوران بارداری و باز گرفتنش از شیر سی ماه است، تا زمانی که به رشد و نیرومندی خود و به چهل سالگی برسد، گوید: پروردگارا! به من الهام کن تا نعمتت را که بر من و پدر و مادرم عطا کرده ای سپاس گزارم، و کار شایسته ای که آن را می پسندی انجام دهم و ذریه و نسل مرا برای من صالح و شایسته گردان که من به سوی تو بازگشتم و به یقین از تسلیم شدگان [به فرمان ها و احکام] توام
و انسان را به نيكى كردن به پدر و مادرش سفارش كرديم؛ [به ویژه] مادر كه به دشوارى بارِ حمل او را بر عهده دارد و با دشوارى وضع حمل میكند؛ و [دوران] باردارى و شیرخوارگىاش [مجموعاً] سى ماه است؛ [او پرورش مییابد] تا به حد رشد برسد و در چهل سالگى [كه توان جسمی و ذهنیاش کامل است] میگوید: «پروردگارا، به من توفیق بده تا شکرِ نعمتی را كه به من و پدر و مادرم ارزانى داشتهاى، به جای آورم و كار شایستهاى انجام دهم كه از آن راضی گردى؛ و فرزندانم را شایسته گردان؛ به درگاهت [توبه نموده و] بازگشتهام و تسلیم [فرمانت] هستم»
و ما انسان را به احسان در حق پدر و مادر خود سفارش کردیم، که مادر با رنج و زحمت بار حمل او کشید و باز با درد و مشقّت وضع حمل نمود و سی ماه تمام مدت حمل و شیرخواری او بود تا وقتی که طفل به حد رشد رسید و آدمی چهل ساله گشت (و عقل و کمال یافت آن گاه سزد که) عرض کند: بار خدایا، مرا بر نعمتی که به من و پدر و مادر من عطا فرمودی شکر بیاموز و به کار شایستهای که رضا و خشنودی تو در آن است موفق دار و فرزندان مرا صالح گردان، من به درگاه تو باز آمدم و از تسلیمان فرمان تو شدم
و پند دادیم انسان را در باره پدر و مادرش به نیکی بارور شد بدو مادرش به ناخواه و بنهادش به ناخواه و باروریش و از شیر گرفتنش سی ماه تا گاهی که رسید نیروهای خود را و رسید به چهل سال گفت پروردگارا رهنمونم باش تا سپاس گزارم نعمتت را آن را که ارزانی داشتی به من و به پدر و مادرم و تا کنم کرداری شایسته که بپسندیش و اصلاح کن برایم در فرزندانم همانا بازگشتم بسوی تو و همانا منم از اسلامآرندگان
و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش كرديم. مادرش با تحمّل رنج به او باردار شد و با تحمّل رنج او را به دنيا آورد. و باربرداشتن و از شيرگرفتن او سى ماه است، تا آنگاه كه به رشد كامل خود برسد و به چهل سال برسد، مىگويد: «پروردگارا، بر دلم بيفكن تا نعمتى را كه به من و به پدر و مادرم ارزانى داشتهاى سپاس گويم و كار شايستهاى انجام دهم كه آن را خوش دارى، و فرزندانم را برايم شايسته گردان؛ در حقيقت، من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمانپذيرانم.»
و انسان را (نسبت) به پدر و مادرش به احسانی (بسیار) سفارش کردیم (که) مادرش با تحمل رنجی شدید به او باردار شد و با تحمل رنجی شدید او را به دنیا آورد، و باربرداشتن و از شیرگرفتن او سی ماه است. تا آنگاه که به رشدهای خود دست یافت و به چهلسالگی رسید. میگوید: «پروردگارم! مرا همی پاسدار، تا نعمتی را که به من و به پدر و مادرم ارزانی داشتهای سپاس گزارم و اینکه کار شایستهای انجام دهم که آن را خوش داری و در (بارهی) فرزندانم برایم اصلاح فرمای. همواره من سوی تو رویآوردهام و بهراستی من از تسلیمشدگان (در برابر تو) میباشم.»
و ما انسان را سفارش کردیم که به مادر و پدر خود نیکى کند. مادرش با سختى او را باردار بود و با سختى به دنیا آورد و دوران بارداری تا از شیر گرفتنش [دست کم] سى ماه است. تا آنگاه که به رشد کامل برسد و چهل ساله شود، بگوید: «پروردگارا! به دلم انداز که نعمتى را که بر من و بر پدر و مادر من لطف کردى، شکرگزارم و کار شایستهاى کنم که تو آن را بپسندى و فرزندانم را براى من صالح و شایسته گردان! من به سوى تو بازگشتهام و از تسلیمشدگانم.»
ما به انسان دستور میدهیم که به پدر و مادر خود نیکی کند. چرا که مادرش او را با رنج و مشقّت حمل میکند، و با رنج و مشقّت وضع میکند، و دوران حمل و از شیر بازگرفتن او سی ماه طول میکشد. (آن گاه دوران سخت مراقبت و پاسخگوئی به نازها و نیازهای کودکانه و جوانانه و مخارج ازدواج و تهیّهی کار و مسکن و غیره فرا میرسد) تا زمانی که به کمال قدرت و رشد عقلانی میرسد، و به چهل سالگی پا میگذارد. (بدین هنگام انسان لایق و باایمان رو به آستانهی آفریدگار جهان میکند و) میگوید: پروردگارا! به من توفیق عطاء فرما تا شکر نعمتی را به جای آورم که به من و پدر و مادرم ارزانی داشتهای، و کارهای نیکوئی را انجام دهم که میپسندی و مایهی خوشنودی تو است، و فرزندانم را صالح گردان و صلاح و نیکوئی را در میان دودمانم تداومبخش. من توبه میکنم و به سوی تو برمیگردم، و من از زمرهی مسلمانان و تسلیمشدگان فرمان یزدانم
ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل میکند و با ناراحتی بر زمین میگذارد؛ و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سی ماه است؛ تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد میگوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایستهای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوی تو بازمیگردم و توبه میکنم، و من از مسلمانانم!»
و آدمى را به نيكوكارى با پدر و مادر خويش سفارش كرديم [بويژه مادر، زيرا كه] مادرش او را به دشوارى بار برداشت و به دشوارى بنهاد، و بار برداشتن و از شير گرفتن او سىماه شد. تا آنگاه كه به نيروى جوانى خود رسيد و به چهل سالگى رسيد، گفت: پروردگارا، بر دلم افكن- مرا الهام كن و توفيق ده- تا نعمت تو را كه بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشتى سپاس گزارم و تا كارى نيك و شايسته كنم كه بپسندى، و براى من در فرزندانم شايستگى پديد آر، همانا من سوى تو بازگشتم و همانا من از مسلمانانم- از گردننهادگان و فرمانبردارانم
ما به انسان سفارش کردیم که به پدر ومادرش نیکی کند( ), مادرش او را به دشواری حمل می کند, وبه دشواری بر زمین گذارد, ودوران حمل او و از شیر باز گرفتن او سی ماه است( ), تا هنگامی که به کمال (توانمندی و) رشدش برسد, وبه (سن) چهل سالگی برسد, گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتت را که بر من وبر پدر ومادرم ارزانی داشته ای به جای آورم وکار شایسته ای انجام دهم که تو از آن خشنود شوی, وفرزندانم را صالح گردان, بی گمان من به سوی تو بازگشتم (وتوبه نمودم), وبی شک من از مسلمانانم»
Polish
I polecilismy człowiekowi dobroc wzgledem jego rodzicow. Matka nosiła go w trudzie i urodziła go w trudzie. Noszenie go i jego odstawienie od piersi winno trwac trzydziesci miesiecy. Kiedy w koncu osiagnie on dojrzałosc i dojdzie do czterdziestego roku, mowi: "Panie moj! Natchnij mnie, abym podziekował za Twoja dobroc, ktora okazałes mnie i moim rodzicom; i abym czynił dobro, ktore by sie Tobie podobało. Uczyn dla mnie dobro w moim potomstwie. Oto ja nawrociłem sie do Ciebie i oto jestem wsrod tych, ktorzy sie całkowicie poddali
I poleciliśmy człowiekowi dobroć względem jego rodziców. Matka nosiła go w trudzie i urodziła go w trudzie. Noszenie go i jego odstawienie od piersi winno trwać trzydzieści miesięcy. Kiedy w końcu osiągnie on dojrzałość i dojdzie do czterdziestego roku, mówi: "Panie mój! Natchnij mnie, abym podziękował za Twoją dobroć, którą okazałeś mnie i moim rodzicom; i abym czynił dobro, które by się Tobie podobało. Uczyń dla mnie dobro w moim potomstwie. Oto ja nawróciłem się do Ciebie i oto jestem wśród tych, którzy się całkowicie poddali
Portuguese
E recomendamos ao ser humano benevolencia para com seus pais. Sua mae carrega-o penosamente, e o da a luz, penosamente. E sua gestacao e sua desmama sao, ao todo, de trinta meses; e ele desenvolve-se, ate que, quando atinge sua forca plena e atinge os quarenta anos, diz : "Senhor meu! Induz-me a agradecer-Te a graca, com que me agraciaste, a mim e a meus pais, e a fazer o bem que Te agrade; e emenda-me a descendencia. Por certo, volto-me arrependido para Ti e, por certo, sou dos muculmanos
E recomendamos ao ser humano benevolência para com seus pais. Sua mãe carrega-o penosamente, e o dá à luz, penosamente. E sua gestação e sua desmama são, ao todo, de trinta meses; e ele desenvolve-se, até que, quando atinge sua força plena e atinge os quarenta anos, diz : "Senhor meu! Induz-me a agradecer-Te a graça, com que me agraciaste, a mim e a meus pais, e a fazer o bem que Te agrade; e emenda-me a descendência. Por certo, volto-me arrependido para Ti e, por certo, sou dos muçulmanos
E recomendamos ao homem benevolencia para com os seus pais. Com dores, sua mae o carrega durante a sua gestacao e, posteriormente, sofre as dores do seu parto. E de sua concepcao ate a sua ablactacao ha um espaco de trinta meses, quandoalcanca a puberdade e, depois, ao atingir quarenta anos, diz: O Senhor meu, inspira-me, para praticar o bem que Tecompraz, e faze com que minha prole seja virtuosa. Em verdade, converto-me a Ti, e me conto entre os muculmanos
E recomendamos ao homem benevolência para com os seus pais. Com dores, sua mãe o carrega durante a sua gestação e, posteriormente, sofre as dores do seu parto. E de sua concepção até à sua ablactação há um espaço de trinta meses, quandoalcança a puberdade e, depois, ao atingir quarenta anos, diz: Ó Senhor meu, inspira-me, para praticar o bem que Tecompraz, e faze com que minha prole seja virtuosa. Em verdade, converto-me a Ti, e me conto entre os muçulmanos
Pushto
او مونږ انسان ته له خپل مور او پلار سره د نېكۍ كولو كلك حكم كړى دى۔، د ده مور دى د سختۍ په حالت كې (په خېټه كې) پورته كړى او دى يې د سختۍ په حالت كې زېږولى دى او د ده حمل او له تي نه د ده، پرېكولو (غوڅولو، د دواړو) موده دېرش میاشتې ده، تر هغه پورې چې كله دى خپل قوت ته ورسېده او څلوېښتو كالو ته ورسېده، ده وویل: اى زما ربه! ته ما ته (الهام او) توفیق راكړه چې زه ستا د هغه نعمت شكر ادا كړم چې تا په ما او زما په مور و پلار انعام كړى دى او دا چې زه داسې نېك عمل وكړم چې ته يې خوښوې او ته زما په اولاد كې صلاحیت (او نېكي) كېږده، بېشكه ما تا ته توبه كړې ده او بېشكه زه له مسلمانانو ځنې یم
او مونږ انسان ته له خپل مور و پلار سره د نېكۍ كولو كلك حكم كړى دى، د ده مور دى د سختۍ په حالت كې (په خېټه كې) پورته كړى او دى يې د سختۍ په حالت كې زېږولى دى او د ده حمل او له تي نه د ده، پرېكولو (غوڅولو، د دواړو) موده دېرش میاشتې ده، تر هغه پورې چې كله دى خپل قوت ته ورسېده او څلوېښتو كالو ته ورسېده، ده وویل: اى زما ربه! ته ما ته (الهام او) توفیق راكړه چې زه ستا د هغه نعمت شكر ادا كړم چې تا په ما او زما په مور و پلار انعام كړى دى او دا چې زه داسې نېك عمل وكړم چې ته يې خوښوې او ته زما په اولاد كې صلاحیت (او نېكي) كېږده، بېشكه ما تا ته توبه كړې ده او بېشكه زه له مسلمانانو ځنې یم
Romanian
Noi i-am poruncit omului bunatate pentru parintii sai, caci mama sa l-a purtat in chinuri si l-a nascut in chinuri. Intre plasmuirea lui si intarcarea lui sunt treizeci de luni. Cand a ajuns la implinire, cand a ajuns la patruzeci de ani, el spune: “Domnul meu! Trezeste-ma sa-ti multumesc pentru harul Tau pe care l-ai pogorat asupra mea, si a parintilor mei, ca sa fac binele care te multumeste. Fericeste-ma intru semintia mea. Eu catre Tine ma caiesc si sunt dintre supusi.”
Noi i-am poruncit omului bunătate pentru părinţii săi, căci mama sa l-a purtat în chinuri şi l-a născut în chinuri. Între plăsmuirea lui şi înţărcarea lui sunt treizeci de luni. Când a ajuns la împlinire, când a ajuns la patruzeci de ani, el spune: “Domnul meu! Trezeşte-mă să-ţi mulţumesc pentru harul Tău pe care l-ai pogorât asupra mea, şi a părinţilor mei, ca să fac binele care te mulţumeşte. Fericeşte-mă întru seminţia mea. Eu către Tine mă căiesc şi sunt dintre supuşi.”
Noi enjoined uman exista onora his parinte. His mama sonda him arduously da nastere catre him arduously absorbi notifica îngrijire ai him 30 luna! When el ajunge maturitate atingere vârsta ai 40 el spune Meu Domnitor drept mie aprecia binecuvântare Tu depozita mie meu parinte do cinstit munca multumi Tu! Permite meu copil exista cinstit prea! Eu regreta Tu; eu exista submitter
Noi i-am poruncit omului sa le arate bunatate parinþilor sai. Mama sa l-a purtat cu dureri ºi l-a nascut cu dureri. Purtarea lui ºi[pana la] inþarcarea lui sunt
Noi i-am poruncit omului sã le arate bunãtate pãrinþilor sãi. Mama sa l-a purtat cu dureri ºi l-a nãscut cu dureri. Purtarea lui ºi[pânã la] înþãrcarea lui sunt
Rundi
Twarahanuye umuntu ngo agire ineza kubavyeyi biwe, kuko nyina wiwe yasamye imbanyi yiwe n’ingorane, n’ukumwibaruka muri izo ngorane nyene, n’ugusama kwiwe kugeza naho acuka kwafashe amezi mirongo itatu, kugeza naho ashika mubigero vyiwe n’ugushikana imyaka mirongo ine y’amavuko n’ukuvuga ati:- ewe Muremyi wanje, n’umfashe nshimire imigisha yawe wampaye hamwe n’abavyeyi banje, kandi umfashe kugira ibikorwa vyiza ukunda kandi ungarukire kubibondo vyanje, mu vy’ukuri jewe ndasavye ikigongwe kuri wewe, kandi mu vy’ukuri jewe ndi mubantu bemeye
Russian
Noi i-am poruncit omului bunatate pentru parintii sai, caci mama sa l-a purtat in chinuri si l-a nascut in chinuri. Intre plasmuirea lui si intarcarea lui sunt treizeci de luni. Cand a ajuns la implinire, cand a ajuns la patruzeci de ani, el spune: “Domnul meu! Trezeste-ma sa-ti multumesc pentru harul Tau pe care l-ai pogorat asupra mea, si a parintilor mei, ca sa fac binele care te multumeste. Fericeste-ma intru semintia mea. Eu catre Tine ma caiesc si sunt dintre supusi.”
И Мы завещали человеку (чтобы он относился) к своим родителям искренне (и при их жизни и после нее); (ведь) мать носит его (в своем животе) с тягостью [уставая] и рожает с тягостью [[Мать имеет больше прав нежели отец, так как она терпит больше трудностей.]] [испытывая сильные боли]; и (общим сроком) вынашивание его (в животе) и отлучение его (от груди) (составляет) тридцать месяцев. И когда он [этот человек] достигнет крепости [предела умственной и телесной силы] и достигнет (возраста) сорока лет, он (обращается с мольбой к Аллаху и) говорит: «Господи, внуши мне (чтобы я всегда) благодарил (Тебя) за Твою милость [Твои благодеяния], которую Ты оказал мне и моим родителям; и (сделай меня таким) чтобы я (всегда) совершал праведные деяния, которыми Ты доволен, и устрой для меня благое в моем потомстве! Поистине, я обратился (с покаянием) к Тебе, и поистине, я – из числа предавшихся (Тебе) [принявших покорность и подчинение Тебе]»
My zapovedali cheloveku delat' dobro yego roditelyam. Materi tyazhelo nosit' yego i rozhat' yego, a beremennost' i kormleniye do otnyatiya yego ot grudi prodolzhayutsya tridtsat' mesyatsev. Kogda zhe on dostigayet zrelogo vozrasta i dostigayet soroka let, to govorit: «Gospodi! Vnushi mne blagodarnost' za milost', kotoroy Ty oblagodetel'stvoval menya i moikh roditeley, i pomogi mne sovershat' pravednyye deyaniya, kotorymi Ty dovolen. Sdelay dlya menya moikh potomkov pravednikami. YA raskaivayus' pered Toboy. Voistinu, ya - odin iz musul'man»
Мы заповедали человеку делать добро его родителям. Матери тяжело носить его и рожать его, а беременность и кормление до отнятия его от груди продолжаются тридцать месяцев. Когда же он достигает зрелого возраста и достигает сорока лет, то говорит: «Господи! Внуши мне благодарность за милость, которой Ты облагодетельствовал меня и моих родителей, и помоги мне совершать праведные деяния, которыми Ты доволен. Сделай для меня моих потомков праведниками. Я раскаиваюсь перед Тобой. Воистину, я - один из мусульман»
Cheloveku My zapovedali delat' dobro svoim roditelyam. Mat' yego nosit yego vo chreve s trudom i rozhdayet yego s trudom: nosheniye yego vo chreve i kormleniye yego grud'yu - tridtsat' mesyatsev. A so vremenem, kogda dostigayet polnogo svoyego vozrasta, kogda dostigayet chetyredesyati let, on govorit: "Gospodi! Vnushi dushe moyey byt' blagodarnym za Tvoi blagodeyaniya, kotorymi oblagodetel'stvoval Ty menya i moikh roditeley, i delat' dobroye, ugodnoye Tebe; daruy schastiye mne v moyem potomstve. S pokayaniyem obrashchayus' k Tebe, i ya odin iz pokornykh Tebe
Человеку Мы заповедали делать добро своим родителям. Мать его носит его во чреве с трудом и рождает его с трудом: ношение его во чреве и кормление его грудью - тридцать месяцев. А со временем, когда достигает полного своего возраста, когда достигает четыредесяти лет, он говорит: "Господи! Внуши душе моей быть благодарным за Твои благодеяния, которыми облагодетельствовал Ты меня и моих родителей, и делать доброе, угодное Тебе; даруй счастие мне в моем потомстве. С покаянием обращаюсь к Тебе, и я один из покорных Тебе
My zaveshchali cheloveku blagodetel'stvovat' svoim roditelyam; mat' nosit yego s tyagost'yu i proizvodit s tyagost'yu; (i vynashivaniye yego i otlucheniye - tridtsat' mesyatsev), a kogda on dostignet kreposti (i dostignet soroka let), on govorit: "Gospodi, vnushi mne blagodarit' za Tvoyu milost', kotoruyu Ty okazal mne i moim roditelyam; vnushi delat' dobro, ugodnoye Tebe, i ustroy dlya menya blagoye v moyem potomstve! YA obratilsya k Tebe, ya - iz chisla predavshikhsya
Мы завещали человеку благодетельствовать своим родителям; мать носит его с тягостью и производит с тягостью; (и вынашивание его и отлучение - тридцать месяцев), а когда он достигнет крепости (и достигнет сорока лет), он говорит: "Господи, внуши мне благодарить за Твою милость, которую Ты оказал мне и моим родителям; внуши делать добро, угодное Тебе, и устрой для меня благое в моем потомстве! Я обратился к Тебе, я - из числа предавшихся
My zapovedali cheloveku khorosho otnosit'sya k roditelyam. Mat' nosit yego [vo chreve] v mukakh i rozhayet v mukakh, a ot zachatiya do otlucheniya ot grudi prokhodit tridtsat' mesyatsev. Kogda zhe on vyrastayet do polnoy zrelosti (i dostignet soroka let), on govorit: "Gospodi! Vnushi mne chuvstvo blagodarnosti za milost', kotoruyu ty okazal mne i moim roditelyam; [vnushi], chtoby ya tvoril dobro, ugodnoye Tebe. Rasprostrani zhe radi menya dobroye delo na moikh potomkov, ibo ya obrashchayus' k Tebe i ya - iz chisla tekh, kto predalsya [Allakhu]
Мы заповедали человеку хорошо относиться к родителям. Мать носит его [во чреве] в муках и рожает в муках, а от зачатия до отлучения от груди проходит тридцать месяцев. Когда же он вырастает до полной зрелости (и достигнет сорока лет), он говорит: "Господи! Внуши мне чувство благодарности за милость, которую ты оказал мне и моим родителям; [внуши], чтобы я творил добро, угодное Тебе. Распространи же ради меня доброе дело на моих потомков, ибо я обращаюсь к Тебе и я - из числа тех, кто предался [Аллаху]
My zapovedali cheloveku byt' blagodeyushchim i khorosho otnosit'sya k svoim roditelyam. Mat' nosila yego v chreve s tyagost'yu, rodila yego s tyagost'yu, a srok beremennosti i kormleniya grud'yu - tridtsat' mesyatsev, v kotoryye ona ispytyvala vse vidy muk, stradala i muchilas'. Kogda zhe on dostignet vershiny svoyey zrelosti i razuma, dostignet soroka let, on govorit: "Gospodi! Vnushi mne byt' blagodarnym za Tvoyu milost', kotoruyu Ty okazal mne i moim roditelyam, i vnushi mne, chtoby ya tvoril dobroye, ugodnoye Tebe deyaniye, i pust' moyo potomstvo budet blagochestivym i pravednym. Poistine, ya kayus' pered Toboy vo vsekh moikh grekhakh, i ya iz tekh, kotoryye predalis' Tebe i priderzhivayutsya islama
Мы заповедали человеку быть благодеющим и хорошо относиться к своим родителям. Мать носила его в чреве с тягостью, родила его с тягостью, а срок беременности и кормления грудью - тридцать месяцев, в которые она испытывала все виды мук, страдала и мучилась. Когда же он достигнет вершины своей зрелости и разума, достигнет сорока лет, он говорит: "Господи! Внуши мне быть благодарным за Твою милость, которую Ты оказал мне и моим родителям, и внуши мне, чтобы я творил доброе, угодное Тебе деяние, и пусть моё потомство будет благочестивым и праведным. Поистине, я каюсь перед Тобой во всех моих грехах, и я из тех, которые предались Тебе и придерживаются ислама
My zaveshchali cheloveku Dobrotvorit' k roditelyam svoim. Mat' nosit s tyagost'yu yego vo chreve I s tyagost'yu na svet vynosit. Nosheniye yego vo chreve i otluchen'ye (ot grudi) Srok v tridtsat' mesyatsev (sostavit). Kogda zhe on dostignet kreposti (muzhskoy), Dostignet soroka godov (ot rodu), On govorit: "Vladyka moy! Vnushi mne byt' priznatel'nym Tebe za milost', Kotoruyu roditelyam moim i mne Ty okazal, Chtoby dobro, ugodnoye Tebe, ya delal! Daruy mne dobroye potomstvo. Poistine, k Tebe ya obrashchen! Poistine, Tebe predalsya
Мы завещали человеку Добротворить к родителям своим. Мать носит с тягостью его во чреве И с тягостью на свет выносит. Ношение его во чреве и отлученье (от груди) Срок в тридцать месяцев (составит). Когда же он достигнет крепости (мужской), Достигнет сорока годов (от роду), Он говорит: "Владыка мой! Внуши мне быть признательным Тебе за милость, Которую родителям моим и мне Ты оказал, Чтобы добро, угодное Тебе, я делал! Даруй мне доброе потомство. Поистине, к Тебе я обращен! Поистине, Тебе предался
Serbian
А човека смо задужили да родитељима својим чини добро. Мајка га његова с муком носи и у мукама га рађа, носи га и доји тридесет месеци. Па кад своју зрелост достигне и кад достигне четрдесет година, он каже: „Господару мој, упути ме да Ти захвалим на Твојој благодати, коју си даровао мени и мојим родитељима, и да радим добро којим си Ти задовољан, и моје потомство Ти учини добрим! Ја се Теби, заиста, кајем, и ја сам муслиман, предан Теби.“
Shona
Uye takakomekedza munhu kuti abetsere vabereki vake, nekuve nemoyo munyoro kwavari. Amai vake vakamutakura mumatambudziko uye vakamubereka vachitambudzika. Uye kumutakura nekumuyamwisa kwakatora mwedzi makumi matatu, kusvikira apo paanenge anesimba rakakwana uye asvika makore makumi mana, obva ati: “Tenzi vangu! Ndipeiwo simba kuti ndikwanise kutenda makomborero amakandipa nevabereki vangu, uye kuti ndikwanise kuita mabasa akanaka ayo amunofarira, uye mhuri yangu moiita yakanaka. Chokwadi, ndatarisa kwamuri ndichikumbira ruregerero rwenyu, uye chokwadi, ndiri umwe wevatendi (maMuslim).”
Sindhi
۽ ماڻھوءَ کي پنھنجي ماءُ پيءُ سان چڱائي ڪرڻ جو حُڪم ڪيوسون، (جو) اوکائيءَ سان سنديس ماءُ کيس (پيٽ ۾) کنيو آھي ۽ اوکائيءَ سان کيس ڄڻيو آھي، ۽ اُنجو (پيٽ ۾) کڻڻ ۽ اُن جو (کير کان) ڇڏائڻ ٽيھ مھينا آھي، تان جو جڏھن پنھنجيءَ جواني کي پُھتو ۽ چاليھن ورھن کي پھتو (تڏھن) چوندو آھي ته اي منھنجا پالڻھار مون کي توفيق ڏي ته تنھنجي انھيءَ نعمت جو شڪر ڪريان جيڪا مون تي ۽ منھنجي ماءُ پيءُ تي انعام ڪئي اٿيئي ۽ ته (اھڙا) چڱا ڪم ڪريان جن کان راضي رھين ۽ منھنجي اولاد مون لاءِ سُڌار، بيشڪ آءٌ توڏانھن موٽيس ۽ بيشڪ آءٌ مسلمانن منجھان آھيان
Sinhala
minisa tamange demavpiyanta krtagna vana men api ohuta honda ovadan dunnemu. ohuge mava itamat amaruven (garbhayehi) ohuva usulagena hinda, itamat amaruvenma ohuva prasuta karanniya. æya gæb gat da patan mohu kiri bima atharina turu masa tihak (itamat amaruven gata karanniya). mohu taruna viyata pat vi avurudu hataliha at kara gatahot, “mage deviyane! oba ma kerehida, mage demavpiyan kerehida, pahala karana lada dayava sandaha ma krtagna vi obage trptiya at kara gata hæki honda kriyavan karana men (vu honda dænumak) oba ma hata laba denu mænava! (mata udavvata sitina se) ma venuven mage paramparave daruvanva oba pilisakara kara tabanu. niyata vasayenma ma obava bæluvemi. tavada niyata vasayenma ma (obata samapurnayenma avanata vu) muslimvarungen keneku vasayen sitinnemi” yayi pavasanu æta
minisā tamangē demavpiyanṭa kṛtagna vana men api ohuṭa hon̆da ovadan dunnemu. ohugē mava itāmat amāruven (garbhayehi) ohuva usuḷāgena hin̆da, itāmat amāruvenma ohuva prasūta karannīya. æya gæb gat dā paṭan mohu kiri bīma atharina turu māsa tihak (itāmat amāruven gata karannīya). mohu taruṇa viyaṭa pat vī avurudu hataḷiha at kara gatahot, “magē deviyanē! oba mā kerehida, magē demavpiyan kerehida, pahaḷa karana lada dayāva san̆dahā mā kṛtagna vī obagē tṛptiya at kara gata hæki hon̆da kriyāvan karana men (vū hon̆da dænumak) oba mā haṭa labā denu mænava! (maṭa udavvaṭa siṭina sē) mā venuven magē paramparāvē daruvanva oba piḷisakara kara tabanu. niyata vaśayenma mā obava bælūvemi. tavada niyata vaśayenma mā (obaṭa samapurṇayenma avanata vū) muslimvarungen keneku vaśayen siṭinnemi” yayi pavasanu æta
මිනිසා තමන්ගේ දෙමව්පියන්ට කෘතඥ වන මෙන් අපි ඔහුට හොඳ ඔවදන් දුන්නෙමු. ඔහුගේ මව ඉතාමත් අමාරුවෙන් (ගර්භයෙහි) ඔහුව උසුළාගෙන හිඳ, ඉතාමත් අමාරුවෙන්ම ඔහුව ප්රසූත කරන්නීය. ඇය ගැබ් ගත් දා පටන් මොහු කිරි බීම අත්හරින තුරු මාස තිහක් (ඉතාමත් අමාරුවෙන් ගත කරන්නීය). මොහු තරුණ වියට පත් වී අවුරුදු හතළිහ අත් කර ගතහොත්, “මගේ දෙවියනේ! ඔබ මා කෙරෙහිද, මගේ දෙමව්පියන් කෙරෙහිද, පහළ කරන ලද දයාව සඳහා මා කෘතඥ වී ඔබගේ තෘප්තිය අත් කර ගත හැකි හොඳ ක්රියාවන් කරන මෙන් (වූ හොඳ දැනුමක්) ඔබ මා හට ලබා දෙනු මැනව! (මට උදව්වට සිටින සේ) මා වෙනුවෙන් මගේ පරම්පරාවේ දරුවන්ව ඔබ පිළිසකර කර තබනු. නියත වශයෙන්ම මා ඔබව බැලූවෙමි. තවද නියත වශයෙන්ම මා (ඔබට සමපුර්ණයෙන්ම අවනත වූ) මුස්ලිම්වරුන්ගෙන් කෙනෙකු වශයෙන් සිටින්නෙමි” යයි පවසනු ඇත
tavada minisata tama demapiyanhata æpa upasthana karana men api upades dunimu. ohuge mava ohu duskaratvayen yutu va isiluvaya. tavada duskaratvayen yutu va æya ohu prasuta kalaya. ohu va (mav kusa tula) isilima ha ohuta kiri værima masa tihaki. ohu vædi viyata pat va avurudu hatalihata langa vu vita “mage paramadhipatiyaneni! numba ma veta ha mage demavpiyan veta dayada kala numbage asirvadaya sandaha krtavedi vimatat numba trptiyata pat vana ayurin dæhæmi dæ sidu kirimatat mata bhagyaya laba denu mænava! tavada mage parapura tula da mahata dæhæmi bava æti karanu mænava! niyata vasayenma mama papa samava æyæda numba veta næmburu vemi. tavada niyata vasayenma mama muslimvarun (allahta avanata vannan) aturini yæyi ohu pævasuveya
tavada minisāṭa tama demāpiyanhaṭa æpa upasthāna karana men api upades dunimu. ohugē mava ohu duṣkaratvayen yutu va isiluvāya. tavada duṣkaratvayen yutu va æya ohu prasūta kaḷāya. ohu va (mav kusa tuḷa) isilīma hā ohuṭa kiri værīma māsa tihaki. ohu væḍi viyaṭa pat va avurudu hataḷihaṭa ḷan̆gā vū viṭa “māgē paramādhipatiyāṇeni! num̆ba mā veta hā māgē demavpiyan veta dāyāda kaḷa num̆bagē āśirvādaya san̆dahā kṛtavēdī vīmaṭat num̆ba tṛptiyaṭa pat vana ayurin dæhæmi dǣ sidu kirīmaṭat maṭa bhāgyaya labā denu mænava! tavada māgē parapura tuḷa da māhaṭa dæhæmi bava æti karanu mænava! niyata vaśayenma mama pāpa samāva æyæda num̆ba veta næm̆buru vemi. tavada niyata vaśayenma mama muslimvarun (allāhṭa avanata vannan) aturini yæyi ohu pævasuvēya
තවද මිනිසාට තම දෙමාපියන්හට ඇප උපස්ථාන කරන මෙන් අපි උපදෙස් දුනිමු. ඔහුගේ මව ඔහු දුෂ්කරත්වයෙන් යුතු ව ඉසිලුවාය. තවද දුෂ්කරත්වයෙන් යුතු ව ඇය ඔහු ප්රසූත කළාය. ඔහු ව (මව් කුස තුළ) ඉසිලීම හා ඔහුට කිරි වැරීම මාස තිහකි. ඔහු වැඩි වියට පත් ව අවුරුදු හතළිහට ළඟා වූ විට “මාගේ පරමාධිපතියාණෙනි! නුඹ මා වෙත හා මාගේ දෙමව්පියන් වෙත දායාද කළ නුඹගේ ආශිර්වාදය සඳහා කෘතවේදී වීමටත් නුඹ තෘප්තියට පත් වන අයුරින් දැහැමි දෑ සිදු කිරීමටත් මට භාග්යය ලබා දෙනු මැනව! තවද මාගේ පරපුර තුළ ද මාහට දැහැමි බව ඇති කරනු මැනව! නියත වශයෙන්ම මම පාප සමාව ඇයැද නුඹ වෙත නැඹුරු වෙමි. තවද නියත වශයෙන්ම මම මුස්ලිම්වරුන් (අල්ලාහ්ට අවනත වන්නන්) අතුරිනි යැයි ඔහු පැවසුවේය
Slovak
My enjoined human bol honor jeho rodicia. Jeho matka bore him arduously dat narodenie do him arduously pocas intimny care z him 30 mesiac! When he zastihnut maturity zastihnut vek z 40 he say Moj Lord riadit mna appreciate blessings Ona bestowed mi moj rodicia robit righteous robota prosim Ona! Let moj dieta bol righteous i! Ja repented Ona; ja bol submitter
Somali
Oo Waxaan ku waajibinnay Aadmiga inuu u samo falo waalidkiis. Hooyadiis waxay ku sidday uurka iyadoo ku dhibtootay oo dhashay iyadoo ku dhibtootay; oo (uur ku) sidkiisu iyo ka goynta (naas nuujintiisu) waa soddon bilood, jeer marka uu tabar galo oo afartan jirsado yidhaahdo: Rabbiyow! I solansii inaan ka mahad naqo Nicmaddaada aad iigu nicmeysay aniga iyo labadayda waalid, iyo inaan falo camal san oo aad ka raalli tahay; oo ii hagaaji durriyadayda, hubaal Adigaan kuu soo laabtaa, oo hubaal waxaan anigu ka mid ahay inta kuu hoggaansan
Dadka waxaan u dardaarannay labadiisii Waalid inuu u wanaag falo, Hooyadiis uurkay ku sidday iyadoo dhibban wayna dhashay iyadoo dhibban, uurkiisa iyo gudhintiisuna waa Soddon bilood, markuu ilmihii tabar yeesho oo Afartan gaadho yuu (kan fiican) dhahaa eebow igu toosi inaan kugu mahadiyo nicmadaada aad iigu nicmaysay Aniga iyo waaliddiintay, iguna toosi inaan camal fiican ood ka raalli tahay falo, iina wanaaji faracayga, waaba kuu toobadkeenaye, waxaana ka mid ahay muslimiinta
Dadka waxaan u dardaarannay labadiisii Waalid inuu u wanaag falo, Hooyadiis uurkay ku sidday iyadoo dhibban wayna dhashay iyadoo dhibban, uurkiisa iyo gudhintiisuna waa Soddon bilood, markuu ilmihii tabar yeesho oo Afartan gaadho yuu (kan fiican) dhahaa eebow igu toosi inaan kugu mahadiyo nicmadaada aad iigu nicmaysay Aniga iyo waaliddiintay, iguna toosi inaan camal fiican ood ka raalli tahay falo, iina wanaaji faracayga, waaba kuu toobadkeenaye, waxaana ka mid ahay muslimiinta
Sotho
Re laetse motho ho ba mosa ho batsoali ba hae: ‘Ma’e o mo imme ka mathata a mo beleha ka bohloko; tlhokomelo ea ngoana ho fihlela a khoesoa ke likhoeli tse mashome a mararo, khabareng ha a fihla lilemo tsa matla a hae, mengoaha e mashome a mane, o re “Oho mong’a nketse hore ke ke be le teboho melemong ea hau eo U nts’itsitseng ka eona, le holima batsoali ba ka bobeli, hore ke tle ke etse ka ho loka, hore U tle U khahloe ke hona; U be le lereko ho ‘na le holima tsoala ea ka. Ruri ke retelehetse ka ho uena, ruri ke ithapalatsa ho uena, Islamong.”
Spanish
Y por cierto que ordenamos al hombre ser benevolente con sus padres. [Y debe saber que] Su madre lo ha llevado [en el vientre] con esfuerzo y le ha dado a luz con dolor, y que el periodo del embarazo y la lactancia dura treinta meses. Que cuando alcance la madurez, al llegar a los cuarenta anos, diga: ¡Oh, Senor mio! Haz que sepa agradecerte los favores que nos has concedido, tanto a mi como a mis padres, y que pueda realizar obras buenas que Te complazcan, y concedeme una descendencia [creyente y] bondadosa. Ciertamente me arrepiento [de mis pecados] y me someto a Ti
Y por cierto que ordenamos al hombre ser benevolente con sus padres. [Y debe saber que] Su madre lo ha llevado [en el vientre] con esfuerzo y le ha dado a luz con dolor, y que el período del embarazo y la lactancia dura treinta meses. Que cuando alcance la madurez, al llegar a los cuarenta años, diga: ¡Oh, Señor mío! Haz que sepa agradecerte los favores que nos has concedido, tanto a mí como a mis padres, y que pueda realizar obras buenas que Te complazcan, y concédeme una descendencia [creyente y] bondadosa. Ciertamente me arrepiento [de mis pecados] y me someto a Ti
Y ordenamos al hombre tratar bien a sus padres. Su madre lo lleva en su vientre con fatiga y lo da a luz con fatiga; y la gestacion y la lactancia duran unos treinta meses[933]. Y cuando el hijo alcanza la madurez y llega a los cuarenta anos (deberia) suplicar (a Al-lah) diciendo: «¡Senor!, haz que sepa serte agradecido por el favor que nos has concedido a mis padres y a mi; haz que actue con rectitud para que estes complacido conmigo y haz que mi descendencia sea justa y recta. A Ti me vuelvo en arrepentimiento y soy de quienes se someten a Tu voluntad»
Y ordenamos al hombre tratar bien a sus padres. Su madre lo lleva en su vientre con fatiga y lo da a luz con fatiga; y la gestación y la lactancia duran unos treinta meses[933]. Y cuando el hijo alcanza la madurez y llega a los cuarenta años (debería) suplicar (a Al-lah) diciendo: «¡Señor!, haz que sepa serte agradecido por el favor que nos has concedido a mis padres y a mí; haz que actúe con rectitud para que estés complacido conmigo y haz que mi descendencia sea justa y recta. A Ti me vuelvo en arrepentimiento y soy de quienes se someten a Tu voluntad»
Y ordenamos al hombre tratar bien a sus padres. Su madre lo lleva en su vientre con fatiga y lo da a luz con fatiga; y la gestacion y la lactancia duran unos treinta meses[933]. Y cuando el hijo alcanza la madurez y llega a los cuarenta anos (deberia) suplicar (a Al-lah) diciendo: “¡Senor!, haz que sepa serte agradecido por el favor que nos has concedido a mis padres y a mi; haz que actue con rectitud para que estes complacido conmigo y haz que mi descendencia sea justa y recta. A Ti me vuelvo en arrepentimiento y soy de quienes se someten a Tu voluntad”
Y ordenamos al hombre tratar bien a sus padres. Su madre lo lleva en su vientre con fatiga y lo da a luz con fatiga; y la gestación y la lactancia duran unos treinta meses[933]. Y cuando el hijo alcanza la madurez y llega a los cuarenta años (debería) suplicar (a Al-lah) diciendo: “¡Señor!, haz que sepa serte agradecido por el favor que nos has concedido a mis padres y a mí; haz que actúe con rectitud para que estés complacido conmigo y haz que mi descendencia sea justa y recta. A Ti me vuelvo en arrepentimiento y soy de quienes se someten a Tu voluntad”
Hemos ordenado al hombre que se porte bien con sus padres. Su madre le llevo con molestia y con molestia le dio a luz. El embarazo y la lactancia duran treinta meses. Hasta que, al alcanzar la madurez y cumplir cuarenta anos, dice: «¡Senor! Permiteme que Te agradezca la gracia que nos has dispensado, a mi y a mis padres, y que haga obras buenas que Te plazcan! ¡Dame una descendencia prospera! Me vuelvo a Ti. Soy de los que se someten a Ti»
Hemos ordenado al hombre que se porte bien con sus padres. Su madre le llevó con molestia y con molestia le dio a luz. El embarazo y la lactancia duran treinta meses. Hasta que, al alcanzar la madurez y cumplir cuarenta años, dice: «¡Señor! Permíteme que Te agradezca la gracia que nos has dispensado, a mí y a mis padres, y que haga obras buenas que Te plazcan! ¡Dame una descendencia próspera! Me vuelvo a Ti. Soy de los que se someten a Ti»
Y [ENTRE lo mejor de las acciones rectas que] hemos ordenado al hombre [esta] el trato bondadoso a sus padres. Con dolor le llevo su madre, y con dolor le pario; y el embarazo y su total dependencia de ella duraron treinta meses. Y entonces, cuando alcanza la madurez y cumple cuarenta anos, dice [el justo]: “¡Oh Sustentador mio! ¡Inspira en mi un agradecimiento continuo por esas bendiciones Tuyas con las que me has agraciado a mi y a mis padres, y para que obre rectamente [en una forma] que sea de Tu agrado; y concedeme rectitud en mi descendencia [tambien]. Realmente, a Ti me he vuelto en arrepentimiento: pues soy, realmente, de los que se han sometido a Ti!”
Y [ENTRE lo mejor de las acciones rectas que] hemos ordenado al hombre [está] el trato bondadoso a sus padres. Con dolor le llevó su madre, y con dolor le parió; y el embarazo y su total dependencia de ella duraron treinta meses. Y entonces, cuando alcanza la madurez y cumple cuarenta años, dice [el justo]: “¡Oh Sustentador mío! ¡Inspira en mí un agradecimiento continuo por esas bendiciones Tuyas con las que me has agraciado a mí y a mis padres, y para que obre rectamente [en una forma] que sea de Tu agrado; y concédeme rectitud en mi descendencia [también]. Realmente, a Ti me he vuelto en arrepentimiento: pues soy, realmente, de los que se han sometido a Ti!”
Le he ordenado al ser humano hacer el bien a sus padres. Su madre lo ha llevado [en el vientre] con esfuerzo, y con dolor lo dio a luz. El periodo del embarazo y la lactancia dura treinta meses. Cuando alcance la madurez, al llegar a los cuarenta anos, debe decir [en suplica]: "¡Oh, Senor mio! Haz que sepa agradecerte los favores que nos has concedido, tanto a mi como a mis padres, y que pueda realizar obras buenas que Te complazcan. Concedeme una descendencia piadosa. Me arrepiento a Ti [de mis pecados] y soy de los musulmanes
Le he ordenado al ser humano hacer el bien a sus padres. Su madre lo ha llevado [en el vientre] con esfuerzo, y con dolor lo dio a luz. El período del embarazo y la lactancia dura treinta meses. Cuando alcance la madurez, al llegar a los cuarenta años, debe decir [en súplica]: "¡Oh, Señor mío! Haz que sepa agradecerte los favores que nos has concedido, tanto a mí como a mis padres, y que pueda realizar obras buenas que Te complazcan. Concédeme una descendencia piadosa. Me arrepiento a Ti [de mis pecados] y soy de los musulmanes
Y hemos encomendado al ser humano que sea bueno con sus padres. Su madre le cargo con esfuerzo y con esfuerzo le dio a luz. Y su embarazo y su lactancia toman treinta meses. Hasta que, al alcanzar la edad adulta y alcanzar la madurez a los cuarenta anos, dice: «¡Senor mio! Inspirame para que agradezca los favores con que nos has agraciado a mi y a mis padres y para realizar actos buenos de los que Tu estes satisfecho y haz que mis descendientes sean rectos.» «En verdad, a Ti me vuelvo arrepentido y, en verdad, soy de los sometidos a Ti.»
Y hemos encomendado al ser humano que sea bueno con sus padres. Su madre le cargó con esfuerzo y con esfuerzo le dio a luz. Y su embarazo y su lactancia toman treinta meses. Hasta que, al alcanzar la edad adulta y alcanzar la madurez a los cuarenta años, dice: «¡Señor mío! Inspírame para que agradezca los favores con que nos has agraciado a mí y a mis padres y para realizar actos buenos de los que Tú estés satisfecho y haz que mis descendientes sean rectos.» «En verdad, a Ti me vuelvo arrepentido y, en verdad, soy de los sometidos a Ti.»
Swahili
Na tumemuusia binadamu asuhubiane na wazazi wake wawili kwa vizuri, kwa kuwatenda wema wanapokuwa hai na baada ya kufa kwao. Kwa kuwa mamake alimbeba akiwa mwana wa matumboni kwa mashaka na tabu, na akamzaa kwa mashaka na tabu pia. Na muda wa kubeba mimba yake na mpaka kumaliza kumnyonyesha ni miezi thelathini. Katika kutaja mashaka haya anayoyabeba mama, na siyo baba, pana dalili kuwa haki yake juu ya mtoto wake ni kubwa zaidi kuliko haki ya baba. Mpaka alipofikia binadamu upeo wa nguvu zake za kimwili na kiakili na akafikia miaka arubaini, huwa akimuomba Mola wake kwa kusema, “Mola wangu! Niafikie nishukuru neema zako ulizonineemesha mimi na wazazi wangu wawili, na nijaalie nifanye matendo mema unayoridhika nayo, na unisuluhishie wanangu. Hakika mimi nimetubia dhambi zangu kwako, na hakika mimi ni miongoni mwa wanyenyekevu kwako kwa utiifu na ni miongoni mwa wenye kujisalimisha kufuata amri zako na kuepuka makatazo yako, wenye kuandama hukumu yako.”
Na tumemuusia mwanaadamu awatendee wema wazazi wake wawili. Mama yake amechukua mimba yake kwa taabu, na akamzaa kwa taabu. Na kuchukua mimba kwake hata kumwachisha ziwa ni miezi thalathini. Hata anapo fika utu uzima wake, na akafikilia miaka arubaini, husema: Mola wangu Mlezi! Niwezeshe nishukuru neema zako ulizo nineemesha mimi na wazazi wangu, na nitende mema unayo yapenda. Na unitengenezee dhuriya zangu. Hakika mimi nimetubu kwako, na mimi ni miongoni mwa Waislamu
Swedish
VI HAR formanat manniskan att visa godhet mot sina foraldrar. [Den blivande] modern bar sin borda med moda och med smarta foder hon - ja, [hennes moda] varar trettio manader, amningstiden [inbegripen] Och nar manniskan vid det fyrtionde levnadsaret nar sin fulla mognad, ber hon: "Herre! Gor att jag [alltid] visar tacksamhet mot Dig for Dina valgarningar mot mig och mot mina foraldrar och att jag gor det goda och det ratta och allt det som Du ser med valbehag; och gor mina efterkommande till goda och rattradiga manniskor! Jag ar en av dem som har underkastat sig Din vilja och som [alltid] vander ater till Dig i anger
VI HAR förmanat människan att visa godhet mot sina föräldrar. [Den blivande] modern bär sin börda med möda och med smärta föder hon - ja, [hennes möda] varar trettio månader, amningstiden [inbegripen] Och när människan vid det fyrtionde levnadsåret når sin fulla mognad, ber hon: "Herre! Gör att jag [alltid] visar tacksamhet mot Dig för Dina välgärningar mot mig och mot mina föräldrar och att jag gör det goda och det rätta och allt det som Du ser med välbehag; och gör mina efterkommande till goda och rättrådiga människor! Jag är en av dem som har underkastat sig Din vilja och som [alltid] vänder åter till Dig i ånger
Tajik
Odamiro ʙa neki kardan ʙo padaru modari xud suporis kardem. Modaras ʙori uro ʙa dusvori ʙardost va ʙa dusvori ʙar zamin nihod. Va muddati haml to az sir ʙozgiriftanas si moh ast to cun ʙa sinni cavoni rasad va ʙa cihilsolagi darojad, gujad: «Ej Parvardigori man, ʙa man ʙijomuz to sukri ne'mate, ki ʙar man va ʙar padaru modaram ato kardai, ʙa on coj oram. Kore soista ʙikunam, ki Tu az on xusnud savi va farzandoni maro soleh kun. Man ʙa Tu ʙozgastam va az taslimsudagonam»
Odamiro ʙa nekī kardan ʙo padaru modari xud suporiş kardem. Modaraş ʙori ūro ʙa duşvorī ʙardoşt va ʙa duşvorī ʙar zamin nihod. Va muddati haml to az şir ʙozgiriftanaş sī moh ast to cun ʙa sinni çavonī rasad va ʙa cihilsolagī darojad, gūjad: «Ej Parvardigori man, ʙa man ʙijomūz to şukri ne'mate, ki ʙar man va ʙar padaru modaram ato kardaī, ʙa on çoj oram. Kore şoista ʙikunam, ki Tu az on xuşnud şavī va farzandoni maro soleh kun. Man ʙa Tu ʙozgaştam va az taslimşudagonam»
Одамиро ба некӣ кардан бо падару модари худ супориш кардем. Модараш бори ӯро ба душворӣ бардошт ва ба душворӣ бар замин ниҳод. Ва муддати ҳамл то аз шир бозгирифтанаш сӣ моҳ аст то чун ба синни ҷавонӣ расад ва ба чиҳилсолагӣ дарояд, гӯяд: «Эй Парвардигори ман, ба ман биёмӯз то шукри неъмате, ки бар ман ва бар падару модарам ато кардаӣ, ба он ҷой орам. Коре шоиста бикунам, ки Ту аз он хушнуд шавӣ ва фарзандони маро солеҳ кун. Ман ба Ту бозгаштам ва аз таслимшудагонам»
Va odamiro ʙa neki kardan ʙo padaru modari xud dar hajotason va ʙa'd az margason amr kardaem. Alʙatta modaras uro hangomi homilagi ʙo dusvori ʙardost va ʙa dusvori ʙa zamin nihod (ja'ne, tavallud kard). Va muddati haml va to az sir cudo sudanas, si moh ast, to cun ʙa sinni cavoni (purquvvati) rasad va ʙa cihilsolagi medarojad, du'o karda megujad: «Ej Parvardigori man, ʙa man tavfiq deh, to sukri ne'mate, ki ʙar man va ʙar padaru modaram arzoni dostaj, ʙa coj oram va kori soista ʙikunam, ki Tu az on xusnud savi va farzandoni maro soleh gardon. Alʙatta tavʙa kardam az tamomi gunohhojam va ʙozgastam ʙa sui Tu. Hamono man az zumrai musulmononam»
Va odamiro ʙa nekī kardan ʙo padaru modari xud dar hajotaşon va ʙa'd az margaşon amr kardaem. Alʙatta modaraş ūro hangomi homilagī ʙo duşvorī ʙardoşt va ʙa duşvorī ʙa zamin nihod (ja'ne, tavallud kard). Va muddati haml va to az şir çudo şudanaş, sī moh ast, to cun ʙa sinni çavonī (purquvvatī) rasad va ʙa cihilsolagī medarojad, du'o karda megūjad: «Ej Parvardigori man, ʙa man tavfiq deh, to şukri ne'mate, ki ʙar man va ʙar padaru modaram arzonī doştaj, ʙa çoj oram va kori şoista ʙikunam, ki Tu az on xuşnud şavī va farzandoni maro soleh gardon. Alʙatta tavʙa kardam az tamomi gunohhojam va ʙozgaştam ʙa sūi Tu. Hamono man az zumrai musulmononam»
Ва одамиро ба некӣ кардан бо падару модари худ дар ҳаёташон ва баъд аз маргашон амр кардаем. Албатта модараш ӯро ҳангоми ҳомилагӣ бо душворӣ бардошт ва ба душворӣ ба замин ниҳод (яъне, таваллуд кард). Ва муддати ҳамл ва то аз шир ҷудо шуданаш, сӣ моҳ аст, то чун ба синни ҷавонӣ (пурқувватӣ) расад ва ба чиҳилсолагӣ медарояд, дуъо карда мегӯяд: «Эй Парвардигори ман, ба ман тавфиқ деҳ, то шукри неъмате, ки бар ман ва бар падару модарам арзонӣ доштай, ба ҷой орам ва кори шоиста бикунам, ки Ту аз он хушнуд шавӣ ва фарзандони маро солеҳ гардон. Албатта тавба кардам аз тамоми гуноҳҳоям ва бозгаштам ба сӯи Ту. Ҳамоно ман аз зумраи мусулмононам»
Ba inson suporis kardem, ki dar mavridi padaru modaras ʙa soistagi neki kunad, [ʙa viƶa] modar, ki ʙa dusvori ʙori hamli uro ʙar uhda dorad va ʙo dusvori vaz'i haml mekunad va [davroni] ʙordori va sirxoragias [cam'an hududi] si moh ast. [U parvaris mejoʙad] to ʙa haddi rusd ʙirasad va dar cihilsolagi [ki tavoni cismi va zehnias komil ast] megujad: «Parvardigoro, ʙa man tavfiq ʙideh, to sukri ne'matero, ki ʙa man va padaru modaram arzoni dostai, ʙa co ovaram va kori soistae ancom diham, ki az on xusnud gardi va farzandonamro soista gardon. Ba dargohat [tavʙa namuda va] ʙozgastaam va taslimi [farmonat] hastam»
Ba inson suporiş kardem, ki dar mavridi padaru modaraş ʙa şoistagī nekī kunad, [ʙa viƶa] modar, ki ʙa duşvorī ʙori hamli ūro ʙar uhda dorad va ʙo duşvorī vaz'i haml mekunad va [davroni] ʙordorī va şirxoragiaş [çam'an hududi] sī moh ast. [Ū parvariş mejoʙad] to ʙa haddi ruşd ʙirasad va dar cihilsolagī [ki tavoni çismī va zehniaş komil ast] megūjad: «Parvardigoro, ʙa man tavfiq ʙideh, to şukri ne'matero, ki ʙa man va padaru modaram arzonī doştaī, ʙa ço ovaram va kori şoistae ançom diham, ki az on xuşnud gardī va farzandonamro şoista gardon. Ba dargohat [tavʙa namuda va] ʙozgaştaam va taslimi [farmonat] hastam»
Ба инсон супориш кардем, ки дар мавриди падару модараш ба шоистагӣ некӣ кунад, [ба вижа] модар, ки ба душворӣ бори ҳамли ӯро бар уҳда дорад ва бо душворӣ вазъи ҳамл мекунад ва [даврони] бордорӣ ва ширхорагиаш [ҷамъан ҳудуди] сӣ моҳ аст. [Ӯ парвариш меёбад] то ба ҳадди рушд бирасад ва дар чиҳилсолагӣ [ки тавони ҷисмӣ ва зеҳниаш комил аст] мегӯяд: «Парвардигоро, ба ман тавфиқ бидеҳ, то шукри неъматеро, ки ба ман ва падару модарам арзонӣ доштаӣ, ба ҷо оварам ва кори шоистае анҷом диҳам, ки аз он хушнуд гардӣ ва фарзандонамро шоиста гардон. Ба даргоҳат [тавба намуда ва] бозгаштаам ва таслими [фармонат] ҳастам»
Tamil
Manitan tan tay tantaikku nanri celuttumpati nam avanukku nallupatecam ceytom. Avanutaiya tay, ciramattutaneye avanai (karppattil) cumantiruntu ciramattutaneye piracavikkiral. Aval karppamanatiliruntu, ivan palkuti marakkum varai, muppatu matankal (mikka ciramattutan) celkinrana. Ivan valipamaki narpatu vayataiyataintal ‘‘en iraivane! Ni en mitum, en tay tantai mitum purinta arulukkaka unakku nan nanri celutti, un tiruptiyai ataiyakkutiya narceyalkalaic ceyyumpati(yana nallarivai) ni enakkut tantarulvayaka! Enakku utaviyaka irukkumpati en kutumpattai cirtiruttivai. Niccayamaka nan unnaiye nokkinen. (Unakku) murrilum valipattavarkalil nanum oruvan'' enru kuruvan
Maṉitaṉ taṉ tāy tantaikku naṉṟi celuttumpaṭi nām avaṉukku nallupatēcam ceytōm. Avaṉuṭaiya tāy, ciramattuṭaṉēyē avaṉai (karppattil) cumantiruntu ciramattuṭaṉēyē piracavikkiṟāḷ. Avaḷ karppamāṉatiliruntu, ivaṉ pālkuṭi maṟakkum varai, muppatu mātaṅkaḷ (mikka ciramattuṭaṉ) celkiṉṟaṉa. Ivaṉ vālipamāki nāṟpatu vayataiyaṭaintāl ‘‘eṉ iṟaivaṉē! Nī eṉ mītum, eṉ tāy tantai mītum purinta aruḷukkāka uṉakku nāṉ naṉṟi celutti, uṉ tiruptiyai aṭaiyakkūṭiya naṟceyalkaḷaic ceyyumpaṭi(yāṉa nallaṟivai) nī eṉakkut tantaruḷvāyāka! Eṉakku utaviyāka irukkumpaṭi eṉ kuṭumpattai cīrtiruttivai. Niccayamāka nāṉ uṉṉaiyē nōkkiṉēṉ. (Uṉakku) muṟṟilum vaḻipaṭṭavarkaḷil nāṉum oruvaṉ'' eṉṟu kūṟuvāṉ
மனிதன் தன் தாய் தந்தைக்கு நன்றி செலுத்தும்படி நாம் அவனுக்கு நல்லுபதேசம் செய்தோம். அவனுடைய தாய், சிரமத்துடனேயே அவனை (கர்ப்பத்தில்) சுமந்திருந்து சிரமத்துடனேயே பிரசவிக்கிறாள். அவள் கர்ப்பமானதிலிருந்து, இவன் பால்குடி மறக்கும் வரை, முப்பது மாதங்கள் (மிக்க சிரமத்துடன்) செல்கின்றன. இவன் வாலிபமாகி நாற்பது வயதையடைந்தால் ‘‘என் இறைவனே! நீ என் மீதும், என் தாய் தந்தை மீதும் புரிந்த அருளுக்காக உனக்கு நான் நன்றி செலுத்தி, உன் திருப்தியை அடையக்கூடிய நற்செயல்களைச் செய்யும்படி(யான நல்லறிவை) நீ எனக்குத் தந்தருள்வாயாக! எனக்கு உதவியாக இருக்கும்படி என் குடும்பத்தை சீர்திருத்திவை. நிச்சயமாக நான் உன்னையே நோக்கினேன். (உனக்கு) முற்றிலும் வழிபட்டவர்களில் நானும் ஒருவன்'' என்று கூறுவான்
Manitan tan perrorukku nanmai ceyyumpati upatecam ceytom; avanutaiya tay, veku ciramattutaneye avanaic cumantu veku ciramattutaneye avanaip perretukkiral; (karppattil) avanaic cumappatum; avanukkup pal kuti marakkac ceyvatum (mottam) muppatumatankalakum. Avan valipamaki, narpatu vayatai ataintatum; "iraivane! Ni en mitum, en perror mitum purinta nihmattukkaka, (arul kotaikalukkaka) nanri celuttavum, unnutaiya tiruptiyai ataiyak kutiya salihana nalla amalkalaic ceyyavum enakku arul palippayaka! (Itil enakku utavuvatarkaka) ennutaiya cantatiyaiyum salihanavarkalaka (nallatu ceypavarkalaka) cirpatuttiyarulvayaka! Niccayamaka nan unpakkame tirumpukiren; anriyum, nan muslimkalil ninrumullavanaka (unakku murrilum valippattavanaka) irukkinren" enru kuruvan
Maṉitaṉ taṉ peṟṟōrukku naṉmai ceyyumpaṭi upatēcam ceytōm; avaṉuṭaiya tāy, veku ciramattuṭaṉēyē avaṉaic cumantu veku ciramattuṭaṉēyē avaṉaip peṟṟeṭukkiṟāḷ; (karppattil) avaṉaic cumappatum; avaṉukkup pāl kuṭi maṟakkac ceyvatum (mottam) muppatumātaṅkaḷākum. Avaṉ vālipamāki, nāṟpatu vayatai aṭaintatum; "iṟaivaṉē! Nī eṉ mītum, eṉ peṟṟōr mītum purinta niḥmattukkāka, (aruḷ koṭaikaḷukkāka) naṉṟi celuttavum, uṉṉuṭaiya tiruptiyai aṭaiyak kūṭiya sālihāṉa nalla amalkaḷaic ceyyavum eṉakku aruḷ pālippāyāka! (Itil eṉakku utavuvataṟkāka) eṉṉuṭaiya cantatiyaiyum sālihāṉavarkaḷāka (nallatu ceypavarkaḷāka) cīrpaṭuttiyaruḷvāyāka! Niccayamāka nāṉ uṉpakkamē tirumpukiṟēṉ; aṉṟiyum, nāṉ muslimkaḷil niṉṟumuḷḷavaṉāka (uṉakku muṟṟilum vaḻippaṭṭavaṉāka) irukkiṉṟēṉ" eṉṟu kūṟuvāṉ
மனிதன் தன் பெற்றோருக்கு நன்மை செய்யும்படி உபதேசம் செய்தோம்; அவனுடைய தாய், வெகு சிரமத்துடனேயே அவனைச் சுமந்து வெகு சிரமத்துடனேயே அவனைப் பெற்றெடுக்கிறாள்; (கர்ப்பத்தில்) அவனைச் சுமப்பதும்; அவனுக்குப் பால் குடி மறக்கச் செய்வதும் (மொத்தம்) முப்பதுமாதங்களாகும். அவன் வாலிபமாகி, நாற்பது வயதை அடைந்ததும்; "இறைவனே! நீ என் மீதும், என் பெற்றோர் மீதும் புரிந்த நிஃமத்துக்காக, (அருள் கொடைகளுக்காக) நன்றி செலுத்தவும், உன்னுடைய திருப்தியை அடையக் கூடிய ஸாலிஹான நல்ல அமல்களைச் செய்யவும் எனக்கு அருள் பாலிப்பாயாக! (இதில் எனக்கு உதவுவதற்காக) என்னுடைய சந்ததியையும் ஸாலிஹானவர்களாக (நல்லது செய்பவர்களாக) சீர்படுத்தியருள்வாயாக! நிச்சயமாக நான் உன்பக்கமே திரும்புகிறேன்; அன்றியும், நான் முஸ்லிம்களில் நின்றுமுள்ளவனாக (உனக்கு முற்றிலும் வழிப்பட்டவனாக) இருக்கின்றேன்" என்று கூறுவான்
Tatar
Без кешегә ата-анасына изгелек итәргә әмер иттек, аны анасы мәшәкать белән корсагында күтәрде вә мәшәкать белән тудырды, дәхи аны корсагыңда күтәрмәк вә тудыргач имезмәк утыз айдыр, хәтта үсеп куәткә ирешсә, кырык яшькә җитсә, әйтер: "Ий Раббым миңа илһам биргел үземә вә ата-анама биргән һидәят вә ислам нигъмәтенә шөкер итмәгем өчен вә Син риза була торган изге гамәлләр кылмагым өчен, ий Раббым, балаларымны да исълах иткел, бар да мөэмин булсыннар, йә Рабби, мин Сиңа кайттым вә мөселманнардан булып һәр әмереңә итагать иттем. (Ошбу аять Габдулла Әбү Бәкер хакында иңмештер. Мөселманнар өчен яхшы мисалдыр)
Telugu
mariyu memu manavuniki tana tallidandrula patla mancitananto melagalani adesincamu. Atani talli atanini ento badhato tana garbhanlo bharincindi mariyu ento badhato atanini kannadi. Mariyu atanini garbhanlo bharinci, atanini palu vidipince varaku mupphai nelalu avutayi. Civaraku atadu perigi peddavadavutadu mariyu atadu nalabhai sanvatsarala vayas'suku ceri ila antadu: "O na prabhu! Nivu, naku mariyu na tallidandrulaku prasadincina anugrahalaku nenu miku krtajnatalu telupukovataniki mariyu nivu istapade satkaryalu ceyataniki naku sadbhud'dhini prasadincu mariyu na santananni kuda sadvartanuluga ceyi. Niscayanga, nenu pascattapanto ni vaipunaku maralu tunnanu. Mariyu niscayanga, nenu niku vidheyulaina (muslinlaina) varilo okadini
mariyu mēmu mānavuniki tana tallidaṇḍrula paṭla man̄citanantō melagālani ādēśin̄cāmu. Atani talli atanini entō bādhatō tana garbhanlō bharin̄cindi mariyu entō bādhatō atanini kannadi. Mariyu atanini garbhanlō bharin̄ci, atanini pālu viḍipin̄cē varaku mupphai nelalu avutāyi. Civaraku ataḍu perigi peddavāḍavutāḍu mariyu ataḍu nalabhai sanvatsarāla vayas'suku cēri ilā aṇṭāḍu: "Ō nā prabhū! Nīvu, nākū mariyu nā tallidaṇḍrulakū prasādin̄cina anugrahālaku nēnu mīku kr̥tajñatalu telupukōvaṭāniki mariyu nīvu iṣṭapaḍē satkāryālu cēyaṭāniki nāku sadbhud'dhini prasādin̄cu mariyu nā santānānni kūḍā sadvartanulugā cēyi. Niścayaṅgā, nēnu paścāttāpantō nī vaipunaku maralu tunnānu. Mariyu niścayaṅgā, nēnu nīku vidhēyulaina (muslinlaina) vārilō okaḍini
మరియు మేము మానవునికి తన తల్లిదండ్రుల పట్ల మంచితనంతో మెలగాలని ఆదేశించాము. అతని తల్లి అతనిని ఎంతో బాధతో తన గర్భంలో భరించింది మరియు ఎంతో బాధతో అతనిని కన్నది. మరియు అతనిని గర్భంలో భరించి, అతనిని పాలు విడిపించే వరకు ముప్ఫై నెలలు అవుతాయి. చివరకు అతడు పెరిగి పెద్దవాడవుతాడు మరియు అతడు నలభై సంవత్సరాల వయస్సుకు చేరి ఇలా అంటాడు: "ఓ నా ప్రభూ! నీవు, నాకూ మరియు నా తల్లిదండ్రులకూ ప్రసాదించిన అనుగ్రహాలకు నేను మీకు కృతజ్ఞతలు తెలుపుకోవటానికి మరియు నీవు ఇష్టపడే సత్కార్యాలు చేయటానికి నాకు సద్భుద్ధిని ప్రసాదించు మరియు నా సంతానాన్ని కూడా సద్వర్తనులుగా చేయి. నిశ్చయంగా, నేను పశ్చాత్తాపంతో నీ వైపునకు మరలు తున్నాను. మరియు నిశ్చయంగా, నేను నీకు విధేయులైన (ముస్లింలైన) వారిలో ఒకడిని
మేము మనిషికి, తన తల్లిదండ్రుల యెడల ఉత్తమరీతిలో వ్యవహరించవలసినదిగా తాకీదు చేశాము. అతని తల్లి బాధను భరిస్తూ గర్భంలో అతన్ని మోసింది. బాధను భరిస్తూనే అతన్ని ప్రసవించింది. అతన్ని గర్భంలో మోయటానికి, అతని పాలు విడిపించటానికి ముఫ్ఫై మాసాల కాలం పట్టింది. తుదకు అతను పూర్తి పరిపక్వతకు, అంటే నలభై ఏళ్లప్రాయానికి చేరుకున్నప్పుడు ఇలా విన్నవించుకున్నాడు : “నా ప్రభూ! నీవు నాపై, నా తల్లిదండ్రులపై కురిపించిన అనుగ్రహ భాగ్యాలకుగాను కృతఙ్ఞతలు తెలుపుకునే, నీ ప్రసన్నతను చూరగొనే విధంగా సత్కార్యాలు చేసే సద్బుద్ధిని నాకు ప్రసాదించు. ఇంకా నా సంతానాన్ని కూడా సజ్జనులుగా తీర్చిదిద్దు. నేను నీ వైపునకే మరలుతున్నాను. నేను నీ విధేయులలో ఒకణ్ణి.”
Thai
Læa rea di sang seiy mnusʹy hı tha di tx bida marda khxng khea marda khxng khea di xum khrrph khea dwy khwam henuxy yak læa di khlxd khea dwy khwam cebpwd læa kar xum khrrph khea læa kar hyanm khxng khea nı raya wela samsib deuxn cnkrathang meux khea brrlu way hnum chkrrc khxng khea læa mixayu thung si sib pi khea ca klaw wingwxn wa kha tæ phracea khxng kha phraxngkh khx phraxngkh thrng pord prathan kæ kha phraxngkh pheux hı kha phraxngkh khxbkhun tx khwam pord khxng phraxngkh than sung phraxngkh than di thrng pordpran kæ kha phraxngkh læa bida marda khxng kha phraxngkh læa hı kha phraxngkh thakhwam di pheux hı phraxngkh than thrng phx phrathay kæ kha phraxngkh læa thrng hı khwam di keid khun nı luk hlan khxng kha phraxngkh thæcring kha phraxngkh khx lukæthosʹ tx phraxngkh læa thæcring kha phraxngkh xyu nı hmu phu nxbnxm
Læa reā dị̂ s̄ạ̀ng s̄eīy mnus̄ʹy̒ h̄ı̂ thả dī t̀x bidā mārdā k̄hxng k̄heā mārdā k̄hxng k̄heā dị̂ xûm khrrp̣h̒ k̄heā d̂wy khwām h̄enụ̄̀xy yāk læa dị̂ khlxd k̄heā d̂wy khwām cĕbpwd læa kār xûm khrrp̣h̒ k̄heā læa kār h̄ỳānm k̄hxng k̄heā nı raya welā s̄āms̄ib deụ̄xn cnkrathạ̀ng meụ̄̀x k̄heā brrlu wạy h̄nùm c̄hkrrc̒ k̄hxng k̄heā læa mīxāyu t̄hụng s̄ī̀ s̄ib pī k̄heā ca kl̀āw wingwxn ẁā k̄ĥā tæ̀ phracêā k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ k̄hx phraxngkh̒ thrng pord prathān kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ pheụ̄̀x h̄ı̂ k̄ĥā phraxngkh̒ k̄hxbkhuṇ t̀x khwām pord k̄hxng phraxngkh̒ th̀ān sụ̀ng phraxngkh̒ th̀ān dị̂ thrng pordprān kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ læa bidā mārdā k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ læa h̄ı̂ k̄ĥā phraxngkh̒ thảkhwām dī pheụ̄̀x h̄ı̂ phraxngkh̒ th̀ān thrng phx phrathạy kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ læa thrng h̄ı̂ khwām dī keid k̄hụ̂n nı lūk h̄lān k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ thæ̂cring k̄ĥā phraxngkh̒ k̄hx lukæ̀thos̄ʹ t̀x phraxngkh̒ læa thæ̂cring k̄ĥā phraxngkh̒ xyū̀ nı h̄mū̀ p̄hū̂ nxbn̂xm
และเราได้สั่งเสียมนุษย์ให้ทำดีต่อบิดามารดาของเขา มารดาของเขาได้อุ้มครรภ์เขาด้วยความเหนื่อยยาก และได้คลอดเขาด้วยความเจ็บปวด และการอุ้มครรภ์เขาและการหย่านมของเขาในระยะเวลาสามสิบเดือน จนกระทั่งเมื่อเขาบรรลุวัยหนุ่มฉกรรจ์ของเขา และมีอายุถึงสี่สิบปี เขาจะกล่าววิงวอนว่า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงโปรดประทานแก่ข้าพระองค์ เพื่อให้ข้าพระองค์ขอบคุณต่อความโปรดของพระองค์ท่าน ซึ่งพระองค์ท่านได้ทรง โปรดปรานแก่ข้าพระองค์และบิดามารดาของข้าพระองค์ และให้ข้าพระองค์ทำความดีเพื่อให้พระองค์ท่านทรงพอพระทัยแก่ข้าพระองค์ และทรงให้ความดีเกิดขึ้นในลูกหลานของข้าพระองค์ แท้จริงข้าพระองค์ขอลุแก่โทษต่อพระองค์ และแท้จริงข้าพระองค์อยู่ในหมู่ผู้นอบน้อม
læa rea di sang seiy mnusʹy hı tha di tx bida marda khxng khea marda khxng khea di xum khrrph khea dwy khwam henuxy yak læa di khlxd khea dwy khwam cebpwd læa kar xum khrrph khea læa kar hyanm khxng khea nı raya wela samsib deuxn cnkrathang meux khea brrlu way chkrrc khxng khea læa mixayu thung si sib pi khea ca klaw wingwxn wa kha tæ phracea khxng khea phraxngkh khx phraxngkh thrng pord prathan kæ kha phraxngkh pheux hı kha phraxngkh khxbkhun tx khwam pord khxng phraxngkh than sung phraxngkh than di thrng pordpran kæ kha phraxngkh læa bida marda khxng kha phraxngkh læa hı kha phraxngkh thakhwam di pheux hı khwam di keid khun nı luk hlan khxng kha phraxngkh thæcring kha phraxngkh khx lukæthosʹ tx phraxngkh læa thæcring kha phraxngkh xyu nı hmu phu nxbnxm
læa reā dị̂ s̄ạ̀ng s̄eīy mnus̄ʹy̒ h̄ı̂ thả dī t̀x bidā mārdā k̄hxng k̄heā mārdā k̄hxng k̄heā dị̂ xûm khrrp̣h̒ k̄heā d̂wy khwām h̄enụ̄̀xy yāk læa dị̂ khlxd k̄heā d̂wy khwām cĕbpwd læa kār xûm khrrp̣h̒ k̄heā læa kār h̄ỳānm k̄hxng k̄heā nı raya welā s̄āms̄ib deụ̄xn cnkrathạ̀ng meụ̄̀x k̄heā brrlu wạy c̄hkrrc̒ k̄hxng k̄heā læa mīxāyu t̄hụng s̄ī̀ s̄ib pī k̄heā ca kl̀āw wingwxn ẁā k̄ĥā tæ̀ phracêā k̄hxng k̄hêā phraxngkh̒ k̄hx phraxngkh̒ thrng pord prathān kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ pheụ̄̀x h̄ı̂ k̄ĥā phraxngkh̒ k̄hxbkhuṇ t̀x khwām pord k̄hxng phraxngkh̒ th̀ān sụ̀ng phraxngkh̒ th̀ān dị̂ thrng pordprān kæ̀ k̄ĥā phraxngkh̒ læa bidā mārdā k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ læa h̄ı̂ k̄ĥā phraxngkh̒ thảkhwām dī pheụ̄̀x h̄ı̂ khwām dī keid k̄hụ̂n nı lūk h̄lān k̄hxng k̄ĥā phraxngkh̒ thæ̂cring k̄ĥā phraxngkh̒ k̄hx lukæ̀thos̄ʹ t̀x phraxngkh̒ læa thæ̂cring k̄ĥā phraxngkh̒ xyū̀ nı h̄mū̀ p̄hū̂ nxbn̂xm
และเราได้สั่งเสียมนุษย์ให้ทำดี ต่อบิดามารดาของเขา มารดาของเขาได้อุ้มครรภ์เขาด้วยความเหนื่อยยาก และได้คลอดเขาด้วยความเจ็บปวด และการอุ้มครรภ์เขาและการหย่านมของเขาในระยะเวลาสามสิบเดือน จนกระทั่งเมื่อเขาบรรลุวัยฉกรรจ์ของเขาและมีอายุถึงสี่สิบปี เขาจะกล่าววิงวอนว่า ข้าแต่พระเจ้าของเข้าพระองค์ขอพระองค์ทรงโปรดประทานแก่ข้าพระองค์ เพื่อให้ข้าพระองค์ขอบคุณต่อความโปรดของพระองค์ท่าน ซึ่งพระองค์ท่านได้ทรงโปรดปรานแก่ข้าพระองค์และบิดามารดาของข้าพระองค์ และให้ข้าพระองค์ทำความดีเพื่อให้ความดีเกิดขึ้นในลูกหลานของข้าพระองค์ แท้จริงข้าพระองค์ขอลุแก่โทษต่อพระองค์ และแท้จริงข้าพระองค์อยู่ในหมู่ผู้นอบน้อม
Turkish
Ve biz, insana, anasınababasına iyilik etmesini emrettik; anası, onu zahmetle tasımıstır ve zahmetle dogurmustur ve gebelik muddetiyle sutten kesilme muddeti, otuz ayı tutar; sonunda ergenlik cagına gelmistir ve kırk yasına ermistir de demistir ki: Rabbim, bana da, anamababama da verdigin nimetine karsı sukretmeyi nasip ve muyesser et bana ve soyumdan gelenleri de dogru ve duzgun kisiler yap da hosnut ol benden; suphe yok ki tovbe ettim sana ve suphe yok ki teslim olanlardanım, emrine uyanlardanım ben
Ve biz, insana, anasınababasına iyilik etmesini emrettik; anası, onu zahmetle taşımıştır ve zahmetle doğurmuştur ve gebelik müddetiyle sütten kesilme müddeti, otuz ayı tutar; sonunda ergenlik çağına gelmiştir ve kırk yaşına ermiştir de demiştir ki: Rabbim, bana da, anamababama da verdiğin nimetine karşı şükretmeyi nasip ve müyesser et bana ve soyumdan gelenleri de doğru ve düzgün kişiler yap da hoşnut ol benden; şüphe yok ki tövbe ettim sana ve şüphe yok ki teslim olanlardanım, emrine uyanlardanım ben
Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle tasıdı ve zahmetle dogurdu. Tasınması ile sutten kesilmesi, otuz ay surer. Nihayet insan, guclu cagına erip kırk yasına varınca der ki: Rabbim! Bana ve ana-babama verdigin nimete sukretmemi ve razı olacagın yararlı is yapmamı temin et. Benim icin de zurriyetim icin de iyiligi devam ettir. Ben sana dondum. Ve elbette ki ben muslumanlardanım
Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle taşıdı ve zahmetle doğurdu. Taşınması ile sütten kesilmesi, otuz ay sürer. Nihayet insan, güçlü çağına erip kırk yaşına varınca der ki: Rabbim! Bana ve ana-babama verdiğin nimete şükretmemi ve razı olacağın yararlı iş yapmamı temin et. Benim için de zürriyetim için de iyiliği devam ettir. Ben sana döndüm. Ve elbette ki ben müslümanlardanım
Biz insana, 'anne ve babasına' iyilikle davranmasını tavsiye ettik. Annesi onu guclukle tasıdı ve onu guclukle dogurdu. Onun (hamilelikte) tasınması ve sutten kesilmesi, otuz aydır. Nihayet guclu (erginlik) cagına erip kırk yıl (yasın)a ulasınca, dedi ki: "Rabbim, bana, anne ve babama verdigin nimete sukretmemi ve Senin razı olacagın salih bir amelde bulunmamı bana ilham et; benim icin soyumda salahı ver. Gercekten ben tevbe edip Sana yoneldim ve gercekten ben Muslumanlardanım
Biz insana, 'anne ve babasına' iyilikle davranmasını tavsiye ettik. Annesi onu güçlükle taşıdı ve onu güçlükle doğurdu. Onun (hamilelikte) taşınması ve sütten kesilmesi, otuz aydır. Nihayet güçlü (erginlik) çağına erip kırk yıl (yaşın)a ulaşınca, dedi ki: "Rabbim, bana, anne ve babama verdiğin nimete şükretmemi ve Senin razı olacağın salih bir amelde bulunmamı bana ilham et; benim için soyumda salahı ver. Gerçekten ben tevbe edip Sana yöneldim ve gerçekten ben Müslümanlardanım
Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Anası onu (karnında) zahmetle tasıdı; ve onu zahmetle dogurdu. Onun (ana karnında) tasınması ile sutten kesilme muddeti otuz aydır. (Hamlin en az muddeti altı ay ve sutten kesilme muddeti iki yıl ki, hepsi otuz ay eder). Nihayet insan kemaline (18-30 yaslarına) erdigi ve kırk yasına girdigi zaman soyle demistir: “- Ey Rabbim! Bana oyle ilham et ki, hem bana, hem de ana-babama ihsan buyurdugun nimetine sukredeyim; ve razı olacagın salih bir amel isliyeyim. Zurriyetim hakkında da benim icin salah hali nasib eyle. Cunku ben tevbe edib sana dondum; ve ben gercek muslumanlardanım.”
Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Anası onu (karnında) zahmetle taşıdı; ve onu zahmetle doğurdu. Onun (ana karnında) taşınması ile sütten kesilme müddeti otuz aydır. (Hamlin en az müddeti altı ay ve sütten kesilme müddeti iki yıl ki, hepsi otuz ay eder). Nihayet insan kemaline (18-30 yaşlarına) erdiği ve kırk yaşına girdiği zaman şöyle demiştir: “- Ey Rabbim! Bana öyle ilham et ki, hem bana, hem de ana-babama ihsan buyurduğun nimetine şükredeyim; ve razı olacağın salih bir amel işliyeyim. Zürriyetim hakkında da benim için salâh hali nasib eyle. Çünkü ben tevbe edib sana döndüm; ve ben gerçek müslümanlardanım.”
Biz, insana, ana-babasına iyilik edip guzel davranmasını tavsiye ettik. Anası onu gucluk ve sıkıntıyla tasıdı; gucluk ve sıkıntıyla dogurdu. Rahimde tasınması ve sutten kesilmesi (suresi) otuz aydır. Nihayet guc bulup sahsiyetini kazanınca ve kırk yasına erisince, «Ey Rabbim!» dedi, «bana ve ana-babama verdigin nimete karsı sukretmemi, razı olacagın iyi-yararlı amelde bulunmamı ilham eyle. Soyum hakkında da benim icin iyilik, dine baglılık sagla... Suphesiz ki ben, sana yonelip tevbe ettim ve ben gercekten (sana) teslimiyet gosterenlerdenim.»
Biz, insana, ana-babasına iyilik edip güzel davranmasını tavsiye ettik. Anası onu güçlük ve sıkıntıyla taşıdı; güçlük ve sıkıntıyla doğurdu. Rahimde taşınması ve sütten kesilmesi (süresi) otuz aydır. Nihayet güç bulup şahsiyetini kazanınca ve kırk yaşına erişince, «Ey Rabbim!» dedi, «bana ve ana-babama verdiğin nîmete karşı şükretmemi, razı olacağın iyi-yararlı amelde bulunmamı ilham eyle. Soyum hakkında da benim için iyilik, dine bağlılık sağla... Şüphesiz ki ben, sana yönelip tevbe ettim ve ben gerçekten (sana) teslimiyet gösterenlerdenim.»
Biz insana, anne ve babasına karsı iyi davranmasını tavsiye etmisizdir; zira annesi, onu, karnında, zorluga ugrayarak tasımıs; onu guclukle dogurmustur. Tasınması ve sutten kesilmesi otuz ay surer. Sonunda erginlik cagına erince ve kırk yasına varınca: "Rabbim! Bana ve anne babama verdigin nimete sukretmemi ve benim hosnut olacagın yararlı bir isi yapmamı sagla; bana verdigin gibi soyuma da salah ver; dogrusu Sana yoneldim, ben, kendini Sana verenlerdenim" demesi gerekir
Biz insana, anne ve babasına karşı iyi davranmasını tavsiye etmişizdir; zira annesi, onu, karnında, zorluğa uğrayarak taşımış; onu güçlükle doğurmuştur. Taşınması ve sütten kesilmesi otuz ay sürer. Sonunda erginlik çağına erince ve kırk yaşına varınca: "Rabbim! Bana ve anne babama verdiğin nimete şükretmemi ve benim hoşnut olacağın yararlı bir işi yapmamı sağla; bana verdiğin gibi soyuma da salah ver; doğrusu Sana yöneldim, ben, kendini Sana verenlerdenim" demesi gerekir
Biz insana ana ve babasina iyilik yapmayi tavsiye ettik. Anasi onu zahmetle karninda tasidi ve zahmetle dogurdu. Onun ana karninda tasinmasi ile sutten kesilme suresi otuz aydir. Nihayet insan olgunluk cagina ulasip, kirk yasina geldiginde der ki: "Ey Rabbim! Bana ve ana babama ihsan ettigin nimetlerine sukretmemi ve senin hosnut olacagin salih amel islememi ilham et. Benim neslimden gelenleri de salih kimseler kil. Dogrusu ben tevbe edip sana yoneldim. Ve ben gercekten muslumanlardanim
Biz insana ana ve babasina iyilik yapmayi tavsiye ettik. Anasi onu zahmetle karninda tasidi ve zahmetle dogurdu. Onun ana karninda tasinmasi ile sütten kesilme süresi otuz aydir. Nihayet insan olgunluk çagina ulasip, kirk yasina geldiginde der ki: "Ey Rabbim! Bana ve ana babama ihsan ettigin nimetlerine sükretmemi ve senin hosnut olacagin salih amel islememi ilham et. Benim neslimden gelenleri de salih kimseler kil. Dogrusu ben tevbe edip sana yöneldim. Ve ben gerçekten müslümanlardanim
Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle tasıdı ve zahmetle dogurdu. Tasınması ile sutten kesilmesi, otuz ay surer. Nihayet insan, guclu cagına erip kırk yasına varınca der ki: Rabbim! Bana ve ana-babama verdigin nimete sukretmemi ve razı olacagın yararlı is yapmamı temin et. Benim icin de zurriyetim icin de iyiligi devam ettir. Ben sana dondum. Ve elbette ki ben muslumanlardanım
Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle taşıdı ve zahmetle doğurdu. Taşınması ile sütten kesilmesi, otuz ay sürer. Nihayet insan, güçlü çağına erip kırk yaşına varınca der ki: Rabbim! Bana ve ana-babama verdiğin nimete şükretmemi ve razı olacağın yararlı iş yapmamı temin et. Benim için de zürriyetim için de iyiliği devam ettir. Ben sana döndüm. Ve elbette ki ben müslümanlardanım
Biz insana, ana ve babasına iyilik etmesini ogutledik. Anası onu zahmetle tasır, zahmetle dogurur. Ana karnında tasınması ile sutten kesilmesi otuz ay surer. Nihayet olgunluk cagına erince ve kırk yasına varınca: "Rabbim, bana, anama ve babama verdigin nimete sukretmege ve razı olacagın yararlı isler yapmaga beni yonelt. Benim soyumu islah et. Ben tovbe edip, sana teslim olanlardanım," demelidir
Biz insana, ana ve babasına iyilik etmesini öğütledik. Anası onu zahmetle taşır, zahmetle doğurur. Ana karnında taşınması ile sütten kesilmesi otuz ay sürer. Nihayet olgunluk çağına erince ve kırk yaşına varınca: "Rabbim, bana, anama ve babama verdiğin nimete şükretmeğe ve razı olacağın yararlı işler yapmağa beni yönelt. Benim soyumu islah et. Ben tövbe edip, sana teslim olanlardanım," demelidir
Biz insana ana ve babasına iyilik yapmayı tavsiye ettik. Anası onu zahmetle karnında tasıdı ve zahmetle dogurdu. Onun ana karnında tasınması ile sutten kesilme suresi otuz aydır. Nihayet insan olgunluk cagına ulasıp, kırk yasına geldiginde der ki: "Ey Rabbim! Bana ve ana babama ihsan ettigin nimetlerine sukretmemi ve senin hosnut olacagın salih amel islememi ilham et. Benim neslimden gelenleri de salih kimseler kıl. Dogrusu ben tevbe edip sana yoneldim. Ve ben gercekten muslumanlardanım
Biz insana ana ve babasına iyilik yapmayı tavsiye ettik. Anası onu zahmetle karnında taşıdı ve zahmetle doğurdu. Onun ana karnında taşınması ile sütten kesilme süresi otuz aydır. Nihayet insan olgunluk çağına ulaşıp, kırk yaşına geldiğinde der ki: "Ey Rabbim! Bana ve ana babama ihsan ettiğin nimetlerine şükretmemi ve senin hoşnut olacağın salih amel işlememi ilham et. Benim neslimden gelenleri de salih kimseler kıl. Doğrusu ben tevbe edip sana yöneldim. Ve ben gerçekten müslümanlardanım
Biz o insana anne babasına guzel davranmayı tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle karnında tasıdı ve zahmetle dogurdu. Onun tasınması ile sutten kesilmesi otuz aydır. Nihayet olgunluk cagına ulasıp kırk yasına girdigi zaman: «Ey Rabbim, beni oyle yonlendir ki, bana ve anama babama verdigin nimetine sukredeyim ve hosnut olacagın iyi bir is yapayım. Soyumdan gelenleri de benim icin iyi kimseler eyle. Cunku ben, gercekten tevbe ile Sana yuz tuttum ve ben gercek muslumanlardanım.» der
Biz o insana anne babasına güzel davranmayı tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle karnında taşıdı ve zahmetle doğurdu. Onun taşınması ile sütten kesilmesi otuz aydır. Nihayet olgunluk çağına ulaşıp kırk yaşına girdiği zaman: «Ey Rabbim, beni öyle yönlendir ki, bana ve anama babama verdiğin nimetine şükredeyim ve hoşnut olacağın iyi bir iş yapayım. Soyumdan gelenleri de benim için iyi kimseler eyle. Çünkü ben, gerçekten tevbe ile Sana yüz tuttum ve ben gerçek müslümanlardanım.» der
Biz insana ana ve babasına iyilik yapmayı tavsiye ettik. Anası onu zahmetle karnında tasıdı ve zahmetle dogurdu. Onun ana karnında tasınması ile sutten kesilme suresi otuz aydır. Nihayet insan olgunluk cagına ulasıp, kırk yasına geldiginde der ki: «Ey Rabbim! Bana ve ana babama ihsan ettigin nimetlerine sukretmemi ve senin hosnut olacagın salih amel islememi ilham et. Benim neslimden gelenleri de salih kimseler kıl. Dogrusu ben tevbe edip sana yoneldim. Ve ben gercekten muslumanlardanım.»
Biz insana ana ve babasına iyilik yapmayı tavsiye ettik. Anası onu zahmetle karnında taşıdı ve zahmetle doğurdu. Onun ana karnında taşınması ile sütten kesilme süresi otuz aydır. Nihayet insan olgunluk çağına ulaşıp, kırk yaşına geldiğinde der ki: «Ey Rabbim! Bana ve ana babama ihsan ettiğin nimetlerine şükretmemi ve senin hoşnut olacağın salih amel işlememi ilham et. Benim neslimden gelenleri de salih kimseler kıl. Doğrusu ben tevbe edip sana yöneldim. Ve ben gerçekten müslümanlardanım.»
Biz insana, ana babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle tasıdı ve zahmetle dogurdu. Tasınması ile sutten kesilmesi otuz ay surdu. Nihayet insan guclu cagına erip kırk yasına varınca: «Ya Rabbi, dedi, beni, bana ve anama, babama verdigin nimete sukretmeye razı olacagın yararlı isler yapmaya sevk eyle. Benim icin de zurriyetim icin de iyiligi devam ettir. Ben sana dondum ve elbette ki ben muslumanlardanım.»
Biz insana, ana babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle taşıdı ve zahmetle doğurdu. Taşınması ile sütten kesilmesi otuz ay sürdü. Nihayet insan güçlü çağına erip kırk yaşına varınca: «Ya Rabbi, dedi, beni, bana ve anama, babama verdiğin nimete şükretmeye razı olacağın yararlı işler yapmaya sevk eyle. Benim için de zürriyetim için de iyiliği devam ettir. Ben sana döndüm ve elbette ki ben müslümanlardanım.»
Biz insana, anne ve babasına iyilikle davranmasını tavsiye ettik. Annesi onu guclukle tasıdı ve onu guclukle dogurdu. Onun (hamilelikte) tasınması ve sutten kesilmesi otuz aydır. Nihayet guclu (erginlik) cagına erip kırk yıl (yasın)a ulasınca dedi ki: "Rabbim, bana, anne ve babama verdigin nimete sukretmemi ve senin razı olacagın salih bir amelde bulunmamı bana ilham et; benim icin soyumda salahı ver. Gercekten ben tevbe edip sana yoneldim ve gercekten ben muslumanlardanım
Biz insana, anne ve babasına iyilikle davranmasını tavsiye ettik. Annesi onu güçlükle taşıdı ve onu güçlükle doğurdu. Onun (hamilelikte) taşınması ve sütten kesilmesi otuz aydır. Nihayet güçlü (erginlik) çağına erip kırk yıl (yaşın)a ulaşınca dedi ki: "Rabbim, bana, anne ve babama verdiğin nimete şükretmemi ve senin razı olacağın salih bir amelde bulunmamı bana ilham et; benim için soyumda salahı ver. Gerçekten ben tevbe edip sana yöneldim ve gerçekten ben müslümanlardanım
Biz insana ana ve babasına iyilik etmesini tavsiye etdik. Anası onu zahmetle (karnında) tasıdı. Onu zahmetle de dogurdu. Onun bu tasınması ile Sutden kesilmesi (muddeti) otuz aydır. Nihayet o, yigitlik cagına erdigi, (hele) kırk (ıncı) yıl (ın) a ulas (ıb da tam kemaline vardıgı zaman (soyle) demisdir: «Ey Rabbim, gerek beni, gerek ana ve babamı ni´metlendirdigine sukretmemi, Senin raazi olacagın iyi amel (ve hareket) de bulunmamı bana ilham et. Zurriyyetim hakkında da benim icin salah nasıybet. Subhesiz ben sana dondum. Subhesiz ben (sana) teslim olanlardanım»
Biz insana ana ve babasına iyilik etmesini tavsiye etdik. Anası onu zahmetle (karnında) taşıdı. Onu zahmetle de doğurdu. Onun bu taşınması ile Sütden kesilmesi (müddeti) otuz aydır. Nihayet o, yiğitlik çağına erdiği, (hele) kırk (ıncı) yıl (ın) a ulaş (ıb da tam kemâline vardığı zaman (şöyle) demişdir: «Ey Rabbim, gerek beni, gerek ana ve babamı ni´metlendirdiğine şükretmemi, Senin raazî olacağın iyi amel (ve hareket) de bulunmamı bana ilham et. Zürriyyetim hakkında da benim için salâh nasıybet. Şübhesiz ben sana döndüm. Şübhesiz ben (sana) teslîm olanlardanım»
Biz; insana, anne ve babasına ihsan etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle tasıdı ve zahmetle dogurdu. Tasınması ve sutten kesilmesi otuz aydır. Nihayet erginlik cagına ulasınca ve kırk yasına varınca der ki: Rabbım bana; ana-babama verdigin nimete sukretmemi ve senin hosnud olacagın salih amel islememi ilham et. Bana verdigin gibi soyuma da salah ver. Dogrusu ben, Sana dondum. Ve gercekten ben, muslumanlardanım
Biz; insana, anne ve babasına ihsan etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle taşıdı ve zahmetle doğurdu. Taşınması ve sütten kesilmesi otuz aydır. Nihayet erginlik çağına ulaşınca ve kırk yaşına varınca der ki: Rabbım bana; ana-babama verdiğin nimete şükretmemi ve senin hoşnud olacağın salih amel işlememi ilham et. Bana verdiğin gibi soyuma da salah ver. Doğrusu ben, Sana döndüm. Ve gerçekten ben, müslümanlardanım
Insana, anne ve babasına ihsanla davranmasını vasiyet ettik. Annesi onu guclukle tasıdı ve onu guclukle dogurdu. Ve onun tasınması ve sutten kesilmesi 30 aydır. Nihayet erginlik cagına ulastıgı zaman 40 yasını tamamladı. Soyle dedi: “Rabbim! Bana, anne ve babama verdigin ni´metlere sukretmekte, Senin razı oldugun salih amel (nefs tezkiyesi) yapmakta beni basarılı kıl. Ve zurriyetimi ıslah et. Muhakkak ki ben, Sana tovbe ettim ve muhakkak ki ben (Sana) teslim olanlardanım.”
İnsana, anne ve babasına ihsanla davranmasını vasiyet ettik. Annesi onu güçlükle taşıdı ve onu güçlükle doğurdu. Ve onun taşınması ve sütten kesilmesi 30 aydır. Nihayet erginlik çağına ulaştığı zaman 40 yaşını tamamladı. Şöyle dedi: “Rabbim! Bana, anne ve babama verdiğin ni´metlere şükretmekte, Senin razı olduğun salih amel (nefs tezkiyesi) yapmakta beni başarılı kıl. Ve zürriyetimi ıslâh et. Muhakkak ki ben, Sana tövbe ettim ve muhakkak ki ben (Sana) teslim olanlardanım.”
Ve vessaynel insane bi valideyhi ıhsana hamelethu ummuhu kurhev ve vedaathu kurha ve hamluhu ve fisaluhu selasune sehra hatta iza belega esuddehu ve belga erbeıyne seneten kale rabbi evzı´nı en eskura nı´metekelletı en´amte aleyye ve ala valedeyye ve en a´mele salihan terdahu ve aslıh lı fı zurriyyetı innı tubtu ileyke ve innı minel muslimın
Ve vessaynel insane bi valideyhi ıhsana hamelethü ümmühu kürhev ve vedaathü kürha ve hamlühu ve fisalühu selasune şehra hatta iza beleğa eşüddehu ve belğa erbeıyne seneten kale rabbi evzı´nı en eşküra nı´metekelletı en´amte aleyye ve ala valedeyye ve en a´mele salihan terdahü ve aslıh lı fı zürriyyetı innı tübtü ileyke ve innı minel müslimın
Ve vassaynel insane bi valideyhi ihsana(ihsanen), hamelethu ummuhu kurhen ve vadaathu kurha(kurhan), ve hamluhu ve fisaluhu selasune sehra(sehren), hatta iza belega esuddehu ve belega erbaine seneten kale rabbi evzı’ni en eskure ni’metekelleti en’amte aleyye ve ala valideyye ve en a’mele salihan terdahu ve aslıh li fi zurriyyeti, inni tubtu ileyke ve inni minel muslimin(muslimine)
Ve vassaynel insâne bi vâlideyhi ihsânâ(ihsânen), hamelethu ummuhu kurhen ve vadaathu kurhâ(kurhan), ve hamluhu ve fisâluhu selâsûne şehrâ(şehren), hattâ izâ belega eşuddehu ve belega erbaîne seneten kâle rabbi evzı’nî en eşkure ni’metekelletî en’amte aleyye ve alâ vâlideyye ve en a’mele sâlihan terdâhu ve aslıh lî fî zurriyyetî, innî tubtu ileyke ve innî minel muslimîn(muslimîne)
Imdi, insana emrettigimiz (fiillerin en guzellerinden biri,) anne babasına karsı iyi davranmasıdır. Annesi onu zahmetle tasıdı ve zahmetle dogurdu; annesinin onu tasıması, onun anneye bagımlılıgı otuz ayı buldu. Nihayet tam olgunluga erisip kırk yasına vardıgında o, (durust ve erdemli biri olarak) "Ey Rabbim!" diye yakarır, "Bana ve anne babama lutfettigin nimetler icin ebediyyen sukretmemi ve Senin kabulune mazhar olacak (sekilde) dogru ve yararlı seyler yapmamı nasip et; benim soyuma (da) iyilik bagısla. Gercek su ki pismanlık icinde Sana dondum, elbette ben Sana teslim olanlardanım
İmdi, insana emrettiğimiz (fiillerin en güzellerinden biri,) anne babasına karşı iyi davranmasıdır. Annesi onu zahmetle taşıdı ve zahmetle doğurdu; annesinin onu taşıması, onun anneye bağımlılığı otuz ayı buldu. Nihayet tam olgunluğa erişip kırk yaşına vardığında o, (dürüst ve erdemli biri olarak) "Ey Rabbim!" diye yakarır, "Bana ve anne babama lütfettiğin nimetler için ebediyyen şükretmemi ve Senin kabulüne mazhar olacak (şekilde) doğru ve yararlı şeyler yapmamı nasip et; benim soyuma (da) iyilik bağışla. Gerçek şu ki pişmanlık içinde Sana döndüm, elbette ben Sana teslim olanlardanım
vevessayne-l'insane bivalideyhi ihsana. hamelethu ummuhu kurhev veveda`athu kurha. vehamluhu vefisaluhu selasune sehra. hatta iza belega esuddehu vebelega erbe`ine seneten kale rabbi evzi`ni en eskura ni`meteke-lleti en`amte `aleyye ve`ala valideyye veen a`mele salihan tardahu veaslih li fi zurriyyeti. inni tubtu ileyke veinni mine-lmuslimin
veveṣṣayne-l'insâne bivâlideyhi iḥsânâ. ḥamelethü ümmühû kürhev veveḍa`athü kürhâ. veḥamlühû vefiṣâlühû ŝelâŝûne şehrâ. ḥattâ iẕâ belega eşüddehû vebelega erbe`îne seneten ḳâle rabbi evzi`nî en eşküra ni`meteke-lletî en`amte `aleyye ve`alâ vâlideyye veen a`mele ṣâliḥan tarḍâhü veaṣliḥ lî fî ẕürriyyetî. innî tübtü ileyke veinnî mine-lmüslimîn
Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle tasıdı ve zahmetle dogurdu. Tasınması ile sutten kesilmesi, otuz ay surer. Nihayet insan, guclu cagına erip kırk yasına varınca der ki: Rabbim! Bana ve ana-babama verdigin nimete sukretmem ve razı olacagın salih amelleri islemem hususunda beni muvaffak kıl. Benim icin de zurriyetim icin de iyiligi devam ettir. Ben sana tevbe ettim ve elbette ki ben muslumanlardanım
Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle taşıdı ve zahmetle doğurdu. Taşınması ile sütten kesilmesi, otuz ay sürer. Nihayet insan, güçlü çağına erip kırk yaşına varınca der ki: Rabbim! Bana ve ana-babama verdiğin nimete şükretmem ve razı olacağın sâlih amelleri işlemem hususunda beni muvaffak kıl. Benim için de zürriyetim için de iyiliği devam ettir. Ben sana tevbe ettim ve elbette ki ben müslümanlardanım
Insana, anne ve babasına karsı iyi davranmasını tavsiye ettik. Annesi onu gucluk icinde tasımıs ve guclukle dogurmustur. Onun tasınması ve sutten kesilmesi otuz aydır. Ta ki bulug cagına ulastıgı ve kırk yasına eristigi zaman: -Rabbim, bana, ana babama verdigin nimetine sukretmemi, razı olacagın dogru isleri yapmamı bana ilham et. Benim icin soyumu da ıslah et. Ben, sana tevbe ettim ve ben sana teslim olanlardanım, dedi
İnsana, anne ve babasına karşı iyi davranmasını tavsiye ettik. Annesi onu güçlük içinde taşımış ve güçlükle doğurmuştur. Onun taşınması ve sütten kesilmesi otuz aydır. Ta ki bulûğ çağına ulaştığı ve kırk yaşına eriştiği zaman: -Rabbim, bana, ana babama verdiğin nimetine şükretmemi, razı olacağın doğru işleri yapmamı bana ilham et. Benim için soyumu da ıslah et. Ben, sana tevbe ettim ve ben sana teslim olanlardanım, dedi
Insana, anne ve babasına karsı iyi davranmasını emrettik. Annesi onu gucluk icinde tasımıs ve guclukle dogurmustur. Onun tasınması ve sutten kesilmesi otuz aydır. Ta ki bulug cagına ulastıgı ve kırk yasına eristigi zaman: Rabbim! Bana, ana babama verdigin nimetine sukretmemi, razı olacagın salih amelleri yapmamı bana ilham et. Benim icin soyumu da ıslah et. Ben, sana tevbe ettim ve ben sana teslim olanlardanım, dedi
İnsana, anne ve babasına karşı iyi davranmasını emrettik. Annesi onu güçlük içinde taşımış ve güçlükle doğurmuştur. Onun taşınması ve sütten kesilmesi otuz aydır. Ta ki bulûğ çağına ulaştığı ve kırk yaşına eriştiği zaman: Rabbim! Bana, ana babama verdiğin nimetine şükretmemi, razı olacağın salih amelleri yapmamı bana ilham et. Benim için soyumu da ıslah et. Ben, sana tevbe ettim ve ben sana teslim olanlardanım, dedi
Biz insana, anne ve babasına guzel muamele etmesini emrettik.Zira annesi onu nice zahmetlerle karnında tasımıs ve nice gucluklerle dogurmustur. Cocugun anne karnında tasınması ve sutten kesilmesi otuz ay surer.Nihayet insan, gucunu kuvvetini bulup daha sonra kırk yasına girince“Ya Rabbi!” der. “Gerek bana, gerek anneme babama lutfettigin nimetlerine sukur yoluna beni sevk et.Senin razı olacagın makbul ve guzel is yapmaya beni yonelt ve bana salih, dine baglı, makbul nesil nasib eyle!Rabbim! Senin kapına dondum, ben sana teslim olanlardanım.”
Biz insana, anne ve babasına güzel muamele etmesini emrettik.Zira annesi onu nice zahmetlerle karnında taşımış ve nice güçlüklerle doğurmuştur. Çocuğun anne karnında taşınması ve sütten kesilmesi otuz ay sürer.Nihayet insan, gücünü kuvvetini bulup daha sonra kırk yaşına girince“Ya Rabbî!” der. “Gerek bana, gerek anneme babama lütfettiğin nimetlerine şükür yoluna beni sevk et.Senin razı olacağın makbul ve güzel iş yapmaya beni yönelt ve bana salih, dine bağlı, makbul nesil nasib eyle!Rabbim! Senin kapına döndüm, ben sana teslim olanlardanım.”
Biz insana, ana babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Anası onu zahmetle tasıdı ve zahmetle dogurdu. (Ana karnında) Tasınması ile sutten kesilmesi otuz ay surdu. Nihayet (insan) guclu cagına erip kırk yasına varınca: "Ya Rabbi dedi, beni, bana ve anama, babama verdigin ni'mete sukretmege, razı olacagın yararlı isler yapmaga sevk eyle. Benim icin zurriyetim icinde de salahı devam ettir (benden gelecek olanları da iyi insanlar yap). Ben sana yuz tuttum ve ben (sana) teslim olanlardanım
Biz insana, ana babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Anası onu zahmetle taşıdı ve zahmetle doğurdu. (Ana karnında) Taşınması ile sütten kesilmesi otuz ay sürdü. Nihayet (insan) güçlü çağına erip kırk yaşına varınca: "Ya Rabbi dedi, beni, bana ve anama, babama verdiğin ni'mete şükretmeğe, razı olacağın yararlı işler yapmağa sevk eyle. Benim için zürriyetim içinde de salahı devam ettir (benden gelecek olanları da iyi insanlar yap). Ben sana yüz tuttum ve ben (sana) teslim olanlardanım
Biz insana, ´anne ve babasına´ iyilikle davranmasını tavsiye ettik. Annesi onu guclukle tasıdı ve onu guclukle dogurdu. Onun (hamilelikte) tasınması ve sutten kesilmesi, otuz aydır. Nihayet guclu (erginlik) cagına erip kırk yıl (yasın)a ulasınca, dedi ki: «Rabbim, bana, anne ve babama verdigin nimete sukretmemi ve senin razı olacagın salih bir amelde bulunmamı bana ilham et; benim icin soyumda da salahı ver. Gercekten ben tevbe edip sana yoneldim ve gercekten ben muslumanlardanım.»
Biz insana, ´anne ve babasına´ iyilikle davranmasını tavsiye ettik. Annesi onu güçlükle taşıdı ve onu güçlükle doğurdu. Onun (hamilelikte) taşınması ve sütten kesilmesi, otuz aydır. Nihayet güçlü (erginlik) çağına erip kırk yıl (yaşın)a ulaşınca, dedi ki: «Rabbim, bana, anne ve babama verdiğin nimete şükretmemi ve senin razı olacağın salih bir amelde bulunmamı bana ilham et; benim için soyumda da salahı ver. Gerçekten ben tevbe edip sana yöneldim ve gerçekten ben müslümanlardanım.»
Biz; insana, anne ve babasına iyi davranmasını emrettik. Annesi onu gucluk icinde tasımıs ve guclukle dogurmustur. Onun tasınması ve sutten kesilmesi otuz aydır. Ta ki bulug cagına ulastıgı ve kırk yasına eristigi zaman: "Rabbim! Bana, ana-babama verdigin nimetine sukretmemi, razı olacagın salih amelleri yapmamı bana ilham et. Benim icin soyumu da ıslah et. Ben, sana tevbe ettim ve ben sana teslim olanlardanım." dedi
Biz; insana, anne ve babasına iyi davranmasını emrettik. Annesi onu güçlük içinde taşımış ve güçlükle doğurmuştur. Onun taşınması ve sütten kesilmesi otuz aydır. Ta ki bülûğ çağına ulaştığı ve kırk yaşına eriştiği zaman: "Rabbim! Bana, ana-babama verdiğin nimetine şükretmemi, razı olacağın salih amelleri yapmamı bana ilham et. Benim için soyumu da ıslah et. Ben, sana tevbe ettim ve ben sana teslim olanlardanım." dedi
Biz insana, anne-babasına cok iyi davranmasını onerdik. Annesi onu zahmetle tasıdı, zahmetle dogurdu. Tasınması ve sutten kesilmesi otuz aydır. Nihayet, yigitlik cagına gelip kırk yıla erdiginde soyle der: "Rabbim; beni, bana ve ebeveynime verdigin nimete sukretmeye, hosnut olacagın iyi bir is yapmaya yonelt! Soyum icinde, benim icin barısı gerceklestir. Sana yoneldim ben, sana teslim olanlardanım ben
Biz insana, anne-babasına çok iyi davranmasını önerdik. Annesi onu zahmetle taşıdı, zahmetle doğurdu. Taşınması ve sütten kesilmesi otuz aydır. Nihayet, yiğitlik çağına gelip kırk yıla erdiğinde şöyle der: "Rabbim; beni, bana ve ebeveynime verdiğin nimete şükretmeye, hoşnut olacağın iyi bir iş yapmaya yönelt! Soyum içinde, benim için barışı gerçekleştir. Sana yöneldim ben, sana teslim olanlardanım ben
Biz insana, anne babasına cok iyi davranmasını onerdik. Annesi onu zahmetle tasıdı, zahmetle dogurdu. Tasınması ve sutten kesilmesi otuz aydır. Nihayet, yigitlik cagına gelip kırk yıla erdiginde soyle der: "Rabbim; beni, bana ve ebeveynime verdigin nimete sukretmeye, hosnut olacagın iyi bir is yapmaya yonelt! Soyum icinde, benim icin barısı gerceklestir. Sana yoneldim ben, sana teslim olanlardanım ben
Biz insana, anne babasına çok iyi davranmasını önerdik. Annesi onu zahmetle taşıdı, zahmetle doğurdu. Taşınması ve sütten kesilmesi otuz aydır. Nihayet, yiğitlik çağına gelip kırk yıla erdiğinde şöyle der: "Rabbim; beni, bana ve ebeveynime verdiğin nimete şükretmeye, hoşnut olacağın iyi bir iş yapmaya yönelt! Soyum içinde, benim için barışı gerçekleştir. Sana yöneldim ben, sana teslim olanlardanım ben
Biz insana, anne-babasına cok iyi davranmasını onerdik. Annesi onu zahmetle tasıdı, zahmetle dogurdu. Tasınması ve sutten kesilmesi otuz aydır. Nihayet, yigitlik cagına gelip kırk yıla erdiginde soyle der: "Rabbim; beni, bana ve ebeveynime verdigin nimete sukretmeye, hosnut olacagın iyi bir is yapmaya yonelt! Soyum icinde, benim icin barısı gerceklestir. Sana yoneldim ben, sana teslim olanlardanım ben
Biz insana, anne-babasına çok iyi davranmasını önerdik. Annesi onu zahmetle taşıdı, zahmetle doğurdu. Taşınması ve sütten kesilmesi otuz aydır. Nihayet, yiğitlik çağına gelip kırk yıla erdiğinde şöyle der: "Rabbim; beni, bana ve ebeveynime verdiğin nimete şükretmeye, hoşnut olacağın iyi bir iş yapmaya yönelt! Soyum içinde, benim için barışı gerçekleştir. Sana yöneldim ben, sana teslim olanlardanım ben
Twi
Y’ahyɛ onipa sε ͻnyε ayamyε ma na’wofoͻ. Ɔmaame nyinsεn no wͻ ͻberε ne ahometeε so, εna ͻwoo no wͻ ͻberε ne ahometeε mu. Ne nyinsɛn ne ne nufu mma yε bosome aduasa; kͻpem sε obenyin na obeduru mfie aduanan no ͻka sε: “Me wura Nyankopͻn, boa me na menfa W’adom a wode adom me ne m’awofoͻ so aseda ma Wo, na (boa me) ma menyε papa a εbεyε W’anisͻ, na yε m’asefoͻ yie mame. Nokorε sε me sakra m’adwen dema Wo; na nokorε sε meka Muslimifoͻ (anaasε) wͻn a wͻ’brε wͻn ho aseε no ho “
Uighur
بىز ئىنساننى ئاتا - ئانىسىغا ياخشىلىق قىلىشقا بۇيرۇدۇق. ئىنساننى ئانىسى مۇشەققەت بىلەن قورساق كۆتۈرۈپ، مۇشەققەت بىلەن تۇغدى. ئۇنىڭغا قورساق كۆتۈرۈش مۇددىتى ۋە ئۇنى سۈتتىن ئايرىش مۇددىتى 30 ئايدۇر. تاكى ئۇ (بوۋاق ئۆسۈپ) كۈچ - قۇۋۋەتكە تولۇپ، 40 ياشقا يەتكەندە، (ئۇ): «پەرۋەردىگارىم! سېنىڭ ماڭا ۋە ئاتا - ئانامغا بەرگەن نېمىتىڭگە شۈكۈر قىلىشنى ۋە سەن رازى بولىدىغان ياخشى ئىشنى قىلىشىمنى ماڭا ئىلھام قىلغىن، مەن ئۈچۈن مېنىڭ ئەۋلادىمنى تۈزىگىن (يەنى مېنىڭ ئەۋلادىمنى ياخشى ئادەملەر قىلغىن)، مەن ھەقىقەتەن ساڭا (جىمى گۇناھلاردىن) تەۋبە قىلدىم، مەن ھەقىقەتەن مۇسۇلمانلاردىندۇرمەن» دەيدۇ
بىز ئىنساننى ئاتا ـ ئانىسىغا ياخشىلىق قىلىشقا بۇيرۇدۇق. ئىنساننى ئانىسى مۇشەققەت بىلەن قورساق كۆتۈرۈپ، مۇشەققەت بىلەن تۇغدى. ئۇنىڭغا قورساق كۆتۈرۈش مۇددىتى ۋە ئۇنى سۈتتىن ئايرىش مۇددىتى 30 ئايدۇر. تاكى ئۇ (بوۋاق ئۆسۈپ) كۈچ ـ قۇۋۋەتكە تولۇپ، 40 ياشقا يەتكەندە، (ئۇ): «پەرۋەردىگارىم! سېنىڭ ماڭا ۋە ئاتا ـ ئانامغا بەرگەن نېمىتىڭگە شۈكۈر قىلىشنى ۋە سەن رازى بولىدىغان ياخشى ئىشنى قىلىشىمنى ماڭا ئىلھام قىلغىن، مەن ئۈچۈن مېنىڭ ئەۋلادىمنى تۈزىگىن (يەنى مېنىڭ ئەۋلادىمنى ياخشى ئادەملەر قىلغىن)، مەن ھەقىقەتەن ساڭا (جىمى گۇناھلاردىن) تەۋبە قىلدىم، مەن ھەقىقەتەن مۇسۇلمانلاردىندۇرمەن» دەيدۇ
Ukrainian
Ми заповідали людині добре ставитись до своїх батьків. Для матері важко носити [плід] та народжувати, а час від початку вагітності до відняття від грудей займає тридцять місяців. Коли ж [людина] досягає зрілого віку та досягає сорока років, то говорить: «Господи! Зроби так, щоб я був вдячним за Твою милість, яку Ти дарував мені та моїм батькам, щоб я робив добрі вчинки, якими Ти будеш задоволений, і щоб був праведним я і нащадки мої! Каюсь перед Тобою; воістину, я – один із відданих Тобі!»
My nakazaly lyudsʹke isnuvannya vshanuvaty yoho batʹkiv. Yoho maty rodyla yoho napruzheno, narodyla yoho napruzheno, ta vzyala intymne pikluvannya yoho dlya trydtsyaty misyatsiv. Koly vin dosyahaye zrilosti, ta dosyahaye viku forty, vin musytʹ skazaty, "Miy Lord, bezposeredniy meni shchob otsinyty blahoslovennya Vy podaruvaly meni ta na moyikh batʹkiv, ta shchob zrobyty spravedlyvi pratsi shcho budʹ laska Vy. Dozvolʹte moyim dityam budʹte spravedlyvyy takozh. YA kayavsya do Vas; YA ye submitter
Ми наказали людське існування вшанувати його батьків. Його мати родила його напружено, народила його напружено, та взяла інтимне піклування його для тридцяти місяців. Коли він досягає зрілості, та досягає віку forty, він мусить сказати, "Мій Лорд, безпосередній мені щоб оцінити благословення Ви подарували мені та на моїх батьків, та щоб зробити справедливі праці що будь ласка Ви. Дозвольте моїм дітям будьте справедливий також. Я каявся до Вас; Я є submitter
My zapovidaly lyudyni dobre stavytysʹ do svoyikh batʹkiv. Dlya materi vazhko nosyty [plid] ta narodzhuvaty, a chas vid pochatku vahitnosti do vidnyattya vid hrudey zaymaye trydtsyatʹ misyatsiv. Koly zh [lyudyna] dosyahaye zriloho viku ta dosyahaye soroka rokiv, to hovorytʹ: «Hospody! Zroby tak, shchob ya buv vdyachnym za Tvoyu mylistʹ, yaku Ty daruvav meni ta moyim batʹkam, shchob ya robyv dobri vchynky, yakymy Ty budesh zadovolenyy, i shchob buv pravednym ya i nashchadky moyi! Kayusʹ pered Toboyu; voistynu, ya– odyn iz viddanykh Tobi!»
Ми заповідали людині добре ставитись до своїх батьків. Для матері важко носити [плід] та народжувати, а час від початку вагітності до відняття від грудей займає тридцять місяців. Коли ж [людина] досягає зрілого віку та досягає сорока років, то говорить: «Господи! Зроби так, щоб я був вдячним за Твою милість, яку Ти дарував мені та моїм батькам, щоб я робив добрі вчинки, якими Ти будеш задоволений, і щоб був праведним я і нащадки мої! Каюсь перед Тобою; воістину, я– один із відданих Тобі!»
My zapovidaly lyudyni dobre stavytysʹ do svoyikh batʹkiv. Dlya materi vazhko nosyty [plid] ta narodzhuvaty, a chas vid pochatku vahitnosti do vidnyattya vid hrudey zaymaye trydtsyatʹ misyatsiv. Koly zh [lyudyna] dosyahaye zriloho viku ta dosyahaye soroka rokiv, to hovorytʹ: «Hospody! Zroby tak, shchob ya buv vdyachnym za Tvoyu mylistʹ, yaku Ty daruvav meni ta moyim batʹkam, shchob ya robyv dobri vchynky, yakymy Ty budesh zadovolenyy, i shchob buv pravednym ya i nashchadky moyi! Kayusʹ pered Toboyu; voistynu, ya– odyn iz viddanykh Tobi
Ми заповідали людині добре ставитись до своїх батьків. Для матері важко носити [плід] та народжувати, а час від початку вагітності до відняття від грудей займає тридцять місяців. Коли ж [людина] досягає зрілого віку та досягає сорока років, то говорить: «Господи! Зроби так, щоб я був вдячним за Твою милість, яку Ти дарував мені та моїм батькам, щоб я робив добрі вчинки, якими Ти будеш задоволений, і щоб був праведним я і нащадки мої! Каюсь перед Тобою; воістину, я– один із відданих Тобі
Urdu
Humne Insan ko hidayat ki ke woh apne walidain ke saath neik bartaao karey. Uski maa ne mushakkat utha kar usey pait mein rakkha aur mushakkat utha kar hi usko jana(delivered). Aur uske hamal aur doodh chudane mein tees (thirty) mahine lag gaye. Yahan tak ke jab woh apni puri taaqat ko pahuncha aur chaalis(forty) saal ka ho gaya to usne kaha “Aey mere Rubb mujhey taufiq de ke main teri un niyamaton ka shukar ada karoon jo tu ne mujhey aur mere walidain ko ata famayi, aur aisa neik amal karoon jis se tu raazi ho, aur meri aulad ko bhi neik bana kar mujhey sukh de, mein tere huzoor tawbah karta hoon aur taabe farmaan (muslim)bandon mein se hoon”
ہم نے انسان کو ہدایت کی کہ وہ اپنے والدین کے ساتھ نیک بر تاؤ کرے اُس کی ماں نے مشقت اٹھا کر اسے پیٹ میں رکھا اور مشقت اٹھا کر ہی اس کو جنا، اور اس کے حمل اور دودھ چھڑانے میں تیس مہینے لگ گئے یہاں تک کہ جب وہ اپنی پوری طاقت کو پہنچا اور چالیس سال کا ہو گیا تو اس نے کہا "اے میرے رب، مجھے توفیق دے کہ میں تیری اُن نعمتوں کا شکر ادا کروں جو تو نے مجھے اور میرے والدین کو عطا فرمائیں، اور ایسا نیک عمل کروں جس سے تو راضی ہو، اور میری اولاد کو بھی نیک بنا کر مجھے سُکھ دے، میں تیرے حضور توبہ کرتا ہوں اور تابع فرمان (مسلم) بندوں میں سے ہوں
اور ہم نے انسان کو اپنے والدین کے ساتھ نیکی کرنے کی تاکید کی کہ اسے اس کی ماں نے تکلیف سے اٹھائے رکھا اور اسے تکلیف سے جنا اوراس کا حمل اور دودھ کا چھڑانا تیس مہینے ہیں یہاں تک کہ جب وہ اپنی جوانی کو پہنچا اور چالیں سال کی عمر کو پہنچا تو اس نے کہا اے میرے رب مجھے توفیق دے کہ میں تیری نعمت کا شکر ادا کروں جو تو نے مجھ پر انعام کی اور میرے والدین پر اور میں نیک عمل کروں جسے تو پسند کرے اور میرے لیے میری اولاد میں اصلاح کر بے شک میں تیری طرف رجوع کرتا ہوں اور بے شک میں فرمانبردار میں ہوں
اور ہم نے انسان کو اپنے والدین کے ساتھ بھلائی کرنے کا حکم دیا۔ اس کی ماں نے اس کو تکلیف سے پیٹ میں رکھا اور تکلیف ہی سے جنا۔ اور اس کا پیٹ میں رہنا اور دودھ چھوڑنا ڈھائی برس میں ہوتا ہے۔ یہاں تک کہ جب خوب جوان ہوتا ہے اور چالیس برس کو پہنچ جاتا ہے تو کہتا ہے کہ اے میرے پروردگار مجھے توفیق دے کہ تو نے جو احسان مجھ پر اور میرے ماں باپ پر کئے ہیں ان کا شکر گزار ہوں اور یہ کہ نیک عمل کروں جن کو تو پسند کرے۔ اور میرے لئے میری اولاد میں صلاح (وتقویٰ) دے۔ میں تیری طرف رجوع کرتا ہوں اور میں فرمانبرداروں میں ہوں
اور ہم نے حکم کر دیا انسان کو اپنے ماں باپ سے بھلائی کا [۲۰] پیٹ میں رکھا اسکو اسکی ماں نے تکلیف سے اور جنا اسکو تکلیف سے [۲۱] اور حمل میں رہنا اس کا اور دودھ چھوڑنا تیس مہینے میں ہے [۲۲] یہاں تک کہ جب پہنچا اپنی قوت کو اور پہنچ گیا چالیس برس کو [۲۳] کہنے لگا اے رب میرے میری قسمت میں کر کہ شکر کروں تیرے احسان کا جو تو نے مجھ پر کیا اور میرے ماں باپ پر اور یہ کہ کروں نیک کام جس سے تو راضی ہو اور مجھ کو دے نیک اولاد میری میں نے توبہ کی تیری طرف اور میں ہوں حکم بردار [۲۴]
اور ہم نے انسان کو اپنے والدین کے ساتھ نیک سلوک کرنے کا حکم دیا ہے اس کی ماں نے زحمت کے ساتھ اسے پیٹ میں رکھا اور زحمت کے ساتھ اسے جنم دیا اور اس کا حمل اور دودھ چھڑانا تیس مہینوں میں ہوا۔ یہاں تک کہ جب وہ اپنی پوری طاقت کو پہنچا (جوان ہوا) اور پورے چالیس سال کا ہوگیا تو اس نے کہا اے میرے پروردگار! تو مجھے توفیق عطا فرما کہ میں تیرے اس احسان کاشکر ادا کروں جو تو نے مجھ پر اور میرے والدین پر کیا ہے اور یہ کہ میں ایسا نیک عمل کروں جسے تو پسند کرتا ہے اور میرے لئے میری اولاد میں بھی صالحیت پیدا فرما میں تیری بارگاہ میں توبہ (رجوع) کرتا ہوں اور میں مسلمانوں(فرمانبرداروں) میں سے ہوں۔
Aur hum ney insan ko apnay maa baap kay sath husn-e-salook kerney ka hukum diya hai uss ki maa ney ussay takleef jhel ker pet mein rakha aur takleef bardasht kerkay ussay jana. Uss kay hamal aur uss kay doodh churaney ka zamana tees maheeney ka hai yahan tak kay jab woh apni pukhtagi aur chalees saal ki umer ko phoncha to kehnay laga aey meray perwerdigar! Mujhay tofiq dey kay mein teri iss nemat ka shukar baja laon jo tu ney mujh per aur meray maa baap per inam ki hai aur yeh kay mein aisay nek amal keron jinn say tu khush hojaye aur tu meri aulad bhi saleh bana. Mein teri tarf rujoo kerta hun aur mein musalmano mein say hun
اور ہم نے انسان کو اپنے ماں باپ کے ساتھ حسن سلوک کرنے کا حکم دیا ہے، اس کی ماں نے اسے تکلیف جھیل کر پیٹ میں رکھا اور تکلیف برداشت کرکے اسے جنا۔ اس کے حمل کا اور اس کے دودھ چھڑانے کا زمانہ تیس مہینے کا ہے۔ یہاں تک کہ جب وه پختگی اور چالیس سال کی عمر کو پہنچا تو کہنے لگا اے میرے پروردگار! مجھے توفیق دے کہ میں تیری اس نعمت کا شکر بجا ﻻؤں جو تو نے مجھ پر اور میرے ماں باپ پر انعام کی ہے اور یہ کہ میں ایسے نیک عمل کروں جن سے تو خوش ہو جائے اور تو میری اوﻻد بھی صالح بنا، میں تیری طرف رجوع کرتا ہوں اور میں مسلمانوں میں سے ہوں
aur hum ne insaan ko apne maa baap ke saath husn sulook karne ka hukm diya hai, us ki maa ne ose takleef jhel kar pet mein rakha aur takleef bardaaasht kar ke ose jana, us ke hamal ka aur us ke doodh chudaane ka zamaana tees mahine ka hai, yahaa tak ke jab wo apni puqtagi aur chaalees saal ki umr ko pahoncha to kehne laga aye mere parvardigaar! mujhe taufeeq de ke main teri us nemath ka shukr baja laao jo tu ne mujh par aur mere maa baap par in’aan ki hai aur ye ke main aise nek amal karo jin se tu khush ho jaaye aur tu meri aulaad bhi saaleh bana, main teri taraf rujo karta hoon aur main musalmaano mein se hoon
اور ہم نے حکم دیا ہے انسان کو کہ اپنے والدین کے ساتھ اچھا سلوک کرے (اپنے شکم میں) اٹھائے رکھا اس کو اس کی ماں نے بڑی مشقت سے اور جنا اس کو بڑی تکلیف سے اور اس کے حمل اور اس کے دودھ چھڑانے تک تیس مہینے لگ گئے یہاں تک کہ جب وہ اپنی پوری قوت کو پہنچا اور چالیس برس کاہو گیا تو اس نے عرض کی اے میرے رب! مجھے والہانہ توفیق عطا فرما کہ میں شکر ادا کرتا رہوں تیری اس نعمت کا جو تو نے مجھ پر اور میرے والدین پر فرمائی اور میں ایسے نیک کام کروں جن کو تو پسند فرمائے اور صلاح (و رشد) کو میرے لیے میری اولاد میں راسخ فرما دے ۔ بےشک میں توبہ کرتا ہوں تیری جناب میں اور میں تیرے حکم کے سامنے سر جھکانے والوں میں سے ہوں
اور ہم نے انسان کو اپنے والدین کے ساتھ نیک سلوک کرنے کاحکم فرمایا۔ اس کی ماں نے اس کو تکلیف سے (پیٹ میں) اٹھائے رکھا اور اسے تکلیف کے ساتھ جنا، اور اس کا (پیٹ میں) اٹھانا اور اس کا دودھ چھڑانا (یعنی زمانۂ حمل و رضاعت) تیس ماہ (پر مشتمل) ہے۔ یہاں تک کہ وہ اپنی جوانی کو پہنچ جاتا ہے اور (پھر) چالیس سال (کی پختہ عمر) کو پہنچتا ہے، تو کہتا ہے: اے میرے رب: مجھے توفیق دے کہ میں تیرے اس احسان کا شکر ادا کروں جو تو نے مجھ پر اور میرے والدین پر فرمایا ہے اور یہ کہ میں ایسے نیک اعمال کروں جن سے تو راضی ہو اور میرے لئے میری اولاد میں نیکی اور خیر رکھ دے۔ بیشک میں تیری طرف رجوع کرتا ہوں اور میں یقیناً فرمانبرداروں میں سے ہوں
اور ہم نے انسان کو اپنے والدین سے اچھا برتاؤ کرنے کا حکم دیا ہے۔ اس کی ماں نے بڑی مشقت سے اسے (پیٹ میں) اٹھائے رکھا، اور بڑی مشقت سے اس کو جنا، اور اس کو اٹھائے رکھنے اور اس کے دودھ چھڑانے کی مدت تیس مہینے ہوتی ہے یہاں تک کہ جب وہ اپنی پوری توانائی کو پہنچ گیا، اور چالیس سال کی عمر تک پہنچا تو وہ کہتا ہے کہ یار رب ! مجھے توفیق دیجیے کہ میں آپ کی اس نعمت کا شکر ادا کروں جو آپ نے مجھے اور میرے ماں باپ کو عطا فرمائی، اور ایسے نیک عمل کروں جن سے آپ راضی ہوجائیں، اور میرے لیے میری اولاد کو بھی صلاحیت دے دیجیے، میں آپ کے حضور توبہ کرتا ہوں اور میں فرمانبرداروں میں شامل ہوں۔
اور ہم نے انسان کو اس کے ماں باپ کے ساتھ نیک برتاؤ کرنے کی نصیحت کی کہ اس کی ماں نے بڑے رنج کے ساتھ اسے شکم میں رکھا ہے اور پھر بڑی تکلیف کے ساتھ پیدا کیا ہے اور اس کے حمل اور دودھ بڑھائی کا کل زمانہ تیس مہینے کا ہے یہاں تک کہ جب وہ توانائی کو پہنچ گیا اور چالیس برس کا ہوگیا تو اس نے دعا کی کہ پروردگار مجھے توفیق دے کہ میں تیری اس نعمت کا شکریہ ادا کروں جو تو نے مجھے اور میرے والدین کو عطا کی ہے اور ایسا نیک عمل کروں کہ تو راضی ہوجائے اور میری ذریت میں بھی صلاح و تقویٰ قرار دے کہ میں تیری ہی طرف متوجہ ہوں اور تیرے فرمانبردار بندوں میں ہوں
Uzbek
Биз инсонни ота-онасига яхшилик қилишга буюрдик. Онаси унга қийналиб ҳомиладор бўлди ва уни қийналиб туғди. Ва унинг ҳомиласи ва кўкракдан ажратиши ўттиз ойдир. Токи, у камолга етиб, қирқ ёшга кирганида: «Роббим, Ўзинг менга ва ота-онамга берган неъматларингга шукр қилишимга ва Сен рози бўлган солиҳ(иш)ни қилишимга илҳом бергин. Ва менинг зурриётларимни ҳам солиҳлардан қилгин. Албатта, мен тавба қилдим ва албатта, мен мусулмонларданман», деди
Биз инсонни ота-онасига яхшилик қилишга буюрдик. Онаси унга қийналиб ҳомиладор бўлиб, қийналиб туққандир. Унга ҳомиладор бўлиш ва уни (сутдан) ажратиш (муддати) ўттиз ойдир. Энди қачон у вояга етиб, қирқ ёшга тўлганида: «Парвардигорим, мени Сен менга ва ота-онамга инъом этган неъматингга шукр қилишга ва Ўзинг рози бўладиган яхши амалларнигина қилишга муваффақ этгин ва Ўзинг мен учун зурриётимга ҳам яхшилик қилгин (яъни, фарзандларимни ҳам аҳли солиҳ бандаларингдан қилгин). Албатта мен Сенга (қилган барча гуноҳларимдан) тавба қилдим ва албатта мен мусулмонлардандирман», деди
Биз инсонни ота-онасига яхшилик қилишга буюрдик. Онаси унга қийланиб ҳомиладор бўлди ва уни қийланиб туғди. Ва унинг ҳомиласи ва кўкракдан ажратиши ўттиз ойдир. Токи у камолга етиб, қирқ ёшга кирганида: «Роббим Ўзинг менга ва ота-онамга берган неъматларингга шукр қилишимга ва сен рози бўлган солиҳ ишларни қилишимга илҳом бергин. Ва менинг зурриётларимни ҳам солиҳлардан қилгин. Албатта, мен тавба қилдим ва албатта, мен мусулмонларданман, деди. (Аллоҳ таоло инсонни ота-онасига яхшилик қилишга буюрмоқда. Бу инсонийлик бурчидир, бошқа ҳеч қандай асос йўқ. Инсон фақат инсонлиги учун ота-онасини ҳурмат қилиши, эъзозлаши зарур. Лекин шу билан бирга, оятнинг ўзида ота-онага яхшилик қилишнинг боисларидан баъзиси айтиб ўтилмоқда)
Vietnamese
Va TA đa truyen cho con nguoi nen hieu thao va an can voi cha me cua minh. Me cua y đa cuu mang y nang nhoc va ha sanh y trong đau đon; thoi gian cuu mang va dut sua y la ba muoi thang. Mai cho đen khi y truong thanh va đuoc bon muoi tuoi, y cau nguyen, thua: “Lay Thuong Đe cua be toi! Xin Ngai ban cho be toi kha nang va suc manh đe be toi co the đen đap ve cac An hue ma Ngai đa ban cho be toi va cho cha me cua be toi va đe cho be toi co the lam đieu thien đuoc Ngai chap nhan. Va xin Ngai nhan tu voi be toi ve con chau cua be toi. Qua that, be toi quay ve sam hoi voi Ngai va la mot nguoi Muslim (than phuc Ngai)
Và TA đã truyền cho con người nên hiếu thảo và ân cần với cha mẹ của mình. Mẹ của y đã cưu mang y nặng nhọc và hạ sanh y trong đau đớn; thời gian cưu mang và dứt sữa y là ba mươi tháng. Mãi cho đến khi y trưởng thành và được bốn mươi tuổi, y cầu nguyện, thưa: “Lạy Thượng Đế của bề tôi! Xin Ngài ban cho bề tôi khả năng và sức mạnh để bề tôi có thể đền đáp về các Ân huệ mà Ngài đã ban cho bề tôi và cho cha mẹ của bề tôi và để cho bề tôi có thể làm điều thiện được Ngài chấp nhận. Và xin Ngài nhân từ với bề tôi về con cháu của bề tôi. Quả thật, bề tôi quay về sám hối với Ngài và là một người Muslim (thần phục Ngài)
TA (Allah) đa truyen lenh cho con nguoi phai hieu thao va tu te voi cha me cua minh. Me cua y đa mang thai y nang nhoc va ha sinh y trong đau đon; thoi gian mang thai va dut sua y la ba muoi thang. Đen khi y truong thanh va đuoc bon muoi tuoi, y cau nguyen: “Lay Thuong Đe cua be toi! Xin Ngai phu ho be toi biet on ve cac An Hue ma Ngai đa ban cho be toi va cho cha me cua be toi, xin Ngai phu ho be toi lam đieu thien tot đuoc Ngai hai long, va xin Ngai cai thien con chau cua be toi. Qua that, be toi quay ve sam hoi voi Ngai va be toi xin lam mot nguoi Muslim (than phuc Ngai).”
TA (Allah) đã truyền lệnh cho con người phải hiếu thảo và tử tế với cha mẹ của mình. Mẹ của y đã mang thai y nặng nhọc và hạ sinh y trong đau đớn; thời gian mang thai và dứt sữa y là ba mươi tháng. Đến khi y trưởng thành và được bốn mươi tuổi, y cầu nguyện: “Lạy Thượng Đế của bề tôi! Xin Ngài phù hộ bề tôi biết ơn về các Ân Huệ mà Ngài đã ban cho bề tôi và cho cha mẹ của bề tôi, xin Ngài phù hộ bề tôi làm điều thiện tốt được Ngài hài lòng, và xin Ngài cải thiện con cháu của bề tôi. Quả thật, bề tôi quay về sám hối với Ngài và bề tôi xin làm một người Muslim (thần phục Ngài).”
Xhosa
Kananjalo emntwini Siyalele impatho elungileyo kubazali. Unina wamthwala kanzima wamzala kanzima emva kokummitha nokumlumla iinyanga ezingamashumi amathathu3 (uye akhule) ade afikelele kwixabiso lokubhadla ade afikelele nakwixabiso lokuba neminyaka engamashumi amane, athi: “Nkosi yam ndenze ndibe nombulelo ngoBabalo lwaKho Owandenzela lona nabazali bam, (undenze) ndisebenze ubulungisa Oya kubamkela Wena, Undenzele nenzala engamalungisa. Inene mna ndiguqukele kuWe yaye mna ndingomnye wamaMuslim.”
Yau
Soni tunchisyisye mundu kwa achinangolo wakwe kwatendela yambone. - Wan’jigele chilu chakwe mamagwe mwakulagasika, ni wam’beleche mwakulagasika. Kujigala chilu chakwe ni kunnekasya konga (japite) myesi makumi gatatu. Kwikanila ndema jaakukuyika komangala kwakwe, ni kwika yaka makumi ncheche ajileje: “Ambuje wangu! Mumbani machili ganti ngomboleje kutogolela ukoto Wenu wamumbele une ni achinangolo wangu, nambo soni napakomboleje kutenda yambone yampaka iyyinonyele. Ni mungolochesye achiwanangu, chisimu une ndesile toba Kukwenu, soni chisimu une ndili mwa Asilamu.”
Soni tunchisyisye mundu kwa achinangolo ŵakwe kwatendela yambone. - Ŵan’jigele chilu chakwe mamagwe mwakulagasika, ni ŵam’beleche mwakulagasika. Kujigala chilu chakwe ni kunnekasya konga (japite) myesi makumi gatatu. Kwikanila ndema jaakukuyika komangala kwakwe, ni kwika yaka makumi ncheche ajileje: “Ambuje ŵangu! Mumbani machili ganti ngomboleje kutogolela ukoto Ŵenu wamumbele une ni achinangolo ŵangu, nambo soni napakomboleje kutenda yambone yampaka iyyinonyele. Ni mungolochesye achiŵanangu, chisimu une ndesile toba Kukwenu, soni chisimu une ndili mwa Asilamu.”
Yoruba
A pa a ni ase fun eniyan pe ki o maa se daadaa si awon obi re mejeeji. Iya re ni oyun re pelu wahala. O si bi i pelu wahala. Oyun re ati gbigba omu lenu re je ogbon osu. (O si n to o) titi o fi dagba, ti o fi di omo ogoji odun, o si so pe: "Oluwa mi, fi mo mi ki ng maa dupe idera Re, eyi ti O fi se idera fun mi ati fun awon obi mi mejeeji, ki ng si maa se ise rere, eyi ti O yonu si. Ki O si se rere fun mi lori awon aromodomo mi. Dajudaju emi ti ronu piwada si odo Re. Dajudaju emi si wa ninu awon musulumi
A pa á ní àsẹ fún ènìyàn pé kí ó máa ṣe dáadáa sí àwọn òbí rẹ̀ méjèèjì. Ìyá rẹ̀ ní oyún rẹ̀ pẹ̀lú wàhálà. Ó sì bí i pẹ̀lú wàhálà. Oyún rẹ̀ àti gbígba ọmú lẹ́nu rẹ̀ jẹ́ ọgbọ̀n oṣù. (Ó sì ń tọ́ ọ) títí ó fi dàgbà, tí ó fi di ọmọ ogójì ọdún, ó sì sọ pé: "Olúwa mi, fi mọ̀ mí kí n̄g máa dúpẹ́ ìdẹ̀ra Rẹ, èyí tí Ó fi ṣe ìdẹ̀ra fún mi àti fún àwọn òbí mi méjèèjì, kí n̄g sì máa ṣe iṣẹ́ rere, èyí tí O yọ́nú sí. Kí O sì ṣe rere fún mi lórí àwọn àrọ́mọdọ́mọ mi. Dájúdájú èmi ti ronú pìwàdà sí ọ̀dọ̀ Rẹ. Dájúdájú èmi sì wà nínú àwọn mùsùlùmí
Zulu
Futhi samyala umuntu ngokwenza okuhle kubazali bakhe, unina wamkhulelwa kanzima futhi wamzala kanzima, futhi ukumkhulelwa kanye nokumlumula kwakhe (ukumsusa ebeleni) kuyizinyanga ezingamashumi amathathu kuze kube uyakhula afinyelele eminyakeni engamashumi amane athi, “ Nkosi yami ngenze ukuthi ngiwubonge umusa wakho lowo owubeke phezulu kwami kanye nakubazali bami nokuthi ngenze izenzo ezinhle ezilungileyo ozithokozelayo futhi ungenzele ukulunga enzalweni yami, ngempela mina ngiphendukele kuwena ngokuzisola futhi ngempela mina ngingomunye wamaMuslim