Wahe dum ureueng nyang ka meuiman Tatuleh utang yoh goh tapeuglah Hingga meuteuntee pajan tabayeu Mita keurani laju beu bagah Charat keurani ureueng nyang ade Geusurat inoe bek roh meusalah Teuma keurani han jeut han geutem ‘Eleumee gopnyan Neubri le Allah Di ureueng po hak geupeugah meuceh Meunoe tatuleh bek na meusalah Teuma bek salah sagai meubacut Lagee meukeusud meunan geupeugah Beu na takwa teuma keu Tuhan Nyang Po hak meunan bek na meusalah Meunyo nyang po hak ureueng nyang sapheh Atawa bak eh leumoh sileupah Atawa han jeut geupeugah keu droe Wali geulantoe teuma nyang peugah Teuma beu ade nyang jeut keu wali Teuma lom saksi dua droe nyang sah Ba ureueng agam dua droe saksi Meunyo seundiri tamita tamah Sidroe nyang agam dua droe inong Meunan pih keunong keu saksi ka sah Bandum saksi nyan nyang galak gata Nyang inong teuma kadang cit salah Meu sidroe salah sidroe peuingat Meunan amanat inong meutuah Nyang jeut keu saksi meunyo ka geuhoi Han jeut le cantoi geujak beu bagah Teuma bek seugan tapeugot surat Bah yum jih nit that bah le sileupah Ubit ngon rayek beu na tatuleh Watee troh meuceh cit ka geupeugah Meunyo na meunan ade bak Tuhan Saksi pih ka kong han le meusalah Chok ngon teujalok pih ka hana le Sabab ka meuri ateuh keureutah Teuma bloe peubloe seuhari-hari Hana berhenti tapiyoh payah Hana meuutang sinoe ngon sideh Han peue tatuleh nyan bak keureutah Tameubloe peubloe beu na cit saksi Lagee keurani tuleh keureutah Bek jeut peusaket teuma keurani Meunan cit saksi bek tapeusalah Meunyo ureueng nyan jeut keu meularat Gata salah that pasek sileupah Teuma takwa gata keu Tuhan Neupeureunoe nyan gata ka ceudah Tuhan cit teuma dumpeue Neutukri

Yeemeneh yan maraw Abuuduh yimixxige waktî fanah ittâ luk taamitteenik, Toysa woo magoyta le waktil uktuba maali dacayrii kee ittawwayak, Qadaalat-le Numuy kutbe yaaxige magoytak sin fanal tanim yaktabay, kutbe Aba num Yalli kaa elle Barse innal Qadaalatal kutbe Abam cine waay wohuh kaah Seeceenik kollay, Toysa too kutbe Abay, cakki (magoyta kinnuk) elle yan num kaah warisay isil tanim, Yallay kay Rabbi kinnik meesitay, isil tan magoytak tu-daggoyse waay, Tokkel cakkķki (magoyta kinnuk) edde yan num kasmaliy isi maalu Baddaaha tekkek hinnay Saldii kee idaltuy Boola-le tekkek, hinnay usuk duuday magoytak isil tanim warsam duude waa tekkek, Toysa kay Awlayti kaat tanim Qadaalatal warisay, sin labhak (muslimiin labha kinnuk) Namma Numuy wohul Sumaagqitta Sumaaqisa, Tokkel Namma Numuy Sumaq elle haytaana Aancee week, Toysa Sumaq marak inki num kee Namma Barray Sumaaqat kak leeddaanay Sumaaqitta gurrusa, woo Namma Barrak tiyak teyna woh hawwente tet tekkek ken Nammayak tiya Akatto kassissamkeh, Sumaq mari Sumaaqah ken Seeceenik Sumaq cine woonay, magoyta-le waktil taktubeenimik mataqbina daggowtay hinnah tamaggay, tama magoytay Yalli kutbeh sin kah Amrise Yallih xaqul kay madqal Qadaalatah Aysuk Raqtaah Sumaq diggah Aysuk Raqta, magoyta takkeh gidee kee tet edde yaceenim kak faxximta waktit Agay-waagite waytaanamal xayuk Raqta, kinnih immay tellemmoy Aracal takkey sin fanal mariiy mari gabak Beysitay magoytah Raaqe wayta tekkek, Tokkel Aktube waytaanamah dambi Siinil mayan, sittin fanal tellemmo Abittan waqdi Sumaq haysita sumaq haysittaanam kacanu-lek, cakki-le num kee cakki elle yan num kutbe Aba num kee Sumaq num duude waanamat ken Biyaake woonay, tonnaah kutbe Aba maraa kee Sumaq mari kutbeh keenih ceyte mara hinnay Sumaaqah keenih ceyte mara Biyaake woonay kutbe Aba mari kutbe makot Abaanamat, hinnay Sumaq mari Sumaq cinaamat ken Biyaake waay, yalli sin kak waaseemik Raqtaanam abe wayteenik, Toysa Diggah toh Siinik Yallih Amrik Awqiyya kinni, Yallak meesita Yalli Addunyaa kee Akeeral inkih sin tanfiqem sin Barse-lek, Yalli usuk ummaanim Yaaxigi kinniih sin caagiidak kaak Qellittam matanaay sin elle galtele

O julle wat glo! Wanneer julle vir ’n vasgestelde periode van mekaar leen, skryf dit dan op. Laat ’n skrywer dit tussen julle met regverdigheid aanteken; en laat geen skrywer weier om te skryf nie, want dit is Allah se bevel. En laat die skuldenaar dit dan voorsê, en laat hy sy plig teenoor Allah, sy Heer, nakom en niks daarvan verminder nie. Maar as die skuldenaar swaksinnig of fisies swak is en nie in staat is om vir homself te praat nie, laat sy voog dan vir hom met regverdigheid intree. En roep as getuie twee mans onder julle; maar as daar nie twee mans te vinde is nie, neem een man en twee vroue onder julle tot getuie, sodat as die een van die twee haar vergis, die ander een haar dan kan vergewis. En die getuies mag nie weier as hulle gedagvaar word nie. En moenie nalaat om die bedrag op te skryf nie, of dit groot of klein is, én die vervaldatum nie. Dit is regverdiger in die oë van Allah; dit maak die getuienis sekerder, en is ook die beste manier om twyfel uit te skakel. Maar as dit onmiddellike handel is wat julle onder mekaar dryf, dan is julle sonder blaam as julle dit nie aanteken nie. En laat daar getuies wees as julle aan mekaar verkoop. En geen leed mag die skrywer of die getuies aangedoen word nie. En ás julle so iets doen, dan is dit sekerlik ’n oortreding. En kom jul plig teenoor Allah na. En Allah onderrig julle. Waarlik, Allah weet alle dinge

O besimtare! Kur merrni hua njeri nga tjetri per afat te caktuar shkruane! Dhe nje shkrues nga ju le te shkruaje drejt dhe le te mos ngurroje te shkruaj ashtu si e ka mesuar All-llahu. Ai le te shkruaje, kurse ai qe ka obligim (borshin) le t’i diktoje dhe le t’i frikesohet All-llahut, Zotit te vet, dhe asgje le te mos lere mangut prej asaj. Po ai qe ka obligim nese eshte mendjemanget (i marre) ose i dobet, ose nese nuk eshte ne gjendje te diktoje, atehere le te diktoje kujdestari i tij, por drejt, me besnikeri. Dhe sillni dy deshmitare, dy meshkuj nga ju, e nese nuk ka dy meshkuj, atehere nje mashkulle dy femra me deshmine e te cilave jeni te kenaqur. Nese njera prej atyre harron le ta perkujtoje tjetra. Deshmitaret duhet te pergjegjen ne cdo thirrje. Gjithashtu mos keni droje qe ta detajizoni me shkrim; qofte pak ose shume, me shenim te afatit per kthim. Ajo eshte me e drejte te All-llahu dhe me e forte per te deshmuar, dhe ka me pak mundesi per te dyshuar, pervecse nese eshte tregti e dites – me sende qe i perflitni dore me dore – atehere nuk keni mekat edhe nese nuk i shenoni. Merrni deshmitare kur lidhni kontrata te shitblerjes dhe te mos jete i demtuar as shkruesi as deshmitari. Por nese e beni ate, (e demtoni ndonjerin prej tyre) ajo eshte me siguri gabim nga ana juaj. Frikesohuni All-llahut, All-llahu ju meson, All-llahu per cdo send di

O besimtarë! Kur merrni hua njëri nga tjetri për afat të caktuar shkruane! Dhe një shkrues nga ju le të shkruajë drejt dhe le të mos ngurrojë të shkruaj ashtu si e ka mësuar All-llahu. Ai le të shkruajë, kurse ai që ka obligim (borshin) le t’i diktojë dhe le t’i frikësohet All-llahut, Zotit të vet, dhe asgjë le të mos lërë mangut prej asaj. Po ai që ka obligim nëse është mendjemangët (i marrë) ose i dobët, ose nëse nuk është në gjendje të diktojë, atëherë le të diktojë kujdestari i tij, por drejt, me besnikëri. Dhe sillni dy dëshmitarë, dy meshkuj nga ju, e nëse nuk ka dy meshkuj, atëherë një mashkulle dy femra me dëshminë e të cilave jeni të kënaqur. Nëse njëra prej atyre harron le ta përkujtojë tjetra. Dëshmitarët duhet të përgjegjen në çdo thirrje. Gjithashtu mos keni drojë që ta detajizoni me shkrim; qoftë pak ose shumë, me shënim të afatit për kthim. Ajo është më e drejtë te All-llahu dhe më e fortë për të dëshmuar, dhe ka më pak mundësi për të dyshuar, përveçse nëse është tregti e ditës – me sende që i përflitni dorë me dorë – atëherë nuk keni mëkat edhe nëse nuk i shënoni. Merrni dëshmitarë kur lidhni kontrata të shitblerjes dhe të mos jetë i dëmtuar as shkruesi as dëshmitari. Por nëse e bëni atë, (e dëmtoni ndonjerin prej tyre) ajo është me siguri gabim nga ana juaj. Frikësohuni All-llahut, All-llahu ju mëson, All-llahu për çdo send di

O besimtare! – (shenoni cfaredo) borxhin kur ia jepni njeri-tjetrit ne afatin e caktuar. Le te shenoje drejte (ate qe jepni e merrni) nje shkrues ne mes jush e te mos ngurroje shkruesi qe te shenoje ashtu sic e ka mesuar Perendia. (Shkruesi) le te shenoje, e borxhliu le te diktoje dhe le t’i druaje Zotit te vet. Le te mos mungoje asgje nga borxhi. E, ne qofte se borxhliu eshte mendjelehte (batakci) ose i dobet, ose qe nuk eshte ne gjendje te diktoje, atehere saktesisht le te diktoje kujdestari i tij. Merrni dy deshmitare, prej njerezve tuaj, e nese nuk i keni dy deshmitare burra, atehere merrni nje burre dhe dy gra – per deshmitare, nga ata qe te jeni te kenaqur ju; ne qofte se njera grua harron le t’ia kujtoje tjetra. Deshmitaret nuk duhet te heqin dore kurdo qe te thirren. Mos e leni pa e shenuar borxhin, qofte i vogel apo i madh, duke shenuar edhe afatin e pagimit. Ky proces eshte me i drejte para Perendise, me i sakte per deshmi dhe me i afert per te mos dyshuar. Por, nese eshte fjala per mallin qe qarkullon prej dores ne dore (shit-blerja me para ne dore), atehere nuk do te keni mekat nese nuk e shenoni ate. Merrni deshmitare edhe kur te lidhni kontrata per shit-blerje dhe te mos demtohet as shkruesi as deshmitari. E, nese e beni te kunderten, atehere keni bere mekat dhe ruajuni Perendise, - Perendia ju meson juve, dhe Perendia di cdo gje

O besimtarë! – (shënoni çfarëdo) borxhin kur ia jepni njëri-tjetrit në afatin e caktuar. Le të shënojë drejtë (atë që jepni e merrni) një shkrues në mes jush e të mos ngurrojë shkruesi që të shënojë ashtu siç e ka mësuar Perëndia. (Shkruesi) le të shënojë, e borxhliu le të diktojë dhe le t’i druajë Zotit të vet. Le të mos mungojë asgjë nga borxhi. E, në qoftë se borxhliu është mendjelehtë (batakçi) ose i dobët, ose që nuk është në gjendje të diktojë, atëherë saktësisht le të diktojë kujdestari i tij. Merrni dy dëshmitarë, prej njerëzve tuaj, e nëse nuk i keni dy dëshmitarë burra, atëherë merrni një burrë dhe dy gra – për dëshmitarë, nga ata që të jeni të kënaqur ju; në qoftë se njëra grua harron le t’ia kujtojë tjetra. Dëshmitarët nuk duhet të heqin dorë kurdo që të thirren. Mos e leni pa e shënuar borxhin, qoftë i vogël apo i madh, duke shënuar edhe afatin e pagimit. Ky proces është më i drejtë para Perëndisë, më i saktë për dëshmi dhe më i afërt për të mos dyshuar. Por, nëse është fjala për mallin që qarkullon prej dorës në dorë (shit-blerja me para në dorë), atëherë nuk do të keni mëkat nëse nuk e shënoni atë. Merrni dëshmitarë edhe kur të lidhni kontrata për shit-blerje dhe të mos dëmtohet as shkruesi as dëshmitari. E, nëse e bëni të kundërtën, atëherë keni bërë mëkat dhe ruajuni Perëndisë, - Perëndia ju mëson juve, dhe Perëndia di çdo gjë

O besimtare! Shkruajeni huan qe ia jepni njeri-tjetrit per nje afat te caktuar. Le ta shenoje ate me drejtesi nje shkrues ndermjet jush; asnje shkrues te mos ngurroje qe ta shenoje ashtu sic e ka mesuar Allahu. Ai le te shenoje, kurse borxhliu le te diktoje dhe le t’i frikesohet Allahut, Zotit te vet, duke mos lene manget asgje nga borxhi! Ne qofte se borxhliu eshte mendjelehte ose i mitur, ose i tille qe nuk eshte ne gjendje te diktoje, atehere le te diktoje saktesisht kujdestari i tij. Thirrni dy deshmitare prej njerezve tuaj e, nese nuk gjeni dy deshmitare burra, atehere thirrni per deshmitare nje burre dhe dy gra, nga ata qe i quani te pershtatshem; ne menyre qe, nese njera grua harron, t’ia kujtoje tjetra. Deshmitaret nuk duhet te kundershtojne kurdo qe te thirren. Mos e lini pa e shenuar borxhin, qofte i vogel apo i madh, duke shenuar edhe afatin e pagimit. Kjo menyre eshte me e drejte para Allahut, me e sakte per deshmi dhe me e pershtatshme per te mos dyshuar. Por, nese eshte fjala per mallin qe qarkullon nga dora ne dore, atehere nuk do te keni gjynah nese nuk e shenoni ate. Thirrni deshmitare edhe kur te lidhni kontrata per shitblerje dhe te mos demtohet as shkruesi, as deshmitari. Nese beni te kunderten, atehere keni bere gjynah, prandaj ruajuni Allahut! Allahu ju meson ju; Allahu eshte i Dijshem per cdo gje

O besimtarë! Shkruajeni huan që ia jepni njëri-tjetrit për një afat të caktuar. Le ta shënojë atë me drejtësi një shkrues ndërmjet jush; asnjë shkrues të mos ngurrojë që ta shënojë ashtu siç e ka mësuar Allahu. Ai le të shënojë, kurse borxhliu le të diktojë dhe le t’i frikësohet Allahut, Zotit të vet, duke mos lënë mangët asgjë nga borxhi! Në qoftë se borxhliu është mendjelehtë ose i mitur, ose i tillë që nuk është në gjendje të diktojë, atëherë le të diktojë saktësisht kujdestari i tij. Thirrni dy dëshmitarë prej njerëzve tuaj e, nëse nuk gjeni dy dëshmitarë burra, atëherë thirrni për dëshmitarë një burrë dhe dy gra, nga ata që i quani të përshtatshëm; në mënyrë që, nëse njëra grua harron, t’ia kujtojë tjetra. Dëshmitarët nuk duhet të kundërshtojnë kurdo që të thirren. Mos e lini pa e shënuar borxhin, qoftë i vogël apo i madh, duke shënuar edhe afatin e pagimit. Kjo mënyrë është më e drejtë para Allahut, më e saktë për dëshmi dhe më e përshtatshme për të mos dyshuar. Por, nëse është fjala për mallin që qarkullon nga dora në dorë, atëherë nuk do të keni gjynah nëse nuk e shënoni atë. Thirrni dëshmitarë edhe kur të lidhni kontrata për shitblerje dhe të mos dëmtohet as shkruesi, as dëshmitari. Nëse bëni të kundërtën, atëherë keni bërë gjynah, prandaj ruajuni Allahut! Allahu ju mëson ju; Allahu është i Dijshëm për çdo gjë

O besimtare, kur merrni hua prej njeri-tjetrit per nje afat te caktuar, shkruajeni ate. Dhe nga gjiu juaj le te shkruaje nje shkrues i drejte dhe te mos ngurroje nga te shkruarit ashtu sic e ka mesuar All-llahu. Le te shkruaje, ndersa atij le t’i diktoje ai qe pranon borxhin, le t’i frikesohet All-llahut, Zotit te tij e te mos lere manget asnje send nga ai. E ne qofte se ai qe ngarkohet me borxh eshte i paafte mentalisht, eshte i mitur ose nuk eshte ne gjendje te diktoje, atehere le te diktoje drejt kujdestari i tij. Kerkoni te deshmojne dy deshmitare burra nga mesi juaj, e ne qofte se nuk jane dy burra, atehere nje burr e dy gra, nga deshmitaret qe i pelqeni. (Dy gra ne vend te nje burri) Per ate se nese njera prej tyre gabon, t’ia perkujtoje tjetra. Deshmitaret te mos refuzojne kur te thirren. Dhe mos pertoni per ta shkruar ate dhe afatin e tij, i vogel qofte ose i madh, sepse kjo eshte me e drejte te All-llahu, me e forte per deshmi dhe me afer mosdyshimit. Vetem nese eshte tregti e menjehereshme (dora-doras) qe e praktikoni mes jush, atehere nuk eshte ndonje mekat te mos e shenoni. Por, kur beni shitblerje, deshmojeni. E ai (pronari i pasurise) nuk demton as shkruesit as deshmitaret, e nese beni (demtimin), ai eshte mosrespekt i juaj (ndaj dispozitave te All-llahut). Keni frike All-llahun se All-llahu ju dhuron dituri (te jashtzako-nshme), All-llahu eshte i Gjithdijshem per cdo send

O besimtarë, kur merrni hua prej njëri-tjetrit për një afat të caktuar, shkruajeni atë. Dhe nga gjiu juaj le të shkruajë një shkrues i drejtë dhe të mos ngurrojë nga të shkruarit ashtu siç e ka mësuar All-llahu. Le të shkruajë, ndërsa atij le t’i diktojë ai që pranon borxhin, le t’i frikësohet All-llahut, Zotit të tij e të mos lërë mangët asnjë send nga ai. E në qoftë se ai që ngarkohet me borxh është i paaftë mentalisht, është i mitur ose nuk është në gjendje të diktojë, atëherë le të diktojë drejt kujdestari i tij. Kërkoni të dëshmojnë dy dëshmitarë burra nga mesi juaj, e në qoftë se nuk janë dy burra, atëherë një burr e dy gra, nga dëshmitarët që i pëlqeni. (Dy gra në vend të një burri) Për atë se nëse njëra prej tyre gabon, t’ia përkujtojë tjetra. Dëshmitarët të mos refuzojnë kur të thirren. Dhe mos përtoni për ta shkruar atë dhe afatin e tij, i vogël qoftë ose i madh, sepse kjo është më e drejtë te All-llahu, më e fortë për dëshmi dhe më afër mosdyshimit. Vetëm nëse është tregti e menjëherëshme (dora-doras) që e praktikoni mes jush, atëherë nuk është ndonjë mëkat të mos e shënoni. Por, kur bëni shitblerje, dëshmojeni. E ai (pronari i pasurisë) nuk dëmton as shkruesit as dëshmitarët, e nëse bëni (dëmtimin), ai është mosrespekt i juaj (ndaj dispozitave të All-llahut). Keni frikë All-llahun se All-llahu ju dhuron dituri (të jashtzako-nshme), All-llahu është i Gjithdijshëm për çdo send

O besimtare, kur merrni hua prej njeri-tjetrit per nje afat te caktuar, shkruajeni ate. Dhe nga gjiu juaj le te shkruaje nje shkrues i drejte dhe te mos ngurroje nga te shkruarit ashtu sic e ka mesuar All-llahu. Le te shkruaje, e atij le t´i diktoje ai qe

O besimtarë, kur merrni hua prej njëri-tjetrit për një afat të caktuar, shkruajeni atë. Dhe nga gjiu juaj le të shkruajë një shkrues i drejtë dhe të mos ngurrojë nga të shkruarit ashtu siç e ka mësuar All-llahu. Le të shkruajë, e atij le t´i diktojë ai që

inanite yamenachihu hoyi! isike tewesene gize diresi be‘ida betewawalachihu gize ts’afuti፡፡ ts’ehafimi bemekakelachihu betikikili yits’afi፡፡ ts’ehafimi alahi inide asawek’ewi mets’afini inibi ayibeli፡፡ yits’afimi፡፡ yami berisu layi ‘idawi yalebeti sewi bek’alu yasits’ifi፡፡ alahinimi getawini yifira፡፡ ke’irisumi (kalebeti ‘ida) mininimi ayagudili፡፡ yami berisu layi ‘idawi yalebeti k’ili፣ weyimi dekama፣ weyimi bek’alu masits’afini yemayichili bihoni wabiwi betikikili yasits’ifileti፡፡ kewenidochachihumi huletini misikirochi asimesikiru፡፡ huletimi wenidochi bayihonu kemisikirochi sihonu kemitiweduwachewi yehonuni anidi wenidina anidenyawa sitiresa anidenyayitu lelawani tasitawisati zenidi huleti setochi (yimesikiru)፡፡ misikirochimi betet’eru gize inibi ayibelu፡፡ (‘idawi) tinishi weyimi tilik’i bihonimi isike gizewi diresi yemitits’ifuti kemehoni atiselichu፡፡ inidihi madiregachihu alahi zenidi bet’ami tikikili lemisikirinetimi aregagach’i lalemet’erat’erachihumi bet’ami k’iribi newi፡፡ gini bemekakelachihu iji beji yemitik’ebabelwati nigidi bitihoni batits’ifuwati benanite layi hat’i’ati yelebachihumi፡፡ beteshashat’achihumi gize asimesikiru፡፡ ts’ehafimi misikirimi (bale gudayu gari) ayigodadu፡፡ (yihinini) bitiserumi irisu be’inanite (yemit’ega) amets’i newi፡፡ alahinimi firu፡፡ alahimi yasawik’achihwali፡፡ alahimi negeruni hulu ‘awak’i newi፡፡

inanite yamenachihu hoyi! isike tewesene gīzē diresi be‘ida betewawalachihu gīzē ts’afuti፡፡ ts’eḥāfīmi bemekakelachihu betikikili yits’afi፡፡ ts’eḥāfīmi ālahi inide āsawek’ewi mets’afini inibī āyibeli፡፡ yits’afimi፡፡ yami berisu layi ‘idawi yalebeti sewi bek’alu yasits’ifi፡፡ ālahinimi gētawini yifira፡፡ ke’irisumi (kalebeti ‘ida) mininimi āyagudili፡፡ yami berisu layi ‘idawi yalebeti k’īli፣ weyimi dekama፣ weyimi bek’alu masits’afini yemayichili bīẖoni wabīwi betikikili yasits’ifileti፡፡ kewenidochachihumi huletini misikirochi āsimesikiru፡፡ huletimi wenidochi bayiẖonu kemisikirochi sīẖonu kemitiweduwachewi yeẖonuni ānidi wenidina ānidenyawa sitiresa ānidenyayitu lēlawani tasitawisati zenidi huleti sētochi (yimesikiru)፡፡ misikirochimi betet’eru gīzē inibī āyibelu፡፡ (‘idawi) tinishi weyimi tilik’i bīẖonimi isike gīzēwi diresi yemitits’ifuti kemeẖoni ātiselichu፡፡ inidīhi madiregachihu ālahi zenidi bet’ami tikikili lemisikirinetimi āregagach’i lalemet’erat’erachihumi bet’ami k’iribi newi፡፡ gini bemekakelachihu iji beji yemitik’ebabelwati nigidi bitiẖoni batits’ifuwati benanite layi ḫat’ī’ati yelebachihumi፡፡ beteshashat’achihumi gīzē āsimesikiru፡፡ ts’eḥāfīmi misikirimi (bale gudayu gari) āyigodadu፡፡ (yihinini) bitišerumi irisu be’inanite (yemīt’ega) āmets’i newi፡፡ ālahinimi firu፡፡ ālahimi yasawik’achiḫwali፡፡ ālahimi negeruni hulu ‘āwak’ī newi፡፡

እናንተ ያመናችሁ ሆይ! እስከ ተወሰነ ጊዜ ድረስ በዕዳ በተዋዋላችሁ ጊዜ ጻፉት፡፡ ጸሐፊም በመካከላችሁ በትክክል ይጻፍ፡፡ ጸሐፊም አላህ እንደ አሳወቀው መጻፍን እንቢ አይበል፡፡ ይጻፍም፡፡ ያም በርሱ ላይ ዕዳው ያለበት ሰው በቃሉ ያስጽፍ፡፡ አላህንም ጌታውን ይፍራ፡፡ ከእርሱም (ካለበት ዕዳ) ምንንም አያጉድል፡፡ ያም በርሱ ላይ ዕዳው ያለበት ቂል፣ ወይም ደካማ፣ ወይም በቃሉ ማስጻፍን የማይችል ቢኾን ዋቢው በትክክል ያስጽፍለት፡፡ ከወንዶቻችሁም ሁለትን ምስክሮች አስመስክሩ፡፡ ሁለትም ወንዶች ባይኾኑ ከምስክሮች ሲኾኑ ከምትወዱዋቸው የኾኑን አንድ ወንድና አንደኛዋ ስትረሳ አንደኛይቱ ሌላዋን ታስታውሳት ዘንድ ሁለት ሴቶች (ይመስክሩ)፡፡ ምስክሮችም በተጠሩ ጊዜ እንቢ አይበሉ፡፡ (ዕዳው) ትንሽ ወይም ትልቅ ቢኾንም እስከ ጊዜው ድረስ የምትጽፉት ከመኾን አትሰልቹ፡፡ እንዲህ ማድረጋችሁ አላህ ዘንድ በጣም ትክክል ለምስክርነትም አረጋጋጭ ላለመጠራጠራችሁም በጣም ቅርብ ነው፡፡ ግን በመካከላችሁ እጅ በጅ የምትቀባበሏት ንግድ ብትኾን ባትጽፉዋት በናንተ ላይ ኃጢኣት የለባችሁም፡፡ በተሻሻጣችሁም ጊዜ አስመስክሩ፡፡ ጸሐፊም ምስክርም (ባለ ጉዳዩ ጋር) አይጎዳዱ፡፡ (ይህንን) ብትሠሩም እርሱ በእናንተ (የሚጠጋ) አመጽ ነው፡፡ አላህንም ፍሩ፡፡ አላህም ያሳውቃችኋል፡፡ አላህም ነገሩን ሁሉ ዐዋቂ ነው፡፡

«يا أيها الذين آمنوا إذا تداينتم» تعاملتم «بدين» كسلم وقرض «إلى أجل مسمى» معلوم «فاكتبوه» استيثاقا ودفعا للنزاع «وليكتب» كتاب الدين «بينكم كاتب بالعدل» بالحق في كتابته لا يزيد في المال والأجل ولا ينقص «ولا يأب» يمتنع «كاتب» من «أن يكتب» إذا دُعي إليها «كما علَّمه الله» أي فضله بالكتابة فلا يبخل بها والكاف متعلقة بيأب «فليكتب» تأكيد «وليملل» على الكاتب «الذي عليه الحق» الدين لأنه المشهود عليه فيقر ليعلم ما عليه «وليتق الله ربه» في إملائه «ولا يبخس» ينقص «منه» أي الحق «شيئا فإن كان الذي عليه الحق سفيها» مبذرا «أو ضعيفا» عن الإملاء لصغر أو كبر «أو لا يستطيع أن يُملَّ هو» لخرس أو جهل باللغة أو نحو ذلك «فَلْيُمْلِلْ وليُّه» متولي أمره من والد ووصي وقيِّم ومترجم «بالعدل واستشهدوا» أشهدوا على الدَّين «شهيدين» شاهدين «من رجالكم» أي بالغي المسلمين الأحرار «فإن لم يكونا» أي الشهيدان «رجلين فرجل وامرأتان» يشهدون «ممن ترضون من الشهداء» لدينه وعدالته وتعدد النساء لأجل «أن تضل» تنسى «إحداهما» الشهادة لنقص عقلهن وضبطهن «فَتُذكِّرَ» بالتخفيف والتشديد «إحداهما» الذاكرة «الأخرى» الناسية وجملة الإذكار محل العلة أي لتذكر أن ضلت ودخلت على الضلال لأنه سببه وفي قراءة بكسر أن شرطية ورفع تذكر استئناف جوابه «ولا يأب الشهداء إذا ما» زائدة «دُعوا» إلى تحمل الشهادة وأدائها «ولا تسأموا» تملوا من «أن تكتبوه» أي ما شهدتم عليه من الحق لكثرة وقوع ذلك «صغيرا» كان «أو كبيرا» قليلا أو كثيرا «إلى أجله» وقت حلوله حال من الهاء في تكتبوه «ذلكم» أي الكتب «أقسط» أعدل «عند الله وأقوم للشهادة» أي أعون على إقامتها لأنه يذكرها «وأدنى» اقرب إلى «أ» ن «لا ترتابوا» تشكوا في قدر الحق والأجل «إلا أن تكون» تقع «تجارةٌ حاضرةٌ» وفي قراءة بالنصب فتكون ناقصة واسمها ضمير التجارة «تديرونها بينكم» أي تقبضونها ولا أجل فيها «فليس عليكم جُناح» في «ألا تكتبوها» والمراد بها المتجر فيه «وأشهدوا إذا تبايعتم» عليه فأنه أدفع للاختلاف وهذا وما قبله أمر ندب «ولا يُضارّ كاتب ولا شهيد» صاحب الحق ومن عليه بتحريف أو امتناع من الشهادة أو الكتابة ولا يضرهما صاحب الحق بتكليفها ما لا يليق في الكتابة والشهادة «وإن تفعلوا» ما نُهيتم عنه «فإنه فسوق» خروج عن الطاعة لاحق «بكم واتقوا الله» في أمره ونهيه «ويعلمكم الله» مصالح أموركم حال مقدرة أو مستأنف «والله بكل شيء عليم»

ya min amantum biallah watbetm rasulih mhmdana salaa allah ealayh wasalam 'iidha teamltm bdayn 'iilaa waqt maelum faktbwh; hfzana llmal wdfeana llnzae. wlyqum balktabt rajul 'amin dabt, wala ymtne man ellamh allah alkitabat ean dhlk, wlyqm almdyn b'imla' ma ealayh min alddayn, wlyraqb rbh, wala yunqas min dinih shyya. fa'iin kan almdyn mhjwrana ealayh ltbdhyrh w'israfh, 'aw kan sghyrana 'aw mjnwnana, 'aw la yastatie alntq lkhrs bih 'aw edm qudrat kamilat ealaa alklam, flytwll al'imla' ean almdyn alqayim bamrh, watlbu shahadatan rajulayn mslmayn balighayn eaqlayn min 'ahl aledal. fa'iin lam yujad rjlan, fatlbu shahadatan rajul wamratyn tardawn shhadthm, hataa 'iidha nasiat 'iihdahuma dhkkartha alakhra, waealaa alshuhada' 'an yujibuu man deahm 'iilaa alshhadt, waealayhim adawha 'iidha ma dueuu 'ilyha, wala tamallu min kitabat alddayn qalilana 'aw kthyrana 'iilaa waqtuh almelwm. dhlkm aedl fi sharae allah whdyh, wa'aezam ewnana ealaa 'iiqamat alshahadat wadayha, wa'aqrab 'iilaa nafy alshaku fi jns alddayn waqadarah wajlh. lkn 'iin kanat almas'alat mas'alat baye wshra', bakhdh sileatan wadafe thmnha fi alhal, fala hajat 'iilaa alktabt, wysthb al'ishhad ealaa dhlk mneana lilnizae walshqaq, wamin alwajib ealaa alshshahid walkatib 'ada' alshahadat ealaa wajahaha walkitabat kama 'amr allh. wala yajuz lisahib alhaqu wman ealayh alhaqu al'iidrar balkuttab walshhwd, wkdhlk la yajuz llkuttab walshhwd 'ana ydarru biman aihtaj 'iilaa ktabthm 'aw shhadthm, wa'iin tafealuu ma nhytm eanh fa'iinah khuruj ean taeat allh, weaqbt dhlk hallat bkm. wkhafu allah fi jmye ma 'amrakum bh, wnhakm enh, wayuealimukum allah jmye ma yuslih dnyakm wakhrakm. wallah bikuli shay' elym, fala yakhfaa ealayh shay' min amwrkm, wsyjazykm ealaa dhlk

يا من آمنتم بالله واتبعتم رسوله محمدًا صلى الله عليه وسلم إذا تعاملتم بدَيْن إلى وقت معلوم فاكتبوه؛ حفظًا للمال ودفعًا للنزاع. ولْيقُم بالكتابة رجل أمين ضابط، ولا يمتنع مَن علَّمه الله الكتابة عن ذلك، ولْيقم المدين بإملاء ما عليه من الدَّيْن، وليراقب ربه، ولا ينقص من دينه شيئا. فإن كان المدين محجورًا عليه لتبذيره وإسرافه، أو كان صغيرًا أو مجنونًا، أو لا يستطيع النطق لخرس به أو عدم قدرة كاملة على الكلام، فليتولَّ الإملاء عن المدين القائم بأمره، واطلبوا شهادة رجلين مسلمَيْن بالِغَيْن عاقلَيْن من أهل العدالة. فإن لم يوجد رجلان، فاطلبوا شهادة رجل وامرأتين ترضون شهادتهم، حتى إذا نَسِيَتْ إحداهما ذكَّرتها الأخرى، وعلى الشهداء أن يجيبوا مَن دعاهم إلى الشهادة، وعليهم أداؤها إذا ما دعوا إليها، ولا تَمَلُّوا من كتابة الدَّين قليلا أو كثيرًا إلى وقته المعلوم. ذلكم أعدل في شرع الله وهديه، وأعظم عونًا على إقامة الشهادة وأدائها، وأقرب إلى نفي الشك في جنس الدَّين وقدره وأجله. لكن إن كانت المسألة مسألة بيع وشراء، بأخذ سلعة ودفع ثمنها في الحال، فلا حاجة إلى الكتابة، ويستحب الإشهاد على ذلك منعًا للنزاع والشقاق، ومن الواجب على الشاهد والكاتب أداء الشهادة على وجهها والكتابة كما أمر الله. ولا يجوز لصاحب الحق ومَن عليه الحق الإضرار بالكُتَّاب والشهود، وكذلك لا يجوز للكُتَّاب والشهود أن يضارُّوا بمن احتاج إلى كتابتهم أو شهادتهم، وإن تفعلوا ما نهيتم عنه فإنه خروج عن طاعة الله، وعاقبة ذلك حالَّة بكم. وخافوا الله في جميع ما أمركم به، ونهاكم عنه، ويعلمكم الله جميع ما يصلح دنياكم وأخراكم. والله بكل شيء عليم، فلا يخفى عليه شيء من أموركم، وسيجازيكم على ذلك

Ya ayyuha allatheena amanoo itha tadayantum bidaynin ila ajalin musamman faoktuboohu walyaktub baynakum katibun bialAAadli wala yaba katibun an yaktuba kama AAallamahu Allahu falyaktub walyumlili allathee AAalayhi alhaqqu walyattaqi Allaha rabbahu wala yabkhas minhu shayan fain kana allathee AAalayhi alhaqqu safeehan aw daAAeefan aw la yastateeAAu an yumilla huwa falyumlil waliyyuhu bialAAadli waistashhidoo shaheedayni min rijalikum fain lam yakoona rajulayni farajulun waimraatani mimman tardawna mina alshshuhadai an tadilla ihdahuma fatuthakkira ihdahuma alokhra wala yaba alshshuhadao itha ma duAAoo wala tasamoo an taktuboohu sagheeran aw kabeeran ila ajalihi thalikum aqsatu AAinda Allahi waaqwamu lilshshahadati waadna alla tartaboo illa an takoona tijaratan hadiratan tudeeroonaha baynakum falaysa AAalaykum junahun alla taktubooha waashhidoo itha tabayaAAtum wala yudarra katibun wala shaheedun wain tafAAaloo fainnahu fusooqun bikum waittaqoo Allaha wayuAAallimukumu Allahu waAllahu bikulli shayin AAaleemun

Yaa ayyuhal lazeena aamanoo izaa tadaayantum bidinin ilaa ajalimmusamman faktubooh; walyaktub bainakum kaatibum bil'adl; wa laa yaaba kaatibun ai yaktuba kamaa 'allamahul laah; falyaktub walyumlilil lazee 'alaihil haqqu walyattaqil laaha rabbahoo wa laa yabkhas minhu shai'aa; fa in kaanal lazee 'alaihil lhaqqu safeehan aw da'eefan aw laa yastatee'u ai yumilla huwa falyumlil waliyyuhoo bil'adl; wastash hidoo shaheedaini mir rijaalikum fa il lam yakoonaa rajulaini farajulunw wamra ataani mimman tardawna minash shuhadaaa'i an tadilla ihdaahumaa fatuzakkira ihdaahumal ukhraa; wa laa yaabash shuhadaaa'u izaa maadu'oo; wa laa tas'amooo an taktuboohu sagheeran awkabeeran ilaaa ajalih; zaalikum aqsatu 'indal laahi wa aqwamu lishshahaadati wa adnaaa allaa tartaabooo illaaa an takoona tijaaratan haadiratan tudeeroonahaa bainakum falaisa 'alaikum junaahun allaa taktuboohan; wa ashidooo izaa tabaaya'tum; wa laa yudaaarra kaatibunw wa laa shaheed; wa in taf'aloo fa innahoo fusooqum bikum; wattaqul laaha wa yu'allimu kumul laah; wallaahu bikulli shai'in 'Aleem

Ya ayyuha allatheena amanooitha tadayantum bidaynin ila ajalin musammanfaktuboohu walyaktub baynakum katibun bilAAadliwala ya/ba katibun an yaktuba kamaAAallamahu Allahu falyaktub walyumlili allatheeAAalayhi alhaqqu walyattaqi Allaha rabbahu walayabkhas minhu shay-an fa-in kana allathee AAalayhialhaqqu safeehan aw daAAeefan aw la yastateeAAuan yumilla huwa falyumlil waliyyuhu bilAAadli wastashhidooshaheedayni min rijalikum fa-in lam yakoonarajulayni farajulun wamraatani mimman tardawnamina ashshuhada-i an tadilla ihdahumafatuthakkira ihdahuma al-okhrawala ya/ba ashshuhadao itha maduAAoo wala tas-amoo an taktuboohu sagheeran awkabeeran ila ajalihi thalikum aqsatu AAindaAllahi waaqwamu lishshahadati waadnaalla tartaboo illa an takoona tijaratanhadiratan tudeeroonaha baynakum falaysa AAalaykumjunahun alla taktubooha waashhidoo ithatabayaAAtum wala yudarra katibun walashaheedun wa-in tafAAaloo fa-innahu fusooqun bikum wattaqooAllaha wayuAAallimukumu Allahu wallahubikulli shay-in AAaleem

Ya ayyuha allatheena amanoo itha tadayantum bidaynin ila ajalin musamman faoktuboohu walyaktub baynakum katibun bialAAadli wala ya/ba katibun an yaktuba kama AAallamahu Allahu falyaktub walyumlili allathee AAalayhi alhaqqu walyattaqi Allaha rabbahu wala yabkhas minhu shay-an fa-in kana allathee AAalayhi alhaqqu safeehan aw daAAeefan aw la yastateeAAu an yumilla huwa falyumlil waliyyuhu bialAAadli waistashhidoo shaheedayni min rijalikum fa-in lam yakoona rajulayni farajulun waimraatani mimman tardawna mina alshshuhada-i an tadilla ihdahuma fatuthakkira ihdahuma al-okhra wala ya/ba alshshuhadao itha ma duAAoo wala tas-amoo an taktuboohu sagheeran aw kabeeran ila ajalihi thalikum aqsatu AAinda Allahi waaqwamu lilshshahadati waadna alla tartaboo illa an takoona tijaratan hadiratan tudeeroonaha baynakum falaysa AAalaykum junahun alla taktubooha waashhidoo itha tabayaAAtum wala yudarra katibun wala shaheedun wa-in tafAAaloo fa-innahu fusooqun bikum waittaqoo Allaha wayuAAallimukumu Allahu waAllahu bikulli shay-in AAaleemun

yaayyuha alladhina amanu idha tadayantum bidaynin ila ajalin musamman fa-uk'tubuhu walyaktub baynakum katibun bil-ʿadli wala yaba katibun an yaktuba kama ʿallamahu l-lahu falyaktub walyum'lili alladhi ʿalayhi l-haqu walyattaqi l-laha rabbahu wala yabkhas min'hu shayan fa-in kana alladhi ʿalayhi l-haqu safihan aw daʿifan aw la yastatiʿu an yumilla huwa falyum'lil waliyyuhu bil-ʿadli wa-is'tashhidu shahidayni min rijalikum fa-in lam yakuna rajulayni farajulun wa-im'ra-atani mimman tardawna mina l-shuhadai an tadilla ih'dahuma fatudhakkira ih'dahuma l-ukh'ra wala yaba l-shuhadau idha ma duʿu wala tasamu an taktubuhu saghiran aw kabiran ila ajalihi dhalikum aqsatu ʿinda l-lahi wa-aqwamu lilshahadati wa-adna alla tartabu illa an takuna tijaratan hadiratan tudirunaha baynakum falaysa ʿalaykum junahun alla taktubuha wa-ashhidu idha tabayaʿtum wala yudarra katibun wala shahidun wa-in tafʿalu fa-innahu fusuqun bikum wa-ittaqu l-laha wayuʿallimukumu l-lahu wal-lahu bikulli shayin ʿalimun

yaayyuha alladhina amanu idha tadayantum bidaynin ila ajalin musamman fa-uk'tubuhu walyaktub baynakum katibun bil-ʿadli wala yaba katibun an yaktuba kama ʿallamahu l-lahu falyaktub walyum'lili alladhi ʿalayhi l-haqu walyattaqi l-laha rabbahu wala yabkhas min'hu shayan fa-in kana alladhi ʿalayhi l-haqu safihan aw daʿifan aw la yastatiʿu an yumilla huwa falyum'lil waliyyuhu bil-ʿadli wa-is'tashhidu shahidayni min rijalikum fa-in lam yakuna rajulayni farajulun wa-im'ra-atani mimman tardawna mina l-shuhadai an tadilla ih'dahuma fatudhakkira ih'dahuma l-ukh'ra wala yaba l-shuhadau idha ma duʿu wala tasamu an taktubuhu saghiran aw kabiran ila ajalihi dhalikum aqsatu ʿinda l-lahi wa-aqwamu lilshahadati wa-adna alla tartabu illa an takuna tijaratan hadiratan tudirunaha baynakum falaysa ʿalaykum junahun alla taktubuha wa-ashhidu idha tabayaʿtum wala yudarra katibun wala shahidun wa-in tafʿalu fa-innahu fusuqun bikum wa-ittaqu l-laha wayuʿallimukumu l-lahu wal-lahu bikulli shayin ʿalimun

yāayyuhā alladhīna āmanū idhā tadāyantum bidaynin ilā ajalin musamman fa-uk'tubūhu walyaktub baynakum kātibun bil-ʿadli walā yaba kātibun an yaktuba kamā ʿallamahu l-lahu falyaktub walyum'lili alladhī ʿalayhi l-ḥaqu walyattaqi l-laha rabbahu walā yabkhas min'hu shayan fa-in kāna alladhī ʿalayhi l-ḥaqu safīhan aw ḍaʿīfan aw lā yastaṭīʿu an yumilla huwa falyum'lil waliyyuhu bil-ʿadli wa-is'tashhidū shahīdayni min rijālikum fa-in lam yakūnā rajulayni farajulun wa-im'ra-atāni mimman tarḍawna mina l-shuhadāi an taḍilla iḥ'dāhumā fatudhakkira iḥ'dāhumā l-ukh'rā walā yaba l-shuhadāu idhā mā duʿū walā tasamū an taktubūhu ṣaghīran aw kabīran ilā ajalihi dhālikum aqsaṭu ʿinda l-lahi wa-aqwamu lilshahādati wa-adnā allā tartābū illā an takūna tijāratan ḥāḍiratan tudīrūnahā baynakum falaysa ʿalaykum junāḥun allā taktubūhā wa-ashhidū idhā tabāyaʿtum walā yuḍārra kātibun walā shahīdun wa-in tafʿalū fa-innahu fusūqun bikum wa-ittaqū l-laha wayuʿallimukumu l-lahu wal-lahu bikulli shayin ʿalīmun

یَـٰۤأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوۤا۟ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیۡنٍ إِلَىٰۤ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡیَكۡتُب بَّیۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا یَأۡبَ كَاتِبٌ أَن یَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡیَكۡتُبۡ وَلۡیُمۡلِلِ ٱلَّذِی عَلَیۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡیَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا یَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَیۡءࣰاۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِی عَلَیۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِیهًا أَوۡ ضَعِیفًا أَوۡ لَا یَسۡتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلۡیُمۡلِلۡ وَلِیُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُوا۟ شَهِیدَیۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ یَكُونَا رَجُلَیۡنِ فَرَجُلࣱ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَاۤءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا یَأۡبَ ٱلشُّهَدَاۤءُ إِذَا مَا دُعُوا۟ۚ وَلَا تَسۡءَمُوۤا۟ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِیرًا أَوۡ كَبِیرًا إِلَىٰۤ أَجَلِهِۦۚ ذَ ٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَـٰدَةِ وَأَدۡنَىٰۤ أَلَّا تَرۡتَابُوۤا۟ إِلَّاۤ أَن تَكُونَ تِجَـٰرَةً حَاضِرَةࣰ تُدِیرُونَهَا بَیۡنَكُمۡ فَلَیۡسَ عَلَیۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوۤا۟ إِذَا تَبَایَعۡتُمۡۚ وَلَا یُضَاۤرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِیدࣱۚ وَإِن تَفۡعَلُوا۟ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَۖ وَیُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَیۡءٍ عَلِیمࣱ

يَٰأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُمُۥ بِدَيۡنٍ إِلَىٰ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّ ى فَٱكۡتُبُوهُۥۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمُۥ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُۥ شَيۡـࣰٔ اۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمُۥۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلࣱ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ اَ۬ن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذۡكِرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ اِ۪ذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُواْ أَن تَكۡتُبُوهُۥ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمُۥ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰ أَلَّا تَرۡتَابُواْ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَٰرَةٌ حَاضِرَةࣱ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمُۥ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمُۥ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُواْ إِذَا تَبَايَعۡتُمُۥۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِيدࣱۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمُۥۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمࣱ‏

۞يَٰٓأَيُّهَا اَ۬لَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّ ى فَاَكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِالۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اُ۬للَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ اِ۬لَّذِي عَلَيۡهِ اِ۬لۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ اِ۬للَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـࣰٔ اۚ فَإِن كَانَ اَ۬لَّذِي عَلَيۡهِ اِ۬لۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِالۡعَدۡلِۚ وَاَسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلࣱ وَاَمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ اَ۬لشُّهَدَآءِ اَ۬ن تَضِلَّ إِحۡدٜ ىٰهُمَا فَتُذۡكِرَ إِحۡدٜ ىٰهُمَا اَ۬لۡأُخۡر۪يٰۚ وَلَا يَأۡبَ اَ۬لشُّهَدَآءُ اِ۪ذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ اَ۬للَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةٌ حَاضِرَةࣱ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِيدࣱۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَاَتَّقُواْ اُ۬للَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اُ۬للَّهُۗ وَاَللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمࣱ‏

۞يَٰٓأَيُّهَا اَ۬لَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى فَاَكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِالۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اُ۬للَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ اِ۬لَّذِي عَلَيۡهِ اِ۬لۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ اِ۬للَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ فَإِن كَانَ اَ۬لَّذِي عَلَيۡهِ اِ۬لۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِالۡعَدۡلِۚ وَاَسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٞ وَاَمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ اَ۬لشُّهَدَآءِ اَ۬ن تَضِلَّ إِحۡدۭىٰهُمَا فَتُذۡكِرَ إِحۡدۭىٰهُمَا اَ۬لۡأُخۡر۪يٰۚ وَلَا يَأۡبَ اَ۬لشُّهَدَآءُ اِ۪ذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ اَ۬للَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةٌ حَاضِرَةٞ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٞ وَلَا شَهِيدٞۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَاَتَّقُواْ اُ۬للَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اُ۬للَّهُۗ وَاَللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

يٰ٘اَيُّهَا الَّذِيۡنَ اٰمَنُوۡ٘ا اِذَا تَدَايَنۡتُمۡ بِدَيۡنٍ اِلٰ٘ي اَجَلٍ مُّسَمًّي فَاكۡتُبُوۡهُؕ وَلۡيَكۡتُبۡ بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبٌۭ بِالۡعَدۡلِࣕ وَلَا يَاۡبَ كَاتِبٌ اَنۡ يَّكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللّٰهُ فَلۡيَكۡتُبۡۚ وَلۡيُمۡلِلِ الَّذِيۡ عَلَيۡهِ الۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ اللّٰهَ رَبَّهٗ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـًٔاؕ فَاِنۡ كَانَ الَّذِيۡ عَلَيۡهِ الۡحَقُّ سَفِيۡهًا اَوۡ ضَعِيۡفًا اَوۡ لَا يَسۡتَطِيۡعُ اَنۡ يُّمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهٗ بِالۡعَدۡلِؕ وَاسۡتَشۡهِدُوۡا شَهِيۡدَيۡنِ مِنۡ رِّجَالِكُمۡۚ فَاِنۡ لَّمۡ يَكُوۡنَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٌ وَّامۡرَاَتٰنِ مِمَّنۡ تَرۡضَوۡنَ مِنَ الشُّهَدَآءِ اَنۡ تَضِلَّ اِحۡدٰىهُمَا فَتُذَكِّرَ اِحۡدٰىهُمَا الۡاُخۡرٰيؕ وَلَا يَاۡبَ الشُّهَدَآءُ اِذَا مَا دُعُوۡاؕ وَلَا تَسۡـَٔمُوۡ٘ا اَنۡ تَكۡتُبُوۡهُ صَغِيۡرًا اَوۡ كَبِيۡرًا اِلٰ٘ي اَجَلِهٖؕ ذٰلِكُمۡ اَقۡسَطُ عِنۡدَ اللّٰهِ وَاَقۡوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَاَدۡنٰ٘ي اَلَّا تَرۡتَابُوۡ٘ا اِلَّا٘ اَنۡ تَكُوۡنَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيۡرُوۡنَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ اَلَّا تَكۡتُبُوۡهَاؕ وَاَشۡهِدُوۡ٘ا اِذَا تَبَايَعۡتُمۡࣕ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَّلَا شَهِيۡدٌ ࣢ؕ وَاِنۡ تَفۡعَلُوۡا فَاِنَّهٗ فُسُوۡقٌۭ بِكُمۡؕ وَاتَّقُوا اللّٰهَؕ وَيُعَلِّمُكُمُ اللّٰهُؕ وَاللّٰهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيۡمٌ

یَـٰۤأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوۤا۟ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیۡنٍ إِلَىٰۤ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡیَكۡتُب بَّیۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا یَأۡبَ كَاتِبٌ أَن یَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡیَكۡتُبۡ وَلۡیُمۡلِلِ ٱلَّذِی عَلَیۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡیَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا یَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَیۡـࣰٔاۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِی عَلَیۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِیهًا أَوۡ ضَعِیفًا أَوۡ لَا یَسۡتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلۡیُمۡلِلۡ وَلِیُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُوا۟ شَهِیدَیۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ یَكُونَا رَجُلَیۡنِ فَرَجُلࣱ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَاۤءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا یَأۡبَ ٱلشُّهَدَاۤءُ إِذَا مَا دُعُوا۟ۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوۤا۟ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِیرًا أَوۡ كَبِیرًا إِلَىٰۤ أَجَلِهِۦۚ ذَ ٰ⁠لِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَـٰدَةِ وَأَدۡنَىٰۤ أَلَّا تَرۡتَابُوۤا۟ إِلَّاۤ أَن تَكُونَ تِجَـٰرَةً حَاضِرَةࣰ تُدِیرُونَهَا بَیۡنَكُمۡ فَلَیۡسَ عَلَیۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوۤا۟ إِذَا تَبَایَعۡتُمۡۚ وَلَا یُضَاۤرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِیدࣱۚ وَإِن تَفۡعَلُوا۟ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَۖ وَیُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَیۡءٍ عَلِیمࣱ

يٰ٘اَيُّهَا الَّذِيۡنَ اٰمَنُوۡ٘ا اِذَا تَدَايَنۡتُمۡ بِدَيۡنٍ اِلٰ٘ي اَجَلٍ مُّسَمًّي فَاكۡتُبُوۡهُﵧ وَلۡيَكۡتُبۡ بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبٌۣ بِالۡعَدۡلِﵣ وَلَا يَاۡبَ كَاتِبٌ اَنۡ يَّكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللّٰهُ فَلۡيَكۡتُبۡﵐ وَلۡيُمۡلِلِ الَّذِيۡ عَلَيۡهِ الۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ اللّٰهَ رَبَّهٗ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـًٔاﵧ فَاِنۡ كَانَ الَّذِيۡ عَلَيۡهِ الۡحَقُّ سَفِيۡهًا اَوۡ ضَعِيۡفًا اَوۡ لَا يَسۡتَطِيۡعُ اَنۡ يُّمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهٗ بِالۡعَدۡلِﵧ وَاسۡتَشۡهِدُوۡا شَهِيۡدَيۡنِ مِنۡ رِّجَالِكُمۡﵐ فَاِنۡ لَّمۡ يَكُوۡنَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٌ وَّامۡرَاَتٰنِ مِمَّنۡ تَرۡضَوۡنَ مِنَ الشُّهَدَآءِ اَنۡ تَضِلَّ اِحۡدٰىهُمَا فَتُذَكِّرَ اِحۡدٰىهُمَا الۡاُخۡرٰيﵧ وَلَا يَاۡبَ الشُّهَدَآءُ اِذَا مَا دُعُوۡاﵧ وَلَا تَسۡـَٔمُوۡ٘ا اَنۡ تَكۡتُبُوۡهُ صَغِيۡرًا اَوۡ كَبِيۡرًا اِلٰ٘ي اَجَلِهٖﵧ ذٰلِكُمۡ اَقۡسَطُ عِنۡدَ اللّٰهِ وَاَقۡوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَاَدۡنٰ٘ي اَلَّا تَرۡتَابُوۡ٘ا اِلَّا٘ اَنۡ تَكُوۡنَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيۡرُوۡنَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ اَلَّا تَكۡتُبُوۡهَاﵧ وَاَشۡهِدُوۡ٘ا اِذَا تَبَايَعۡتُمۡﵣ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَّلَا شَهِيۡدٌﵾ وَاِنۡ تَفۡعَلُوۡا فَاِنَّهٗ فُسُوۡقٌۣ بِكُمۡﵧ وَاتَّقُوا اللّٰهَﵧ وَيُعَلِّمُكُمُ اللّٰهُﵧ وَاللّٰهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيۡمٌ ٢٨٢

Ya 'Ayyuha Al-Ladhina 'Amanu 'Idha Tadayantum Bidaynin 'Ila 'Ajalin Musammaan Faktubuhu Wa Liaktub Baynakum Katibun Bil-`Adli Wa La Ya'ba Katibun 'An Yaktuba Kama `Allamahu Allahu Falyaktub Wa Liumlili Al-Ladhi `Alayhi Al-Haqqu Wa Liattaqi Allaha Rabbahu Wa La Yabkhas Minhu Shay'aan Fa'in Kana Al-Ladhi `Alayhi Al-Haqqu Safihaan 'Aw Đa`ifaan 'Aw La Yastati`u 'An Yumilla Huwa Falyumlil Waliyuhu Bil-`Adli Wa Astash/hidu Shahidayni Min Rijalikum Fa'in Lam Yakuna Rajulayni Farajulun Wa Amra'atani Mimman Tarđawna Mina Ash-Shuhada'i 'An Tađilla 'Ihdahuma Fatudhakkira 'Ihdahuma Al-'Ukhra Wa La Ya'ba Ash-Shuhada'u 'Idha Ma Du`u Wa La Tas'amu 'An Taktubuhu Saghiraan 'Aw Kabiraan 'Ila 'Ajalihi Dhalikum 'Aqsatu `Inda Allahi Wa 'Aqwamu Lilshahadati Wa 'Adna 'Alla Tartabu 'Illa 'An Takuna Tijaratan Hađiratan Tudirunaha Baynakum Falaysa `Alaykum Junahun 'Alla Taktubuha Wa 'Ash/hidu 'Idha Tabaya`tum Wa La Yuđarra Katibun Wa La Shahidun Wa 'In Taf`alu Fa'innahu Fusuqun Bikum Wa Attaqu Allaha Wa Yu`allimukumu Allahu Wa Allahu Bikulli Shay'in `Alimun

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Idhā Tadāyantum Bidaynin 'Ilá 'Ajalin Musammáan Fāktubūhu Wa Līaktub Baynakum Kātibun Bil-`Adli Wa Lā Ya'ba Kātibun 'An Yaktuba Kamā `Allamahu Allāhu Falyaktub Wa Līumlili Al-Ladhī `Alayhi Al-Ĥaqqu Wa Līattaqi Allāha Rabbahu Wa Lā Yabkhas Minhu Shay'āan Fa'in Kāna Al-Ladhī `Alayhi Al-Ĥaqqu Safīhāan 'Aw Đa`īfāan 'Aw Lā Yastaţī`u 'An Yumilla Huwa Falyumlil Walīyuhu Bil-`Adli Wa Astash/hidū Shahīdayni Min Rijālikum Fa'in Lam Yakūnā Rajulayni Farajulun Wa Amra'atāni Mimman Tarđawna Mina Ash-Shuhadā'i 'An Tađilla 'Iĥdāhumā Fatudhakkira 'Iĥdāhumā Al-'Ukhrá Wa Lā Ya'ba Ash-Shuhadā'u 'Idhā Mā Du`ū Wa Lā Tas'amū 'An Taktubūhu Şaghīrāan 'Aw Kabīrāan 'Ilá 'Ajalihi Dhālikum 'Aqsaţu `Inda Allāhi Wa 'Aqwamu Lilshahādati Wa 'Adná 'Allā Tartābū 'Illā 'An Takūna Tijāratan Ĥāđiratan Tudīrūnahā Baynakum Falaysa `Alaykum Junāĥun 'Allā Taktubūhā Wa 'Ash/hidū 'Idhā Tabāya`tum Wa Lā Yuđārra Kātibun Wa Lā Shahīdun Wa 'In Taf`alū Fa'innahu Fusūqun Bikum Wa Attaqū Allāha Wa Yu`allimukumu Allāhu Wa Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmun

يَٰأَيُّهَا اَ۬لذِينَ ءَامَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَيٰ أَجَلࣲ مُّسَمّيࣰ فَاكْتُبُوهُۖ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبُۢ بِالْعَدْلِۖ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَّكْتُبَۖ كَمَا عَلَّمَهُ اُ۬للَّهُ فَلْيَكْتُبْۖ وَلْيُمْلِلِ اِ۬لذِے عَلَيْهِ اِ۬لْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اِ۬للَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَئْاࣰۖ فَإِن كَانَ اَ۬لذِے عَلَيْهِ اِ۬لْحَقُّ سَفِيهاً أَوْ ضَعِيفاً أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُّمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُۥ بِالْعَدْلِۖ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكُمْۖ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلࣱ وَامْرَأَتَٰنِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ اَ۬لشُّهَدَآءِ اَ۬ن تَضِلَّ إِحْدَيٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَيٰهُمَا اَ۬لْأُخْرَيٰۖ وَلَا يَأْبَ اَ۬لشُّهَدَآءُ اِ۪ذَا مَا دُعُواْۖ وَلَا تَسْـَٔمُواْ أَن تَكْتُبُوهُ صَغِيراً أَوْ كَبِيراً إِلَيٰ أَجَلِهِۦۖ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اَ۬للَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدْنَيٰ أَلَّا تَرْتَابُواْ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَٰرَةٌ حَاضِرَةࣱ تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَاۖ وَأَشْهِدُواْ إِذَا تَبَايَعْتُمْۖ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِيدࣱۖ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمْۖ وَاتَّقُواْ اُ۬للَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اُ۬للَّهُۖ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَےْءٍ عَلِيمࣱۖ‏

يَٰأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُمُۥ بِدَيۡنٍ إِلَىٰ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّ ى فَٱكۡتُبُوهُۥۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمُۥ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُۥ شَيۡـࣰٔ اۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمُۥۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلࣱ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ اَ۬ن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذۡكِرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ اِ۪ذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُواْ أَن تَكۡتُبُوهُۥ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمُۥ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰ أَلَّا تَرۡتَابُواْ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَٰرَةٌ حَاضِرَةࣱ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمُۥ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمُۥ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُواْ إِذَا تَبَايَعۡتُمُۥۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِيدࣱۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمُۥۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمࣱ‏

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّ ى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـࣰٔ اۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلࣱ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةࣰ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِيدࣱۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمࣱ‏

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ۚ وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ ۚ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ ۚ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا ۚ فَإِنْ كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ ۚ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجَالِكُمْ ۖ فَإِنْ لَمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَىٰ ۚ وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا ۚ وَلَا تَسْأَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَىٰ أَلَّا تَرْتَابُوا ۖ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا ۗ وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ ۚ وَلَا يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ ۚ وَإِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

۞يَٰأَيُّهَا اَ۬لَّذِينَ ءَامَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّ ى فَاَكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِالۡعَدۡلِۚ وَلَا يَابَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اُ۬للَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ اِ۬لَّذِي عَلَيۡهِ اِ۬لۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ اِ۬للَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـࣰٔ اۚ فَإِن كَانَ اَ۬لَّذِي عَلَيۡهِ اِ۬لۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِالۡعَدۡلِۚ وَاَسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلࣱ وَاَمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ اَ۬لشُّهَدَآءِ اَ۬ن تَضِلَّ إِحۡدٜ ىٰهُمَا فَتُذۡكِرَ إِحۡدٜ ىٰهُمَا اَ۬لۡأُخۡر۪يٰۚ وَلَا يَابَ اَ۬لشُّهَدَآءُ اِ۪ذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُواْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ اَ۬للَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰ أَلَّا تَرۡتَابُواْ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَٰرَةٌ حَاضِرَةࣱ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُواْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِيدࣱۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَاَتَّقُواْ اُ۬للَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اُ۬للَّهُۗ وَاَللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمࣱ‏

۞يَٰأَيُّهَا اَ۬لَّذِينَ ءَامَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰ أَجَلٖ مُّسَمّٗى فَاَكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِالۡعَدۡلِۚ وَلَا يَابَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اُ۬للَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ اِ۬لَّذِي عَلَيۡهِ اِ۬لۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ اِ۬للَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ فَإِن كَانَ اَ۬لَّذِي عَلَيۡهِ اِ۬لۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِالۡعَدۡلِۚ وَاَسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٞ وَاَمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ اَ۬لشُّهَدَآءِ اَ۬ن تَضِلَّ إِحۡدۭىٰهُمَا فَتُذۡكِرَ إِحۡدۭىٰهُمَا اَ۬لۡأُخۡر۪يٰۚ وَلَا يَابَ اَ۬لشُّهَدَآءُ اِ۪ذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُواْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ اَ۬للَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰ أَلَّا تَرۡتَابُواْ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَٰرَةٌ حَاضِرَةٞ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُواْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٞ وَلَا شَهِيدٞۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَاَتَّقُواْ اُ۬للَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اُ۬للَّهُۗ وَاَللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٞ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةٗ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٞ وَلَا شَهِيدٞۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّ ى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـࣰٔ اۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلࣱ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةࣰ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِيدࣱۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمࣱ‏

يايها الذين ءامنوا اذا تداينتم بدين الى اجل مسم ى فاكتبوه وليكتب بينكم كاتب بالعدل ولا ياب كاتب ان يكتب كما علمه الله فليكتب وليملل الذي عليه الحق وليتق الله ربه ولا يبخس منه شي ا فان كان الذي عليه الحق سفيها او ضعيفا او لا يستطيع ان يمل هو فليملل وليه بالعدل واستشهدوا شهيدين من رجالكم فان لم يكونا رجلين فرجل وامراتان ممن ترضون من الشهداء ان تضل احدىهما فتذكر احدىهما الاخرى ولا ياب الشهداء اذا ما دعوا ولا تسموا ان تكتبوه صغيرا او كبيرا الى اجله ذلكم اقسط عند الله واقوم للشهدة وادنى الا ترتابوا الا ان تكون تجرة حاضرة تديرونها بينكم فليس عليكم جناح الا تكتبوها واشهدوا اذا تبايعتم ولا يضار كاتب ولا شهيد وان تفعلوا فانه فسوق بكم واتقوا الله ويعلمكم الله والله بكل شيء عليم

يَٰٓأَيُّهَا اَ۬لذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ اِلَيٰٓ أَجَلࣲ مُّسَمّيࣰ فَاكْتُبُوهُۖ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبُۢ بِالْعَدْلِۖ وَلَا يَابَ كَاتِبٌ اَنْ يَّكْتُبَۖ كَمَا عَلَّمَهُ اُ۬للَّهُ فَلْيَكْتُبْۖ وَلْيُمْلِلِ اِ۬لذِے عَلَيْهِ اِ۬لْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اِ۬للَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَئْاࣰۖ فَإِن كَانَ اَ۬لذِے عَلَيْهِ اِ۬لْحَقُّ سَفِيهاً اَوْ ضَعِيفاً اَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُّمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُۥ بِالْعَدْلِۖ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكُمْۖ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلࣱ وَامْرَأَتَٰنِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ اَ۬لشُّهَدَآءِ اَ۬ن تَضِلَّ إِحْد۪يٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْد۪يٰهُمَا اَ۬لُاخْر۪يٰۖ وَلَا يَابَ اَ۬لشُّهَدَآءُ اِ۪ذَا مَا دُعُواْۖ وَلَا تَسْـَٔمُوٓاْ أَن تَكْتُبُوهُ صَغِيراً اَوْ كَبِيراً اِلَيٰٓ أَجَلِهِۦۖ ذَٰلِكُمُۥٓ أَقْسَطُ عِندَ اَ۬للَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدْن۪يٰٓ أَلَّا تَرْتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةٌ حَاضِرَةࣱ تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ اَلَّا تَكْتُبُوهَاۖ وَأَشْهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعْتُمْۖ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبࣱ وَلَا شَهِيدࣱۖ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمْۖ وَاتَّقُواْ اُ۬للَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اُ۬للَّهُۖ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَےْءٍ عَلِيمࣱۖ

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى فَٱكۡتُبُوهُۚ وَلۡيَكۡتُب بَّيۡنَكُمۡ كَاتِبُۢ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَلَا يَأۡبَ كَاتِبٌ أَن يَكۡتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُۚ فَلۡيَكۡتُبۡ وَلۡيُمۡلِلِ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ وَلۡيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبۡخَسۡ مِنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِي عَلَيۡهِ ٱلۡحَقُّ سَفِيهًا أَوۡ ضَعِيفًا أَوۡ لَا يَسۡتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلۡيُمۡلِلۡ وَلِيُّهُۥ بِٱلۡعَدۡلِۚ وَٱسۡتَشۡهِدُواْ شَهِيدَيۡنِ مِن رِّجَالِكُمۡۖ فَإِن لَّمۡ يَكُونَا رَجُلَيۡنِ فَرَجُلٞ وَٱمۡرَأَتَانِ مِمَّن تَرۡضَوۡنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحۡدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحۡدَىٰهُمَا ٱلۡأُخۡرَىٰۚ وَلَا يَأۡبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُواْۚ وَلَا تَسۡـَٔمُوٓاْ أَن تَكۡتُبُوهُ صَغِيرًا أَوۡ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ أَقۡسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقۡوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَرۡتَابُوٓاْ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةٗ تُدِيرُونَهَا بَيۡنَكُمۡ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَلَّا تَكۡتُبُوهَاۗ وَأَشۡهِدُوٓاْ إِذَا تَبَايَعۡتُمۡۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٞ وَلَا شَهِيدٞۚ وَإِن تَفۡعَلُواْ فَإِنَّهُۥ فُسُوقُۢ بِكُمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ (تَدَايَنتُم: تَعَامَلْتُمْ بِالدُّيُونِ, وَلَا يَابَ: لَا يَمْتَنِعْ, وَلْيُمْلِلِ: لِيُمْلِ، وَيُقِرَّ, يَبْخَسْ: يَنْقُصْ, سَفِيهًا: مَحْجُورًا عَلَيْهِ؛ لِتَبْذِيرِهِ, ضَعِيفًا: كَالصَّغِيرِ وَالمَجْنُونِ, تَضِلَّ: تَنْسَى, تَسْأَمُوْا: تَمَلُّوا, أَقْسَطُ: أَعْدَلُ, وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ: أَعْظَمُ عَوْنًا عَلَى إِقَامَةِ الشَّهَادَةِ, وَأَدْنَى: أَقْرَبُ, تَرْتَابُوا: تَشُكُّوا, جُنَاحٌ: حَرَجٌ)

يايها الذين ءامنوا اذا تداينتم بدين الى اجل مسمى فاكتبوه وليكتب بينكم كاتب بالعدل ولا ياب كاتب ان يكتب كما علمه الله فليكتب وليملل الذي عليه الحق وليتق الله ربه ولا يبخس منه شيا فان كان الذي عليه الحق سفيها او ضعيفا او لا يستطيع ان يمل هو فليملل وليه بالعدل واستشهدوا شهيدين من رجالكم فان لم يكونا رجلين فرجل وامراتان ممن ترضون من الشهداء ان تضل احدىهما فتذكر احدىهما الاخرى ولا ياب الشهداء اذا ما دعوا ولا تسموا ان تكتبوه صغيرا او كبيرا الى اجله ذلكم اقسط عند الله واقوم للشهدة وادنى الا ترتابوا الا ان تكون تجرة حاضرة تديرونها بينكم فليس عليكم جناح الا تكتبوها واشهدوا اذا تبايعتم ولا يضار كاتب ولا شهيد وان تفعلوا فانه فسوق بكم واتقوا الله ويعلمكم الله والله بكل شيء عليم (تداينتم: تعاملتم بالديون, ولا ياب: لا يمتنع, وليملل: ليمل، ويقر, يبخس: ينقص, سفيها: محجورا عليه؛ لتبذيره, ضعيفا: كالصغير والمجنون, تضل: تنسى, تساموا: تملوا, اقسط: اعدل, واقوم للشهادة: اعظم عونا على اقامة الشهادة, وادنى: اقرب, ترتابوا: تشكوا, جناح: حرج)

He muminasakala! Tomaloke yetiya ejane anajanara lagata nirdharaita samayara babe rna adana-pradana karaiba tetiya se'ito likhi raakhiba; tomalokara majata kono lekhake yate se'ito n'yayabharae likhi diye; arau kono lekhake yena likhibalai asbikara nakarae, yenekai allahe taka siksa diche. Eteke si yena likhe; arau yi byaktira oparata haka ache (rnagrahita) si yena likhara bisayabastu kai diye arau si yena te'omra pratipalaka allahara takbaraa aralambana karae; arau tara paraa eko yate hraasa nakarae (byatikrama nakarae). Tara pichata yara oparata haka ache (rnagrahita) yadi nirbodha ba durbala haya athaba likhara bisayabastu si kai diba noraarae tente tara abhibharake yena n'yayabharae likhara bisayabastu kai diye; arau tomaloke tomalokara majara dujana purausaka saksi thoraa, eteke yadi dujana purausa nathake tente ejana purausa arau dujani naraika saksi thoraa yisakalaka tomaloke saksi hicape pachanda karaa, yate naraisakalara majara konoba'i paharai ga'le ejaniye anajanika smarana karaa'i diba parae; arau saksisakalaka yetiya mata ha'ba tetiya sihamte yena asbikara nakarae; arau se'ito (rna adana-pradana) sarau danara yitorae'i ha'oka, nirdharaita samaya likhibalai tomaloke kono dharanara birakta naha'ba. E'itorae'i allahara ocarata n'yaya arau saksyadanara babe drrhatara arau tomalokara majata sandeha sthana noporaara babe adhika upayukta. Kintu tomaloke parasparae yi nagada byarasaya paraicalana karaa se'ito tomaloke nilikhile'o kono dosa na'i, arau tomaloke yetiya parasparae beca-kina karaa tetiya saksi raakhiba; arau kono lekhaka arau saksika ksatigrasta karaa naha’ba, arau yadi tomaloke ksatigrasta karaa tente e'ito ha'ba tomalokara lagata anacara. Tomaloke allahara takbaraa aralambana karaa arau allahe tomalokaka siksa diba arau allaha sakalo bisaye sarbajna

Hē muminasakala! Tōmālōkē yētiẏā ējanē ānajanara lagata nirdhāraita samaẏara bābē r̥ṇa ādāna-pradāna karaibā tētiẏā sē'iṭō likhi raākhibā; tōmālōkara mājata kōnō lēkhakē yātē sē'iṭō n'yāẏabhāraē likhi diẏē; ārau kōnō lēkhakē yēna likhibalai asbīkāra nakaraē, yēnēkai āllāhē tāka śikṣā dichē. Ētēkē si yēna likhē; ārau yi byaktira ōparata haka āchē (r̥ṇagrahītā) si yēna likhāra biṣaẏabastu kai diẏē ārau si yēna tē'ōm̐ra pratipālaka āllāhara tākbaraā aralambana karaē; ārau tāra paraā ēkō yātē hraāsa nakaraē (byatikrama nakaraē). Tāra pichata yāra ōparata haka āchē (r̥ṇagrahītā) yadi nirbōdha bā durbala haẏa athabā likhāra biṣaẏabastu si kai diba nōraāraē tēntē tāra abhibhārakē yēna n'yāẏabhāraē likhāra biṣaẏabastu kai diẏē; ārau tōmālōkē tōmālōkara mājara dujana purauṣaka sākṣī thōraā, ētēkē yadi dujana purauṣa nāthākē tēntē ējana purauṣa ārau dujanī nāraīka sākṣī thōraā yisakalaka tōmālōkē sākṣī hicāpē pachanda karaā, yātē nāraīsakalara mājara kōnōbā'i pāharai ga'lē ējanīẏē ānajanīka smaraṇa karaā'i diba pāraē; ārau sākṣīsakalaka yētiẏā mātā ha'ba tētiẏā siham̐tē yēna asbīkāra nakaraē; ārau sē'iṭō (r̥ṇa ādāna-pradāna) sarau ḍāṅara yiṭōraē'i ha'ōka, nirdhāraita samaẏa likhibalai tōmālōkē kōnō dharaṇara birakta naha'bā. Ē'iṭōraē'i āllāhara ōcarata n'yāẏa ārau sākṣyadānara bābē dr̥ṛhatara ārau tōmālōkara mājata sandēha sthāna nōpōraāra bābē adhika upayukta. Kintu tōmālōkē parasparaē yi nagada byarasāẏa paraicālanā karaā sē'iṭō tōmālōkē nilikhilē'ō kōnō dōṣa nā'i, ārau tōmālōkē yētiẏā parasparaē bēcā-kinā karaā tētiẏā sākṣī raākhibā; ārau kōnō lēkhaka ārau sākṣīka kṣatigrasta karaā naha’ba, ārau yadi tōmālōkē kṣatigrasta karaā tēntē ē'iṭō ha'ba tōmālōkara lagata anācāra. Tōmālōkē āllāhara tākbaraā aralambana karaā ārau āllāhē tōmālōkaka śikṣā diba ārau āllāha sakalō biṣaẏē sarbajña

হে মুমিনসকল! তোমালোকে যেতিয়া এজনে আনজনৰ লগত নিৰ্ধাৰিত সময়ৰ বাবে ঋণ আদান-প্ৰদান কৰিবা তেতিয়া সেইটো লিখি ৰাখিবা; তোমালোকৰ মাজত কোনো লেখকে যাতে সেইটো ন্যায়ভাৱে লিখি দিয়ে; আৰু কোনো লেখকে যেন লিখিবলৈ অস্বীকাৰ নকৰে, যেনেকৈ আল্লাহে তাক শিক্ষা দিছে। এতেকে সি যেন লিখে; আৰু যি ব্যক্তিৰ ওপৰত হক আছে (ঋণগ্ৰহীতা) সি যেন লিখাৰ বিষয়বস্তু কৈ দিয়ে আৰু সি যেন তেওঁৰ প্ৰতিপালক আল্লাহৰ তাক্বৱা অৱলম্বন কৰে; আৰু তাৰ পৰা একো যাতে হ্ৰাস নকৰে (ব্যতিক্ৰম নকৰে)। তাৰ পিছত যাৰ ওপৰত হক আছে (ঋণগ্ৰহীতা) যদি নিৰ্বোধ বা দুৰ্বল হয় অথবা লিখাৰ বিষয়বস্তু সি কৈ দিব নোৱাৰে তেন্তে তাৰ অভিভাৱকে যেন ন্যায়ভাৱে লিখাৰ বিষয়বস্তু কৈ দিয়ে; আৰু তোমালোকে তোমালোকৰ মাজৰ দুজন পুৰুষক সাক্ষী থোৱা, এতেকে যদি দুজন পুৰুষ নাথাকে তেন্তে এজন পুৰুষ আৰু দুজনী নাৰীক সাক্ষী থোৱা যিসকলক তোমালোকে সাক্ষী হিচাপে পছন্দ কৰা, যাতে নাৰীসকলৰ মাজৰ কোনোবাই পাহৰি গ'লে এজনীয়ে আনজনীক স্মৰণ কৰাই দিব পাৰে; আৰু সাক্ষীসকলক যেতিয়া মাতা হ'ব তেতিয়া সিহঁতে যেন অস্বীকাৰ নকৰে; আৰু সেইটো (ঋণ আদান-প্ৰদান) সৰু ডাঙৰ যিটোৱেই হওক, নিৰ্ধাৰিত সময় লিখিবলৈ তোমালোকে কোনো ধৰণৰ বিৰক্ত নহ'বা। এইটোৱেই আল্লাহৰ ওচৰত ন্যায় আৰু সাক্ষ্যদানৰ বাবে দৃঢ়তৰ আৰু তোমালোকৰ মাজত সন্দেহ স্থান নোপোৱাৰ বাবে অধিক উপযুক্ত। কিন্তু তোমালোকে পৰস্পৰে যি নগদ ব্যৱসায় পৰিচালনা কৰা সেইটো তোমালোকে নিলিখিলেও কোনো দোষ নাই, আৰু তোমালোকে যেতিয়া পৰস্পৰে বেচা-কিনা কৰা তেতিয়া সাক্ষী ৰাখিবা; আৰু কোনো লেখক আৰু সাক্ষীক ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰা নহ’ব, আৰু যদি তোমালোকে ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰা তেন্তে এইটো হ'ব তোমালোকৰ লগত অনাচাৰ। তোমালোকে আল্লাহৰ তাক্বৱা অৱলম্বন কৰা আৰু আল্লাহে তোমালোকক শিক্ষা দিব আৰু আল্লাহ সকলো বিষয়ে সৰ্বজ্ঞ।

Ey iman gətirənlər! Muəyyən bir muddətədək bir-birinizə borc verdikdə onu yazın. Qoy bunu aranızda bir katib ədalətlə qeyd etsin. Katib Allahın onu oyrətdiyi kimi yazmaqdan boyun qacırmamalıdır. Qoy o yazsın, borc alan da (goturduyu borcun miqdarını) yazdırsın, Rəbbi olan Allahdan qorxsun və borcdan hec nə əskiltməsin. Əgər borc alan agıldan zəif və ya acizdirsə və yaxud ozu yazdırmaga qadir deyilsə, qoy onun etibarlı yaxın adamı borcu ədalətlə yazdırsın. Aranızdakı kisilərdən iki nəfəri sahid tutun. Əgər iki kisi olmazsa, razı oldugunuz sahidlərdən bir kisi və iki qadını sahid tutun ki, qadınlardan biri unutduqda, o birisi onun yadına salsın. Sahidlər sahidlik etməyə cagırıldıqda boyun qacırmasınlar. Az da olsa, cox da olsa, həmin məbləgi və onun vaxtını yazmaqdan usanmayın. Bu, Allah yanında daha ədalətli, sahidlik ucun daha duzgun və subhəyə dusməməyiniz ucun daha munasibdir. Yalnız aranızda gedən nagd ticarət istisnadır. Bunu yazmamagınız isə sizin ucun gunah deyildir. Alver etdikdə sahid tutun. Amma katibə və sahidə zərər verilməməlidir. Əgər zərər yetirsəniz, subhəsiz ki, bu, sizin ucun gunahdır. Allahdan qorxun, Allah da sizi oyrətsin. Allah hər seyi bilir

Ey iman gətirənlər! Müəyyən bir müddətədək bir-birinizə borc verdikdə onu yazın. Qoy bunu aranızda bir katib ədalətlə qeyd etsin. Katib Allahın onu öyrətdiyi kimi yazmaqdan boyun qaçırmamalıdır. Qoy o yazsın, borc alan da (götürdüyü borcun miqdarını) yazdırsın, Rəbbi olan Allahdan qorxsun və borcdan heç nə əskiltməsin. Əgər borc alan ağıldan zəif və ya acizdirsə və yaxud özü yazdırmağa qadir deyilsə, qoy onun etibarlı yaxın adamı borcu ədalətlə yazdırsın. Aranızdakı kişilərdən iki nəfəri şahid tutun. Əgər iki kişi olmazsa, razı olduğunuz şahidlərdən bir kişi və iki qadını şahid tutun ki, qadınlardan biri unutduqda, o birisi onun yadına salsın. Şahidlər şahidlik etməyə çağırıldıqda boyun qaçırmasınlar. Az da olsa, çox da olsa, həmin məbləği və onun vaxtını yazmaqdan usanmayın. Bu, Allah yanında daha ədalətli, şahidlik üçün daha düzgün və şübhəyə düşməməyiniz üçün daha münasibdir. Yalnız aranızda gedən nağd ticarət istisnadır. Bunu yazmamağınız isə sizin üçün günah deyildir. Alver etdikdə şahid tutun. Amma katibə və şahidə zərər verilməməlidir. Əgər zərər yetirsəniz, şübhəsiz ki, bu, sizin üçün günahdır. Allahdan qorxun, Allah da sizi öyrətsin. Allah hər şeyi bilir

Ey iman gətirənlər! Mu­əy­yən bir muddətədək bir-bi­ri­ni­zə borc ver­dikdə, onu ya­zın. Qoy bunu aranızda bir katib ədalətlə yazsın. Katib Alla­hın onu oy­rətdiyi kimi yaz­maqdan bo­yun qa­cırmasın. Qoy o yazsın, borc alan adam da go­turduyu borcun miq­da­rını yaz­dırsın, Rəbbi olan Allah­dan qorxsun və borcdan hec bir sey əs­kilt­məsin. Əgər borc alan adam səfehdirsə, yaxud agıldan zəifdirsə və ya ozu yazdırmaga qadir de­yil­sə, qoy onun himayə­darı borcu əda­lətlə yazdırsın. Aranız­dakı kisi­lərdən iki nə­fə­ri sa­hid tutun. Əgər iki kisi tapılmazsa, razı ol­dugunuz sahid­lərdən bir kisi və iki qa­dını sa­hid tutun ki, qadın­lardan biri unutduqda, o birisi onun ya­dı­na sal­sın. Sa­hidlər sa­hid­lik et­məyə cagırıl­dıq­da, bo­yun qacır­ma­sın­lar. Az da olsa, cox da olsa, onun qaytarılma vax­tını yaz­maq­dan usan­ma­yın. Belə etməyiniz, Allah ya­nın­da daha əda­lətli, sa­hid­lik ucun daha duzgun və sub­həyə dusməməyiniz ucun daha mu­na­sib­dir. Yalnız ara­nızda ge­dən nagd ticarət istis­nadır. Bunu yaz­ma­magınız isə sizin ucun gu­nah deyil­dir. Al­ıs-veris et­dikdə sahid tutun. Lakin ka­ti­bə və sahidə zərər ve­rilməsin. Əgər zərər ver­sə­niz, subhəsiz ki, bu, si­zin ucun bir fasiqlikdir. Allahdan qor­xun! Allah sizi oyrədir. Allah hər seyi bilir

Ey iman gətirənlər! Mü­əy­yən bir müddətədək bir-bi­ri­ni­zə borc ver­dikdə, onu ya­zın. Qoy bunu aranızda bir katib ədalətlə yazsın. Katib Alla­hın onu öy­rətdiyi kimi yaz­maqdan bo­yun qa­çırmasın. Qoy o yazsın, borc alan adam da gö­türdüyü borcun miq­da­rını yaz­dırsın, Rəbbi olan Allah­dan qorxsun və borcdan heç bir şey əs­kilt­məsin. Əgər borc alan adam səfehdirsə, yaxud ağıldan zəifdirsə və ya özü yazdırmağa qadir de­yil­sə, qoy onun himayə­darı borcu əda­lətlə yazdırsın. Aranız­dakı kişi­lərdən iki nə­fə­ri şa­hid tutun. Əgər iki kişi tapılmazsa, razı ol­duğunuz şahid­lərdən bir kişi və iki qa­dını şa­hid tutun ki, qadın­lardan biri unutduqda, o birisi onun ya­dı­na sal­sın. Şa­hidlər şa­hid­lik et­məyə çağırıl­dıq­da, bo­yun qaçır­ma­sın­lar. Az da olsa, çox da olsa, onun qaytarılma vax­tını yaz­maq­dan usan­ma­yın. Belə etməyiniz, Allah ya­nın­da daha əda­lətli, şa­hid­lik üçün daha düzgün və şüb­həyə düşməməyiniz üçün daha mü­na­sib­dir. Yalnız ara­nızda ge­dən nağd ticarət istis­nadır. Bunu yaz­ma­mağınız isə sizin üçün gü­nah deyil­dir. Al­ış-veriş et­dikdə şahid tutun. Lakin ka­ti­bə və şahidə zərər ve­rilməsin. Əgər zərər ver­sə­niz, şübhəsiz ki, bu, si­zin üçün bir fasiqlikdir. Allahdan qor­xun! Allah sizi öyrədir. Allah hər şeyi bilir

Ey iman gətirənlər! Muəyyən muddətə bir-birinə borc verib aldıqda, onu yazın! Bunu (bu sənədi) aranızda bir nəfər katib ədalətlə yazsın! Katib gərək Allahın oyrətdiyi kimi yazmaqdan boyun qacırmasın, yazsın! Borclu olan səxs borcunu soyləyərək (deyə-deyə) yazdırsın və Rəbbi olan Allahdan qorxaraq ondan (borcdan) bir sey əskiltməsin. Əgər borclu agılsız və zəifdirsə (qoca və ya usaqdırsa), yaxud soyləməyə qadir deyilsə, o zaman gərək onun (əvəzinə) vəkili ədalətlə deyib (borcu) yazdırsın. Oz adamlarınızdan iki kisini də sahid tutun! Əgər iki kisi olmazsa, razı oldugunuz bir kisi ilə iki qadının səhadəti kifayətdir. Əgər (qadınlardan) biri (səhadəti) unudarsa, o birisi onun yadına salsın. Sahidlər (bu isə) də’vət olunduqları zaman boyun qacırmasınlar. Az və ya cox olmasına baxmayaraq, borcu oz vaxtına qədər (nə muddətə verilmis oldugunu) yazmaga ərinməyin! Sizin bu isiniz Allah yanında daha ədalətli, sahidlik ucun daha duzgun və subhəyə dusməməniz ucun haqqa daha yaxındır. Lakin aranızda həmisə dovr edən askar (nəgd) ticarət zamanı onu yazmamagınız sizin ucun gunah deyildir. (Hər halda) alıs-veris etdiyiniz vaxt sahid tutun! Ancaq katibə və sahidə zərər yetirilməsin. Əgər zərər yetirsəniz, əlbəttə, bu sizin ucun pis isdir. Allahdan qorxun! Allah (ehtiyacınız olan seyləri) sizə oyrədir. Allah butun isləri biləndir

Ey iman gətirənlər! Müəyyən müddətə bir-birinə borc verib aldıqda, onu yazın! Bunu (bu sənədi) aranızda bir nəfər katib ədalətlə yazsın! Katib gərək Allahın öyrətdiyi kimi yazmaqdan boyun qaçırmasın, yazsın! Borclu olan şəxs borcunu söyləyərək (deyə-deyə) yazdırsın və Rəbbi olan Allahdan qorxaraq ondan (borcdan) bir şey əskiltməsin. Əgər borclu ağılsız və zəifdirsə (qoca və ya uşaqdırsa), yaxud söyləməyə qadir deyilsə, o zaman gərək onun (əvəzinə) vəkili ədalətlə deyib (borcu) yazdırsın. Öz adamlarınızdan iki kişini də şahid tutun! Əgər iki kişi olmazsa, razı olduğunuz bir kişi ilə iki qadının şəhadəti kifayətdir. Əgər (qadınlardan) biri (şəhadəti) unudarsa, o birisi onun yadına salsın. Şahidlər (bu işə) də’vət olunduqları zaman boyun qaçırmasınlar. Az və ya çox olmasına baxmayaraq, borcu öz vaxtına qədər (nə müddətə verilmiş olduğunu) yazmağa ərinməyin! Sizin bu işiniz Allah yanında daha ədalətli, şahidlik üçün daha düzgün və şübhəyə düşməməniz üçün haqqa daha yaxındır. Lakin aranızda həmişə dövr edən aşkar (nəğd) ticarət zamanı onu yazmamağınız sizin üçün günah deyildir. (Hər halda) alış-veriş etdiyiniz vaxt şahid tutun! Ancaq katibə və şahidə zərər yetirilməsin. Əgər zərər yetirsəniz, əlbəttə, bu sizin üçün pis işdir. Allahdan qorxun! Allah (ehtiyacınız olan şeyləri) sizə öyrədir. Allah bütün işləri biləndir

ߤߍ߲߬ ߊߟߎ߬ ߟߊߒߠߦߊߓߊ߮ ߟߎ߬ ߸ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߖߎ߬ߟߎ ߟߊߘߊ߲߫ ߠߊ߫ ߞߵߊ߬ ߛߌ߰ ߛߕߊ߫ ߟߐ߯ߟߊߣߍ߲߫ ߠߊ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߦߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߟߋ߬ ߖߐ߫، ߛߓߍߟߌߟߊ ߘߏ߫ ߦߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߊߟߎ߫ ߕߍ߫ ߕߋߟߋ߲ ߠߊ߫، ߛߓߍߟߌߟߊ ߞߊߣߵߊ߬ ߓߊ߲߬ ߞߏ߫ ߊ߬ ߕߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߟߊ߫ ߦߏ߫ ߊߟߊ߫ ߞߵߊ߬ ߟߊߟߐ߲ߠߌ߲߫ ߢߊ ߡߍ߲، ߊ߬ ߦߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߝߛߊߦߌ߫ ߸ ߖߟߎ߬ߡߍ߬ߣߍ߲߬ߕߐ ߦߋ߫ ߝߐߛߓߍ ߞߍ߫ ( ߊ߬ ߞߎ߲߬ ) ߸ ߏ߬ ߦߴߊ߬ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߴߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬، ߊ߬ ߞߊߣߊ߬ ߝߏߦߌ߬ ߖߊߛߌ߫ ߊ߬ ߘߐ߫، ߣߌ߫ ߖߟߎ߬ߡߍ߬ߣߍ߲߬ߕߐ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߞߎ߲߬ߝߌ߲߫ ߘߌ߫ ߥߟߊ߫ ߡߐ߰ ߖߐ߲ߝߐ߲ߣߍ߲߫ ߘߌ߫ ߸ ߥߟߴߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ ߕߴߛߋ߫ ߝߐߛߓߍ߫ ߞߍ߫ ߟߊ߫߸ ߊ߬ ߥߛߊ߬ߓߊ߮ ߦߋ߫ ߝߐߛߓߍ ߞߍ߫ ߕߋߟߋ߲ ߠߊ߫. ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߛߙߋ߫ ߝߌ߬ߟߊ߬ ߞߍ߫ ߊ߬ ߟߊ߫ ߊߟߎ߫ ߘߐ߫ ߗߍ߭ ߟߎ߬ ߘߐ߫، ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߡߊ߫ ߞߍ߫ ߗߍ߬ ߝߌ߬ߟߊ߬ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߞߍ߫ ߗߍ߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߣߌ߫ ߡߏ߬ߛߏ߫ ߝߌ߬ߟߊ߬ ߘߌ߫ ߸ ߏ߬ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߓߐ߫ ߡߐ߰ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߘߐ߫ ߊߟߎ߫ ߓߍ߯ ߘߌ߬ߢߍ߬ߣߍ߲߫ ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߡߊ߬ ߛߙߋߞߏ ߘߐ߫ ߸ ߞߎߟߊߞߏߕߍ߫ ߣߴߏ߬ ߝߌ߬ߟߊ ߞߋߟߋ߲߫ ߝߟߌ߬ ߘߊ߫ ߕߐ߬ ߞߋߟߋ߲ ߘߴߏ ߦߟߌߟߊߓߌ߬ߟߊ߬، ߛߙߋ ߟߎ߬ ߞߊߣߵߊ߬ߟߎ߫ ߓߊ߲߬ ߘߋ߬ ߸ ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߞߟߌ߫ ߘߊ߫ ( ߛߙߋߦߊ ߟߊߟߐ߭ ߡߊ߬ )، ߖߎ߬ߟߎ ߛߓߍ ߞߊߣߊ߬ ߟߐ߯ߓߐ߫ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߘߋ߬ ߸ ߊ߬ ߘߐ߯ߦߊ߫ ߘߊ߫ ߥߟߴߊ߬ ߓߏ߲߬ߧߊ߬ ߘߊ߫ (ߞߵߏ߬ ߞߍ߫ ߟߋ߬ ߖߐ߫) ߞߵߊ߬ ߛߌ߰ ߊ߬ ߛߕߊ ߟߊ߫، ߏ߬ ߟߋ ߓߍ߲߬ߣߍ߲߬ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬߸ ߏ߬ ߟߋ ߘߏ߲߬ ߕߋߟߋ߲ߣߍ߲߫ ߛߙߋߦߊ߫ ߞߏ ߘߐ߫ ߸ ߏ߬ ߟߋ ߞߊ߫ ߛߎ߬ߘߎ߲߬ ( ߜߍߢߐ߲߰ߡߊ ߟߊ߫) ߛߴߊߟߎ߫ ߞߊߣߊ߬ ߛߌߞߊ߫ ( ߢߐ߲߮ ߡߊ߬)، ߝߏ߫ ߣߴߊ߬ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߘߎ߰ ߞߣߐ߬ ߖߊߥߏ߫ ߘߌ߫ ߘߋ߬ ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߡߍ߲ ߟߊߞߘߎߞߘߎ߫ ߟߊ߫ ߢߐ߲߮ ߕߍ߫ ߞߍ߬ߣߍ߲، ߞߎ߲߬ߞߏ߬ ߕߍ߫ ߊߟߎ߫ ߡߊ߬ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߡߴߏ߬ ߛߓߍ߫، ߊߟߎ߫ ߛߙߋߓߍ ߞߍ߫ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߝߙߋ߬ߢߐ߲߰ߦߊ ߟߊ߫ ( ߟߏ߲ߘߐ߫ ߝߐߢߐ߲߯ߞߐ ߓߊ߬ߟߌ߬ ߞߊߡߊ߬)، ߕߙߐ߫ ߞߊ߫ ߟߊߛߋ߫ ߛߓߍߟߌߟߊ ߣߌ߫ ߛߙߋ ߛߌ߫ ߡߊ߬߸ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߵߏ߬ ߞߍ߫ ߘߐߙߐ߲߫ ߏ߬ ߦߴߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߔߊߟߊ߲ߞߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫، ߊߟߎ߫ ߦߴߊߟߎ߫ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߊ߬ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬ ߟߋ߬ ߓߊߏ߬ ߊ߬ ߦߴߊߟߎ߫ ߟߊߞߍ߫ ߟߊ߫ ߞߏ߫ ߟߋ߫ ߞߊ߬ߟߊߡߊ߬߸ ߊߟߊ߫ ߘߏ߲߬ ߦߴߊߟߎ߫ ߗߋߥߊߟߌ ߟߎ߬ ߟߐ߲ߓߊ߯ߓߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫

ߤߍ߲߬ ߊߟߎ߬ ߘߍ߲߬ߞߣߍ߬ߦߊ߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߸ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߊ߬ ߞߍ߫ ߖߎ߬ߟߎ ߟߊߘߊ߲߫ ߠߊ߫ ߞߵߊ߬ ߛߌ߰ ߛߕߊ߫ ߟߐ߯ߟߊߣߍ߲߫ ߠߊ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߦߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߟߋ߬ ߖߐ߫ ، ߛߓߍߟߌߟߊ ߦߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߊߟߎ߫ ߕߍ߫ ߕߋߟߋ߲ ߠߊ߫ ، ߛߓߍߟߌߟߊ ߞߊߣߵߊ߬ ߓߊ߲߬ ߘߋ߬ ߞߏ߫ ߊ߬ ߕߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߦߏ߫ ߊߟߊ߫ ߞߵߊ߬ ߟߊߟߐ߲ߠߌ߲߫ ߢߊ ߡߍ߲ ، ߊ߬ߟߋ߬ ߦߋ߫ ߛߓߍߟߌ ߞߍ߫ ߸ ߖߟߎ߬ߡߍ߬ߣߍ߲߬ߕߐ ߦߋ߫ ߝߐߛߓߍ ߞߍ߫ ( ߊ߬ ߞߎ߲߬ ) ߏ߬ ߘߏ߲߬ ߦߴߊ߬ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߴߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬ ، ߊ߬ ߞߊߣߊ߬ ߝߏߦߌ߬ ߘߐߘߛߏ߫ ߊ߬ ߘߐ߫ ، ߣߌ߫ ߖߟߎ߬ߡߍ߬ߣߍ߲߬ߕߐ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߞߎ߲߬ߝߌ߲߫ ߘߌ߫ ߥߟߊ߫ ߡߐ߰ ߖߐ߲ߝߐ߲ߣߍ߲߫ ߘߌ߫ ߸ ߥߟߴߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ ߕߴߛߋ߫ ߝߐߛߓߍ߫ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߸ ߊ߬ ߥߛߊ߬ߓߊ߮ ߦߋ߫ ߝߐߛߓߍ ߞߍ߫ ߕߋߟߋ߲߫ ߠߊ߫. ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߛߙߋ߫ ߢߌߣߌ߲ ߞߍ߫ ( ߞߏ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ) ߸ ߏ߬ ߦߋ߫ ߞߍ߫ ߛߙߋ߫ ߝߌ߬ߟߊ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߊߟߎ߫ ߘߐ߫ ߗߍ߭ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߸ ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߡߊ߫ ߞߍ߫ ߗߍ߬ ߝߌ߬ߟߊ߬ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߞߍ߫ ߗߍ߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߣߌ߫ ߡߏ߬ߛߏ߫ ߝߌ߬ߟߊ߬ ߘߌ߫ ، ߏ߬ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߓߐ߫ ߡߐ߰ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߘߐ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߓߍ߯ ߘߌ߬ߢߍ߬ߣߍ߲߫ ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߡߊ߬ ߛߙߋ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ، ߞߎߟߊߞߏߕߍ߫ ߣߌ߫ ߡߛߏ߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߝߟߌ߬ ߘߊ߫ ߸ ߕߐ߬ ߞߋߟߋ߲ ߘߴߏ ߖߊ߲߬ߓߌ߬ߟߊ߬. ߛߙߋ ߟߎ߬ ߞߊߣߵߊ߬ߟߎ߫ ߓߊ߲߬ ( ߥߊ߫ ߟߊ߫) ߘߋ߬ ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߞߟߌ߫ ߘߊ߫ ، ߖߎ߬ߟߎ ߛߓߍ ߞߊߣߊ߬ ߟߐ߯ߓߐ߫ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߝߋߎ߫ ، ߊ߬ ߘߐ߯ߦߊ߫ ߘߊ߫ ߥߟߴߊ߬ ߓߏ߲߬ߧߊ߬ ߘߊ߫ ߸ ߞߵߊ߬ ߛߌ߰ ߊ߬ ߛߕߊ ߟߊ߫ ، ߏ߬ ߟߋ ߓߍ߲߬ߣߍ߲߬ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬ ߸ ߏ߬ ߟߋ ߘߏ߲߬ ߕߋߟߋ߲ߣߍ߲߫ ߛߙߋߦߊ߫ ߞߏ ߘߐ߫ ߸ ߏ߬ ߟߋ ߘߴߊ߬ ߞߍ߫ ߝߣߊ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߕߍ߫ ߛߌߞߊ߫ ، ߝߏ߫ ߣߴߊ߬ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߘߎ߰ ߞߣߐ߬ ߖߊߥߏ߫ ߘߌ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߡߍ߲ ߠߊߝߌߙߌ߲ߝߌߙߌ߲߫ ߠߊ߫ ߢߐ߲߮ ߕߍ߫ ߞߍ߬ߣߍ߲ ، ߖߟߎ߬ߡߎ߲߬ ߕߍ߫ ߊߟߎ߫ ߡߊ߬ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߡߴߏ߬ ߛߓߍ߫ ، ߊߟߎ߫ ߛߙߋߦߊ ߟߊߘߊ߲߫ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߊ߬ ߞߍ߫ ߝߙߋ߬ߢߐ߲߰ߦߊ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ، ߡߐ߰ ߕߍ߫ ߕߏ߫ ߛߓߍߟߌߟߊ ߣߌ߫ ߛߙߋ ߛߌ߫ ߕߙߐ߫ ߟߊ߫ ߛߐ߲߬ ( ߞߏ߫ ߡߌߛߍ߲ ߓߍ߯ ߘߐ߫ ) ، ߣߴߊߟߎ߫ ߞߵߏ߬ ߞߍ߫ ߸ ߏ߬ ߦߋ߫ ߔߊߟߊ߲ߞߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߊߟߎ߫ ߓߟߏ߫ ، ߊߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߦߴߊߟߎ߫ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߵߊߟߊ߫ ߡߊ߬ ߟߋ߬ ، ߊߟߊ߫ ߦߴߊߟߎ߫ ߟߊߟߐ߲ߠߌ߲߫ ߠߊ߫ ߟߋ߬ ߣߌ߲߬ ߓߍ߯ ߘߌ߫ ، ߊߟߊ߫ ߘߏ߲߬ ߞߊ߬ ߞߏ ߓߍ߯ ߟߐ߲߫ ߠߋ߬ ߕߊߦߌ߫

ߤߍ߲߬ ߊߟߎ߬ ߟߊߒߠߦߊߓߊ߮ ߟߎ߬ ߸ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߖߎ߬ߟߎ ߟߊߘߊ߲߫ ߠߊ߫ ߞߵߊ߬ ߛߌ߰ ߛߕߊ߫ ߟߐ߯ߟߊߣߍ߲߫ ߠߊ߫ ߸ ߊߟߎ߫ ߦߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߟߋ߬ ߖߐ߫، ߛߓߍߟߌߟߊ ߘߏ߫ ߦߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߊߟߎ߫ ߕߍ߫ ߕߋߟߋ߲ ߠߊ߫، ߛߓߍߟߌߟߊ ߞߊߣߵߊ߬ ߓߊ߲߬ ߞߏ߫ ߊ߬ ߕߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߟߊ߫ ߦߏ߫ ߊߟߊ߫ ߞߵߊ߬ ߟߊߟߐ߲ߠߌ߲߫ ߢߊ ߡߍ߲، ߊ߬ ߦߴߊ߬ ߛߓߍ߫ ߝߛߊߦߌ߫ ߸ ߖߟߎ߬ߡߍ߬ߣߍ߲߬ߕߐ ߦߋ߫ ߝߐߛߓߍ ߞߍ߫ ( ߊ߬ ߞߎ߲߬ ) ߸ ߏ߬ ߦߴߊ߬ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߴߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬، ߊ߬ ߞߊߣߊ߬ ߝߏߦߌ߬ ߖߊߛߌ߫ ߊ߬ ߘߐ߫، ߣߌ߫ ߖߟߎ߬ߡߍ߬ߣߍ߲߬ߕߐ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߞߎ߲߬ߝߌ߲߫ ߘߌ߫ ߥߟߊ߫ ߡߐ߰ ߖߐ߲ߝߐ߲ߣߍ߲߫ ߘߌ߫ ߸ ߥߟߴߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ ߕߴߛߋ߫ ߝߐߛߓߍ߫ ߞߍ߫ ߟߊ߫߸ ߊ߬ ߥߛߊ߬ߓߊ߮ ߦߋ߫ ߝߐߛߓߍ ߞߍ߫ ߕߋߟߋ߲ ߠߊ߫. ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߛߙߋ߫ ߝߌ߬ߟߊ߬ ߞߍ߫ ߊ߬ ߟߊ߫ ߊߟߎ߫ ߘߐ߫ ߗߍ߭ ߟߎ߬ ߘߐ߫، ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߡߊ߫ ߞߍ߫ ߗߍ߬ ߝߌ߬ߟߊ߬ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߞߍ߫ ߗߍ߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߣߌ߫ ߡߏ߬ߛߏ߫ ߝߌ߬ߟߊ߬ ߘߌ߫ ߸ ߏ߬ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߓߐ߫ ߡߐ߰ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߘߐ߫ ߊߟߎ߫ ߓߍ߯ ߘߌ߬ߢߍ߬ߣߍ߲߫ ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߡߊ߬ ߛߙߋߞߏ ߘߐ߫ ߸ ߞߎߟߊߞߏߕߍ߫ ߣߴߏ߬ ߝߌ߬ߟߊ ߞߋߟߋ߲߫ ߝߟߌ߬ ߘߊ߫ ߕߐ߬ ߞߋߟߋ߲ ߘߴߏ ߦߟߌߟߊߓߌ߬ߟߊ߬، ߛߙߋ ߟߎ߬ ߞߊߣߵߊ߬ߟߎ߫ ߓߊ߲߬ ߘߋ߬ ߸ ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߞߟߌ߫ ߘߊ߫ ( ߛߙߋߦߊ ߟߊߟߐ߭ ߡߊ߬ )، ߖߎ߬ߟߎ ߛߓߍ ߞߊߣߊ߬ ߟߐ߯ߓߐ߫ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߘߋ߬ ߸ ߊ߬ ߘߐ߯ߦߊ߫ ߘߊ߫ ߥߟߴߊ߬ ߓߏ߲߬ߧߊ߬ ߘߊ߫ (ߞߵߏ߬ ߞߍ߫ ߟߋ߬ ߖߐ߫) ߞߵߊ߬ ߛߌ߰ ߊ߬ ߛߕߊ ߟߊ߫، ߏ߬ ߟߋ ߓߍ߲߬ߣߍ߲߬ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬߸ ߏ߬ ߟߋ ߘߏ߲߬ ߕߋߟߋ߲ߣߍ߲߫ ߛߙߋߦߊ߫ ߞߏ ߘߐ߫ ߸ ߏ߬ ߟߋ ߞߊ߫ ߛߎ߬ߘߎ߲߬ ( ߜߍߢߐ߲߰ߡߊ ߟߊ߫ ) ߛߴߊߟߎ߫ ߞߊߣߊ߬ ߛߌߞߊ߫ ( ߢߐ߲߮ ߡߊ߬ )، ߝߏ߫ ߣߴߊ߬ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߘߎ߰ ߞߣߐ߬ ߖߊߥߏ߫ ߘߌ߫ ߘߋ߬ ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߡߍ߲ ߟߊߞߘߎߞߘߎ߫ ߟߊ߫ ߢߐ߲߮ ߕߍ߫ ߞߍ߬ߣߍ߲، ߞߎ߲߬ߞߏ߬ ߕߍ߫ ߊߟߎ߫ ߡߊ߬ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߡߴߏ߬ ߛߓߍ߫، ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߛߙߋߓߍ ߞߍ߫ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߝߙߋ߬ߢߐ߲߰ߦߊ ߟߊ߫ ( ߟߏ߲ߘߐ߫ ߝߐߢߐ߲߯ߞߐ ߓߊ߬ߟߌ߬ ߞߊߡߊ߬)، ߕߙߐ߫ ߞߊ߫ ߟߊߛߋ߫ ߛߓߍߟߌߟߊ ߣߌ߫ ߛߙߋ ߛߌ߫ ߡߊ߬߸ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߵߏ߬ ߞߍ߫ ߘߐߙߐ߲߫ ߏ߬ ߦߴߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߔߊߟߊ߲ߞߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫، ߊߟߎ߫ ߦߴߊߟߎ߫ ߝߊ߲ߕߊ߲߬ߞߊ߬ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬ ߟߋ߬ ߓߊߏ߬ ߊ߬ ߦߴߊߟߎ߫ ߟߊߞߍ߫ ߟߊ߫ ߞߏ߫ ߟߋ߫ ߞߊ߬ߟߊߡߊ߬ ߣߌ߲߬߸ ߊߟߊ߫ ߘߏ߲߬ ߦߴߊߟߎ߫ ߗߋߥߊߟߌ ߟߎ߬ ߟߐ߲ߓߊ߯ߓߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫

He muminagana! Tomara yakhana eke an'yera sathe nirdharita samayera jan'ya rnera adana-pradana kara takhana ta likhe rekho [1]; tomadera madhye kono lekhaka yena ta n'yayabhabe likhe deya; kono lekhaka likhate ta asbikara karabe na, yemana allah‌ take siksa diyechena. Sutaram se yena likhe [2] ebam ye byaktira upara hakka rayeche (rnagrahita) se yena lekhara bisayabastu bale deya [3] ebam se yena tara raba allah‌ra taka'oya abalambana kare. Ara ta theke kichu yena na kamaya (byatikrama na kare). Atahpara yara upara hakka rayeche (rnagrahita) yadi nirbodha athaba durbala haya athaba lekhara bisayabastu se bale dite na pare tabe yena tara abhibhabaka n'yayyabhabe lekhara bisayabastu bale deya [4]. Ara tomara tomadera purusadera madhya hate du’jana saksi rakha, atahpara yadi dujana purusa na haya tabe ekajana purusa o du’jana striloka yaderake tomara saksi hisebe pachanda kara, yate strilokadera madhye ekajana bhule gele tadera ekajana aparajanake smarana kariye deya [5]. Ara saksiganake yakhana daka habe takhana tara yena asbikara na kare [6]. Ara ta (lena-dena) chota-bara ya'i hoka, meyadasaha likhate tomara konorupa birakta hayo na. Eta'i allah‌ra nikata n'yayyatara o saksyadanera jan'ya drrhatara ebam tomadera madhye sandehera udreka na ha'oyara jan'ya adhikatara upayukta. Tabe tomara paraspara ye nagada byabasa paricalana kara ta tomara na likhale kono dosa ne'i. Ara tomara yakhana paraspara beca-kena kara takhana saksi rekho. Ara kono lekhaka o saksike khatigrastha kara habe na. Ara yadi tomara khatigrastha kara, tabe ta habe tomadera sathe anacara [7]. Ara tomara allah‌ra taka'oya abalambana kara ebam allah‌ tomaderake siksa dibena. Ara allah‌ sabakichu samparke sabisesa jnani

Hē muminagaṇa! Tōmarā yakhana ēkē an'yēra sāthē nirdhārita samaẏēra jan'ya r̥ṇēra ādāna-pradāna kara takhana tā likhē rēkhō [1]; tōmādēra madhyē kōnō lēkhaka yēna tā n'yāẏabhābē likhē dēẏa; kōnō lēkhaka likhatē tā asbīkāra karabē nā, yēmana āllāh‌ tākē śikṣā diẏēchēna. Sutarāṁ sē yēna likhē [2] ēbaṁ yē byaktira upara hakka raẏēchē (r̥ṇagrahītā) sē yēna lēkhāra biṣaẏabastu balē dēẏa [3] ēbaṁ sē yēna tāra raba āllāh‌ra tāka'ōẏā abalambana karē. Āra tā thēkē kichu yēna nā kamāẏa (byatikrama nā karē). Ataḥpara yāra upara hakka raẏēchē (r̥ṇagrahītā) yadi nirbōdha athabā durbala haẏa athabā lēkhāra biṣaẏabastu sē balē ditē nā pārē tabē yēna tāra abhibhābaka n'yāyyabhābē lēkhāra biṣaẏabastu balē dēẏa [4]. Āra tōmarā tōmādēra puruṣadēra madhya hatē du’jana sākṣī rākha, ataḥpara yadi dujana puruṣa nā haẏa tabē ēkajana puruṣa ō du’jana strīlōka yādērakē tōmarā sākṣī hisēbē pachanda kara, yātē strīlōkadēra madhyē ēkajana bhulē gēlē tādēra ēkajana aparajanakē smaraṇa kariẏē dēẏa [5]. Āra sākṣīgaṇakē yakhana ḍākā habē takhana tārā yēna asbīkāra nā karē [6]. Āra tā (lēna-dēna) chōṭa-baṛa yā'i hōka, mēẏādasaha likhatē tōmarā kōnōrūpa birakta haẏō nā. Ēṭā'i āllāh‌ra nikaṭa n'yāyyatara ō sākṣyadānēra jan'ya dr̥ṛhatara ēbaṁ tōmādēra madhyē sandēhēra udrēka nā ha'ōẏāra jan'ya adhikatara upayukta. Tabē tōmarā paraspara yē nagada byabasā paricālanā kara tā tōmarā nā likhalē kōnō dōṣa nē'i. Āra tōmarā yakhana paraspara bēcā-kēnā kara takhana sākṣī rēkhō. Āra kōnō lēkhaka ō sākṣīkē khatigrastha karā habē nā. Āra yadi tōmarā khatigrastha kara, tabē tā habē tōmādēra sāthē anācāra [7]. Āra tōmarā āllāh‌ra tāka'ōẏā abalambana kara ēbaṁ āllāh‌ tōmādērakē śikṣā dibēna. Āra āllāh‌ sabakichu samparkē sabiśēṣa jñānī

হে মুমিনগণ! তোমরা যখন একে অন্যের সাথে নির্ধারিত সময়ের জন্য ঋণের আদান-প্রদান কর তখন তা লিখে রেখো [১]; তোমাদের মধ্যে কোনো লেখক যেন তা ন্যায়ভাবে লিখে দেয়; কোনো লেখক লিখতে তা অস্বীকার করবে না, যেমন আল্লাহ্‌ তাকে শিক্ষা দিয়েছেন। সুতরাং সে যেন লিখে [২] এবং যে ব্যক্তির উপর হক্ক রয়েছে (ঋণগ্রহীতা) সে যেন লেখার বিষয়বস্তু বলে দেয় [৩] এবং সে যেন তার রব আল্লাহ্‌র তাকওয়া অবলম্বন করে। আর তা থেকে কিছু যেন না কমায় (ব্যতিক্রম না করে)। অতঃপর যার উপর হক্ক রয়েছে (ঋণগ্রহীতা) যদি নির্বোধ অথবা দুর্বল হয় অথবা লেখার বিষয়বস্তু সে বলে দিতে না পারে তবে যেন তার অভিভাবক ন্যায্যভাবে লেখার বিষয়বস্তু বলে দেয় [৪]। আর তোমরা তোমাদের পুরুষদের মধ্য হতে দু’জন সাক্ষী রাখ, অতঃপর যদি দুজন পুরুষ না হয় তবে একজন পুরুষ ও দু’জন স্ত্রীলোক যাদেরকে তোমরা সাক্ষী হিসেবে পছন্দ কর, যাতে স্ত্রীলোকদের মধ্যে একজন ভুলে গেলে তাদের একজন অপরজনকে স্মরণ করিয়ে দেয় [৫]। আর সাক্ষীগণকে যখন ডাকা হবে তখন তারা যেন অস্বীকার না করে [৬]। আর তা (লেন-দেন) ছোট-বড় যাই হোক, মেয়াদসহ লিখতে তোমরা কোনোরূপ বিরক্ত হয়ো না। এটাই আল্লাহ্‌র নিকট ন্যায্যতর ও সাক্ষ্যদানের জন্য দৃঢ়তর এবং তোমাদের মধ্যে সন্দেহের উদ্রেক না হওয়ার জন্য অধিকতর উপযুক্ত। তবে তোমরা পরস্পর যে নগদ ব্যবসা পরিচালনা কর তা তোমরা না লিখলে কোনো দোষ নেই। আর তোমরা যখন পরস্পর বেচা-কেনা কর তখন সাক্ষী রেখো। আর কোনো লেখক ও সাক্ষীকে খতিগ্রস্থ করা হবে না। আর যদি তোমরা খতিগ্রস্থ কর, তবে তা হবে তোমাদের সাথে অনাচার [৭]। আর তোমরা আল্লাহ্‌র তাকওয়া অবলম্বন কর এবং আল্লাহ্‌ তোমাদেরকে শিক্ষা দিবেন। আর আল্লাহ্‌ সবকিছু সম্পর্কে সবিশেষ জ্ঞানী।

He muminagana! Yakhana tomara kona nirdista samayera jan'ye rnera adana-pradana kara, takhana ta lipibad'dha kare na'o ebam tomadera madhye kona lekhaka n'yayasangatabhabe ta likhe debe; lekhaka likhate asbikara karabe na. Allaha take yemana siksa diyechena, tara ucita ta likhe deya. Ebam rna grahita yena lekhara bisaya bale deya ebam se yena sbiya palanakarta allahake bhaya kare ebam lekhara madhye bindumatra'o besa kama na kare. Atahpara rnagrahita yadi nirbodha haya kimba durbala haya athaba nije lekhara bisayabastu bale dite aksama haya, tabe tara abhibhabaka n'yayasangatabhabe likhabe. Dujana saksi kara, tomadera purusadera madhye theke. Yadi dujana purusa na haya, tabe ekajana purusa o dujana mahila. Ai saksidera madhya theke yaderake tomara pachanda kara yate ekajana yadi bhule yaya, tabe ekajana an'yajanake smarana kariye deya. Yakhana daka haya, takhana saksidera asbikara kara ucita naya. Tomara eta likhate alasata karona, ta chota hoka kimba bara, nirdista samaya paryanta. E lipibad'dha karana allahara kache subicarake adhika kayema rakhe, saksyake adhika susanhata rakhe ebam tomadera sandehe patita na ha'oyara pakse adhika upayukta. Kintu yadi karabara nagada haya, paraspara hate hate adana-pradana kara, tabe ta na likhale tomadera prati kona abhiyoga ne'i. Tomara kraya-bikrayera samaya saksi rakha. Kona lekhaka o saksike ksatigrasta karo na. Yadi tomara erupa kara, tabe ta tomadera pakse papera bisaya. Allahake bhaya kara tini tomaderake siksa dena. Allaha saba kichu janena.

Hē muminagaṇa! Yakhana tōmarā kōna nirdiṣṭa samaẏēra jan'yē r̥nēra ādāna-pradāna kara, takhana tā lipibad'dha karē nā'ō ēbaṁ tōmādēra madhyē kōna lēkhaka n'yāẏasaṅgatabhābē tā likhē dēbē; lēkhaka likhatē asbīkāra karabē nā. Āllāha tākē yēmana śikṣā diẏēchēna, tāra ucita tā likhē dēẏā. Ēbaṁ r̥na grahītā yēna lēkhāra biṣaẏa balē dēẏa ēbaṁ sē yēna sbīẏa pālanakartā āllāhakē bhaẏa karē ēbaṁ lēkhāra madhyē bindumātra'ō bēśa kama nā karē. Ataḥpara r̥ṇagrahītā yadi nirbōdha haẏa kimbā dūrbala haẏa athabā nijē lēkhāra biṣaẏabastu balē ditē akṣama haẏa, tabē tāra abhibhābaka n'yāẏasaṅgatabhābē likhābē. Dujana sākṣī kara, tōmādēra puruṣadēra madhyē thēkē. Yadi dujana puruṣa nā haẏa, tabē ēkajana puruṣa ō dujana mahilā. Ai sākṣīdēra madhya thēkē yādērakē tōmarā pachanda kara yātē ēkajana yadi bhulē yāẏa, tabē ēkajana an'yajanakē smaraṇa kariẏē dēẏa. Yakhana ḍākā haẏa, takhana sākṣīdēra asbīkāra karā ucita naẏa. Tōmarā ēṭā likhatē alasatā karōnā, tā chōṭa hōka kimbā baṛa, nirdiṣṭa samaẏa paryanta. Ē lipibad'dha karaṇa āllāhara kāchē subicārakē adhika kāẏēma rākhē, sākṣyakē adhika susanhata rākhē ēbaṁ tōmādēra sandēhē patita nā ha'ōẏāra pakṣē adhika upayukta. Kintu yadi kārabāra nagada haẏa, paraspara hātē hātē ādāna-pradāna kara, tabē tā nā likhalē tōmādēra prati kōna abhiyōga nē'i. Tōmarā kraẏa-bikraẏēra samaẏa sākṣī rākha. Kōna lēkhaka ō sākṣīkē kṣatigrasta karō nā. Yadi tōmarā ērūpa kara, tabē tā tōmādēra pakṣē pāpēra biṣaẏa. Āllāhakē bhaẏa kara tini tōmādērakē śikṣā dēna. Āllāha saba kichu jānēna.

হে মুমিনগণ! যখন তোমরা কোন নির্দিষ্ট সময়ের জন্যে ঋনের আদান-প্রদান কর, তখন তা লিপিবদ্ধ করে নাও এবং তোমাদের মধ্যে কোন লেখক ন্যায়সঙ্গতভাবে তা লিখে দেবে; লেখক লিখতে অস্বীকার করবে না। আল্লাহ তাকে যেমন শিক্ষা দিয়েছেন, তার উচিত তা লিখে দেয়া। এবং ঋন গ্রহীতা যেন লেখার বিষয় বলে দেয় এবং সে যেন স্বীয় পালনকর্তা আল্লাহকে ভয় করে এবং লেখার মধ্যে বিন্দুমাত্রও বেশ কম না করে। অতঃপর ঋণগ্রহীতা যদি নির্বোধ হয় কিংবা দূর্বল হয় অথবা নিজে লেখার বিষয়বস্তু বলে দিতে অক্ষম হয়, তবে তার অভিভাবক ন্যায়সঙ্গতভাবে লিখাবে। দুজন সাক্ষী কর, তোমাদের পুরুষদের মধ্যে থেকে। যদি দুজন পুরুষ না হয়, তবে একজন পুরুষ ও দুজন মহিলা। ঐ সাক্ষীদের মধ্য থেকে যাদেরকে তোমরা পছন্দ কর যাতে একজন যদি ভুলে যায়, তবে একজন অন্যজনকে স্মরণ করিয়ে দেয়। যখন ডাকা হয়, তখন সাক্ষীদের অস্বীকার করা উচিত নয়। তোমরা এটা লিখতে অলসতা করোনা, তা ছোট হোক কিংবা বড়, নির্দিষ্ট সময় পর্যন্ত। এ লিপিবদ্ধ করণ আল্লাহর কাছে সুবিচারকে অধিক কায়েম রাখে, সাক্ষ্যকে অধিক সুসংহত রাখে এবং তোমাদের সন্দেহে পতিত না হওয়ার পক্ষে অধিক উপযুক্ত। কিন্তু যদি কারবার নগদ হয়, পরস্পর হাতে হাতে আদান-প্রদান কর, তবে তা না লিখলে তোমাদের প্রতি কোন অভিযোগ নেই। তোমরা ক্রয়-বিক্রয়ের সময় সাক্ষী রাখ। কোন লেখক ও সাক্ষীকে ক্ষতিগ্রস্ত করো না। যদি তোমরা এরূপ কর, তবে তা তোমাদের পক্ষে পাপের বিষয়। আল্লাহকে ভয় কর তিনি তোমাদেরকে শিক্ষা দেন। আল্লাহ সব কিছু জানেন।

Ohe yara imana enecha! Tomara yakhana kono lenadena nirdista samayera jan'ya parasparera madhye sampadita kara takhana ta likhe rakho, ebam lekhakajana yena tomadera madhye likhe rakhuka n'yasangatabhabe, ara lekhaka yena likhate asbikara na kare, kenana allah take sikhiyechena, kaje'i se likhuka. Ara yara upare denara daya se bale yabe, ara se tara prabhu allah‌ke yena bhaya-bhakti kare, ebam ta’ theke kono kichu yena kama na kare. Kintu yara upare denara daya se yadi alpabud'dhi ba jaragrasta haya, athaba ta bale yete aparaga haya tabe tara abhibhabaka bale yaka n'yayasangatabhabe. Ara tomadera purusadera madhye theke du'ijana saksike saksi manonita karo. Kintu yadi du'ijana purusake pa'oya na yaya tabe ekajana purusa o du’jana mahilake -- tadera madhye theke yadera tomara saksi manonita kara, yate tadera dujanera ekajana yadi bhula kare tabe tadera an'ya ekajana mane kariye debe. Ara saksira yena asbikara na kare yakhana tadera daka haya. Ara eta likhe nite amanoyogi hayo na -- chota hoka ba bara hoka -- tara meyada sameta. E allah‌ra kache besi n'yayasangata o saksyera jan'ya besi nirbharayogya, ebam tomara yate sandeha na karo sejan'ye'o e saba ca'ite bhalo, tabe hatera kachera panyasamagri hale tomadera madhye tara binimayera ksetra byatita, takhana tomadera aparadha habe na yadi tomara ta lekhapara na karo. Ara saksi rakho yakhana tomara eke an'yera kache bikri karo. Ara lekhakajana yena ksatigrasta na haya, ara saksi'o yena na haya. Kintu yadi tomara kara tabe ta niscaya'i tomadera pakse duskarya habe. Ara allah‌ke bhaya-bhakti karo, karana allah tomadera sikhiyechena. Ara allah saba-kichu sanbande sarbajnata.

Ōhē yārā īmāna ēnēcha! Tōmarā yakhana kōnō lēnadēna nirdiṣṭa samaẏēra jan'ya parasparēra madhyē sampādita kara takhana tā likhē rākhō, ēbaṁ lēkhakajana yēna tōmādēra madhyē likhē rākhuka n'yāsaṅgatabhābē, āra lēkhaka yēna likhatē asbīkāra nā karē, kēnanā āllāh tākē śikhiẏēchēna, kājē'i sē likhuka. Āra yāra uparē dēnāra dāẏa sē balē yābē, āra sē tāra prabhu āllāh‌kē yēna bhaẏa-bhakti karē, ēbaṁ tā’ thēkē kōnō kichu yēna kama nā karē. Kintu yāra uparē dēnāra dāẏa sē yadi alpabud'dhi bā jarāgrasta haẏa, athabā tā balē yētē apāraga haẏa tabē tāra abhibhābaka balē yāka n'yāẏasaṅgatabhābē. Āra tōmādēra puruṣadēra madhyē thēkē du'ijana sākṣīkē sākṣī manōnīta karō. Kintu yadi du'ijana puruṣakē pā'ōẏā nā yāẏa tabē ēkajana puruṣa ō du’jana mahilākē -- tādēra madhyē thēkē yādēra tōmarā sākṣī manōnīta kara, yātē tādēra dujanēra ēkajana yadi bhula karē tabē tādēra an'ya ēkajana manē kariẏē dēbē. Āra sākṣīrā yēna asbīkāra nā karē yakhana tādēra ḍākā haẏa. Āra ēṭā likhē nitē amanōyōgī haẏō nā -- chōṭa hōka bā baṛa hōka -- tāra mēẏāda samēta. Ē āllāh‌ra kāchē bēśī n'yāẏasaṅgata ō sākṣyēra jan'ya bēśī nirbharayōgya, ēbaṁ tōmarā yātē sandēha nā karō sējan'yē'ō ē saba cā'itē bhālō, tabē hātēra kāchēra paṇyasāmagrī halē tōmādēra madhyē tāra binimaẏēra kṣētra byatīta, takhana tōmādēra aparādha habē nā yadi tōmarā tā lēkhāpaṛā nā karō. Āra sākṣī rākhō yakhana tōmarā ēkē an'yēra kāchē bikri karō. Āra lēkhakajana yēna kṣatigrasta nā haẏa, āra sākṣī'ō yēna nā haẏa. Kintu yadi tōmarā kara tabē tā niścaẏa'i tōmādēra pakṣē duskārya habē. Āra āllāh‌kē bhaẏa-bhakti karō, kāraṇa āllāh tōmādēra śikhiẏēchēna. Āra āllāh saba-kichu sanbandē sarbajñātā.

ওহে যারা ঈমান এনেছ! তোমরা যখন কোনো লেনদেন নির্দিষ্ট সময়ের জন্য পরস্পরের মধ্যে সম্পাদিত কর তখন তা লিখে রাখো, এবং লেখকজন যেন তোমাদের মধ্যে লিখে রাখুক ন্যাসঙ্গতভাবে, আর লেখক যেন লিখতে অস্বীকার না করে, কেননা আল্লাহ্ তাকে শিখিয়েছেন, কাজেই সে লিখুক। আর যার উপরে দেনার দায় সে বলে যাবে, আর সে তার প্রভু আল্লাহ্‌কে যেন ভয়-ভক্তি করে, এবং তা’ থেকে কোনো কিছু যেন কম না করে। কিন্তু যার উপরে দেনার দায় সে যদি অল্পবুদ্ধি বা জরাগ্রস্ত হয়, অথবা তা বলে যেতে অপারগ হয় তবে তার অভিভাবক বলে যাক ন্যায়সঙ্গতভাবে। আর তোমাদের পুরুষদের মধ্যে থেকে দুইজন সাক্ষীকে সাক্ষী মনোনীত করো। কিন্তু যদি দুইজন পুরুষকে পাওয়া না যায় তবে একজন পুরুষ ও দু’জন মহিলাকে -- তাদের মধ্যে থেকে যাদের তোমরা সাক্ষী মনোনীত কর, যাতে তাদের দুজনের একজন যদি ভুল করে তবে তাদের অন্য একজন মনে করিয়ে দেবে। আর সাক্ষীরা যেন অস্বীকার না করে যখন তাদের ডাকা হয়। আর এটা লিখে নিতে অমনোযোগী হয়ো না -- ছোট হোক বা বড় হোক -- তার মেয়াদ সমেত। এ আল্লাহ্‌র কাছে বেশী ন্যায়সঙ্গত ও সাক্ষ্যের জন্য বেশী নির্ভরযোগ্য, এবং তোমরা যাতে সন্দেহ না করো সেজন্যেও এ সব চাইতে ভালো, তবে হাতের কাছের পণ্যসামগ্রী হলে তোমাদের মধ্যে তার বিনিময়ের ক্ষেত্র ব্যতীত, তখন তোমাদের অপরাধ হবে না যদি তোমরা তা লেখাপড়া না করো। আর সাক্ষী রাখো যখন তোমরা একে অন্যের কাছে বিক্রি করো। আর লেখকজন যেন ক্ষতিগ্রস্ত না হয়, আর সাক্ষীও যেন না হয়। কিন্তু যদি তোমরা কর তবে তা নিশ্চয়ই তোমাদের পক্ষে দুস্কার্য হবে। আর আল্লাহ্‌কে ভয়-ভক্তি করো, কারণ আল্লাহ্ তোমাদের শিখিয়েছেন। আর আল্লাহ্ সব-কিছু সন্বন্দে সর্বজ্ঞাতা।

A wid iumnen! Ma tesaam ilaba ar lajel ipwassnen, arut ep. A p iaru umaru segwen, s uufawa. Ur ippagwi umaru a p iaru, akken i s Isselmed Oebbi. Ad iaru ayen ar as yini umeiialbu. Ad ieezzeb i Oebbi, Mass is. Ur issenqas acemma segs. Ma illa umeiialbu d abuhal, ne$ d uohif, ne$ ur izmir ad yini neppa, ihi, ad yini umeddakwel is s uufawa. Sbeddet sin inagan seg irgazen nnwen. Ma ur llin ara sin irgazen, argaz akked snat n tlawin, seg wid touvam ad cehhden. Ma te$lev yiwet segsent, tayev a d temmekti. Ur ppagwin inagan, ma pwanecden. Ur stehzayet a p tarum, meeeiyet ne$ meqqwoet, ar lajel is. Ayagi iwzen kteo ar Oebbi, iwata kteo i ccada, iwulem kteo ad awen ikkes ccekk. Kkes ed ssuq i tefram imiren garawen; ulac u$ilif fellawen, ma ur t turim ara. Awit inagan deg uzenzi nnwen. Ur ippili ujuou $ef umaru ne$ $ef unagi. Ma tjuoem, ihi, dir ikwen. Eezzbet i Oebbi. Oebbi Isselmad ikwen. Oebbi Ieoa yal cci

A wid iumnen! Ma tesâam îlaba ar lajel ipwassnen, arut ep. A p iaru umaru segwen, s ûûfawa. Ur ippagwi umaru a p iaru, akken i s Isselmed Öebbi. Ad iaru ayen ar as yini umeîîalbu. Ad iêezzeb i Öebbi, Mass is. Ur issenqas acemma segs. Ma illa umeîîalbu d abuhal, ne$ d uôhif, ne$ ur izmir ad yini neppa, ihi, ad yini umeddakwel is s ûûfawa. Sbeddet sin inagan seg irgazen nnwen. Ma ur llin ara sin irgazen, argaz akked snat n tlawin, seg wid tôuvam ad cehhden. Ma te$lev yiwet segsent, tayev a d temmekti. Ur ppagwin inagan, ma pwanecden. Ur stehzayet a p tarum, meééiyet ne$ meqqwôet, ar lajel is. Ayagi iwzen kteô ar Öebbi, iwata kteô i ccada, iwulem kteô ad awen ikkes ccekk. Kkes ed ssuq i tefram imiren garawen; ulac u$ilif fellawen, ma ur t turim ara. Awit inagan deg uzenzi nnwen. Ur ippili ujuôu $ef umaru ne$ $ef unagi. Ma tjuôem, ihi, dir ikwen. Ëezzbet i Öebbi. Öebbi Isselmad ikwen. Öebbi Iéôa yal cci

O vjernici, zapisite kada jedan od drugog pozajmljujete do određenoga roka. I neka jedan pisar između vas to vjerno napise i neka se pisar ne uzdrzava da napise, ta Allah ga je poucio; neka on pise, a duznik neka mu u pero kazuje i neka se boji Allaha, Gospodara svoga, i neka ne umanji nista od toga. A ako je duznik rasipnik ili slab, ili ako nije u stanju u pero kazivati, onda neka kazuje njegov staratelj, i to vjerno. I navedite dva svjedoka, dva muskarca vasa, a ako nema dvojice muskaraca, onda jednog muskarca i dvije zene, koje prihvacate kao svjedoke; ako jedna od njih dvije zaboravi, neka je druga podsjeti. Svjedoci se trebaju na svaki poziv odazivati. I neka vam ne bude mrsko da ga utanacite pismeno, bio mali ili veliki, s naznakom roka vracanja. To vam je kod Allaha ispravnije i prilikom svjedocenja jace, i da ne sumnjate – bolje; ali, ako je rijec o robi koju iz ruke u ruku obrcete, onda necete zgrijesiti ako to ne zapisete. Navedite svjedoke i kada kupoprodajne ugovore zakljucujete i neka ne bude ostecen ni pisar, ni svjedok. A ako to ucinite, onda ste zgrijesili. I bojte se Allaha – Allah vas uci, i Allah sve zna

O vjernici, zapišite kada jedan od drugog pozajmljujete do određenoga roka. I neka jedan pisar između vas to vjerno napiše i neka se pisar ne uzdržava da napiše, ta Allah ga je poučio; neka on piše, a dužnik neka mu u pero kazuje i neka se boji Allaha, Gospodara svoga, i neka ne umanji ništa od toga. A ako je dužnik rasipnik ili slab, ili ako nije u stanju u pero kazivati, onda neka kazuje njegov staratelj, i to vjerno. I navedite dva svjedoka, dva muškarca vaša, a ako nema dvojice muškaraca, onda jednog muškarca i dvije žene, koje prihvaćate kao svjedoke; ako jedna od njih dvije zaboravi, neka je druga podsjeti. Svjedoci se trebaju na svaki poziv odazivati. I neka vam ne bude mrsko da ga utanačite pismeno, bio mali ili veliki, s naznakom roka vraćanja. To vam je kod Allaha ispravnije i prilikom svjedočenja jače, i da ne sumnjate – bolje; ali, ako je riječ o robi koju iz ruke u ruku obrćete, onda nećete zgriješiti ako to ne zapišete. Navedite svjedoke i kada kupoprodajne ugovore zaključujete i neka ne bude oštećen ni pisar, ni svjedok. A ako to učinite, onda ste zgriješili. I bojte se Allaha – Allah vas uči, i Allah sve zna

O vjernici, zapisite kada jedan od drugog pozajmljujete do određenog roka. I neka jedan pisar između vas to vjerno napise i neka se pisar ne uzdrzava da napise, ta Allah ga je poucio; neka on pise, a duznik neka mu u pero kazuje i neka se boji Allaha, Gospodara svoga, i neka ne umanji nista od toga. A ako je duznik rasipnik ili slab, ili ako nije u stanju da u pero kazuje, onda neka kazuje njegov staratelj, i to vjerno. I navedite dva svjedoka, dva muskarca vasa, a ako nema dvojice muskaraca, onda jednog muskarca i dvije zene, koje prihvatate kao svjedoke; ako jedna od njih dvije zaboravi, neka je druga podsjeti. Svjedoci treba na svaki poziv da se odazovu. I neka vam ne bude mrsko da ga utanacite pismeno, bio mali ili veliki, s naznakom roka vracanja. To vam je kod Allaha ispravnije i prilikom svjedocenja jace, i da ne sumnjate - bolje; ali, ako je rijec o robi koju iz ruke u ruku obrcete, onda necete zgrijesiti ako to ne zapisete. Navedite svjedoke i kada kupoprodajne ugovore zakljucujete i neka ne bude ostecen ni pisar, ni svjedok. A ako to ucinite, onda ste zgrijesili. I bojte se Allaha, - Allah vas uci, i Allah sve zna

O vjernici, zapišite kada jedan od drugog pozajmljujete do određenog roka. I neka jedan pisar između vas to vjerno napiše i neka se pisar ne uzdržava da napiše, ta Allah ga je poučio; neka on piše, a dužnik neka mu u pero kazuje i neka se boji Allaha, Gospodara svoga, i neka ne umanji ništa od toga. A ako je dužnik rasipnik ili slab, ili ako nije u stanju da u pero kazuje, onda neka kazuje njegov staratelj, i to vjerno. I navedite dva svjedoka, dva muškarca vaša, a ako nema dvojice muškaraca, onda jednog muškarca i dvije žene, koje prihvatate kao svjedoke; ako jedna od njih dvije zaboravi, neka je druga podsjeti. Svjedoci treba na svaki poziv da se odazovu. I neka vam ne bude mrsko da ga utanačite pismeno, bio mali ili veliki, s naznakom roka vraćanja. To vam je kod Allaha ispravnije i prilikom svjedočenja jače, i da ne sumnjate - bolje; ali, ako je riječ o robi koju iz ruke u ruku obrćete, onda nećete zgriješiti ako to ne zapišete. Navedite svjedoke i kada kupoprodajne ugovore zaključujete i neka ne bude oštećen ni pisar, ni svjedok. A ako to učinite, onda ste zgriješili. I bojte se Allaha, - Allah vas uči, i Allah sve zna

O vi koji vjerujete, kada jedan od drugoga pozajmljujete do određenoga roka, zapisite to. Neka jedan pisar između vas to pravedno napise i neka se pisar ne susteze napisati onako kako ga je Allah poucio. Neka on pise, a neka mu kazuje duznik! Neka se boji Allaha, Gospodara svoga, i nista od toga neka ne izostavi. A ako je duznik umno ogranicen ili slab, ili ako nije u stanju kazivati, onda neka kazuje njegov staratelj i to pravedno. I uzmite dva svjedoka između vas, pa ako ne nađete dva muskarca, onda jednog muskarca i dvije zene sa kojima ste kao svjedocima zadovoljni. Ako jedna od njih dvije pogresno sta kaze, neka je druga podsjeti. I neka se svjedoci ne ustezu, ako budu pozvani, da dođu. Neka vam ne bude mrsko da to zapisete s rokom vracanja, bio dug mali ili veliki! To vam je kod Allaha ispravnije i za svjedocenje jace, i da ne sumnjate bolje, izuzev ako je rijec o svakodnevnoj trgovini koju obavljate među vama, jer onda vam nije grijeh da to ne zapisete. Uzmite svjedoke i kada kupoprodaju zakljucujete, i neka ne bude ostecen ni pisar ni svjedok. A ako to ucinite - ostetite ih, onda je to vas grijeh. I bojte se Allaha i Allah ce vas pouciti! Allah sve dobro zna

O vi koji vjerujete, kada jedan od drugoga pozajmljujete do određenoga roka, zapišite to. Neka jedan pisar između vas to pravedno napiše i neka se pisar ne susteže napisati onako kako ga je Allah poučio. Neka on piše, a neka mu kazuje dužnik! Neka se boji Allaha, Gospodara svoga, i ništa od toga neka ne izostavi. A ako je dužnik umno ograničen ili slab, ili ako nije u stanju kazivati, onda neka kazuje njegov staratelj i to pravedno. I uzmite dva svjedoka između vas, pa ako ne nađete dva muškarca, onda jednog muškarca i dvije žene sa kojima ste kao svjedocima zadovoljni. Ako jedna od njih dvije pogrešno šta kaže, neka je druga podsjeti. I neka se svjedoci ne ustežu, ako budu pozvani, da dođu. Neka vam ne bude mrsko da to zapišete s rokom vraćanja, bio dug mali ili veliki! To vam je kod Allaha ispravnije i za svjedočenje jače, i da ne sumnjate bolje, izuzev ako je riječ o svakodnevnoj trgovini koju obavljate među vama, jer onda vam nije grijeh da to ne zapišete. Uzmite svjedoke i kada kupoprodaju zaključujete, i neka ne bude oštećen ni pisar ni svjedok. A ako to učinite - oštetite ih, onda je to vaš grijeh. I bojte se Allaha i Allah će vas poučiti! Allah sve dobro zna

O vi koji vjerujete! Kad dajete zajam do roka određenog, tad to zapisite. I neka zapise pisar između vas pravedno. I neka ne odbije pisar da zapise, kao sto ga je poucio Allah, ta neka pise. I neka diktira onaj na kojem je dug i neka se boji Allaha Gospodara svog i ne umanji od njega nista. Pa ako onaj na kojem je dug bude slabouman ili slab ili on ne moze da diktira, tad neka diktira staratelj njegov pravedno. I pozovite da svjedoce dva svjedoka od vasih ljudi. Pa ako ne bude dva covjeka, onda covjek i dvije zene od onog na koga pristanete za svjedoke - da (ako) zaluta jedna od njih, nek podsjeti jedna od njih drugu. I neka ne odbiju svjedoci kad budu pozvani. I nek vam ne bude mrsko da to zapisete, malo ili veliko, do roka njegovog. To je pravednije kod Allaha i pravilnije za svjedocenje i najpodesnije da ne sumnjate; izuzev ako bude trgovine prisutne koju obrcete među vama, tad vam nije grijeh da je ne pisete. I uzmite svjedoke kad trgujete, i neka se ne osteti pisar niti svjedok. A ako ucinite (stetu), pa uistinu, to je grijeh vas. I bojte se Allaha, a uci vas Allah. A Allah je o svakoj stvari Znalac

O vi koji vjerujete! Kad dajete zajam do roka određenog, tad to zapišite. I neka zapiše pisar između vas pravedno. I neka ne odbije pisar da zapiše, kao što ga je poučio Allah, ta neka piše. I neka diktira onaj na kojem je dug i neka se boji Allaha Gospodara svog i ne umanji od njega ništa. Pa ako onaj na kojem je dug bude slabouman ili slab ili on ne može da diktira, tad neka diktira staratelj njegov pravedno. I pozovite da svjedoče dva svjedoka od vaših ljudi. Pa ako ne bude dva čovjeka, onda čovjek i dvije žene od onog na koga pristanete za svjedoke - da (ako) zaluta jedna od njih, nek podsjeti jedna od njih drugu. I neka ne odbiju svjedoci kad budu pozvani. I nek vam ne bude mrsko da to zapišete, malo ili veliko, do roka njegovog. To je pravednije kod Allaha i pravilnije za svjedočenje i najpodesnije da ne sumnjate; izuzev ako bude trgovine prisutne koju obrćete među vama, tad vam nije grijeh da je ne pišete. I uzmite svjedoke kad trgujete, i neka se ne ošteti pisar niti svjedok. A ako učinite (štetu), pa uistinu, to je grijeh vaš. I bojte se Allaha, a uči vas Allah. A Allah je o svakoj stvari Znalac

JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘IDHA TEDAJENTUM BIDEJNIN ‘ILA ‘EXHELIN MUSEMMEN FAKTUBUHU WE LIEKTUB BEJNEKUM KATIBUN BIL-’ADLI WE LA JE’BE KATIBUN ‘EN JEKTUBE KEMA ‘ALLEMEHU ELLAHU FELJEKTUB WE LIUMLILIL-LEDHI ‘ALEJHIL-HEKKU WE LIETTEKI ELLAHE REBBEHU WE LA

O vi koji vjerujete, kada jedan od drugoga pozajmljujete do određenoga roka, zapisite to. Neka jedan pisar između vas to pravedno napise i neka se pisar ne susteze napisati onako kako ga je Allah poucio. Neka on pise, a neka mu kazuje duznik! Neka se boji Allaha, Gospodara svoga, i nista od toga neka ne izostavi. A ako je duznik umno ogranicen ili slab, ili ako nije u stanju kazivati, onda neka kazuje njegov staratelj i to pravedno. I uzmite dva svjedoka između vas, pa ako ne nađete dva muskarca, onda jednog muskarca i dvije zene sa kojima ste kao svjedocima zadovoljni. Ako jedna od njih dvije pogresno sta kaze, neka je druga podsjeti. I neka se svjedoci ne ustezu, ako budu pozvani, da dođu. Neka vam ne bude mrsko da to zapisete s rokom vracanja, bio dug mali ili veliki! To vam je kod Allaha ispravnije i za svjedocenje jace, i da ne sumnjate bolje, izuzev ako je rijec o svakodnevnoj trgovini koju obavljate među vama, jer onda vam nije grijeh da to ne zapisete. Uzmite svjedoke i kada kupoprodaju zakljucujete, i neka ne bude ostecen ni pisar ni svjedok. A ako to ucinite - ostetite ih, onda je to vas grijeh. I bojte se Allaha i Allah ce vas pouciti! Allah sve dobro zna

O vi koji vjerujete, kada jedan od drugoga pozajmljujete do određenoga roka, zapišite to. Neka jedan pisar između vas to pravedno napiše i neka se pisar ne susteže napisati onako kako ga je Allah poučio. Neka on piše, a neka mu kazuje dužnik! Neka se boji Allaha, Gospodara svoga, i ništa od toga neka ne izostavi. A ako je dužnik umno ograničen ili slab, ili ako nije u stanju kazivati, onda neka kazuje njegov staratelj i to pravedno. I uzmite dva svjedoka između vas, pa ako ne nađete dva muškarca, onda jednog muškarca i dvije žene sa kojima ste kao svjedocima zadovoljni. Ako jedna od njih dvije pogrešno šta kaže, neka je druga podsjeti. I neka se svjedoci ne ustežu, ako budu pozvani, da dođu. Neka vam ne bude mrsko da to zapišete s rokom vraćanja, bio dug mali ili veliki! To vam je kod Allaha ispravnije i za svjedočenje jače, i da ne sumnjate bolje, izuzev ako je riječ o svakodnevnoj trgovini koju obavljate među vama, jer onda vam nije grijeh da to ne zapišete. Uzmite svjedoke i kada kupoprodaju zaključujete, i neka ne bude oštećen ni pisar ni svjedok. A ako to učinite - oštetite ih, onda je to vaš grijeh. I bojte se Allaha i Allah će vas poučiti! Allah sve dobro zna

O, vyarvashti, kogato si zaemate edin na drug zaem za opredelen srok, zapisvaite go! I neka pisar da zapisva pomezhdu vi spravedlivo! I da ne otkazva pisar da zapisva, kakto Allakh go e nauchil, i neka pishe toi, a da mu diktuva onzi, koito e dluzhnik. I da se boi ot Allakh, negoviya Gospod, i da ne namalyava nishto. A ako dluzhnikut e glupets ili nemoshten, ili ne mozhe da diktuva, neka negoviyat nastoinik da diktuva spravedlivo. I vzemete za svideteli dvama ot vashite muzhe, a ako ne sa dvama, da budat muzh i dve zheni ot svidetelite, za koito ste suglasni, ta zabludi li se ednata, drugata da i napomni. I svidetelite da ne otkazvat, kogato budat prizovani. I da ne vi dotyaga da go zapisvate - maluk ili golyam - sus sroka mu. Pred Allakh tova e nai-spravedlivoto i nai-pravoto za svidetelstvo, i nai-podobavashtoto, za da ne se podozirate, osven ako e tekushta turgoviya pomezhdu vi. Togava ne e pregreshenie za vas, ako ne ya zapisvate. I vzimaite svideteli, kogato se spazaryavate. I da ne se posyaga na pisar ili na svidetel. A ako go storite, za vas e nechestivost. I boite se ot Allakh! Allakh vi uchi i Allakh vsyako neshto znae

O, vyarvashti, kogato si zaemate edin na drug zaem za opredelen srok, zapisvaĭte go! I neka pisar da zapisva pomezhdu vi spravedlivo! I da ne otkazva pisar da zapisva, kakto Allakh go e nauchil, i neka pishe toĭ, a da mu diktuva onzi, koĭto e dlŭzhnik. I da se boi ot Allakh, negoviya Gospod, i da ne namalyava nishto. A ako dlŭzhnikŭt e glupets ili nemoshten, ili ne mozhe da diktuva, neka negoviyat nastoĭnik da diktuva spravedlivo. I vzemete za svideteli dvama ot vashite mŭzhe, a ako ne sa dvama, da bŭdat mŭzh i dve zheni ot svidetelite, za koito ste sŭglasni, ta zabludi li se ednata, drugata da ĭ napomni. I svidetelite da ne otkazvat, kogato bŭdat prizovani. I da ne vi dotyaga da go zapisvate - malŭk ili golyam - sŭs sroka mu. Pred Allakh tova e naĭ-spravedlivoto i naĭ-pravoto za svidetelstvo, i naĭ-podobavashtoto, za da ne se podozirate, osven ako e tekushta tŭrgoviya pomezhdu vi. Togava ne e pregreshenie za vas, ako ne ya zapisvate. I vzimaĭte svideteli, kogato se spazaryavate. I da ne se posyaga na pisar ili na svidetel. A ako go storite, za vas e nechestivost. I boĭte se ot Allakh! Allakh vi uchi i Allakh vsyako neshto znae

О, вярващи, когато си заемате един на друг заем за определен срок, записвайте го! И нека писар да записва помежду ви справедливо! И да не отказва писар да записва, както Аллах го е научил, и нека пише той, а да му диктува онзи, който е длъжник. И да се бои от Аллах, неговия Господ, и да не намалява нищо. А ако длъжникът е глупец или немощен, или не може да диктува, нека неговият настойник да диктува справедливо. И вземете за свидетели двама от вашите мъже, а ако не са двама, да бъдат мъж и две жени от свидетелите, за които сте съгласни, та заблуди ли се едната, другата да й напомни. И свидетелите да не отказват, когато бъдат призовани. И да не ви дотяга да го записвате - малък или голям - със срока му. Пред Аллах това е най-справедливото и най-правото за свидетелство, и най-подобаващото, за да не се подозирате, освен ако е текуща търговия помежду ви. Тогава не е прегрешение за вас, ако не я записвате. И взимайте свидетели, когато се спазарявате. И да не се посяга на писар или на свидетел. А ако го сторите, за вас е нечестивост. И бойте се от Аллах! Аллах ви учи и Аллах всяко нещо знае

အို၊ ယုံကြည်သူတို့အပေါင်းတို့၊ တိကျသော အချိန်ကာလတစ်ခု သတ်မှတ်၍ သင်တို့အချင်းချင်းကြားတွင် အကြွေးဖြင့် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အရောင်းအဝယ် ကတိခံဝန်ချက်ပြုလုပ်ကြသည့်အခါ စာချုပ်ချုပ်ဆို၍ မှတ်တမ်းတင်ကြလော့။ သင်တို့အချင်းချင်းကြားဝယ် (ရေးမှတ်သူ) စားရေးတစ်ဦးကို (တရားတော်နှင့်အညီ) မျှတစွာရေး သားမှတ်တင်စေလော့။ (ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်နှင့်တမန်တော်မြတ်အားဖြင့်) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်က သင်တို့ကို သွန်သင်သည့်အတိုင်း ရေးမှတ်စေခြင်းအား မည်သည့် စားရေးကမျှ မငြင်းဆို မဖီဆန်သင့်ပေ။ သို့ဖြစ်ပါ၍ မြီစားအား (အကြွေးနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ပြန်လည်ပေးဆပ်ရန် မည်သို့ တာဝန်ခံကြောင်းကိုလည်း) တရားဝင်ထုတ် ဖော်ကြေညာစေခြင်း၊ မည်သူ့အပေါ် မည်သို့သောတာဝန် (နှင့်အခွင့်အရေးများ) ရှိကြောင်းကို မှန်ကန်စွာ ရေး သားစေခြင်း၊ (စာချုပ်ပါ မြီစားမြီရှင်များအနက် မည်သူမဆို) သူ့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုး ထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်ကို စိုးရွံ့ထိတ်လန့် (၍အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာ ဖြင့် လိုက်နာကျင့်သုံးရန် တိုက်တွန်းသည့်စာသားပါ) စေခြင်း၊ စာရေးသူက (စာချုပ်တွင် တည့်သွင်း ဖော်ပြရန် အရှင်မြတ်ညွှန်ကြားထားသည့် အချက်များမှ) မည်သည့်အချက်ကိုမျှ လျော့ပေါခြင်းမပြုစေခြင်းတို့ဖြင့် (စာရေးသူအား) ရေးသားစေလော့။ သို့သော် အကယ်၍ မြီစားက (ပြန်လည်ပေးဆပ်ရန် မည်သို့ တာဝန်ခံကြောင်း) ထုတ်ဖော်ကြေညာရာတွင် စိတ်ပိုင်းနှင့်ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အားနည်းချက်၊ ချွတ်ယွင်းချက်များရှိ ခဲ့သော်လည်းကောင်း၊ သို့တည်းမဟုတ် မတတ်စွမ်းနိုင်သော်လည်းကောင်း၊ သူ့ကိုယ်စား သူ့ (အတွက်တာဝန် ယူနိုင်မည့်) အုပ်ထိန်း သူတစ်ဦးက (တရားတော်နှင့်အညီ) မျှတစွာ တရားဝင်ထုတ်ဖော်ကြေညာ ပေးရမည်။ ထို့ပြင် အမျိုးသားများအနက်မှ သက်သေနှစ်ဦးအား (လိုအပ်သည့်အချိန်တွင် မျက်မြင်သက်သေအဖြစ် သက်သေထွက်ဆိုရန်) သက်သေခံနိုင်စေရမည်။ အကယ်၍ အမျိုးသားသက်သေနှစ်ဦး မရှိပါက အမျိုးသား တစ်ဦးနှင့်သင်တို့သဘောတူလက် ခံနိုင်သည့် အမျိုးသမီးနှစ်ဦးကို (အမျိုးသမီးတို့၏ကလေးထိန်း တာဝန်နှင့်အခြား ကျန်းမာရေး၊ လူမှုရေး အခြေအနေကြောင့် တာဝန်ပေးပြီး) တစ်ဦးဦးက (စာချုပ်ပါအချက်များကို) စိတ်ရှုပ်၊ တွေဝေ၊ မေ့လျော့၍ ချွတ်ချော်မှားယွင်းခဲ့လျှင် နောက်တစ်ဦးက ထောက်ပြပြီး သတိရစေရန်အလို့ငှာ) သက်သေခံနိုင်စေရမည်။ (လိုအပ်သည့်အချိန်တွင် သက်သေထွက်ဆိုရန်) ဖိတ်ခေါ်ခြင်းခံရသည့်အခါ အဆိုပါ သက်သေများက သက်သေလိုက်ရန် မငြင်းဆိုသင့်ပေ။ စာချုပ်ရေးသားသူသည် ကတိဝန်ခံချက်ပါ အချက်အလက်များကို ရေရှည်၊ ရေတို၊ အဓိကနှင့် သာမည၊ အသေးနှင့်အကြီး အသေးစိတ်တို့ကို စိတ်တိုစိတ် ပျက်ငြိ ငွေ့ခြင်း အလျှင်း မရှိဘဲ တာဝန်ယူရေးသား၍ မှတ်တမ်းတင်ရမည်။ ထိုသို့လုပ် ဆောင်ခြင်းသည် သင်တို့အတွက် သံသယကင်းမှုနှင့်အနီးစပ်ဆုံး၊ သက်သေအ ထောက်အထားအခိုင်မာဆုံးနှင့်အတည့်မတ်ဆုံး ဖြစ်ရုံမျှသာမက အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ထံတော်၌လည်း အမျှတဆုံး နှင့်သဟဇတအဖြစ်ဆုံးပင် ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် သင်တို့အချင်း ချင်းကြားတွင် လတ်တလော (အရောင်းအဝယ်၊ အပေးအယူ၊ လက်လွှဲလက်ပြောင်းစသော ကုန်သွယ်မှုကိစ္စ တစ်ခုအား အကောင်အတည်ဖော်ဆောင်ရွက်သည့် အခါတွင်မူ ယင်းကို သင်တို့က မှတ်တမ်းတင်ရေးသား စေခြင်းမပြုလျှင် သင်တို့အပေါ် အပြစ်မထိုက်ပေ။ သို့သော် (သင်တို့အချင်းချင်းကြား ထိုသို့သော လတ်တလော ကုန်သွယ်စီးပွားတွင်လည်း (ဘောက်ချာ၊ ပြေစာ၊ အထောက်အထားနှင့်လက်မှတ်များကို) သက်သေအဖြစ် ရယူထားကြလော့။ ထို့အပြင် စာရေးသူ (မှတ်တမ်း တင်သူ) နှင့် (နှစ်ဉီးနှစ်ဘက်၏) သက်သေများကို ထိခိုက် နစ်နာအောင် မပြုလုပ်ကြလေနှင့်။ အကယ်၍ ထိုသို့ ပြုမူကျင့်ကြံလျှင် (ထိုသို့ ထိခိုက်နစ်နာအောင် လုပ်ခြင်း သည်) အမှန်ပင် မနာခံ၊ ဖီဆန်၊ ဆန့်ကျင်လို၍ အာခံကြ သော​သူတို့၏လုပ်ရပ်ပင် ဖြစ်၏။ အလ္လာဟ် အရှင်မြတ်ကို စိုးရွံ့ထိတ်လန့် (၍ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာဖြင့်လိုက်နာကျင့်သုံး) ကြလော့။ အလ္လာဟ့်အရှင်မြတ်သည် သင်တို့အား (သင်တို့၏ဘဝကို အေးချမ်းသာယာစေ၍ လုံခြုံဖွံ့ဖြိုးမှု ပေးတော်မူရန်အတွက် ထိုကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်နှင့်တမန်တော်မှ တစ် ဆင့်) အမိန့်ပေး သွန်သင် သင်ကြားစေတော်မူ၏။

၂၈၂။ အို - ယုံကြည်သူတို့ သင်တို့သည် အချိန်နှစ်လ သတ်မှတ်ပိုင်းခြား၍ အကြွေးချေးငှားသည်ရှိသော် ထိုချေးငှားခြင်းကို စာချုပ်ချုပ်ထားကြလော့။ သင်တို့စပ်ကြားတွင် စာရေးသူအား တရားမျှတသော အချေးအငှား စည်းကမ်းချက်များကို ရေးထားစေကြလော့။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သူ့အား သင်ထားတော်မူသဖြင့် စာရေးသူသည် စာချုပ်ရေးရန် မငြင်းရချေ။ ထို့ကြောင့် သူ့အား ရေးစေ ကြလော့။ ကြွေးတင်သောသူက ရေးရမည့် စည်းကမ်းချက်များကို မြွက်ဆိုရမည်။ သူသည် မိမိ၏ အရှင်သခင်အား ကြောက်ရွံ့ရမည်။ လျှော့ပေါ့၍ မပြောဆိုရ၊ သို့သော် မြီစားသည် အသိဉာဏ် နည်းပါးလျှင်သော်လည်းကောင်း၊ မကျန်းမာအားနည်းလျှင်သော်လည်းကောင်း၊ စည်းကမ်းချက်များ ကို မပြောပြနိုင်လျှင်သော်လည်းကောင်း၊ သူ၏အကျိုးစီးပွားကို စောင့်ရှောက်ထိန်းသိမ်းသူက တရားသော စည်းကမ်းချက်များကို မြွက်ဆိုရမည်။ ထိုစာချုပ်စာတမ်းရေးချုပ်သည့်အခါ သင်တို့ အထဲက ယောက်ျားသက်သေနှစ်ယောက်ရှိရမည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက် လွယ်လင့်တကူ မရနိုင် လျှင် ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် သင်တို့ သက်သေထူချင်သော မိန်းမနှစ်ယောက်ရှိရမည်။ သူတို့ အနက် တစ်ယောက်မေ့လျော့၍မှားလျှင် ကျန်တစ်ယောက်က မှတ်သားမိလိမ့်မည်။ သက်သေအဖြစ် ခေါ်သောအခါ အခေါ်ခံရသောသူတို့သည် မငြင်းပယ်ရ။ အချေးအငှား အရောင်းအဝယ်ကိစ္စကို ကြီးငယ်မဟူ စုံလင်စွာ ရေးထားဖို့ကို မလိုလားမဖြစ်ကြလင့်။ ယင်းသို့ စာချုပ်ချုပ်ထားခြင်းသည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ ေ့ရှတော်ဝယ် သာလွန်တရားမျှတ၏။ သာလွန်သေချာသော သက်သေ သာဓကလည်းဖြစ်၏။ သင်တို့စပ်ကြားတွင် အငြင်းအခုံကို ရှောင်ရှားရန် အကောင်းဆုံးသော နည်းလမ်းဖြစ်၏။ သို့သော် ကုန်စည်ကို လက်ငင်းရောင်းချရာ၌ စာချုပ် ချုပ်ရန်မလိုချေ။ လက်ငင်း ရောင်းဝယ်ရာ၌ စာချုပ်မချုပ်၍ သင်တို့၌အပြစ်မထိုက်ချေ။ သင်တို့ အရောင်းအဝယ်ပြုသောအခါ သက်သေတို့ရှိကြစေလော့။ စာရေးသူကိုသော်လည်းကောင်း၊ သက်သေကိုသော်လည်းကောင်း အန္တရာယ်မပြုကြလင့်။ သူတို့အား ဘေးပြုခြင်းသည် အပြစ်သင့်၏။ သင်တို့သည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် ၏ ပညတ်တော်ကို ဦးထိပ်ထက်တင်ရွက်ပန်ဆင်ကြလော့။ အရှင်မြတ်အား ကြောက်ရွံ့ကြလော့။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သင်တို့အား သွန်သင်ဆုံးမနေတော်မူ၏။ ထို့ပြင် အရှင်မြတ်သည် ခပ်သိမ်း ကုန်သောအရာတို့ကို သိတော်မူသောအရှင်ဖြစ်တော်မူ၏။

အို-ယုံကြည်ခြင်း သဒ္ဓါတရား ထားရှိကြကုန်သော (မုစ်လင်မ်) အပေါင်းတို့။ အသင်တို့သည် မိမိတို့အချင်းချင်း (ကုန်စည်ရောင်းဝယ်ရာ၌) ကာလ ပရိစ္ဆေဒ သတ်မှတ်ပိုင်းခြား၍ အကြွေးရောင်းဝယ် ကြသောအခါ၊ ထိုအကြွေးရောင်းဝယ်ခြင်းကိစ္စကို (စာချုပ်စာတမ်းပြုလုပ်) ရေးသားကြကုန်၏။ စင်စစ် အသင်တို့သည် မိမိတို့ အချင်းချင်း (ယင်းကဲ့သို့အကြွေးရောင်းဝယ်ကြသောအခါ) ရေးမှတ်သူ တစ်ဦးဦးသည်(စာချုပ်စာတမ်းကို) တရား မျှတစွာဖြင့် ရေးသား၍ ပေးရမည်။ထိုမှတပါးတုံ ရေးမှတ်သူတဦးဦးသည် မိမိအား အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် သင်ကြားပြသ၍ ပေးသနားတော်မူသည့်အတိုင်း (စာချုပ်စာတမ်း) ရေးသား၍ ပေးခြင်းကို ငြင်းပယ်ခြင်းမပြုရပေ။ သို့ဖြစ်လေရာ စာရေးသူသည်လည်း ရေးသား၍ပေးရမည်။ထိုနည်းတူစွာ (ကြွေးမြီပေးဆပ်ရန်) တာဝန် ရှိသောသူ(မြီစား)သည် (ပြောပြ) ရေးသားစေရမည်။ သို့ရာတွင် (ယင်းကဲ့သို့ ပြောပြ ရေးသားစေသောအချိန်အခါဝယ်) မိမိအားမွေးမြူတော်မူသော အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ကို ကြောက် ရွံ့ကာထိုတာဝန်ရှိသည့်အနက် တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ လျှော့၍ (ရေးသားစေခြင်းကို) မပြုရချေ။ တဖန် အကယ်၍ (ကြွေးမြီ ပေးဆပ်ရန်) တာဝန်ရှိသူကား ဉာဏ်ထိုင်းသော သူဖြစ်သော် လည်းကောင်း၊ အသက်အရွယ် အိုမင်းရင့်ရော် သူဖြစ်၍သော် လည်းကောင်း၊ အရွယ်မရောက်သေးသော ငယ်ရွယ်သူဖြစ်၍သော်လည်းကောင်း၊ မစွမ်းမသန်သူဖြစ်၍သော်လည်းကောင်း၊ သို့တည်းမဟုတ် ရေးသားစေရန် မစွမ်းနိုင်သောသူ ဖြစ်၍သော်၊ထိုသူ၏ အုပ်ထိန်းသူ (သို့မဟုတ် အာဏာပိုင် သော ကိုယ်စားလှယ်) သည် (ထိုသူ၏ကိုယ်စား) တရားမျှတစွာ ဖြင့် ရေးသားစေရမည်။ထို့ပြင်တဝ အသင်တို့သည် (ယင်းကဲ့သို့ စာချုပ်ချုပ်ဆိုကြသည့်ပြင် ခိုင်လုံသည်ထက် ခိုင်လုံစေခြင်းငှာ) မိမိတို့အနက်မှ ယောကျာ်းနှစ်ဦးကို (လည်း) သက်သေထား ရှိကြကုန်။တဖန် အကယ်၍ ထိုသက်သေနှစ်ဦးတို့သည် ယောကျာ်းနှစ်ဦးမဖြစ်ကြပါလျှင် အသင်တို့ သဘောတူညီနှစ်သက်ကြ လေသောသက်သေများအနက်မှ ယောကျာ်း တဦးနှင့် မိန်းမနှစ်ဦးတို့သည်ပင်လျှင် လုံလောက်ကြပေသည်။ အကြောင်းသော်ကား ယင်းမိန်းမနှစ်ဦး အနက်မှတယောက် သည် မေ့လျော့ခဲ့ပါမူ ယင်းမိန်းမနှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်သည် ကျန်မိန်းမတစ်ယောက်ကို သတိရစေနိုင်ခြင်း ကြောင့်တည်း။ ထိုနည်းနှင်နှင် သက်သေများသည်လည်း ယင်းသူတို့အား (သက်သေခံရန်အတွက်သော်လည်းကောင်း၊ သက်သေအဖြစ် ပါဝင်ရန်အတွက်သော်လည်းကောင်း) ဖိတ်ခေါ် သောအခါဝယ်မငြင်းပယ်ကြရပေ။ ထို့ပြင်တဝ အသင်တို့သည် ကြွေးမြီကိစ္စကိုသေးငယ်သည်ဖြစ်စေ၊ ကြီးကျယ်သည်ဖြစ်စေ၊ ချိန်းချက်ထားသော အချိန်ကာလအထိ ရေးသားရသည့်အတွက် မငြီးငွေ့ကြကုန်လင့်။ ဤ(ကဲ့သို့ ရေးသားခြင်း)ကား အလ္လာအရှင်မြတ်အထံတော်၌ အသင်တို့အဘို့အရာသာ၍ တရားမျှတသောနည်းလမ်းဖြစ်၏။ (4င်းပြင်) သက်သေခံရန်အတွက် ပိုမို၍ခိုင်လုံသေချာသော နည်းဖြစ်၏။ (4င်းပြင်) အသင်တို့ ဒွိဟသံသယ ကင်းစေ ခြင်းငှာ ပိုမို၍သင့်လျော်သောအချက်လည်းဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် (အရောင်းအဝယ်ပြုလုပ်သော ပစ္စည်း သည်ရှေ့မှောက်တွင်) အရန်သင့်ရှိ၍ လက်ချင်းပြောင်းလွှဲ ဖလှယ်ကြလေသော အရောင်းအဝယ်မျိုး ဖြစ်သဖြင့် (စာချုပ်စာတမ်း)ရေးသားခြင်းကို မပြုခဲ့ပါမူ အသင်တို့၌တစုံတရာမျှအပြစ်မရှိချေ။သို့ပင်တစေ (ယင်းကဲ့သို့ ပစ္စည်းနှင့်ငွေ လက်ငင်းပေးဆပ်သော) ရောင်းဝယ်ခြင်းပြုလုပ်သော အချိန်အခါမျိုး၌လည်း သက်သေများထားရှိကြကုန်။ 4င်းပြင် မည်သည့်စာရေးသူနှင့် မည်သည့်သက်သေ ကိုမျှ နစ်နာဆုံးရှုံးစေခြင်းကိုလည်းမပြုအပ်ပေ။ အကယ်၍သာ အသင်တို့သည် ယင်း(ဆုံးရှုံးနစ်နာစေခြင်း) ကို ပြုလုပ်ကြပါမူ ထိုပြုမူချက်ကား အသင်တို့၌ အပြစ်တစ်ရပ်ပင်ဖြစ်၏။ ထိုမှတပါး အသင်တို့သည်အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ကို ကြောက်ရွံ့ကြကုန်။ အမှန်သော်ကားအလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် အသင်တို့ အား (ယင်းကဲ့သို့ အကျိုးဖြစ်ထွန်းစေသော နည်းစံနစ်တို့ကို မိမိ၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့်)သင်ကြား ပြသ၍ ပေးသနားတော်မူလေသည်။ အကြောင်းသော်ကား အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် အရာ ခပ်သိမ်းတို့ကိုအြွကင်းမဲ့ သိရှိတော်မူသောအရှင်ဖြစ်တော်မူပေသတည်း။

အို- အီမာန် ယုံကြည်သူအ‌ပေါင်းတို့၊ အသင်တို့သည် အသင်တို့အချင်းချင်း အချိန်ကာလတစ်ခုအထိ သတ်မှတ်ပြီး* အ‌ကြွေးနှင့်‌ရောင်းဝယ်ကြသည့်အခါ ိုကိစ္စကို(စာရွက်စာတမ်းနှင့်) ‌ရေးမှတ်ထားကြပါ။ ထို့‌နောက် စာ‌ရေးတစ်ဦးသည် အသင်တို့ကြား၌ မျှတစွာ ‌ရေးသား‌ပေးရမည်။ ထို့ပြင် စာ‌ရေးတစ်ဦးသည် သူ့အား အရှင်မြတ် သင်‌ပေးထားသည့်အတိုင်း ‌ရေးသား‌ပေးခြင်းကို မငြင်းပယ်ရ‌ပေ။ ထို့‌ကြောင့် စာ‌ရေးသည် ‌ရေးသား‌ပေးရမည်။ ထို့ပြင် (‌ကြွေးဆပ်ရန်)တာဝန်ရှိသူကလည်း ‌ပြောပြ ‌ရေးသား‌စေရမည်။ ထို့‌နောက် (‌ရေးသားခိုင်းသည့်အခါတွင်) သူ့အား ဖန်ဆင်း‌မွေးမြူ‌တော်မူသည့် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား ‌ကြောက်ပြီး တာဝန်ရှိသည့် (အ‌ကြွေးပမာဏ)ထဲမှ မည်သည့်အရာမျှ ‌လျှော့‌ပေါ့(‌ရေးခိုင်းခြင်း) မပြုရ‌ပေ။ ထို့ပြင် အကယ်၍ (‌ကြွေးဆပ်ရန်)တာဝန်ရှိသူသည် အသိဉာဏ်နည်းသူဖြစ်လျှင် သို့မဟုတ် ‌ရေးခိုင်းရန် မစွမ်း‌ဆောင်နိုင်လျှင် သူ၏အုပ်ထိန်းသူက မျှတစွာ ‌ရေးခိုင်း‌စေရမည်။ ထို့ပြင် အသင်တို့သည် အသင်တို့ ‌ယောက်ျားများထဲမှ သက်‌သေနှစ်ဦးကို ထားကြပါ။ ထို့ပြင် အကယ်၍ ထိုသက်‌သေနှစ်ဦးသည် ‌ယောက်ျားနှစ်ဦးမဖြစ်ကြလျှင် အသင်တို့ နှစ်သက်သည့်သက်‌သေများထဲမှ ‌ယောက်ျားတစ်ဦးနှင့် မိန်းမနှစ်ဦးဖြစ်ရမည်။* အ‌ကြောင်းမှာမူ ထိုမိန်းမနှစ်ဦးထဲမှ တစ်‌ယောက်‌မေ့‌လျော့လျှင် ကျန်တစ်‌ယောက်က ထိုတစ်‌ယောက်ကို သတိ‌ပေးနိုင်ရန်အတွက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းပြင် သက်‌သေများသည်လည်း သူတို့အား ဖိတ်‌ခေါ်ခြင်းခံရသည့်အခါ မငြင်းပယ်ရ‌ပေ။* ထို့ပြင် အသင်တို့သည် အ‌ကြွေးကိစ္စကို ‌သေးသည်ဖြစ်‌စေ၊ ကြီးသည်ဖြစ်‌စေ သတ်မှတ်ကာလအထိ အသင်တို့‌ရေးရန် မပျင်းရိကြနှင့်။ ဤသည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ထံမှ အသင်တို့အတွက် ပိုမိုမျှတသည့်နည်းလမ်းဖြစ်ပြီး သက်‌သေခံရန် ပိုမိုခိုင်လုံသည့်နည်းဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် အသင်တို့အတွက် သံသယကင်းရန် အနီးစပ်ဆုံးနည်းလမ်းလည်းဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် အ‌ရောင်းအဝယ်သည် အသင်တို့၏ကြားတွင် လက်ငင်း အလဲအလှယ်ပြုလုပ်ကြသည့် အ‌ရောင်းအဝယ်ဖြစ်လျှင် ‌ရေးသားခြင်းမပြုလျှင်လည်း အသင်တို့‌ပေါ်တွင် မည်သည့်အပြစ်မျှ မရှိ‌ပေ။* ထို့ပြင် လက်ငင်းအ‌ရောင်းအဝယ်လုပ်သည့်အခါတွင်လည်း သက်‌သေများထားကြပါ။ ထို့ပြင် မည်သည့်စာ‌ရေးနှင့် မည်သည့်သက်‌သေကိုမျှ နစ်နာ‌အောင် မလုပ်ရ‌ပေ။* ထို့ပြင် အကယ်၍ အသင်တို့သည် ထို(နစ်နာ‌စေခြင်း)အရာကို ပြုလုပ်ကြလျှင် ထိုအရာသည် အသင်တို့အတွက် အပြစ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် အသင်တို့သည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား ‌ကြောက်ကြပါ။ ၎င်းပြင် အရှင်မြတ်သည် အသင်တို့ကို သင်ကြားပြသ‌ပေး‌တော်မူသည်။ ထို့ပြင် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် အရာအားလုံးကို အကြွင်းမဲ့သိ‌တော်မူ‌သောအရှင် ဖြစ်‌တော်မူသည်။

Creients! Si contraieu un deute per un termini determinat, poseu-ho per escrit que un escriva prengui fidel nota en la vostra presencia, sense refusar-se a escriure com Al·la li doni a entendre. Que escrigui. Que el deutor dicti en el temor d'Al·la, el seu Senyor, i que no dedueixi gens. I si el deutor fos neci, feble o incapac de dictar, que dicti el seu procurador amb fidelitat. Crideu, perque serveixin de testimonis, a dues dels vostres homes; si no els hi ha, trieu a un home i a dues dones d'entre qui us plaguin com testimonis, de tal manera que si una erra, l'altra resolgui el seu error. Que els testimonis no se sostreguin quan se'ls cridi. Que no us repugni subscriure un deute, sigui petita o gran, precisant el seu venciment. Aixo es mes equitatiu davant Al·la, es mes correcte per al testimoniatge i dona menys lloc a dubtes. Tret que es tracti d'una operacio conclosa entre vosaltres sense intermediaris; llavors, no hi ha inconvenient que no ho poseu per escrit. Pero preneu testimonis quan us vengueu quelcom! I que no es molesti al escribano ni al testimoni! Si ho feu, cometreu una iniquitat. Temeu a Al·la! Al·la us instruix. Al·la es omniscient

Creients! Si contraieu un deute per un termini determinat, poseu-ho per escrit que un escrivà prengui fidel nota en la vostra presència, sense refusar-se a escriure com Al·là li doni a entendre. Que escrigui. Que el deutor dicti en el temor d'Al·là, el seu Senyor, i que no dedueixi gens. I si el deutor fos neci, feble o incapaç de dictar, que dicti el seu procurador amb fidelitat. Crideu, perquè serveixin de testimonis, a dues dels vostres homes; si no els hi ha, trieu a un home i a dues dones d'entre qui us plaguin com testimonis, de tal manera que si una erra, l'altra resolgui el seu error. Que els testimonis no se sostreguin quan se'ls cridi. Que no us repugni subscriure un deute, sigui petita o gran, precisant el seu venciment. Això és més equitatiu davant Al·là, és més correcte per al testimoniatge i dóna menys lloc a dubtes. Tret que es tracti d'una operació conclosa entre vosaltres sense intermediaris; llavors, no hi ha inconvenient que no ho poseu per escrit. Però preneu testimonis quan us vengueu quelcom! I que no es molesti al escribano ni al testimoni! Si ho feu, cometreu una iniquitat. Temeu a Al·là! Al·là us instruïx. Al·là és omniscient

oh inu anthu okhulupirira! Pamene mukongola ngongole yoperekedwa panthawi yomwe mwagwirizana, lembani pena pake. Mlembi alembe zonse mwachilungamo. Ndipo iye asakane kulemba monga mmene Mulungu wamuphunzitsira, motero alembe. Ndipo mulekeni wokongolakutianenezotizilembedwendipoayenerakuopa Mulungu Ambuye wake ndipo iye asabise mangawa ena aliwonse amene ali nawo. Koma ngati munthu wokongolayo ndi wozerezeka kapena wofoka kapena amene sangathe kuyankhula, muloleni m’bale wake kuti ayankhule m’malo mwa iye komatu mwachilungamo. Ndipo itanani amuna awiri amene ali pakati panu kuti akhale mboni. Ndipo ngati anthu amuna sangathe kupezeka, funani mwamuna mmodzi ndi akazi awiri amene mungavomereze kukhala mboni, kuti achitire umboni; kuti ngati wina wa iwo alakwa, wina adzakumbutse mnzake. Ndipo mboni zisamakane kupereka umboni ngati ziitanidwa kutero. Kotero musatope kulemba ngongole zanu kaya ndi yaing’ono kapena yaikulu, ndipo mulembenso tsiku lodzabwezedwa ngongoleyi. Ichi ndicho chilungamo pamaso pa Mulungu, ndipo zimakhala dongosolo pofuna kutsimikiza ndiponso ndi njira yabwino kuti musakaike kupatula ngati zimene zili kugulitsidwa ndi zinthu zopezeka mwa mwayi ndipo ndi zoti zigulitsidwe msangamsanga, si mlandu ngati inu simulemba. Koma onetsetsani kuti pali mboni pamene muli kugulitsana wina ndi mnzake. Ndipo pasakhale vuto kwa mlembi kapena wochitira umboni koma ngati mutero mudzalakwa. Motero opani Mulungu chifukwa amakuphunzitsani inu. Ndipo Mulungu amadziwa chinthu china chilichonse

“E inu amene mwakhulupirira! Mukamakongozana ngongole kwa nyengo yodziwika ilembeni. Ndipo mlembi pakati panu alembe mwachilungamo; ndipo mlembi asakane kulemba monga momwe Allah wamphunzitsira; choncho alembe. Ndipo alakatule (mawu olembedwawo ndi wokongolayo) yemwe ngongole ili pa iye. Nayenso aope Allah, Mbuye wake, ndipo asapungule chilichonse m’menemo (m’ngongole). Ndipo ngati wokongola ndiozelezeka kapena wofooka, kapena iye mwini sangathe kulembetsa (momveka), choncho amulembetsere myang’aniri (wakili) wake (yemwe akuyang’anira zinthu zake) mwachilungamo. Ndipo funiraponi mboni ziwiri zochokera mwa anthu anu aamuna (asilamu). Koma ngati amuna awiri palibe, choncho apezeke mwamuna mmodzi ndi akazi awiri (kuti aikire umboniwo), amene mumavomereza kukhala mboni kuti ngati mmodzi mwa iwo (akazi awiriwo) angaiwale mmodzi wawo akumbutse winayo. Ndipo mboni zisakane zikaitanidwa. Ndiponso musanyozere kulemba (ngongoleyo) yaing’ono kapena yaikulu mpaka nyengo yake. Zimenezo (kulembako) ndibwino kwa Allah, ndipo ncholungama zedi kumbali yaumboni, ndiponso nchothandiza kuti musakhale ndi chipeneko. Koma akakhala malonda omwe ali pompo omwe mukupatsana pakati panu (tsintho) sikulakwa kwa inu kusawalemba. Koma funani mboni pamene mukugulitsana. Komatu asavutitsidwe mlembi ndiponso mboni. Ngati mutachita zimenezo (zoletsedwazo) kumeneko ndiko kutuluka (m’chilamulo cha Mulungu wanu), ndipo opani Allah, Allah akukuphunzitsani. Ndipo Allah Ngodziwa chilichonse

Xindao de renmen a! Nimen bici jian chengli dingqi jiedai de shihou, nimen yingdang xie yi zhang jie quan, qing yige hui xiezi de ren, binggong dai xie. Dai shu ren bude jujue, dang zunzhao zhenzhu suo jiao ta de fangfa er shuxie. You zhaiwu zhe koushou,(ta koushou shi), dang jingwei zhenzhu ──ta de zhu ──buyao jianshao zhai e yi sihao. Ruguo zhaiwu zhe shi yuchun de, huo lao ruo de, huo buneng qinzi koushou de, namo, jiao ta de jianhuren binggong di ti ta koushou. Nimen dang cong nimen de nanren zhong yaoqing liang geren zuozheng; ruguo meiyou liang ge nanren, namo, cong nimen suo renke de zhengren zhong qing yige nanren he liang ge nuren zuozheng. Zhege nuren yiwang de shihou, nage nuren keyi tixing ta. Zhengren bei yaoqing de shihou, bude jujue. Wulun zhai e duogua, buke yanfan, dou yao xie zai jie

Xìndào de rénmen a! Nǐmen bǐcǐ jiān chénglì dìngqí jièdài de shíhòu, nǐmen yīngdāng xiě yī zhāng jiè quàn, qǐng yīgè huì xiězì de rén, bǐnggōng dài xiě. Dài shū rén bùdé jùjué, dāng zūnzhào zhēnzhǔ suǒ jiào tā de fāngfǎ ér shūxiě. Yóu zhàiwù zhě kǒushòu,(tā kǒushòu shí), dāng jìngwèi zhēnzhǔ ──tā de zhǔ ──bùyào jiǎnshǎo zhài é yī sīháo. Rúguǒ zhàiwù zhě shì yúchǔn de, huò lǎo ruò de, huò bùnéng qīnzì kǒushòu de, nàmò, jiào tā de jiānhùrén bǐnggōng dì tì tā kǒushòu. Nǐmen dāng cóng nǐmen de nánrén zhōng yāoqǐng liǎng gèrén zuòzhèng; rúguǒ méiyǒu liǎng gè nánrén, nàmò, cóng nǐmen suǒ rènkě de zhèngrén zhōng qǐng yīgè nánrén hé liǎng gè nǚrén zuòzhèng. Zhège nǚrén yíwàng de shíhòu, nàgè nǚrén kěyǐ tíxǐng tā. Zhèngrén bèi yāoqǐng de shíhòu, bùdé jùjué. Wúlùn zhài é duōguǎ, bùkě yànfán, dōu yào xiě zài jiè

信道的人们啊！你们彼此间成立定期借贷的时候，你们应当写一张借券，请一个会写字的人，秉公代写。代书人不得拒绝，当遵照真主所教他的方法而书写。由债务者口授，（他口授时），当敬畏真主──他的主──不要减少债额一丝毫。如果债务者是愚蠢的，或老弱的，或不能亲自口授的，那末，叫他的监护人秉公地替他口授。你们当从你们的男人中邀请两个人作证；如果没有两个男人，那末，从你们所认可的证人中请一个男人和两个女人作证。这个女人遗忘的时候，那个女人可以提醒她。证人被邀请的时候，不得拒绝。无论债额多寡，不可厌烦，都要写在借

Xinshimen a! Dang nimen bici jian dingli yi zhong dingqi de jiedai shi, nimen dang xie xia jieju, dang qing yi wei kuai xiezi zhe [daibi ren] wei nimen gongzheng shuxie. Daibi ren buke jujue, ying yi an la suo jiaoshou ta de fangfa shuxie. Suoyi, rang ta xie, you jiezhai ren koushu, ta [koushu shi] dang jingwei ta de zhu an la,[shuxie shi] buke jianshao zhai e zhong de renhe dongxi. Jiaru jiezhai ren yuben huo nuoruo huo buneng qinzi koushu, name, dang you ta de jianhuren gongzheng [ti ta] koushu, bingqie, dang cong nimen nanren zhong qing liang ge zhengren zuozheng. Jiaru meiyou liang ge [heshi de] nanren, name, ke cong nimen manyi de zhengren zhongxuan yige nanren he liang ge nuren zuozheng,[xuan liang ge nuren daiti yige nanren zuozheng de yuanyin shi] yibian ta lia zhong de yiren chucuo shi, ling yiren keyi tixing ta. Zhengren yingyao zuozheng, bude jujue. Wulun [zhai e] shi xiao shi da, nimen dou ying buyanqifan de xie zai jieju li, bing xie ming changhuan riqi. Zai an la kan lai, zhe shi zui gongzheng de, zui yi zuozheng de, zui yi bimian nimen zhi jian hu yi de. Dan nimen bici jian jinxing de xiankuan jiaoyi, jishi nimen meiyou xie xia ziju, dui nimen yeshi wu zui de. Nimen qianding shangye qiyue shi, dang qing ren zuozheng. Buyao rang daibi ren he zuozheng ren shou shanghai. Jiaru nimen zuole [ru shanghai tamen], dui nimen que shi youzui de. Nimen dang jingwei an la. An la jiaoshou nimen, an la que shi quanzhi wanshi wanwu de.

Xìnshìmen a! Dāng nǐmen bǐcǐ jiān dìnglì yī zhǒng dìngqí de jièdài shí, nǐmen dāng xiě xià jièjù, dāng qǐng yī wèi kuài xiězì zhě [dàibǐ rén] wèi nǐmen gōngzhèng shūxiě. Dàibǐ rén bùkě jùjué, yīng yī ān lā suǒ jiàoshòu tā de fāngfǎ shūxiě. Suǒyǐ, ràng tā xiě, yóu jièzhài rén kǒushù, tā [kǒushù shí] dāng jìngwèi tā de zhǔ ān lā,[shūxiě shí] bùkě jiǎnshǎo zhài é zhōng de rènhé dōngxī. Jiǎrú jièzhài rén yúbèn huò nuòruò huò bùnéng qīnzì kǒushù, nàme, dāng yóu tā de jiānhùrén gōngzhèng [tì tā] kǒushù, bìngqiě, dāng cóng nǐmen nánrén zhōng qǐng liǎng gè zhèngrén zuòzhèng. Jiǎrú méiyǒu liǎng gè [héshì de] nánrén, nàme, kě cóng nǐmen mǎnyì de zhèngrén zhòngxuǎn yīgè nánrén hé liǎng gè nǚrén zuòzhèng,[xuǎn liǎng gè nǚrén dàitì yīgè nánrén zuòzhèng de yuányīn shì] yǐbiàn tā liǎ zhōng de yīrén chūcuò shí, lìng yīrén kěyǐ tíxǐng tā. Zhèngrén yìngyāo zuòzhèng, bùdé jùjué. Wúlùn [zhài é] shì xiǎo shì dà, nǐmen dōu yìng bùyànqífán de xiě zài jièjù lǐ, bìng xiě míng chánghuán rìqí. Zài ān lā kàn lái, zhè shì zuì gōngzhèng de, zuì yì zuòzhèng de, zuì yì bìmiǎn nǐmen zhī jiān hù yí de. Dàn nǐmen bǐcǐ jiān jìnxíng de xiànkuǎn jiāoyì, jíshǐ nǐmen méiyǒu xiě xià zìjù, duì nǐmen yěshì wú zuì de. Nǐmen qiāndìng shāngyè qìyuē shí, dāng qǐng rén zuòzhèng. Bùyào ràng dàibǐ rén hé zuòzhèng rén shòu shānghài. Jiǎrú nǐmen zuòle [rú shānghài tāmen], duì nǐmen què shì yǒuzuì de. Nǐmen dāng jìngwèi ān lā. Ān lā jiàoshòu nǐmen, ān lā què shì quánzhī wànshì wànwù de.

信士们啊！当你们彼此间订立一种定期的借贷时，你们当写下借据，当请一位会写字者[代笔人]为你们公正书写。代笔人不可拒绝，应依安拉所教授他的方法书写。所以，让他写，由借债人口述，他[口述时]当敬畏他的主安拉，[书写时]不可减少债额中的任何东西。假如借债人愚笨或懦弱或不能亲自口述，那么，当由他的监护人公正[替他]口述，并且，当从你们男人中请两个证人作证。假如没有两个[合适的]男人，那么，可从你们满意的证人中选一个男人和两个女人作证，[选两个女人代替一个男人作证的原因是]以便她俩中的一人出错时，另一人可以提醒她。证人应邀作证，不得拒绝。无论[债额]是小是大，你们都应不厌其烦地写在借据里，并写明偿还日期。在安拉看来，这是最公正的，最易作证的，最易避免你们之间互疑的。但你们彼此间进行的现款交易，即使你们没有写下字据，对你们也是无罪的。你们签订商业契约时，当请人作证。不要让代笔人和作证人受伤害。假如你们做了[如伤害他们]，对你们确是有罪的。你们当敬畏安拉。安拉教授你们，安拉确是全知万事万物的。

Xindao de renmen a! Nimen bici jian chengli dingqi jiedai de shihou, nimen yingdang xie yi zhang jie juan, qing yige hui xiezi de ren, binggong dai xie. Dai shu ren bude jujue, dang zunzhao an la suo jiao ta de fangfa er shuxie. You zhaiwu zhe koushou,(ta koushou shi), dang jingwei an la——ta de zhu——buyao jianshao zhai e yi sihao. Ruguo zhaiwu zhe shi yuchun de, huo lao ruo de, huo buneng qinzi koushou de, name, jiao ta de jianhuren binggong di ti ta koushou. Nimen dang cong nimen de nanren zhong yaoqing liang geren zuozheng; ruguo meiyou liang ge nanren, name, cong nimen suo renke de zhengren zhong qing yige nanren he liang ge nuren zuozheng. Zhege nuren yiwang de shihou, nage nuren keyi tixing ta. Zhengren bei yaoqing de shihou, bude jujue. Wulun zhai e duogua, buke yanfan, dou yao xie zai jie quan shang, bing xie ming changhuan de riqi. Zai an la kan lai, zhe shi zui gongping de, zui yi zuozheng de, zui ke qu yi de. Dan nimen bici jian de jiaoyi, sui bu xie maimai qiyue, duiyu nimen shi hao wu zuiguo de. Nimen chengli shangye qiyue de shihou, yi qing zuozheng ren, dui dai shu zhe he zuozheng zhe, bude jiayi fanghai; fouze, jiushi nimen fanzui. Nimen yingdang jingwei an la, an la jiaohui nimen, an la shi quanzhi wanwu de

Xìndào de rénmen a! Nǐmen bǐcǐ jiān chénglì dìngqí jièdài de shíhòu, nǐmen yīngdāng xiě yī zhāng jiè juàn, qǐng yīgè huì xiězì de rén, bǐnggōng dài xiě. Dài shū rén bùdé jùjué, dāng zūnzhào ān lā suǒ jiào tā de fāngfǎ ér shūxiě. Yóu zhàiwù zhě kǒushòu,(tā kǒushòu shí), dāng jìngwèi ān lā——tā de zhǔ——bùyào jiǎnshǎo zhài é yī sīháo. Rúguǒ zhàiwù zhě shì yúchǔn de, huò lǎo ruò de, huò bùnéng qīnzì kǒushòu de, nàme, jiào tā de jiānhùrén bǐnggōng dì tì tā kǒushòu. Nǐmen dāng cóng nǐmen de nánrén zhōng yāoqǐng liǎng gèrén zuòzhèng; rúguǒ méiyǒu liǎng gè nánrén, nàme, cóng nǐmen suǒ rènkě de zhèngrén zhōng qǐng yīgè nánrén hé liǎng gè nǚrén zuòzhèng. Zhège nǚrén yíwàng de shíhòu, nàgè nǚrén kěyǐ tíxǐng tā. Zhèngrén bèi yāoqǐng de shíhòu, bùdé jùjué. Wúlùn zhài é duōguǎ, bùkě yànfán, dōu yào xiě zài jiè quàn shàng, bìng xiě míng chánghuán de rìqí. Zài ān lā kàn lái, zhè shì zuì gōngpíng de, zuì yì zuòzhèng de, zuì kě qū yí de. Dàn nǐmen bǐcǐ jiān de jiāoyì, suī bù xiě mǎimài qìyuē, duìyú nǐmen shì háo wú zuìguo de. Nǐmen chénglì shāngyè qìyuē de shíhòu, yí qǐng zuòzhèng rén, duì dài shū zhě hé zuòzhèng zhě, bùdé jiāyǐ fánghài; fǒuzé, jiùshì nǐmen fànzuì. Nǐmen yīngdāng jìngwèi ān lā, ān lā jiàohuì nǐmen, ān lā shì quánzhī wànwù de

信道的人们啊！你们彼此间成立定期借贷的时候，你们应当写一张借劵，请一个会写字的人 ，秉公代写。代书人不得拒绝，当遵照安拉所教他的方法而书写。由债务者口授，（他口授时），当敬畏安拉——他的主——不要减少债额一丝毫。如果债务者是愚蠢的，或老弱的，或不能亲自口授的，那么，叫他的监护人秉公地替他口授。你们当从你们的男人中邀请两个人作证；如果没有两个男人，那么，从你们所认可的证人中请一个男人和两个女人作证。这个女人遗忘的时候，那个女人可以提醒她。证人被邀请的时候，不得拒绝。无论债额多寡，不可厌烦，都要写在借券上，并写明偿还的日期。在安拉看来，这是最公平的，最易作证的，最可祛疑的。但你们彼此间的交易，虽不写买卖契约，对于你们是毫无罪过的。你们成立商业契约的时候，宜请作证人，对代书者和作证者，不得加以妨害；否则，就是你们犯罪。你们应当敬畏安拉，安拉教诲你们，安拉是全知万物的。

Xindao de renmen a! Nimen bici jian chengli dingqi jiedai de shihou, nimen yingdang xie yi zhang jie quan, qing yige hui xiezi de ren, binggong dai xie. Dai shu ren bude jujue, dang zunzhao zhenzhu suo jiao ta de fangfa er shuxie. You zhaiwu zhe koushou,(ta koushou shi), dang jingwei zhenzhu ──ta de zhu ──buyao jianshao zhai e yi sihao. Ruguo zhaiwu zhe shi yuchun de, huo lao ruo de, huo buneng qinzi koushou de, name, jiao ta de jianhuren binggong di ti ta koushou. Nimen dang cong nimen de nanren zhong yaoqing liang geren zuozheng; ruguo meiyou liang ge nanren, name, cong nimen suo renke de zhengren zhong qing yige nanren he liang ge nuren zuozheng. Zhege nuren yiwang de shihou, nage nuren keyi tixing ta. Zhengren bei yaoqing de shihou, bude jujue. Wulun zhai e duogua, bu ke yanfan, dou yao xie zai jie quan shang, bing xie ming changhuan de riqi. Zai zhenzhu kan lai, zhe shi zui gongping de, zui yi zuozheng de, zui ke qu yi de. Dan nimen bici jian de xiankuan jiaoyi, sui bu xie maimai qiyue, duiyu nimen shi hao wu zuiguo de. Nimen chengli shangye qiyue de shihou, yi qing zhengren, dui dai shu zhe he zuozheng zhe, bude jiayi fanghai; fouze, jiushi nimen fanzui. Nimen yingdang jingwei zhenzhu, zhenzhu jiaohui nimen, zhenzhu shi quanzhi wanwu de.§

Xìndào de rénmen a! Nǐmen bǐcǐ jiān chénglì dìngqí jièdài de shíhòu, nǐmen yīngdāng xiě yī zhāng jiè quàn, qǐng yīgè huì xiězì de rén, bǐnggōng dài xiě. Dài shū rén bùdé jùjué, dāng zūnzhào zhēnzhǔ suǒ jiào tā de fāngfǎ ér shūxiě. Yóu zhàiwù zhě kǒushòu,(tā kǒushòu shí), dāng jìngwèi zhēnzhǔ ──tā de zhǔ ──bùyào jiǎnshǎo zhài é yī sīháo. Rúguǒ zhàiwù zhě shì yúchǔn de, huò lǎo ruò de, huò bùnéng qīnzì kǒushòu de, nàme, jiào tā de jiānhùrén bǐnggōng dì tì tā kǒushòu. Nǐmen dāng cóng nǐmen de nánrén zhōng yāoqǐng liǎng gèrén zuòzhèng; rúguǒ méiyǒu liǎng gè nánrén, nàme, cóng nǐmen suǒ rènkě de zhèngrén zhōng qǐng yīgè nánrén hé liǎng gè nǚrén zuòzhèng. Zhège nǚrén yíwàng de shíhòu, nàgè nǚrén kěyǐ tíxǐng tā. Zhèngrén bèi yāoqǐng de shíhòu, bùdé jùjué. Wúlùn zhài é duōguǎ, bù kě yànfán, dōu yào xiě zài jiè quàn shàng, bìng xiě míng chánghuán de rìqí. Zài zhēnzhǔ kàn lái, zhè shì zuì gōngpíng de, zuì yì zuòzhèng de, zuì kě qū yí de. Dàn nǐmen bǐcǐ jiān de xiànkuǎn jiāoyì, suī bù xiě mǎimài qìyuē, duìyú nǐmen shì háo wú zuìguo de. Nǐmen chénglì shāngyè qìyuē de shíhòu, yí qǐng zhèngrén, duì dài shū zhě hé zuòzhèng zhě, bùdé jiāyǐ fánghài; fǒuzé, jiùshì nǐmen fànzuì. Nǐmen yīngdāng jìngwèi zhēnzhǔ, zhēnzhǔ jiàohuì nǐmen, zhēnzhǔ shì quánzhī wànwù de.§

信道的人们啊!你们彼此间成立定期借贷的时候， 你们应当写一张借券，请一个会写字的人，秉公代写。代 书人不得拒绝，当遵照真主所教他的方法而书写。由债务 者口授，(他口授时)，当敬畏真主──他的主──不要减 少债额一丝毫。如果债务者是愚蠢的，或老弱的，或不能 亲自口授的，那么，叫他的监护人秉公地替他口授。你们 当从你们的男人中邀请两个人作证；如果没有两个男人， 那么，从你们所认可的证人中请一个男人和两个女人作 证。这个女人遗忘的时候，那个女人可以提醒她。证人被 邀请的时候，不得拒绝。无论债额多寡，不可厌烦，都要 写在借券上，并写明偿还的日期。在真主看来，这是最公 平的，最易作证的，最可祛疑的。但你们彼此间的现款交 易，虽不写买卖契约，对于你们是毫无罪过的。你们成立 商业契约的时候，宜请证人，对代书者和作证者，不得加 以妨害;否则，就是你们犯罪。你们应当敬畏真主，真主 教诲你们，真主是全知万物的。§

Xindao de renmen a! Nimen bici jian chengli dingqi jiedai de shihou, nimen yingdang xie yi zhang jie quan, qing yige hui xie zi de ren, binggong dai xie. Daishu ren bude jujue, dang zunzhao zhen zhu suo jiao ta de fangfa er shuxie. You zhaiwu zhe koushou,(ta koushou shi), dang jingwei zhen zhu ──ta de zhu ──buyao jianshao zhai e yi sihao. Ruguo zhaiwu zhe shi yuchun de, huo lao ruo de, huo buneng qinzi koushou de, namo, jiao ta de jianhuren binggong di ti ta koushou. Nimen dang cong nimen de nanren zhong yaoqing liang ge ren zuo zheng; ruguo meiyou liang ge nanren, namo, cong nimen suo renke de zhengren zhong qing yige nanren he liang ge nuren zuo zheng. Zhege nuren yiwang de shihou, nage nuren keyi tixing ta. Zhengren bei yaoqing de shihou, bude jujue. Wulun zhai e duogua, bu ke yanfan

Xìndào de rénmen a! Nǐmen bǐcǐ jiān chénglì dìngqí jièdài de shíhòu, nǐmen yīngdāng xiě yī zhāng jiè quàn, qǐng yīgè huì xiě zì de rén, bǐnggōng dài xiě. Dàishū rén bùdé jùjué, dāng zūnzhào zhēn zhǔ suǒ jiào tā de fāngfǎ ér shūxiě. Yóu zhàiwù zhě kǒushòu,(tā kǒushòu shí), dāng jìngwèi zhēn zhǔ ──tā de zhǔ ──bùyào jiǎnshǎo zhài é yī sīháo. Rúguǒ zhàiwù zhě shì yúchǔn de, huò lǎo ruò de, huò bùnéng qīnzì kǒushòu de, nàmò, jiào tā de jiānhùrén bǐnggōng dì tì tā kǒushòu. Nǐmen dāng cóng nǐmen de nánrén zhōng yāoqǐng liǎng gè rén zuò zhèng; rúguǒ méiyǒu liǎng gè nánrén, nàmò, cóng nǐmen suǒ rènkě de zhèngrén zhōng qǐng yīgè nánrén hé liǎng gè nǚrén zuò zhèng. Zhège nǚrén yíwàng de shíhòu, nàgè nǚrén kěyǐ tíxǐng tā. Zhèngrén bèi yāoqǐng de shíhòu, bùdé jùjué. Wúlùn zhài é duōguǎ, bù kě yànfán

信道的人們啊！你們彼此間成立定期借貸的時候，你們應當寫一張借券，請一個會寫字的人，秉公代寫。代書人不得拒絕，當遵照真主所教他的方法而書寫。由債務者口授，（他口授時），當敬畏真主──他的主──不要減少債額一絲毫。如果債務者是愚蠢的，或老弱的，或不能親自口授的，那末，叫他的監護人秉公地替他口授。你們當從你們的男人中邀請兩個人作証；如果沒有兩個男人，那末，從你們所認可的証人中請一個男人和兩個女人作証。這個女人遺忘的時候，那個女人可以提醒她。証人被邀請的時候，不得拒絕。無論債額多寡，不可厭煩

O vi koji vjerujete! Kad dajete zajam do roka određenog, tad to zapisite. I neka zapise pisar između vas pravedno. I neka ne odbije pisar da zapise, kao sto ga je poucio Allah, ta neka pise. I neka diktira onaj na kojem je dug i neka se boji Allaha Gospodara svog i ne umanji od njega nista. Pa ako onaj na kojem je dug bude slabouman ili slab ili on ne moze da diktira, tad neka diktira staratelj njegov pravedno. I pozovite da svjedoce dva svjedoka između vasih ljudi. Pa ako ne bude dva covjeka, onda covjek i dvije zene od onog s kim budete zadovoljni kao svjedocima - da (ako) zaluta jedna od njih, nek jedna od njih podsjeti drugu. I neka ne odbiju svjedoci kad budu pozvani. I nek vam ne bude mrsko da to zapisete, malo ili veliko, do roka njegovog. To je pravednije kod Allaha i pravilnije za svjedocenje i najpodesnije da ne sumnjate; izuzev ako bude trgovine prisutne koju obrcete među sobom, tad vam nije grijeh da je ne pisete. I uzmite svjedoke kad trgujete, i neka se ne osteti pisar niti svjedok. A ako ucinite (stetu), pa uistinu, to je grijeh vas. I bojte se Allaha, a uci vas Allah. A Allah je o svakoj stvari Znalac

O vi koji vjerujete! Kad dajete zajam do roka određenog, tad to zapišite. I neka zapiše pisar između vas pravedno. I neka ne odbije pisar da zapiše, kao što ga je poučio Allah, ta neka piše. I neka diktira onaj na kojem je dug i neka se boji Allaha Gospodara svog i ne umanji od njega ništa. Pa ako onaj na kojem je dug bude slabouman ili slab ili on ne može da diktira, tad neka diktira staratelj njegov pravedno. I pozovite da svjedoče dva svjedoka između vaših ljudi. Pa ako ne bude dva čovjeka, onda čovjek i dvije žene od onog s kim budete zadovoljni kao svjedocima - da (ako) zaluta jedna od njih, nek jedna od njih podsjeti drugu. I neka ne odbiju svjedoci kad budu pozvani. I nek vam ne bude mrsko da to zapišete, malo ili veliko, do roka njegovog. To je pravednije kod Allaha i pravilnije za svjedočenje i najpodesnije da ne sumnjate; izuzev ako bude trgovine prisutne koju obrćete među sobom, tad vam nije grijeh da je ne pišete. I uzmite svjedoke kad trgujete, i neka se ne ošteti pisar niti svjedok. A ako učinite (štetu), pa uistinu, to je grijeh vaš. I bojte se Allaha, a uči vas Allah. A Allah je o svakoj stvari Znalac

Vy, kteri jste uverili, uvazali-li jste se v dluh na urcitou lhutu, poznamenejte to pisemne a necht sepise pisar spravedlive ujednani a tom mezi vami: a necht nezdraha se pisar tak uciniti, jak naucil jej Buh. Necht pise a necht diktuje mu dluznik: a necht boji se Boha, Pana sveho. a niceho nestrhne; a kdyby ten, jenz dluhuje, byl hloupy neb slaby a nebyl s to, aby diktoval sam, necht diktuje zastupce jeho spravedlive. A zavolejte z muzu svych dvou svedku a neni-li dvou muzu, tedy jednoho muze a dve zeny z tech, ktere uznate vhodnymi za svedky: aby, kdyby jedna z nich pozapomnela, druha mohla ji na to upamatovati. A svedkove nemaji zdrahati se svedciti, kdykoliv byli by predvolani. Neprezirejte nikdy poznamenati pujcku pisemne, at mala jest ci velka, s udanim lhuty splatnosti: zpusob tento spravedlivejsim jest u Boha, prihodnejsim pro svedectvi a jistejsim pro predejiti vsem pochybnostem. Vyjma pripadu, kdy zbozi lezi pred vami a muzete predavati si je z ruky do ruky: nebudete miti viny, kdyz o tom niceho nepoznamenate pisemne. A berte si svedky k obchodum svym a neublizujte ani pisari, ani svedkovi: ucinite-li tak, dopoustite se tim zleho cinu. Bojte se Boha a Buh pouci vas, nebot Buh jest vsevedouci

Vy, kteří jste uvěřili, uvázali-li jste se v dluh na určitou lhůtu, poznamenejte to písemně a nechť sepíše písař spravedlivě ujednání a tom mezi vámi: a nechť nezdráhá se písař tak učiniti, jak naučil jej Bůh. Nechť píše a nechť diktuje mu dlužník: a nechť bojí se Boha, Pána svého. a ničeho nestrhne; a kdyby ten, jenž dluhuje, byl hloupý neb slabý a nebyl s to, aby diktoval sám, nechť diktuje zástupce jeho spravedlivě. A zavolejte z mužů svých dvou svědků a není-li dvou mužů, tedy jednoho muže a dvě ženy z těch, které uznáte vhodnými za svědky: aby, kdyby jedna z nich pozapomněla, druhá mohla ji na to upamatovati. A svědkové nemají zdráhati se svědčiti, kdykoliv byli by předvoláni. Nepřezírejte nikdy poznamenati půjčku písemně, ať malá jest či velká, s udáním lhůty splatnosti: způsob tento spravedlivějším jest u Boha, příhodnějším pro svědectví a jistějším pro předejití všem pochybnostem. Vyjma případu, kdy zboží leží před vámi a můžete předávati si je z ruky do ruky: nebudete míti viny, když o tom ničeho nepoznamenáte písemně. A béřte si svědky k obchodům svým a neubližujte ani písaři, ani svědkovi: učiníte-li tak, dopouštíte se tím zlého činu. Bojte se Boha a Bůh poučí vás, neboť Bůh jest vševědoucí

O ty verit when ty provadet pujcit kady doba ty spis to. Nestranny zakonik znicit styl! Nikoliv zakonik odmitnout zastavat tento doprava buh nauka! On styl i kdy dlunik prikaz obdobi. On slavit BUH svem Magnat nikdy napalit. Jestlie dlunik byl mentalne nezpusobily bezmocny ne prikaz svem hlidac prikaz equitably! 2 mu obsluhovat svedcit; jestlie ne 2 mu pak mu 2 ena ktereho potvrzeni byl prijatelny s uplne. Tim jestlie 1 ena sluset pokriveny dalsi upomenout ji! jsem upis svedcit svedcit when prijit na vyloucit co z ceho aby! Ne unaveny z styl detail nikoliv zaleitost e touit cas oplaceni! Tento jsem spravedlivy zpozorovat BUH zarucit zcela svedcit vypustit kady pochybovat ty mel! obchodni cinnost provadeni ty zastavat ochoten a trocha ne zaznamenat mel ti svedcit! nikoliv zakonik svedcit poskozeni svem doprava! Ty poskozeni ti to jsem wickedness svuj hlas. Ty slavit BUH BUH prosit ucit ty! BUH jsem VSEVEDOUCI

O ty verit when ty provádet pujcit kadý doba ty spis to. Nestranný zákoník znicit styl! Nikoliv zákoník odmítnout zastávat tento doprava buh nauka! On styl i kdy dluník príkaz období. On slavit BUH svém Magnát nikdy napálit. Jestlie dluník byl mentálne nezpusobilý bezmocný ne príkaz svém hlídac príkaz equitably! 2 mu obsluhovat svedcit; jestlie ne 2 mu pak mu 2 ena kterého potvrzení byl prijatelný s úplne. Tím jestlie 1 ena slušet pokrivený další upomenout jí! jsem úpis svedcit svedcit when prijít na vyloucit co z ceho aby! Ne unavený z styl detail nikoliv záleitost e touit cas oplacení! Tento jsem spravedlivý zpozorovat BUH zarucit zcela svedcit vypustit kadý pochybovat ty mel! obchodní cinnost provádení ty zastávat ochoten a trocha ne zaznamenat mel ti svedcit! nikoliv zákoník svedcit poškození svém doprava! Ty poškození ti to jsem wickedness svuj hlas. Ty slavit BUH BUH prosit ucit ty! BUH jsem VŠEVEDOUCÍ

Vy, kteri verite, davate-li uver dluznikovi na lhutu stanovenou, zapiste to! Necht pisar to mezi vami sepise spravedlive, necht zadny pisar neodmitne to napsat tak, jak jej tomu Buh naucil, a necht zapisuje, zatimco mu bude dluznik diktovat, a necht boji se Boha, Pana sveho, a necht niceho z dluhu neubere! A jestlize dluznik je choromyslny ci slaby anebo nemuze sam diktovat, necht diktuje jeho porucnik, a to spravedlive! A zadejte svedectvi dvou svedku z muzu vasich, a nemate-li dva muze, pak vezmete jednoho muze a dve zeny z tech, ktere uznate za vhodne svedkyne; aby, kdyby jedna z nich se zmylila, druha ji mohla pripomenout. A necht se svedkove nezdrahaji, jsou-li prizvani. Nezanedbavejte zapsat dluh, at jiz je maly ci velky, az do lhuty jeho! A toto je u Boha spravedlivejsi a primejsi pro svedectvi a jistejsi pro potlaceni pochybnosti, pokud se ovsem nejedna o primy obchod mezi vami; tehdy neni pro vas hrichem, jestlize to nezapisete. A berte svedky, jestlize mezi sebou obchodujete, avsak neublizujte ani pisari, ani svedkovi. Jestlize tak ucinite, jest to hanebnost. A bojte se Boha, vzdyt Buh vas veru uci a vi o vsech vecech

Vy, kteří věříte, dáváte-li úvěr dlužníkovi na lhůtu stanovenou, zapište to! Nechť písař to mezi vámi sepíše spravedlivě, nechť žádný písař neodmítne to napsat tak, jak jej tomu Bůh naučil, a nechť zapisuje, zatímco mu bude dlužník diktovat, a nechť bojí se Boha, Pána svého, a nechť ničeho z dluhu neubere! A jestliže dlužník je choromyslný či slabý anebo nemůže sám diktovat, nechť diktuje jeho poručník, a to spravedlivě! A žádejte svědectví dvou svědků z mužů vašich, a nemáte-li dva muže, pak vezměte jednoho muže a dvě ženy z těch, které uznáte za vhodné svědkyně; aby, kdyby jedna z nich se zmýlila, druhá ji mohla připomenout. A nechť se svědkové nezdráhají, jsou-li přizváni. Nezanedbávejte zapsat dluh, ať již je malý či velký, až do lhůty jeho! A toto je u Boha spravedlivější a přímější pro svědectví a jistější pro potlačení pochybností, pokud se ovšem nejedná o přímý obchod mezi vámi; tehdy není pro vás hříchem, jestliže to nezapíšete. A berte svědky, jestliže mezi sebou obchodujete, avšak neubližujte ani písaři, ani svědkovi. Jestliže tak učiníte, jest to hanebnost. A bojte se Boha, vždyť Bůh vás věru učí a ví o všech věcech

Yaa yinim‟ ninvuɣu shεba ban ti Naawuni yεlimaŋli! Yi yi yɛn dihi taba samli hali ni saha shεli, tɔ! Yin sabmi ya li zali. Yaha! Chεli ya ka gbaŋŋmara sabi li yi sunsuuni ni aadalsi. Gbaŋŋmara maa mi di zaɣisi di sabbu kamani Naawuni ni baŋsi o li shεm, dinzuɣu o sabi mi li, ka ŋun yɛn di samli maa mi gba dihi o nuu, ka zo o Duuma (Naawuni), ka di booi shεli di puuni. Amaa! Samli ni doli so maa yi nyɛla ŋun ka o haŋkali ni, bee o nyɛla ninvuɣugbariŋ (kamani dorolana, bee niŋkurlim), bee o ku tooi gɔrila o yuli tɔ! Ŋun yɛn zani n-ti o (ka o deei samli maa) sabmi ni aadalsi. Yaha! Bom ya shɛhira diriba ayi ban nyɛ dobba. Bɛ mi yi pa dobba ayi, yin bom ya doo ni paɣaba ayi shɛba yi ni niŋ yɛdda ka bɛ be shɛhira diriba puuni. Di yi niŋ ka bɛ (paɣaba ayi maa) puuni yino ti yi tam, ka o kpee maa teegi o. Yaha! Shɛhira diriba maa di zaɣisi, di yi ti niŋ ka bɛ boli ba. Yi mi miri ya ka yi chɛ ka yi nyee nyɔni (samli maa) sabi zali, di yi pɔra mi bee di galsiya hali ni wokati shεli yi ni bɔri li. Dina n-nyɛ aadalsi din gari Naawuni sani, ka nyɛ din yɛn zali shɛhira (ka yi ku tam), ka lahi nyɛ din miri ka yɛn chε ka yi ku zilsi taba, naɣila di kuli nyɛla daabilim ka yi mali li n-lebgiri yi sunsuuni, dinzuɣu (di yi nyɛ lala), taali ka yi zuɣu yi yi bi sabi li. Yaha! Yi yi kɔhi binyɛra n-ti taba, yin bom ya shɛhira, bɛ mi di niŋ ŋun sabi maa mini shɛhiradira maa chuuta shɛli. Yi yi niŋ lala, tɔ! Achiika! Di nyɛla din kpeeiyi. Dinzuɣu zom ya Naawuni, ka Naawuni baŋsi ya. Yaha! Naawuni nyɛla Ŋun mi binshɛɣu kam

O I tror hvornår du bedriver lån nogen periode du skrive det. Upartiske scribe gøre skrivende! Ing scribe vægre opføre den tjeneste gud undervisninger! Han skrive mens debitoren dikterer vilkårene. Han observe GUD hans Lord aldrig snyde Dersom debitoren er mentally incapable hjælpeløse ikke diktere hans formynder diktere equitably! To mænd betjene vidner; dersom ikke to mænd derefter mand to kvinder hvis vidnesbyrd er akceptable til al. Dermed dersom ene kvinde bliver biased øvrig påminde hende! Er forpligtelsen vidnerne vidne hvornår benævnede upon gøre så! Ikke trætte af skrive detaljerne nej substans hvordan længes tid tilbagebetaling! Den er equitable seværdighed GUD assures godt bevidne eliminerer nogen tvivl I have! branche transaktioner du execute på den plet ikke registreres have dem bevidnede! Nej scribe bevidne harmed hans tjenester! Du harm dem det være wickedness Deres rolle. Du observe GUD GUD ville undervise I! GUD ER ALVIDENDE

O, gij die gelooft, wanneer gij van elkander leent voor een vastgestelde periode, schrijft het dan op. Laat een schrijver het naar waarheid in uw bijzijn optekenen en geen schrijver moet weigeren, te schrijven, zoals Allah hem heeft onderwezen; laat hem daarom schrijven en laat de schuldenaar dicteren en hij moet Allah, zijn Heer vrezen en niets daaraan afdoen. Maar, indien de schuldenaar weinig verstand heeft, of zwak is, of zelf niet kan dicteren, laat dan zijn zaakwaarnemer eerlijk dicteren. En roept van onder uw mannen twee getuigen en als er geen twee mannen zijn, dan één man en twee vrouwen van degenen, die u als getuigen aanstaan, zodat, wanneer één der twee vrouwen zich zou vergissen, de ene de andere indachtig moge maken. En de getuigen mogen niet weigeren, wanneer zij worden gedaagd. En wordt het schrijven niet moe, of het weinig of veel zij, betreffende de vervaltijd. Dit is in Allah's ogen eerder rechtvaardig, het maakt het getuigenis zekerder en weerhoudt u van twijfel. Maar wanneer het contante handel is, die gij onderling drijft, zal het geen blaam voor u zijn, als gij het niet neerschrijft. En hebt getuigen, wanneer gij aan elkander verkoopt en de schrijver en de getuigen mag geen leed worden aangedaan. En indien gij zulks doet, zal het zeker overtreding van u zijn. Vreest Allah. Allah schenkt u kennis en Allah weet alle dingen goed

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هرگاه با یکدیگر معامله دَین تا میعاد مقرر (معلوم) کردید پس آن را بنویسید، و باید نویسنده عادل و با انصاف در میان شما بنویسد، و نویسنده نباید از نوشتن آن، طوری که الله به او آموخته است ابا ورزد، پس باید بنویسید، و کسی که به ذمه او حق (دَین) است باید بنویسد و املاء کند، و از پروردگارش بترسد، و چیزی از دَین (مردم) را کم نکند، پس اگر کسی که بر ذمه او حق (دَین) است بی‌عقل یا ضعیف یا ناتوان یا نمی‌توانست املا کند، پس باید ولی او به عدل املاء کند، و دو شاهد از مردانتان گواه بگیرید، و اگر دو مرد نبودند پس یک مرد و دو زن از شاهدانی که می‌پسندید (گواه بگیرید)، تا اگر یکی از آن دو (زن) فراموش کرد دیگری به او یادآوری کند. و وقتی گواهان برای گواهی دادن طلب شوند نباید ابا ورزند، و از اینکه دَین را (خواه کم باشد یا بسیار) تا مدت مقرر آن بنویسید خسته نشوید، این (نوشتن) نزد الله به عدالت نزدیکتر است، و هم سبب محکم داشتن گواهی است، و هم برای آنکه (در مقدار دَین) شک نکنید، مگر این که معامله نقدی باشد که در میان خود دست به دست می‌کنید، پس بر شما گناهی نیست در این که نوشته نکنید، و وقتی قصد خرید و فروش کردید گواه بگیرید، و نباید نویسنده و گواه ضررمند شوند، و اگر )چنین( کردید (به یکی از ایشان ضرر رسانیدید) پس يقينا از فرمان الله سرباز زدید )و ضرر آن به شما می‌رسد)، و از الله بترسید و الله به شما (دین تان را) می‌آموزد، و الله به هر چیزی دانا است

އޭ إيمان ވެއްޖެ މީސްތަކުންނޭވެ! ކަނޑައެޅި އެނގިގެންވާ مدة އަކަށް، ތިޔަބައިމީހުން ދަރަންޏެއްގެ معاملة އެއް ކޮށްފިނަމަ، ފަހެ، އެ ދަރަންޏެއް ތިޔަބައިމީހުން ލިޔާށެވެ! އަދި، ތިޔަބައިމީހުންގެ މެދުގައި ލިޔާ މީހަކު عدل ވެރި ކަމާއެކު (އުނި އިތުރު ކުރުމެއް ނެތި، އެއުރެން އެއްބަސްވީގޮތަށް، އެ ދަރަނީގެ ލިޔުން) ލިޔާހުށި ކަމެވެ! ލިޔާ މީހަކު (ކިބައިން ލިޔެދިނުމަށް އެދިއްޖެނަމަ) އޭނާއަށް، اللَّه ލިޔަން އުނގަންނައިދެއްވި ފަދައިން ލިޔެދިނުމުން، އޭނާ منع ވެ ނުގަންނަހުށި ކަމެވެ! ފަހެ، އޭނާ ލިޔާހުށި ކަމެވެ! އަދި، އެމީހެއްގެ މައްޗަށް حق އޮތް މީހާ (އެބަހީ: ދަރަނިވެރިޔާ ލިޔަންވީ އެއްޗެއް ލިޔާ މީހާއަށް) ކިޔައިދޭހުށިކަމެވެ! އަދި، އޭނާގެ ވެރިރަސްކަލާނގެ ކަމުގައިވާ اللَّه އަށް، އޭނާ تقوى ވެރި ވާހުށިކަމެވެ! އަދި، އެއިން އެއްވެސް އެއްޗެއް އުނި ނުކުރާ ހުށިކަމެވެ! ފަހެ، އެމީހެއްގެ މައްޗަށް حق އޮތް މީހާއީ (އެބަހީ: ދަރަނިވެރިޔާއީ) ދޯދިޔާ މީހަކު ކަމުގައިވާނަމަ (އެބަހީ: ވިޔާނުދާ خرد ކޮށް إسراف ކޮށްއުޅޭ، އުޅުންގޯސް މީހަކު ކަމުގައިވާނަމަ) ނުވަތަ (ދަރަނިވެރިޔާއީ) ނިކަމެއްޗެއް ކަމުގައިވާނަމަ، (އެބަހީ: ކުޑަކުއްޖަކު، ނުވަތަ މޮޔައަކުފަދަ މީހަކު ކަމުގައިވާނަމަ) ނުވަތަ (ދަރަނިވެރިޔާއީ) އޭނާ އަމިއްލައަށް ކިޔައިދޭން ކުޅަދާނަކަން ލިބިގެންނުވާ މީހަކު ކަމުގައިވާނަމަ، ފަހެ، عدل ވެރިކަމާއެކު އޭނާގެ ولى ވެރިޔާ (އެ ދަރަނި ލިޔުމަށް) ކިޔައިދޭ ހުށިކަމެވެ! އަދި، (މިފަދަ ކަންކަމުގައި) ތިޔަބައިމީހުންގެ ފިރިހެނުންގެ ތެރެއިން ދެހެކިން ތިޔަބައިމީހުން ހެކިކުރާށެވެ! އެ ދެ ހެކިންނަކީ، ދެފިރިހެނުން ކަމުގައި ނުވިނަމަ ފަހެ، ހެކިންކުރެ ތިޔަބައިމީހުން ރުހޭ މީހުންގެ ތެރެއިން (އެބަހީ: عدل ވެރި مسلم ންގެ ތެރެއިން) ފިރިހެނަކާއި ދެ އަންހެނުންނެވެ. (އެއީ) އެ ދެ އަންހެނުންކުރެ އެކަކަށް (ހަނދާންނެތިވެ) މަގުއޮޅިދާނެ ކަމަށްޓަކައެވެ. ދެން، އެހިނދު އެ ދެ އަންހެނުންކުރެ އެކަކަށް، އަނެކަކު (އެކަން) ހަނދާންކޮށް ދިނުމަށްޓަކައެވެ. އަދި، ހެކިންނަށް ގޮވައިލައިފި ހިނދަކު އެއުރެން (އެކަމުން) މަނާވެ ނުގަންނަހުށިކަމެވެ! އަދި (އެ ދަރަނި) ކުޑަކަމުގައިވިޔަސް، ނުވަތަ ބޮޑު ކަމުގައިވިޔަސް އެ ދަރަނީގެ مدة އާ ހަމަޔަށް ލިޔުމަށް، ތިޔަބައިމީހުން ފޫހިނުވާށެވެ! އެގޮތަށް ލިޔުން، اللَّه ގެ حضرة ގައި عدل ވެރިކަން ބޮޑެވެ. އަދި، ހެކި ދިނުމަށް ސީދާކަން ބޮޑެވެ. އަދި، ތިޔަބައިމީހުންނަށް شك ނުވުން ގާތްކަން ބޮޑުވެސްމެއެވެ. ތިޔަބައިމީހުންގެ މެދުގައި، ވަގުތުން ހިންގާ ވިޔަފާރިއެއް ކަމުގައި ވުމުން މެނުވީއެވެ. ފަހެ، ތިޔަބައިމީހުން އެ ވިޔަފާރި ނުލިޔުމުގައި ތިޔަބައިމީހުންގެ މައްޗަކަށް ކުށެއް ނެތެވެ. އަދި، ތިޔަބައިމީހުން ވިޔަފާރިއެއް ކޮށްފިނަމަ، ތިޔަބައިމީހުން ހެކިކުރާށެވެ! އަދި، ލިޔާ މީހާއާއި ހެކިދޭ މީހާ (ދަރަނިވެރިޔާއަށާއި ދަރަނިދޭ މީހާއަށް) ގެއްލުންނުދޭހުށި ކަމެވެ! (ނުވަތަ، އެ ދެ މީހުންނަށްވެސް ގެއްލުމެއް ލިބިގެން ނުވާހުށްޓެވެ.) ތިޔަބައިމީހުން (ނަށް ނަހީކުރެއްވި ކަންތައް) ކުރާނަމަ، ފަހެ، ހަމަކަށަވަރުން، އެއީ، ތިޔަބައިމީހުންގެ ކިބައިގައިވާ (ނުކިޔަމަންތެރި) فاسق ކަމެކެވެ. ތިޔަބައިމީހުން، اللَّه އަށް تقوى ވެރިވާށެވެ! اللَّه، ތިޔަބައިމީހުންނަށް އުނގަންނައިދެއްވާނެއެވެ. اللَّه އީ، ކޮންމެކަމެއް މޮޅަށް ދެނެވޮޑިގެންވާ ރަސްކަލާނގެއެވެ

Jullie die geloven! Wanneer jullie met elkaar schuldverbintenissen aangaan tot een vastgestelde termijn, schrijft die dan op. Een schrijver moet het in jullie bijzijn correct opschrijven. Een schrijver mag niet weigeren te schrijven zoals God hem geleerd heeft; hij moet dus schrijven en hij die de verplichting aangaat moet dicteren. Hij moet God zijn Heer vrezen en niets eraan te kort doen. Als hij die de verplichting aangaat zwak van geest of lichaam is of niet in staat is zelf te dicteren, dan moet zijn zaakwaarnemer correct dicteren. En roept twee getuigen op uit het midden van jullie mannen. En als er geen twee mannen zijn, dan een man en twee vrouwen uit hen die jullie als getuigen aanvaarden, zodat als één van haar beiden zich vergist, de andere haar eraan kan herinneren. De getuigen moeten niet weigeren als zij worden opgeroepen. Verafschuwt niet het op te schrijven, of het klein is of groot, met zijn termijn. Dat is rechtmatiger bij God, juister voor het getuigenis en het bevordert dat jullie niet twijfelen. Alleen als het om aanwezige koopwaar gaat, die jullie onder elkaar uitwisselen, dan is het geen overtreding voor jullie als jullie het niet opschrijven. En neemt getuigen wanneer jullie met elkaar een koop afsluiten, maar laat schrijver noch getuige schade lijden. Als jullie dat doen dan is dat voor jullie een schande. Vreest God; God onderwijst jullie en God is alwetend

O geloovigen! indien gij bij eene schuld u voor een bepaalden tijd verbindt, doet het dan schriftelijk. Een schrijver schrijve dit nauwkeurig voor u neder. De schrijver schrijve alleen en niet anders dan zoo als het hem door God geleerd is. Laat hem schrijven zoo als de schuldenaar het hem voorzegt, naar waarheid; hij vreeze God zijnen Heer en vervalsche niets. Is echter de schuldenaar dwaas of zwak, of kan hij zelf niet voorzeggen, dan zegge zijn voogd naar waarheid, en neme twee mannen onder u tot getuigen. Kent gij geene twee mannen, neemt dan een man en twee vrouwen, van die welke u geschikt voorkomen, tot getuigen; indien zich eene dezer (vrouwen) vergist, kan de andere haar helpen. De getuigen mogen niet weigeren, indien zij geroepen worden. Versmaadt het niet op te schrijven, hetzij een groote of kleine schuld, met het tijdstip van betaling. Dit zal rechtvaardiger zijn in het oog van God; het dient tot verzekering en neemt allen twijfel weg. Maar is het eene zaak, die gij dadelijk tusschen u beiden afmaakt, dan zal het geene zonde zijn indien gij niets opschrijft; maar neemt getuigen indien de een den ander iets verkoopt. Maar doe den schrijver noch den getuige geweld. Handelt gij echter anders, dan begaat gij eene zonde. Vreest God: hij zal u onderrichten; want hij weet alles

O jullie die geloven, wanneer jullie een lening afsluiten tot een vastgestelde tijd, legt deze dan schriftelijk vast, en laat een schrijver van onder jullie op rechtvaardige wijze schrijven en laat de schrijver niet weigeren te schriijven zoals Allah hem onderwees. Laat hem dus schrijven en laat degene die de schuld aangaat dicteren en laat hem Allah zijn heer vrezen en laat hem niets (van wat hij schuldig is) in mindering brengen. En in het geval dat degene die de schuld aangaat dwaas of zwak is, of niet in staat om zelf te dicteren, laat dan zijn verzorger waarheidsgetrouw dicteren. En laat twee getuigen van onder jullie mannen getuigen, en als er niet twee mannen zijn, dan een man en twee vrouwen die jullie als getuigen goedkeuren, zodat als één van hen zich vergist, de andere haar kan verbeteren. En laat de getuigen niet weigeren wanneer zij opgeroepen worden. Veronachtzaamt niet het op te schrijven, klein of groot, tot zijn vastgestelde tijd, dat is rechtvaardiger bij Allah, en oprechter als bewijs en (het) vermindert de twijfels. Behalve wanneer het een contante transactie betreft die jullie met elkaar regelen, er treft jullie dan geen verwijt wanneer jullie het niet opscrijven. Maar neemt getulgen wanneer jullie handel drijven. Laat noch de schrijver, noch de getuige benadeeld worden, wanneer jullie het (toch) doen: dan zou dat een zware zonde van jullie zijn. En vreest Allah, en het is Allah Die jullie onderwijst, en Allah is Alwatende over alle zaken

O, gij die gelooft, wanneer gij van elkander leent voor een vastgestelde periode, schrijft het dan op. Laat een schrijver het naar waarheid in uw bijzijn optekenen en geen schrijver moet weigeren, te schrijven, zoals Allah hem heeft onderwezen; laat hem daarom schrijven en laat de schuldenaar dicteren en hij moet Allah, zijn Heer vrezen en niets daaraan afdoen. Maar, indien de schuldenaar weinig verstand heeft, of zwak is, of zelf niet kan dicteren, laat dan zijn zaakwaarnemer eerlijk dicteren. En roept van onder uw mannen twee getuigen en als er geen twee mannen zijn, dan ��n man en twee vrouwen van degenen, die u als getuigen aanstaan, zodat, wanneer ��n der twee vrouwen zich zou vergissen, de ene de andere indachtig moge maken. En de getuigen mogen niet weigeren, wanneer zij worden gedaagd. En wordt het schrijven niet moe, of het weinig of veel zij, betreffende de vervaltijd. Dit is in Allah´s ogen eerder rechtvaardig, het maakt het getuigenis zekerder en weerhoudt u van twijfel. Maar wanneer het contante handel is, die gij onderling drijft, zal het geen blaam voor u zijn, als gij het niet neerschrijft. En hebt getuigen, wanneer gij aan elkander verkoopt en de schrijver en de getuigen mag geen leed worden aangedaan. En indien gij zulks doet, zal het zeker overtreding van u zijn. Vreest Allah. Allah schenkt u kennis en Allah weet alle dingen goed

You who believe, when you contract a debt for a stated term, put it down in writing: have a scribe write it down justly between you. No scribe should refuse to write: let him write as God has taught him, let the debtor dictate, and let him fear God, his Lord, and not diminish [the debt] at all. If the debtor is feeble-minded, weak, or unable to dictate, then let his guardian dictate justly. Call in two men as witnesses. If two men are not there, then call one man and two women out of those you approve as witnesses, so that if one of the two women should forget the other can remind her. Let the witnesses not refuse when they are summoned. Do not disdain to write the debt down, be it small or large, along with the time it falls due: this way is more equitable in God’s eyes, more reliable as testimony, and more likely to prevent doubts arising between you. But if the merchandise is there and you hand it over, there is no blame on you if you do not write it down. Have witnesses present whenever you trade with one another, and let no harm be done to either scribe or witness, for if you did cause them harm, it would be a crime on your part. Be mindful of God, and He will teach you: He has full knowledge of everything

O you who believe! When you contract a debt from one another for a fixed period, write it down. Let a scribe write it down between you in justice. A scribe shall not refuse to write it down as Allah has taught, so let the scribe write. Let him (debtor) dictate on whom is the liability fearing Allah, the Lord, and not diminish anything of what he owes. But if the debtor is of poor understanding, or weak, or is not capable to dictate for itself, then let its guardian dictate in justice. Call for 2 witnesses out of your own men. If 2 men are not available, then a man and 2 women, such as you agree as witnesses, so that if one of the 2 women errs, one of them (2 women) reminds other. The witnesses should not refuse when they are called (for evidence). Don’t become weary to write down your contract, small or large for its period. That is more just with Allah, more reliable for evidence, and more convenient to prevent doubts among yourselves, except when it is a present trade which you carry out among yourselves, and then there is no sin on you if you don’t write it down. But take witnesses when you trade with one another. Let neither scribe nor witness suffer any harm, and if you do (such harm), then it is wickedness on your part. So fear Allah and Allah teaches you. Allah is All-Knower of every thing

O ye who believe! When ye deal with each other, in transactions involving future obligations in a fixed period of time, reduce them to writing Let a scribe write down faithfully as between the parties: let not the scribe refuse to write: as Allah Has taught him, so let him write. Let him who incurs the liability dictate, but let him fear His Lord Allah, and not diminish aught of what he owes. If they party liable is mentally deficient, or weak, or unable Himself to dictate, Let his guardian dictate faithfully, and get two witnesses, out of your own men, and if there are not two men, then a man and two women, such as ye choose, for witnesses, so that if one of them errs, the other can remind her. The witnesses should not refuse when they are called on (For evidence). Disdain not to reduce to writing (your contract) for a future period, whether it be small or big: it is juster in the sight of Allah, More suitable as evidence, and more convenient to prevent doubts among yourselves but if it be a transaction which ye carry out on the spot among yourselves, there is no blame on you if ye reduce it not to writing. But take witness whenever ye make a commercial contract; and let neither scribe nor witness suffer harm. If ye do (such harm), it would be wickedness in you. So fear Allah; For it is Good that teaches you. And Allah is well acquainted with all things. If ye are on a journey, and cannot find a scribe, a pledge with possession (may serve the purpose). And if one of you deposits a thing on trust with another, let the trustee (faithfully) discharge his trust, and let him Fear his Lord conceal not evidence; for whoever conceals it, - his heart is tainted with sin. And Allah knoweth all that ye do

O ye who believe! when ye deal, one with anot her, in lending for a term named, write it down, and let a scribe write it down justly between you, and let not the scribe refuse to write according as Allah hath taught him. Let him write them, and let him who oweth dictate, and let him fear Allah, his Lord, and diminish not aught thereof. But if he who oweth be witless or infirm or unable himself to dictate, then let his guardian dictate justly. And call to witness two witnesses of your men, but if both be not men, then a man and two women of those ye agree upon as witnesses, so that if one of the twain err, the one thereof shall remind the other: and let not the witnesses refuse When they are called on And be not Weary of writing it down, be it small or big, with the term thereof. This is the most equitable in the sight of Allah and the most confirmatory of testimony and nearest that ye may not doubt, except when it be a ready merchandise that ye circulate between you, for then there Shall be no blame on you if ye write it not down. And call witnesses when ye bargain With one anot her; and let not the scribe eome to harm nor the witness; and if ye do, verily it will be wickedness in you. Fear Allah; and Allah teacheth you Knower; and Allah is of everything Knower

O Believers, when you contract a debt for a fixed; term, you should put it in writing. Let a scribe write with equity the document for the parties. The scribe whom Allah has given the gift of literacy should not refuse to write. Let him write and let the one under obligation (the debtor) dictate, and he should fear Allah, his Lord, and should not diminish from or add anything to the terms which have been settled. But if the borrower be of low understanding or weak or unable to dictate (for any reason), then let the guardian of his interests dictate it with equity. And let two men from among you bear witness to all such documents. But if two men be not available, there should be one man and two women to bear witness so that if one of the women forgets (anything), the other may remind her. The witnesses should be from among such people whom you approve of as witnesses. When the witnesses are asked to testify, they should not refuse to do so. Do not neglect to reduce to writing your transaction for a specified term, whether it be big or small. Allah considers this more just for you, for it facilitates the establishment of evidence and lessens doubts and suspicions. Of course, there is no harm if you do not put in writing the common transactions you conclude daily on the spot, but in case of commercial transactions you should have witnesses. The scribe and the witnesses should not be harassed: if you do so, you shall be guilty of sin. You should guard against the wrath of Allah; He gives you the knowledge of the right way for Allah has the knowledge of everything

O believers, when you negotiate a debt for a fixed term, draw up an agreement in writing, though better it would be to have a scribe write it faithfully down; and no scribe should refuse to write as God has taught him, and write what the borrower dictates, and have fear of God, his Lord, and not leave out a thing. If the borrower is deficient of mind or infirm, or unable to explain, let the guardian explain judiciously; and have two of your men to act as witnesses; but if two men are not available, then a man and two women you approve, so that in case one of them is confused the other may prompt her. When the witnesses are summoned they should not refuse (to come). But do not neglect to draw up a contract, big or small, with the time fixed for paying back the debt. This is more equitable in the eyes of God, and better as evidence and best for avoiding doubt. But if it is a deal about some merchandise requiring transaction face to face, there is no harm if no (contract is drawn up) in writing. Have witnesses to the deal, (and make sure) that the scribe or the witness is not harmed. If he is, it would surely be sinful on your part. And have fear of God, for God gives you knowledge, and God is aware of everything

You who have iman! when you take on a debt for a specified period, write it down. A writer should write it down between you justly. No writer should refuse to write; as Allah has taught him, so he should write. The one incurring the debt should dictate and should have taqwa of Allah his Lord and not reduce it in any way. If the person incurring the debt is incompetent or weak or unable to dictate, then his guardian should dictate for him justly. Two men among you should act as witnesses. But if there are not two men, then a man and two women with whom you are satisfied as witnesses; then if one of them forgets, the other can remind her. Witnesses should not refuse when they are called upon. Do not think it too trivial to write down, whether small or large, with the date that it falls due. Doing that is more just in Allah´s sight and more helpful when bearing witness and more likely to eliminate any doubt — unless it is an immediate transaction hand to hand, taken and given without delay. There is nothing wrong in your not writing that down. Call witnesses when you trade. Neither writer nor witness should be put under pressure. If you do that, it is deviancy on your part. Have taqwa of Allah and Allah will give you knowledge. Allah has knowledge of all things

O believers, when you contract a debt one upon another for a stated term, write it down, and let a writer write it down between you justly, and let not any writer refuse to write it down, as God has taught him; so let him write, and let the debtor dictate, and let him fear God his Lord and not diminish aught of it. And if the debtor be a fool, or weak, or unable to dictate himself, then let his guardian dictate justly. And call in to witness two witnesses, men; or if the two be not men, then one man and two women, such witnesses as you approve of, that if one of the two women errs the other will remind her; and let the witnesses not refuse, whenever they are summoned. And be not loth to write it down, whether it be small or great, with its term; that is more equitable in God's sight, more upright for testimony, and likelier that you will not be in doubt. Unless it be merchandise present that you give and take between you; then it shall be no fault in you if you do not write it down. And take witnesses when you are trafficking one with another. And let not either writer or witness be pressed; or if you do, that is ungodliness in you. And fear God; God teaches you, and God has knowledge of everything

O you who believe, when you deal with each other in transactions involving future obligations in a fixed period of time, put them in writing. Let a scribe write it down correctly for the parties involved, and the scribe should not refuse to write. God has taught him, so let him write. Let him who incurs the liability dictate, but let him fear his Lord and not omit any of what he owes. If the party liable is mentally deficient or weak, or unable to dictate, let his guardian dictate correctly. And get two witnesses from your men. If not two men, then a man and two women, of whom you agree to be witnesses, so that if one of the two errs, then one of the two can remind the other. And the witnesses should not refuse when they are called on. Do not refuse to reduce things to writing for a future period, whether it is small or large. This is more just in the sight of God, more suitable as evidence, and more convenient to prevent doubts among yourselves. But if it is a transaction which you carry out on the spot among yourselves, there is no blame on you if you do not reduce it to writing, but take witnesses whenever you make a commercial contract, and let neither scribe nor witness suffer harm. If you do, it would be wrong on your part. So be regardful of God, for it is God who teaches you, and God is well acquainted with all things

You who believe, when you borrow from each other for a limited period, then write it (to have a record). And let a writer write it (the loan details) between you in justice. A writer should not refuse to write as God taught him. So he shall write, and the borrower should dictate, and he should be cautious of God, his Master, and should not reduce (or eliminate) anything from it. And if the borrower is retarded or is a child or is unable to dictate, then his guardian should dictate in justice. And ask two witnesses from among your men to witness, and if there are not two men, then one man and two women from the witnesses who are acceptable to you, so if one of the two makes a mistake (or forgets) then the other one of the two may remind the other one. And the witnesses should not refuse (to testify) if they are called upon. And they should not be reluctant to write it no matter how small or large, along with its term. This is fairer in God’s view, and more upstanding for the testimony, and closer that you do not have doubts. Except if it is a face to face transaction that (the actual merchandise or money) changes hands between you, then there will be no blame on you if you do not write it. And take witness when you buy and sell. And the writer and the witness should not be harmed, and if you do (harm them) it is indeed disobedience on your part. And be cautious of God, and God teaches you (what to do). God knows everything

O you who have faith! When you contract a loan for a specified term, write it down. Let a writer write with honesty between you, and let not the writer refuse to write as Allah has taught him. So let him write, and let the one who incurs the debt dictate, and let him be wary of Allah, his Lord, and not diminish anything from it. But if the debtor be feeble-minded, or weak, or incapable of dictating himself, then let his guardian dictate with honesty, and take as witness two witnesses from your men, and if there are not two men, then a man and two women—from those whom you approve as witnesses—so that if one of the two defaults the other will remind her. The witnesses must not refuse when they are called, and do not consider it wearisome to write it down, whether it be a big or small sum, [as a loan lent] until its term. That is more just with Allah and more upright in respect to testimony, and the likeliest way to avoid doubt, unless it is an on-the-spot deal you transact between yourselves, in which case there is no sin upon you not to write it. Take witnesses when you make a deal, and let no harm be done to the writer or witness, and if you did that, it would be sinful of you. Be wary of Allah and Allah will teach you, and Allah has knowledge of all things

O you who have faith! When you contract a loan for a specified term, write it down. Let a writer write between you with honesty, and let not the writer refuse to write as Allah has taught him. So let him write, and let the one who incurs the debt dictate, and let him be wary of Allah, his Lord, and not diminish anything from it. But if the debtor be feeble-minded, or weak, or incapable of dictating himself, then let his guardian dictate with honesty, and take as witness two witnesses from your men, and if there are not two men, then a man and two women —from those whom you approve as witnesses— so that if one of the two defaults the other will remind her. The witnesses must not refuse when they are called, and do not consider it wearisome to write it down, whether it be a big or a small sum, [as being lent] until its term. That is more just with Allah and more upright in respect to testimony, and the likeliest way to avoid doubt, unless it is an on the spot deal you transact between yourselves, in which case there is no sin upon you not to write it. Take witnesses when you make a deal, and let no harm be done to writer or witness, and if you did that, it would be sinful of you. Be wary of Allah and Allah shall teach you, and Allah has knowledge of all things

O you who believe! When you contract a debt between you for a fixed term, record it in writing. Let a scribe write it down between you justly, and let no scribe refuse to write it down: as God has taught him (through the Qur’an and His Messenger), so let him write. And let the debtor dictate, and let him avoid disobeying God, his Lord (Who has created him and brought him up with mercy and grace) and curtail no part of it. If the debtor be weak of mind or body, or incapable of dictating, let his guardian dictate justly. And call upon two (Muslim) men among you as witnesses. If two men are not there, then let there be one man and two women, from among those of whom you approve as witnesses, that if either of the two women errs (through forgetfulness), the other may remind her. Let the witnesses not refuse when they are summoned (to give evidence). And (you, O scribes) be not loath to write down (the contract) whether it be small or great, with the term of the contract. Your doing so (O you who believe), is more equitable in the sight of God, more upright for testimony, and more likely that you will not be in doubt. If it be a matter of buying and selling concluded on the spot, then there will be no blame on you if you do not write it down; but do take witnesses when you settle commercial transactions with one another, and let no harm be done to either scribe or witness (nor let either of them act in a way to injure the parties). If you act (in a way to harm either party or the scribe and witnesses) indeed it will be transgression on your part. (Always) act in due reverence for God and try to attain piety. God teaches you (whatever you need in life and the way you must follow in every matter); God has full knowledge of everything

O you with hearts touched by the divine hand, if you become involved in a debt payable at a fixed date, be it a loan, item borrowed or bought on credit or a business transaction, then commit it to writing. A scribe shall formulate an agreement or contract mediating the parties with recourse to the general principles of Allah’s justice. No scribe shall refuse to fulfil this function as Allah imparted it; he simply writes and the debtor dictates and keeps Allah in mind, and the scribe shall not decrease any of the agreed amount. Should the debtor be of unsound mind, weak, or incapable of dictating, then his guardian should dictate according to equity and good conscience. And select two of your men to be formally present as witnesses to the transaction. And if two men are unavailable, then one man and two commendable women so that later, if one errs due to a memory lapse, lack of experience or a biological factor, then the other will remind her of the correct testimony. And those who were called upon to witness the transaction and were associated with the event must not refuse when they are called in for evidence in the future. And do not be disinclined to commit the debt, small or large, to writing. Sanctioned by Allah according to judicial principles, this is recourse to a credited testimony preventing doubt. This is mandatory unless it is business involving bartered merchandise or collective management at an immediate cash rate, then you are absolved if you do not commit it to writing. But when you dispose of merchandise to a buyer for price, then such transactions must be witnessed. And neither writer nor witness should be made to suffer, for if you harm them, you commit a sin that shall be transferred to you, and revere Allah; He teaches you and shows you through information or instruction; He is 'Alimun of all in all

O you people who have Believed! When you provide a loan for a fixed period of time do bring it into writing. And the scribe must write for you (two parties) faithfully with justice. And the scribe shall not avoid that he may put to writing as Allah has taught him (the act of writing) — he must write. And let him dictate on whom comes the liability (to pay back) and he must be obedient to Allah, his Nourisher-Sustainer. And he must not hide any thing from that (which he has to pay back). And if the one who has the liability (to repay is) mentally deficient or weak or if he has no capacity to dictate himself, then his heir or guardian would dictate faithfully in justice. And get two witnesses out of your men. And if two men are not available, then one man and two women out of those on whom you agree as witnesses. If one of those two females errs or forgets, then the 2nd of these women would remind her. And the witnesses shall not avoid or refuse when they are called (for evidence). And do not avoid for reducing it into writing, whether small in amount or large in sum, for the period fixed. This action of yours is more just in the sight of Allah and stronger as a piece of evidence and nearer in mahead of state you immune to falling in disputes or doubts — except if it is a ready trade which you finalise among yourselves on the spot. Then it is no blame on you if you do not write it down. And do have witness whenever you make commercial contract. And neither the scribe nor the witness be put to any harm. And if you committed (this), then it would be a wickedness on your part. And pay obedience to Allah. And Allah teaches you knowledge. And Allah is All-Aware with each and every thing

O those who believed! When you contracted a debt for a term—that which is determined—then, write it down. Let one who is a scribe write it down between you justly. One who is a scribe should not refuse to write it down as God taught him. So let him write down and let the debtor dictate. Let him be Godfearing of God, his Lord, and diminish not anything out of it. But if the debtor had been mentally deficient, or weak, or not able to dictate himself, then, let his protector dictate justly. And call two witnesses to bear witness from among your men. Or if there are not two men, then a man and two women, with whom you are well-pleased as witnesses, so that if one of them (f) goes astray, then, the other one of the two will remind her. And the witnesses will not refuse when they were called. And grow not weary that you write it down, be it small or great, with its term. That is more equitable with God and more upright for testimony, and likelier not to be in doubt unless it be a trade, that which is transferred at the time—to give and take among yourselves. Then, there is no blame on you if you not write it down. And call witnesses when you have a transaction. Let neither one who is a scribe nor witness be pressed. And if you accomplish that, then, it is, truly, disobedience on your part. So be Godfearing of God. And God teaches you. And God is Knowing of everything

Oh you who believe! When you contract a debt for a fixed term, reduce it to writing. Let a scribe record the terms in a fair manner. The scribe whom Allah has taught to write should not refuse to write. He should record (the transaction). The one who incurs the debt should spell out the terms. He should fear Allah and not omit anything. If the borrower lacks understanding, or is feeble (minded), or is otherwise unable to dictate, then his guardian should dictate (the conditions of the loan) in a fair manner. Call upon two of your men to act as witnesses (to the contract). Should two men not be available (to act as witnesses), then take one man and two women _ if one of them errs, the other would remind her _ that are acceptable to you as witnesses. The witnesses should not refuse if called upon to testify. Do not neglect to write down (all) the (specific) terms (and provisions) of the contract, be they small or big. That, according to Allah is a more reliable evidence, and more likely to dispel doubts (and suspicions). You bear no sin if you fail to record the on-the-spot exchange of goods for cash, that goes on between you (all the time). But, take witnesses when you enter into a commercial contract. Do not harass or harm the scribe or the witnesses. It would be wicked and immoral for you to do so. Fear Allah! (Of course) Allah teaches you (righteousness). Allah has full knowledge of every single thing

O ye who believe! if ye engage to one another in a debt for a stated time, then write it down, and let a scribe write it down between you faithfully; nor let a scribe refuse to write as God taught him, but let him write, and let him who owes dictate; but let him fear God his Lord, and not diminish therefrom aught; but if he who owes be a fool, or weak, or cannot dictate himself, then let his agent dictate faithfully, and let them call two witnesses out from amongst their men; or if there be not two men, then a man and two women, from those whom he chooses for witnesses, so that if one of the two should err, the second of the two may remind the other; and let not the witnesses refuse when they are summoned; and let them not tire of writing it, be it small or great, with its time of payment. That is more just in the sight of God, and more upright for testimony, and brings you nearer to not doubting. Unless, indeed, it be a ready-money transaction between you, which ye arrange between yourselves, then it is no crime against you that ye do not write it down; but bring witnesses to what ye sell one to another, and let not either scribe or witness come to harm, for if ye do it will be abomination in you; but fear God, for God teaches you, and God knows all things

O believers! When you deal with each other in lending for a fixed period of time, put it in writing. Let a scribe write it down with justice between the parties. The scribe, who is given the gift of literacy by Allah, should not refuse to write; he is under obligation to write. Let him who incurs the liability (debtor) dictate, fearing Allah his Lord and not diminishing anything from the settlement. If the borrower is mentally unsound or weak or is unable to dictate himself, let the guardian of his interests dictate for him with justice. Let two witnesses from among you bear witness to all such documents, if two men cannot be found, then one man and two women of your choice should bear witness, so that if one of the women forgets anything the other may remind her. The witnesses must not refuse when they are called upon to do so. You must not be averse to writing (your contract) for a future period, whether it is a small matter or big. This action is more just for you in the sight of Allah, because it facilitates the establishment of evidence and is the best way to remove all doubts; but if it is a common commercial transaction concluded on the spot among yourselves, there is no blame on you if you do not put it in writing. You should have witnesses when you make commercial transactions. Let no harm be done to the scribe or witnesses; and if you do so, you shall be guilty of transgression. Fear Allah; it is Allah that teaches you and Allah has knowledge of everything

O true believers, when ye bind yourselves one to the other in a debt for a certain time, write it down; and let a writer write between you according to justice, and let not the writer refuse writing according to what God hath taught him; but let him write, and let him who oweth the debt dictate, and let him fear God his Lord, and not diminish ought thereof. But if he who oweth the debt be foolish, or weak, or be not able to dictate himself, let his agent dictate according to equity; and call to witness two witnesses of your neighbouring men; but if there be not two men, let there be a man and two women of those whom ye shall choose for witnesses: If one of those women should mistake, the other of them will cause her to recollect. And the witnesses shall not refuse, whensoever they shall be called. And disdain not to write it down, be it a large debt, or be it a small one, until its time of payment: This will be more just in the sight of God, and more right for bearing witness, and more easy, that ye may not doubt. But if it be a present bargain which ye transact between your selves, it shall be no crime in you, if ye write it not down. And take witnesses when ye sell one to the other, and let no harm be done to the writer, nor to the witness; which if ye do, it will surely be injustice in you: And fear God, and God will instruct you, for God knoweth all things

O you who believe! If you contract a debt for a stated time, then write it down, and let a scribe faithfully record it in writing between you in equity; nor let a scribe refuse to write as Allah taught him, but let him write, and let him who owes dictate

O ye who believe! when ye contract a debt (payable) at a fixed date, write it down, and let the notary faithfully note between you: and let not the notary refuse to note, even as God hath taught him; but let him note it down, and let him who oweth the debt dictate, and let him fear God his Lord, and not diminish aught thereof. But if he who oweth the debt be foolish or weak, or be not able to dictate himself, let his friend dictate for him with fairness; and call to witness two witnesses of your people: but if there be not two men, let there be a man, and two women of those whom ye shall judge fit for witnesses: if the one of them should mistake, the other may cause her to recollect. And the witnesses shall not refuse, whenever they shall be summoned. And disdain not to put the debt in writing, be it large or small, with its time of payment: this will be more just for you in the sight of God, better suited for witnessing, and the best for avoiding doubt. But if the goods be there present, and ye pass them from hand to hand - then it shall be no fault in you not to write it down. And have witnesses when ye sell, and harm not writer or witness: it will be a crime in you to do this. But fear God and God will give you knowledge, for God hath knowledge of all things

You, you those who believed, if you indebted (each other) with a debt to a named/identified (specified) term/time, so write it, and (a) writer/one able to write should write between you with justice/equality , and awriter/one able to write does (should) not refuse/hate that to write as God taught/instructed him , so he should write (E). And whom the duty is on him (the borrower), should dictate (E) , and should fear and obey (E) God his lord, and does (should) not reduce/cheat from it a thing, so if whom the duty is on him (the borrower), was ignorant/foolish or weak, or that he is not able that to dictate he, so his guardian should dictate (E) with justice/equality and call a witness, two witnesses/testifiers from your men, so if they (B) are not two men, so a man and two women, from what/whom you accept/approve from the witnesses/testifiers that (E) one of them (B) be misguided, so she reminds the other (F). And the witnesses (should) not refuse/hate if as long as they are called , and do not be bored/tired that to write/dictate it small/little or big/great , to its term/time, that (is) more just/equitable at God, and more just/direct to the testimony/witnessing and nearer that you not be doubtful/suspicious, except that (it) be present commercial buying and selling , you run/manage it between you, so an offense/guilt/sin is not on you that you do not write/dictate it, and call a witness if you sold/traded (to each other). And no writer/one able to write nor honest witness (is to) be harmed, and if you make/do (that), so it is debauchery by/from you , and fear and obey God, and God teaches/instructs you , and God (is) with every thing knowledgeable

O Believers, when you contract a debt for a fixed; term, you should put it in writing. Let a scribe write with equity the document for the parties. The scribe whom Allah has given the gift of literacy should not refuse to write. Let him write and let the one under obligation (the debtor) dictate, and he should fear Allah, his Lord, and should not diminish from or add anything to the terms which have been settled. But if the borrower be of low understanding or weak or unable to dictate (for any reason), then let the guardian of his interests dictate it with equity. And let two men from among you bear witness to all such documents. But if two men be not available, there should be one man and two women to bear witness so that if one of the women forgets (anything), the other may remind her. The witnesses should be from among such people whom you approve of as witnesses. When the witnesses are asked to testify, they should not refuse to do so. Do not neglect to reduce to writing your transaction for a specified term, whether it be big or small. Allah considers this more just for you, for it facilitates the establishment of evidence and lessens doubts and suspicions. Of course, there is no harm if you do not put in writing the common transactions you conclude daily on the spot, but in case of commercial transactions you should have witnesses. The scribe and the witnesses should not be harassed: if you do so, you shall be guilty of sin. You should guard against the wrath of Allah; He gives you the knowledge of the right way for Allah has the knowledge of everything

O you who believe ! when you contract a loan for a fixed term then write it down and let a writer write it down between you with fairness and the writer should not refuse to write, as Allah has taught him so he shall write; and let him who owes the loan dictate and he should fear Allah, his Fosterer, and not reduce anything from it. And if he who owes the loan is of poor understanding or weak or unable to dictate it himself, then let his guardian dictate with fairness. And call in two witnesses from among your men, but if two men are not available then one man and two women from among those whom you choose as witnesses, so that if one (woman) errs, then the other (woman) may remind her. And the witnesses must not refuse when they are called. And do not be averse to writing down the (loan contract), whether the (amount) is small or large, along with its time (of payment); that is (an act of ) justice with Allah and (good for) the establishment of testimony and the nearest(way) for avoiding doubt (in future), except when it is ready merchandise which you transact among yourselves from hand to hand, then (in that case) there is no sin on you if you do not write it down, and have witnesses when you trade. And do not harm the writer or the witness, and if you do (so) then it will certainly be a transgression on your (part) and fear Allah; and Allah teaches you and Allah is the Knower of everything

O you who believe ! when you contract a loan for a fixed term then write it down and let a writer write it down between you with fairness and the writer should not refuse to write, as God has taught him so he shall write; and let him who owes the loan dictate and he should fear God, his Lord, and not reduce anything from it. And if he who owes the loan is of poor understanding or weak or unable to dictate it himself, then let his guardian dictate with fairness. And call in two witnesses from among your men, but if two men are not available then one man and two women from among those whom you choose as witnesses, so that if one (woman) errs, then the other (woman) may remind her. And the witnesses must not refuse when they are called. And do not be averse to writing down the (loan contract), whether the (amount) is small or large, along with its time (of payment); that is (an act of ) justice with God and (good for) the establishment of testimony and the nearest(way) for avoiding doubt (in future), except when it is ready merchandise which you transact among yourselves from hand to hand, then (in that case) there is no sin on you if you do not write it down, and have witnesses when you trade. And do not harm the writer or the witness, and if you do (so) then it will certainly be a transgression on your (part) and fear God; and God teaches you and God is the Knower of everything

O you who believe! when you deal with each other in contracting a debt for a fixed time, then write it down; and let a scribe write it down between you with fairness; and the scribe should not refuse to write as Allah has taught him, so he should write; and let him who owes the debt dictate, and he should be careful of (his duty to) Allah, his Lord, and not diminish anything from it; but if he who owes the debt is unsound in understanding, or weak, or (if) he is not able to dictate himself, let his guardian dictate with fairness; and call in to witness from among your men two witnesses; but if there are not two men, then one man and two women from among those whom you choose to be witnesses, so that if one of the two errs, the second of the two may remind the other; and the witnesses should not refuse when they are summoned; and be not averse to writing it (whether it is) small or large, with the time of its falling due; this is more equitable in the sight of Allah and assures greater accuracy in testimony, and the nearest (way) that you may not entertain doubts (afterwards), except when it is ready merchandise which you give and take among yourselves from hand to hand, then there is no blame on you in not writing it down; and have witnesses when you barter with one another, and let no harm be done to the scribe or to the witness; and if you do (it) then surely it will be a transgression in you, and be careful of (your duty) to Allah, Allah teaches you, and Allah knows all things

O you who believe! When you contract a loan among yourselves for a certain period, put it down in writing. And a scribe ought to record it faithfully between you. And the scribe should not refuse to write; as Allah has taught him, so he should write.And the one, upon whom lies the liability, should dictate. And he should fear Allah, his Lord, and omit nothing. Then if the one, upon whom lies the liability, is mentally unsound or weak or is himself unable to dictate, let his guardian dictate for him fairly. And two of you men should bear witness. If two men are not available, then one man and two women, you choose from among those present, should bear witness, so that if one of the women retracts, the other stands by her evidence. And the witnesses must not refuse when they are called to witness. Be not weary of writing a term contract, small or big. With Allah, that's a proper thing to do for better establishment of evidence and for removal of your doubts, unless it be a hand-to-hand commercial transaction commonly done among yourselves, in which case there is no blame on you if you do not put it in writing. And keep witnesses when you do any business. And cause no harm to the scribe, or to the witnesses. And if you do so, it would indeed be wickedness on your part. And fear Allah. And Allah teaches you.And Allah knows everything

O ye who believe! When ye contract a debt for a fixed term, record it in writing. Let a scribe record it in writing between you in (terms of) equity. No scribe should refuse to write as Allah hath taught him, so let him write, and let him who incurreth the debt dictate, and let him observe his duty to Allah his Lord, and diminish naught thereof. But if he who oweth the debt is of low understanding, or weak, or unable himself to dictate, then let the guardian of his interests dictate in (terms of) equity. And call to witness, from among your men, two witnesses. And if two men be not (at hand) then a man and two women, of such as ye approve as witnesses, so that if the one erreth (through forgetfulness) the other will remember. And the witnesses must not refuse when they are summoned. Be not averse to writing down (the contract) whether it be small or great, with (record of) the term thereof. That is more equitable in the sight of Allah and more sure for testimony, and the best way of avoiding doubt between you; save only in the case when it is actual merchandise which ye transfer among yourselves from hand to hand. In that case it is no sin for you if ye write it not. And have witnesses when ye sell one to another, and let no harm be done to scribe or witness. If ye do (harm to them) lo! it is a sin in you. Observe your duty to Allah. Allah is teaching you. And Allah is knower of all things

O you who believe, when you transact a debt payable at a specified time, put it in writing, and let a scribe write it between you with fairness. A scribe should not refuse to write as Allah has educated him. He, therefore, should write. The one who owes something should get it written, but he must fear Allah, his Lord, and he should not omit anything from it.If the one who owes is feeble-minded or weak or cannot dictate himself, then his guardian should dictate with fairness. Have two witnesses from among your men, and if two men are not there, then one man and two women from those witnesses whom you like, so that if one of the two women errs, the other woman may remind her. The witnesses should not refuse when summoned. And do not be weary of writing it down, along with its due date, no matter whether the debt is small or large. That is more equitable in Allah’s sight, and more supportive as evidence, and more likely to make you free of doubt. However, if it is a spot transaction you are effecting between yourselves, there is no sin on you, should you not write it. Have witnesses when you transact a sale. Neither a scribe should be made to suffer, nor a witness. If you do (something harmful to them), it is certainly a sin on your part, and fear Allah. Allah educates you, and Allah is All-Knowing in respect of everything

O YOU who have attained to faith! Whenever you give or take credit for a stated term, set it down in writing. And let a scribe write it down equitably between you; and no scribe shall refuse to write as God has taught him: thus shall he write. And let him who contracts the debt dictate; and let him be conscious of God, his Sustainer, and not weaken anything of his undertaking. And if he who contracts the debt is weak of mind or body, or, is not able to dictate himself, then let him who watches over his interests dictate equitably. And call upon two of your men to act as witnesses; and if two men are not available, then a man and two women from among such as are acceptable to you as witnesses, so that if one of them should make a mistake, the other could remind her. And the witnesses must not refuse [to give evidence] whenever they are called upon. And be not loath to write down every contractual provision, be it small or great, together with the time at which it falls due; this is more equitable in the sight of God, more reliable as evidence, and more likely to prevent you from having doubts [later]. If, however, [the transaction] concerns ready merchandise which you transfer directly unto one another, you will incur no sin if you do not write it down. And have witnesses whenever you trade with one another, but neither scribe nor witness must suffer harm; for if you do [them harm], behold, it will be sinful conduct on your part. And remain conscious of God, since it is God who teaches you [herewith] - and God has full knowledge of everything

O you who have believed, when you contract (i.e. when you have or contract a debt) a debt one upon another for a stated term, then write it down. And let a writer write it down between you with justice, and let not any writer refuse to write it down, as Allah has taught him. So let him write and let the one upon whom is the truthful duty of payment (i.e. the debtor) dictate, and let him be pious to Allah his Lord and not depreciate anything therein. So, in case the one upon whom is the truthful duty is foolish, or weak, or unable to dictate himself, then let his patron dictate with justice. And call in to witness two witnesses of your men; yet, in case the two are not two men, then one man and two women from among the witnesses you are satisfied with, so that (in case) one of the two women should err, then either of the two should remind the other, and let the witnesses not refuse whenever they are called (upon). And be not too loath to write it down, (whether) it is small or great, with (Literally: to is term) its term. That is more equitable in the Providence of Allah, and more upright for testimony, and likelier that you will not be suspicious. Except (when) it is commerce present that you transact among yourselves, then it shall be no fault in you if you do not write it down. And take witnesses when you sell one to another, and let not either writer or witness be harmed, and in case you perform (that), then that is evident immorality in you. And be pious to Allah, and Allah teaches you; and Allah is Ever-Knowing of everything

Believers, if you take a loan for a known period of time, have a just scribe write it down for you. The scribe should not refuse to do this as God has taught him. The debtor should dictate without any omission and have fear of God, his Lord. If the debtor is a fool, a minor, or one who is unable to dictate, his guardian should act with justice as his representative. Let two men or one man and two women whom you choose, bear witness to the contract so that if one of them makes a mistake the other could correct him. The witness must not refuse to testify when their testimony is needed. Do not disdain writing down a small or a large contract with all the details. A written record of the contract is more just in the sight of God, more helpful for the witness, and a more scrupulous way to avoid doubt. However, if everything in the contract is exchanged at the same time, there is no sin in not writing it down. Let some people bear witness to your trade contracts but the scribe or witness must not be harmed; it is a sin to harm them. Have fear of God. God teaches you. He has knowledge of all things

O you who believe! When you contract a debt for a fixed period, write it down. Let a scribe write it down in justice between you. Let not the scribe refuse to write as Allah has taught him, so let him write. Let him (the debtor) who incurs the liability dictate, and he must fear Allah, his Lord, and diminish not anything of what he owes. But if the debtor is of poor understanding, or weak, or is unable himself to dictate, then let his guardian dictate in justice. And get two witnesses out of your own men. And if there are not two men (available), then a man and two women, such as you agree for witnesses, so that if one of them (two women) errs, the other can remind her. And the witnesses should not refuse when they are called on (for evidence). You should not become weary to write it (your contract), whether it be small or big, for its fixed term, that is more just with Allah; more solid as evidence, and more convenient to prevent doubts among yourselves, save when it is a present trade which you carry out on the spot among yourselves, then there is no sin on you if you do not write it down. But take witnesses whenever you make a commercial contract. Let neither scribe nor witness suffer any harm, but if you do (such harm), it would be wickedness in you. So be afraid of Allah; and Allah teaches you. And Allah is the All-Knower of each and everything

O you who believe, when you transact a debt payable at a specified time, put it in writing, and let a scribe write it between you with fairness. A scribe should not refuse to write as Allah has educated him. He, therefore, should write. The one who owes something should get it written, but he must fear Allah, his Lord, and he should not omit anything from it. If the one who owes is feeble-minded or weak or cannot dictate himself, then his guardian should dictate with fairness. Have two witnesses from among your men, and if two men are not there, then one man and two women from those witnesses whom you like, so that if one of the two women errs, the other woman may remind her. The witnesses should not refuse when summoned. And do not be weary of writing it down, along with its due date, no matter whether the debt is small or large. That is more equitable in Allah‘s sight, and more supportive as evidence, and more likely to make you free of doubt. However, if it is a spot transaction you are effecting between yourselves, there is no sin on you, should you not write it. Have witnesses when you transact a sale. Neither a scribe should be made to suffer, nor a witness. If you do (something harmful to them), it is certainly a sin on your part, and fear Allah. Allah educates you, and Allah is All-Knowing in respect of everything

O believers! When you contract a loan for a fixed period of time, commit it to writing. Let the scribe maintain justice between the parties. The scribe should not refuse to write as Allah has taught them to write. They will write what the debtor dictates, bearing Allah in mind and not defrauding the debt. If the debtor is incompetent, weak, or unable to dictate, let their guardian dictate for them with justice. Call upon two of your men to witness. If two men cannot be found, then one man and two women of your choice will witness—so if one of the women forgets the other may remind her. The witnesses must not refuse when they are summoned. You must not be against writing ˹contracts˺ for a fixed period—whether the sum is small or great. This is more just ˹for you˺ in the sight of Allah, and more convenient to establish evidence and remove doubts. However, if you conduct an immediate transaction among yourselves, then there is no need for you to record it, but call upon witnesses when a deal is finalized. Let no harm come to the scribe or witnesses. If you do, then you have gravely exceeded ˹your limits˺. Be mindful of Allah, for Allah ˹is the One Who˺ teaches you. And Allah has ˹perfect˺ knowledge of all things

O believers! When you contract a loan for a fixed period of time, commit it to writing. Let the scribe maintain justice between the parties. The scribe should not refuse to write as God has taught them to write. They will write what the debtor dictates, bearing God in mind and not defrauding the debt. If the debtor is incompetent, weak, or unable to dictate, let their guardian dictate for them with justice. Call upon two of your men to witness. If two men cannot be found, then one man and two women of your choice will witness—so if one of the women forgets the other may remind her. The witnesses must not refuse when they are summoned. You must not be against writing ˹contracts˺ for a fixed period—whether the sum is small or great. This is more just ˹for you˺ in the sight of God, and more convenient to establish evidence and remove doubts. However, if you conduct an immediate transaction among yourselves, then there is no need for you to record it, but call upon witnesses when a deal is finalized. Let no harm come to the scribe or witnesses. If you do, then you have gravely exceeded ˹your limits˺. Be mindful of God, for God ˹is the One Who˺ teaches you. And God has ˹perfect˺ knowledge of all things

Believers, when you contract a debt for a fixed period, put it in writing. Let a scribe write it down for you with fairness; no scribe should refuse to write as God has taught him. Therefore let him write; and let the debtor dictate, fearing God his Lord and not diminishing the sum he owes. If the debtor be an ignorant or feeble-minded person, or one who cannot dictate, let his guardian dictate for him in fairness. Call in two male witnesses from among you, but if two men cannot be found, then one man and two women whom you judge fit to act as witnesses; so that if either of them make an error, the other will remind her. Witnesses shall not refuse if called upon to give evidence. So do not fail to put your debts in writing, be they small or large, together with the date of payment. This is more just in the sight of God; it ensures accuracy in testifying and is the best way to remove all doubt. But if the transaction be a bargain concluded on the spot, it is no offence for you if you do not put it into writing. See that witnesses are present when you barter with one another, and let no harm be done to either scribe or witness. If you harm them you will commit a transgression. Have fear of God; God teaches you, and God has knowledge of all things

O you who believe, when you contract a debt among yourselves for a fixed period of time, write it down, and let the scribe write it between you with fairness. The scribe whom Allah has taught should not refuse to write, so let him write, and let the debtor dictate, but he should fear Allah his Lord, and not diminish anything out of it. If the debtor is feeble-minded, weak, or unable to dictate, then let his guardian dictate fairly, and bring two witnesses from among your men; if two men are not available, then one man and two women from those whom you accept as witnesses – so that if one of them forgets, the other can remind her. The witnesses should not refuse when they are summoned. Do not be reluctant to write down your debts, whether the amount is small or large, for a fixed period of time; that is more equitable in the sight of Allah, and more supportive as evidence, and more likely to prevent doubts among yourselves. However, if you are conducting a transaction on the spot between yourselves, there is no blame upon you not to write it, but take witnesses whenever you trade with one another. Neither a scribe nor a witness should suffer harm, for if you do cause them harm, it is indeed a sin on your part. So fear Allah, for it is Allah Who teaches you, and Allah is All-Knowing of everything

Believers, if you become indebted to each other for a stated term, put it in writing. Let a legal clerk draw it up between you. The clerk should not refuse to write as God has taught him. The one who owes should dictate and always be mindful of God, his Lord. No amount should be withheld from him. If the one who owes is foolish, weak, or unable to dictate himself, let his legal guardian dictate and have it witnessed by two men, or, if there are not two, by one man and two women whom you approve as witnesses. If one of [the women] forgets, the other will remind her. Witnesses should not refuse when they are called upon. Do not think it unimportant to write it down, whether a small or large amount, along with its specified terms. That is more equitable to God, more reliable for testimony, and more likely to preclude doubt, except when it is a current business [that] you manage among yourselves. [In that case], not writing it down is not wrong. Always have witnesses present whenever you trade with one another, and do not let any harm be done to either the legal clerk or witnesses. If you do, you will be sinning. Be mindful of God, and God will teach you. God knows everything

O you who believe! When you contract a debt for a fixed period, write it down. Let a scribe write it down in justice between you. Let not the scribe refuse to write, as Allah has taught him, so let him write. Let him (the debtor) who incurs the liability dictate, and he must have Taqwa of Allah, his Lord, and diminish not anything of what he owes. But if the debtor is of poor understanding, or weak, or is unable to dictate for himself, then let his guardian dictate in justice. And get two witnesses out of your own men. And if there are not two men (available), then a man and two women, such as you agree for witnesses, so that if one of them (two women) errs, the other can remind her. And the witnesses should not refuse when they are called (for evidence). You should not become weary to write it (your contract), whether it be small or big, for its fixed term, that is more just with Allah; more solid as evidence, and more convenient to prevent doubts among yourselves, save when it is a present trade which you carry out on the spot among yourselves, then there is no sin on you if you do not write it down. But take witnesses whenever you make a commercial contract. Let neither scribe nor witness suffer any harm, but if you do (such harm), it would be wickedness in you. So have Taqwa of Allah; and Allah teaches you. And Allah is the All-Knower of everything

O You who have chosen to be graced with belief! When you transact a loan for any period, you shall write it down. An impartial scribe shall do the writing. No scribe shall decline to perform this duty, and write as Allah has taught him. The debtor, or in case he or she is incompetent, his representative shall dictate the document honestly and be mindful of his Lord, and diminish not the amount. There shall be two men among you to witness the transaction. If two men are not available, let there be one man and two women as witnesses. All witnesses should be such that their testimony is acceptable to all. The second woman will not be a witness in the court of law. She is there only to remind the first woman if she forgets. It is the obligation of the witnesses to testify when called upon to do so. Do not tire of writing the details, no matter how long, including the time of repayment. This is equitable in the Sight of Allah, assures better witnessing, and eliminates any doubts you may have. When it is actual merchandise that you transfer among yourselves from hand to hand, there is nothing wrong for you if you write it not, but have it witnessed. The scribe and the witnesses must be held harmless for their services. If you harm them, it would be wickedness on your part. If you follow Allah's Commands He will increase you in knowledge. These are the Injunctions of Allah Who is the Knower of all things; intentions, events and actions

O you who believe! When you deal with each other, in transaction involving future obligations in a fixed period of time, reduce them to writing. Let a scribe (writer) write down faithfully as (a responsible person) between the parties: Let not the scribe refuse to write: As Allah has taught him, so let him write. Let him who incurs the liability dictate, (to the writer), but let him (who dictates) fear his Lord Allah and not reduce even a little of what he owes. If the party (who is) liable lacks mental capacity or (he is) weak, or unable himself to dictate, let his guardian dictate faithfully. And get two witnesses out of your own men, and if two men are not there then a man and two women, such as you choose for witnesses, so that if one makes a mistake, the other can remind her. The witnesses should not refuse when they are called on (for evidence). Do not object to reduce to writing (your contract) of the future period, whether it be small or big: It is more just in the sight of Allah, more suitable as evidence, and more convenient to prevent doubts among yourselves. But if it be a transaction that you carry out on the spot among yourselves, there is no blame on you if you do not reduce it to writing but take witnesses whenever you make a commercial contract; And let neither the writer nor the witness suffer harm. If you do (such harm), it would be wickedness in you. So fear Allah; For it is Allah Who teaches you. And Allah is All Knowing (Aleem) of all things

O you who believe! When you incur debt among yourselves for a certain period of time, write it down. And have a scribe write in your presence, in all fairness. And let no scribe refuse to write, as God has taught him. So let him write, and let the debtor dictate. And let him fear God, his Lord, and diminish nothing from it. But if the debtor is mentally deficient, or weak, or unable to dictate, then let his guardian dictate with honesty. And call to witness two men from among you. If two men are not available, then one man and two women whose testimony is acceptable to all—if one of them fails to remember, the other would remind her. Witnesses must not refuse when called upon. And do not think it too trivial to write down, whether small or large, including the time of repayment. That is more equitable with God, and stronger as evidence, and more likely to prevent doubt—except in the case of a spot transaction between you—then there is no blame on you if you do not write it down. And let there be witnesses whenever you conclude a contract, and let no harm be done to either scribe or witness. If you do that, it is corruption on your part. And fear God. God teaches you. God is aware of everything

O you who believe! When you incur debt among yourselves for a certain period of time, write it down. And have a scribe write in your presence, in all fairness. And let no scribe refuse to write, as God has taught him. So let him write, and let the debtor dictate. And let him fear God, his Lord, and diminish nothing from it. But if the debtor is mentally deficient, or weak, or unable to dictate, then let his guardian dictate with honesty. And call to witness two men from among you. If two men are not available, then one man and two women whose testimony is acceptable to all—if one of them fails to remember, the other would remind her. Witnesses must not refuse when called upon. And do not think it too trivial to write down, whether small or large, including the time of repayment. That is more equitable with God, and stronger as evidence, and more likely to prevent doubt—except in the case of a spot transaction between you—then there is no blame on you if you do not write it down. And let there be witnesses whenever you conclude a contract, and let no harm be done to either scribe or witness. If you do that, it is corruption on your part. And fear God. God teaches you. God is aware of everything

You who believe, whenever you contract a debt for a stated period, write it down. Let some literate person write [what goes on] between you properly; no literate person should refuse to write it down. Just as God has taught him, so let him write it down, and let the borrower dictate. May he heed God and not omit any part of it. If the borrower is feeble-minded or incapacitated or cannot manage to dictate himself, then let his guardian dictate it in all fairness, and seek out two witnesses from among your men-folk to act as witnesses. If there are not two men [available], then one man and two women [may serve] as witnesses from anyone you may approve of, so that if either of them should slip up, then the other woman may remind the other. Witnesses must not refuse [to serve] when they are called upon, nor try to get out of writing anything down whether it is small or large, along with its due date. Such [procedure] is more equitable so far as God is concerned and it makes for more valid testimony, as well as reducing the chances for doubt; unless it is some transaction handled on the spot that you pass around among yourselves, in which case it will not be held against you for not writing it down. Call in witnesses whenever you engage in trade, and let no literate man nor any witness feel obligated if you do so; that would be immoral on your part. Heed God, for God teaches you! God is Aware of everything

O you who believe, if you borrow debt for a future period, then you shall record it. And let a scribe of justice record it for you; and let not the scribe refuse to record as God has taught him. Let him record and let the person who is borrowing dictate to him, and let him be aware of God, and let him not reduce from it anything. If the one who is borrowing is immature or weak or he cannot dictate himself, then let his guardian dictate with justice; and bring two witnesses from amongst your men; if they are not two men, then a man and two women from whom you will accept their testimony, so that if one of them becomes occupied, then the one can recall the other. And let the witnesses not refuse to come if they are called. And do not fail to record it no matter how small or large until its maturity. That is more just with God and better for the testimony, and better that you do not have doubts; except if it is a trade to be done on the spot between you, then there is no sin upon you if you do not record it. And have evidence if you trade. No scribe shall be harmed nor any witness; for if you do so then it is vileness on your part, and be aware of God and God teaches you and God is aware of all things

O you who believe, if you borrow for a future period, then you shall record it. And let a scribe of justice record it for you; and let not the scribe refuse to record as God has taught him. Let him record and let the person who is borrowing dictate to him, and let him be aware of God, and let him not reduce from it anything. If the one who is borrowing is immature or weak or he cannot dictate himself, then let his guardian dictate with justice; and bring two witnesses from among your men; if there are not two men, then a man and two women from whom you will accept their testimony, so that if one of them becomes blindsided, then the one can remind the other. And let the witnesses not refuse to come if they are called. And do not fail to record it no matter how small or large until its maturity. That is more just with God and better for the testimony, and better that you do not have doubts; except if it is a trade to be done on the spot between you, then there is no sin upon you if you do not record it. And have evidence if you trade. No scribe shall be harmed nor any witness; for if you do so then it is a wickedness on your part, and be aware of God and God teaches you and God is aware of all things

O you who believe! When you contract a debt with one another for a term appointed, write it down. And let a scribe write between you justly, and let not any scribe refuse to write as God taught him. So let him write, and let the debtor dictate, and let him reverence God his Lord, and diminish nothing from it. And if the debtor is feeble-minded or is weak, or is unable to dictate himself, then let his guardian dictate justly. And call to witness two witnesses from among your men, and if there are not two men, then a man and two women from among those whom you approve as witnesses, so that if one of the two errs, the other can remind her. Let not the witnesses refuse when they are called, and be not averse to write it down, small or great, with its term. That is more equitable with God, more sure for the testimony, and more likely to keep you from doubt. Unless it is trade of present goods that you transact between yourselves: then there is no blame upon you not to write it. And take witnesses when you buy and sell between yourselves. And let neither scribe nor witness be harmed. Were you to do that, it would be iniquitous of you. And reverence God. God teaches you, and God is Knower of all things

O you who have believed, when you contract a debt for a specified term, write it down. And let a scribe write [it] between you in justice. Let no scribe refuse to write as Allah has taught him. So let him write and let the one who has the obligation dictate. And let him fear Allah, his Lord, and not leave anything out of it. But if the one who has the obligation is of limited understanding or weak or unable to dictate himself, then let his guardian dictate in justice. And bring to witness two witnesses from among your men. And if there are not two men [available], then a man and two women from those whom you accept as witnesses - so that if one of the women errs, then the other can remind her. And let not the witnesses refuse when they are called upon. And do not be [too] weary to write it, whether it is small or large, for its [specified] term. That is more just in the sight of Allah and stronger as evidence and more likely to prevent doubt between you, except when it is an immediate transaction which you conduct among yourselves. For [then] there is no blame upon you if you do not write it. And take witnesses when you conclude a contract. Let no scribe be harmed or any witness. For if you do so, indeed, it is [grave] disobedience in you. And fear Allah. And Allah teaches you. And Allah is Knowing of all things

Believers, when you contract a debt for a stated term, put it down in writing; have a scribe write it down with fairness between you. No scribe should refuse to write: let him write as God has taught him, let the debtor dictate, and let him fear God, his Lord, and not diminish [the debt] at all. If the debtor is weak in mind or body, or unable to dictate, then in fairness let his guardian dictate for him. Call in two of your men as witnesses. But if two men cannot be found, then call one man and two women out of those you approve of as witnesses, so that if one of the two women should forget the other can remind her. Let the witnesses not refuse when they are summoned. Do not be disinclined to write down your debts, be they small or large, together with the date of payment. This is more just in the sight of God; it is more reliable as testimony, and more likely to prevent doubts arising between you, unless it be ready merchandise which you give or take from hand to hand, then it will not be held against you for not writing it down. Have witnesses present whenever you trade with one another, and let no harm be done to either scribe or witness, for if you did cause them harm, it would be a crime on your part. Be mindful of God; He teaches you: He has full knowledge of everything

O ye who believe! When ye deal with each other, in transactions involving future obligations in a fixed period of time, reduce them to writing Let a scribe write down faithfully as between the parties: let not the scribe refuse to write: as God Has taught him, so let him write. Let him who incurs the liability dictate, but let him fear His Lord God, and not diminish aught of what he owes. If they party liable is mentally deficient, or weak, or unable Himself to dictate, Let his guardian dict ate faithfully, and get two witnesses, out of your own men, and if there are not two men, then a man and two women, such as ye choose, for witnesses, so that if one of them errs, the other can remind her. The witnesses should not refuse when they are c alled on (For evidence). Disdain not to reduce to writing (your contract) for a future period, whether it be small or big: it is juster in the sight of God, More suitable as evidence, and more convenient to prevent doubts among yourselves but if it be a transaction which ye carry out on the spot among yourselves, there is no blame on you if ye reduce it not to writing. But take witness whenever ye make a commercial contract; and let neither scribe nor witness suffer harm. If ye do (such harm), it wo uld be wickedness in you. So fear God; For it is Good that teaches you. And God is well acquainted with all things. If ye are on a journey, and cannot find a scribe, a pledge with possession (may serve the purpose). And if one of you deposits a thing o n trust with another, let the trustee (faithfully) discharge his trust, and let him Fear his Lord conceal not evidence; for whoever conceals it, - his heart is tainted with sin. And God knoweth all that ye do

O vi kred when vi transact prunt any period vi skrib gxi. impartial scribe do skrib! Ne scribe rifuz perform this service di teachings! Li skrib while debtor dikt kondicx. Li observ DI his Lord neniam cheat Se debtor est mentally incapable helpless ne dikt his guardian dikt equitably! 2 hom serv witnesses se ne 2 hom tiam hom 2 women whose testimony est acceptable al all Do se 1 woman igx biased ali remind her! est obligation witnesses atest when vok upon do tial! Ne lac de skrib detal ne materi kiel long temp repayment! This est equitable sight DI assures put witnessing eliminates any dub vi hav! negoc transactions vi execute sur des makul ne recorded hav them witnessed ne scribe witness harmed his services Vi harm them gxi est wickedness your part. Vi observ DI DI testament instru vi! DI est Omniscient

O kayong nagsisisampalataya! Kung kayo ay nakikipagkasundo sa bawat isa sa mga pakikipagkalakalan na tumutukoy sa panghinaharap na obligasyon sa isang natataningang panahon, ilagay ninyo ito sa kasulatan. Hayaan ang isang tagasulat ay matapat na magtala sa pinagkasunduan ng dalawang panig; huwag hayaan na ang tagasulat ay tumanggi na magsulat sa paraan na ipinag- utos ni Allah sa kanya, kaya’t hayaan siya na magsulat. Hayaan siya na may pagkakautang ang magdikta at dapat niyang pangambahan si Allah na kanyang Panginoon at huwag niyang bawasan ang anumang kanyang nautang. Kung ang panig na may pananagutan ay makitid ang isip, o mahina, o hindi niya kaya ang magdikta, hayaan ang kanyang tagapangalaga ang matapat na magdikta. At kayo ay kumuha ng dalawang saksi mula sa inyong kalalakihan. At kung wala ng dalawang lalaki, kung gayon ay isang lalaki at dalawang babae na inyong mapili bilang mga saksi, upang kung ang isa sa kanila (babae) ay malitang, ang isa ay makapagpapaala-ala sa kanya. Ang mga saksi ay hindi marapat na tumanggi kung sila ay tawagin (upang magbigay ng patibay). Huwag hayaan na maging tamad na isulat (ang inyong kasunduan), kahima’t ito ay maliit o malaki; ito ay higit na makatarungan sa Paningin ni Allah, at higit na akmang katibayan, at isang ginhawa upang mapigilan ang alinlangan sa pagitan nila, maliban na lamang kung ito ay isang pakikipagkalakalan na ngayo’t ngayon din (alalaong baga ay hora-horada, narito ang kalakal ko, tinanggap ko ang bayad mo), na pinagkasunduan sa pagitan ninyo, kung gayon, ito ay hindi isang kasalanan sa inyo kung ito ay hindi ninyo naisulat. Datapuwa’t kayo ay laging kumuha ng mga saksi sa anumang oras na kayo ay gumawa ng kasunduan sa pakikipagkalakalan. At huwag hayaan ang sinuman sa sumusulat at sumasaksi na ito ay magdulot sa kanya ng kapinsalaan (alalaong baga, bigyan sila ng hindi marapat na kapanagutan o panagutin sila kung anuman ang mangyari). Kung kayo ay gumawa (ng gayong kapinsalaan), ito ay isang kabuktutan mula sa inyo. Kaya’t magkaroon ng pagkatakot kay Allah sapagkat si Allah ang nagtuturo sa inyo. At si Allah ang Ganap na Nakakatalos ng lahat ng bagay

O mga sumampalataya, kapag nag-utangan kayo ng isang pautang sa isang taning na tinukoy ay isulat ninyo ito at isulat sa pagitan ninyo ng isang tagasulat ayon sa katarungan. Hindi tatanggi ang isang tagasulat na isulat niya gaya ng itinuro sa kanya ni Allāh. Kaya magsulat siya at magdikta ang nasa kanya ang tungkulin, mangilag siyang magkasala kay Allāh na Panginoon niya, at huwag siyang magpakulang mula roon ng anuman. Ngunit kung ang nasa kanya ang tungkulin ay isang hunghang o isang mahina o hindi nakakakaya na magdikta siya ay magdikta ang katangkilik niya ayon sa katarungan. Magpasaksi kayo ng dalawang saksi mula sa kalalakihan ninyo. Ngunit kung hindi nangyaring may dalawang lalaki ay isang lalaki at dalawang babae kabilang sa sinumang nalugod kayo na mga saksi, upang kung makalimot ang isa sa dalawang [babae] ay magpapaalaala ang isa sa dalawa sa isa pa. Hindi tatanggi ang mga saksi kapag tinawag sila. Huwag kayong magsawa na magsulat kayo nito, maliit o malaki, hanggang sa taning nito. Iyon ay higit na makatarungan sa ganang kay Allāh, higit na mananatili para sa pagsasaksi, at higit na malapit upang hindi kayo magduda, malibang ito ay isang kalakalang dinadaluhan, na nagsasagawa kayo nito sa pagitan ninyo sapagkat walang maisisisi sa inyo na hindi kayo magsulat nito. Magpasaksi kayo kapag nagbilihan kayo. Hindi pinipinsala ang isang tagasulat ni ang isang saksi. Kung gagawa kayo [nito], tunay na ito ay mga kasuwailan sa inyo. Mangilag kayong magkasala kay Allāh at magtuturo sa inyo si Allāh. Si Allāh sa bawat bagay ay Maalam

Te uskovaiset, kun teette maksusitoumuksen maaratyksiajaksi, niin tehkaa se kirjallisesti. Kirjuri merkitkoon puolueettomasti muistiin keskinaisen sopimuksenne, alkoonka kukaan kirjuri kieltaytyko kirjoittamasta sen mukaan, kuin Jumala on opettanut hanta. Siten siis on hanen kirjoitettava, ja se, joka velaksi ottaa, sanelkoon Herraansa Jumalaa pelaten, alkoonka vahintakaan pois jattako. Jos kuitenkin velantekija on alyltaan tai vastuultaan vajavainen tai ei itse kykene sanelemaan, silloin hanen etujensa puoltaja sanelkoon sen oikeudenmukaisesti. Kutsukaa tahan tilaisuuteen kaksi mieleistanne miesta todistajiksi. Jollei satu olemaan kahta miesta, todistakoon mies ja kaksi naista niiden joukosta, jotka hyvaksytte todistajiksi, jotta jos yhden muisti pettaisi, toinen kuitenkin muistaisi oikein. Ja kun heidat todistajiksi kutsutaan, alkoot he kieltaytyko. Alkaa jattako kirjoittamatta velkasopimusta, olkoon se pieni tai suuri, ja merkitkaa sen eraytymisaika. Tama on oikeudenmukaisinta Jumalan edessa, varmimmin todistettavissa ja paras tapa valttaa keskinaisia epaluuloja, paitsi milloin kyseessa on liikeasia, jossa tavara siirtyy kadesta kateen. Talloin ei lueta teille syyksi, jos jatatte kirjoittamatta sen muistiin. Todistajia hankkikaa kuitenkin myydessanne toinen toisellenne, eika hankaluutta saa tuottaa kirjurille enempaa kuin todistajillekaan. Jos teette jotain sellaista, on se totisesti jumalatonta teidan puoleltanne. Pelatkaa Jumalaa! Jumala opettaa teita ja Jumala tietaa kaikki

Te uskovaiset, kun teette maksusitoumuksen määrätyksiajaksi, niin tehkää se kirjallisesti. Kirjuri merkitköön puolueettomasti muistiin keskinäisen sopimuksenne, älköönkä kukaan kirjuri kieltäytykö kirjoittamasta sen mukaan, kuin Jumala on opettanut häntä. Siten siis on hänen kirjoitettava, ja se, joka velaksi ottaa, sanelkoon Herraansa Jumalaa peläten, älköönkä vähintäkään pois jättäkö. Jos kuitenkin velantekijä on älyltään tai vastuultaan vajavainen tai ei itse kykene sanelemaan, silloin hänen etujensa puoltaja sanelkoon sen oikeudenmukaisesti. Kutsukaa tähän tilaisuuteen kaksi mieleistänne miestä todistajiksi. Jollei satu olemaan kahta miestä, todistakoon mies ja kaksi naista niiden joukosta, jotka hyväksytte todistajiksi, jotta jos yhden muisti pettäisi, toinen kuitenkin muistaisi oikein. Ja kun heidät todistajiksi kutsutaan, älkööt he kieltäytykö. Älkää jättäkö kirjoittamatta velkasopimusta, olkoon se pieni tai suuri, ja merkitkää sen eräytymisaika. Tämä on oikeudenmukaisinta Jumalan edessä, varmimmin todistettavissa ja paras tapa välttää keskinäisiä epäluuloja, paitsi milloin kyseessä on liikeasia, jossa tavara siirtyy kädestä käteen. Tällöin ei lueta teille syyksi, jos jätätte kirjoittamatta sen muistiin. Todistajia hankkikaa kuitenkin myydessänne toinen toisellenne, eikä hankaluutta saa tuottaa kirjurille enempää kuin todistajillekaan. Jos teette jotain sellaista, on se totisesti jumalatonta teidän puoleltanne. Pelätkää Jumalaa! Jumala opettaa teitä ja Jumala tietää kaikki

O vous qui avez cru ! Lorsque vous contractez une dette a terme, qu’elle soit donc enregistree par ecrit. Et qu’un scripteur[105] la consigne entre vous avec equite. Aucun scripteur ne doit refuser d’ecrire conformement a ce qu’Allah lui a enseigne. Qu’il ecrive donc pendant que le debiteur dicte. Que ce dernier craigne Allah, son Seigneur, et ne reduise rien de sa dette. Si le debiteur est debile, faible ou incapable de dicter lui-meme, que dicte alors son tuteur avec equite. Faites-vous assister par deux hommes parmi les votres comme temoins. Si vous n’en trouvez pas deux, que ce soit un homme et deux femmes parmi celles que vous admettez comme temoins afin que si l’une d’elles s’egare l’autre lui rappelle (les faits). Les temoins n’auront pas a refuser quand ils sont appeles a temoigner. Et n’hesitez pas a l’ecrire (la dette), qu’elle soit petite ou grande, en en fixant bien le terme. Voila qui est, aux yeux d’Allah, plus equitable, plus credible comme temoignage, et propre a vous empecher de douter. Mais s’il s’agit d’une marchandise presente, que vous gerez entre vous, alors vous n’aurez pas peche en omettant de la consigner par ecrit. Cependant, appelez toujours des temoins pour vos transactions et qu’il ne soit fait de tort ni au scripteur ni au temoin. Si vous le faisiez, ce serait le signe de votre perfidie. Craignez Allah. Allah vous enseigne et Allah est Omniscient

Ô vous qui avez cru ! Lorsque vous contractez une dette à terme, qu’elle soit donc enregistrée par écrit. Et qu’un scripteur[105] la consigne entre vous avec équité. Aucun scripteur ne doit refuser d’écrire conformément à ce qu’Allah lui a enseigné. Qu’il écrive donc pendant que le débiteur dicte. Que ce dernier craigne Allah, son Seigneur, et ne réduise rien de sa dette. Si le débiteur est débile, faible ou incapable de dicter lui-même, que dicte alors son tuteur avec équité. Faites-vous assister par deux hommes parmi les vôtres comme témoins. Si vous n’en trouvez pas deux, que ce soit un homme et deux femmes parmi celles que vous admettez comme témoins afin que si l’une d’elles s’égare l’autre lui rappelle (les faits). Les témoins n’auront pas à refuser quand ils sont appelés à témoigner. Et n’hésitez pas à l’écrire (la dette), qu’elle soit petite ou grande, en en fixant bien le terme. Voilà qui est, aux yeux d’Allah, plus équitable, plus crédible comme témoignage, et propre à vous empêcher de douter. Mais s’il s’agit d’une marchandise présente, que vous gérez entre vous, alors vous n’aurez pas péché en omettant de la consigner par écrit. Cependant, appelez toujours des témoins pour vos transactions et qu’il ne soit fait de tort ni au scripteur ni au témoin. Si vous le faisiez, ce serait le signe de votre perfidie. Craignez Allah. Allah vous enseigne et Allah est Omniscient

O les croyants! Quand vous contractez une dette a echeance determinee, mettez-la par ecrit; et qu’un scribe l’ecrive, entre vous, en toute justice; un scribe n’a pas a refuser d’ecrire selon ce qu’Allah lui a enseigne; qu’il ecrive donc, et que dicte le debiteur: qu’il craigne Allah son Seigneur, et se garde d’en rien diminuer. Si le debiteur est gaspilleur ou faible, ou incapable de dicter lui-meme, que son representant dicte alors en toute justice. Faites-en temoigner par deux temoins d’entre vos hommes; et a defaut de deux hommes, un homme et deux femmes d’entre ceux que vous agreez comme temoins, de sorte que si l’une d’elles s’egare, l’autre puisse lui rappeler. Et que les temoins ne refusent pas quand ils sont appeles. Ne vous lassez pas d’ecrire la dette, ainsi que son terme, qu’elle soit petite ou grande: c’est plus equitable aupres d’Allah, et plus droit pour le temoignage, et plus susceptible d’ecarter les doutes. Mais s’il s’agit d’une marchandise presente que vous negociez entre vous: dans ce cas, il n’y a pas de peche a ne pas l’ecrire. Mais prenez des temoins lorsque vous faites une transaction entre vous; et qu’on ne fasse aucun tort a aucun scribe ni a aucun temoin. Si vous le faisiez, cela serait une perversite en vous. Et craignez Allah. Alors Allah vous enseigne et Allah est Omniscient

Ô les croyants! Quand vous contractez une dette à échéance déterminée, mettez-la par écrit; et qu’un scribe l’écrive, entre vous, en toute justice; un scribe n’a pas à refuser d’écrire selon ce qu’Allah lui a enseigné; qu’il écrive donc, et que dicte le débiteur: qu’il craigne Allah son Seigneur, et se garde d’en rien diminuer. Si le débiteur est gaspilleur ou faible, ou incapable de dicter lui-même, que son représentant dicte alors en toute justice. Faites-en témoigner par deux témoins d’entre vos hommes; et à défaut de deux hommes, un homme et deux femmes d’entre ceux que vous agréez comme témoins, de sorte que si l’une d’elles s’égare, l’autre puisse lui rappeler. Et que les témoins ne refusent pas quand ils sont appelés. Ne vous lassez pas d’écrire la dette, ainsi que son terme, qu’elle soit petite ou grande: c’est plus équitable auprès d’Allah, et plus droit pour le témoignage, et plus susceptible d’écarter les doutes. Mais s’il s’agit d’une marchandise présente que vous négociez entre vous: dans ce cas, il n’y a pas de péché à ne pas l’écrire. Mais prenez des témoins lorsque vous faites une transaction entre vous; et qu’on ne fasse aucun tort à aucun scribe ni à aucun témoin. Si vous le faisiez, cela serait une perversité en vous. Et craignez Allah. Alors Allah vous enseigne et Allah est Omniscient

O les croyants! Quand vous contractez une dette a echeance determinee, mettez-la en ecrit; et qu'un scribe l'ecrive, entre vous, en toute justice; un scribe n'a pas a refuser d'ecrire selon ce qu'Allah lui a enseigne; qu'il ecrive donc, et que dicte le debiteur: qu'il craigne Allah son Seigneur, et se garde d'en rien diminuer. Si le debiteur est gaspilleur ou faible, ou incapable de dicter lui-meme, que son representant dicte alors en toute justice. Faites-en temoigner par deux temoins d'entre vos hommes; et a defaut de deux hommes, un homme et deux femmes d'entre ceux que vous agreez comme temoins, en sorte que si l'une d'elles s'egare, l'autre puisse lui rappeler. Et que les temoins ne refusent pas quand ils sont appeles. Ne vous lassez pas d'ecrire la dette, ainsi que son terme, qu'elle soit petite ou grande: c'est plus equitable aupres d'Allah, et plus droit pour le temoignage, et plus susceptible d'ecarter les doutes. Mais s'il s'agit d'une marchandise presente que vous negociez entre vous: dans ce cas, il n'y a pas de peche a ne pas l'ecrire. Mais prenez des temoins lorsque vous faites une transaction entre vous; et qu'on ne fasse aucun tort a aucun scribe ni a aucun temoin. Si vous le faisiez, cela serait une perversite en vous. Et craignez Allah. Alors Allah vous enseigne et Allah est Omniscient

O les croyants! Quand vous contractez une dette à échéance déterminée, mettez-la en écrit; et qu'un scribe l'écrive, entre vous, en toute justice; un scribe n'a pas à refuser d'écrire selon ce qu'Allah lui a enseigné; qu'il écrive donc, et que dicte le débiteur: qu'il craigne Allah son Seigneur, et se garde d'en rien diminuer. Si le débiteur est gaspilleur ou faible, ou incapable de dicter lui-même, que son représentant dicte alors en toute justice. Faites-en témoigner par deux témoins d'entre vos hommes; et à défaut de deux hommes, un homme et deux femmes d'entre ceux que vous agréez comme témoins, en sorte que si l'une d'elles s'égare, l'autre puisse lui rappeler. Et que les témoins ne refusent pas quand ils sont appelés. Ne vous lassez pas d'écrire la dette, ainsi que son terme, qu'elle soit petite ou grande: c'est plus équitable auprès d'Allah, et plus droit pour le témoignage, et plus susceptible d'écarter les doutes. Mais s'il s'agit d'une marchandise présente que vous négociez entre vous: dans ce cas, il n'y a pas de péché à ne pas l'écrire. Mais prenez des témoins lorsque vous faites une transaction entre vous; et qu'on ne fasse aucun tort à aucun scribe ni à aucun témoin. Si vous le faisiez, cela serait une perversité en vous. Et craignez Allah. Alors Allah vous enseigne et Allah est Omniscient

Vous qui croyez ! Lorsque vous contractez une dette, veillez a la mettre par ecrit. Qu’un scribe en consigne pour vous fidelement les clauses. Nul ne doit refuser de les mettre par ecrit conformement a ce qu’Allah lui a enseigne. Qu’il ecrive donc sous la dictee du debiteur qui doit craindre Allah, son Seigneur, et ne rien omettre de sa dette. Si le debiteur est legalement incapable, en raison notamment de sa faiblesse d’esprit ou de son age, ou dans l’incapacite de dicter lui-meme, que son tuteur en dicte fidelement les clauses. Faites pour cela appel a deux temoins parmi les musulmans ou, a defaut de deux hommes, a un homme et deux femmes - parmi ceux dont le temoignage est irrecusable - de sorte que si l’une d’elles oublie, l’autre puisse le lui rappeler. Les temoins ne sont pas autorises a se recuser lorsqu’ils sont sollicites. Consignez inlassablement vos dettes, quel qu’en soit le montant, dont vous preciserez le terme. Voila qui, pour Allah, est plus equitable, confere plus d’autorite au temoignage et est plus a meme d’ecarter les doutes. S’il s’agit d’un marche au comptant, il n’y a aucun mal a ne pas le transcrire. Vous pouvez cependant faire appel a des temoins lors de vos transactions. Qu’il ne soit fait de tort ni a ceux qui mettent la transaction par ecrit, ni aux temoins. Leur porter prejudice constituerait une grave desobeissance. Craignez donc Allah qui vous enseigne toute chose utile et auquel rien n’echappe de vos agissements

Vous qui croyez ! Lorsque vous contractez une dette, veillez à la mettre par écrit. Qu’un scribe en consigne pour vous fidèlement les clauses. Nul ne doit refuser de les mettre par écrit conformément à ce qu’Allah lui a enseigné. Qu’il écrive donc sous la dictée du débiteur qui doit craindre Allah, son Seigneur, et ne rien omettre de sa dette. Si le débiteur est légalement incapable, en raison notamment de sa faiblesse d’esprit ou de son âge, ou dans l’incapacité de dicter lui-même, que son tuteur en dicte fidèlement les clauses. Faites pour cela appel à deux témoins parmi les musulmans ou, à défaut de deux hommes, à un homme et deux femmes - parmi ceux dont le témoignage est irrécusable - de sorte que si l’une d’elles oublie, l’autre puisse le lui rappeler. Les témoins ne sont pas autorisés à se récuser lorsqu’ils sont sollicités. Consignez inlassablement vos dettes, quel qu’en soit le montant, dont vous préciserez le terme. Voilà qui, pour Allah, est plus équitable, confère plus d’autorité au témoignage et est plus à même d’écarter les doutes. S’il s’agit d’un marché au comptant, il n’y a aucun mal à ne pas le transcrire. Vous pouvez cependant faire appel à des témoins lors de vos transactions. Qu’il ne soit fait de tort ni à ceux qui mettent la transaction par écrit, ni aux témoins. Leur porter préjudice constituerait une grave désobéissance. Craignez donc Allah qui vous enseigne toute chose utile et auquel rien n’échappe de vos agissements

O vous qui croyez ! Lorsque vous contractez une dette a echeance, actez-la et qu’un scribe en consigne les termes en toute honnetete. Aucun scribe ne refusera de la consigner conformement aux enseignements que Dieu lui a prodigues. Qu’il note et que le debiteur lui dicte, et qu’il craigne Dieu son Seigneur, et ne diminue rien du montant de la dette. Car si le debiteur n’est pas en pleine possession de ses capacites mentales ou physiques, ou s’il est incapable de dicter lui-meme, c’est a son representant legal de dicter honnetement pour son compte. Produisez pour cela deux temoins parmi vos hommes ou a defaut, un homme et deux femmes. Les qualites de celles-ci doivent repondre a vos exigences, de sorte que si l’une d’elles oublie un detail, l’autre sera la pour le lui rappeler. Les temoins ne doivent pas refuser de temoigner s’ils sont appeles a le faire. N’hesitez pas a consigner les dettes qu’elles soient importantes ou pas et d’en preciser le terme. Ce procede est plus equitable pour Dieu et confere plus de poids au temoignage. De plus, il vous evite le moindre doute, a moins qu’il ne s’agisse d’une transaction concernant une marchandise prete a etre echangee et qui ne necessite pas de la consigner par ecrit. Faites toujours appel a des temoins lorsque vous effectuez des transactions. N’exercez aucune violence sur le scribe ou sur le temoin. Ce serait un acte reprehensible de votre part. Craignez Dieu et Il vous eclairera, car Sa science est infinie

Ô vous qui croyez ! Lorsque vous contractez une dette à échéance, actez-la et qu’un scribe en consigne les termes en toute honnêteté. Aucun scribe ne refusera de la consigner conformément aux enseignements que Dieu lui a prodigués. Qu’il note et que le débiteur lui dicte, et qu’il craigne Dieu son Seigneur, et ne diminue rien du montant de la dette. Car si le débiteur n’est pas en pleine possession de ses capacités mentales ou physiques, ou s’il est incapable de dicter lui-même, c’est à son représentant légal de dicter honnêtement pour son compte. Produisez pour cela deux témoins parmi vos hommes ou à défaut, un homme et deux femmes. Les qualités de celles-ci doivent répondre à vos exigences, de sorte que si l’une d’elles oublie un détail, l’autre sera là pour le lui rappeler. Les témoins ne doivent pas refuser de témoigner s’ils sont appelés à le faire. N’hésitez pas à consigner les dettes qu’elles soient importantes ou pas et d’en préciser le terme. Ce procédé est plus équitable pour Dieu et confère plus de poids au témoignage. De plus, il vous évite le moindre doute, à moins qu’il ne s’agisse d’une transaction concernant une marchandise prête à être échangée et qui ne nécessite pas de la consigner par écrit. Faites toujours appel à des témoins lorsque vous effectuez des transactions. N’exercez aucune violence sur le scribe ou sur le témoin. Ce serait un acte répréhensible de votre part. Craignez Dieu et Il vous éclairera, car Sa science est infinie

Eehey mon goonɗinɓe si on ñamlandiri nyamaande faade happu dottaaɗo mbinndee nde, yo nuunɗuɗo winndu hakkunde mon, woto binndoowo sala winndude yo o winndu no Alla anndiniri mbo, yo o winndu yo mbo hakke woni dow mum winndu yo o hul joomiiko woto o ustu heen hay huunde, si wonii mbo hakke woni e dow mum ko ɗaayɗo wolla lohɗo wollo o waawah fidde, yo keedo makko fidir nuunɗal, ceednee seede en ɗiɗo e worɓe mon, si worɓe ɗiɗo ngalah ko gorko e rewɓe ɗiɗo ɓe mbelete ɗon e seedeeli ngam si gooto e maɓɓe yrdditi goɗɗo o siftirina mbo, woto seedeeli cala siɓe noddaama, wote kaaste winndude ko famɗi maa ko heewi faade e happu mum, ko ɗuum ɓuri nuunɗude ka Alla ɓuri fooccaade wonande seede ɓuri kadi ɓadaade waasde mon sikkitaade, si wonah kommersaagu ngonaangu ngu yiilaton hakkunde mon, ndeen noon bakkaat alah e mon nde mbaasaton ɗum winndude, ceetnee si on yeeyandiri woto binndoowo e seede lore, si on waɗii ɗuum pellet ɗuum ko faasikaagal e mon, kulee Alla O anndina on Alla ko kattanɗo kala huunde

Abange mmwe abakkiriza bwe muba muwolaganye nga ebbanja liriko ekiseera ekigere muwandiikenga, omuwandiisi ateekeddwa okuwandiika endagaano wakati wa mmwe mubwenkanya, omuwandiisi tasaanye kugaana kuwandiika nga Katonda bweyayigiriza, (omuwandiisi) ateekwa awandiike, gwebabanja y'ateekwa okwogera ebiwandiikwa mu ndagaano era mu kukola kino ateekeddwa okutya Katonda mukamaawe, tasaanye kulekayo kintu kyonna kikwata ku bbanja eryo, gwebabanja bwaba wantegeera nnafu oba nga mwana muto oba nga tasobola kuba nti yaayogera ebiwandiikibwa mu ndagaano olwobutasobola obuli ku mubiri gwe, amulabirira y'ateekwa okwogera ebiwandiikibwa mu ndagaano nga akikola mu bwesimbu. (Nga mukola endagaano zino) muteekengawo abajulizi babiri nga basajja mu mmwe, bwebataba basajja babiri, kale abe omusajja omu n'abakyala babiri nga mubalonda mwabo bemulabye nga basaanira okuba abajulizi, era nga singa omukyala omu obujulizi buba bumutabuseeko mu mmwe, munne asobola okumujjukiza, abajulizi tebagaananga okujja bwe baba nga bayitiddwa temwekaanyanga okuwandiika ebbanja kalibe ttono oba ddene, muwandiike nga mulaga ekiseera kyalyo werigwerayo, okuwandiika ebbanja mu ngeri eyo kiragira ddala obwenkanya obuli mu mateeka ga Katonda, era kyekisinga okuyamba obujulizi obutabula mu ngeri yeemu kyekisinga okubayamba obutabaawo kubuusabuusa (nti ebbanja lyali lyenkanawa oba lyakusasula ddi) okugyako nga kubadde kugulana okw'ekiggwerawo kwemukolaganamu mu nkola eyabulijjo mwekyo tumulina musango bwe muba nga temukoze ndagaano, era nebwe muba nga mugulaanye musseewo abajulizi (mukimanye) omuwandiisi wendagaano n'omujulizi tebasaanye kuyisibwa bubi, naye nemumala mukikola kiba kikolwa kya bugyemu okuva mu mmwe, bulijjo muteekeddwa okutya Katonda era Katonda bulijjo abayigiriza ebyo ebirimu emigaso gyammwe anti Katonda amanyi buli kintu

O ihr, die ihr glaubt, wenn ihr eine Anleihe gewahrt oder aufnehmt zu einer festgesetzten Frist, dann schreibt es nieder. Und ein Schreiber soll es in eurem Beisein getreulich niederschreiben. Und kein Schreiber soll sich weigern zu schreiben, so wie Allah es gelehrt hat. So schreibe er also, und der Schuldner soll es diktieren und Allah, seinen Herrn, furchten und nichts davon weglassen. Und wenn der Schuldner schwachsinnig oder schwach ist oder unfahig, selbst zu diktieren, dann soll sein Sachwalter getreulich fur ihn diktieren. Und lasset zwei Zeugen unter euren Mannern es bezeugen, und wenn es keine zwei Manner gibt, dann (sollen es bezeugen) ein Mann und zwei Frauen von denen, die euch als Zeugen geeignet erscheinen, damit, wenn sich eine der beiden irrt, die andere von ihnen sie (daran) erinnert. Und die Zeugen sollen sich nicht weigern, wenn sie gerufen werden. Und verschmaht nicht, es niederzuschreiben (seien es) große oder kleine (Betrage) bis zur festgesetzten Frist. Das ist rechtschaffener vor Allah und zuverlassiger, was die Bezeugung angeht und bewahrt euch eher vor Zweifeln, es sei denn es handelt sich um eine sogleich verfugbare Ware, die von Hand zu Hand geht unter euch; dann ist es kein Vergehen fur euch, wenn ihr es nicht niederschreibt. Und nehmt Zeugen, wenn ihr miteinander Handel treibt. Und weder dem Schreiber noch dem Zeugen soll Schaden zugefugt werden. Und wenn ihr es tut, dann ist es wahrlich ein Frevel von euch. Und furchtet Allah. Und Allah lehrt euch, und Allah ist uber alles kundig

O ihr, die ihr glaubt, wenn ihr eine Anleihe gewährt oder aufnehmt zu einer festgesetzten Frist, dann schreibt es nieder. Und ein Schreiber soll es in eurem Beisein getreulich niederschreiben. Und kein Schreiber soll sich weigern zu schreiben, so wie Allah es gelehrt hat. So schreibe er also, und der Schuldner soll es diktieren und Allah, seinen Herrn, fürchten und nichts davon weglassen. Und wenn der Schuldner schwachsinnig oder schwach ist oder unfähig, selbst zu diktieren, dann soll sein Sachwalter getreulich für ihn diktieren. Und lasset zwei Zeugen unter euren Männern es bezeugen, und wenn es keine zwei Männer gibt, dann (sollen es bezeugen) ein Mann und zwei Frauen von denen, die euch als Zeugen geeignet erscheinen, damit, wenn sich eine der beiden irrt, die andere von ihnen sie (daran) erinnert. Und die Zeugen sollen sich nicht weigern, wenn sie gerufen werden. Und verschmäht nicht, es niederzuschreiben (seien es) große oder kleine (Beträge) bis zur festgesetzten Frist. Das ist rechtschaffener vor Allah und zuverlässiger, was die Bezeugung angeht und bewahrt euch eher vor Zweifeln, es sei denn es handelt sich um eine sogleich verfügbare Ware, die von Hand zu Hand geht unter euch; dann ist es kein Vergehen für euch, wenn ihr es nicht niederschreibt. Und nehmt Zeugen, wenn ihr miteinander Handel treibt. Und weder dem Schreiber noch dem Zeugen soll Schaden zugefügt werden. Und wenn ihr es tut, dann ist es wahrlich ein Frevel von euch. Und fürchtet Allah. Und Allah lehrt euch, und Allah ist über alles kundig

O ihr, die ihr glaubt, wenn es unter euch um eine Schuld auf eine bestimmte Frist geht, dann schreibt es auf. Ein Schreiber soll (es) in eurem Beisein der Gerechtigkeit gemaß aufschreiben. Kein Schreiber soll sich weigern, zu schreiben, wie Gott ihn gelehrt hat. Er soll schreiben, und der, gegen den das Recht besteht, soll (es) diktieren, und er soll Gott, seinen Herrn, furchten und nichts davon abziehen. Und wenn derjenige, gegen den das Recht besteht, schwachsinnig oder hilflos ist oder nicht selbst zu diktieren vermag, so soll sein Sachwalter der Gerechtigkeit gemaß diktieren. Und laßt zwei Zeugen aus den Reihen eurer Manner (es) bezeugen. Wenn es aber keine zwei Manner gibt, dann sollen es ein Mann und zwei Frauen sein aus den Reihen der Zeugen, mit denen ihr einverstanden seid, so daß, wenn eine der beiden sich irrt, die eine von ihnen die andere erinnern kann. Die Zeugen sollen sich nicht weigern, wenn sie dazu aufgerufen werden. Und unterlaßt nicht aus Verdruß, es aufzuschreiben, ob es klein oder groß ist, (um es festzulegen) bis zu seiner Frist. Das ist fur euch gerechter bei Gott und richtiger fur das Zeugnis und bewirkt eher, daß ihr keine Zweifel hegt. Es sei denn, es handelt sich um eine an Ort und Stelle vorhandene Ware, die ihr untereinander aushandigt, dann ist es fur euch kein Vergehen, wenn ihr sie nicht aufschreibt. Und nehmt Zeugen, wenn ihr miteinander Kaufgeschafte abschließt. Kein Schreiber und kein Zeuge soll einem Schaden ausgesetzt werden. Wenn ihr (es) aber tut, so ist das ein Frevel von euch. Und furchtet Gott. Gott lehrt euch, und Gott weiß alle Dinge

O ihr, die ihr glaubt, wenn es unter euch um eine Schuld auf eine bestimmte Frist geht, dann schreibt es auf. Ein Schreiber soll (es) in eurem Beisein der Gerechtigkeit gemäß aufschreiben. Kein Schreiber soll sich weigern, zu schreiben, wie Gott ihn gelehrt hat. Er soll schreiben, und der, gegen den das Recht besteht, soll (es) diktieren, und er soll Gott, seinen Herrn, fürchten und nichts davon abziehen. Und wenn derjenige, gegen den das Recht besteht, schwachsinnig oder hilflos ist oder nicht selbst zu diktieren vermag, so soll sein Sachwalter der Gerechtigkeit gemäß diktieren. Und laßt zwei Zeugen aus den Reihen eurer Männer (es) bezeugen. Wenn es aber keine zwei Männer gibt, dann sollen es ein Mann und zwei Frauen sein aus den Reihen der Zeugen, mit denen ihr einverstanden seid, so daß, wenn eine der beiden sich irrt, die eine von ihnen die andere erinnern kann. Die Zeugen sollen sich nicht weigern, wenn sie dazu aufgerufen werden. Und unterlaßt nicht aus Verdruß, es aufzuschreiben, ob es klein oder groß ist, (um es festzulegen) bis zu seiner Frist. Das ist für euch gerechter bei Gott und richtiger für das Zeugnis und bewirkt eher, daß ihr keine Zweifel hegt. Es sei denn, es handelt sich um eine an Ort und Stelle vorhandene Ware, die ihr untereinander aushändigt, dann ist es für euch kein Vergehen, wenn ihr sie nicht aufschreibt. Und nehmt Zeugen, wenn ihr miteinander Kaufgeschäfte abschließt. Kein Schreiber und kein Zeuge soll einem Schaden ausgesetzt werden. Wenn ihr (es) aber tut, so ist das ein Frevel von euch. Und fürchtet Gott. Gott lehrt euch, und Gott weiß alle Dinge

Ihr, die den Iman verinnerlicht habt! Wenn ihr einander eine Schuld fur eine festgesetzte Frist gewahrt, dann schreibt sie nieder! Und ein Schriftfuhrer soll fur euch gerecht schreiben. Und ein Schriftfuhrer darf nicht ablehnen, zu schreiben, wie ALLAH es ihm lehrte. So soll er schreiben! Und der Schuldner soll diktieren, ALLAH gegenuber, seinem HERRN, Taqwa gemaß handeln und nichts davon geringer angeben. Und sollte der Schuldner beschrankt, schwach oder unfahig sein, selbst zu diktieren, dann soll sein Wali gerecht diktieren. Und lasst zwei Zeugen von euren Mannern ihn (den Vertrag) bezeugen. Und sollten beide keine Manner sein, dann sollen sie ein Mann und zwei Frauen von den Zeugen sein, die ihr akzeptiert, denn sollte die eine von beiden (Frauen) sich irren, dann kann die eine die andere erinnern. Und die Zeugen durfen das Zeugnis nicht verweigern, wenn sie geladen werden. Und seid nicht lustlos, sie (die Schuld) niederzuschreiben, egal ob sie klein oder groß ist, bis zu ihrer Frist. Dies ist gerechter vor ALLAH, glaubwurdiger fur das Zeugnis und naher dazu, keine Zweifel zu hegen. Ausgenommen davon - wenn es sich um einen gegenwartigen Handel dreht, den ihr untereinander zum Abschluß bringt, dann trifft euch keine Verfehlung, wenn ihr ihn (diesen Handel) nicht niederschreibt. Und lasst es bezeugen, wenn ihr miteinander Handel betreibt. Und weder ein Schriftfuhrer noch ein Zeuge durfen geschadigt werden. Und solltet ihr es dennoch tun, so ist dies zweifelsohne Fisq von euch. Und handelt Taqwa gemaß ALLAH gegenuber! Und ALLAH lehrt euch. Und ALLAH ist uber alles allwissend

Ihr, die den Iman verinnerlicht habt! Wenn ihr einander eine Schuld für eine festgesetzte Frist gewährt, dann schreibt sie nieder! Und ein Schriftführer soll für euch gerecht schreiben. Und ein Schriftführer darf nicht ablehnen, zu schreiben, wie ALLAH es ihm lehrte. So soll er schreiben! Und der Schuldner soll diktieren, ALLAH gegenüber, seinem HERRN, Taqwa gemäß handeln und nichts davon geringer angeben. Und sollte der Schuldner beschränkt, schwach oder unfähig sein, selbst zu diktieren, dann soll sein Wali gerecht diktieren. Und lasst zwei Zeugen von euren Männern ihn (den Vertrag) bezeugen. Und sollten beide keine Männer sein, dann sollen sie ein Mann und zwei Frauen von den Zeugen sein, die ihr akzeptiert, denn sollte die eine von beiden (Frauen) sich irren, dann kann die eine die andere erinnern. Und die Zeugen dürfen das Zeugnis nicht verweigern, wenn sie geladen werden. Und seid nicht lustlos, sie (die Schuld) niederzuschreiben, egal ob sie klein oder groß ist, bis zu ihrer Frist. Dies ist gerechter vor ALLAH, glaubwürdiger für das Zeugnis und näher dazu, keine Zweifel zu hegen. Ausgenommen davon - wenn es sich um einen gegenwärtigen Handel dreht, den ihr untereinander zum Abschluß bringt, dann trifft euch keine Verfehlung, wenn ihr ihn (diesen Handel) nicht niederschreibt. Und lasst es bezeugen, wenn ihr miteinander Handel betreibt. Und weder ein Schriftführer noch ein Zeuge dürfen geschädigt werden. Und solltet ihr es dennoch tun, so ist dies zweifelsohne Fisq von euch. Und handelt Taqwa gemäß ALLAH gegenüber! Und ALLAH lehrt euch. Und ALLAH ist über alles allwissend

O die ihr glaubt, wenn ihr auf eine festgesetzte Frist, einer vom anderen, eine Geldschuld aufnehmt, dann schreibt es auf. Und ein Schreiber soll (es) fur euch gerecht aufschreiben. Und kein Schreiber soll sich weigern zu schreiben, so wie Allah (es) ihn gelehrt hat. So soll er denn schreiben, und diktieren soll der Schuldner, und er soll Allah, seinen Herrn, furchten und nichts davon schmalem. Wenn aber der Schuldner toricht oder schwach ist oder unfahig, selbst zu diktieren, so soll sein Sachwalter (es) gerecht diktieren. Und bringt zwei Manner von euch als Zeugen. Wenn es keine zwei Manner sein (konnen), dann sollen es ein Mann und zwei Frauen sein, mit denen als Zeugen ihr zufrieden seid, - damit, wenn eine von beiden sich irrt, eine die andere erinnere. Und die Zeugen sollen sich nicht weigern, wenn sie aufgefordert werden. Und seid nicht abgeneigt, es - (seien es) klein(e) oder groß(e Betrage) - mit seiner (vereinbarten) Frist aufzuschreiben! Das ist gerechter vor Allah und richtiger fur das Zeugnis und eher geeignet, daß ihr nicht zweifelt; es sei denn, es ist ein sofortiger Handel, den ihr unter euch tatigt. Dann ist es keine Sunde fur euch, wenn ihr es nicht aufschreibt. Und nehmt Zeugen, wenn ihr untereinander einen Verkauf abschließt. Und kein Schreiber oder Zeuge soll zu Schaden kommen. Wenn ihr (es) aber (dennoch) tut, so ist es ein Frevel von euch. Und furchtet Allah! Und Allah lehrt euch. Allah weiß uber alles Bescheid

O die ihr glaubt, wenn ihr auf eine festgesetzte Frist, einer vom anderen, eine Geldschuld aufnehmt, dann schreibt es auf. Und ein Schreiber soll (es) für euch gerecht aufschreiben. Und kein Schreiber soll sich weigern zu schreiben, so wie Allah (es) ihn gelehrt hat. So soll er denn schreiben, und diktieren soll der Schuldner, und er soll Allah, seinen Herrn, fürchten und nichts davon schmälem. Wenn aber der Schuldner töricht oder schwach ist oder unfähig, selbst zu diktieren, so soll sein Sachwalter (es) gerecht diktieren. Und bringt zwei Männer von euch als Zeugen. Wenn es keine zwei Männer sein (können), dann sollen es ein Mann und zwei Frauen sein, mit denen als Zeugen ihr zufrieden seid, - damit, wenn eine von beiden sich irrt, eine die andere erinnere. Und die Zeugen sollen sich nicht weigern, wenn sie aufgefordert werden. Und seid nicht abgeneigt, es - (seien es) klein(e) oder groß(e Beträge) - mit seiner (vereinbarten) Frist aufzuschreiben! Das ist gerechter vor Allah und richtiger für das Zeugnis und eher geeignet, daß ihr nicht zweifelt; es sei denn, es ist ein sofortiger Handel, den ihr unter euch tätigt. Dann ist es keine Sünde für euch, wenn ihr es nicht aufschreibt. Und nehmt Zeugen, wenn ihr untereinander einen Verkauf abschließt. Und kein Schreiber oder Zeuge soll zu Schaden kommen. Wenn ihr (es) aber (dennoch) tut, so ist es ein Frevel von euch. Und fürchtet Allah! Und Allah lehrt euch. Allah weiß über alles Bescheid

O die ihr glaubt, wenn ihr auf eine festgesetzte Frist, einer vom anderen, eine Geldschuld aufnehmt, dann schreibt es auf. Und ein Schreiber soll (es) fur euch gerecht aufschreiben. Und kein Schreiber soll sich weigern zu schreiben, so wie Allah (es) ihn gelehrt hat. So soll er denn schreiben, und diktieren soll der Schuldner, und er soll Allah, seinen Herrn, furchten und nichts davon schmalern. Wenn aber der Schuldner toricht oder schwach ist oder unfahig, selbst zu diktieren, so soll sein Sachwalter (es) gerecht diktieren. Und bringt zwei Manner von euch als Zeugen. Wenn es keine zwei Manner sein (konnen), dann sollen es ein Mann und zwei Frauen sein, mit denen als Zeugen ihr zufrieden seid, - damit, wenn eine von beiden sich irrt, eine die andere erinnere. Und die Zeugen sollen sich nicht weigern, wenn sie aufgefordert werden. Und seid nicht abgeneigt, es - (seien es) klein(e) oder groß(e Betrage) - mit seiner (vereinbarten) Frist aufzuschreiben! Das ist gerechter vor Allah und richtiger fur das Zeugnis und eher geeignet, daß ihr nicht zweifelt; es sei denn, es ist ein sofortiger Handel, den ihr unter euch tatigt. Dann ist es keine Sunde fur euch, wenn ihr es nicht aufschreibt. Und nehmt Zeugen, wenn ihr untereinander einen Verkauf abschließt. Und kein Schreiber oder Zeuge soll zu Schaden kommen. Wenn ihr (es) aber (dennoch) tut, so ist es ein Frevel von euch. Und furchtet Allah! Und Allah lehrt euch. Allah weiß uber alles Bescheid

O die ihr glaubt, wenn ihr auf eine festgesetzte Frist, einer vom anderen, eine Geldschuld aufnehmt, dann schreibt es auf. Und ein Schreiber soll (es) für euch gerecht aufschreiben. Und kein Schreiber soll sich weigern zu schreiben, so wie Allah (es) ihn gelehrt hat. So soll er denn schreiben, und diktieren soll der Schuldner, und er soll Allah, seinen Herrn, fürchten und nichts davon schmälern. Wenn aber der Schuldner töricht oder schwach ist oder unfähig, selbst zu diktieren, so soll sein Sachwalter (es) gerecht diktieren. Und bringt zwei Männer von euch als Zeugen. Wenn es keine zwei Männer sein (können), dann sollen es ein Mann und zwei Frauen sein, mit denen als Zeugen ihr zufrieden seid, - damit, wenn eine von beiden sich irrt, eine die andere erinnere. Und die Zeugen sollen sich nicht weigern, wenn sie aufgefordert werden. Und seid nicht abgeneigt, es - (seien es) klein(e) oder groß(e Beträge) - mit seiner (vereinbarten) Frist aufzuschreiben! Das ist gerechter vor Allah und richtiger für das Zeugnis und eher geeignet, daß ihr nicht zweifelt; es sei denn, es ist ein sofortiger Handel, den ihr unter euch tätigt. Dann ist es keine Sünde für euch, wenn ihr es nicht aufschreibt. Und nehmt Zeugen, wenn ihr untereinander einen Verkauf abschließt. Und kein Schreiber oder Zeuge soll zu Schaden kommen. Wenn ihr (es) aber (dennoch) tut, so ist es ein Frevel von euch. Und fürchtet Allah! Und Allah lehrt euch. Allah weiß über alles Bescheid

He imanavala'o! Jyare tame andara andara ekabijane nakki karela samaya sudhi udharini apa-le karo to tene lakhi lo, ane lakhavavala tamaro andara andarano vyavahara n'yaya sathe lakhe, lakhavavala'e inkara na karavo jo'i'e, jevum ke allaha ta'ala'e tene sikhavadyum che, basa! Tene pana lakhi levum jo'i'e ane jena para adhikara hoya te lakhavi le, ane potana allahathi dare je teno palanahara che, ane lakhanamam kami ghatado na kare, ham jeno adhikara che te jo anasamajum hoya athava asakata hoya athava lakhava mateni sakti na dharavato hoya to teno javabadara vyakti n'yaya sathe lakhavi de ane potana manthi be puruso saksi banavi lo, jo be puruso na hoya to eka purusa ane be stri'o jemane tame saksi mate pasanda kari lo, jethi eka ni bhulane biji yada apavi de ane saksi'one jyare bolavavamam ave to inkara na kare, ane udhara jeno samayagalo nakki che bhale ne nano athava moto lakhavamam susti na karo, allaha ta'ala pase a vata ghani ja n'yayavali che ane saksi'one pana satya rakhanari ane sankathi bacavanari che. Ham te alaga vata che ke te vyavahara rokada hoya je andara andara apa-le kari rahya hoya to temam na lakhavamam tamara mate ko'i guno nathi, le-veca vakhate pana saksi'o nakki kari lo, ane (yada rakho ke) na to lakhavavalane takalipha apavamam ave na saksi'one, ane jo tame avum karo to a tamari khulli avajna che, allaha ta'alathi daro, allaha tamane sikhavadi rahyo che ane allaha ta'ala dareka vastune khuba sari rite jananara che

Hē imānavāḷā'ō! Jyārē tamē andara andara ēkabījānē nakkī karēla samaya sudhī udhārīnī āpa-lē karō tō tēnē lakhī lō, anē lakhavāvāḷā tamārō andara andaranō vyavahāra n'yāya sāthē lakhē, lakhavāvāḷā'ē inkāra na karavō jō'i'ē, jēvuṁ kē allāha ta'ālā'ē tēnē śikhavāḍyuṁ chē, basa! Tēṇē paṇa lakhī lēvuṁ jō'i'ē anē jēnā para adhikāra hōya tē lakhāvī lē, anē pōtānā allāhathī ḍarē jē tēnō pālanahāra chē, anē lakhāṇamāṁ kaṁi ghaṭāḍō na karē, hām̐ jēnō adhikāra chē tē jō aṇasamajuṁ hōya athavā aśakata hōya athavā lakhavā māṭēnī śakti na dharāvatō hōya tō tēnō javābadāra vyakti n'yāya sāthē lakhāvī dē anē pōtānā mānthī bē purūṣō sākṣī banāvī lō, jō bē purūṣō na hōya tō ēka purūṣa anē bē strī'ō jēmanē tamē sākṣī māṭē pasanda karī lō, jēthī ēka nī bhulanē bījī yāda apāvī dē anē sākṣī'ōnē jyārē bōlāvavāmāṁ āvē tō inkāra na karē, anē udhāra jēnō samayagāḷō nakkī chē bhalē nē nānō athavā mōṭō lakhavāmāṁ sustī na karō, allāha ta'ālā pāsē ā vāta ghaṇī ja n'yāyavāḷī chē anē sākṣī'ōnē paṇa satya rākhanārī anē śaṅkāthī bacāvanārī chē. Hām̐ tē alaga vāta chē kē tē vyavahāra rōkaḍa hōya jē andara andara āpa-lē karī rahyā hōya tō tēmāṁ na lakhavāmāṁ tamārā māṭē kō'i gunō nathī, lē-vēca vakhatē paṇa sākṣī'ō nakkī karī lō, anē (yāda rākhō kē) na tō lakhavāvāḷānē takalīpha āpavāmāṁ āvē na sākṣī'ōnē, anē jō tamē āvuṁ karō tō ā tamārī khullī avajñā chē, allāha ta'ālāthī ḍarō, allāha tamanē śikhavāḍī rahyō chē anē allāha ta'ālā darēka vastunē khuba sārī rītē jāṇanāra chē

હે ઇમાનવાળાઓ ! જ્યારે તમે અંદર અંદર એકબીજાને નક્કી કરેલ સમય સુધી ઉધારીની આપ-લે કરો તો તેને લખી લો, અને લખવાવાળા તમારો અંદર અંદરનો વ્યવહાર ન્યાય સાથે લખે, લખવાવાળાએ ઇન્કાર ન કરવો જોઇએ, જેવું કે અલ્લાહ તઆલાએ તેને શિખવાડ્યું છે, બસ ! તેણે પણ લખી લેવું જોઇએ અને જેના પર અધિકાર હોય તે લખાવી લે, અને પોતાના અલ્લાહથી ડરે જે તેનો પાલનહાર છે, અને લખાણમાં કંઇ ઘટાડો ન કરે, હાઁ જેનો અધિકાર છે તે જો અણસમજું હોય અથવા અશકત હોય અથવા લખવા માટેની શક્તિ ન ધરાવતો હોય તો તેનો જવાબદાર વ્યક્તિ ન્યાય સાથે લખાવી દે અને પોતાના માંથી બે પુરૂષો સાક્ષી બનાવી લો, જો બે પુરૂષો ન હોય તો એક પુરૂષ અને બે સ્ત્રીઓ જેમને તમે સાક્ષી માટે પસંદ કરી લો, જેથી એક ની ભુલને બીજી યાદ અપાવી દે અને સાક્ષીઓને જ્યારે બોલાવવામાં આવે તો ઇન્કાર ન કરે, અને ઉધાર જેનો સમયગાળો નક્કી છે ભલે ને નાનો અથવા મોટો લખવામાં સુસ્તી ન કરો, અલ્લાહ તઆલા પાસે આ વાત ઘણી જ ન્યાયવાળી છે અને સાક્ષીઓને પણ સત્ય રાખનારી અને શંકાથી બચાવનારી છે. હાઁ તે અલગ વાત છે કે તે વ્યવહાર રોકડ હોય જે અંદર અંદર આપ-લે કરી રહ્યા હોય તો તેમાં ન લખવામાં તમારા માટે કોઇ ગુનો નથી, લે-વેચ વખતે પણ સાક્ષીઓ નક્કી કરી લો, અને (યાદ રાખો કે) ન તો લખવાવાળાને તકલીફ આપવામાં આવે ન સાક્ષીઓને, અને જો તમે આવું કરો તો આ તમારી ખુલ્લી અવજ્ઞા છે, અલ્લાહ તઆલાથી ડરો, અલ્લાહ તમને શિખવાડી રહ્યો છે અને અલ્લાહ તઆલા દરેક વસ્તુને ખુબ સારી રીતે જાણનાર છે

Ya ku waɗanda suka yi imani! Idan kun yi mu'amalar bayar da bashi zuwa ga wani ajali ambatacce, sai ku rubuta shi. Kuma wani marubuci ya yi rubutu a tsakaninku da adalci. Kuma kada marubuci ya ki rubutawa, kamar yadda Allah Ya sanar da shi, sai ya rubuta. Kuma wanda bashin yake a kansa sai ya yi shibta, kuma ya ji tsoron Allah, Ubangijinsa, da taƙawa, kuma kada ya rage wani abu daga gare shi. To, idan wanda bashin yake a kansa ya kasance wawa ne ko kuwa rarrauna, ko kuwa shi ba ya iya shibta, to, sai waliyyinsa ya yi shibtar da adalci. Kuma ku shaidar da shaidu biyu daga mazanku, to, idan ba su zama maza biyu ba, to, namiji guda da mata biyu, daga waɗanda kuke yarda da su daga shaidun domin mantuwar ɗayansu, sai gudarsu ta mazakutar* da ɗayar. Kuma kada shaidun su ƙi, idan an kira su. Kuma kada ku ƙosa ga rubuta shi, ƙarami ya kasance ko babba, zuwa ajalinsa. Wancan ne mafi adalci a wurin Allah kuma mafi tsayuwa ga shaida, kuma mafi kusa ga rashin shakkarku. Sai idan ya kasance fatauci ne halartacce wanda kuke gewayarwa da shi hannu da hannu a tsakaninku to babu laifi a kanku, ya zama ba ku rubuta shi ba. Kuma ku shaidar idan kun yi sayayya. Kuma kada a wahalarda marubuci, kuma kada a wahalar da shaidu kuma idan kun aikata to, lalle ne, shi fasiƙanci ne game da ku. Kumaku bi Allah da takƙawa, kuma Allah Ya sanar da ku. Kuma Allah ga dukan kome Masani ne

Yã ku waɗanda suka yi ĩmãni! Idan kun yi mu'ãmalar bãyar da bãshi zuwa ga wani ajali ambatacce, sai ku rubũta shi. Kuma wani marubuci ya yi rubũtu a tsakaninku da ãdalci. Kuma kada marubũci ya ki rubũtãwa, kamar yadda Allah Ya sanar da shi, sai ya rubũta. Kuma wanda bãshin yake a kansa sai ya yi shibta, kuma ya ji tsõron Allah, Ubangijinsa, da taƙawa, kuma kada ya rage wani abu daga gare shi. To, idan wanda bãshin yake a kansa yã kasance wãwã ne kõ kuwa rarrauna, kõ kuwa shi bã ya iya shibta, to, sai waliyyinsa ya yi shibtar da ãdalci. Kuma ku shaidar da shaidu biyu daga mazanku, to, idan ba su zama maza biyu ba, to, namiji guda da mãtã biyu, daga waɗanda kuke yarda da su daga shaidun dõmin mantuwar ɗayansu, sai gudarsu ta mazãkũtar* da ɗayar. Kuma kada shaidun su ƙi, idan an kira su. Kuma kada ku ƙõsa ga rubũta shi, ƙarami ya kasance kõ babba, zuwa ajalinsa. Wancan ne mafi ãdalci a wurin Allah kuma mafi tsayuwa ga shaida, kuma mafi kusa ga rashin shakkarku. Sai idan ya kasance fatauci ne halartacce wanda kuke gẽwayarwa da shi hannu da hannu a tsakãninku to bãbu laifi a kanku, ya zama ba ku rubũta shi ba. Kuma ku shaidar idan kun yi sayayya. Kuma kada a wahalarda marubuci, kuma kada a wahalar da shaidu kuma idan kun aikata to, lalle ne, shi fãsiƙanci ne game da ku. Kumaku bi Allah da takƙawa, kuma Allah Ya sanar da ku. Kuma Allah ga dukan kõme Masani ne

Ya ku waɗanda suka yi imani! Idan kun yi mu'amalar bayar da bashi zuwa ga wani ajali ambatacce, sai ku rubuta shi. Kuma wani marubuci ya yi rubutu a tsakaninku da adalci. Kuma kada marubuci ya ki rubutawa, kamar yadda Allah Ya sanar da shi, sai ya rubuta. Kuma wanda bashin yake a kansa sai ya yi shibta, kuma ya ji tsoron Allah, Ubangijinsa, da taƙawa, kuma kada ya rage wani abu daga gare shi. To, idan wanda bashin yake a kansa ya kasance wawa ne ko kuwa rarrauna, ko kuwa shi ba ya iya shibta, to, sai waliyyinsa ya yi shibtar da adalci. Kuma ku shaidar da shaidu biyu daga mazanku, to, idan ba su zama maza biyu ba, to, namiji guda da mata biyu, daga waɗanda kuke yarda da su daga shaidun domin mantuwar ɗayansu, sai gudarsu ta mazakutar da ɗayar. Kuma kada shaidun su ƙi, idan an kira su. Kuma kada ku ƙosa ga rubuta shi, ƙarami ya kasance ko babba, zuwa ajalinsa. Wancan ne mafi adalci a wurin Allah kuma mafi tsayuwa ga shaida, kuma mafi kusa ga rashin shakkarku. Sai idan ya kasance fatauci ne halartacce wanda kuke gewayarwa da shi hannu da hannu a tsakaninku to babu laifi a kanku, ya zama ba ku rubuta shi ba. Kuma ku shaidar idan kun yi sayayya. Kuma kada a wahalarda marubuci, kuma kada a wahalar da shaidu kuma idan kun aikata to, lalle ne, shi fasiƙanci ne game da ku. Kumaku bi Allah da takƙawa, kuma Allah Ya sanar da ku. Kuma Allah ga dukan kome Masani ne

Yã ku waɗanda suka yi ĩmãni! Idan kun yi mu'ãmalar bãyar da bãshi zuwa ga wani ajali ambatacce, sai ku rubũta shi. Kuma wani marubuci ya yi rubũtu a tsakaninku da ãdalci. Kuma kada marubũci ya ki rubũtãwa, kamar yadda Allah Ya sanar da shi, sai ya rubũta. Kuma wanda bãshin yake a kansa sai ya yi shibta, kuma ya ji tsõron Allah, Ubangijinsa, da taƙawa, kuma kada ya rage wani abu daga gare shi. To, idan wanda bãshin yake a kansa yã kasance wãwã ne kõ kuwa rarrauna, kõ kuwa shi bã ya iya shibta, to, sai waliyyinsa ya yi shibtar da ãdalci. Kuma ku shaidar da shaidu biyu daga mazanku, to, idan ba su zama maza biyu ba, to, namiji guda da mãtã biyu, daga waɗanda kuke yarda da su daga shaidun dõmin mantuwar ɗayansu, sai gudarsu ta mazãkũtar da ɗayar. Kuma kada shaidun su ƙi, idan an kira su. Kuma kada ku ƙõsa ga rubũta shi, ƙarami ya kasance kõ babba, zuwa ajalinsa. Wancan ne mafi ãdalci a wurin Allah kuma mafi tsayuwa ga shaida, kuma mafi kusa ga rashin shakkarku. Sai idan ya kasance fatauci ne halartacce wanda kuke gẽwayarwa da shi hannu da hannu a tsakãninku to bãbu laifi a kanku, ya zama ba ku rubũta shi ba. Kuma ku shaidar idan kun yi sayayya. Kuma kada a wahalarda marubuci, kuma kada a wahalar da shaidu kuma idan kun aikata to, lalle ne, shi fãsiƙanci ne game da ku. Kumaku bi Allah da takƙawa, kuma Allah Ya sanar da ku. Kuma Allah ga dukan kõme Masani ne

הוי, אלה אשר האמינו! כאשר אתם מתקשרים בינכם על חוב לזמן קבוע, עשו זאת בכתב, ותנו לכותב לרשום לכם את זה. אסור לכותב לסרב לרשום כפי שלימדהו אללה. עליו לרשום, והחייב יכתיב לו, וירא את אללה ריבונו, ולא יפחית מחובו כלום. אם החייב היה בלתי שפוי או חלוש בדעתו שאינו מסוגל להכתיב, יכתיב הממונה עליו בשמו בצדק. הקימו שני עדים מקרב אנשיכם. אם לא יימצאו שני גברים, כי אז גבר אחד ושתי נשים אשר אתם מסופקים מהן כעדות, משום שאם אחת מהן תשכח או תטעה, תזכיר לה האחרת. ואסור לעדים לסרב להעיד בכל זמן שיתבקשו להעיד. ואל תתרשלו ברישום החוב, בין אם קטן הוא או גדול, ואת מועד פירעונו. דרך זו כשירה יותר בעיני אללה וטובה יותר לשמירת העדות ולמניעת ספקות. ואולם, אם מדובר בסחורה זמינה שאתם מעבירים בינכם, אין בעיה אם לא תרשמוה. הקימו עדים לכל עסקה שתעשו, מבלי שתפעילו לחץ נגד רשם או עד, אם כך תעשו, תהיה זו הפקרות מצדכם. לכן, יראו את אללה, ואללה ילמדכם, ואללה יודע כל דבר

הוי, אלה אשר האמינו! כאשר אתם מתקשרים ביניכם על חוב לזמן קבוע, עשו זאת בכתב, ותנו לכותב לרשום לכם את זה. אסור לכותב לסרב לרשום כפי שלימדהו אלוהים. עליו לרשום, והחייב יכתיב לו, וירא את אלוהים ריבונו, ולא יפחית מחובו כלום. אם החייב היה בלתי שפוי או חלוש בדעתו שאינו מסוגל להכתיב, יכתיב הממונה עליו בשמו בצדק. הקימו שני עדים מקרב אנשיכם. אם לא יימצאו שני גברים, כי אז גבר אחד ושתי נשים אשר אתם מסופקים מהן כעדות, משום שאם אחת מהן תשכח או תטעה, תזכיר לה האחרת. ואסור לעדים לסרב להעיד בכל זמן שיתבקשו להעיד. ואל תתרשלו ברישום החוב, בין אם קטן הוא או גדול, ואת מועד פירעונו. דרך זו כשירה יותר בעיני אלוהים וטובה יותר לשמירת העדות ולמניעת ספקות. ואולם, אם מדובר בסחורה זמינה שאתם מעבירים ביניכם, אין בעיה אם לא תרשמוה. הקימו עדים לכל עסקה שתעשו, מבלי שתפעילו לחץ נגד רשם או עד, אם כך תעשו, תהיה זו הפקרות מצדכם.לכן, יראו את אלוהים, ואלוהים ילמדכם, ואלוהים יודע כל דבר

he eemaan vaalo! jab tum aapas mein kisee nishchit avadhi tak ke lie udhaar len-den karo, to use likh liya karo, tumhaare beech nyaay ke saath koee lekhak likhe, jise allaah ne likhane kee yogyata dee hai, vah likhane se inkaar na kare tatha vah likhavaaye, jisapar udhaar hai aur apane paalanahaar allaah se dare aur usamen se kuchh kam na kare. yadi jisapar udhaar hai, vah nirbodh athava nirbal ho athava likhava na sakata ho, to usaka sanrakshak nyaay ke saath likhavaaye tatha apane mein se do purushon ko saakshee (gavaah) bana lo. yadi do purush na hon, to ek purush tatha do striyon ko, un saakshiyon mein se, jinhen saakshee banaana pasand karo. taaki donon (striyon) mein se ek bhool jaaye, to doosaree yaad dila de tatha jab saakshee bulaaye jaayen, to inkaar na karen tatha vishay chhota ho ya bada, usakee avadhi sahit likhavaane mein aalasy na karo, ye allaah ke sameep adhik nyaay hai tatha saakshy ke lie adhik sahaayak aur isase adhik sameep hai ki sandeh na karo. parantu yadi tum vyaapaarik len-den haathon-haath (nagad karate ho), to tumapar koee dosh nahin ki use na likho tatha jab aapas mein len-den karo, to saakshee bana lo aur lekhak tatha saakshee ko haani na pahunchaee jaaye aur yadi aisa karogo, to tumhaaree avagya hee hogee tatha allaah se daro aur allaah tumhen sikha raha hai aur nihsandeh allaah sab kuchh jaanata hai

हे ईमान वालो! जब तुम आपस में किसी निश्चित अवधि तक के लिए उधार लेन-देन करो, तो उसे लिख लिया करो, तुम्हारे बीच न्याय के साथ कोई लेखक लिखे, जिसे अल्लाह ने लिखने की योग्यता दी है, वह लिखने से इन्कार न करे तथा वह लिखवाये, जिसपर उधार है और अपने पालनहार अल्लाह से डरे और उसमें से कुछ कम न करे। यदि जिसपर उधार है, वह निर्बोध अथवा निर्बल हो अथवा लिखवा न सकता हो, तो उसका संरक्षक न्याय के साथ लिखवाये तथा अपने में से दो पुरुषों को साक्षी (गवाह) बना लो। यदि दो पुरुष न हों, तो एक पुरुष तथा दो स्त्रियों को, उन साक्षियों में से, जिन्हें साक्षी बनाना पसन्द करो। ताकि दोनों (स्त्रियों) में से एक भूल जाये, तो दूसरी याद दिला दे तथा जब साक्षी बुलाये जायें, तो इन्कार न करें तथा विषय छोटा हो या बड़ा, उसकी अवधि सहित लिखवाने में आलस्य न करो, ये अल्लाह के समीप अधिक न्याय है तथा साक्ष्य के लिए अधिक सहायक और इससे अधिक समीप है कि संदेह न करो। परन्तु यदि तुम व्यापारिक लेन-देन हाथों-हाथ (नगद करते हो), तो तुमपर कोई दोष नहीं कि उसे न लिखो तथा जब आपस में लेन-देन करो, तो साक्षी बना लो और लेखक तथा साक्षी को हानि न पहुँचाई जाये और यदि ऐसा करोगो, तो तुम्हारी अवज्ञा ही होगी तथा अल्लाह से डरो और अल्लाह तुम्हें सिखा रहा है और निःसंदेह अल्लाह सब कुछ जानता है।

ai eemaan laanevaalo! jab kisee nishchit avadhi ke lie aapas mein rn ka len-den karo to use likh liya karo aur chaahie ki koee likhanevaala tumhaare beech nyaayapoorvak (dastaavez) likh de. aur likhanevaala likhane se inakaar na kare; jis prakaar allaah ne use sikhaaya hai, usee prakaar vah doosaron ke lie likhane ke kaam aae aur bolakar vah likhae jisake zimme haq kee adaayagee ho. aur use allaah ka, jo usaka rab hai, dar rakhana chaahie aur usamen koee kamee na karanee chaahie. phir yadi vah vyakti jisake zimme haq kee adaayagee ho, kam samajh ya kamazor ho ya vah bolakar na likha sakata ho to usake sanrakshak ko chaahie ki nyaayapoorvak bolakar likha de. aur apane purushon mein se do gavaaho ko gavaah bana lo aur yadi do purush na hon to ek purush aur do striyaan, jinhen tum gavaah ke lie pasand karo, gavaah ho jaen (do striyaan isalie rakhee gaee hai) taaki yadi ek bhool jae to doosaree use yaad dila de. aur gavaahon ko jab bulaaya jae to aane se inakaar na karen. maamala chaahe chhota ho ya bada ek nirdhaarit avadhi tak ke lie hai, to use likhane mein sustee se kaam na lo. yah allaah kee spasht se adhik nyaayasangat baat hai aur isase gavaahee bhee adhik theek rahatee hai. aur isase adhi ka sambhaavana hai ki tum kisee sandeh mein nahin padoge. haan, yadi koee sauda naqad ho, jisaka len-den tum aapas mein kar rahe ho, to tumhaare usake na likhane mein tumhaare lie koee dosh nahin. aur jab aapam mein kray-vikray ka maamala karo to us samay bhee gavaah kar liya karo, aur na kisee likhanevaale ko haani pahunchae jae aur na kisee gavaah ko. aur yadi aisa karoge to yah tumhaare lie avagya kee baat hogee. aur allaah ka dar rakho. allaah tumhen shiksha de raha hai. aur allaah har cheez ko jaanata hai

ऐ ईमान लानेवालो! जब किसी निश्चित अवधि के लिए आपस में ऋण का लेन-देन करो तो उसे लिख लिया करो और चाहिए कि कोई लिखनेवाला तुम्हारे बीच न्यायपूर्वक (दस्तावेज़) लिख दे। और लिखनेवाला लिखने से इनकार न करे; जिस प्रकार अल्लाह ने उसे सिखाया है, उसी प्रकार वह दूसरों के लिए लिखने के काम आए और बोलकर वह लिखाए जिसके ज़िम्मे हक़ की अदायगी हो। और उसे अल्लाह का, जो उसका रब है, डर रखना चाहिए और उसमें कोई कमी न करनी चाहिए। फिर यदि वह व्यक्ति जिसके ज़िम्मे हक़ की अदायगी हो, कम समझ या कमज़ोर हो या वह बोलकर न लिखा सकता हो तो उसके संरक्षक को चाहिए कि न्यायपूर्वक बोलकर लिखा दे। और अपने पुरुषों में से दो गवाहो को गवाह बना लो और यदि दो पुरुष न हों तो एक पुरुष और दो स्त्रियाँ, जिन्हें तुम गवाह के लिए पसन्द करो, गवाह हो जाएँ (दो स्त्रियाँ इसलिए रखी गई है) ताकि यदि एक भूल जाए तो दूसरी उसे याद दिला दे। और गवाहों को जब बुलाया जाए तो आने से इनकार न करें। मामला चाहे छोटा हो या बड़ा एक निर्धारित अवधि तक के लिए है, तो उसे लिखने में सुस्ती से काम न लो। यह अल्लाह की स्पष्ट से अधिक न्यायसंगत बात है और इससे गवाही भी अधिक ठीक रहती है। और इससे अधि क संभावना है कि तुम किसी संदेह में नहीं पड़ोगे। हाँ, यदि कोई सौदा नक़द हो, जिसका लेन-देन तुम आपस में कर रहे हो, तो तुम्हारे उसके न लिखने में तुम्हारे लिए कोई दोष नहीं। और जब आपम में क्रय-विक्रय का मामला करो तो उस समय भी गवाह कर लिया करो, और न किसी लिखनेवाले को हानि पहुँचाए जाए और न किसी गवाह को। और यदि ऐसा करोगे तो यह तुम्हारे लिए अवज्ञा की बात होगी। और अल्लाह का डर रखो। अल्लाह तुम्हें शिक्षा दे रहा है। और अल्लाह हर चीज़ को जानता है

ai eemaanadaaron jab ek miyaade muqarrara tak ke lie aapas mein qarj qa len den karo to use likha padhee kar liya karo aur likhane vaale ko chaahiye ki tumhaare daramiyaan tumhaare qaul va qaraar ko, insaaf se theek theek likhe aur likhane vaale ko likhane se inkaar na karana chaahiye (balki) jis tarah khuda ne use (likhana padhana) sikhaaya hai usee tarah usako bhee ve uzr (bahaana) likh dena chaahiye aur jisake zimme qarz aayad hota hai usee ko chaahie ki (tamassuk) kee ibaarat bataata jaaye aur khuda se dare jo usaka sachcha paalane vaala hai darata rahe aur (bataane mein) aur qarz dene vaale ke huqooq mein kuchh kamee na kare agar qarz lene vaala kam akl ya maazoor ya khud (tamassuk) ka matalab likhava na sakata ho to usaka saraparast theek theek insaaf se likhava de aur apane logon mein se jin logon ko tum gavaahee lene ke liye pasand karo (kam se kam) do mardon kee gavaahee kar liya karo phir agar do mard na ho to (kam se kam) ek mard aur do auraten (kyonki) un donon mein se agar ek bhool jaegee to ek doosaree ko yaad dila degee, aur jab gavaah hukkaam ke saamane (gavaahee ke lie) bulaaya jaen to haazir hone se inkaar na kare aur qarz ka maamala khvaah chhota ho ya usakee miyaad muayyun tak kee (dastaavez) likhavaane mein kaahilee na karo, khuda ke nazadeek ye likha padhee bahut hee munsifaana kaaravaee hai aur gavaahee ke lie bhee bahut mazabootee hai aur bahut qareen (qayaas) hai ki tum aaeenda kisee tarah ke shak va shubaha mein na pado magar jab naqad sauda ho jo tum log aapas mein ulat pher kiya karate ho to usakee (dastaavej) ke na likhane mein tum par kuchh ilzaam nahin hai (ho) aur jab usee tarah kee khareed (farokht) ho to gavaah kar liya karo aur qaatib (dastaavez) aur gavaah ko zarar na pahunchaaya jae aur agar tum aisa kar baithe to ye zaroor tumhaaree sharaarat hai aur khuda se daro khuda tumako maamale kee safaee sikhaata hai aur vah har cheez ko khoob jaanata hai

ऐ ईमानदारों जब एक मियादे मुक़र्ररा तक के लिए आपस में क़र्ज क़ा लेन देन करो तो उसे लिखा पढ़ी कर लिया करो और लिखने वाले को चाहिये कि तुम्हारे दरमियान तुम्हारे क़ौल व क़रार को, इन्साफ़ से ठीक ठीक लिखे और लिखने वाले को लिखने से इन्कार न करना चाहिये (बल्कि) जिस तरह ख़ुदा ने उसे (लिखना पढ़ना) सिखाया है उसी तरह उसको भी वे उज़्र (बहाना) लिख देना चाहिये और जिसके ज़िम्मे क़र्ज़ आयद होता है उसी को चाहिए कि (तमस्सुक) की इबारत बताता जाये और ख़ुदा से डरे जो उसका सच्चा पालने वाला है डरता रहे और (बताने में) और क़र्ज़ देने वाले के हुक़ूक़ में कुछ कमी न करे अगर क़र्ज़ लेने वाला कम अक्ल या माज़ूर या ख़ुद (तमस्सुक) का मतलब लिखवा न सकता हो तो उसका सरपरस्त ठीक ठीक इन्साफ़ से लिखवा दे और अपने लोगों में से जिन लोगों को तुम गवाही लेने के लिये पसन्द करो (कम से कम) दो मर्दों की गवाही कर लिया करो फिर अगर दो मर्द न हो तो (कम से कम) एक मर्द और दो औरतें (क्योंकि) उन दोनों में से अगर एक भूल जाएगी तो एक दूसरी को याद दिला देगी, और जब गवाह हुक्काम के सामने (गवाही के लिए) बुलाया जाएं तो हाज़िर होने से इन्कार न करे और क़र्ज़ का मामला ख्वाह छोटा हो या उसकी मियाद मुअय्युन तक की (दस्तावेज़) लिखवाने में काहिली न करो, ख़ुदा के नज़दीक ये लिखा पढ़ी बहुत ही मुन्सिफ़ाना कारवाई है और गवाही के लिए भी बहुत मज़बूती है और बहुत क़रीन (क़यास) है कि तुम आईन्दा किसी तरह के शक व शुबहा में न पड़ो मगर जब नक़द सौदा हो जो तुम लोग आपस में उलट फेर किया करते हो तो उसकी (दस्तावेज) के न लिखने में तुम पर कुछ इल्ज़ाम नहीं है (हॉ) और जब उसी तरह की ख़रीद (फ़रोख्त) हो तो गवाह कर लिया करो और क़ातिब (दस्तावेज़) और गवाह को ज़रर न पहुँचाया जाए और अगर तुम ऐसा कर बैठे तो ये ज़रूर तुम्हारी शरारत है और ख़ुदा से डरो ख़ुदा तुमको मामले की सफ़ाई सिखाता है और वह हर चीज़ को ख़ूब जानता है

O, ti, akik hisztek! Ha megszabott idore adossagi ugyet bonyolitotok le egymas kozott, azt irjatok le! Egy imok irja le kozottetek meltanyos modon. Egyetlen irnok sem tagadhatja meg, hogy leirja ugy, ahogyan Allah tanitotta meg. Irjon! Az diktaljon, akit az adossag terhel, es felje Allah-ot, az Urat, es ne igyekezzen levenni az osszegbol semmit. Ha az ados gyengeelmeju, vagy gyamolatlan, avagy nem kepes diktalni, akkor a "waliyy-a? diktaljon meltanyos modon. Ket tanut hivjatok a ferfiaitok kozul! Ha nincs ket ferfi, akkor egy ferfi es ket asszony, olyanokat, akikkel elegedettek vagytok, mint tanuk! Ha egyikuk megteved a masik emlekeztesse es figyelmeztesse. A tanuk pedig nem huzodozhatnak ha felszolittatnak. Ne tekintsetek meltosagon alulinak, hogy irasba foglaltatik, legyen az keves, avagy sok, egeszen a szabott idoig. Igy meltanyosabban viselkedtek Allah elott, megfelelobben vegzitek a tanuskodast, es biztositjatok, hogy ne meruljenek fel ketelyek. Ha azonban olyan dologrol van szo, ami eppen jelen van, es magatok kozott forgatjatok, akkor nem tekintheto vetketeknek, ha nem irjatok le. De, ha adasvetelt bonyolitotok le, akkor hivjatok tanukat! Nem bantalmaztathatik sem az irnok, sem a tanu! Ha (meg is bantalmazast) kovetnetek el (veluk szemben), akkor hibat kovettek el. Feljetek Allah-ot! Allah tanit benneteket. Allah-nak mindenrol tudomasa van

Ó, ti, akik hisztek! Ha megszabott időre adóssági ügyet bonyolítotok le egymás között, azt írjátok le! Egy ímok írja le közöttetek méltányos módon. Egyetlen írnok sem tagadhatja meg, hogy leírja úgy, ahogyan Allah tanította meg. Írjon! Az diktáljon, akit az adósság terhel, és félje Allah-ot, az Urát, és ne igyekezzen levenni az összegből semmit. Ha az adós gyengeelméjű, vagy gyámolatlan, avagy nem képes diktálni, akkor a "waliyy-a? diktáljon méltányos módon. Két tanút hívjatok a férfiaitok közül! Ha nincs két férfi, akkor egy férfi és két asszony, olyanokat, akikkel elégedettek vagytok, mint tanúk! Ha egyikük megtéved a másik emlékeztesse és figyelmeztesse. A tanúk pedig nem húzódozhatnak ha felszólíttatnak. Ne tekintsétek méltóságon alulinak, hogy írásba foglaltatik, legyen az kevés, avagy sok, egészen a szabott időig. Így méltányosabban viselkedtek Allah előtt, megfelelőbben végzítek a tanúskodást, és biztosítjátok, hogy ne merüljenek fel kételyek. Ha azonban olyan dologról van szó, ami éppen jelen van, és magatok között forgatjátok, akkor nem tekinthető vétketeknek, ha nem írjátok le. De, ha adásvételt bonyolítotok le, akkor hívjatok tanúkat! Nem bántalmaztathatik sem az írnok, sem a tanú! Ha (még is bántalmazást) követnétek el (velük szemben), akkor hibát követtek el. Féljétek Allah-ot! Allah tanít benneteket. Allah-nak mindenről tudomása van

Wahai orang-orang yang beriman! Apabila kamu melakukan utang piutang untuk waktu yang ditentukan, hendaklah kamu menuliskannya. Dan hendaklah seorang penulis di antara kamu menuliskannya dengan benar. Janganlah penulis menolak untuk menuliskannya sebagaimana Allah telah mengajarkan kepadanya, maka hendaklah dia menuliskan. Dan hendaklah orang yang berutang itu mendiktekan, dan hendaklah dia bertakwa kepada Allah, Tuhannya, dan janganlah dia mengurangi sedikitpun daripadanya. Jika yang berutang itu orang yang kurang akalnya atau lemah (keadaannya), atau tidak mampu mendiktekan sendiri, maka hendaklah walinya mendiktekannya dengan benar. Dan persaksikanlah dengan dua orang saksi laki-laki diantara kamu. Jika tidak ada (saksi) dua orang laki-laki, maka (boleh) seorang laki-laki dan dua orang perempuan diantara orang-orang yang kamu sukai dari para saksi (yang ada), agar jika yang seorang lupa maka yang lain mengingatkannya. Dan janganlah saksi-saksi itu menolak apabila dipanggil. Dan janganlah kamu bosan menuliskannya, untuk batas waktunya baik (utang itu) kecil maupun besar. Yang demikian itu, lebih adil di sisi Allah, lebih dapat menguatkan kesaksian, dan lebih mendekatkan kamu kepada ketidakraguan, kecuali jika hal itu merupakan perdagangan tunai yang kamu jalankan diantara kamu, maka tidak ada dosa bagi kamu jika kamu tidak menuliskannya. Dan ambillah saksi apabila kamu berjual beli, dan janganlah menulis dipersulit dan begitu juga saksi. Jika kamu lakukan (yang demikian), maka sungguh, hal itu suatu kefasikan pada kamu. Dan bertakwalah kepada Allah, Allah memberikan pengajaran kepadamu, dan Allah Maha Mengetahui segala sesuatu

(Hai orang-orang yang beriman! Jika kamu mengadakan utang piutang), maksudnya muamalah seperti jua beli, sewa-menyewa, utang-piutang dan lain-lain (secara tidak tunai), misalnya pinjaman atau pesanan (untuk waktu yang ditentukan) atau diketahui, (maka hendaklah kamu catat) untuk pengukuhan dan menghilangkan pertikaian nantinya. (Dan hendaklah ditulis) surat utang itu (di antara kamu oleh seorang penulis dengan adil) maksudnya benar tanpa menambah atau mengurangi jumlah utang atau jumlah temponya. (Dan janganlah merasa enggan) atau berkeberatan (penulis itu) untuk (menuliskannya) jika ia diminta, (sebagaimana telah diajarkan Allah kepadanya), artinya telah diberi-Nya karunia pandai menulis, maka janganlah dia kikir menyumbangkannya. 'Kaf' di sini berkaitan dengan 'ya'ba' (Maka hendaklah dituliskannya) sebagai penguat (dan hendaklah diimlakkan) surat itu (oleh orang yang berutang) karena dialah yang dipersaksikan, maka hendaklah diakuinya agar diketahuinya kewajibannya, (dan hendaklah ia bertakwa kepada Allah, Tuhannya) dalam mengimlakkan itu (dan janganlah dikurangi darinya), maksudnya dari utangnya itu (sedikit pun juga. Dan sekiranya orang yang berutang itu bodoh) atau boros (atau lemah keadaannya) untuk mengimlakkan disebabkan terlalu muda atau terlalu tua (atau ia sendiri tidak mampu untuk mengimlakkannya) disebabkan bisu atau tidak menguasai bahasa dan sebagainya, (maka hendaklah diimlakkan oleh walinya), misalnya bapak, orang yang diberi amanat, yang mengasuh atau penerjemahnya (dengan jujur. Dan hendaklah persaksikan) utang itu kepada (dua orang saksi di antara laki-lakimu) artinya dua orang Islam yang telah balig lagi merdeka (Jika keduanya mereka itu bukan), yakni kedua saksi itu (dua orang laki-laki, maka seorang laki-laki dan dua orang perempuan) boleh menjadi saksi (di antara saksi-saksi yang kamu sukai) disebabkan agama dan kejujurannya. Saksi-saksi wanita jadi berganda ialah (supaya jika yang seorang lupa) akan kesaksian disebabkan kurangnya akal dan lemahnya ingatan mereka, (maka yang lain (yang ingat) akan mengingatkan kawannya), yakni yang lupa. Ada yang membaca 'tudzkir' dan ada yang dengan tasydid 'tudzakkir'. Jumlah dari idzkar menempati kedudukan sebagai illat, artinya untuk mengingatkannya jika ia lupa atau berada di ambang kelupaan, karena itulah yang menjadi sebabnya. Menurut satu qiraat 'in' syarthiyah dengan baris di bawah, sementara 'tudzakkiru' dengan baris di depan sebagai jawabannya. (Dan janganlah saksi-saksi itu enggan jika) 'ma' sebagai tambahan (mereka dipanggil) untuk memikul dan memberikan kesaksian (dan janganlah kamu jemu) atau bosan (untuk menuliskannya), artinya utang-utang yang kamu saksikan, karena memang banyak orang yang merasa jemu atau bosan (biar kecil atau besar) sedikit atau banyak (sampai waktunya), artinya sampai batas waktu membayarnya, menjadi 'hal' dari dhamir yang terdapat pada 'taktubuh' (Demikian itu) maksudnya surat-surat tersebut (lebih adil di sisi Allah dan lebih mengokohkan persaksian), artinya lebih menolong meluruskannya, karena adanya bukti yang mengingatkannya (dan lebih dekat), artinya lebih kecil kemungkinan (untuk tidak menimbulkan keraguanmu), yakni mengenai besarnya utang atau jatuh temponya. (Kecuali jika) terjadi muamalah itu (berupa perdagangan tunai) menurut satu qiraat dengan baris di atas hingga menjadi khabar dari 'takuuna' sedangkan isimnya adalah kata ganti at-tijaarah (yang kamu jalankan di antara kamu), artinya yang kamu pegang dan tidak mempunyai waktu berjangka, (maka tidak ada dosa lagi kamu jika kamu tidak menulisnya), artinya barang yang diperdagangkan itu (hanya persaksikanlah jika kamu berjual beli) karena demikian itu lebih dapat menghindarkan percekcokan. Maka soal ini dan yang sebelumnya merupakan soal sunah (dan janganlah penulis dan saksi -maksudnya yang punya utang dan yang berutang- menyulitkan atau mempersulit), misalnya dengan mengubah surat tadi atau tak hendak menjadi saksi atau menuliskannya, begitu pula orang yang punya utang, tidak boleh membebani si penulis dengan hal-hal yang tidak patut untuk ditulis atau dipersaksikan. (Dan jika kamu berbuat) apa yang dilarang itu, (maka sesungguhnya itu suatu kefasikan), artinya keluar dari taat yang sekali-kali tidak layak (bagi kamu dan bertakwalah kamu kepada Allah) dalam perintah dan larangan-Nya (Allah mengajarimu) tentang kepentingan urusanmu. Lafal ini menjadi hal dari fi`il yang diperkirakan keberadaannya atau sebagai kalimat baru. (Dan Allah mengetahui segala sesuatu)

Hai orang-orang yang beriman, apabila kamu bermuamalah179 tidak secara tunai untuk waktu yang ditentukan, hendaklah kamu menuliskannya. Dan hendaklah seorang penulis di antara kamu menuliskannya dengan benar. Dan janganlah penulis enggan menuliskannya sebagaimana Allah mengajarkannya, maka hendaklah ia menulis, dan hendaklah orang yang berhutang itu mengimlakan (apa yang akan ditulis itu), dan hendaklah ia bertakwa kepada Allah Tuhan-nya, dan janganlah ia mengurangi sedikit pun dari utangnya. Jika yang berutang itu orang yang lemah akalnya atau lemah (keadaannya) atau dia sendiri tidak mampu mengimlakan, maka hendaklah walinya mengimlakan dengan jujur. Dan saksikanlah dengan dua orang saksi dari orang-orang lelaki (di antaramu). Jika tak ada dua orang lelaki, maka (boleh) seorang lelaki dan dua orang perempuan dari saksi-saksi yang kamu ridai, supaya jika seorang lupa, maka yang seorang mengingatkannya. Janganlah saksi-saksi itu enggan (memberi keterangan) apabila mereka dipanggil; dan janganlah kamu jemu menulis utang itu, baik kecil maupun besar, sampai batas waktu membayarnya. Yang demikian itu, lebih adil di sisi Allah dan lebih dapat menguatkan persaksian dan lebih dekat kepada tidak (menimbulkan) keraguanmu. (Tulislah muamalahmu itu) kecuali jika muamalah itu perdagangan tunai yang kamu jalankan di antara kamu, maka tak ada dosa bagi kamu, (jika) kamu tidak menulisnya. Dan saksikanlah apabila kamu berjual beli, dan janganlah penulis dan saksi saling sulit menyulitkan. Jika kamu lakukan (yang demikian), maka sesungguhnya hal itu adalah suatu kefasikan pada dirimu. Dan bertakwalah kepada Allah; Allah mengajarmu dan Allah Maha Mengetahui segala sesuatu

Hai orang-orang yang beriman, apabila kalian melakukan utang piutang (tidak secara tunai) dengan waktu yang ditentukan, maka waktunya harus jelas, catatlah waktunya untuk melindungi hak masing- masing dan menghindari perselisihan. Yang bertugas mencatat itu hendaknya orang yang adil. Dan janganlah petugas pencatat itu enggan menuliskannya sebagai ungkapan rasa syukur atas ilmu yang diajarkan-Nya. Hendaklah ia mencatat utang tersebut sesuai dengan pengakuan pihak yang berutang, takut kepada Allah dan tidak mengurangi jumlah utangnya. Kalau orang yang berutang itu tidak bisa bertindak dan menilai sesuatu dengan baik, lemah karena masih kecil, sakit atau sudah tua, tidak bisa mendiktekan karena bisu, karena gangguan di lidah atau tidak mengerti bahasa transaksi, hendaknya wali yang ditetapkan agama, pemerintah atau orang yang dipilih olehnya untuk mendiktekan catatan utang, mewakilinya dengan jujur. Persaksikanlah dengan dua orang saksi laki-laki. Kalau tidak ada dua orang laki- laki maka boleh seorang lelaki dan dua orang perempuan untuk menjadi saksi ketika terjadi perselisihan. Sehingga, kalau yang satu lupa, yang lain mengingatkan. Kalau diminta bersaksi, mereka tidak boleh enggan memberi kesaksian. Janganlah bosan-bosan mencatat segala persoalan dari yang kecil sampai yang besar selama dilakukan secara tidak tunai. Sebab yang demikian itu lebih adil menurut syariat Allah, lebih kuat bukti kebenaran persaksiannya dan lebih dekat kepada penghilangan keraguan di antara kalian. Kecuali kalau transaksi itu kalian lakukan dalam perdagangan secara langsung (tunai), kalian tidak perlu mencatatnya, sebab memang tidak diperlukan. Yang diminta dari kalian hanyalah persaksian atas transaksi untuk menyelesaikan perselisihan. Hindarilah tindakan menyakiti penulis dan saksi. Sebab yang demikian itu berarti tidak taat kepada Allah. Takutlah kalian kepada-Nya. Dan rasakanlah keagungan-Nya dalam setiap perintah dan larangan. Dengan begitu hati kalian dapat memandang sesuatu secara proporsional dan selalu condong kepada keadilan. Allah menjelaskan hak dan kewajiban kalian. Dan Dia Maha Mengetahui segala perbuatan kalian dan yang lainnya(1). (1) Masalah hukum yang paling pelik di semua perundang-undangan modern adalah kaidah afirmasi. Yaitu, cara-cara penetapan hak bagi seseorang jika mengambil jalur hukum untuk menuntut pihak lain. Al-Qur'ân mewajibkan manusia untuk bersikap proporsional dan berlaku adil. Jika mereka sadar akan itu, niscaya akan meringankan pekerjaan para hakim. Akan tetapi jiwa manusia yang tercipta dengan berbagai macam tabiat seperti cinta harta, serakah, lupa dan suka balas dendam, menjadikan hak-hak kedua pihak diperselisihkan. Maka harus ada kaidah-kaidah penetapan yang membuat segalanya jelas

Wahai orang-orang yang beriman! Apabila kamu melakukan utang piutang untuk waktu yang ditentukan, hendaklah kamu menuliskannya. Dan hendaklah seorang penulis di antara kamu menuliskannya dengan benar. Janganlah penulis menolak untuk menuliskannya sebagaimana Allah telah mengajarkan kepadanya, maka hendaklah dia menuliskan. Dan hendaklah orang yang berutang itu mendiktekan, dan hendaklah dia bertakwa kepada Allah, Tuhannya, dan janganlah dia mengurangi sedikit pun daripadanya. Jika yang berutang itu orang yang kurang akalnya atau lemah (keadaannya), atau tidak mampu mendiktekan sendiri, maka hendaklah walinya mendiktekan dengan benar. Dan persaksikanlah dengan dua orang saksi laki-laki di antara kamu. Jika tak ada (saksi) dua oang laki-laki, maka (boleh) seorang laki-laki dan dua orang perempuan di antara orang-orang yang kamu sukai dari para saksi (yang ada), agar jika yang seorang lupa maka yang seorang lagi mengingatkannya. Dan janganlah saksi-saksi itu menolak apabila dipanggil. Dan janganlah kamu bosan menuliskannya, untuk batas waktunya baik (utang itu) kecil maupun besar. Yang demikian itu, lebih adil di sisi Allah, lebih dapat menguatkan kesaksian, dan lebih mendekatkan kamu kepada ketidakraguan, kecuali jika hal itu merupakan perdagangan tunai yang kamu jalankan di antara kamu, maka tidak ada dosa bagi kamu jika kamu tidak menuliskannya. Dan ambillah saksi apabila kamu berjual beli, dan janganlah penulis dipersulit dan begitu juga saksi. Jika kamu lakukan (yang demikian), maka sungguh, hal itu suatu kefasikan pada kamu. Dan bertakwalah kepada Allah, Allah memberikan pengajaran kepadamu, dan Allah Maha Mengetahui segala sesuatu

Wahai orang-orang yang beriman! Apabila kamu melakukan utang piutang untuk waktu yang ditentukan, hendaklah kamu menuliskannya. Dan hendaklah seorang penulis di antara kamu menuliskannya dengan benar. Janganlah penulis menolak untuk menuliskannya sebagaimana Allah telah mengajarkan kepadanya, maka hendaklah dia menuliskan. Dan hendaklah orang yang berutang itu mendiktekan, dan hendaklah dia bertakwa kepada Allah, Tuhannya, dan janganlah dia mengurangi sedikit pun daripadanya. Jika yang berutang itu orang yang kurang akalnya atau lemah (keadaannya), atau tidak mampu mendiktekan sendiri, maka hendaklah walinya mendiktekannya dengan benar. Dan persaksikanlah dengan dua orang saksi laki-laki di antara kamu. Jika tidak ada (saksi) dua orang laki-laki, maka (boleh) seorang laki-laki dan dua orang perempuan di antara orang-orang yang kamu sukai dari para saksi (yang ada), agar jika yang seorang lupa, maka yang seorang lagi mengingatkannya. Dan janganlah saksi-saksi itu menolak apa-bila dipanggil. Dan janganlah kamu bosan menuliskannya, untuk batas waktunya baik (utang itu) kecil maupun besar. Yang demikian itu, lebih adil di sisi Allah, lebih dapat menguatkan kesaksian, dan lebih mendekatkan kamu kepada ketidakraguan, kecuali jika hal itu merupakan perdagangan tunai yang kamu jalankan di antara kamu, maka tidak ada dosa bagi kamu jika kamu tidak menuliskannya. Dan ambillah saksi apabila kamu berjual beli, dan janganlah penulis dipersulit dan begitu juga saksi. Jika kamu lakukan (yang demikian), maka sungguh, hal itu suatu kefasikan pada kamu. Dan bertakwalah kepada Allah, Allah memberikan pengajaran kepadamu, dan Allah Maha Mengetahui segala sesuatu

Hai so Miyamaratiyaya! Na igira-a Mindodolona kano sa Baya- dan si-i ko ta-alik a Miyapunto, na Soratun niyo sukaniyan go Soratun rukano o Panonorat sa Kapaginon- tolan: Go di Pagunda so Panonorat ko Kisoratun Niyan non: Mana-a so Inindao ron o Allah, na Soratun niyan. Na kuduga o Mababayad, go Kalukun niyan so Allah a Kadnan niyan, go da-a Khoranga niyan non a maito bo. Na amai ka so Maba- bayad na korang i Sabot, o di na malobai, o di na di niyan khagaga komudug, na kudugun o Wali ron sa Kapaginontolan. Na Pakishaksi-i niyo sa dowa-a Saksi, ko manga Mama rukano, na amai ka da-a Kapantagan a dowa-a Mama, na isa a Mama a go dowa-a Babai, ko Khasowat kano ron, a manga Saksi, ka o Khalipat so isa Kiran, na Mapakatadum o isa kiran so pud iyan. Na di Pagunda so manga Sak- sı igira-a Tiyawag siran. Na o ba- adun a Indarainon niyo ko KĶisora- tun niyo ron maito sa Mala: Taman ko Ta-alikon: Giyoto man i lubi a Kapaginontolan si-i ko Allah, go lubi a Phakatabang ko Kipamayan- dugun ko Kashaksi, go lubi a Mar- ani ko di niyo Kapakashangka inonta o Makaokit sa Kandagang a makamomowayan a khatangan niyo to, ka da-a Dosa niyo ko di niyo ron Kisoratun. Na Pakishaksi kano igira-a Puphapasa-i kano; go di Pumarata-an so Panonorat go so Saksi. Na amai ka Nggolaola-an niyo to, na Mata-an naya! A Dosa niyo. Na Kalukun niyo so Allah; ka Phagunda-on kano o Allah. Na so Allah na so langowan taman na katawan Niyan

O voi che credete, quando contraete un debito con scadenza precisa, mettetelo per iscritto; che uno scriba, tra di voi, lo metta per iscritto, secondo giustizia. Lo scriba non si rifiuti di scrivere secondo quel che Allah gli ha insegnato; che scriva dunque e sia il contraente a dettare, temendo il suo Signore, Allah, e badi a non diminuire in nulla. Se il debitore e deficiente, o minorato o incapace di dettare lui stesso, detti il suo procuratore, secondo giustizia. Chiamate a testimoni due dei vostri uomini o in mancanza di due uomini, un uomo e due donne, tra coloro di cui accettate la testimonianza, in maniera che, se una sbagliasse, l'altra possa rammentarle. E i testimoni non rifiutino, quando sono chiamati. Non fatevi prendere da pigrizia nello scrivere il debito e il termine suo, sia piccolo o grande. Questo e piu giusto verso Allah, piu corretto nella testimonianza e atto ad evitarvi ogni dubbio; a meno che non sia una transazione che definite immediatamente tra voi: in tal caso non ci sara colpa se non lo scriverete. Chiamate testimoni quando trattate tra voi e non venga fatto alcun torto agli scribi e ai testimoni; e se lo farete, sara il segno dell'empieta che e in voi. Temete Allah, e Allah che vi insegna. Allah conosce tutte le cose

O voi che credete, quando contraete un debito con scadenza precisa, mettetelo per iscritto; che uno scriba, tra di voi, lo metta per iscritto, secondo giustizia. Lo scriba non si rifiuti di scrivere secondo quel che Allah gli ha insegnato; che scriva dunque e sia il contraente a dettare, temendo il suo Signore, Allah, e badi a non diminuire in nulla. Se il debitore è deficiente, o minorato o incapace di dettare lui stesso, detti il suo procuratore, secondo giustizia. Chiamate a testimoni due dei vostri uomini o in mancanza di due uomini, un uomo e due donne, tra coloro di cui accettate la testimonianza, in maniera che, se una sbagliasse, l'altra possa rammentarle. E i testimoni non rifiutino, quando sono chiamati. Non fatevi prendere da pigrizia nello scrivere il debito e il termine suo, sia piccolo o grande. Questo è più giusto verso Allah, più corretto nella testimonianza e atto ad evitarvi ogni dubbio; a meno che non sia una transazione che definite immediatamente tra voi: in tal caso non ci sarà colpa se non lo scriverete. Chiamate testimoni quando trattate tra voi e non venga fatto alcun torto agli scribi e ai testimoni; e se lo farete, sarà il segno dell'empietà che è in voi. Temete Allah, è Allah che vi insegna. Allah conosce tutte le cose

Anata gata shinko suru mono yo, anata gataga kikan o sadamete taishaku suru toki wa, sore o kiroku ni todome nasai. Anata gata no koto ga ra o koseina kiroku-sha ni kiroku sa seru. Kiroku-sha wa, arra ga oshie rareta yo ni kiroku shi, kaku no o kobamu koto wa dekinai. Sore de kare ni kiroku sa se nasai. Saimu-sha ni Ro jutsu sa se nasai. Kare no shu arra o osore, sukoshi mo sore o sukunaku itte wa naranai. Moshi saimu-sha ga, seishintekini kakeru ka yojaku-shadeari, matawa mizukara Ro jutsu dekinai baai wa, koken'nin ni kosei ni Ro jutsu sa se nasai. Anata gata no nakama kara, 2-mei no shonin o tate nasai. 2-Mei no otoko ga inai baai wa, shonin to shite anata gataga shitatameta, 1-mei no otoko to 2-mei no on'na o tateru. Moshi on'na no 1-ri ga machigattemo, hoka no on'na ga kano on'na o tadasu koto ga dekiyou. Shonin wa (shogen no tame ni) yoba reta toki, kobamu koto wa dekinai. Koto no daisho ni kakawarazu, kigen o sadameta (torikime wa) kiroku suru koto o keishi shite wa naranai. Sore wa, arra no o me ni wa sarani tadashiku, mata seikakuna shoko to nari, utagai o yokeru tame ni mo datodearu. Tada shi anata gata no ma de uke watasa reru, chokusetsu no torihiki no baai wa betsudearu. Sore wa kiroku ni todomenakute mo, anata gata ni tsumi wanai. Daga anata gata no torihiki ni sai shite wa, shonin o tate nasai. Soshite kiroku-sha ni mo, shonin ni mo meiwaku o kakete wa naranai. Moshi (meiwaku ga kakaru koto o) sureba, hontoni sore wa anata gata no tsumidearu. Dakara arra o osore nasai. Arra wa, anata gata o oshie rareta katadearu. Arra wa subete no koto o jukuchi sa rete ora reru

Anata gata shinkō suru mono yo, anata gataga kikan o sadamete taishaku suru toki wa, sore o kiroku ni todome nasai. Anata gata no koto ga ra o kōseina kiroku-sha ni kiroku sa seru. Kiroku-sha wa, arrā ga oshie rareta yō ni kiroku shi, kaku no o kobamu koto wa dekinai. Sore de kare ni kiroku sa se nasai. Saimu-sha ni Ro jutsu sa se nasai. Kare no shu arrā o osore, sukoshi mo sore o sukunaku itte wa naranai. Moshi saimu-sha ga, seishintekini kakeru ka yōjaku-shadeari, matawa mizukara Ro jutsu dekinai baai wa, kōken'nin ni kōsei ni Ro jutsu sa se nasai. Anata gata no nakama kara, 2-mei no shōnin o tate nasai. 2-Mei no otoko ga inai baai wa, shōnin to shite anata gataga shitatameta, 1-mei no otoko to 2-mei no on'na o tateru. Moshi on'na no 1-ri ga machigattemo, hoka no on'na ga kano on'na o tadasu koto ga dekiyou. Shōnin wa (shōgen no tame ni) yoba reta toki, kobamu koto wa dekinai. Koto no daishō ni kakawarazu, kigen o sadameta (torikime wa) kiroku suru koto o keishi shite wa naranai. Sore wa, arrā no o me ni wa sarani tadashiku, mata seikakuna shōko to nari, utagai o yokeru tame ni mo datōdearu. Tada shi anata gata no ma de uke watasa reru, chokusetsu no torihiki no baai wa betsudearu. Sore wa kiroku ni todomenakute mo, anata gata ni tsumi wanai. Daga anata gata no torihiki ni sai shite wa, shōnin o tate nasai. Soshite kiroku-sha ni mo, shōnin ni mo meiwaku o kakete wa naranai. Moshi (meiwaku ga kakaru koto o) sureba, hontōni sore wa anata gata no tsumidearu. Dakara arrā o osore nasai. Arrā wa, anata gata o oshie rareta katadearu. Arrā wa subete no koto o jukuchi sa rete ora reru

あなたがた信仰する者よ，あなたがたが期間を定めて貸借する時は，それを記録にとどめなさい。あなたがたのことがらを公正な記録者に記録させる。記録者は，アッラーが教えられたように記録し，書くのを拒むことは出来ない。それでかれに記録させなさい。債務者にロ述させなさい。かれの主アッラーを畏れ，少しもそれを少なく言ってはならない。もし債務者が，精神的に欠けるか幼弱者であり，または自らロ述できない場合は，後見人に公正にロ述させなさい。あなたがたの仲間から，2名の証人をたてなさい。2名の男がいない場合は，証人としてあなたがたが認めた，1名の男と2名の女をたてる。もし女の1人が間違っても，他の女がかの女を正すことが出来よう。証人は（証言のために）呼ばれた時，拒むことは出来ない。事の大小に拘らず，期限を定めた（取り決めは）記録することを軽視してはならない。それは，アッラーの御目には更に正しく，また正確な証拠となり，疑いを避けるためにも妥当である。只しあなたがたの間で受け渡される，直接の取引の場合は別である。それは記録にとどめなくても，あなたがたに罪はない。だがあなたがたの取引にさいしては，証人を立てなさい。そして記録者にも，証人にも迷惑をかけてはならない。もし（迷惑がかかることを）すれば，本当にそれはあなたがたの罪である。だからアッラーを畏れなさい。アッラーは，あなたがたを教えられた方である。アッラーは凡てのことを熟知されておられる。

Para wong mukmin kabeh, menawa risa padha nyambut gawe nganggo potang sarta wis tekan semayane, padha sira tulisen. Dene para jurutulis nulise perjanjianira kelawansak benere (adil), lan maneh jurutulis aja emoh panulisa miturut dhawuhe Allah kang tumrap marang jurutulis mau, mulane tulisan sak perlune. Dene wong kang nandhang utang, ngrungokna unining tulisane, lan bektiya ing Allah, yen nganti nyelaki, lan aja wani-wani ngurangi utange senajan mung sethithik. Dene manawa wong apes utawa ora bisa ngrungokake, iku waline bae ngrungokna kelawan sak benere. Lan padha neksekna anggonira potang mau nganggo seksi loro kang padha lanange, dene yen saksi mau ora ana wong lanang loro, kena nganggo wong lanang siji sarta wong wadon loro kang padha kena dadi saksi supaya yen saksi kang siji lali, seksi sijine mbanjur ngelingake marang seksi liyane. Para seksi aja emoh yen padha diundang, lan aja bosen nulis barang kang padha sira sekseni, utang mau cilik gedhe tulisna wektune semaya. Mungguhing Allah, utang nganggo ditulisi iku luwih dening bener lan nulung banget marang jejeging seksi, apa dene cedhak banget marang ilaning kamamanganira, kajaba yen dagangan kang diadhep sarta anggonira, tampan tinampan kelawan kenceng iku ora ana pakewuhe tanpa sira tulisi. Dadi jurutulis lan seksi padha ora magepokan perkara iku, ewadene manawa sira padha dol-tinuku prayogane padha neksekna. Dene manawa sira padha nerak larangan mau sira padha dadi wong fasiq lan sira padha bektia ing Allah. Allah wis maringi sumurup ing sira kabeh, dene Allah iku Ngudaneni marang samu barang

Para wong mukmin kabeh, menawa risa padha nyambut gawe nganggo potang sarta wis tekan semayane, padha sira tulisen. Dene para jurutulis nulise perjanjianira kelawansak benere (adil), lan maneh jurutulis aja emoh panulisa miturut dhawuhe Allah kang tumrap marang jurutulis mau, mulane tulisan sak perlune. Dene wong kang nandhang utang, ngrungokna unining tulisane, lan bektiya ing Allah, yen nganti nyelaki, lan aja wani-wani ngurangi utange senajan mung sethithik. Dene manawa wong apes utawa ora bisa ngrungokake, iku waline bae ngrungokna kelawan sak benere. Lan padha neksekna anggonira potang mau nganggo seksi loro kang padha lanange, dene yen saksi mau ora ana wong lanang loro, kena nganggo wong lanang siji sarta wong wadon loro kang padha kena dadi saksi supaya yen saksi kang siji lali, seksi sijine mbanjur ngelingake marang seksi liyane. Para seksi aja emoh yen padha diundang, lan aja bosen nulis barang kang padha sira sekseni, utang mau cilik gedhe tulisna wektune semaya. Mungguhing Allah, utang nganggo ditulisi iku luwih dening bener lan nulung banget marang jejeging seksi, apa dene cedhak banget marang ilaning kamamanganira, kajaba yen dagangan kang diadhep sarta anggonira, tampan tinampan kelawan kenceng iku ora ana pakewuhe tanpa sira tulisi. Dadi jurutulis lan seksi padha ora magepokan perkara iku, ewadene manawa sira padha dol-tinuku prayogane padha neksekna. Dene manawa sira padha nerak larangan mau sira padha dadi wong fasiq lan sira padha bektia ing Allah. Allah wis maringi sumurup ing sira kabeh, dene Allah iku Ngudaneni marang samu barang

Visvasigale, nivu ondu niscita avadhigagi salada vyavahara maduvaga adannu baredidiri. Nim'ma naduve (vyavaharavannu) bareyuvavanu n'yayavagi bareyali. Bareyuvavanu allahanu tanage kalisiruva prakara bareyuvudakke nirakarisabaradu. Avanu bareyabeku mattu hakkudaranu baresabeku. Avanu tanna odeyanada allahanige anjuttirabeku mattu avanu adaralli enannu kaditagolisabaradu. Ondu vele hakkudaranu manda bud'dhiyavanagiddare athava durbalanagiddare athava svatah baresalu asamarthanagiddare, avana posakanu n'yayocitavagi baresali mattu nivu (intaha oppandagalige) nim'ma purusara paiki ibbarannu saksigalagisiri. Innu, ibbaru purusaru labhyaragadiddare, nivu oppuva obba purusa hagu ibbaru striyarannu saksigalagisiri – avaralli obbake maretare innobbakeyu akege nenapisalikkagi. Mattu saksigalu tam'mannu kareyaladaga nirakarisabaradu. (Vyavaharavu) ondu niscita avadhigagiruvaga, adu sannadirali, doddadirali, adannu bareyuva visayadalli alasya torabedi. Idu allahana drstiyalli heccu n'yayocitavada hagu saksakke heccu purakavada mattu nivu gondalakke silukadantagalu heccu samarpakavada vidhanavagide. Saman'yavagi nivu paraspara nadesuva (pratyaksa vyavaharavu) idakke horatagide – adannu nivu bareyadiddaru nim'ma mele papavenilla. Nivu vyavahara maduvaga saksigalannu nemisiri mattu bareyuvavanannagali, saksiyannagali yaru pidisabaradu. Nivu hage madidare, khanditavagiyu adu nim'ma palige papakrtyavenisikolluvudu. Nivu allahanige anjiri. Allahane (idannella) nimage kalisuttiddane mattu allahanu ellavannu ballavanagiddane

Viśvāsigaḷē, nīvu ondu niścita avadhigāgi sālada vyavahāra māḍuvāga adannu barediḍiri. Nim'ma naḍuve (vyavahāravannu) bareyuvavanu n'yāyavāgi bareyali. Bareyuvavanu allāhanu tanage kalisiruva prakāra bareyuvudakke nirākarisabāradu. Avanu bareyabēku mattu hakkudāranu baresabēku. Avanu tanna oḍeyanāda allāhanige an̄juttirabēku mattu avanu adaralli ēnannū kaḍitagoḷisabāradu. Ondu vēḷe hakkudāranu manda bud'dhiyavanāgiddare athavā durbalanāgiddare athavā svataḥ baresalu asamarthanāgiddare, avana pōṣakanu n'yāyōcitavāgi baresali mattu nīvu (intaha oppandagaḷige) nim'ma puruṣara paiki ibbarannu sākṣigaḷāgisiri. Innu, ibbaru puruṣaru labhyarāgadiddare, nīvu oppuva obba puruṣa hāgū ibbaru strīyarannu sākṣigaḷāgisiri – avaralli obbāke maretare innobbākeyu ākege nenapisalikkāgi. Mattu sākṣigaḷu tam'mannu kareyalādāga nirākarisabāradu. (Vyavahāravu) ondu niścita avadhigāgiruvāga, adu saṇṇadirali, doḍḍadirali, adannu bareyuva viṣayadalli ālasya tōrabēḍi. Idu allāhana dr̥ṣṭiyalli heccu n'yāyōcitavāda hāgū sākṣakke heccu pūrakavāda mattu nīvu gondalakke silukadantāgalu heccu samarpakavāda vidhānavāgide. Sāmān'yavāgi nīvu paraspara naḍesuva (pratyakṣa vyavahāravu) idakke horatāgide – adannu nīvu bareyadiddarū nim'ma mēle pāpavēnilla. Nīvu vyavahāra māḍuvāga sākṣigaḷannu nēmisiri mattu bareyuvavanannāgali, sākṣiyannāgali yārū pīḍisabāradu. Nīvu hāge māḍidare, khaṇḍitavāgiyū adu nim'ma pālige pāpakr̥tyavenisikoḷḷuvudu. Nīvu allāhanige an̄jiri. Allāhanē (idannellā) nimage kalisuttiddāne mattu allāhanu ellavannū ballavanāgiddāne

ವಿಶ್ವಾಸಿಗಳೇ, ನೀವು ಒಂದು ನಿಶ್ಚಿತ ಅವಧಿಗಾಗಿ ಸಾಲದ ವ್ಯವಹಾರ ಮಾಡುವಾಗ ಅದನ್ನು ಬರೆದಿಡಿರಿ. ನಿಮ್ಮ ನಡುವೆ (ವ್ಯವಹಾರವನ್ನು) ಬರೆಯುವವನು ನ್ಯಾಯವಾಗಿ ಬರೆಯಲಿ. ಬರೆಯುವವನು ಅಲ್ಲಾಹನು ತನಗೆ ಕಲಿಸಿರುವ ಪ್ರಕಾರ ಬರೆಯುವುದಕ್ಕೆ ನಿರಾಕರಿಸಬಾರದು. ಅವನು ಬರೆಯಬೇಕು ಮತ್ತು ಹಕ್ಕುದಾರನು ಬರೆಸಬೇಕು. ಅವನು ತನ್ನ ಒಡೆಯನಾದ ಅಲ್ಲಾಹನಿಗೆ ಅಂಜುತ್ತಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ಅವನು ಅದರಲ್ಲಿ ಏನನ್ನೂ ಕಡಿತಗೊಳಿಸಬಾರದು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಹಕ್ಕುದಾರನು ಮಂದ ಬುದ್ಧಿಯವನಾಗಿದ್ದರೆ ಅಥವಾ ದುರ್ಬಲನಾಗಿದ್ದರೆ ಅಥವಾ ಸ್ವತಃ ಬರೆಸಲು ಅಸಮರ್ಥನಾಗಿದ್ದರೆ, ಅವನ ಪೋಷಕನು ನ್ಯಾಯೋಚಿತವಾಗಿ ಬರೆಸಲಿ ಮತ್ತು ನೀವು (ಇಂತಹ ಒಪ್ಪಂದಗಳಿಗೆ) ನಿಮ್ಮ ಪುರುಷರ ಪೈಕಿ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಸಾಕ್ಷಿಗಳಾಗಿಸಿರಿ. ಇನ್ನು, ಇಬ್ಬರು ಪುರುಷರು ಲಭ್ಯರಾಗದಿದ್ದರೆ, ನೀವು ಒಪ್ಪುವ ಒಬ್ಬ ಪುರುಷ ಹಾಗೂ ಇಬ್ಬರು ಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು ಸಾಕ್ಷಿಗಳಾಗಿಸಿರಿ – ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಾಕೆ ಮರೆತರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬಾಕೆಯು ಆಕೆಗೆ ನೆನಪಿಸಲಿಕ್ಕಾಗಿ. ಮತ್ತು ಸಾಕ್ಷಿಗಳು ತಮ್ಮನ್ನು ಕರೆಯಲಾದಾಗ ನಿರಾಕರಿಸಬಾರದು. (ವ್ಯವಹಾರವು) ಒಂದು ನಿಶ್ಚಿತ ಅವಧಿಗಾಗಿರುವಾಗ, ಅದು ಸಣ್ಣದಿರಲಿ, ದೊಡ್ಡದಿರಲಿ, ಅದನ್ನು ಬರೆಯುವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಆಲಸ್ಯ ತೋರಬೇಡಿ. ಇದು ಅಲ್ಲಾಹನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ನ್ಯಾಯೋಚಿತವಾದ ಹಾಗೂ ಸಾಕ್ಷಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಪೂರಕವಾದ ಮತ್ತು ನೀವು ಗೊಂದಲಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕದಂತಾಗಲು ಹೆಚ್ಚು ಸಮರ್ಪಕವಾದ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನೀವು ಪರಸ್ಪರ ನಡೆಸುವ (ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ವ್ಯವಹಾರವು) ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿದೆ – ಅದನ್ನು ನೀವು ಬರೆಯದಿದ್ದರೂ ನಿಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಪಾಪವೇನಿಲ್ಲ. ನೀವು ವ್ಯವಹಾರ ಮಾಡುವಾಗ ಸಾಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ನೇಮಿಸಿರಿ ಮತ್ತು ಬರೆಯುವವನನ್ನಾಗಲಿ, ಸಾಕ್ಷಿಯನ್ನಾಗಲಿ ಯಾರೂ ಪೀಡಿಸಬಾರದು. ನೀವು ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದರೆ, ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅದು ನಿಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಪಾಪಕೃತ್ಯವೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ನೀವು ಅಲ್ಲಾಹನಿಗೆ ಅಂಜಿರಿ. ಅಲ್ಲಾಹನೇ (ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ) ನಿಮಗೆ ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಾಹನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಲ್ಲವನಾಗಿದ್ದಾನೆ

Ay muminder! Eger belgili bir merzimge deyin bir-birine borıstansandar, sonda onı jazındar. Aralarında bir xatsı durıs jazsın. Sonday-aq xatsı Allanın ogan uyretwi boyınsa jazwdan bas tartpasın. Borıstı kisi jazdırsın. Rabbı bolgan Alladan qorıqsın ari odan es narse ke mitpesin. Sonda eger borıstı esalan ne nasar (jas bala ya kari) nemese jazdıra a lmaytın (saqaw t.b.) bolsa, onın iesi twra jazdırsın, Erkekterinnen eki aygaq qoyındar. Eger erkek bolmasa onda ozderin unatqan aygaqtardan bir erkek, eki ayel boladı. Eger ekewinic biri janılsa, ekinsisi onın esine saladı. Kwaler saqırıyagan satte bas tartpasın. Az, kop bolsa da belgili merzimgo deyin jazwdan erinbender . Osıların Allanın qasında twralıq; kwalik usin mıktıraq jane kudiktenbewgo de jaqınıraq. Biraq ta ozara qolma-qol alıp, beretin azir sawda bolsa, jazbawlarıcnın oqası joq. Sawdalasqan kezde aygaq qoyındar, Xatsı da aygaq ta ziyanga usıratı lması n . Eger onı istesender, ras kunalı bolasındar, Alladan qorqıcdar. Ari Alla senderge uyrotodi. Sonday-aq Alla (T.) ar narseni tolıq bilwsi

Äy müminder! Eger belgili bir merzimge deyin bir-biriñe borıştansañdar, sonda onı jazıñdar. Aralarıñda bir xatşı durıs jazsın. Sonday-aq xatşı Allanıñ oğan üyretwi boyınşa jazwdan bas tartpasın. Borıştı kisi jazdırsın. Rabbı bolğan Alladan qorıqsın äri odan eş närse ke mitpesin. Sonda eger borıştı esalañ ne naşar (jas bala ya käri) nemese jazdıra a lmaytın (saqaw t.b.) bolsa, onıñ ïesi twra jazdırsın, Erkekteriñnen eki ayğaq qoyıñdar. Eger erkek bolmasa onda özderiñ unatqan ayğaqtardan bir erkek, eki äyel boladı. Eger ekewinic biri jañılsa, ekinşisi onıñ esine saladı. Kwäler şaqırıyağan sätte bas tartpasın. Az, köp bolsa da belgili merzimgö deyin jazwdan erinbeñder . Osılarıñ Allanıñ qasında twralıq; kwälik üşin mıktıraq jäne küdiktenbewgö de jaqınıraq. Biraq ta özara qolma-qol alıp, beretin äzir sawda bolsa, jazbawlarıcnıñ oqası joq. Sawdalasqan kezde ayğaq qoyıñdar, Xatşı da ayğaq ta zïyanğa uşıratı lması n . Eger onı isteseñder, ras künälı bolasıñdar, Alladan qorqıcdar. Äri Alla senderge üyrötödi. Sonday-aq Alla (T.) är närseni tolıq bilwşi

Әй мүміндер! Егер белгілі бір мерзімге дейін бір-біріңе борыштансаңдар, сонда оны жазыңдар. Араларыңда бір хатшы дұрыс жазсын. Сондай-ақ хатшы Алланың оған үйретуі бойынша жазудан бас тартпасын. Борышты кісі жаздырсын. Раббы болған Алладан қорықсын әрі одан еш нәрсе ке мітпесін. Сонда егер борышты есалаң не нашар (жас бала я кәрі) немесе жаздыра а лмайтын (сақау т.б.) болса, оның иесі тура жаздырсын, Еркектеріңнен екі айғақ қойыңдар. Егер еркек болмаса онда өздерің ұнатқан айғақтардан бір еркек, екі әйел болады. Егер екеуініц бірі жаңылса, екіншісі оның есіне салады. Куәлер шақырыяған сәтте бас тартпасын. Аз, көп болса да белгілі мерзімгө дейін жазудан ерінбеңдер . Осыларың Алланың қасында туралық; куәлік үшін мыктырақ және күдіктенбеугө де жақынырақ. Бірақ та өзара қолма-қол алып, беретін әзір сауда болса, жазбауларыцның оқасы жоқ. Саудаласқан кезде айғақ қойыңдар, Хатшы да айғақ та зиянға ұшыраты лмасы н . Егер оны істесеңдер, рас күнәлы боласыңдар, Алладан қорқыцдар. Әрі Алла сендерге үйрөтөді. Сондай-ақ Алла (Т.) әр нәрсені толық білуші

Ey, imanga kelgender! Eger bir-birine belgili bir merzimge deyin qarız bersender, onı jazındar. Bir xatsı senderdin aralarında adildikpen jazsın. Ari xatsı Allahtın ogan uyretkeni boyınsa jazwdan bas tartpasın. Ol jazsın, al mindetti bolgan / borıstı / jazdırsın jane Rabbısı Allahtan qorqıp, saqtanıp, odan esnarseni kemitpesin. Eger mindetti bolgan / borıstı / aqılı kem, ne aljwaz nemese jazdıra almaytın bolsa, onda onın okil-qamqorsısı adildikpen jazdırsın. Er kisilerinnen eki kwani kwalikke tartındar. Eger eki er kisi bolmasa, onda ozderin razı bolgan kwalardan bir er kisi men eki ayeldi / kwa etinder / . Sonda / eki ayeldin / biri janılsa, ekinsisi esine saladı. Ari kwagerler saqırılgan satte / kwa bolwdan / bas tartpasın. jane / qarız / kisi ne ulken bolsa da onı merzimimen qosa jazwdan erinbender. Osılay etw - Allahtın aldında adildirek jane kwalik turgısında twralıqqa jane kumandanbawlarına kobirek jaqın. Tek ozara qolma-qol jasaytın naqtı sawda bolsa, onı jazbasandar da senderge kuna joq. Ari ozara sawda kelisimin jasasqanda kwalar saqırındar. Xatsıga da, kwagerge de ziyan tigizilmesin. Al, eger solay istesender, sozsiz, ol - senderdin boysunbawların. Ari Allahtan / Onın tıygandarınan / qorqıp, saqtanındar, al Allah senderge uyretedi jane Allah barlıq narseni Bilwsi

Ey, ïmanğa kelgender! Eger bir-biriñe belgili bir merzimge deyin qarız berseñder, onı jazıñdar. Bir xatşı senderdiñ aralarıñda ädildikpen jazsın. Äri xatşı Allahtıñ oğan üyretkeni boyınşa jazwdan bas tartpasın. Ol jazsın, al mindetti bolğan / borıştı / jazdırsın jäne Rabbısı Allahtan qorqıp, saqtanıp, odan eşnärseni kemitpesin. Eger mindetti bolğan / borıştı / aqılı kem, ne äljwaz nemese jazdıra almaytın bolsa, onda onıñ ökil-qamqorşısı ädildikpen jazdırsın. Er kisileriñnen eki kwäni kwälikke tartıñdar. Eger eki er kisi bolmasa, onda özderiñ razı bolğan kwälardan bir er kisi men eki äyeldi / kwä etiñder / . Sonda / eki äyeldiñ / biri jañılsa, ekinşisi esine saladı. Äri kwägerler şaqırılğan sätte / kwä bolwdan / bas tartpasın. jäne / qarız / kişi ne ülken bolsa da onı merzimimen qosa jazwdan erinbeñder. Osılay etw - Allahtıñ aldında ädildirek jäne kwälik turğısında twralıqqa jäne kümändanbawlarıña köbirek jaqın. Tek özara qolma-qol jasaytın naqtı sawda bolsa, onı jazbasañdar da senderge künä joq. Äri özara sawda kelisimin jasasqanda kwälar şaqırıñdar. Xatşığa da, kwägerge de zïyan tïgizilmesin. Al, eger solay isteseñder, sözsiz, ol - senderdiñ boysunbawlarıñ. Äri Allahtan / Onıñ tıyğandarınan / qorqıp, saqtanıñdar, al Allah senderge üyretedi jäne Allah barlıq närseni Bilwşi

Ей, иманға келгендер! Егер бір-біріңе белгілі бір мерзімге дейін қарыз берсеңдер, оны жазыңдар. Бір хатшы сендердің араларыңда әділдікпен жазсын. Әрі хатшы Аллаһтың оған үйреткені бойынша жазудан бас тартпасын. Ол жазсын, ал міндетті болған / борышты / жаздырсын және Раббысы Аллаһтан қорқып, сақтанып, одан ешнәрсені кемітпесін. Егер міндетті болған / борышты / ақылы кем, не әлжуаз немесе жаздыра алмайтын болса, онда оның өкіл-қамқоршысы әділдікпен жаздырсын. Ер кісілеріңнен екі куәні куәлікке тартыңдар. Егер екі ер кісі болмаса, онда өздерің разы болған куәлардан бір ер кісі мен екі әйелді / куә етіңдер / . Сонда / екі әйелдің / бірі жаңылса, екіншісі есіне салады. Әрі куәгерлер шақырылған сәтте / куә болудан / бас тартпасын. және / қарыз / кіші не үлкен болса да оны мерзімімен қоса жазудан ерінбеңдер. Осылай ету - Аллаһтың алдында әділдірек және куәлік тұрғысында туралыққа және күмәнданбауларыңа көбірек жақын. Тек өзара қолма-қол жасайтын нақты сауда болса, оны жазбасаңдар да сендерге күнә жоқ. Әрі өзара сауда келісімін жасасқанда куәлар шақырыңдар. Хатшыға да, куәгерге де зиян тигізілмесін. Ал, егер солай істесеңдер, сөзсіз, ол - сендердің бойсұнбауларың. Әрі Аллаһтан / Оның тыйғандарынан / қорқып, сақтаныңдар, ал Аллаһ сендерге үйретеді және Аллаһ барлық нәрсені Білуші

Wahai urakng – urakng baiman apabila kao barutangk untuk waktu nang di tantuan, haruslah kao nulis sasuai man kabanarant atau biar jelas harus ada kuitansi bagi yang punya barang untuk sarahan kak urakng nang bautang. Kade’ masih kurang puas diri’ bias mintak saksi baik dari nang laki / nang bini. Saksi koa harus siap kade suatu waktu diri nang bautang’ nyaruk ia kade’ memang di palaruan karna Allah labih suka urakng luak curang /pangalok. Barutang dalam hal kmae pun asal nang basangkutan ada itikat baik nak ad salahnya nang penting nana’ ada ngalanggar hokum agama salemae nang di ajarant Allah. Allah Mahanauan sigalanya

ao banda anak del mean chomnue nowpel del puok anak khchei knea towvinhtowmk rhautadl pelkamnt namuoy chaur puok anakakttra vea . haey chaur aoy anakakttra kttra daoy you tde thmr rveang puok anak . haey anak kttra min trauv bdeseth knong kar kttra dauch avei del a l laoh ban bangrien ke laey . dau che neah chaur aoy ke noh kttra haey chaur aoy anak khchei banhcheak brab( nouv avei del trauv kttra) . haey chaur aoy ke( anak khchei) kaotakhlach a l laoh chea mcheasa robsa ke haey ke min trauv keibambat aveimuoy pi bamnol laey . haey brasenbae anakakhchei noh chea mnoussa lngong ryy tnkhsaaoy ryy asamotthaphap knong kar banhcheak brab chaur aoy anapyabal robsa ke banhcheak brab daoy you tde thmr ( dl anak kttra) . haey chaur puok anak svengork saksaei pir neak del chea borsa knongchamnaom puok anak . tebae kmean borsa pir neak te ku borsa mneak ning sdrei pir neak knongchamnaom saksaei del puok anak ylprom . ( kar chreusa yk sdrei pir neak bebnih) bae mneak knongchamnaom ke teang pir phe l ch ku mneaktiet romluk . haey saksaei teanglay min trauv bdeseth nowpel ke saamnaumopr puokke( aoy thveuchea saksaei) laey . haey chaur puok anak kom thounhotrean knong kar kttra bamnol del meankamnt pel toh tauch ryy thom kadaoy . kar thveu dau che neah ku you tde thmr bamphot champoh a l laoh ning chea chomnuoy da saamkhan knong kar thveusaeaksaei haey chea k tda del noam aoy puok anak chiesa phot pi kar montilosangsay leuklengte ( brakear noh) chea chomnuonh phleam del puok anak touteat vea rveang puok anak ku kmean tosapei avei towleu puok anak laey bae puok anak min kttra vea noh . te puok anak trauv mean saksaei kalna puok anak lkdaur . haey ke min trauv bangk phl lombak dl anakakttra ning saksaei laey . te brasenbae puok anak thveu( phdal kar lombak dl puokke) pitabrakd nasa tongveu noh kuchea babakamm samreab puok anak . dau che neah chaur puok anak kaotakhlach a l laoh haey a l laoh nung bangrien puok anak . haey a l laoh mha doeng nouv real avei teangoasa

ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ នៅពេលដែលពួកអ្នកខ្ចីគ្នា ទៅវិញទៅមក រហូតដល់ពេលកំណត់ណាមួយ ចូរពួកអ្នកកត់ត្រា វា។ ហើយចូរឱ្យអ្នកកត់ត្រា កត់ត្រាដោយយុត្ដិធម៌រវាងពួកអ្នក។ ហើយអ្នកកត់ត្រាមិនត្រូវបដិសេធក្នុងការកត់ត្រាដូចអ្វីដែល អល់ឡោះបានបង្រៀនគេឡើយ។ ដូចេ្នះ ចូរឱ្យគេនោះកត់ត្រា ហើយចូរឱ្យអ្នកខ្ចីបញ្ជាក់ប្រាប់(នូវអ្វីដែលត្រូវកត់ត្រា)។ ហើយ ចូរឱ្យគេ(អ្នកខ្ចី)កោតខ្លាចអល់ឡោះជាម្ចាស់របស់គេ ហើយគេ មិនត្រូវគៃបំបាត់អ្វីមួយពីបំណុលឡើយ។ ហើយប្រសិនបើអ្នកខ្ចី នោះជាមនុស្សល្ងង់ ឬទន់ខ្សោយ ឬអសមត្ថភាពក្នុងការបញ្ជាក់ ប្រាប់ ចូរឱ្យអាណាព្យាបាលរបស់គេបញ្ជាក់ប្រាប់ដោយយុត្ដិធម៌ (ដល់អ្នកកត់ត្រា)។ ហើយចូរពួកអ្នកស្វែងរកសាក្សីពីរនាក់ដែល ជាបុរសក្នុងចំណោមពួកអ្នក។ តែបើគ្មានបុរសពីរនាក់ទេគឺបុរស ម្នាក់ និងស្ដ្រីពីរនាក់ក្នុងចំណោមសាក្សីដែលពួកអ្នកយល់ព្រម។ (ការជ្រើសយកស្ដ្រីពីរនាក់បែបនេះ) បើម្នាក់ក្នុងចំណោមគេទាំង ពីរភេ្លចគឺម្នាក់ទៀតរំលឹក។ ហើយសាក្សីទាំងឡាយមិនត្រូវបដិសេធនៅពេលគេសំណូមពរពួកគេ(ឱ្យធ្វើជាសាក្សី)ឡើយ។ ហើយ ចូរពួកអ្នកកុំធុញទ្រាន់ក្នុងការកត់ត្រាបំណុលដែលមានកំណត់ ពេលទោះតូច ឬធំក៏ដោយ។ ការធ្វើដូចេ្នះគឺយុត្ដិធម៌បំផុតចំពោះ អល់ឡោះ និងជាជំនួយដ៏សំខាន់ក្នុងការធ្វើសាក្សី ហើយជាកត្ដា ដែលនាំឱ្យពួកអ្នកចៀសផុតពីការមន្ទិលសង្ស័យ លើកលែងតែ (ប្រការនោះ)ជាជំនួញភ្លាមៗដែលពួកអ្នកទូទាត់វារវាងពួកអ្នក គឺគ្មានទោសពៃរ៍អ្វីទៅលើពួកអ្នកឡើយ បើពួកអ្នកមិនកត់ត្រាវា នោះ។ តែពួកអ្នកត្រូវមានសាក្សីកាលណាពួកអ្នកលក់ដូរ។ ហើយ គេមិនត្រូវបង្កផលលំបាកដល់អ្នកកត់ត្រា និងសាក្សីឡើយ។ តែ ប្រសិនបើពួកអ្នកធ្វើ(ផ្ដល់ការលំបាកដល់ពួកគេ) ពិតប្រាកដ ណាស់ ទង្វើនោះគឺជាបាបកម្មសម្រាប់ពួកអ្នក។ ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នក កោតខ្លាចអល់ឡោះ ហើយអល់ឡោះនឹងបង្រៀនពួកអ្នក។ ហើយ អល់ឡោះមហាដឹងនូវរាល់អ្វីៗទាំងអស់។

Yemwe abemeye! Nimuhana umwenda uzishyurwa ku gihe mwagennye, mujye muwandika kandi mushyireho umwanditsi utabogama. N’uwo mwanditsi ntazange kwandika dore ko Allah yabimwigishije. Ajye yandika abwirwa (ibyo yandika) n’uhawe umwenda. Kandi ajye atinya Allah Nyagasani we, ntanagire icyo agabanyamo. Niba uhawe umwenda adasobanukiwe cyangwa ari umunyantege nke, cyangwa adashoboye kuvuga ibyandikwa, icyo gihe umuhagarariye ibyandikwa atabogamye. ajye avuga Kandi muzashyireho abahamya babiri b’igitsina gabomuri mwe. Nibataba abagabo babiri, ubwo bazabe umugabo n’abagore babirimu mwemeranyijeho, kugira ngo umwe bahamya muri bombi (abo bagore) niyibagirwa undi amwibutse. Kandi abahamya ntibakange (gutanga ubuhamya) igihe bahamagawe. Ntimugasuzugure kwandika umwenda waba muto cyangwa munini ndetse n’igihe cyawo (uzishyurirwa). Ibyo ni byo butabera imbere ya Allah, kandi ni na byo bitunganya ubuhamya,bikaba ari na byo byegereye kubarinda gushidikanya. Igihe ari ubucuruzi bw’ako kanya mukora hagati yanyu, ntacyo bibatwaye kutabwandika. Kandi mujye mushyiraho abahamya igihe mugiranye amasezerano y’ubugure. Umwanditsi n’umuhamya ntibakagirirwe nabi,nimuramuka mubikoze(kubagirira nabi), mu by’ukuri, ibyo bizaba ari icyaha kuri mwe. Bityo, nimutinye Allah maze abigishe. Kandi Allah ni Umumenyi wa byose

Yemwe abemeye! Nimuhana umwenda uzishyurwa ku gihe mwagennye, mujye muwandika kandi mushyireho umwanditsi utabogama. N’uwo mwanditsi ntazange kwandika nk’uko Allah yabimwigishije. Ajye yandika abwirwa (ibyo yandika) n’uhawe umwenda. Kandi ajye atinya Allah Nyagasani we, ntanagire icyo agabanyamo. Niba uhawe umwenda adasobanukiwe cyangwa ari umunyantege nke, cyangwa adashoboye kuvuga ibyandikwa, icyo gihe umuhagarariye ajye avuga ibyandikwa atabogamye. Kandi muzashyireho abahamya babiri b’igitsina gabo muri mwe. Nibataba abagabo babiri, ubwo bazabe umugabo n’abagore babiri mu bahamya mwemeranyijweho, kugira ngo umwe muri bombi (abo bagore) niyibagirwa undi amwibutse. Kandi abahamya ntibakange (gutanga ubuhamya) igihe bahamagawe. Ntimugasuzugure kwandika umwenda waba muto cyangwa munini ndetse n’igihe cyawo (uzishyurirwa). Ibyo ni byo butabera imbere ya Allah, kandi ni na byo bitunganya ubuhamya, bikaba ari na byo byegereye kubarinda gushidikanya. Igihe ari ubucuruzi bw’ako kanya mukora hagati yanyu, nta cyo bibatwaye kutabwandika. Kandi mujye mushyiraho abahamya igihe mugiranye amasezerano y’ubugure. Umwanditsi n’umuhamya ntibakagirirwe nabi, kuko nimuramuka mubikoze (kubagirira nabi), mu by’ukuri ibyo bizaba ari icyaha kuri mwe. Bityo, nimugandukire Allah maze abigishe. Kandi Allah ni Umumenyi wa byose

O, ıyman keltirgender! Belgiluu moonotko karız aldı-berdi kılsaŋar, al mamileni jazıp koygula. Ortoŋordo bir jazuucu adilet menen jazsın. Al Allaһ uyrotkondoy (adilettik menen) jazuudan bas tartpasın. Sozsuz jazsın jana moynuna karız aluucu kisi aytıp jazdırtsın. Al Rabbisi — Allaһtan korksun jana andan (karızdan) bir nersesin da kemitpesin. Eger moynuna karız aluucu adam akılsızıraak, alsız je aytıp jazdıra albay turgan (duduk) bolso, anın isenimduu okulu adilettik menen aytıp tursun. Jana ozuŋor ıraazı bolgon kuboŋordon eki erkek kisiŋerdi, eger eki erkek tabılbay kalsa, bir erkek jana eki ayaldı kubolukko tartkıla. (Ayaldardın) biri adassa, ekincisi eskertip turat. (Kubolukko) cakırılganda kubolor bas tartıspasın! Anı (karızdı), az bolso da, kop bolso da, oz moonotuno ceyin jazıp koyuudan erikpegile. Usunuŋar Allaһtın aldında adilettuurook, kuboluk ucun bekemireek jana sektenip kalbasıŋarga jakınıraak. Al emi, araŋarda aylantıp jatkan naktalay soodaŋar bolso, anı jazbay ele koyusuŋarda siler ucun kunoo jok. (Birok, eger unutup kaluudan korksoŋor je anıgıraak bolusun kaalasaŋar) oz ara sooda kılsaŋar dele kubolordu tartkıla jana jazuucu da, kubolor da zıyan tartıp kalıspasın. Eger (munun teskerisin) jasasaŋar bul silerdin buzukuluguŋar(dın belgisi). Allaһtan korkkula! Allaһ silerge (usintip) taalim beret. Allaһ ar bir nerseni Biluucu

O, ıyman keltirgender! Belgilüü möönötkö karız aldı-berdi kılsaŋar, al mamileni jazıp koygula. Ortoŋordo bir jazuuçu adilet menen jazsın. Al Allaһ üyrötköndöy (adilettik menen) jazuudan baş tartpasın. Sözsüz jazsın jana moynuna karız aluuçu kişi aytıp jazdırtsın. Al Rabbisi — Allaһtan korksun jana andan (karızdan) bir nersesin da kemitpesin. Eger moynuna karız aluuçu adam akılsızıraak, alsız je aytıp jazdıra albay turgan (duduk) bolso, anın işenimdüü ökülü adilettik menen aytıp tursun. Jana özüŋör ıraazı bolgon küböŋördön eki erkek kişiŋerdi, eger eki erkek tabılbay kalsa, bir erkek jana eki ayaldı kübölükkö tartkıla. (Ayaldardın) biri adaşsa, ekinçisi eskertip turat. (Kübölükkö) çakırılganda kübölör baş tartışpasın! Anı (karızdı), az bolso da, köp bolso da, öz möönötünö çeyin jazıp koyuudan erikpegile. Uşunuŋar Allaһtın aldında adilettüüröök, kübölük üçün bekemireek jana şektenip kalbaşıŋarga jakınıraak. Al emi, araŋarda aylantıp jatkan naktalay soodaŋar bolso, anı jazbay ele koyuşuŋarda siler üçün künöö jok. (Birok, eger unutup kaluudan korksoŋor je anıgıraak boluşun kaalasaŋar) öz ara sooda kılsaŋar dele kübölördü tartkıla jana jazuuçu da, kübölör da zıyan tartıp kalışpasın. Eger (munun teskerisin) jasasaŋar bul silerdin buzukuluguŋar(dın belgisi). Allaһtan korkkula! Allaһ silerge (uşintip) taalim beret. Allaһ ar bir nerseni Bilüüçü

О, ыйман келтиргендер! Белгилүү мөөнөткө карыз алды-берди кылсаңар, ал мамилени жазып койгула. Ортоңордо бир жазуучу адилет менен жазсын. Ал Аллаһ үйрөткөндөй (адилеттик менен) жазуудан баш тартпасын. Сөзсүз жазсын жана мойнуна карыз алуучу киши айтып жаздыртсын. Ал Раббиси — Аллаһтан корксун жана андан (карыздан) бир нерсесин да кемитпесин. Эгер мойнуна карыз алуучу адам акылсызыраак, алсыз же айтып жаздыра албай турган (дудук) болсо, анын ишенимдүү өкүлү адилеттик менен айтып турсун. Жана өзүңөр ыраазы болгон күбөңөрдөн эки эркек кишиңерди, эгер эки эркек табылбай калса, бир эркек жана эки аялды күбөлүккө тарткыла. (Аялдардын) бири адашса, экинчиси эскертип турат. (Күбөлүккө) чакырылганда күбөлөр баш тартышпасын! Аны (карызды), аз болсо да, көп болсо да, өз мөөнөтүнө чейин жазып коюудан эрикпегиле. Ушунуңар Аллаһтын алдында адилеттүүрөөк, күбөлүк үчүн бекемирээк жана шектенип калбашыңарга жакыныраак. Ал эми, араңарда айлантып жаткан накталай соодаңар болсо, аны жазбай эле коюшуңарда силер үчүн күнөө жок. (Бирок, эгер унутуп калуудан корксоңор же аныгыраак болушун кааласаңар) өз ара соода кылсаңар деле күбөлөрдү тарткыла жана жазуучу да, күбөлөр да зыян тартып калышпасын. Эгер (мунун тескерисин) жасасаңар бул силердин бузукулугуңар(дын белгиси). Аллаһтан корккула! Аллаһ силерге (ушинтип) таалим берет. Аллаһ ар бир нерсени Билүүчү

midneun jadeul-iyeo! geudaedeul-i bij-eulosseo jijeongdoen gihankkaji chaemu geolaeleul hagilo haessdamyeon geugeos-eul giloghala. seogiga geudaedeul saieseo gongpyeonghi giloghadolog hago, hananimkkeseo galeuchyeo jusin mankeum seogineun gilog-eul geobuhaji anhdolog hala. geuleohge geuga giloghadolog hala. (byeonje-ui) uimuleul jin janeun bad-a sseuge hago geuui junim-isin hananim-eul dulyeowohamyeo geugeos(bij)ui eotteon geosdo mollae chugsosikiji anhdolog hala. man-yag uimuleul jin jaga umaehageona heoyaghageona geuga jigjeob bad-a sseuge hal su eobsdamyeon geuui bohojaga gongpyeonghi bad-a sseuge hala. geudaedeul-eun geudaedeul namseong jung-ui du myeong-ui jeung-in-ege moggyeogjaga doeeodalla yocheonghala. geu du myeong-i namseong-i anilamyeon geudaedeul-i jeung-in-euloseo manjoghae haneun jadeul jung-eseo namseong han myeong-gwa yeoseong du myeong-ila : du yeoseong jung-ui han yeoseong-i silsuhal ttae dul jung-ui han yeoseong-i daleun yeoseong-eul ilkkaewojugi wiham-ila. jeung-indeul-eun yocheong-eul bad-ass-eul ttae geobuhaji anhdolog hala. geudaedeul-eun jag-eun geos-ideun keun geos-ideun geugeos(bij)ui gihankkaji gilogham-eul beongeolowo haji malla. igeos-eun hananim bosigie deoug gongjeonghan geos-igo jeung-eon-e iss-eo deoug olgod-eun geos-imyeo geudaedeul-i uisimhaji anh-eum-e deoug gakkaun geos-ila. geuleona geugeos-i geudaedeulkkili seongsasikineun jeugseog geolaeil gyeong-ueneun geugeos-eul giloghaji anhdeolado geudaedeul-ege joega doeji anhnola. geudaedeul-i sangho geolaehal ttaeneun jeung-in-eul se-ula. seogiga haeleul badji anhdolog hamyeo jeung-indo machangajila. man-yag geudaedeul-i (geu joeleul) jeojileundamyeon sillo geugeos-eun geudaedeul-ege subandoen geoyeog haeng-wiga doel geos-ila. geudaedeul-eun hananim-eul dulyeowohala. geuligo hananimkkeseo geudaedeul-eul galeuchyeo jusil geos-ila. hananimkkeseoneun geu modeun geos-eul algo gyesin bun-ila

믿는 자들이여! 그대들이 빚으로써 지정된 기한까지 채무 거래를 하기로 했다면 그것을 기록하라. 서기가 그대들 사이에서 공평히 기록하도록 하고, 하나님께서 가르쳐 주신 만큼 서기는 기록을 거부하지 않도록 하라. 그렇게 그가 기록하도록 하라. (변제의) 의무를 진 자는 받아 쓰게 하고 그의 주님이신 하나님을 두려워하며 그것(빚)의 어떤 것도 몰래 축소시키지 않도록 하라. 만약 의무를 진 자가 우매하거나 허약하거나 그가 직접 받아 쓰게 할 수 없다면 그의 보호자가 공평히 받아 쓰게 하라. 그대들은 그대들 남성 중의 두 명의 증인에게 목격자가 되어달라 요청하라. 그 두 명이 남성이 아니라면 그대들이 증인으로서 만족해 하는 자들 중에서 남성 한 명과 여성 두 명이라 : 두 여성 중의 한 여성이 실수할 때 둘 중의 한 여성이 다른 여성을 일깨워주기 위함이라. 증인들은 요청을 받았을 때 거부하지 않도록 하라. 그대들은 작은 것이든 큰 것이든 그것(빚)의 기한까지 기록함을 번거로워 하지 말라. 이것은 하나님 보시기에 더욱 공정한 것이고 증언에 있어 더욱 올곧은 것이며 그대들이 의심하지 않음에 더욱 가까운 것이라. 그러나 그것이 그대들끼리 성사시키는 즉석 거래일 경우에는 그것을 기록하지 않더라도 그대들에게 죄가 되지 않노라. 그대들이 상호 거래할 때는 증인을 세우라. 서기가 해를 받지 않도록 하며 증인도 마찬가지라. 만약 그대들이 (그 죄를) 저지른다면 실로 그것은 그대들에게 수반된 거역 행위가 될 것이라. 그대들은 하나님을 두려워하라. 그리고 하나님께서 그대들을 가르쳐 주실 것이라. 하나님께서는 그 모든 것을 알고 계신 분이라

midneunjadeul-iyeo iljeong-gigan chae muleul gyeyaghal ttaeneun seosig-eulo gilog hadoe yangja saie seogilo hayeogeum gongjeonghage sseuge hala hananim-ui ga leuchim-isini giloghaneun geos-eul geojeolhaeseoneun andoemyeo ttohan chaemuleul jin sa lam-eulo hayeogeum bad-asseuge hal geos-i myeo geulo hayeogeum hananim-eul gong-gyeongha dolog hal geos-imyeo dulyeoum-eul soheulli haji malla geu dangsajaga neunglyeog-i bujoghageona heoyaghayeo bad-a sseul neunglyeog i eobs-eul gyeong-uneun geuui huwonjalo hayeogeum gongjeonghage sseuge hala geuligo du namjaui jung-in-eul seeul geos-imyeo dunamjaga eobs-eul gyeong-uneun han namjawa duyeojaleul seontaeghayeo jeung-in-eulo se-ulahan jeung-in-i jalmos handamyeon daleun jung-in-i gieog-eul hal geos-igi ttaemun-ila jeung-in-eulo yocheong-i iss-eul ttaeneun geojeolha ji malla geu gyeyag-ui gigan ttoneun gyu moga jeogdeon keudeon giloghaneun geos-eul kkeolyeohaji malla geugeos-iya mallo hana nim ap-eseo boda olh-eun geos-imyeo jeung-geolosseo boda jeoghabhamyeo neohuigan-ui ui sim-eul eobs-aeneun boda pyeonlihan geos-ila geuleona neohuiga jeugseog-eseo geolaehaneungyeong-ulamyeon gilog-eul haji anh-ado joe ga anina sang-eobjeog geolaeinttaeneun jeung in-i iss-eoya hamyeo jeung-in-ina seogi eseodo sonhaeleul juji malla man-il sonsang-i issdamyeon neohuiege saag ham-i issdoda hananim-eul gong-gyeonghala hananim-eun modeun geos-eul da algo gyesinila

믿는자들이여 일정기간 채 무를 계약할 때는 서식으로 기록 하되 양자 사이에 서기로 하여금 공정하게 쓰게 하라 하나님의 가 르침이시니 기록하는 것을 거절해서는 안되며 또한 채무를 진 사 람으로 하여금 받아쓰게 할 것이 며 그로 하여금 하나님을 공경하 도록 할 것이며 두려움을 소흘리 하지 말라 그 당사자가 능력이 부족하거나 허약하여 받아 쓸 능력 이 없을 경우는 그의 후원자로 하여금 공정하게 쓰게 하라 그리고 두 남자의 중인을 세을 것이며 두남자가 없을 경우는 한 남자와 두여자를 선택하여 증인으로 세우라한 증인이 잘못 한다면 다른 중인이 기억을 할 것이기 때문이라 증인으로 요청이 있을 때는 거절하 지 말라 그 계약의 기간 또는 규 모가 적던 크던 기록하는 것을 꺼려하지 말라 그것이야 말로 하나 님 앞에서 보다 옳은 것이며 증거로써 보다 적합하며 너희간의 의 심을 없애는 보다 편리한 것이라 그러나 너희가 즉석에서 거래하는경우라면 기록을 하지 않아도 죄 가 아니나 상업적 거래인때는 증 인이 있어야 하며 증인이나 서기 에서도 손해를 주지 말라 만일 손상이 있다면 너희에게 사악 함이 있도다 하나님을 공경하라 하나님은 모든 것을 다 알고 계시니라

ئه‌ی ئه‌وانه‌ی باوه‌ڕتان هێناوه ئه‌گه‌ر قه‌رزێکتان کرد له یه‌کتر تا ماوه‌یه‌کی دیاری کراو، ئه‌وه بینوسن و با نووسه‌رێک که دادپه‌روه‌ربێت به‌ڕاستی و دروستی له نێوانتاندا بینوسێت، با هیچ نوسه‌رێک سه‌رپێچی نه‌کات له نوسین، هه‌ر وه‌ک چۆن خوا فێری کردووه با بنووسێت، (خۆ ئه‌گه‌ر که‌سێک خوێنده‌وار نه‌بێت) ئه‌وه‌ی که حه‌قه‌که‌ی به‌سه‌ره‌وه‌یه و قه‌رزه‌که‌ی لایه با به‌ده‌می خۆی (ئه‌ندازه‌ی قه‌رزه‌که‌ی) به کاتبه‌که بڵێت و له خوای په‌روه‌ردگاری بترسێت و چاوپۆشی له هیچی نه‌کات و لێی که‌م نه‌کاته‌وه‌، خۆ ئه‌گه‌ر ئه‌وه‌ی قه‌رزه‌که‌ی له‌سه‌ره هه‌ڵه‌شه بوو، یا لاواز بوو (منداڵ یان به‌ساڵاچوو بوو) یا نه‌یده‌توانی دان به حه‌قه‌که‌دا بنێت (که‌ڕوڵاڵ بوو) با به‌خێوکه‌ر، یا سه‌رپه‌رشتیاره‌که‌ی دادگه‌رانه حه‌قیقه‌ت و ڕاستی قه‌رزه‌که‌ی بڵێت و با دوو پیاو له خۆتان شایه‌تی له‌سه‌ر (قه‌رزو مامه‌ڵه‌)بگرن، ئه‌گه‌ر دووپیاو ده‌ستنه‌که‌وتن بۆ شایه‌تی، با پیاوێک و دوو ئافره‌ت شایه‌تییه‌که بده‌ن له‌و که‌سانه‌ی که ڕازین به شایه‌تیدانیان، نه‌وه‌کو یه‌کێک له (ئافره‌ته‌کان) بیری بچێت، با ئه‌وی تریان بیری بهێنێته‌وه و شایه‌ته‌کان نابێت که کاتێک داواکران خۆ وێڵ بکه‌ن و ئاماده نه‌بن، بێزار مه‌بن له‌وه‌ی که (قه‌رز) بنووسن، که‌م بێت یان زۆر و تا ماوه‌ی دیاری کراوی، به ڕوونی با یاداشت بکرێت، ئه‌نجامدانی مه‌سه‌له‌ی قه‌رزتان به‌و شێوه دادپه‌روه‌رانه‌یه و په‌سه‌ندتره لای خوا (له نه‌نووسین)، ئه‌وسا چاکتر ده‌توانن شایه‌تی ڕاگرن و نزیکترن له‌وه‌ی گومان و دوودڵی به یه‌کتر نه‌به‌ن (مافی که‌س تیا نه‌چێت)، مه‌گه‌ر بازرگانیه‌ک بێت له‌به‌ر ده‌ستانداو له نێو خۆتاندا بیگێڕن و کڕین و فرۆشتن ئه‌نجام بده‌ن، ئه‌وه گوناهتان ناگات که ناینووسن، (چونکه ئاسان نیه‌و مامه‌ڵه دواده‌خات، هه‌تا بۆتان ده‌کرێت) شایه‌ت بگرن کاتێک کڕین و فرۆشتنتان ئه‌نجامدا و نابێت نووسه‌رو شایه‌ت ئازار بدرێن و بێزار بکرێن، خۆ ئه‌گه‌ر شتی وابکه‌ن ئه‌وه به‌ڕاستی مانای وایه ئێوه له چه‌نده‌ها فه‌رمانبه‌رداری ده‌رچوون، جا له خوا بترسن و خۆ پارێزبن و خوا فێری ئه‌و شتانه‌تان ده‌کات (که خێری تیایه بۆ دنیاو پاداشتی قیامه‌تی له دوایه‌) و خوا به هه‌موو شتێک زانایه‌

ئەی ئەوانەی باوەڕتان ھێناوە ئەگەر قەرزێکتان لەیەکتری کرد بۆ ماوەیەکی ناوبراو (دیاریکراو) ئەوە بینووسن وە با بینوسێ لە نێوانتاندا نووسەرێک بەڕاستی و (دادوەری) وە ھیچ نووسەرێک با سەرپێچی نەکات لە نوسینی (سەنەدی قەرز) دا ھەروەک خوا ئەوی فێری نووسین کردووە با بینوسێ وە با ئەو کەسە دەقی سەنەدەکە بڵێ وبیخوێنێتەوە کە قەرزەکەی بەسەرەوەیە وە لە پەروەردگاری بترسێ وە ھیچی لێ کەم نەکاتەوە ئەمجا ئەگەر ئەو کەسەی قەرزەکەی بەسەرەوەیە بێ عەقڵ بوو یان ناتەواو بوو یا نەیدەتوانی خۆی دەقی سەنەدەکە بڵێت وبخوێنێتەوە ئەوە با گەورەکەی بیڵێت وبخوێنێتەوە بەڕاستی و (دادپەروەری) وە دوو شاھید بگرن لە پیاوانی خۆتان (لە موسوڵمانان) ئەمجا ئەگەر دوو پیاو نەبوو ئەوە با پیاوێک و دوو ژن بن لەوانەی کە پەسەندیان دەکەن لە شاھیدەکان بۆ ئەوەی ئەگەر یەکێکیان لەبیری چوو با ئەوی دیکەیان بیری بخاتەوه با شایەتەکان سەرپێچی نەکەن کاتێک بانگ کران (بۆ شایەتیدان) وە بێزار مەبن لەوەی کە بینوسن بچووک بێت یان گەورە تا کاتی خۆی ئەم نوسینەتان ڕاسترە بەلای خواوە، وە چەسپێنەر ترە بۆ شایەتی دانەکە وە نزیکترە لەوەی کە نەکەونە گومانەوە مەگەر کاتێک ئەو کردەوەیە بازرگانیەکی دەست بە دەست بێت و بیگێڕن لە ناو خۆتاندا ئەوە لەم کاتەدا گوناھتان ناگات ئەگەر نەینووسن وە شاھید بگرن کاتێک کڕین و فرۆشتنتان کرد و با زیان بە نووسەر و شاھید نەگەیەندرێت وە ئەگەر زیانتان گەیاند ئەوە بێگومان گوناھتان دەگات وە لەخوا بترسن وە خوا فێرتان دەکات وە خوا بە ھەموو شتێک زانا وئاگادارە

Geli ewan merivne ku we bawer kiriye! Gava hun ji hev ra heya daneki navdayi deyn bidin, idi hun ewi (dan u deyni) binivisin. U bira ewi, nivisdareki dadvan, di niveka we da, bi dadvani binivise. U bira nivisdar, ca Yezdan bi wi daye hin kirine, wusa binivise (ji wi para da nece) idi bira ewi binivise. Ewe deyndar ji deyne xwe bira binivise. U bira ewe ku li ser wi deyn heye, ji Xudaye xwe bitirse, tu tisteki ji deyne xwe kem neke. Idi heke ewe deyndar meriveki evsene be, ya ji meriveki be wecb e, ya ji meriveki wusan be. ku nikare bi xweber deyne xwe bide nivisandine, bira serkarne wi, deyni wi bi dadvani bidne nivisandine. Hun (ji bona deyn nivisandine) du merne ji xwe, nehrivan bigirin. Idi heke du mer tunebun, hun mereki bi du jinan va nehrivan bigirin (Jinne wusa bin) ku hun bi sahidiya wan jinan qayil bibin. Ewan jinan ji, heke yek ji wan sahidi birva bike, bira ewa mayi bira we bixe. U di gava sahit hatne gazi kirine ji bona sahidiye, bira ji sahid ya xwe, tu tisti veneserin. U hun ji nivisandina deyne picuk u mezin ne kerixin (ewan, di gave wi u hijmara wi da binivisin). Eva nivisandina we bi vi awayi li bal Yezdan ji bona sahidiye ra rasttir e u dadvantir e u neziktir e ji, ku hun (di dan u hijmara) wi da dudil nebin. Ji xenci heke kirin u firotin herduk ji (baha u pere, bahanok-mal) amade bin, ku hun ewan (bi dest bidne hev, ji hev bistinin). Di we gave da heke hun nenivisin, tu ziyan li ser we tune ye. Di gava ku hun kirin u firotine bikin, hun sahidan bigirin. Ji bona nivisarok u sahidan ra bira zirar neye dayine. U heke hun ji wan herdukan ra zirare bidin, sixwa eva ji bona we ra, idi ji re derketi ne. U hun parisaya Yezdan bikin. Yezdan bixweber evan re u rezikan hine we dike. U Yezdan bi hemu tistan dizane

Gelî ewan merivne ku we bawer kirîye! Gava hûn ji hev ra heya danekî navdayî deyn bidin, îdî hûn ewî (dan û deynî) binivîsin. Û bira ewî, nivîsdarekî dadvan, di nîveka we da, bi dadvanî binivîse. Û bira nivîsdar, ça Yezdan bi wî daye hîn kirinê, wusa binivîse (ji wî para da neçe) îdî bira ewî binivîse. Ewê deyndar jî deynê xwe bira binivîse. Û bira ewê ku li ser wî deyn heye, ji Xudayê xwe bitirse, tu tiştekî ji deynê xwe kêm neke. Îdî heke ewê deyndar merivekî evsene be, ya jî merivekî bê wecb e, ya jî merivekî wusan be. ku nikare bi xweber deynê xwe bide nivîsandinê, bira serkarne wî, deynî wî bi dadvanî bidne nivîsandinê. Hûn (ji bona deyn nivîsandinê) du mêrne ji xwe, nehrîvan bigirin. Îdî heke du mêr tunebûn, hûn mêrekî bi du jinan va nehrîvan bigirin (Jinne wusa bin) ku hûn bi şahidîya wan jinan qayîl bibin. Ewan jinan jî, heke yek ji wan şahidî bîrva bike, bira ewa mayî bîra wê bixe. Û di gava şahit hatne gazî kirinê ji bona şahidîyê, bira ji şahid ya xwe, tu tiştî veneşêrin. Û hûn ji nivîsandina deynê piçûk û mezin ne kerixin (ewan, di gavê wî û hijmara wî da binivîsin). Eva nivîsandina we bi vî awayî li bal Yezdan ji bona şahidîyê ra rasttir e û dadvantir e û nêzîktir e jî, ku hûn (di dan û hijmara) wî da dudil nebin. Ji xêncî heke kirîn û firotin herduk jî (baha û pere, bahanok-mal) amade bin, ku hûn ewan (bi dest bidne hev, ji hev bistînin). Di wê gavê da heke hûn nenivîsin, tu zîyan li ser we tune ye. Di gava ku hûn kirîn û firotinê bikin, hûn şahidan bigirin. Ji bona nivîsarok û şahidan ra bira zirar neyê dayînê. Û heke hûn ji wan herdukan ra zirarê bidin, şixwa eva ji bona we ra, îdî ji rê derketi ne. Û hûn parisaya Yezdan bikin. Yezdan bixweber evan rê û rêzikan hînê we dike. Û Yezdan bi hemû tiştan dizane

O vos believe when vos transact loan any period vos scripsit it impartial scribe perfecit scripsit! Non scribe refuse perform hoc service deus teachings! He scripsit dum debtor dictates terms He observe DEUS his Dominus nunquam cheat Si debtor est mentally incapable helpless non dictate his tutor dictate equitably! 2 vir serve testis; si non 2 vir tunc vir 2 femina whose testimony est acceptable to totus Ergo si 1 femina becomes biased alius remind eam! est obligation testis juro when alias upon perfecit ita! Non tire de scripsit details non matter quam long temporis repayment! Hoc est equitable sight DEUS assures bene testis eliminates any doubts vos habet! Business transactions vos execute on the spot non actum habet them testis! non scribe testis harmed his services Vos harm them it est wickedness tuus part Vos observe DEUS DEUS testimentum teach vos! DEUS est Omniscient

Eh bino bandimi! Soki bopesani nyongo ekofutama na mokolo moyebani, bokoma yango. Mokomi akoma yango na bosembo kati na bino, kasi ye mokomi aboya kokoma yango te lolenge Allah asili kotangisa ye. Akoma mpe moto azali na nyongo aloba mpe abanga Allah Nkolo naye, akutola eloko moko te. Mpe soki moto azali na nyongo azali zoba to azali na makasi te to mpe ayebi kokoma te, molobeli naye alobela ye na bosembo. Mpe bozua banzeneneke mibale ya mibali kati na bino, mpe soki mibali mibale bazuami te. Bokozua mobali moko na basi babale, baye bokosepela na bango mpona kozala banzeneneke mpo ete soki moko kati na bango mibale abungi to abosani mosusu azongisa ye na nzela. Mpe soki bato babengami ete bazala banzeneneke baboya te koyanola na mbela wana. Mpe bozala na bolembu te mpona kokoma yango, ya moke to mpe ya monene kino ngoga na yango, wana ezali semba epai ya Allah mpe lolenge ya malamu ya kofuta nyongo mpo ete boyimayima te. Kasi soki ezali koteka na kosomba oyo ezuami kati na bino, bozali na lisumu te soki bokomi yango te, kasi bozua banzeneneke tango bozali koyokana na ntalo. Mokomi anyokwama te monzeneneke anyokwama mpe te, mpe soki bosali yango mpona konyokolo bango ekozala mabe mpona bino, mpe bobanga Allah Allah akotangisa bino, mpe Allah azali moyebi na biloko nyoso

Enywe abasuubili nimubanzana likofi okhuula ebise biarebwao, muhandiche. Ne uhandika ahandiche hakari wenyu khubulunjifu, ne uhandika alakhaya okhwuhandika tawe, ahandiche shingala Nyasaye yamwechesia. Ne welikofi ubanzwa ahandiche; ne arie Nyasaye omulesi wuwe, ne alaleemia shiosi shiosi tawe, Ne ubanzwa nali omundu watangaala nohomba omuteshele nohomba shanyala ukhwuhandika omwene, hawo omulindi wuwe ahandiche mubulunjifu. Ne mumanyie abaloli babili beshisatsa mwinywe. Ne Abasatsa nibalanyoolekhana tawe, abe omusatsa mulala nende abakhasi babili, khubalia bamuchamila okhuba abaloli, kho mulala wabu nakorana owundi amwitsulisie. Ne abaloli balakhaya nibalangwa tawe, Ni mulakhaya okhwuhandika likofi nilili lititi nohomba likhongo ukhula ebise bialio tawe. Obo nibo abwatoto muno imbeli wa Nyasaye, ni habwene muno khubuloli, ne ni obulayi muno mulaba nende ubukanakani tawe. Habula nili inganga yo mukhono khu mukhono hakari wenyu, mana awo shinobubi kwinywe nimulahandika tawe, halali nimukusania mureo abaloli. Ne omuhandichi nohomba omuloli alarebwa mubutinyu tawe. Ne nimukhola murio toto endio nobubii khwiywe. Nemurie Nyasaye naye yetsa ukhubamanyia, na Nyasaye ni Omumanyi wabuli eshindu

О, верници, запишете кога еден од друг позајмувате до одреден рок. И еден писар помеѓу вас тоа праведно нека го напише и писарот нека не се воздржува да напише така како што Аллах го подучил! Тој нека пишува, а должникот нека му кажува! Нека се плаши од Аллах, Господарот свој, и нека не изостави ништо од тоа! А ако должникот е умно ограничен или слаб, или ако не е во состојба да говори, тогаш нека диктира неговиот старател и тоа праведно! И земете двајца сведоци меѓу вас, па ако не најдете двајца мажи, тогаш еден маж и две жени од кои сте задоволни како сведоци. Ако едната од двете нешто погрешно каже, другата нека ја потсети. Сведоците треба да се одѕвијат на секој повик. Нека не ви биде мака тоа да го запишете со рок на враќање, било да е долгот мал или голем! Тоа ви е поисправно кај Аллах и при сведочењето посилно, иза да несесомневате подобро, освен акостанувазбор засекојдневна трговија која ја извршувате меѓу вас, бидејќи тогаш не е грев ако тоа не го запишете! Земете сведоци и кога склучувате купопродажни договори, и нека не биде оштетен ни писарот ни сведокот! А ако го сторите тоа, тогаш тоа е ваш грев! И плашете се од Аллах и Аллах ќе ве подучи. Аллах добро знае сè

O vernici, koga ke odlucite edninadrugi da si pozajmuvate do eden rok opredelen, togas, zapisete go toa! Megu vas, toa neka go napravi pisarot, pravedno, i toj neka ne odbiva da napise onaka kako Sto Allah go poucil. Toj neka pisuva, a dolznikot neka kazuva. I neka se plasi od Allah, Gospodarot svoj. I neka ne smaLI NISTO OD toa. Pa, ako doLZNIKOT e beden ili e slab ili ne e kadar da kazuva, togas, zastitnikot negov neka kazuva pravedno. I pobarajte da posvedocat dva svedoka - i toa maski. Ako nema dva maski svedoka, togas, edno maskoi dve zeni so KOI ste zadovolni da bidat svedoci. A ako edna od niv zaboravi, pa, drugata neka ja potseti. Svedocite, koi ke bidat povikani, neka ne odbivaat. I ne bidete alcni vo pisuvanjeto na dolgot do rokot opredelen, bilo da e dolgot mal ili golem, seedno! Toa vie kaj Allah poispravno I posigurno svedocenje - daleku od somnevanjeto vase. A ako, pak, se raboti za trgovija na stoka koja megusebno ja razmenuvate ne e grev - ako toa ne go zapisete. No, koga dogovarate kupoprodazba, zemete svedoci. Ni pisarot ni svedokot neka ne bidat osteteni. A ako gi ostetite, togas, grev imate, navistina! Plasete se od Allah: Allah ve poucuva; Allah znae se

O vernici, koga ḱe odlučite edninadrugi da si pozajmuvate do eden rok opredelen, togaš, zapišete go toa! Meǵu vas, toa neka go napravi pisarot, pravedno, i toj neka ne odbiva da napiše onaka kako Što Allah go poučil. Toj neka pišuva, a dolžnikot neka kažuva. I neka se plaši od Allah, Gospodarot svoj. I neka ne smaLI NIŠTO OD toa. Pa, ako doLŽNIKOT e beden ili e slab ili ne e kadar da kažuva, togaš, zaštitnikot negov neka kažuva pravedno. I pobarajte da posvedočat dva svedoka - i toa maški. Ako nema dva maški svedoka, togaš, edno maškoi dve ženi so KOI ste zadovolni da bidat svedoci. A ako edna od niv zaboravi, pa, drugata neka ja potseti. Svedocite, koi ḱe bidat povikani, neka ne odbivaat. I ne bidete alčni vo pišuvanjeto na dolgot do rokot opredelen, bilo da e dolgot mal ili golem, seedno! Toa vie kaj Allah poispravno I posigurno svedočenje - daleku od somnevanjeto vaše. A ako, pak, se raboti za trgovija na stoka koja meǵusebno ja razmenuvate ne e grev - ako toa ne go zapišete. No, koga dogovarate kupoprodažba, zemete svedoci. Ni pisarot ni svedokot neka ne bidat ošteteni. A ako gi oštetite, togaš, grev imate, navistina! Plašete se od Allah: Allah ve poučuva; Allah znae se

О верници, кога ќе одлучите еднинадруги да си позајмувате до еден рок определен, тогаш, запишете го тоа! Меѓу вас, тоа нека го направи писарот, праведно, и тој нека не одбива да напише онака како Што Аллах го поучил. Тој нека пишува, а должникот нека кажува. И нека се плаши од Аллах, Господарот свој. И нека не смаЛИ НИШТО ОД тоа. Па, ако доЛЖНИКОТ е беден или е слаб или не е кадар да кажува, тогаш, заштитникот негов нека кажува праведно. И побарајте да посведочат два сведока - и тоа машки. Ако нема два машки сведока, тогаш, едно машкои две жени со КОИ сте задоволни да бидат сведоци. А ако една од нив заборави, па, другата нека ја потсети. Сведоците, кои ќе бидат повикани, нека не одбиваат. И не бидете алчни во пишувањето на долгот до рокот определен, било да е долгот мал или голем, сеедно! Тоа вие кај Аллах поисправно И посигурно сведочење - далеку од сомневањето ваше. А ако, пак, се работи за трговија на стока која меѓусебно ја разменувате не е грев - ако тоа не го запишете. Но, кога договарате купопродажба, земете сведоци. Ни писарот ни сведокот нека не бидат оштетени. А ако ги оштетите, тогаш, грев имате, навистина! Плашете се од Аллах: Аллах ве поучува; Аллах знае се

Wahai orang-orang yang beriman! Apabila kamu menjalankan sesuatu urusan dengan hutang piutang yang diberi tempoh hingga ke suatu masa yang tertentu maka hendaklah kamu menulis (hutang dan masa bayarannya) itu dan hendaklah seorang penulis di antara kamu menulisnya dengan adil (benar) dan janganlah seseorang penulis enggan menulis sebagaimana Allah telah mengajarkannya. Oleh itu, hendaklah ia menulis dan hendaklah orang yang berhutang itu merencanakan (isi surat hutang itu dengan jelas). Dan hendaklah ia bertaqwa kepada Allah Tuhannya, dan janganlah ia mengurangkan sesuatu pun dari hutang itu. Kemudian jika orang yang berhutang itu bodoh atau lemah atau ia sendiri tidak dapat hendak merencanakan (isi itu), maka hendaklah direncanakan oleh walinya dengan adil benar); dan hendaklah kamu mengadakan dua orang saksi lelaki dari kalangan kamu. Kemudian kalau tidak ada saksi dua orang lelaki, maka bolehlah, seorang lelaki dan dua orang perempuan dari orang-orang yang kamu setujui menjadi saksi, supaya jika yang seorang lupa dari saksi-saksi perempuan yang berdua itu maka dapat diingatkan oleh yang seorang lagi. Dan jangan saksi-saksi itu enggan apabila mereka dipanggil menjadi saksi. Dan janganlah kamu jemu menulis perkara hutang yang bertempoh masanya itu, sama ada kecil atau besar jumlahnya. Yang demikian itu, lebih adil di sisi Allah dan lebih membetulkan (menguatkan) keterangan saksi, dan juga lebih hampir kepada tidak menimbulkan keraguan kamu. Kecuali perkara itu mengenai perniagaan tunai yang kamu edarkan sesama sendiri, maka tiadalah salah jika kamu tidak menulisnya. Dan adakanlah saksi apabila kamu berjual-beli. Dan janganlah mana-mana jurutulis dan saksi itu disusahkan. Dan kalau kamu melakukan (apa yang dilarang itu), maka sesungguhnya yang demikian adalah perbuatan fasik (derhaka) yang ada pada kamu. Oleh itu hendaklah kamu bertaqwa kepada Allah; dan (ingatlah), Allah (dengan keterangan ini) mengajar kamu; dan Allah sentiasa Mengetahui akan tiap-tiap sesuatu

satyavisvasikale, oru niscita avadhiveccu keant ninnal an'yean'yam valla katamitapatum natattiyal ninnal at eluti vekkentatan‌. oru eluttukaran ninnalkkitayil nitiyeate at rekhappetuttatte. oru eluttukaranum allahu avann pathippiccukeatutta prakaram elutan visam'matikkarut‌. avanat elutukayum, katabadhyatayullavan (elutenta vacakam) parannukeatukkukayum ceyyatte. tanreraksitavaya allahuve avan suksikkukayum (badhyatayil) avan yateannum kurav varuttatirikkukayum ceyyentatan‌. ini katabadhyatayulla al vivekamillattavanea, karyasesiyillattavanea, (vacakam) parannukeatukkan kalivillattavanea anenkil ayalute raksadhikari ayalkku venti nitipurvvam (vacakam) parannu keatukkentatan‌. ninnalil petta rantupurusanmare ninnal saksi nirttukayum ceyyuka. ini iruvarum purusanmarayillenkil ninnal istapetunna saksikalil ninn oru purusanum rant strikalum ayalum mati. avaril oruvalkk terr parriyal marraval avale ormippikkan venti. (teliv nalkan) vilikkappettal saksikal visam'matikkarut‌. itapat cerutayalum valutayalum atinre avadhi kanicc at rekhappetutti vekkan ninnal matikkarut‌. atan allahuvinkal erravum nitipurvvakamayatum, saksyattin kututal balam nalkunnatum, ninnalkk sansayam janikkatirikkan kututal anuyeajyamayittullatum. ennal ninnal an'yean'yam reakkamayi natattikkeantirikkunna kaccavata itapatukal itil ninnealivakunnu. ateluti vekkatirikkunnatil ninnalkk kurramilla. ennal ninnal krayavikrayam ceyyumpeal saksi nirttentatan‌. oru eluttukaranea saksiyea dreahikkappetan patilla. ninnalannane ceyyukayanenkil at ninnalute dhikkaramakunnu. ninnal allahuve suksikkuka. allahu ninnalkk pathippiccu tarikayakunnu. allahu et karyattepparriyum arivullavanakunnu

satyaviśvāsikaḷē, oru niścita avadhiveccu keāṇṭ niṅṅaḷ an'yēān'yaṁ valla kaṭamiṭapāṭuṁ naṭattiyāl niṅṅaḷ at eḻuti vekkēṇṭatāṇ‌. oru eḻuttukāran niṅṅaḷkkiṭayil nītiyēāṭe at rēkhappeṭuttaṭṭe. oru eḻuttukāranuṁ allāhu avann paṭhippiccukeāṭutta prakāraṁ eḻutān visam'matikkarut‌. avanat eḻutukayuṁ, kaṭabādhyatayuḷḷavan (eḻutēṇṭa vācakaṁ) paṟaññukeāṭukkukayuṁ ceyyaṭṭe. tanṟerakṣitāvāya allāhuve avan sūkṣikkukayuṁ (bādhyatayil) avan yāteānnuṁ kuṟav varuttātirikkukayuṁ ceyyēṇṭatāṇ‌. ini kaṭabādhyatayuḷḷa āḷ vivēkamillāttavanēā, kāryaśēṣiyillāttavanēā, (vācakaṁ) paṟaññukeāṭukkān kaḻivillāttavanēā āṇeṅkil ayāḷuṭe rakṣādhikāri ayāḷkku vēṇṭi nītipūrvvaṁ (vācakaṁ) paṟaññu keāṭukkēṇṭatāṇ‌. niṅṅaḷil peṭṭa raṇṭupuruṣanmāre niṅṅaḷ sākṣi nirttukayuṁ ceyyuka. ini iruvaruṁ puruṣanmārāyilleṅkil niṅṅaḷ iṣṭapeṭunna sākṣikaḷil ninn oru puruṣanuṁ raṇṭ strīkaḷuṁ āyāluṁ mati. avaril oruvaḷkk teṟṟ paṟṟiyāl maṟṟavaḷ avaḷe ōrmippikkān vēṇṭi. (teḷiv nalkān) viḷikkappeṭṭāl sākṣikaḷ visam'matikkarut‌. iṭapāṭ ceṟutāyāluṁ valutāyāluṁ atinṟe avadhi kāṇicc at rēkhappeṭutti vekkān niṅṅaḷ maṭikkarut‌. atāṇ allāhuviṅkal ēṟṟavuṁ nītipūrvvakamāyatuṁ, sākṣyattin kūṭutal balaṁ nalkunnatuṁ, niṅṅaḷkk sanśayaṁ janikkātirikkān kūṭutal anuyēājyamāyiṭṭuḷḷatuṁ. ennāl niṅṅaḷ an'yēān'yaṁ ṟeākkamāyi naṭattikkeāṇṭirikkunna kaccavaṭa iṭapāṭukaḷ itil ninneāḻivākunnu. ateḻuti vekkātirikkunnatil niṅṅaḷkk kuṟṟamilla. ennāl niṅṅaḷ krayavikrayaṁ ceyyumpēāḷ sākṣi nirttēṇṭatāṇ‌. oru eḻuttukāranēā sākṣiyēā drēāhikkappeṭān pāṭilla. niṅṅaḷaṅṅane ceyyukayāṇeṅkil at niṅṅaḷuṭe dhikkāramākunnu. niṅṅaḷ allāhuve sūkṣikkuka. allāhu niṅṅaḷkk paṭhippiccu tarikayākunnu. allāhu ēt kāryatteppaṟṟiyuṁ aṟivuḷḷavanākunnu

സത്യവിശ്വാസികളേ, ഒരു നിശ്ചിത അവധിവെച്ചു കൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ അന്യോന്യം വല്ല കടമിടപാടും നടത്തിയാല്‍ നിങ്ങള്‍ അത് എഴുതി വെക്കേണ്ടതാണ്‌. ഒരു എഴുത്തുകാരന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നീതിയോടെ അത് രേഖപ്പെടുത്തട്ടെ. ഒരു എഴുത്തുകാരനും അല്ലാഹു അവന്ന് പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്ത പ്രകാരം എഴുതാന്‍ വിസമ്മതിക്കരുത്‌. അവനത് എഴുതുകയും, കടബാധ്യതയുള്ളവന്‍ (എഴുതേണ്ട വാചകം) പറഞ്ഞുകൊടുക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ. തന്‍റെരക്ഷിതാവായ അല്ലാഹുവെ അവന്‍ സൂക്ഷിക്കുകയും (ബാധ്യതയില്‍) അവന്‍ യാതൊന്നും കുറവ് വരുത്താതിരിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതാണ്‌. ഇനി കടബാധ്യതയുള്ള ആള്‍ വിവേകമില്ലാത്തവനോ, കാര്യശേഷിയില്ലാത്തവനോ, (വാചകം) പറഞ്ഞുകൊടുക്കാന്‍ കഴിവില്ലാത്തവനോ ആണെങ്കില്‍ അയാളുടെ രക്ഷാധികാരി അയാള്‍ക്കു വേണ്ടി നീതിപൂര്‍വ്വം (വാചകം) പറഞ്ഞു കൊടുക്കേണ്ടതാണ്‌. നിങ്ങളില്‍ പെട്ട രണ്ടുപുരുഷന്‍മാരെ നിങ്ങള്‍ സാക്ഷി നിര്‍ത്തുകയും ചെയ്യുക. ഇനി ഇരുവരും പുരുഷന്‍മാരായില്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ ഇഷ്ടപെടുന്ന സാക്ഷികളില്‍ നിന്ന് ഒരു പുരുഷനും രണ്ട് സ്ത്രീകളും ആയാലും മതി. അവരില്‍ ഒരുവള്‍ക്ക് തെറ്റ് പറ്റിയാല്‍ മറ്റവള്‍ അവളെ ഓര്‍മിപ്പിക്കാന്‍ വേണ്ടി. (തെളിവ് നല്‍കാന്‍) വിളിക്കപ്പെട്ടാല്‍ സാക്ഷികള്‍ വിസമ്മതിക്കരുത്‌. ഇടപാട് ചെറുതായാലും വലുതായാലും അതിന്റെ അവധി കാണിച്ച് അത് രേഖപ്പെടുത്തി വെക്കാന്‍ നിങ്ങള്‍ മടിക്കരുത്‌. അതാണ് അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ ഏറ്റവും നീതിപൂര്‍വ്വകമായതും, സാക്ഷ്യത്തിന് കൂടുതല്‍ ബലം നല്‍കുന്നതും, നിങ്ങള്‍ക്ക് സംശയം ജനിക്കാതിരിക്കാന്‍ കൂടുതല്‍ അനുയോജ്യമായിട്ടുള്ളതും. എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ അന്യോന്യം റൊക്കമായി നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കച്ചവട ഇടപാടുകള്‍ ഇതില്‍ നിന്നൊഴിവാകുന്നു. അതെഴുതി വെക്കാതിരിക്കുന്നതില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് കുറ്റമില്ല. എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ ക്രയവിക്രയം ചെയ്യുമ്പോള്‍ സാക്ഷി നിര്‍ത്തേണ്ടതാണ്‌. ഒരു എഴുത്തുകാരനോ സാക്ഷിയോ ദ്രോഹിക്കപ്പെടാന്‍ പാടില്ല. നിങ്ങളങ്ങനെ ചെയ്യുകയാണെങ്കില്‍ അത് നിങ്ങളുടെ ധിക്കാരമാകുന്നു. നിങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുക. അല്ലാഹു നിങ്ങള്‍ക്ക് പഠിപ്പിച്ചു തരികയാകുന്നു. അല്ലാഹു ഏത് കാര്യത്തെപ്പറ്റിയും അറിവുള്ളവനാകുന്നു

satyavisvasikale, oru niscita avadhiveccu keant ninnal an'yean'yam valla katamitapatum natattiyal ninnal at eluti vekkentatan‌. oru eluttukaran ninnalkkitayil nitiyeate at rekhappetuttatte. oru eluttukaranum allahu avann pathippiccukeatutta prakaram elutan visam'matikkarut‌. avanat elutukayum, katabadhyatayullavan (elutenta vacakam) parannukeatukkukayum ceyyatte. tanreraksitavaya allahuve avan suksikkukayum (badhyatayil) avan yateannum kurav varuttatirikkukayum ceyyentatan‌. ini katabadhyatayulla al vivekamillattavanea, karyasesiyillattavanea, (vacakam) parannukeatukkan kalivillattavanea anenkil ayalute raksadhikari ayalkku venti nitipurvvam (vacakam) parannu keatukkentatan‌. ninnalil petta rantupurusanmare ninnal saksi nirttukayum ceyyuka. ini iruvarum purusanmarayillenkil ninnal istapetunna saksikalil ninn oru purusanum rant strikalum ayalum mati. avaril oruvalkk terr parriyal marraval avale ormippikkan venti. (teliv nalkan) vilikkappettal saksikal visam'matikkarut‌. itapat cerutayalum valutayalum atinre avadhi kanicc at rekhappetutti vekkan ninnal matikkarut‌. atan allahuvinkal erravum nitipurvvakamayatum, saksyattin kututal balam nalkunnatum, ninnalkk sansayam janikkatirikkan kututal anuyeajyamayittullatum. ennal ninnal an'yean'yam reakkamayi natattikkeantirikkunna kaccavata itapatukal itil ninnealivakunnu. ateluti vekkatirikkunnatil ninnalkk kurramilla. ennal ninnal krayavikrayam ceyyumpeal saksi nirttentatan‌. oru eluttukaranea saksiyea dreahikkappetan patilla. ninnalannane ceyyukayanenkil at ninnalute dhikkaramakunnu. ninnal allahuve suksikkuka. allahu ninnalkk pathippiccu tarikayakunnu. allahu et karyattepparriyum arivullavanakunnu

satyaviśvāsikaḷē, oru niścita avadhiveccu keāṇṭ niṅṅaḷ an'yēān'yaṁ valla kaṭamiṭapāṭuṁ naṭattiyāl niṅṅaḷ at eḻuti vekkēṇṭatāṇ‌. oru eḻuttukāran niṅṅaḷkkiṭayil nītiyēāṭe at rēkhappeṭuttaṭṭe. oru eḻuttukāranuṁ allāhu avann paṭhippiccukeāṭutta prakāraṁ eḻutān visam'matikkarut‌. avanat eḻutukayuṁ, kaṭabādhyatayuḷḷavan (eḻutēṇṭa vācakaṁ) paṟaññukeāṭukkukayuṁ ceyyaṭṭe. tanṟerakṣitāvāya allāhuve avan sūkṣikkukayuṁ (bādhyatayil) avan yāteānnuṁ kuṟav varuttātirikkukayuṁ ceyyēṇṭatāṇ‌. ini kaṭabādhyatayuḷḷa āḷ vivēkamillāttavanēā, kāryaśēṣiyillāttavanēā, (vācakaṁ) paṟaññukeāṭukkān kaḻivillāttavanēā āṇeṅkil ayāḷuṭe rakṣādhikāri ayāḷkku vēṇṭi nītipūrvvaṁ (vācakaṁ) paṟaññu keāṭukkēṇṭatāṇ‌. niṅṅaḷil peṭṭa raṇṭupuruṣanmāre niṅṅaḷ sākṣi nirttukayuṁ ceyyuka. ini iruvaruṁ puruṣanmārāyilleṅkil niṅṅaḷ iṣṭapeṭunna sākṣikaḷil ninn oru puruṣanuṁ raṇṭ strīkaḷuṁ āyāluṁ mati. avaril oruvaḷkk teṟṟ paṟṟiyāl maṟṟavaḷ avaḷe ōrmippikkān vēṇṭi. (teḷiv nalkān) viḷikkappeṭṭāl sākṣikaḷ visam'matikkarut‌. iṭapāṭ ceṟutāyāluṁ valutāyāluṁ atinṟe avadhi kāṇicc at rēkhappeṭutti vekkān niṅṅaḷ maṭikkarut‌. atāṇ allāhuviṅkal ēṟṟavuṁ nītipūrvvakamāyatuṁ, sākṣyattin kūṭutal balaṁ nalkunnatuṁ, niṅṅaḷkk sanśayaṁ janikkātirikkān kūṭutal anuyēājyamāyiṭṭuḷḷatuṁ. ennāl niṅṅaḷ an'yēān'yaṁ ṟeākkamāyi naṭattikkeāṇṭirikkunna kaccavaṭa iṭapāṭukaḷ itil ninneāḻivākunnu. ateḻuti vekkātirikkunnatil niṅṅaḷkk kuṟṟamilla. ennāl niṅṅaḷ krayavikrayaṁ ceyyumpēāḷ sākṣi nirttēṇṭatāṇ‌. oru eḻuttukāranēā sākṣiyēā drēāhikkappeṭān pāṭilla. niṅṅaḷaṅṅane ceyyukayāṇeṅkil at niṅṅaḷuṭe dhikkāramākunnu. niṅṅaḷ allāhuve sūkṣikkuka. allāhu niṅṅaḷkk paṭhippiccu tarikayākunnu. allāhu ēt kāryatteppaṟṟiyuṁ aṟivuḷḷavanākunnu

സത്യവിശ്വാസികളേ, ഒരു നിശ്ചിത അവധിവെച്ചു കൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ അന്യോന്യം വല്ല കടമിടപാടും നടത്തിയാല്‍ നിങ്ങള്‍ അത് എഴുതി വെക്കേണ്ടതാണ്‌. ഒരു എഴുത്തുകാരന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നീതിയോടെ അത് രേഖപ്പെടുത്തട്ടെ. ഒരു എഴുത്തുകാരനും അല്ലാഹു അവന്ന് പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്ത പ്രകാരം എഴുതാന്‍ വിസമ്മതിക്കരുത്‌. അവനത് എഴുതുകയും, കടബാധ്യതയുള്ളവന്‍ (എഴുതേണ്ട വാചകം) പറഞ്ഞുകൊടുക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ. തന്‍റെരക്ഷിതാവായ അല്ലാഹുവെ അവന്‍ സൂക്ഷിക്കുകയും (ബാധ്യതയില്‍) അവന്‍ യാതൊന്നും കുറവ് വരുത്താതിരിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതാണ്‌. ഇനി കടബാധ്യതയുള്ള ആള്‍ വിവേകമില്ലാത്തവനോ, കാര്യശേഷിയില്ലാത്തവനോ, (വാചകം) പറഞ്ഞുകൊടുക്കാന്‍ കഴിവില്ലാത്തവനോ ആണെങ്കില്‍ അയാളുടെ രക്ഷാധികാരി അയാള്‍ക്കു വേണ്ടി നീതിപൂര്‍വ്വം (വാചകം) പറഞ്ഞു കൊടുക്കേണ്ടതാണ്‌. നിങ്ങളില്‍ പെട്ട രണ്ടുപുരുഷന്‍മാരെ നിങ്ങള്‍ സാക്ഷി നിര്‍ത്തുകയും ചെയ്യുക. ഇനി ഇരുവരും പുരുഷന്‍മാരായില്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ ഇഷ്ടപെടുന്ന സാക്ഷികളില്‍ നിന്ന് ഒരു പുരുഷനും രണ്ട് സ്ത്രീകളും ആയാലും മതി. അവരില്‍ ഒരുവള്‍ക്ക് തെറ്റ് പറ്റിയാല്‍ മറ്റവള്‍ അവളെ ഓര്‍മിപ്പിക്കാന്‍ വേണ്ടി. (തെളിവ് നല്‍കാന്‍) വിളിക്കപ്പെട്ടാല്‍ സാക്ഷികള്‍ വിസമ്മതിക്കരുത്‌. ഇടപാട് ചെറുതായാലും വലുതായാലും അതിന്റെ അവധി കാണിച്ച് അത് രേഖപ്പെടുത്തി വെക്കാന്‍ നിങ്ങള്‍ മടിക്കരുത്‌. അതാണ് അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ ഏറ്റവും നീതിപൂര്‍വ്വകമായതും, സാക്ഷ്യത്തിന് കൂടുതല്‍ ബലം നല്‍കുന്നതും, നിങ്ങള്‍ക്ക് സംശയം ജനിക്കാതിരിക്കാന്‍ കൂടുതല്‍ അനുയോജ്യമായിട്ടുള്ളതും. എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ അന്യോന്യം റൊക്കമായി നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കച്ചവട ഇടപാടുകള്‍ ഇതില്‍ നിന്നൊഴിവാകുന്നു. അതെഴുതി വെക്കാതിരിക്കുന്നതില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് കുറ്റമില്ല. എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ ക്രയവിക്രയം ചെയ്യുമ്പോള്‍ സാക്ഷി നിര്‍ത്തേണ്ടതാണ്‌. ഒരു എഴുത്തുകാരനോ സാക്ഷിയോ ദ്രോഹിക്കപ്പെടാന്‍ പാടില്ല. നിങ്ങളങ്ങനെ ചെയ്യുകയാണെങ്കില്‍ അത് നിങ്ങളുടെ ധിക്കാരമാകുന്നു. നിങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുക. അല്ലാഹു നിങ്ങള്‍ക്ക് പഠിപ്പിച്ചു തരികയാകുന്നു. അല്ലാഹു ഏത് കാര്യത്തെപ്പറ്റിയും അറിവുള്ളവനാകുന്നു

visvasiccavare, niscita avadhi nirnayicc ninnal ‎valla katamitapatum natattukayanenkil at ‎rekhappetuttivekkanam. elutunnayal ‎ninnalkkitayil at nitiyeate kuriccuvekkatte. ‎oreluttukaranum allahu avane pathippicca peale ‎elutan visam'matikkarut. ayalat ‎rekhappetuttukayum katabadhyatayullavan ‎parannukeatukkukayum venam. ayal allahuve ‎suksikkukayum tanre uttaravaditvattil vilca ‎varuttatirikkukayum ceyyatte. athava, katakkaran ‎mudhanea karyasesi kurannavanea ‎parannukeatukkan kalivillattavanea anenkil ‎ayalute raksitav ayalkkuventi ‎nitinisthamayi vacakam parannukeatukkanam. ‎ninnalile rantu purusanmare saksinirttanam. ‎athava, rantu purusanmarillenkil ninnalkkistamulla ‎oru purusanum rant stri yum ‎saksikalayuntavanam. avaril oruvalkk ‎pisakuparriyal marraval ormippikkananit. ‎saksikale viliccal avaratin visam'matikkarut. ‎itapat cerutayalum valutayalum atinre ‎avadhi niscayicc rekhappetuttan vimukhata ‎kanikkarut. atan allahuvinkal erram ‎nitinistham. saksyattin kututal ‎karuttunalkunnatum ninnalkk sansayam ‎teannatirikkan erram parriyatum atutanne. ennal ‎ninnal reakkamayi natattunna kaccavata ‎itapatukalkkitu badhakamalla. at ‎rekhappetuttatirikkunnatil terreannumilla. ennalum ‎ninnal keallakkeatukkakal natattumpeal ‎saksinirttanam. ateateappam eluttukaranea ‎saksiyea pidippikkappetarut. annane ninnal ‎ceyyunnuvenkil at adharmaman. ninnal ‎allahuve suksikkuka. allahu ninnalkkellam ‎visadamayi pathippiccutarikayan. allahu ella ‎karyannalum nannayariyunnavanatre. ‎

viśvasiccavarē, niścita avadhi nirṇayicc niṅṅaḷ ‎valla kaṭamiṭapāṭuṁ naṭattukayāṇeṅkil at ‎rēkhappeṭuttivekkaṇaṁ. eḻutunnayāḷ ‎niṅṅaḷkkiṭayil at nītiyēāṭe kuṟiccuvekkaṭṭe. ‎oreḻuttukāranuṁ allāhu avane paṭhippicca pēāle ‎eḻutān visam'matikkarut. ayāḷat ‎rēkhappeṭuttukayuṁ kaṭabādhyatayuḷḷavan ‎paṟaññukeāṭukkukayuṁ vēṇaṁ. ayāḷ allāhuve ‎sūkṣikkukayuṁ tanṟe uttaravāditvattil vīḻca ‎varuttātirikkukayuṁ ceyyaṭṭe. athavā, kaṭakkāran ‎mūḍhanēā kāryaśēṣi kuṟaññavanēā ‎paṟaññukeāṭukkān kaḻivillāttavanēā āṇeṅkil ‎ayāḷuṭe rakṣitāv ayāḷkkuvēṇṭi ‎nītiniṣṭhamāyi vācakaṁ paṟaññukeāṭukkaṇaṁ. ‎niṅṅaḷile raṇṭu puruṣanmāre sākṣinirttaṇaṁ. ‎athavā, raṇṭu puruṣanmārilleṅkil niṅṅaḷkkiṣṭamuḷḷa ‎oru puruṣanuṁ raṇṭ strī yuṁ ‎sākṣikaḷāyuṇṭāvaṇaṁ. avaril oruvaḷkk ‎piśakupaṟṟiyāl maṟṟavaḷ ōrmippikkānāṇit. ‎sākṣikaḷe viḷiccāl avaratin visam'matikkarut. ‎iṭapāṭ ceṟutāyāluṁ valutāyāluṁ atinṟe ‎avadhi niścayicc rēkhappeṭuttān vimukhata ‎kāṇikkarut. atāṇ allāhuviṅkal ēṟṟaṁ ‎nītiniṣṭhaṁ. sākṣyattin kūṭutal ‎karuttunalkunnatuṁ niṅṅaḷkk sanśayaṁ ‎tēānnātirikkān ēṟṟaṁ paṟṟiyatuṁ atutanne. ennāl ‎niṅṅaḷ ṟeākkamāyi naṭattunna kaccavaṭa ‎iṭapāṭukaḷkkitu bādhakamalla. at ‎rēkhappeṭuttātirikkunnatil teṟṟeānnumilla. ennāluṁ ‎niṅṅaḷ keāḷḷakkeāṭukkakaḷ naṭattumpēāḷ ‎sākṣinirttaṇaṁ. atēāṭeāppaṁ eḻuttukāranēā ‎sākṣiyēā pīḍippikkappeṭarut. aṅṅane niṅṅaḷ ‎ceyyunnuveṅkil at adharmamāṇ. niṅṅaḷ ‎allāhuve sūkṣikkuka. allāhu niṅṅaḷkkellāṁ ‎viśadamāyi paṭhippiccutarikayāṇ. allāhu ellā ‎kāryaṅṅaḷuṁ nannāyaṟiyunnavanatre. ‎

വിശ്വസിച്ചവരേ, നിശ്ചിത അവധി നിര്‍ണയിച്ച് നിങ്ങള്‍ ‎വല്ല കടമിടപാടും നടത്തുകയാണെങ്കില്‍ അത് ‎രേഖപ്പെടുത്തിവെക്കണം. എഴുതുന്നയാള്‍ ‎നിങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ അത് നീതിയോടെ കുറിച്ചുവെക്കട്ടെ. ‎ഒരെഴുത്തുകാരനും അല്ലാഹു അവനെ പഠിപ്പിച്ച പോലെ ‎എഴുതാന്‍ വിസമ്മതിക്കരുത്. അയാളത് ‎രേഖപ്പെടുത്തുകയും കടബാധ്യതയുള്ളവന്‍ ‎പറഞ്ഞുകൊടുക്കുകയും വേണം. അയാള്‍ അല്ലാഹുവെ ‎സൂക്ഷിക്കുകയും തന്റെ ഉത്തരവാദിത്വത്തില്‍ വീഴ്ച ‎വരുത്താതിരിക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ. അഥവാ, കടക്കാരന്‍ ‎മൂഢനോ കാര്യശേഷി കുറഞ്ഞവനോ ‎പറഞ്ഞുകൊടുക്കാന്‍ കഴിവില്ലാത്തവനോ ആണെങ്കില്‍ ‎അയാളുടെ രക്ഷിതാവ് അയാള്‍ക്കുവേണ്ടി ‎നീതിനിഷ്ഠമായി വാചകം പറഞ്ഞുകൊടുക്കണം. ‎നിങ്ങളിലെ രണ്ടു പുരുഷന്മാരെ സാക്ഷിനിര്‍ത്തണം. ‎അഥവാ, രണ്ടു പുരുഷന്മാരില്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കിഷ്ടമുള്ള ‎ഒരു പുരുഷനും രണ്ട് സ്ത്രീ യും ‎സാക്ഷികളായുണ്ടാവണം. അവരില്‍ ഒരുവള്‍ക്ക് ‎പിശകുപറ്റിയാല്‍ മറ്റവള്‍ ഓര്‍മിപ്പിക്കാനാണിത്. ‎സാക്ഷികളെ വിളിച്ചാല്‍ അവരതിന് വിസമ്മതിക്കരുത്. ‎ഇടപാട് ചെറുതായാലും വലുതായാലും അതിന്റെ ‎അവധി നിശ്ചയിച്ച് രേഖപ്പെടുത്താന്‍ വിമുഖത ‎കാണിക്കരുത്. അതാണ് അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ ഏറ്റം ‎നീതിനിഷ്ഠം. സാക്ഷ്യത്തിന് കൂടുതല്‍ ‎കരുത്തുനല്‍കുന്നതും നിങ്ങള്‍ക്ക് സംശയം ‎തോന്നാതിരിക്കാന്‍ ഏറ്റം പറ്റിയതും അതുതന്നെ. എന്നാല്‍ ‎നിങ്ങള്‍ റൊക്കമായി നടത്തുന്ന കച്ചവട ‎ഇടപാടുകള്‍ക്കിതു ബാധകമല്ല. അത് ‎രേഖപ്പെടുത്താതിരിക്കുന്നതില്‍ തെറ്റൊന്നുമില്ല. എന്നാലും ‎നിങ്ങള്‍ കൊള്ളക്കൊടുക്കകള്‍ നടത്തുമ്പോള്‍ ‎സാക്ഷിനിര്‍ത്തണം. അതോടൊപ്പം എഴുത്തുകാരനോ ‎സാക്ഷിയോ പീഡിപ്പിക്കപ്പെടരുത്. അങ്ങനെ നിങ്ങള്‍ ‎ചെയ്യുന്നുവെങ്കില്‍ അത് അധര്‍മമാണ്. നിങ്ങള്‍ ‎അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുക. അല്ലാഹു നിങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം ‎വിശദമായി പഠിപ്പിച്ചുതരികയാണ്. അല്ലാഹു എല്ലാ ‎കാര്യങ്ങളും നന്നായറിയുന്നവനത്രെ. ‎

Intom li temmnu, meta tiddejnu' għal-xi zmien miftiehem, iktbuh. Ħa jikteb l-iskrivan (il-fzehim ta') bejnietkom bil-ħaqq. L-iskrivan ma għandux jirrifjuta li jikteb kif għallmu Alla. Mela ħalli jiktebt U dak li fuqu (jaqa') id-dmir (li jrodd is-self) għandu. jgħid. (lill- iskrivan) x'għandu jinkiteb. Ħalli jibza' minn Alla Sidu u ma jnaqqas xejn minnu. Jekk dak li fuqu (jaga') id-dmir (li jrodd is-self) ikun iblah jew dgħajjet, jew ma jkunx jista' jgħid huwa (sress) x'għandu jinkiteb, mela ħalli dak li jieħu ħsiebu jiddetta (x'għandu jinkiteb, minfloku), bil- ħaqq. Gibu zewg xhieda minn fost l-irgiel tagħkom, u jekk ma jkunux zewgt irgiel, mela (gibu) ragel u zewg nisa minn dawk li intom kuntenti bihom bħala xhieda, biex jekk waħda minnhom tinsa, waħda tfakkar lill-oħra. Meta jissejħu x-xhieda (biex jagħtu x-xhieda tagħhom), dawn ma għandhomx jgħidu le. Lanqas ma għandkom tiddejqu li tiktbuh (id-dejn), zgħir jew. kbir, saz-zmien stabbilit tiegħu. Dan (iz tiktbu l-fehim. tagħkom) huwa. aktar gust quddiem Alla, huwa aqwa bħala xhieda, u l- aħjar mod biex ma tidħlux fid-dubju (dwar id-dejn u meta għandu jitħallas). Izda jekk ikun Xi negozju ta' dak il-ħin stess, li tagħmlu bejnietkom, ma' jkollkom. ebda ħtija jekk ma tiktbahx. Gibu x-xhieda kull meta tagħmlu xi negozju bejnietkom, u la l-iskrivan u lanqas ix-xhud ma għandu jbati ħsara. Jekk tagħmlu(/hom xi ħsara), dan ikun (gej mill-) ħazen fikom. Ibzgħu minn Alla; Alla jgħallimkom. Alla jaf b'kollox

Intom li temmnu, meta tiddejnu' għal-xi żmien miftiehem, iktbuh. Ħa jikteb l-iskrivan (il-fżehim ta') bejnietkom bil-ħaqq. L-iskrivan ma għandux jirrifjuta li jikteb kif għallmu Alla. Mela ħalli jiktebt U dak li fuqu (jaqa') id-dmir (li jrodd is-self) għandu. jgħid. (lill- iskrivan) x'għandu jinkiteb. Ħalli jibża' minn Alla Sidu u ma jnaqqas xejn minnu. Jekk dak li fuqu (jaga') id-dmir (li jrodd is-self) ikun iblah jew dgħajjet, jew ma jkunx jista' jgħid huwa (sress) x'għandu jinkiteb, mela ħalli dak li jieħu ħsiebu jiddetta (x'għandu jinkiteb, minfloku), bil- ħaqq. Ġibu żewġ xhieda minn fost l-irġiel tagħkom, u jekk ma jkunux żewġt irġiel, mela (ġibu) raġel u żewġ nisa minn dawk li intom kuntenti bihom bħala xhieda, biex jekk waħda minnhom tinsa, waħda tfakkar lill-oħra. Meta jissejħu x-xhieda (biex jagħtu x-xhieda tagħhom), dawn ma għandhomx jgħidu le. Lanqas ma għandkom tiddejqu li tiktbuh (id-dejn), żgħir jew. kbir, saż-żmien stabbilit tiegħu. Dan (iż tiktbu l-fehim. tagħkom) huwa. aktar ġust quddiem Alla, huwa aqwa bħala xhieda, u l- aħjar mod biex ma tidħlux fid-dubju (dwar id-dejn u meta għandu jitħallas). Iżda jekk ikun Xi negozju ta' dak il-ħin stess, li tagħmlu bejnietkom, ma' jkollkom. ebda ħtija jekk ma tiktbahx. Ġibu x-xhieda kull meta tagħmlu xi negozju bejnietkom, u la l-iskrivan u lanqas ix-xhud ma għandu jbati ħsara. Jekk tagħmlu(/hom xi ħsara), dan ikun (ġej mill-) ħażen fikom. Ibżgħu minn Alla; Alla jgħallimkom. Alla jaf b'kollox

Hay so miyamaratiyaya, na igira a mindodolona kano sa bayadan sii ko taalik a miyapnto, na soratn iyo skaniyan, go soratn rkano o panonorat sa kapaginontolan. Go di pagnda so panonorat ko kisoratn iyan on: Manaa so inindao ron o Allah, na soratn iyan. Na kdga o mababayad, go kalkn iyan so Allah a Kadnan iyan, go da a khoranga niyan on a mayto bo. Na amay ka so mababayad na korang i sabot, odi na malobay, odi na di niyan khagaga komdg? Na kdgn o wali ron sa kapaginontolan. Na pakizaksii niyo sa dowa a saksi, ko manga mama rkano na amay ka da a kapantagan a dowa a mama; na isa a mama ago dowa a babay, ko khasoat kano ron, a manga saksi, ka o khalipat so isa kiran, na mapakatadm o isa kiran so pd iyan. Na di pagnda so manga saksi igira a tiyawag siran. Na o ba adn a indaraynon iyo ko kisoratn iyo ron, mayto sa mala: Taman ko taalik on: Giyoto man i lbi a kapaginontolan sii ko Allah, go lbi a phakatabang ko kipamayandgn ko kazaksi, go lbi a marani ko di niyo kapakazangka inonta o makawkit sa kandagang a makamomoayan a khatangan iyo to, ka da a dosa niyo ko di niyo ron kisoratn. Na pakizaksi kano igira a pphapasai kano; go di pmarataan so panonorat go so saksi. Na amay ka nggolawlaan iyo to, na mataan aya! a dosa niyo. Na kalkn iyo so Allah; ka phagnda on kano o Allah. Na so Allah na so langowan taman na katawan Iyan

He imana rakhanaryanno! Jevha tumhi apasata eka tharavika mudatikarita ekamekansi udhara-usanavarica vyavahara karala tara lihuna gheta ja ani lihanaryane apasatala mamala n'yayasaha lihuna dyava ani lihinaryane lihuna denyasa inkara karu naye, jase allahane tyala sikavile ahe tase tyanedekhila lihuna dile pahije ani jyacyavara hakka dene bandhanakaraka ahe tyane svatah sanguna lihavuna ghyave ani apalya allahace bhaya rakhave, jo tyaca panalakarta ahe. Ani hakka-adhikarata kahihi ghatavu kinva kami karu naye, matra jya manasavara hakka bandhanakaraka asatila ani to nadana asela kinva kamajora asela kinva lihuna ghenyaci sakti rakhata nasela tara tyacyatarphe tyacya karabhari kinva varasadarane n'yayasaha lihuna dyave ani apalyamadhuna dona purusanna saksi karuna ghya. Jara dona purusa upalabdha nasatila tara eka purusa ani dona striya jyanna tumhi saksi mhanuna pasanta karala, asasathi ki ekila visara padalyasa dusarinee athavana karuna dyavi. Ani saksa denaryanni, jevha tyanna bolavile jave, ale pahije. Yenyasa inkara karu naye. Ani karja, jyaci mudata niscita ahe, maga te lahana aso kinva mothe lihinyata alasa karu naka, sarvasrestha allahajavala hi gosta phara n'yayasangata ahe, ani saksa yathayogya rakhanari ani sanka-sanvasayapasunahi vacavinari ahe. Ata hi gosta vegali ki to vyavahara rokha vyaparacya svarupata asela, je apasata dene-ghene karala tara to na lihinyata tumacyavara kahi gunha nahi. Kharedi-vikri karatevelihi saksidara tharavuna gheta ja ani (laksata theva) na tara lihinaryala nukasana pohocavile jave ani na saksidaranna ani jara tumhi ase karala tara hi tumaci ughada avajna ahe. Allahace bhaya rakha. Allaha tumhala takida karata ahe ani allaha sarva kahi jananara ahe

Hē īmāna rākhaṇāṟyānnō! Jēvhā tumhī āpasāta ēkā ṭharāvika mudatīkaritā ēkamēkānśī udhāra-usanavārīcā vyavahāra karāla tara lihūna ghēta jā āṇī lihaṇāṟyānē apasātalā māmalā n'yāyāsaha lihūna dyāvā āṇi lihiṇāṟyānē lihūna dēṇyāsa inkāra karū nayē, jasē allāhanē tyālā śikavilē āhē tasē tyānēdēkhīla lihūna dilē pāhijē āṇi jyācyāvara hakka dēṇē bandhanakāraka āhē tyānē svataḥ sāṅgūna lihavūna ghyāvē āṇi āpalyā allāhacē bhaya rākhāvē, jō tyācā pānalakartā āhē. Āṇi hakka-adhikārāta kāhīhī ghaṭavū kinvā kamī karū nayē, mātra jyā māṇasāvara hakka bandhanakāraka asatīla āṇi tō nādāna asēla kinvā kamajōra asēla kinvā lihūna ghēṇyācī śaktī rākhata nasēla tara tyācyātarphē tyācyā kārabhārī kinvā vārasadārānē n'yāyāsaha lihūna dyāvē āṇi āpalyāmadhūna dōna puruṣānnā sākṣī karūna ghyā. Jara dōna puruṣa upalabdha nasatīla tara ēka puruṣa āṇi dōna striyā jyānnā tumhī sākṣī mhaṇūna pasanta karāla, aśāsāṭhī kī ēkīlā visara paḍalyāsa dusarīnēē āṭhavaṇa karūna dyāvī. Āṇi sākṣa dēṇāṟyānnī, jēvhā tyānnā bōlavilē jāvē, ālē pāhijē. Yēṇyāsa inkāra karū nayē. Āṇi karja, jyācī mudata niścita āhē, maga tē lahāna asō kinvā mōṭhē lihiṇyāta āḷasa karū nakā, sarvaśrēṣṭha allāhajavaḷa hī gōṣṭa phāra n'yāyasaṅgata āhē, āṇi sākṣa yathāyōgya rākhaṇārī āṇi śaṅkā-sanvaśayāpāsūnahī vācaviṇārī āhē. Ātā hī gōṣṭa vēgaḷī kī tō vyavahāra rōkha vyāpārācyā svarūpāta asēla, jē āpasāta dēṇē-ghēṇē karāla tara tō na lihiṇyāta tumacyāvara kāhī gunhā nāhī. Kharēdī-vikrī karatēvēḷīhī sākṣīdāra ṭharavūna ghēta jā āṇi (lakṣāta ṭhēvā) nā tara lihiṇāṟyālā nukasāna pōhōcavilē jāvē āṇi nā sākṣīdārānnā āṇi jara tumhī asē karāla tara hī tumacī ughaḍa avajñā āhē. Allāhacē bhaya rākhā. Allāha tumhālā tākīda karata āhē āṇi allāha sarva kāhī jāṇaṇārā āhē

२८२. हे ईमान राखणाऱ्यांनो! जेव्हा तुम्ही आपसात एका ठराविक मुदतीकरिता एकमेकांशी उधार-उसनवारीचा व्यवहार कराल तर लिहून घेत जा आणी लिहणाऱ्याने अपसातला मामला न्यायासह लिहून द्यावा आणि लिहिणाऱ्याने लिहून देण्यास इन्कार करू नये, जसे अल्लाहने त्याला शिकविले आहे तसे त्यानेदेखील लिहून दिले पाहिजे आणि ज्याच्यावर हक्क देणे बंधनकारक आहे त्याने स्वतः सांगून लिहवून घ्यावे आणि आपल्या अल्लाहचे भय राखावे, जो त्याचा पानलकर्ता आहे. आणि हक्क-अधिकारात काहीही घटवू किंवा कमी करू नये, मात्र ज्या माणसावर हक्क बंधनकारक असतील आणि तो नादान असेल किंवा कमजोर असेल किंवा लिहून घेण्याची शक्ती राखत नसेल तर त्याच्यातर्फे त्याच्या कारभारी किंवा वारसदाराने न्यायासह लिहून द्यावे आणि आपल्यामधून दोन पुरुषांना साक्षी करून घ्या. जर दोन पुरुष उपलब्ध नसतील तर एक पुरुष आणि दोन स्त्रिया ज्यांना तुम्ही साक्षी म्हणून पसंत कराल, अशासाठी की एकीला विसर पडल्यास दुसरीनेे आठवण करून द्यावी. आणि साक्ष देणाऱ्यांनी, जेव्हा त्यांना बोलविले जावे, आले पाहिजे. येण्यास इन्कार करू नये. आणि कर्ज, ज्याची मुदत निश्चित आहे, मग ते लहान असो किंवा मोठे लिहिण्यात आळस करू नका, सर्वश्रेष्ठ अल्लाहजवळ ही गोष्ट फार न्यायसंगत आहे, आणि साक्ष यथायोग्य राखणारी आणि शंका-संवशयापासूनही वाचविणारी आहे. आता ही गोष्ट वेगळी की तो व्यवहार रोख व्यापाराच्या स्वरूपात असेल, जे आपसात देणे-घेणे कराल तर तो न लिहिण्यात तुमच्यावर काही गुन्हा नाही. खरेदी-विक्री करतेवेळीही साक्षीदार ठरवून घेत जा आणि (लक्षात ठेवा) ना तर लिहिणाऱ्याला नुकसान पोहोचविले जावे आणि ना साक्षीदारांना आणि जर तुम्ही असे कराल तर ही तुमची उघड अवज्ञा आहे. अल्लाहचे भय राखा. अल्लाह तुम्हाला ताकीद करत आहे आणि अल्लाह सर्व काही जाणणारा आहे

He mominaharu! Jaba timile apasama kunai niscita avadhiko lagi rnako lenadena vyavahara gardachau bhane tyasala'i lekha'i rakha ra lekhnele timiharumadhye (kasaiko ahita hune gari na lekhos baru) n'yayapurna tarikale lekhos sathai tyasale, lekhna asvikara pani nagarosa ra dastaveja lekhihalos. Kinabhane usala'i allahale lekhna sika'eko cha ra juna manisale rna lincha tyasaile (dastavejako) likhatako vyahora bhanera lekha'os ra allahasamga jo ki usako svami ho, daros, ra rnako rakamabata kehi ghata'era nalekha'os ra yadi rna line manche manda bud'dhi va nirvala, vrd'dha, hos athava vyahora lekha'une yogyata chaina bha'eko avasthama juna tyasako uttaradhikari hos, tyasale n'yayapurna dhangale majmuna bhani usako tarphabata lekha'ide'os, ra du'i purusala'i saksi rakha. Yadi du'i purusa chainan bhane e'uta purusa ra du'ita stri jasala'i timile saksiko rupama ruca'umchau, jasabata ti strimadhye e'utile birsema arkile tyasala'i samjha'ihalos ra jaba saksiharula'i (saksyako nimti) dakincha taba jana asvikara nagarun ra rna jasako avadhi niscita cha, thorai hos athava dherai (tyasako dastaveja lekhna–lekha'unama alchi nagara). Yo kura allahako drstima bado n'yayapurna cha ra saksyako nimti pani dherai sahi bato ho. Yasabata timila'i kunai prakarako sandeha hunechaina. Tara ho, yadi timile kunai hataihata vyavahara (linedine) gardachau bhane (yasta vyavaharaharuko) likhata nagare pani timimathi kunai dosa a'une chaina ra kinabecagarda pani saksi rakhne gara. Dastaveja lekhne ra saksi huneharula'i kunai prakarako hani napurya'u. Yadi timi yasto gardachau bhane yo timro nimti dustatapurna karma hunecha ra allahasamga dara ra hera ki allahale timila'i talima di'iraheko cha ra allaha pratyeka kuro jandacha

Hē mōminaharū! Jaba timīlē āpasamā kunai niścita avadhikō lāgi r̥ṇakō lēnadēna vyavahāra gardachau bhanē tyasalā'ī lēkhā'ī rākha ra lēkhnēlē timīharūmadhyē (kasaikō ahita hunē garī na lēkhōs baru) n'yāyapūrṇa tarikālē lēkhōs sāthai tyasalē, lēkhna asvīkāra pani nagarōsa ra dastāvēja lēkhihālōs. Kinabhanē usalā'ī allāhalē lēkhna sikā'ēkō cha ra juna mānisalē r̥ṇa lincha tyasailē (dastāvējakō) likhatakō vyahōrā bhanēra lēkhā'ōs ra allāhasam̐ga jō ki usakō svāmī hō, ḍarōs, ra r̥ṇakō rakamabāṭa kēhī ghaṭā'ēra nalēkhā'ōs ra yadi r̥ṇa linē mānchē manda bud'dhi vā nirvala, vr̥d'dha, hōs athavā vyahōrā lēkhā'unē yōgyatā chaina bha'ēkō avasthāmā juna tyasakō uttarādhikārī hōs, tyasalē n'yāyapūrṇa ḍhaṅgalē majmūna bhanī usakō tarphabāṭa lēkhā'idē'ōs, ra du'ī puruṣalā'ī sākṣī rākha. Yadi du'ī puruṣa chainan bhanē ē'uṭā puruṣa ra du'īṭā strī jasalā'ī timīlē sākṣīkō rūpamā rucā'um̐chau, jasabāṭa tī strīmadhyē ē'uṭīlē birsēmā arkīlē tyasalā'ī samjhā'ihālōs ra jaba sākṣīharūlā'ī (sākṣyakō nimti) ḍākincha taba jāna asvīkāra nagarun ra r̥ṇa jasakō avadhi niścita cha, thōrai hōs athavā dhērai (tyasakō dastāvēja lēkhna–lēkhā'unamā alchī nagara). Yō kurā allāhakō dr̥ṣṭimā baḍō n'yāyapūrṇa cha ra sākṣyakō nimti pani dhērai sahī bāṭō hō. Yasabāṭa timīlā'ī kunai prakārakō sandēha hunēchaina. Tara hō, yadi timīlē kunai hātaihāta vyavahāra (linēdinē) gardachau bhanē (yastā vyavahāraharūkō) likhata nagarē pani timīmāthi kunai dōṣa ā'unē chaina ra kinabēcagardā pani sākṣī rākhnē gara. Dastāvēja lēkhnē ra sākṣī hunēharūlā'ī kunai prakārakō hāni napuryā'ū. Yadi timī yastō gardachau bhanē yō timrō nimti duṣṭatāpūrṇa karma hunēcha ra allāhasam̐ga ḍara ra hēra ki allāhalē timīlā'ī tālima di'irahēkō cha ra allāha pratyēka kurō jāndacha

हे मोमिनहरू! जब तिमीले आपसमा कुनै निश्चित अवधिको लागि ऋणको लेनदेन व्यवहार गर्दछौ भने त्यसलाई लेखाई राख र लेख्नेले तिमीहरूमध्ये (कसैको अहित हुने गरी न लेखोस् बरु) न्यायपूर्ण तरिकाले लेखोस् साथै त्यसले, लेख्न अस्वीकार पनि नगरोस र दस्तावेज लेखिहालोस् । किनभने उसलाई अल्लाहले लेख्न सिकाएको छ र जुन मानिसले ऋण लिन्छ त्यसैले (दस्तावेजको) लिखतको व्यहोरा भनेर लेखाओस् र अल्लाहसँग जो कि उसको स्वामी हो, डरोस्, र ऋणको रकमबाट केही घटाएर नलेखाओस् र यदि ऋण लिने मान्छे मन्द बुद्धि वा निर्वल, वृद्ध, होस् अथवा व्यहोरा लेखाउने योग्यता छैन भएको अवस्थामा जुन त्यसको उत्तराधिकारी होस्, त्यसले न्यायपूर्ण ढङ्गले मज्मून भनी उसको तर्फबाट लेखाइदेओस्, र दुई पुरुषलाई साक्षी राख । यदि दुई पुरुष छैनन् भने एउटा पुरुष र दुईटा स्त्री जसलाई तिमीले साक्षीको रूपमा रुचाउँछौ, जसबाट ती स्त्रीमध्ये एउटीले बिर्सेमा अर्कीले त्यसलाई सम्झाइहालोस् र जब साक्षीहरूलाई (साक्ष्यको निम्ति) डाकिन्छ तब जान अस्वीकार नगरुन् र ऋण जसको अवधि निश्चित छ, थोरै होस् अथवा धेरै (त्यसको दस्तावेज लेख्न–लेखाउनमा अल्छी नगर) । यो कुरा अल्लाहको दृष्टिमा बडो न्यायपूर्ण छ र साक्ष्यको निम्ति पनि धेरै सही बाटो हो । यसबाट तिमीलाई कुनै प्रकारको सन्देह हुनेछैन । तर हो, यदि तिमीले कुनै हातैहात व्यवहार (लिनेदिने) गर्दछौ भने (यस्ता व्यवहारहरूको) लिखत नगरे पनि तिमीमाथि कुनै दोष आउने छैन र किनबेचगर्दा पनि साक्षी राख्ने गर । दस्तावेज लेख्ने र साक्षी हुनेहरूलाई कुनै प्रकारको हानि नपुर्याऊ । यदि तिमी यस्तो गर्दछौ भने यो तिम्रो निम्ति दुष्टतापूर्ण कर्म हुनेछ र अल्लाहसँग डर र हेर कि अल्लाहले तिमीलाई तालिम दिइरहेको छ र अल्लाह प्रत्येक कुरो जान्दछ ।

Dere som tror, nar dere avtaler et lan for en viss periode, sa skriv det ned. La en skriver skrive det for dere pa rett vis. Ingen skriver ma unnsla seg for a skrive, noe Gud har latt ham lære. Sa la ham skrive, mens debitor dikterer, og ma han frykte Gud sin Herre, sa han skriver verken mer eller mindre. Hvis debitor er mentalt eller fysisk svak eller ikke kan diktere, sa la en som varetar hans interesser diktere pa rett vis. Og tilkall to mannlige vitner, eller en mann og to kvinner, av slike som dere kan godta som vitner, slik at hvis en av kvinnene skulle huske feil, sa kan den andre paminne henne. Vitner skal ikke unnsla seg nar de blir tilkalt. Ta bryet med a skrive det ned, enten det er stort eller lite, med forfallstiden. Dette er det riktigste i Guds øyne, og best for bevisførsel og det nærmeste for a unnga tvil. Med mindre det gjelder varer som straks overleveres fra hand til hand. I sa fall gjør dere ingen feil om dere unnlater a skrive, men bruk vitner nar dere handler med hverandre. Verken skriver eller vitne ma lide overlast. Hvis dette skjer, er det ugudelig adferd for dere. Frykt Gud, for Gud belærer dere, og Gud vet alt

Dere som tror, når dere avtaler et lån for en viss periode, så skriv det ned. La en skriver skrive det for dere på rett vis. Ingen skriver må unnslå seg for å skrive, noe Gud har latt ham lære. Så la ham skrive, mens debitor dikterer, og må han frykte Gud sin Herre, så han skriver verken mer eller mindre. Hvis debitor er mentalt eller fysisk svak eller ikke kan diktere, så la en som varetar hans interesser diktere på rett vis. Og tilkall to mannlige vitner, eller en mann og to kvinner, av slike som dere kan godta som vitner, slik at hvis en av kvinnene skulle huske feil, så kan den andre påminne henne. Vitner skal ikke unnslå seg når de blir tilkalt. Ta bryet med å skrive det ned, enten det er stort eller lite, med forfallstiden. Dette er det riktigste i Guds øyne, og best for bevisførsel og det nærmeste for å unngå tvil. Med mindre det gjelder varer som straks overleveres fra hånd til hånd. I så fall gjør dere ingen feil om dere unnlater å skrive, men bruk vitner når dere handler med hverandre. Verken skriver eller vitne må lide overlast. Hvis dette skjer, er det ugudelig adferd for dere. Frykt Gud, for Gud belærer dere, og Gud vet alt

Yaa warra amantan! Hanga beellama beekamaatti liqii wahii yoo walii liqeessitan isa barrreessaaBarreessaan wahiis gidduu keessanitti haqaan haa barreessuBarreessaanis akka Rabbiin isa barsiisetti barreessuu hin didinHaa barreessu; Inni liqiin isa irra jirus haa dubbisuAllaah gooftaa isaa ta’es haa sodaatuIsa irraas homaa hin hir’isinYoo inni liqiin isa irra jiru gowwaa yookiin dadhabaa yookiin inni kan dubbisuu hin dandeenye ta’e firri isaa haa dubbisuRagaa lama dhiirota keessan irraa ragsiifadhaaYoo dhiirri lama hin argamin, dhiira tokkoofi dubartii lama, dagachuu ishee tokkoofi yaadachiisuu ishee birootiif jecha, ragoolee namoota isin jaallattan irraa haala ta’aniin ragaa godhaaRagoonnis yeroo waamaman hin didinXiqqaas ta’ee guddaa, hanga yeroo isaatti, isa barreessuu hin hifatinaaKanatu Rabbiin biratti irra haqa; ragummaafis irra mirkanaa’aadha; akka isin hin shakkineefis irra dhihoodhaGaruu yoo daldala bakkuma sanitti gidduu keessanitti raawwattan taate ishee barreessuu dhabuudhaan badiin isin irra hin jiruYeroo bittanii walitti gurgurtanis ragaa godhaaNamni barreessuufi kan ragaa bahus miidhamuu hin qabuYoo raawwattan, dhugumatti inni fincila (ajaja Rabbii diduu) keessaniRabbiin sodaadhaa; Rabbiin isin barsiisaRabbiin waan hunda beekaadha

He imana vali'o! Jekara tusi' kise niradharita samem la'i udhara da laina dena karo tam usa nu likha li'a karo. Tuhade vico ko'i likhana vala ni'a'i de nala usa nu likhe. Likhana vala likhana tom' manham na kare, jivem alaha ne usa nu sikha'i'a use tar'ham usa nu cahida hai ki uha likha deve. Uha vi'akati likhava'e jisa upara zimevari a'undi hai ate uha alaha tom dare jo usa da palanahara hai ate uha usa vica ko'i kami na kare. Jekara uha vi'akati jisa upara zimevari a'undi hai, murakha hove jam kamajora hove jam khuda likhava'una di samaratha na rakhada hove tam usa nu cahida hai ki usa da mukhati'ara ni'am de nala likhava deve ate apane adami'am vicom do badi'am nu gavaha bana lavo. Jekara do marada na hona tam phira ika marada ate do auratam unham lokam vicom' jinham nu tusim pasada karade ho. Tam ki jekara ika aurata kula ja'e tam dusari usa nu yada karava deve. Gavaha manha na karana jadom uha bula'e jana. Laina dena chota hove jam vada samam niradharita karana de nala usa nu likhana vica susati na karo. Iha likha laina alaha de nere ji'ada inasapha hai ate gavahi nu zi'ada visavasa yoga rakhana vala hai ate zi'ada anumana hai ki tusim saka vica na pavom. Para jekara ko'i laina dena hatha de hatha hove jivem ki tusim akasara karade ho tam tuhade upara ko'i dosa nahim ki tusim usa nu na likho. Para jadom tusim sauda karo tam gavaha bana li'a karo. Kise likhana vale nu jam gavaha nu dukha na dita ja'e. Jekara tusim ajiha karoge tam tuhade la'i iha bare papa di gala hovegi. Alaha tom daro alaha tuhanu sikha'unda hai ate alaha hara ciza nu janana vala hai

Hē īmāna vāli'ō! Jēkara tusī' kisē niradhārita samēṁ la'ī udhāra dā laiṇa dēṇa karō tāṁ usa nū likha li'ā karō. Tuhāḍē vicō kō'ī likhaṇa vālā ni'ā'i dē nāla usa nū likhē. Likhaṇa vālā likhaṇa tōṁ' manhāṁ nā karē, jivēṁ alāha nē usa nū sikhā'i'ā usē tar'hāṁ usa nū cāhīdā hai ki uha likha dēvē. Uha vi'akatī likhavā'ē jisa upara zimēvārī ā'undī hai atē uha alāha tōṁ ḍarē jō usa dā pālaṇahāra hai atē uha usa vica kō'ī kamī nā karē. Jēkara uha vi'akatī jisa upara zimēvārī ā'undī hai, mūrakha hōvē jāṁ kamajōra hōvē jāṁ khuda likhavā'uṇa dī samarathā nā rakhadā hōvē tāṁ usa nū cāhīdā hai ki usa dā muḵẖati'āra ni'āṁ dē nāla likhavā dēvē atē āpaṇē ādamī'āṁ vicōṁ dō badi'āṁ nū gavāha baṇā lavō. Jēkara dō marada nā hōṇa tāṁ phira ika marada atē dō auratāṁ unhāṁ lōkāṁ vicōṁ' jinhāṁ nū tusīṁ pasada karadē hō. Tāṁ ki jēkara ika aurata kula jā'ē tāṁ dūsarī usa nū yāda karavā dēvē. Gavāha manhā nā karana jadōṁ uha bulā'ē jāṇa. Laiṇa dēṇa chōṭā hōvē jāṁ vaḍā samāṁ niradhārita karana dē nāla usa nū likhaṇa vica susatī nā karō. Iha likha laiṇā alāha dē nēṛē ji'ādā inasāpha hai atē gavāhī nū zi'ādā viśavāśa yōga rakhaṇa vālā hai atē zi'ādā anumāna hai ki tusīṁ śaka vica nā pavōṁ. Para jēkara kō'ī laiṇa dēṇa hatha dē hatha hōvē jivēṁ ki tusīṁ akasara karadē hō tāṁ tuhāḍē upara kō'ī dōśa nahīṁ ki tusīṁ usa nū nā likhō. Para jadōṁ tusīṁ saudā karō tāṁ gavāha baṇā li'ā karō. Kisē likhaṇa vālē nū jāṁ gavāha nū dukha nā ditā jā'ē. Jēkara tusīṁ ajihā karōgē tāṁ tuhāḍē la'ī iha baṛē pāpa dī gala hōvēgī. Alāha tōṁ ḍarō alāha tuhānū sikhā'undā hai atē alāha hara cīza nū jāṇana vālā hai

ਹੇ ਈਮਾਨ ਵਾਲਿਓ! ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ' ਕਿਸੇ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਸਮੇਂ ਲਈ ਉਧਾਰ ਦਾ ਲੈਣ ਦੇਣ ਕਰੋ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲਿਖ ਲਿਆ ਕਰੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚੋ ਕੋਈ ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਨਿਆਇ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਲਿਖੇ। ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਲਿਖਣ ਤੋਂ' ਮਨ੍ਹਾਂ ਨਾ ਕਰੇ, ਜਿਵੇਂ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲਿਖ ਦੇਵੇ। ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਲਿਖਵਾਏ ਜਿਸ ਉੱਪਰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਅੱਲਾਹ ਤੋਂ ਡਰੇ ਜੋ ਉਸ ਦਾ ਪਾਲਣਹਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਾ ਕਰੇ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸ ਉੱਪਰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਮੂਰਖ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕਮਜੋਰ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਖੁਦ ਲਿਖਵਾਉਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨਾ ਰੱਖਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਮੁਖ਼ਤਿਆਰ ਨਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲਿਖਵਾ ਦੇਵੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਦਮੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਦੋ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਗਵਾਹ ਬਣਾ ਲਵੋ। ਜੇਕਰ ਦੋ ਮਰਦ ਨਾ ਹੋਣ ਤਾਂ ਫਿਰ ਇੱਕ ਮਰਦ ਅਤੇ ਦੋ ਔਰਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚੋਂ' ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤਾਂ ਕਿ ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਔਰਤ ਕੁੱਲ ਜਾਏ ਤਾਂ ਦੂਸਰੀ ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਵਾ ਦੇਵੇ। ਗਵਾਹ ਮਨ੍ਹਾ ਨਾ ਕਰਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬੁਲਾਏ ਜਾਣ। ਲੈਣ ਦੇਣ ਛੋਟਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਵੱਡਾ ਸਮਾਂ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਵਿਚ ਸੁਸਤੀ ਨਾ ਕਰੋ। ਇਹ ਲਿਖ ਲੈਣਾ ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜਿਆਦਾ ਇਨਸਾਫ ਹੈ ਅਤੇ ਗਵਾਹੀ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਯੋਗ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ੱਕ ਵਿਚ ਨਾ ਪਵੋਂ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਲੈਣ ਦੇਣ ਹੱਥ ਦੇ ਹੱਥ ਹੋਵੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਕਸਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਪਰ ਕੋਈ ਦੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਨਾ ਲਿਖੋ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸੌਦਾ ਕਰੋ ਤਾਂ ਗਵਾਹ ਬਣਾ ਲਿਆ ਕਰੋ। ਕਿਸੇ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਜਾਂ ਗਵਾਹ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਏ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰੋਗੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਹ ਬੜੇ ਪਾਪ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਵੇਗੀ। ਅੱਲਾਹ ਤੋਂ ਡਰੋ ਅੱਲਾਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون وامى تا مدتى معيّن به يكديگر دهيد، آن را بنويسيد. و بايد در بين شما كاتبى باشد كه آن را به درستى بنويسد. و كاتب نبايد كه در نوشتن از آنچه خدا به او آموخته است سرپيچى كند. و مديون بايد كه بر كاتب املاء كند و از اللّه، پروردگار خود بترسد و از آن هيچ نكاهد. اگر مديون سفيه يا صغير بود يا خود املاء كردن نمى‌توانست، ولىّ او از روى عدالت املاء كند. و دو شاهد مرد به شهادت گيريد. اگر دو مرد نبود، يك مرد و دو زن كه به آنها رضايت دهيد شهادت بدهند، تا اگر يكى فراموش كرد ديگرى به يادش بياورد. و شاهدان چون به شهادت دعوت شوند، نبايد كه از شهادت خوددارى كنند. و از نوشتن مدّت دين خود، چه كوچك و چه بزرگ، ملول مشويد. اين روش در نزد خدا عادلانه‌تر است، و شهادت را استواردارنده‌تر و شك و ترديد را زايل‌كننده‌تر. و هرگاه معامله نقدى باشد اگر براى آن سندى ننويسيد مرتكب گناهى نشده‌ايد. و چون معامله‌اى كنيد، شاهدى گيريد. و نبايد به كاتب و شاهد زيانى برسد، كه اگر چنين كنيد نافرمانى كرده‌ايد. از خداى بترسيد. خدا شما را تعليم مى دهد و او بر هر چيزى آگاه است

اى مؤمنان! هنگامى كه [خواستيد] به قرض و نسيه معامله كنيد، آن را تا سر رسيدى معين بنويسيد و نويسنده‌اى ميان شما [سند معامله را] به درستى بنويسد، و نويسنده از نوشتن آن- چنان كه خدايش آموخته- دريغ نكند، پس بايد بنويسد و بدهكار املا كند و از خدا، پروردگ

ای مؤمنان اگر وامی [یا معامله نسیه‌ای انجام‌] دادید که سررسید معینی داشت آن را بنویسید، و باید نویسنده‌ای در میان شما دادگرانه آن را بنویسد، و هیچ نویسنده‌ای نباید از نوشتن آن سر باززند، چنانکه [و به شکرانه آنکه‌] خداوند او را آموزش داده است، باید کسی که وام بر عهده اوست املاء کند و او [نویسنده‌] بنویسد و از خداوند [جهان‌]، پروردگارش پروا کند و چیزی از آن فرونگذارد، و اگر کسی که وام بر عهده اوست کم‌خرد یا ناتوان باشد، یا املاء کردن نتواند، باید "ولی" او عادلانه املاء کند، و دو شاهد از مردان خودتان [مسلمانان‌] را بر آن گواه بگیرید، و اگر دو مرد نبود، یک مرد و دو زن از گواهانی که می‌پسندید [انتخاب کنید]، که اگر یکی از آنها فراموش کرد، آن دیگری به یادش آورد، و گواهان چون [برای ادای گواهی‌] خوانده شوند، سر بازنزنند، و ملول نشوید از اینکه آن را چه خرد باشد چه بزرگ، طبق مدتش بنویسید، این کار نزد خداوند درست‌تر و از لحاظ گواهی دادن استوارتر و بی‌شک و شبهه‌تر است، مگر آنکه دادوستد نقدی باشد که بین خود [دستادست‌] برگذار کنید، که در این صورت گناهی بر شما نیست که آن را ننویسید، و چون دادوستد کنید بر آن گواه بگیرید، و نباید نویسنده و گواه به رنج و زیان افتند، و اگر چنین کاری کنید، نافرمانی کرده‌اید، و از خداوند پروا کنید، و خداوند [بدین گونه‌] به شما آموزش می‌دهد، و خدا به هر چیز داناست‌

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! هر گاه به همدیگر تا مدت معینی و امی دادید (یا معاملۀ نسیه‌ای انجام دادید). آن را بنویسید، و باید نویسنده‌ای (آن را) دادگرانه بین شما بنویسد، و هیچ نویسنده‌ای نباید از نوشتن همان‌گونه که الله به او آموزش داده، خود داری کند. پس باید بنویسد و (آن) کسی‌که حق بر ذمۀ اوست (= بدهکار) باید املا کند، و باید از الله که پروردگار اوست بپرهیزد، و از آن چیزی نکاهد، پس اگر کسی‌که حق بر ذمۀ اوست سفیه یا ناتوان باشد، یا خود نمی‌تواند املا کند، پس باید ولی او با (رعایت) عدالت؛ املا کند، و دو شاهد از مردان تان را گواه بگیرید، پس اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن از میان گواهانی که (به عدالت آنان) رضایت دارید (گواه بگیرید). تا اگر یکی از آن دو (زن) فراموش کرد، دیگری به او یاد آوری کند. و گواهان نباید به هنگامی‌که آن‌ها را (برای گواهی) دعوت می‌کنند؛ خود داری کنند. و از نوشتن (بدهی) تا سر رسیدش چه کوچک باشد یا بزرگ ملول نشوید. این (نوشتن شما) در نزد الله به عدالت نزدیکتر، و برای گواهی دادن استوارتر، و برای آنکه دچار شک و تردید نشوید؛ بهتر می‌باشد. مگر اینکه داد و ستدی نقدی باشد که بین خود دست به دست می‌کنید. پس در این صورت گناهی بر شما نیست که آن را ننویسید. و هنگامی‌که داد و ستد (نقدی) کردید؛ گواه بگیرید. و نباید به نویسنده و شاهد زیانی برسد و اگر (چنین) کنید؛ بی‌شک (بیانگر) نافرمانی شما خواهد بود. و از الله بترسید. و (آنچه که برای شما مفید است) الله به شما آموزش می‌دهد، و الله به همه چیز داناست

ای اهل ایمان! چنانچه وامی به یکدیگر تا سر آمد معینی، دادید، لازم است آن را بنویسید. و باید نویسنده ای [سَنَدش را] در میان خودتان به عدالت بنویسد. و نباید هیچ نویسنده ای از نوشتن سند همان گونه که خدا [بر اساس قوانین شرعی] به او آموخته است، دریغ ورزد. او باید بنویسد، و کسی که حقْ به عهده اوست باید [کلامش را جهت تنظیم سند برای نویسنده] املا کند، و از خدا که پروردگار اوست پروا نماید و از حق چیزی را نکاهد. و اگر کسی که حق به عهده اوست، سفیه یا ناتوان باشد، یا [به علتی] نتواند املا کند، ولیّ و سرپرست او به عدالت املا کند. و دو شاهد از مردانتان را [بر این حق] شاهد بگیرید، و اگر دو مرد نبود، یک مرد و دو زن را از میان شاهدانی که می پسندید، شاهد بگیرید تا اگر یکی از آن دو زن [واقعیت را] فراموش کرد، آن دیگری او را یادآوری کند. و شاهدان هنگامی که [برای ادای شهادت] دعوت شوند [از پاسخ دعوت] امتناع نورزند، و از نوشتن [سندِ وام] تا سرآمد معیّنش، کوچک باشد یا بزرگ، ملول نشوید، این [کار] نزد خدا عادلانه تر و برای اقامه شهادت پابرجاتر، و به اینکه [در جنس وام، اندازه آن و زمان پرداختش] شک نکنید [و ستیز و نزاعی پیش نیاید،] نزدیک تر است. مگر آنکه داد و ستدی نقدی باشد که آن را میان خود دست به دست می کنید، در این صورت بر شما گناهی نیست که آن را ننویسید. و هرگاه داد و ستد کنید، شاهد بگیرید. و نباید به نویسنده و شاهد زیان برسد و اگر زیان برسانید، خروج از اطاعت خداست که گریبانگیر شما شده است و از خدا پروا کنید و خدا [احکامش را] به شما می آموزد و خدا به همه چیز داناست

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر به یکدیگر وامی [پرداختید یا معاملۀ نسیه‌ای انجام] دادید که سررسیدِ معیّنی داشت، آن را بنویسید؛ و باید نویسنده‌ای [قراردادِ این کار را] بر اساسِ عدالت بین شما بنویسد و هیچ نویسنده‌ای نباید از نوشتنش خودداری کند، همان‌گونه [و به شکرانۀ آن] که الله به او آموزش داده است؛ و کسی که وام بر عهدۀ اوست [= بدهکار] باید املا [و اقرار] کند و او [= نویسنده] بنویسد؛ و باید از الله، که پروردگارِ اوست، بترسد و از [مبلغ و مدتِ] آن [وام] چیزی نکاهد. اگر کسی که وام بر عهدۀ اوست سَفیه [=کم‌خرد]، یا [به سبب خردسالی یا بیماری یا پیری] ناتوان است، یا خود نمی‌تواند املا کند، باید قَیِّمِ او با [رعایت] عدالت املا کند و دو شاهد از مردانتان را [بر آن قرارداد] گواه بگیرید. اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن از میان گواهانی که [به عدالت آنان] رضایت دارید [گواه بگیرید] تا اگر یکی از آن دو [زن] فراموش کرد، دیگری به او یادآوری کند؛ و هنگامی ‌که شاهدان [برای ادای شهادت] دعوت شدند، نباید [از آمدن] خودداری کنند. و از نوشتن [بدهی] تا سررسیدش [سستی نکنید و] دلگیر نشوید خواه [مبلغ آن] کم باشد خواه زیاد. این [کار،] در نزد الله به عدالت نزدیک‌تر و برای گواهی‌دادن، استوارتر است و برای آنکه [در مقدار و مدتِ وام] دچار تردید نشوید، [به احتیاط] نزدیک‌تر است؛ مگر اینکه داد و ستدی نقدی باشد که بین خود دست به دست می‌کنید. در این صورت، گناهی بر شما نیست که آن را ننویسید؛ و هنگامی که داد و ستد [نقدی] کردید، گواه بگیرید و [در این میان] نباید به نویسنده و گواه [هیچ] رنج و زیانی برسد؛ و اگر [چنین] کنید بی‌شک [بیانگر] نافرمانیِ شما خواهد بود؛ و [ای مؤمنان،] از الله پروا کنید [و معاملات را به همان شکلی که امر می‌کند انجام دهید]. الله [آنچه را که برای دنیا و آخرتتان سودمند است] به شما آموزش می‌دهد و الله به همه چیز داناست

ای اهل ایمان، چون به قرض و نسیه معامله کنید تا زمانی معیّن، سند و نوشته در میان باشد، و بایست نویسنده درستکاری معامله میان شما را بنویسد، و نباید کاتب از نوشتن خودداری کند، که خدا به وی نوشتن آموخته پس باید بنویسد، و مدیون باید مطالب را املاء کند، و از خدا بترسد و از آنچه مقرّر شده چیزی نکاهد، و اگر مدیون سفیه یا ناتوان (صغیر) است و صلاحیّت املا ندارد ولیّ او به عدل و درستی املا کند و دو تن از مردان خود (از مسلمانان عادل) گواه آرید، و اگر دو مرد نیابید یک مرد و دو زن، از هر که (به عدالت) قبول دارید گواه گیرید تا اگر یک نفر از آن دو زن فراموش کند دیگری به خاطرش آورد، و هرگاه شهود را (به محکمه) بخوانند امتناع از رفتن نکنند، و در نوشتن آن تا تاریخ معیّن مسامحه نکنید چه معامله کوچک و چه بزرگ باشد. این عادلانه‌تر است نزد خدا و محکمتر برای شهادت و نزدیکتر به اینکه شکّ و ریبی در معامله پیش نیاید (که موجب نزاع شود) مگر آنکه معامله نقد حاضر باشد که دست به دست میان شما برود، در این صورت باکی نیست که ننویسید، و گواه گیرید هرگاه معامله کنید، و نبایست به نویسنده و گواه ضرری رسد (و بی‌اجر مانند)، و اگر چنین کنید نافرمانی کرده‌اید. و از خدا بترسید و خداوند هم به شما تعلیم مصالح امور می‌کند و خدا به همه چیز داناست

ای آنان که ایمان آوردید هرگاه وام دهید یا گیرید تا سرآمدی نامبرده پس بنویسیدش و باید نویسد میان شما نویسنده‌ای به داد و نباید خودداری کند نویسنده‌ای از آنکه بنویسد بدانسان که خدا بیاموخته است او را پس بنویسد و املاء کند بر او آن کس که بر او است حق و بترسد خدا را پروردگار خویش و نکاهد از آن چیزی و اگر آن کس که بر او است حق کم خرد بود یا ناتوان یا نتوانست املاء کند پس املاء کند ولی او به داد و گواه گیرید دو گواه از مردان خویش را و اگر نبود دو مرد پس یک مرد و دو زن از آنان که پسند کنید از گواهان تا چون فراموش کند یکی به یاد آردش دیگری و خودداری نکنند گواهان هرگاه خوانده شدند و خسته نشوید از نوشتن آن خرد یا کلان تا سرآمدش این است دادگرانه‌تر نزد خدا و استوارتر برای گواهی و نزدیکتر بدانکه شک نیارید مگر آنکه باشد داد ستدی جاری که می‌گردانیدش میان خویش که نیست باکی بر شما ننوشتن آن و گواه گیرید گاهی که داد ستد کنید و آزار نشود نویسنده‌ای و نه گواهی و اگر بکنید همانا آن نافرمانیی است از شما و بترسید خدا را و می‌آموزدتان خدا و خدا است به هر چیز دانا

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هر گاه به وامى تا سررسيدى معين، با يكديگر معامله كرديد، آن را بنويسيد. و بايد نويسنده‌اى [صورت معامله را] بر اساس عدالت، ميان شما بنويسد. و هيچ نويسنده‌اى نبايد از نوشتن خوددارى كند؛ همان گونه [و به شكرانه آن‌] كه خدا او را آموزش داده است. و كسى كه بدهكار است بايد املا كند، و او [=نويسنده‌] بنويسد. و از خدا كه پروردگار اوست پروا نمايد، و از آن، چيزى نكاهد. پس اگر كسى كه حق بر ذمه اوست، سفيه يا ناتوان است، يا خود نمى‌تواند املا كند، پس ولىّ او بايد با [رعايت‌] عدالت، املا نمايد. و دو شاهد از مردانتان را به شهادت طلبيد، پس اگر دو مرد نبودند، مردى را با دو زن، از ميان گواهانى كه [به عدالت آنان‌] رضايت داريد [گواه بگيريد]، تا [اگر] يكى از آن دو [زن‌] فراموش كرد، [زنِ‌] ديگر، وى را يادآورى كند. و چون گواهان احضار شوند، نبايد خوددارى ورزند. و از نوشتن [بدهى‌] چه خرد باشد يا بزرگ، ملول نشويد، تا سررسيدش [فرا رسد]. اين [نوشتنِ‌] شما، نزد خدا عادلانه‌تر، و براى شهادت استوارتر، و براى اينكه دچار شك نشويد [به احتياط ]نزديكتر است، مگر آنكه داد و ستدى نقدى باشد كه آن را ميان خود [دست به دست‌] برگزار مى‌كنيد؛ در اين صورت، بر شما گناهى نيست كه آن را ننويسيد. و [در هر حال‌] هر گاه داد و ستد كرديد گواه بگيريد. و هيچ نويسنده و گواهى نبايد زيان ببيند، و اگر چنين كنيد، از نافرمانى شما خواهد بود. و از خدا پروا كنيد، و خدا [بدين گونه‌] به شما آموزش مى‌دهد، و خدا به هر چيزى داناست

هان ای کسانی که ایمان آوردید! هر گاه به وامی تا سررسیدی معیّن با یکدیگر معامله کردید، آن را بنویسید؛ و باید نویسنده‌ای (صورت معامله را) بر اساس عدالت میانتان بنویسد و هیچ نویسنده‌ای نباید (در حد امکان) از نوشتن آن، بدان گونه که خدا تعلیمش داده خودداری کند؛ و کسی که (این) حق بر عهده‌ی اوست باید املا کند [:بگوید] و او [:نویسنده] (همان را) بنویسد و از خدا - پروردگارش - پروا نماید و از آن چیزی نکاهد؛ پس اگر کسی که حق بر ذمّه‌ی اوست، سفیه یا ناتوان است یا خود نمی‌تواند املا کند، ولیّ او باید با (رعایت) عدالت املا نماید و دو گواه از مردانتان را به گواهی بطلبید؛ پس اگر دو مرد نبودند، مردی را با دو زن، از میان گواهانی که (از آنان) رضایت دارید (گواه بگیرید) که (اگر) یکی از آن دو (زن از خاطرش) گم گشت، زن دیگر وی را یادآوری کند . و چون گواهان احضار شوند، نباید (از گواهی‌شان) خودداری کنند. و از نوشتن (بدهیتان) چه خرد و چه کلان -تا پایان زمان (مقرر)ش- نگران نباشید؛ این خود برای شهادت، عادلانه‌تر و استوارتر و برای اینکه دچار شک نشوید (به احتیاط) نزدیکتر است ، مگر آنکه تجارتی حاضر باشد که در میان خودتان انجام می‌دهید، پس بر شما گناهی نیست که آن را ننویسید. و (در هر حال) هر گاه داد و ستدی کردید گواه بگیرید و هیچ نویسنده و نه گواهی نباید زیان‌کاری طرفینی کند؛ و اگر چنین کنید، همواره این (خود) فسقی است به وسیله‌ی شما (به زیان خودتان و دیگران). و از خدا پروا کنید و خدا (بدین‌گونه) به شما آموزش می‌دهد و خدا به هر چیزی بسی داناست

اى کسانى که ایمان آورده‌اید! هنگامى که بدهىِ مدّت‌دارى [بر اثر وام یا معامله] به یکدیگر پیدا مى‌کنید، آن را بنویسید. و باید نویسنده‌اى در میان شما به عدالت [سند را] بنویسد. کسى که توان نوشتن دارد، نباید از نوشتن خوددارى کند، همان طور که خدا به او تعلیم داده است. پس باید او بنویسد و آن کس که بدهکار است، املا کند و از خدایى که پروردگار اوست، بپرهیزد و چیزى از آن فروگذار ننماید و اگر بدهکار، سفیه یا ضعیف بود و یا توانایى املا کردن نداشت، باید ولىّ او [به جاى او] با رعایت عدالت [مدّت و مقدار بدهى را] املا کند و دو نفر از مردان را شاهد بگیرد و اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن از گواهانى که مورد رضایت و اطمینان شما هستند، [انتخاب کنید] تا اگر یکى از آنان فراموش کرد، دیگرى به او یادآورى کند و شهود نباید هنگامى که آنها را [براى اداى شهادت] دعوت مى‌کنند، خوددارى نمایند. و از نوشتن [بدهى‌هاى] کوچک یا بزرگِ مدّت‌دار، ملول نشوید، این در نزد خدا به عدالت نزدیک‌تر، و براى اداى شهادت استوارتر و براى جلوگیرى از شک و تردید بهتر است، مگر این که تجارت و داد و ستد، نقدى باشد که در میان خود دست به دست مى‌کنید. در این صورت، ایرادى بر شما نیست که آن را ننویسید. ولى هنگامى که خرید و فروش [نقدى] مى‌کنید، [باز هم] شاهد بگیرید و نباید به نویسنده و شاهد [به خاطر حقّ‌گویى] زیانى برسد و اگر چنین کنید از فرمان خداوند خارج شده‌اید. و از [مخالفت فرمان] خدا بپرهیزید و خداوند [راه درست زندگى را] به شما تعلیم مى‌دهد و خداوند به هر چیزى داناست

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هرگاه به همدیگر تا مدّت معیّنی (از لحاظ روز و ماه و سال) وامی دادید، آن را بنویسید، و باید نویسنده‌ای دادگرانه آن را بنویسد، و هیچ نویسنده‌ای از نوشتن (سند) بدان گونه که خدا بدو آموخته است، سرپیچی نکند. پس نویسنده باید بنویسد و آن کس که حق بر ذمّه‌ی او است، باید املاء کند و از پروردگارش بترسد و چیزی از آن نکاهد، و اگر کسی که حق بر ذمّه‌ی او است کم‌خرد یا (به سبب کوچکی یا بیماری یا پیری) ناتوان باشد، یا (به سبب لالی یا گنگی یا ناآشنائی با زبان) او نتواند که املاء کند، باید ولی او (که شرع یا حاکم برای وی تعیین کرده است) دادگرانه املاء کند. و دو نفر از مردان خود را به گواهی گیرید، و اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن، از میان کسانی گواه کنید که مورد رضایت و اطمینان شما هستند. - (این دو زن به همراه یکدیگر باید شاهد قرار گیرند) تا اگر یکی انحرافی پیدا کرد، دیگری بدو یادآوری کند - و چون گواهان را به گواهی خوانند باید که از این کار خودداری نورزند. و از نوشتن وام - خواه کم باشد یا زیاد - تا سررسید آن دلگیر نشوید. این در پیشگاه (شریعت) خدا دادگرانه‌تر و برای گواهی (و صحّت شهادت) استوارتر، و برای آن که دچار شکّ و تردید نشوید، بهتر می‌باشد. مگر این که داد و ستد حاضر و نقدی باشد که در میان خود دست به دست می‌کنید، پس در این صورت بر شما باکی نیست اگر آن را ننویسید. و هنگامی که خرید و فروش (نقدی) می‌کنید (باز هم) کسانی را به گواهی گیرید، و نویسنده و گواه نباید که زیان ببینند و نباید که زیان برسانند، و اگر چنین کنید از فرمان خدا بیرون رفته‌اید (و بر حکم او شوریده‌اید). و از خدا بترسید (و اوامر و نواهی او را پیش چشم دارید) و خداوند (آنچه را که به نفع شما یا به زیان شما است) به شما می‌آموزد، و خداوند به آنچه می‌کنید آگاه است

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که بدهی مدّت‌داری (به خاطر وام یا داد و ستد) به یکدیگر پیدا کنید، آن را بنویسید! و باید نویسنده‌ای از روی عدالت، (سند را) در میان شما بنویسد! و کسی که قدرت بر نویسندگی دارد، نباید از نوشتن -همان طور که خدا به او تعلیم داده- خودداری کند! پس باید بنویسد، و آن کس که حق بر عهده اوست، باید املا کند، و از خدا که پروردگار اوست بپرهیزد، و چیزی را فروگذار ننماید! و اگر کسی که حق بر ذمه اوست، سفیه (یا از نظر عقل) ضعیف (و مجنون) است، یا (به خاطر لال بودن،) توانایی بر املاکردن ندارد، باید ولیّ او (به جای او،) با رعایت عدالت، املا کند! و دو نفر از مردان (عادل) خود را (بر این حقّ) شاهد بگیرید! و اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن، از کسانی که مورد رضایت و اطمینان شما هستند، انتخاب کنید! (و این دو زن، باید با هم شاهد قرار گیرند،) تا اگر یکی انحرافی یافت، دیگری به او یادآوری کند. و شهود نباید به هنگامی که آنها را (برای شهادت) دعوت می‌کنند، خودداری نمایند! و از نوشتن (بدهیِ خود،) چه کوچک باشد یا بزرگ، ملول نشوید (هر چه باشد بنویسید)! این، در نزد خدا به عدالت نزدیکتر، و برای شهادت مستقیم تر، و برای جلوگیری از تردید و شک (و نزاع و گفتگو) بهتر می‌باشد؛ مگر اینکه داد و ستد نقدی باشد که بین خود، دست به دست می‌کنید. در این صورت، گناهی بر شما نیست که آن را ننویسید. ولی هنگامی که خرید و فروش (نقدی) می‌کنید، شاهد بگیرید! و نباید به نویسنده و شاهد، (به خاطر حقگویی،) زیانی برسد (و تحت فشار قرار گیرند)! و اگر چنین کنید، از فرمان پروردگار خارج شده‌اید. از خدا بپرهیزید! و خداوند به شما تعلیم می‌دهد؛ خداوند به همه چیز داناست

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هر گاه به يكديگر دَينى پيدا كرديد- به سبب خريد و فروش، وام و جز اينها- تا سرآمدى نامبرده، پس آن را بنويسيد و نويسنده‌اى ميان شما آن را به درستى و داد بنويسد. و نويسنده به پاس اينكه خدا به او آموخته است نبايد از نوشتن سر باز زند پس بايد بنويسد. و كسى كه حق بر گردن اوست- وامدار و بدهكار- بايد وام‌نامه را املا كند و از خداى، پروردگار خويش، پروا داشته باشد و چيزى از آن نكاهد. پس اگر كسى كه حق بر گردن اوست كم خِرد يا ناتوان- كودك و مانند آن- بود يا نتواند املا كند سرپرست او به درستى و داد املا كند و دو گواه از مردانتان به گواهى گيريد، و اگر دو مرد نبود يك مرد و دو زن از گواهانى كه بپسنديد كه اگر يكى از آن دو فراموش [يا اشتباه‌] كند ديگرى به يادش آرد. و چون گواهان را بخوانند نبايد سر باز زنند. و از نوشتن آن- وام يا بدهى-، كوچك باشد يا بزرگ، تا مهلت آن، دلتنگ و آزرده مشويد. اين [نوشتن شما] نزد خداوند عادلانه‌تر و گواهى را پاينده‌تر و به آنكه در شك و بدگمانى نيفتيد نزديكتر است مگر آنكه بازرگانى نقد باشد كه ميان خود [دست به دست‌] مى‌گردانيد، پس گناهى بر شما نيست كه آن را ننويسيد. و چون خريد و فروش كنيد گواه گيريد و به نويسنده و گواه نبايد زيان رسد و اگر چنين كنيد آن نافرمانى شماست. و از خدا پروا كنيد، و خدا شما را مى‌آموزد، و خدا به هر چيزى داناست

ای کسانی که ایمان آورده اید ! هر گاه به همدیگر تا مدت معینی وامی دادید ( یا معامله ی نسیه ای انجام دادید). آن را بنویسید، و باید نویسنده ای ( آن را) دادگرانه بین شما بنویسد، و هیچ نویسنده ای نباید از نوشتن همانگونه که خدا به او آموزش داده، خود داری کند. پس باید بنویسد و ( آن) کسی که حق بر ذمه ی اوست (= بدهکار) باید املا کند، و باید از خدا که پروردگار اوست بپرهیزد، و از آن چیزی نکاهد، پس اگر کسی که حق بر ذمه ی اوست سفیه یا ناتوان باشد، یا خود نمی تواند املا کند، پس باید ولی او با ( رعایت) عدالت؛ املا کند، و دو شاهد از مردانتان را گواه بگیرید، پس اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن از میان گواهانی که ( به عدالت آنان) رضایت دارید ( گواه بگیرید). تا اگر یکی از آن دو ( زن) فراموش کرد، دیگری به او یاد آوری کند.و گواهان نباید به هنگامی که آنها را ( برای گواهی) دعوت می کنند؛ خود داری کنند . و از نوشتن ( بدهی) تا سر رسیدش چه کوچک باشد یا بزرگ ملول نشوید.این ( نوشتن شما) در نزد خدا به عدالت نزدیکتر، و برای گواهی دادن استوارتر، و برای آنکه دچار شک و تردید نشوید؛ بهتر می باشد. مگر اینکه داد وستدی نقدی باشد که بین خود دست به دست می کنید. پس در این صورت گناهی بر شما نیست که آن را ننویسید. و هنگامی که داد وستد ( نقدی) کردید؛ گواه بگیرید.و نباید به نویسنده و شاهد زیانی برسد و اگر ( چنین) کنید؛ بی شک ( بیانگر) نافرمانی شما خواهد بود. و از خدا بترسید. و ( آنچه که برای شما مفید است) خداوند به شما آموزش می دهد، و خدا به همه چیز داناست

O wy, ktorzy wierzycie! Jesli zaciagacie dług miedzy soba na okreslony czas, to zapisujcie to! I niech zapisuje miedzy wami pisarz, według sprawiedliwosci. I niech pisarz nie sprzeciwia sie, by pisac tak, jak nauczył go Bog. I niech on pisze, a dłuznik niech dyktuje! I niech sie boi Boga, swojego Pana, i niczego z tego nie umniejsza. A jesli dłuznik jest głupcem, słabym albo nie moze dyktowac, niech dyktuje jego opiekun, zgodnie ze sprawiedliwoscia! Zadajcie swiadectwa dwoch swiadkow sposrod waszych mezczyzn! A jesli nie bedzie dwoch mezczyzn, to jeden mezczyzna i dwie kobiety moga byc swiadkami, na ktorych sie zgodzicie; jesli jedna z nich zbładzi, to druga bedzie mogła ja napomniec. A swiadkowie niech nie odmawiaja, kiedy sa wzywani! I nie wzdragajcie sie tego zapisywac - czy to bedzie dług mały, czy duzy - z zaznaczeniem jego terminu. To jest dla was sprawiedliwsze w obliczu Boga i bardziej prawidłowe dla swiadectwa, i odpowiedniejsze dla usuniecia watpliwosci. Chyba ze to jest handel towarem, ktory wy sobie przekazujecie z reki do reki; wtedy nie popełnicie grzechu, jesli tego nie zapiszecie. I zadajcie swiadkow, kiedy dokonujecie miedzy soba transakcji, i nie wywierajcie zadnego przymusu ani na pisarza, ani na swiadka! A jesli tak czynicie, to popełniacie grzech. Bojcie sie Boga! Bog was poucza. On o kazdej rzeczy jest wszechwiedzacy

O wy, którzy wierzycie! Jeśli zaciągacie dług między sobą na określony czas, to zapisujcie to! I niech zapisuje między wami pisarz, według sprawiedliwości. I niech pisarz nie sprzeciwia się, by pisać tak, jak nauczył go Bóg. I niech on pisze, a dłużnik niech dyktuje! I niech się boi Boga, swojego Pana, i niczego z tego nie umniejsza. A jeśli dłużnik jest głupcem, słabym albo nie może dyktować, niech dyktuje jego opiekun, zgodnie ze sprawiedliwością! Żądajcie świadectwa dwóch świadków spośród waszych mężczyzn! A jeśli nie będzie dwóch mężczyzn, to jeden mężczyzna i dwie kobiety mogą być świadkami, na których się zgodzicie; jeśli jedna z nich zbłądzi, to druga będzie mogła ją napomnieć. A świadkowie niech nie odmawiają, kiedy są wzywani! I nie wzdragajcie się tego zapisywać - czy to będzie dług mały, czy duży - z zaznaczeniem jego terminu. To jest dla was sprawiedliwsze w obliczu Boga i bardziej prawidłowe dla świadectwa, i odpowiedniejsze dla usunięcia wątpliwości. Chyba że to jest handel towarem, który wy sobie przekazujecie z ręki do ręki; wtedy nie popełnicie grzechu, jeśli tego nie zapiszecie. I żądajcie świadków, kiedy dokonujecie między sobą transakcji, i nie wywierajcie żadnego przymusu ani na pisarza, ani na świadka! A jeśli tak czynicie, to popełniacie grzech. Bójcie się Boga! Bóg was poucza. On o każdej rzeczy jest wszechwiedzący

O vos que credes! Se contrairdes, uns com os outros, divida por termo designado, escrevei-a. E que um escrivao vo-lo escreva, entre vos, com a justica. E que nenhum escrivao se recuse a escrever conforme o que Allah lhe ensinou. Entao, que ele escreva e que o devedor dite a divida e que tema a Allah, seu Senhor, e que dela nada subtraia. E se o devedor for inepto ou indefeso ou incapaz, ele mesmo de ditar, entao, que seu tutor dite com a justica. E tomai duas testemunhas dentre vossos homens. E se nao houver dois homens, entao um homem e duas mulheres dentre quem vos aceitais por testemunhas, pois, se uma delas se descaminha da lembranca de algo, a outra a fara lembrar. E que as testemunhas nao se recusem, quando convocadas para testemunhar. E nao vos enfadeis de escreve-la, pequena ou grande, ate seu termo. Isso vos e mais equitativo diante de Allah, e mais reto para o testemunho, e mais adequado para que nao duvideis; exceto se ha mercadoria presente, negociada entre vos: entao, nao ha culpa sobre vos em a nao escreverdes. E tomai as testemunhas, se comerciais, e que se nao prejudiquem nem escrivao nem testemunha. E se o fizerdes, havera perversidade em vos. E temei a Allah, e Allah vos ensinara. E Allah, de todas as cousas, e Onisciente

Ó vós que credes! Se contrairdes, uns com os outros, dívida por termo designado, escrevei-a. E que um escrivão vo-lo escreva, entre vós, com a justiça. E que nenhum escrivão se recuse a escrever conforme o que Allah lhe ensinou. Então, que ele escreva e que o devedor dite a dívida e que tema a Allah, seu Senhor, e que dela nada subtraia. E se o devedor for inepto ou indefeso ou incapaz, ele mesmo de ditar, então, que seu tutor dite com a justiça. E tomai duas testemunhas dentre vossos homens. E se não houver dois homens, então um homem e duas mulheres dentre quem vós aceitais por testemunhas, pois, se uma delas se descaminha da lembrança de algo, a outra a fará lembrar. E que as testemunhas não se recusem, quando convocadas para testemunhar. E não vos enfadeis de escrevê-la, pequena ou grande, até seu termo. Isso vos é mais eqüitativo diante de Allah, e mais reto para o testemunho, e mais adequado para que não duvideis; exceto se há mercadoria presente, negociada entre vós: então, não há culpa sobre vós em a não escreverdes. E tomai as testemunhas, se comerciais, e que se não prejudiquem nem escrivão nem testemunha. E se o fizerdes, haverá perversidade em vós. E temei a Allah, e Allah vos ensinará. E Allah, de todas as cousas, é Onisciente

O fieis, quando contrairdes uma divida por tempo fixo, documentai-a; e que um escriba, na vossa presenca, ponha-afielmente por escrito; que nenhum escriba se negue a escrever, como Deus lhe ensinou. Que o devedor dite, e que tema aDeus, seu Senhor, e nada omita dele (o contrato). Porem, se o devedor for insensato, ou inapto, ou estiver incapacitado aditar, que seu procurador dite fielmente, por ele. Chamai duas testemunhas masculinas de vossa preferencia, a fim de que, seuma delas se esquecer, a outra recordara. Que as testemunhas nao se neguem, quando forem requisitadas. Nao desdenheisdocumentar a divida, seja pequena ou grande, ate ao seu vencimento. Este proceder e o mais equitativo aos olhos de Deus, omais valido para o testemunho e o mais adequado para evitar duvidas. Tratando-se de comercio determinado, feito de maoem mao, nao incorrereis em falta se nao o documentardes. Apelai para testemunhas quando mercadejardes, e que o escriba eas testemunhas nao seja coagidos; se os coagirdes, cometereis delito. Temei a Deus e Ele vos instruira, porque e Onisciente

Ó fiéis, quando contrairdes uma dívida por tempo fixo, documentai-a; e que um escriba, na vossa presença, ponha-afielmente por escrito; que nenhum escriba se negue a escrever, como Deus lhe ensinou. Que o devedor dite, e que tema aDeus, seu Senhor, e nada omita dele (o contrato). Porém, se o devedor for insensato, ou inapto, ou estiver incapacitado aditar, que seu procurador dite fielmente, por ele. Chamai duas testemunhas masculinas de vossa preferência, a fim de que, seuma delas se esquecer, a outra recordará. Que as testemunhas não se neguem, quando forem requisitadas. Não desdenheisdocumentar a dívida, seja pequena ou grande, até ao seu vencimento. Este proceder é o mais eqüitativo aos olhos de Deus, omais válido para o testemunho e o mais adequado para evitar dúvidas. Tratando-se de comércio determinado, feito de mãoem mão, não incorrereis em falta se não o documentardes. Apelai para testemunhas quando mercadejardes, e que o escriba eas testemunhas não seja coagidos; se os coagirdes, cometereis delito. Temei a Deus e Ele vos instruirá, porque é Onisciente

اى هغو كسانو چې ایمان يې راوړى دى! كله چې تاسو یوله بله سره تر ټاكلې نېټې پورې په قرضو معامله كوئ، نو هغه ولیكئ۔ او ستاسو په مينځ كې دې لیكونكى په انصاف سره لیكل وكړي، او لیكونكى دې له لیكلو نه انكار نه كوي؛ لكه څنګه چې الله ده ته ښودنه كړې ده، نو هغه دې لیكل وكړي، او هغه كس دې اِملاء (اقراري عبارت) ووايي؛ په چا باندې چې حق دى، او له خپل پالونكي الله نه دې ووېرېږي، او له هغه (حق) نه دې هېڅ شى نه كمَوي، بیا كه چېرې هغه كس، په چا باندې چې حق دى؛ ناپوه وي، یا (بدني) كمزورى وي، یا پخپله د اِملاء (عبارت) ویلو طاقت نه لري، نو د هغه وَلي (واكدار) دې په انصاف سره املاء ووايي۔ او تاسو له خپلو (مسلمانانو) سړیو نه دوه ګواهان ګواه ونیسئ۔، نو كه دوه سړي ګواهان نه وي، نو یو سړى او دوه ښځې (دې ګواه شي) له هغو ګواهانو څخه چې تاسو يې خوښَوئ، د دې لپاره چې كه په دواړو كې له یوې نه هېر شي؛ نو په دوى كې یوه به يې بلې ته وریاد كړي او ګواهان دې انكار نه كوي؛ چې كله هم راوبلل شي او د خپلې نېټې پورې (د هغه قرض) په لیكلو باندې مه تنګېږئ؛ لږ وي، یا كه ډېر وي، دا د الله په نیز ښه انصاف (والاكار) دى او ګواهۍ لره ښه درست ساتونكى دى او ډېر قریب دى دې ته چې تاسو به شكمن نشئ۔ مګر دا چې دا (معامله) لاس په لاس سودا وي چې تاسو هغه په خپل مينځ كې نغده اخلئ راخلئ، نو پر تاسو باندې څه ګناه نشته چې دا (شان معامله) و نه لیكئ۔ او كله چې په خپل مينځ كې اخيستل خرڅول كوئ (نو) ګواهان ونیسئ۔ او ضرر دې ونه رسول شي لیكونكي ته او نه ګواه ته او كه تاسو (داسې) وكړئ، نو یقینًا دا نافرماني (ګناه) ده چې په تاسو پورې (نښتې) ده۔ او له الله نه ووېرېږئ، او الله تاسو ته ښودنه كوي، او الله په هر شي باندې ښه پوه دى

اى هغو كسانو چې ایمان يې راوړى دى! كله چې تاسو یو له بله سره تر ټاكلې نېټې پورې په قرضو معامله كوئ، نو هغه ولیكئ او ستاسو په مينځ كې دې لیكونكى په انصاف سره لیكل وكړي، او لیكونكى دې له لیكلو نه انكار نه كوي ؛ لكه څنګه چې الله ده ته ښودنه كړې ده، نو هغه دې لیكل وكړي، او هغه كس دې اِملاء (اقراري عبارت) ووايي ؛ په چا باندې چې حق دى، او له خپل پالونكي الله نه دې ووېرېږي، او له هغه (حق) نه دې هېڅ شى نه كمَوي، بیا كه چېرې هغه كس، په چا باندې چې حق دى؛ ناپوه وي، یا (بدني) كمزورى وي، یا پخپله د اِملاء (عبارت) ویلو طاقت نه لري، نو د هغه وَلي (واكدار) دې په انصاف سره املاء ووايي او تاسو له خپلو (مسلمانانو) سړیو نه دوه ګواهان ګواه ونیسئ، نو كه دوه سړي ګواهان نه وي، نو یو سړى او دوه ښځې(دې ګواه شي) له هغو ګواهانو څخه چې تاسو يې خوښَوئ، د دې لپاره چې كه په دواړو كې له یوې نه هېر شي؛ نو په دوى كې یوه به يې بلې ته وریاد كړي او ګواهان دې انكار نه كوي؛ چې كله هم راوبلل شي او د خپلې نېټې پورې (د هغه قرض) په لیكلو باندې مه تنګېږئ ؛ لږ وي، یا كه ډېر وي، دا د الله په نیز ښه انصاف (والا كار) دى او ګواهۍ لره ښه درست ساتونكى دى او ډېر قریب دى دې ته چې تاسو به شكيان نشئ مګر دا چې دا (معامله) لاس په لاس سودا وي چې تاسو هغه په خپل مينځ كې نغده اخلئ راخلئ، نو پر تاسو باندې څه ګناه نشته چې دا (شان معامله) ونه لیكئ او كله چې په خپل مينځ كې اخيستل خرڅول كوئ (نو) ګواهان ونیسئ او ضرر دې ونه رسول شي لیكونكي ته او نه ګواه ته او كه تاسو (داسې) وكړئ، نو یقینًا دا نافرماني (ګناه) ده چې په تاسو پورې (نښتې) ده او له الله نه ووېرېږئ، او الله تاسو ته ښودنه كوي، او الله په هر شي باندې ښه پوه دى

O, voi cei ce credeti! Scrieti-va datoria pe care o aveti si care trebuie platita la un soroc hotarat! Un scrib ales dintre voi s-o scrie cinstit! Nici un scrib sa nu refuze s-o scrie asa cum Dumnezeu l-a invatat: sa scrie ceea ce datornicul ii dicteaza, sa se teama de Domnul sau, sa nu taie nimic din datorie! Daca datornicul este nebun ori beteag, daca nu poate dicta el insusi, atunci un imputernicit al sau sa o dicteze cinstit. Cereti marturisirea a doi martori dintre oamenii vostri! Daca nu aflati doi barbati, atunci alegeti un barbat si doua femei dintre cei asupra carora va invoiti ca martori. Daca una dintre femei se inseala, cealalta ii va aminti ceea ce ea a uitat. Martorii sa nu refuze, atunci cand sunt chemati sa depuna marturie. Nu sovaiti sa scrieti aceasta datorie, fie ea mica ori mare, hotarandu-i sorocul. Asa este drept inaintea lui Dumnezeu. Asa se da mai multa greutate marturiei si asa vi se indeparteaza orice indoiala. Cand este vorba de o treaba ce o indepliniti pe loc, intre voi, nu vi se va face nici o vina, daca nu o veti scrie. Chemati-va martori, atunci cand faceti negot! Sa nu-i infricosati, nici pe scrib, nici pe martor! Daca o veti face, va veti dovedi silnici. Temeti-va de Dumnezeu! Dumnezeu va invata, caci Dumnezeu este Atotstiutor

O, voi cei ce credeţi! Scrieţi-vă datoria pe care o aveţi şi care trebuie plătită la un soroc hotărât! Un scrib ales dintre voi s-o scrie cinstit! Nici un scrib să nu refuze s-o scrie aşa cum Dumnezeu l-a învăţat: să scrie ceea ce datornicul îi dictează, să se teamă de Domnul său, să nu taie nimic din datorie! Dacă datornicul este nebun ori beteag, dacă nu poate dicta el însuşi, atunci un împuternicit al său să o dicteze cinstit. Cereţi mărturisirea a doi martori dintre oamenii voştri! Dacă nu aflaţi doi bărbaţi, atunci alegeţi un bărbat şi două femei dintre cei asupra cărora vă învoiţi ca martori. Dacă una dintre femei se înşeală, cealaltă îi va aminti ceea ce ea a uitat. Martorii să nu refuze, atunci când sunt chemaţi să depună mărturie. Nu şovăiţi să scrieţi această datorie, fie ea mică ori mare, hotărându-i sorocul. Aşa este drept înaintea lui Dumnezeu. Aşa se dă mai multă greutate mărturiei şi aşa vi se îndepărtează orice îndoială. Când este vorba de o treabă ce o îndepliniţi pe loc, între voi, nu vi se va face nici o vină, dacă nu o veţi scrie. Chemaţi-vă martori, atunci când faceţi negoţ! Să nu-i înfricoşaţi, nici pe scrib, nici pe martor! Dacă o veţi face, vă veţi dovedi silnici. Temeţi-vă de Dumnezeu! Dumnezeu vă învaţă, căci Dumnezeu este Atotştiutor

O tu crede when tu trata împrumut altele perioada tu compune el. Impartial scribe do compune! Nu scribe refuza efectua acesta serviciu dumnezeu teachings! El compune interval debitor dicta termen. El observa DUMNEZEU his Domnitor niciodata înselaciune. Daca debitor exista mentally incapabil neajutorat nu dicta his tutore dicta equitably! 2 om servi martor; daca nu 2 om atunci om 2 muiere whose declaratie fi accesibil catre toate. Tamâie daca 1 muiere ajunge înclina altul aminti her! Exista obligaie martor atesta when chema pe do asa! Nu împodobi ai compune detaliu nu materie cum lung timp rambursare! Acesta exista equitable vedere DUMNEZEU asigura bine witnessing eliminates altele doubts tu avea! afacere tranzactie tu execute în a pata nu înregistra avea ele witnessed nu scribe martor vatama his serviciu! Tu vatama ele el exista rautate vostri parte. Tu observa DUMNEZEU DUMNEZEU vei preda tu! DUMNEZEU EXISTA Omniscient

O, voi, cei care credeþi! Daca voi contractaþi o datorie pentru un anumit timp, atunci insemnaþi-o in scris! ªi sa o insemne, intre voi, un scrib cu dreptate! Scribul nu are voie sa refuze a scrie, a

O, voi, cei care credeþi! Dacã voi contractaþi o datorie pentru un anumit timp, atunci însemnaþi-o în scris! ªi sã o însemne, între voi, un scrib cu dreptate! Scribul nu are voie sã refuze a scrie, a

Mwebwe mwemeye Imana yanyu y’ukuri, mugihe muhana hanye imyenda kugihe categekanijwe, ni mwandikirane n’umwanditsi yandike ari hagati yanyu kandi ari umunyakuri, nuyo mwanditsi ntiyanke kwandika nkuko Imana yabimwigishije nawe ace yandika uko nyene. Kandi avuge amajambo ari hejuru yiwe y’ukuri, kandi atinye Imana ariyo Muremyi wiwe, kandi ntagabanye icarico cose murivyo, ni haba hejuru yiwe ahafitiye ukuri nawe akaba adakomeye neza mumubiri canke atishoboye canke adashoboye kwandikisha kubwiwe, rero nihandikishe icegera ciwe c’ukuri kandi habe ivyabona bibiri mubantu banyu b’abagabo, mugabo nihata boneka abo bagabo babiri nihaboneke umugabo umwe hamwe n’abakenyezi babiri mubo mwemera kuba arivyo vyabona vyanyu vy’ukuri, kubera yuko umwe muribo ahuvye, uwundi nawe ace yibutsa uwundi, n’ivyabona ntivyanke mugihe bahamagawe, kandi ntimubifate minenerwe mu kwandika iryo deni ryaba rito canke rininiya kugeza kugihe caryo, ivyo nivyo vyiza imbere y’Imana, kandi bikaba bikomeye cane kuvyabona, kandi bigatuma muta giriranira amakenga, mugabo bibaye ibidandazwa biboneka kandi muhana hana hagati yanyu ivyo sibibi kuri mwebwe naho muto kwandikirana, kandi nimube ivyabona mugihe c’ubuguzi kandi wamwanditsi ntagwe mumporero canke icabona, ni mwagira gutyo iryo rizoba ari ikosa kuri mwebwe, kandi mutinye Imana yanyu kuko niyo ibigisha, kandi niyo nyene ubumenyi bw’ibintu vyose

O, voi cei ce credeti! Scrieti-va datoria pe care o aveti si care trebuie platita la un soroc hotarat! Un scrib ales dintre voi s-o scrie cinstit! Nici un scrib sa nu refuze s-o scrie asa cum Dumnezeu l-a invatat: sa scrie ceea ce datornicul ii dicteaza, sa se teama de Domnul sau, sa nu taie nimic din datorie! Daca datornicul este nebun ori beteag, daca nu poate dicta el insusi, atunci un imputernicit al sau sa o dicteze cinstit. Cereti marturisirea a doi martori dintre oamenii vostri! Daca nu aflati doi barbati, atunci alegeti un barbat si doua femei dintre cei asupra carora va invoiti ca martori. Daca una dintre femei se inseala, cealalta ii va aminti ceea ce ea a uitat. Martorii sa nu refuze, atunci cand sunt chemati sa depuna marturie. Nu sovaiti sa scrieti aceasta datorie, fie ea mica ori mare, hotarandu-i sorocul. Asa este drept inaintea lui Dumnezeu. Asa se da mai multa greutate marturiei si asa vi se indeparteaza orice indoiala. Cand este vorba de o treaba ce o indepliniti pe loc, intre voi, nu vi se va face nici o vina, daca nu o veti scrie. Chemati-va martori, atunci cand faceti negot! Sa nu-i infricosati, nici pe scrib, nici pe martor! Daca o veti face, va veti dovedi silnici. Temeti-va de Dumnezeu! Dumnezeu va invata, caci Dumnezeu este Atotstiutor

О вы, которые уверовали! Когда даете (друг другу) в долг на определенный срок, то записывайте его [долг]. И пусть записывает между вами (в этом деле) (какой-нибудь) писец по справедливости [не добавляя и не убавляя, и не склоняясь ни к одной из сторон]. И пусть не отказывается писец (когда его попросили об этом) записать так, как научил его Аллах, и пусть он [писец] пишет, и пусть диктует тот, на котором обязательство (по выплате долга) [берущий в долг]. И пусть он [берущий в долг] остерегается (наказания) Аллаха, Господа своего [пусть говорит правду при диктовке], и пусть не убавляет из него [из долга] ничего. [Пусть не приуменьшает долг ни в количестве, ни в качестве, ни в виде]. А если тот, на ком обязательство (по выплате долга), малоумный [одержим или слабоумен] или слаб (умственно или телесно) [не достиг совершеннолетия], или не может сам диктовать [немой и подобный ему], то пусть диктует его опекун [тот, который занимается его делами] (как например, отец, или дед, или брат, или мать и другие) по справедливости [не добавляя и не убавляя]. И возьмите свидетелями (этого договора) двух из мужчин ваших [из числа верующих]. А если не окажется двух мужчин, то – (одного) мужчину и двух женщин, на которых вы [верующие] согласны, как свидетелей [которые достойны, по подавляющему мнению верующих, выступать в качестве свидетелей], чтобы если собьется [забудет] одна (свидетельница), то напомнила бы ей другая. И пусть не отказываются свидетели, когда их зовут (к тому, чтобы быть свидетелями или чтобы дать свидетельские показания); и пусть не наскучивает вам записывать его [долг] – малым или большим [независимо от величины суммы] – до (известного) срока его. Это [все перечисленные положения] (для вас) – справедливее пред Аллахом [по Его Закону], и прямее [лучше всего как помощь] для свидетельства, и ближе, чтобы вам не сомневаться [чтобы устранить ваши сомнения относительно возврата долга, его размера и срока]. Разве только, если это будет текущей [происходящей в данный момент] торговлей [покупкой или продажей], которую вы ведете между собой, – тогда на вас не будет греха, если не запишете этого [торговлю]. И берите свидетелей [это желательно], когда (между собой) заключаете торговые сделки (чтобы не возникало споров и раздоров). (Свидетелям и писцу обязательно исполнять все надлежащим образом). И не должен причиняться вред ни писцу и ни свидетелю [участники договора о долге не должны доставлять неприятности писцу и свидетелю] (и также нельзя писцу и свидетелю причинять вред тому, кто нуждается в их записи и свидетельстве); а если вы сделаете (это) [если причините вред] (кому-либо), то это [причинение вреда] (будет) непокорностью вашей [выходом из повиновения Аллаху]. И остерегайтесь (наказания) Аллаха [выполняйте то, что Он повелел и прекратите совершать то, что Он запретил]; И учит вас Аллах (тому, в чем для вас польза в этом мире и в Вечной жизни), и Аллах о всякой вещи [обо всем] знает

O te, kotoryye uverovali! Yesli vy zaklyuchayete dogovor o dolge na opredelennyy srok, to zapisyvayte yego, i pust' pisar' zapisyvayet yego spravedlivo. Pisar' ne dolzhen otkazyvat'sya zapisat' yego tak, kak yego nauchil Allakh. Pust' on pishet, i pust' berushchiy vzaymy diktuyet i strashitsya Allakha, svoyego Gospoda, i nichego ne ubavlyayet iz nego. A yesli berushchiy vzaymy slaboumen, nemoshchen ili ne sposoben diktovat' samostoyatel'no, pust' yego doverennoye litso diktuyet po spravedlivosti. V kachestve svideteley prizovite dvukh muzhchin iz vashego chisla. Yesli ne budet dvukh muzhchin, to odnogo muzhchinu i dvukh zhenshchin, kotorykh vy soglasny priznat' svidetelyami, i yesli odna iz nikh oshibetsya, to drugaya napomnit yey. Svideteli ne dolzhny otkazyvat'sya, yesli ikh priglashayut. Ne tyagotites' zapisat' dogovor, bud' on bol'shim ili malym, vplot' do ukazaniya yego sroka. Tak budet spravedliveye pered Allakhom, ubeditel'neye dlya svidetel'stva i luchshe dlya izbezhaniya somneniy. No yesli vy zaklyuchayete nalichnuyu sdelku i rasplachivayetes' drug s drugom na meste, to na vas ne budet grekha, yesli vy ne zapishite yeye. No prizyvayte svideteley, yesli vy zaklyuchayete torgovyy dogovor, i ne prichinyayte vreda pisaryu i svidetelyu. Yesli zhe vy postupite tak, to sovershite grekh. Boytes' Allakha - Allakh obuchayet vas. Allakh vedayet o vsyakoy veshchi

О те, которые уверовали! Если вы заключаете договор о долге на определенный срок, то записывайте его, и пусть писарь записывает его справедливо. Писарь не должен отказываться записать его так, как его научил Аллах. Пусть он пишет, и пусть берущий взаймы диктует и страшится Аллаха, своего Господа, и ничего не убавляет из него. А если берущий взаймы слабоумен, немощен или не способен диктовать самостоятельно, пусть его доверенное лицо диктует по справедливости. В качестве свидетелей призовите двух мужчин из вашего числа. Если не будет двух мужчин, то одного мужчину и двух женщин, которых вы согласны признать свидетелями, и если одна из них ошибется, то другая напомнит ей. Свидетели не должны отказываться, если их приглашают. Не тяготитесь записать договор, будь он большим или малым, вплоть до указания его срока. Так будет справедливее перед Аллахом, убедительнее для свидетельства и лучше для избежания сомнений. Но если вы заключаете наличную сделку и расплачиваетесь друг с другом на месте, то на вас не будет греха, если вы не запишите ее. Но призывайте свидетелей, если вы заключаете торговый договор, и не причиняйте вреда писарю и свидетелю. Если же вы поступите так, то совершите грех. Бойтесь Аллаха - Аллах обучает вас. Аллах ведает о всякой вещи

Veruyushchiye! Kogda vy drug u druga delayete dolgi na srochnoye vremya, to davayte raspiski v tom; pisets mezhdu vami dolzhen napisat' raspisku verno; pisets ne dolzhen otkazyvat'sya napisat' yeyo; kak Bog nauchil yego, tak pust' i pishet. Tot, kto zanimayet, pust' diktuyet, no dolzhen boyat'sya Boga, Gospoda svoyego, i nichego ne ubavlyat' iz togo, chto zanimayet. Yesli tot, kto zanimayet, nerassuditelen, ili slab zdorov'yem, ili sam diktovat' ne mozhet, togda pust' drug yego diktuyet verno. Dlya zasvidetel'stvovaniya pust' prizovut dvukh svideteley iz muzhchin mezhdu vami; a yesli dvukh muzhchin ne budet, to pust' budut svidetelyami muzhchina i dve zhenshchiny, kakikh vy zablagorassudite, dlya togo, chtoby, kogda odna iz nikh oshibotsya, drugaya kotoraya libo iz nikh napomnila. Svideteli ne otkazyvalis' by, kogda prizyvayemy budut. Ne prenebregayte v raspiske o nom (dolge), bol'shoy li malyy li budet on, - propisyvat' srok yego. Eto budet samoye spravedlivoye pred Bogom, udobneysheye dlya zasvidetel'stvovaniya, i nailuchsheye dlya ustraneniya vashikh somneniy. No yesli budut mezhdu vami kakiye libo nalitso torgovyye oboroty (sdelki), to na vas ne budet viny, yesli vy ne budete davat' raspisok v nikh. Postav'te svideteley, kogda delayete usloviya mezhdu soboy, i ni pisets, ni svidetel' ne byli stesnyayemy; yesli zhe tak postupite, to eto budet vashim zakonoprestupnym postupkom. Boytes' Boga; Bog nauchil vas, Bog vsevedushchiy

Верующие! Когда вы друг у друга делаете долги на срочное время, то давайте расписки в том; писец между вами должен написать расписку верно; писец не должен отказываться написать её; как Бог научил его, так пусть и пишет. Тот, кто занимает, пусть диктует, но должен бояться Бога, Господа своего, и ничего не убавлять из того, что занимает. Если тот, кто занимает, нерассудителен, или слаб здоровьем, или сам диктовать не может, тогда пусть друг его диктует верно. Для засвидетельствования пусть призовут двух свидетелей из мужчин между вами; а если двух мужчин не будет, то пусть будут свидетелями мужчина и две женщины, каких вы заблагорассудите, для того, чтобы, когда одна из них ошибётся, другая которая либо из них напомнила. Свидетели не отказывались бы, когда призываемы будут. Не пренебрегайте в расписке о нём (долге), большой ли малый ли будет он, - прописывать срок его. Это будет самое справедливое пред Богом, удобнейшее для засвидетельствования, и наилучшее для устранения ваших сомнений. Но если будут между вами какие либо налицо торговые обороты (сделки), то на вас не будет вины, если вы не будете давать расписок в них. Поставьте свидетелей, когда делаете условия между собой, и ни писец, ни свидетель не были стесняемы; если же так поступите, то это будет вашим законопреступным поступком. Бойтесь Бога; Бог научил вас, Бог всеведущий

O vy, kotoryye uverovali! Yesli berete v dolg mezhdu soboy na opredelennyy srok, to zapisyvayte eto. I pust' zapisyvayet mezhdu vami pisets po spravedlivosti. I pust' ne otkazyvayetsya pisets napisat' tak, kak nauchil yego Allakh, i pust' on pishet, i pust' diktuyet tot, na kotorom obyazatel'stvo. I pust' on boitsya Allakha, Gospoda svoyego, i pust' ne ubavlyayet tam nichego. A yesli tot, na kom obyazatel'stvo, maloumen ili slab, ili ne mozhet sam diktovat', to pust' diktuyet yego blizkiy po spravedlivosti. I berite v svideteli dvukh iz vashikh muzhchin. A yesli ne budet dvukh muzhchin, to - muzhchinu i dvukh zhenshchin, na kotorykh vy soglasny, kak svideteley, chtoby yesli sob'yetsya odna, to napomnila by yey drugaya. I pust' ne otkazyvayutsya svideteli, kogda ikh zovut; i pust' ne naskuchivayet vam zapisyvat' yego - malym ili bol'shim - do yego sroka. Eto - spravedliveye pred Allakhom, i pryameye dlya svidetel'stva, i blizhe, chtoby vam ne somnevat'sya. Razve tol'ko, yesli eto budet torgovley nalichnoy, kotoruyu vy obrashchayete mezhdu soboy, - togda na vas ne budet grekha, chto vy ne zapishete etogo. I stav'te svideteley, kogda uslavlivayetes' mezhdu soboy, i ne dolzhno prichinyat' nepriyatnosti pistsu i svidetelyu; a yesli sdelayete, to eto - rasputstvo u vas. I boytes' Allakha; poistine, Allakh vas uchit, i Allakh znayet o vsyakoy veshchi

О вы, которые уверовали! Если берете в долг между собой на определенный срок, то записывайте это. И пусть записывает между вами писец по справедливости. И пусть не отказывается писец написать так, как научил его Аллах, и пусть он пишет, и пусть диктует тот, на котором обязательство. И пусть он боится Аллаха, Господа своего, и пусть не убавляет там ничего. А если тот, на ком обязательство, малоумен или слаб, или не может сам диктовать, то пусть диктует его близкий по справедливости. И берите в свидетели двух из ваших мужчин. А если не будет двух мужчин, то - мужчину и двух женщин, на которых вы согласны, как свидетелей, чтобы если собьется одна, то напомнила бы ей другая. И пусть не отказываются свидетели, когда их зовут; и пусть не наскучивает вам записывать его - малым или большим - до его срока. Это - справедливее пред Аллахом, и прямее для свидетельства, и ближе, чтобы вам не сомневаться. Разве только, если это будет торговлей наличной, которую вы обращаете между собой, - тогда на вас не будет греха, что вы не запишете этого. И ставьте свидетелей, когда уславливаетесь между собой, и не должно причинять неприятности писцу и свидетелю; а если сделаете, то это - распутство у вас. И бойтесь Аллаха; поистине, Аллах вас учит, и Аллах знает о всякой вещи

O vy, kotoryye uverovali! Yesli vy berete ili dayete [v dolg] na opredelennyy srok, to [zakreplyayte eto] pis'menno. I pust' pisets zapisyvayet [vashu sdelku] spravedlivo. Pisets ne dolzhen otkazyvat'sya zapisyvat' [sdelku] tak, kak nauchil yego Allakh. Pust' on pishet to, chto govorit berushchiy vzaymy. Pust' pisets uboitsya Allakha, Gospoda svoyego, i ne ubavlyayet nichego [v dogovore]. A yesli berushchiy v dolg slab umom ili nemoshchen ili yesli on ne mozhet diktovat', to pust' diktuyet yego doverennoye litso. V kachestve svideteley prizovite dvukh izvestnykh vam muzhchin. Yesli ne naydetsya dvukh muzhchin, to odnogo muzhchinu i dvukh zhenshchin, ugodnykh vam kak svideteli, i kogda odna iz zhenshchin zabudet [chto-nibud'], drugaya [smozhet] napomnit' yey. Svideteli, yesli ikh priglashayut, ne dolzhny otkazyvat'sya. I pust' ne stanet vam v tyagost' zapisat' dogovor - bol'shim on budet ili malym - s ukazaniyem yego sroka. Takoy poryadok - samyy spravedlivyy pered Allakhom, samyy vernyy po [nadezhnosti] svidetel'stva i samyy dalekiy ot somneniya. Ne budet na vas grekha, yesli vy ne skrepite pis'menno [dogovor] i ne voz'mete svideteley, kogda sovershayete kuplyu-prodazhu mezhdu soboy nalichnymi. Kogda vy uslavlivayetes' mezhdu soboy o chem-libo, prizyvayte svideteley. Ne sleduyet chinit' obidu pistsu ili svidetelyu. Yesli zhe vy stanete obizhat' ikh, to sovershite grekh. Strashites' zhe Allakha, Allakh vas uchit [dobru], Allakh znayet obo vsem sushchem

О вы, которые уверовали! Если вы берете или даете [в долг] на определенный срок, то [закрепляйте это] письменно. И пусть писец записывает [вашу сделку] справедливо. Писец не должен отказываться записывать [сделку] так, как научил его Аллах. Пусть он пишет то, что говорит берущий взаймы. Пусть писец убоится Аллаха, Господа своего, и не убавляет ничего [в договоре]. А если берущий в долг слаб умом или немощен или если он не может диктовать, то пусть диктует его доверенное лицо. В качестве свидетелей призовите двух известных вам мужчин. Если не найдется двух мужчин, то одного мужчину и двух женщин, угодных вам как свидетели, и когда одна из женщин забудет [что-нибудь], другая [сможет] напомнить ей. Свидетели, если их приглашают, не должны отказываться. И пусть не станет вам в тягость записать договор - большим он будет или малым - с указанием его срока. Такой порядок - самый справедливый перед Аллахом, самый верный по [надежности] свидетельства и самый далекий от сомнения. Не будет на вас греха, если вы не скрепите письменно [договор] и не возьмете свидетелей, когда совершаете куплю-продажу между собой наличными. Когда вы уславливаетесь между собой о чем-либо, призывайте свидетелей. Не следует чинить обиду писцу или свидетелю. Если же вы станете обижать их, то совершите грех. Страшитесь же Аллаха, Аллах вас учит [добру], Аллах знает обо всем сущем

O vy, kotoryye uverovali, yesli berote v dolg den'gi ili chto-libo drugoye, ili kupili chto-to v kredit, ili voshli v kommercheskuyu sdelku mezhdu soboy na opredelonnyy srok, to zapisyvayte eto, chtoby oberegat' svoi prava i izbezhat' pozzhe vsyacheskikh nedorazumeniy. Pisets, kotoryy sostavlyayet raspisku (dogovor, kontrakt i t.d.), dolzhen delat' eto po spravedlivosti. Pisets ne dolzhen otkazyvat'sya pisat', a dolzhen blagodarit' Allakha za to, chto On nauchil Yego tomu, chego on ne znal. Tot, kto zanimayet, pust' diktuyet, no on dolzhen boyat'sya Boga, Gospoda svoyego, i nichego ne ubavlyat' iz togo, chto zanimayet. Yesli tot, kto zanimayet, maloumen i ne mozhet otsenit' kak sleduyet situatsiyu, ili slab zdorov'yem, ili sovsem molod, ili slishkom star, ili nemoy i ne mozhet diktovat', ili ne znayet, kak sostavit' ofitsial'nyy dokument, togda pust' diktuyet, kotoryy za nego otvechayet, v sootvetstvii s shariatom po spravedlivosti. I dlya zasvidetel'stvovaniya prizovite dvukh muzhchin. A yesli ne naydote dvukh muzhchin, to berite v svideteli muzhchinu i dvukh zhenshchin, kotorykh vy soglasny vzyat' v svideteli. I yesli odna sob'yotsya v pokazaniyakh, to drugaya yey pomozhet vspomnit'. Svideteli, kogda ikh prizovut, ne dolzhny otkazyvat'sya ot svidetel'stva. Ne prenebregayte raspiskoy o dolge, bol'shoy on ili malyy, ukazyvaya srok uplaty. Eto spravedlivo pered Bogom i sootvetstvuyet shariatu, udobno dlya svideteley i dlya ustraneniya vsyacheskikh nedorazumeniy. No yesli budut mezhdu vami kakiye- libo lichnyye torgovyye oboroty ili sdelki i yesli eto budet torgovley nalichnoy, ne budet viny na vas, yesli vy ne budete davat' raspisok. Pri kommercheskikh operatsiyakh, v chastnosti, pri prodazhe chego-nibud', dogovarivayas' mezhdu soboy, berite svideteley. Nad svidetelem i nad pistsom ne dolzhno byt' nasiliya. A yesli vy prichinite im nepriyatnosti, to eto budet nepovinoveniyem Allakhu. Boytes' Allakha i pochuvstvuyte v svoikh serdtsakh Yego Velichiye i pochteniye k Yego uveshchevaniyam. Eto obyazhet vas priderzhivat'sya spravedlivosti. Allakh pokazyvayet vam vashi prava i obyazannosti pered Nim. On znayet vse vashi postupki

О вы, которые уверовали, если берёте в долг деньги или что-либо другое, или купили что-то в кредит, или вошли в коммерческую сделку между собой на определённый срок, то записывайте это, чтобы оберегать свои права и избежать позже всяческих недоразумений. Писец, который составляет расписку (договор, контракт и т.д.), должен делать это по справедливости. Писец не должен отказываться писать, а должен благодарить Аллаха за то, что Он научил Его тому, чего он не знал. Тот, кто занимает, пусть диктует, но он должен бояться Бога, Господа своего, и ничего не убавлять из того, что занимает. Если тот, кто занимает, малоумен и не может оценить как следует ситуацию, или слаб здоровьем, или совсем молод, или слишком стар, или немой и не может диктовать, или не знает, как составить официальный документ, тогда пусть диктует, который за него отвечает, в соответствии с шариатом по справедливости. И для засвидетельствования призовите двух мужчин. А если не найдёте двух мужчин, то берите в свидетели мужчину и двух женщин, которых вы согласны взять в свидетели. И если одна собьётся в показаниях, то другая ей поможет вспомнить. Свидетели, когда их призовут, не должны отказываться от свидетельства. Не пренебрегайте распиской о долге, большой он или малый, указывая срок уплаты. Это справедливо перед Богом и соответствует шариату, удобно для свидетелей и для устранения всяческих недоразумений. Но если будут между вами какие- либо личные торговые обороты или сделки и если это будет торговлей наличной, не будет вины на вас, если вы не будете давать расписок. При коммерческих операциях, в частности, при продаже чего-нибудь, договариваясь между собой, берите свидетелей. Над свидетелем и над писцом не должно быть насилия. А если вы причините им неприятности, то это будет неповиновением Аллаху. Бойтесь Аллаха и почувствуйте в своих сердцах Его Величие и почтение к Его увещеваниям. Это обяжет вас придерживаться справедливости. Аллах показывает вам ваши права и обязанности перед Ним. Он знает все ваши поступки

O vy, kto veruyet! Kol' mezh soboy vy sdelku zaklyuchili o dolgakh Na srok opredelennyy, To pis'menno usloviye sostav'te, I pust' pisets zapisyvayet verno Po otnosheniyu k obeim storonam - Yemu ne dOlzhno otkazat'sya delat' tak, Kak nauchil yego Gospod'. A potomu - pust' pishet. I pust' diktuyet tot, kto v dolg beret, I Gospoda, Vladyku svoyego, pri sem strashitsya, - Ne ubavlyaya iz togo, chto zanimayet. No yesli tot, kto v dolg beret, Umom ili zdorov'yem slab Il' diktovat' sam ne sposoben, Pust' opekun yego diktuyet verno; I prizovite dvukh svideteley semu iz vashego okruga; I yesli ne naydetsya dvukh muzhchin, Togda dvukh zhenshchin i muzhchinu, Na ch'ye svidetel'stvo soglasny vy, I kol' odna iz nikh sob'yetsya (v pokazan'yakh), Drugaya yey pomozhet vspomnit'. Svidetelyam, kogda ikh prizovut, Ne dOlzhno ot svidetel'stv otkazat'sya. I ne brezhite pis'menno oznachit' dolg - Bud' mal on il' velik, - Ukazyvaya srok uplaty. Siye pred Bogom spravedliveye vsego, I dlya svidetel'stva prigodney, I blizhe k ustraneniyu somneniy sredi vas. No yesli mezh soboy vy povedete nalichnyy torg, Na vas ne lyazhet grekh, Kol' pis'menno yego vy ne sochtete. Svideteley zovite vsyakiy raz, Kogda vy mezh soboyu torg vedete; I nad svidetelem, i nad pistsom Ne dOlzhno byt' nasiliy, A yezheli ne tak - to vy prestUpite (predely Boga). Strashites' gneva vashego Vladyki! Poistine, On (mudro) uchit vas, - Ved' On o vsyakoy veshchi znayushch

О вы, кто верует! Коль меж собой вы сделку заключили о долгах На срок определенный, То письменно условие составьте, И пусть писец записывает верно По отношению к обеим сторонам - Ему не дОлжно отказаться делать так, Как научил его Господь. А потому - пусть пишет. И пусть диктует тот, кто в долг берет, И Господа, Владыку своего, при сем страшится, - Не убавляя из того, что занимает. Но если тот, кто в долг берет, Умом или здоровьем слаб Иль диктовать сам не способен, Пусть опекун его диктует верно; И призовите двух свидетелей сему из вашего округа; И если не найдется двух мужчин, Тогда двух женщин и мужчину, На чье свидетельство согласны вы, И коль одна из них собьется (в показаньях), Другая ей поможет вспомнить. Свидетелям, когда их призовут, Не дОлжно от свидетельств отказаться. И не брежите письменно означить долг - Будь мал он иль велик, - Указывая срок уплаты. Сие пред Богом справедливее всего, И для свидетельства пригодней, И ближе к устранению сомнений среди вас. Но если меж собой вы поведете наличный торг, На вас не ляжет грех, Коль письменно его вы не сочтете. Свидетелей зовите всякий раз, Когда вы меж собою торг ведете; И над свидетелем, и над писцом Не дОлжно быть насилий, А ежели не так - то вы престУпите (пределы Бога). Страшитесь гнева вашего Владыки! Поистине, Он (мудро) учит вас, - Ведь Он о всякой вещи знающ

О ви који верујете, када један од другога позајмљујете до одређенога рока, запишите то. Нека један писар између вас то праведно напише и нека се писар не сустеже да напише онако како га је Аллах подучио. Нека он пише, а нека му дужник казује! Нека се боји Аллаха, Господара свога, и нека ништа не изостави од тога. А ако је дужник умно ограничен или слаб, или ако није у стању да казује, онда нека казује његов старатељ и то праведно. И узмите два сведока између вас, па ако не нађете два мушкарца, онда једног мушкарца и две жене са којима сте као сведоцима задовољни. Ако једна од њих две погрешно шта каже, нека је друга подсети. И нека се сведоци не устежу, ако буду позвани, да дођу. Нека вам не буде мрско да то запишете са роком враћања, био дуг мали или велики! То вам је код Аллаха исправније и за сведочење јаче, и боље да не бисте сумњали, изузев ако је реч о свакодневној трговини коју обављате међу вама, јер онда вам није грех да то не запишете. Узмите сведоке и када купопродају закључујете, и нека не буде оштећен ни писар ни сведок. А ако их оштетите, онда је то ваш грех. И бојте се Аллаха и Аллах ће да вас подучи! Аллах све добро зна

Imi vanotenda! Kana muchinge mabvumirana chikwereti kusvika nguva yakatarwa, ivai munochinyora pasi. Regai munyori anyore pasi zvine ruenzaniso pakati penyu. Munyori ngaasarambe kunyora sezvaakadzidziswa naAllah, nekudaro regai anyore. Uye uyo anechikwereti anofanirwa kutaura zvekunyora, uye anofanirwa kutya Allah, Tenzi vake, uye haafanirwi kusiya chipi zvacho (maererano nacho). Asi kana mukwereti anekunzwisisa kushoma, kana asingakwanisi kuzviriritira, kana asingakwanisi kutaura zvekunyora pachake, nekudaro muchengeti wake anofanirwa kutaura zvekunyora zvine ruenzaniso. Uye torai zvapupu zviviri kubva kuvarume pakati penyu. Uye kana pasina varume vaviri, tsvagai murume nevakadzi vaviri, avo vamunogutsikana navo sevapupuri, kuitira umwe wevakadzi akakanganisa, umwe wavo anomuyeuchidza. Uye vapupuri havafanirwi kuramba kana vachinge vadaidzwa (kunopa humboo). Uye musave nenungo pakuchinyora (chibvumirano chenyu), kunyangwe chiri chidiki kana chihombe nenguva yacho yakatarwa. Izvi zvinhu zvakaenzana kuna Allah, uye zvakanyanya kusimba sehumboo, uye zvinonyanya kudzivirira kugunun’una pakati penyu, kunze kwekuti kuri kutengeserana kwepanguva iyoyo kwamunoita panzvimbo pakati penyu, nokudaro hapana chitadzo pamuri kana mukasanyora pasi. Asi torai vapupuri pose pamunoita chibvumirano chekutengeserana. Uyo munyori kana mupupuri asave anoitirwa gumo (anokanganiswa), asi kana mukaita izvi (kumukanganisa), zvirokwazvo chinova chitadzo chikuru mamuri. Saka ityai Allah; uye Allah vanokudzidzisai. Uye Allah vanoziva zvese

اي مؤمنؤ جڏھن ڪنھن ٺھرايل (مُدت) تائين قرض جو معاملو ڪريو تڏھن اُن کي لکو، ۽ اوھان جي وچ ۾ لکندڙ کي انصاف سان لکڻ گھرجي، ۽ جئن کيس الله سيکاريو تئن لکندڙ لکڻ کان انڪار نه ڪري پوءِ لکڻ گھرجيس، ۽ جنھن تي قرض آھي سو (مطلب) بيان ڪري ۽ پنھنجي پالڻھار الله کان ڊڄڻ گھرجيس ۽ منجھانئس ڪُجھ نه گھٽائي، پوءِ جنھن تي قرض آھي سو جيڪڏھن اَٻوجھ يا ھيڻو ھجي يا بيان نه ڪري سگھي ته سندس سنڀاليندڙ کي اِنصاف سان بيان ڪرڻ گھرجي، ۽ پنھنجن (مسلمانن) مڙسن مان ٻه گواھ شاھد ڪريو، پوءِ جيڪڏھن ٻه مڙس نه ھجن ته ھڪ مڙس ۽ ٻه زالون (اُنھن) شاھدن مان جيڪي اوھان کي وڻن (شاھد ڪريو ھن لاءِ) ته جي اُنھن (ٻنھي) مان ھڪڙي وساريندي ته اُنھن مان ٻي کيس ياد ڏياريندي، ۽ جڏھن شاھد (شاھديءَ ڏانھن) سڏيا وڃن ته انڪار نه ڪن، ۽ اُن جي مدت تائين ٿوري يا گھڻي (قرض) جي لکي ڏيڻ کان نه ٿڪجو، اِھو (لکڻ) الله وٽ انصاف کي تمام ويجھو ۽ شاھديءَ لاءِ بلڪل بيھڪ وارو آھي ۽ اوھان جي شڪ ۾ نه پوڻ کي (به) ڏاڍو ويجھو آھي پر جيڪڏھن اوھان جو واپار رُوبرو ھجي جو اوھين ھٿون ھٿ پاڻ ۾ پيا ڪريو ته اُن جي نه لکڻ ۾ اوھان تي ڪو گناھ نه آھي، ۽ جڏھن ڳنھو وڪڻو ته شاھد ڪريو، ۽ لکندڙ ۽ شاھد کي نه ڏکوئجي، ۽ جيڪڏھن (اھڙو ڪم) ڪندؤ ته اُھو اوھان کي گُناہ آھي، ۽ الله کان ڊڄو، ۽ الله اوھان کي سيکاري ٿو، ۽ الله سڀڪنھن شيء کي ڄاڻندڙ آھي

visvasavantayini! oba ek niyamita varikayak mata (oba tula) naya ganudenu kara gatahot eya liya tabanu. tavada (naya dun ayada, nætahot laba gat ayada) obagen kavurun liya tæbuvada, eya) liyanna sadharana lesa liya tæbiya yutuya. (e dedenama livimata nohækiva liyannagen illa sitiyahot) liyanna (sadharana lesa liviya yutuya yayi) allah ohuta dænum di æti akarayata liya dima pratiksepa nokala yutuya. ohu liya diya yutuya. tavada naya laba gat ayama (naya patrayehi) vadana pævasiya yutuya. (vadana pævasimada, eya livimada) tama deviyan vana allahta biya viya yutuya. ebævin ehi kisivak adukara nodamanu. (vadana pævasiya yutu) naya gat aya, manda-buddhika vasayen ho nætahot (vadana pævasimata) nohæki (mahalu aya vasayen ho kuda) daruveku vasayen ho taman visinma vadana pævasimata saktiyak næti (goluveku væni) ayeku vasayen ho sitiyahot ohuge araksakaya sadharana vasayen vadana pævasiya yutuya. tavada oba saksi vasayen (bara gata) hæki obage pirimingen (avamka) dedeneku (ema nayata) saksi bavata pat karanu. esema (saksi bavata pat kala yutu) dedenama pirimi vasayen nolæbunahot, ek pirimiyeku samaga oba saksi vasayen bara gata hæki gæhænun dedeneku (saksi vasayen gata yutuya. mandayat gæhænun vædi vasayen ganudenu sambandhayen etaram dænuma notikhena bævin) e dedenagen keneku værada giyada, anit gæhænu kena æyata (eya) matak kara denu pinisa (ese kala yutuya). saksin (ovun danna dæya pævasimata) kændavanu labana vita, (saksi kima) pratiksepa nokala yutuya. tavada (naya), kuda vuvada, loku vuvada (evele evelema liya tæbiya yutuya. ehi) varikaya pæminena turu eya noliya kammæli vi nositinu. (naya niyamita akarayata liya tabanu). meya allage sannidhanayehi itamat sadharana dæyak vanneya. saksiyata itamat sthira dæyak vasayenda (naya mudala ho nætahot varikaya gæna ho) oba sæka nosita sitinnata (meya) itamat prayojanavat vanu æta. namut oba, oba atare mudalin kara ganna ganudenuvak vuvahot eya oba noliya tæbuvada oba kerehi varadak næta. namut (mudalin) oba ganudenuvak kara gatahot vuvada, eyatat saksi taba ganu! tavada (væradi akarayen liya ganna lesa) liyanna ho (boru kiyana lesa) saksikaruvanva ho vedana nokala yutuya. oba (vedana kara) e andamata kalahot, niyata vasayenma eya obata (imahat) papayak vanneya. ebævin allahta biya vanu. allah (ganudenuva gæna tamange niyamayan) obata (menna me andamata) uganva denneya. tavada allah siyalla itamat hondin danneki

viśvāsavantayini! oba ek niyamita vārikayak mata (oba tuḷa) ṇaya ganudenu kara gatahot eya liyā tabanu. tavada (ṇaya dun ayada, nætahot labā gat ayada) obagen kavurun liyā tæbūvada, eya) liyannā sādhāraṇa lesa liyā tæbiya yutuya. (ē dedenāma livīmaṭa nohækiva liyannāgen illā siṭiyahot) liyannā (sādhāraṇa lesa liviya yutuya yayi) allāh ohuṭa dænum dī æti ākārayaṭa liyā dīma pratikṣēpa nokaḷa yutuya. ohu liyā diya yutuya. tavada ṇaya labā gat ayama (ṇaya patrayehi) vadana pævasiya yutuya. (vadana pævasīmada, eya livīmada) tama deviyan vana allāhṭa biya viya yutuya. ebævin ehi kisivak aḍukara nodamanu. (vadana pævasiya yutu) ṇaya gat aya, manda-buddhika vaśayen hō nætahot (vadana pævasīmaṭa) nohæki (mahaḷu aya vaśayen hō kuḍā) daruveku vaśayen hō taman visinma vadana pævasīmaṭa śaktiyak næti (goḷuveku væni) ayeku vaśayen hō siṭiyahot ohugē ārakṣakayā sādhāraṇa vaśayen vadana pævasiya yutuya. tavada oba sākṣi vaśayen (bāra gata) hæki obagē pirimingen (avaṁka) dedeneku (ema ṇayaṭa) sākṣi bavaṭa pat karanu. esēma (sākṣi bavaṭa pat kaḷa yutu) dedenāma pirimi vaśayen nolæbuṇahot, ek pirimiyeku samaga oba sākṣi vaśayen bāra gata hæki gæhænun dedeneku (sākṣi vaśayen gata yutuya. mandayat gæhæṇun væḍi vaśayen ganudenu sambandhayen etaram dænuma notikheṇa bævin) ē dedenāgen keneku værada giyada, anit gæhænu kenā æyaṭa (eya) matak kara denu piṇisa (esē kaḷa yutuya). sākṣīn (ovun dannā dæya pævasīmaṭa) kæn̆davanu labana viṭa, (sākṣi kīma) pratikṣēpa nokaḷa yutuya. tavada (ṇaya), kuḍā vuvada, loku vuvada (evele evelēma liyā tæbiya yutuya. ehi) vārikaya pæmiṇena turu eya noliyā kammæli vī nosiṭinu. (ṇaya niyamita ākārayaṭa liyā tabanu). meya allāgē sannidhānayehi itāmat sādhāraṇa dæyak vannēya. sākṣiyaṭa itāmat sthīra dæyak vaśayenda (ṇaya mudala hō nætahot vārikaya gæna hō) oba sæka nositā siṭinnaṭa (meya) itāmat prayōjanavat vanu æta. namut oba, oba atarē mudalin kara gannā ganudenuvak vuvahot eya oba noliyā tæbūvada oba kerehi varadak næta. namut (mudalin) oba ganudenuvak kara gatahot vuvada, eyaṭat sākṣi tabā ganu! tavada (væradi ākārayen liyā gannā lesa) liyannā hō (boru kiyana lesa) sākṣikaruvanva hō vēdanā nokaḷa yutuya. oba (vēdanā kara) ē andamaṭa kaḷahot, niyata vaśayenma eya obaṭa (imahat) pāpayak vannēya. ebævin allāhṭa biya vanu. allāh (ganudenuva gæna tamangē niyamayan) obaṭa (menna mē andamaṭa) uganvā dennēya. tavada allāh siyalla itāmat hon̆din danneki

විශ්වාසවන්තයිනි! ඔබ එක් නියමිත වාරිකයක් මත (ඔබ තුළ) ණය ගනුදෙනු කර ගතහොත් එය ලියා තබනු. තවද (ණය දුන් අයද, නැතහොත් ලබා ගත් අයද) ඔබගෙන් කවුරුන් ලියා තැබූවද, එය) ලියන්නා සාධාරණ ලෙස ලියා තැබිය යුතුය. (ඒ දෙදෙනාම ලිවීමට නොහැකිව ලියන්නාගෙන් ඉල්ලා සිටියහොත්) ලියන්නා (සාධාරණ ලෙස ලිවිය යුතුය යයි) අල්ලාහ් ඔහුට දැනුම් දී ඇති ආකාරයට ලියා දීම ප්‍රතික්ෂේප නොකළ යුතුය. ඔහු ලියා දිය යුතුය. තවද ණය ලබා ගත් අයම (ණය පත්‍රයෙහි) වදන පැවසිය යුතුය. (වදන පැවසීමද, එය ලිවීමද) තම දෙවියන් වන අල්ලාහ්ට බිය විය යුතුය. එබැවින් එහි කිසිවක් අඩුකර නොදමනු. (වදන පැවසිය යුතු) ණය ගත් අය, මන්ද-බුද්ධික වශයෙන් හෝ නැතහොත් (වදන පැවසීමට) නොහැකි (මහළු අය වශයෙන් හෝ කුඩා) දරුවෙකු වශයෙන් හෝ තමන් විසින්ම වදන පැවසීමට ශක්තියක් නැති (ගොළුවෙකු වැනි) අයෙකු වශයෙන් හෝ සිටියහොත් ඔහුගේ ආරක්ෂකයා සාධාරණ වශයෙන් වදන පැවසිය යුතුය. තවද ඔබ සාක්ෂි වශයෙන් (බාර ගත) හැකි ඔබගේ පිරිමින්ගෙන් (අවංක) දෙදෙනෙකු (එම ණයට) සාක්ෂි බවට පත් කරනු. එසේම (සාක්ෂි බවට පත් කළ යුතු) දෙදෙනාම පිරිමි වශයෙන් නොලැබුණහොත්, එක් පිරිමියෙකු සමග ඔබ සාක්ෂි වශයෙන් බාර ගත හැකි ගැහැනුන් දෙදෙනෙකු (සාක්ෂි වශයෙන් ගත යුතුය. මන්දයත් ගැහැණුන් වැඩි වශයෙන් ගනුදෙනු සම්බන්ධයෙන් එතරම් දැනුම නොතිඛෙණ බැවින්) ඒ දෙදෙනාගෙන් කෙනෙකු වැරද ගියද, අනිත් ගැහැනු කෙනා ඇයට (එය) මතක් කර දෙනු පිණිස (එසේ කළ යුතුය). සාක්ෂීන් (ඔවුන් දන්නා දැය පැවසීමට) කැඳවනු ලබන විට, (සාක්ෂි කීම) ප්‍රතික්ෂේප නොකළ යුතුය. තවද (ණය), කුඩා වුවද, ලොකු වුවද (එවෙලෙ එවෙලේම ලියා තැබිය යුතුය. එහි) වාරිකය පැමිණෙන තුරු එය නොලියා කම්මැලි වී නොසිටිනු. (ණය නියමිත ආකාරයට ලියා තබනු). මෙය අල්ලාගේ සන්නිධානයෙහි ඉතාමත් සාධාරණ දැයක් වන්නේය. සාක්ෂියට ඉතාමත් ස්ථීර දැයක් වශයෙන්ද (ණය මුදල හෝ නැතහොත් වාරිකය ගැන හෝ) ඔබ සැක නොසිතා සිටින්නට (මෙය) ඉතාමත් ප්‍රයෝජනවත් වනු ඇත. නමුත් ඔබ, ඔබ අතරේ මුදලින් කර ගන්නා ගනුදෙනුවක් වුවහොත් එය ඔබ නොලියා තැබූවද ඔබ කෙරෙහි වරදක් නැත. නමුත් (මුදලින්) ඔබ ගනුදෙනුවක් කර ගතහොත් වුවද, එයටත් සාක්ෂි තබා ගනු! තවද (වැරදි ආකාරයෙන් ලියා ගන්නා ලෙස) ලියන්නා හෝ (බොරු කියන ලෙස) සාක්ෂිකරුවන්ව හෝ වේදනා නොකළ යුතුය. ඔබ (වේදනා කර) ඒ අන්දමට කළහොත්, නියත වශයෙන්ම එය ඔබට (ඉමහත්) පාපයක් වන්නේය. එබැවින් අල්ලාහ්ට බිය වනු. අල්ලාහ් (ගනුදෙනුව ගැන තමන්ගේ නියමයන්) ඔබට (මෙන්න මේ අන්දමට) උගන්වා දෙන්නේය. තවද අල්ලාහ් සියල්ල ඉතාමත් හොඳින් දන්නෙකි

aho ! visvasa kalavuni, niyamita kalayak dakva vu nayak sambandhayen numbala naya ganu denu kara gannehu nam eya lekhana gata karanu. numbala atara lekhakayaku eya yukti sahagata lesa liya gata yutuya. tavada lekhakaya allah tamanta igæn vu ayurin livimata pratiksepa nokala yutuya. ebævin (e anuva) ohu liviya yutuya. vagakima pævarunu aya eya livima pinisa kiyaviya yutuya. ohu tama paramadhipati vana allahta biya bætimat viya yutuya. tavada in kisivakin vamca nokala yutuya. vagakima pævarunu aya avabodhayak nomætteku ho durvalayeku ho livima sandaha kiyavimata nohæki va ho sitiye nam ohuge bharakaru sadharana lesin kiyaviya yutuya. tavada numbalage purusa parsavayen saksi karuvan dedenaku saksi vasayen tabanu. purusa parsavayen dedeneku novuye nam ek purusayeku ha saksikaruvan gen numbala piliganna aya aturin strin dedeneku viya yutuya. ovun dedenagen ek ayekuta væradunu vitaka ovun dedenagen anek tænættiya eya matak kara diya hækiya. kavara deyak veta kændavanu labanne da evita saksikaruvan (eya) pratiksepa nokala yutuya. sulu ho maha (parimanaye) deyak vuva da niyamita kalak dakva eya livimata udasina novanu. eyayi allah abiyasa ita yukti sahagata vanne, saksiyata da vada balavat vanne. emenma numbala sæka nositimata da vada samipa vanne, namut numbala atara siduvana ksanika vyaparayak hæra. evita eya lekhanagata nokirima numbala kerehi varadak novanneya. namut numbala ganu denu karana vita numbala saksikaruvan niyama karanu. namut lekhakaya ha saksikaru pidavata pat noviya yutuya. ese numbala sidu karannehu nam evita sæbævinma eya maha papayaki. tavada numbala allahta bætimat vanu. allah numbalata uganvanneya. tavada allah siyalu dæ kerehi sarvagnaniya

ahō ! viśvāsa kaḷavuni, niyamita kālayak dakvā vū ṇayak sambandhayen num̆balā ṇaya ganu denu kara gannehu nam eya lēkhana gata karanu. num̆balā atara lēkhakayaku eya yukti sahagata lesa liyā gata yutuya. tavada lēkhakayā allāh tamanṭa igæn vū ayurin livīmaṭa pratikṣēpa nokaḷa yutuya. ebævin (ē anuva) ohu liviya yutuya. vagakīma pævaruṇu aya eya livīma piṇisa kiyaviya yutuya. ohu tama paramādhipati vana allāhṭa biya bætimat viya yutuya. tavada in kisivakin vaṁcā nokaḷa yutuya. vagakīma pævaruṇu aya avabōdhayak nomætteku hō durvalayeku hō livīma san̆dahā kiyavīmaṭa nohæki va hō siṭiyē nam ohugē bhārakaru sādhāraṇa lesin kiyaviya yutuya. tavada num̆balāgē puruṣa pārśavayen sākṣi karuvan dedenaku sākṣi vaśayen tabanu. puruṣa pārśavayen dedeneku novūyē nam ek puruṣayeku hā sākṣikaruvan gen num̆balā piḷigannā aya aturin strīn dedeneku viya yutuya. ovun dedenāgen ek ayekuṭa væradunu viṭaka ovun dedenāgen anek tænættiya eya matak kara diya hækiya. kavara deyak veta kæn̆davanu labannē da eviṭa sākṣikaruvan (eya) pratikṣēpa nokaḷa yutuya. suḷu hō mahā (parimāṇayē) deyak vuva da niyamita kalak dakvā eya livīmaṭa udāsīna novanu. eyayi allāh abiyasa itā yukti sahagata vannē, sākṣiyaṭa da vaḍā balavat vannē. emenma num̆balā sæka nositīmaṭa da vaḍā samīpa vannē, namut num̆balā atara siduvana kṣaṇika vyāpārayak hæra. eviṭa eya lēkhanagata nokirīma num̆balā kerehi varadak novannēya. namut num̆balā ganu denu karana viṭa num̆balā sākṣikaruvan niyama karanu. namut lēkhakayā hā sākṣikaru pīḍāvaṭa pat noviya yutuya. esē num̆balā sidu karannehu nam eviṭa sæbævinma eya mahā pāpayaki. tavada num̆balā allāhṭa bætimat vanu. allāh num̆balāṭa uganvannēya. tavada allāh siyalu dǣ kerehi sarvagnānīya

අහෝ ! විශ්වාස කළවුනි, නියමිත කාලයක් දක්වා වූ ණයක් සම්බන්ධයෙන් නුඹලා ණය ගනු දෙනු කර ගන්නෙහු නම් එය ලේඛන ගත කරනු. නුඹලා අතර ලේඛකයකු එය යුක්ති සහගත ලෙස ලියා ගත යුතුය. තවද ලේඛකයා අල්ලාහ් තමන්ට ඉගැන් වූ අයුරින් ලිවීමට ප්‍රතික්ෂේප නොකළ යුතුය. එබැවින් (ඒ අනුව) ඔහු ලිවිය යුතුය. වගකීම පැවරුණු අය එය ලිවීම පිණිස කියවිය යුතුය. ඔහු තම පරමාධිපති වන අල්ලාහ්ට බිය බැතිමත් විය යුතුය. තවද ඉන් කිසිවකින් වංචා නොකළ යුතුය. වගකීම පැවරුණු අය අවබෝධයක් නොමැත්තෙකු හෝ දුර්වලයෙකු හෝ ලිවීම සඳහා කියවීමට නොහැකි ව හෝ සිටියේ නම් ඔහුගේ භාරකරු සාධාරණ ලෙසින් කියවිය යුතුය. තවද නුඹලාගේ පුරුෂ පාර්ශවයෙන් සාක්ෂි කරුවන් දෙදෙනකු සාක්ෂි වශයෙන් තබනු. පුරුෂ පාර්ශවයෙන් දෙදෙනෙකු නොවූයේ නම් එක් පුරුෂයෙකු හා සාක්ෂිකරුවන් ගෙන් නුඹලා පිළිගන්නා අය අතුරින් ස්ත්‍රීන් දෙදෙනෙකු විය යුතුය. ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකුට වැරදුනු විටක ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් අනෙක් තැනැත්තිය එය මතක් කර දිය හැකිය. කවර දෙයක් වෙත කැඳවනු ලබන්නේ ද එවිට සාක්ෂිකරුවන් (එය) ප්‍රතික්ෂේප නොකළ යුතුය. සුළු හෝ මහා (පරිමාණයේ) දෙයක් වුව ද නියමිත කලක් දක්වා එය ලිවීමට උදාසීන නොවනු. එයයි අල්ලාහ් අබියස ඉතා යුක්ති සහගත වන්නේ, සාක්ෂියට ද වඩා බලවත් වන්නේ. එමෙන්ම නුඹලා සැක නොසිතීමට ද වඩා සමීප වන්නේ, නමුත් නුඹලා අතර සිදුවන ක්ෂණික ව්‍යාපාරයක් හැර. එවිට එය ලේඛනගත නොකිරීම නුඹලා කෙරෙහි වරදක් නොවන්නේය. නමුත් නුඹලා ගනු දෙනු කරන විට නුඹලා සාක්ෂිකරුවන් නියම කරනු. නමුත් ලේඛකයා හා සාක්ෂිකරු පීඩාවට පත් නොවිය යුතුය. එසේ නුඹලා සිදු කරන්නෙහු නම් එවිට සැබැවින්ම එය මහා පාපයකි. තවද නුඹලා අල්ලාහ්ට බැතිමත් වනු. අල්ලාහ් නුඹලාට උගන්වන්නේය. තවද අල්ලාහ් සියලු දෑ කෙරෙහි සර්වඥානීය

O ona verit when ona transact loan any period ona pisat it impartial scribe robit pisat! Ziaden scribe refuse zastavat this servis GOD's teachings! He pisat chvila debtor dictates lehota. He observe GOD jeho Lord never cheat If debtor je mentally incapable helpless nie dictate jeho guardian dictate equitably! 2 clovek serve svedok; if nie 2 clovek potom clovek 2 zensky whose testimony je acceptable do all Thus if 1 zensky becomes biased inaksie remind ju! bol zavaznost svedok testify when vola sa upon robi so Nie tire z pisat details ziaden zalezitost ako long cas repayment! This bol equitable zrak GOD assures lepsie svedok eliminates any doubts ona have zalezitost transactions ona execute on the spot nie zapisnica have them svedok! ziaden scribe svedok harmed jeho servis! Ona harm them it bol wickedness tvoj part Ona observe GOD GOD will teach ona! GOD bol Omniscient

Mu’miniintoy! Marka aad kala deynsanaysaan deyn ilaa muddo magacaaban ah, haddaba qora. Oo ha idiinku kala qoro dhexdiinna qore si caddaalad ah. Oo yaanu qorahu diidin inuu u qoro sida uu Allaah u baray, ee ha qoro, oo ha yeeriyo (waxa la qorayo) kan xaqa (deynta) qaadan, oo ha dhowro (xilka uu saaray) Allaah, Rabbigi, oo yaanu ka dhimin wax ka mid ah waxa lagu yeesho. Haddiise kan xaqa lagu leeyahay uu yahay mid makas ama daciif ah ama aanu awoodin inuu wax yeedhiyo, kan ugu dhow xigaalo ahaan ha u yeeriyo si caddaalad ah, oo marag gashada labo markhaati oo Raggiinna ka mid ah. Haddaanay joogin labo nin, marag gashada nin iyo labo haweenood oo aad ku raalli tihiin marag ahaan, si hadday middood u hilmaanto, ay u xusuusiso tan kale. Oo waa inaysan diidin markhaatiyadu haddii loogu yeedho (markhaati). Oo ha ka caajisina inaad qortaan (deynta aad kala qaadataan) ha yaraado ama ha badnaado ilaa muddadiisa la qabtay, tan baa caddaaladsan Allaah agtiis oo toosan markhaati ahaan, oo ugu dhow si loo reebo shakiyo dhexdiinna gala, inay tahay maahee ganacsi joogta ah oo aad isku dhaafsataan isla meeshaa dhexdiinna, markaa ma jiro wax eed ahi korkiinna haddii aydaan qorin. Ee marag u yeela markaad wax kala gadanaysaan. Oo yaan loo geysan wax dhibaato ah qore ama markhaati midkoodna, oo haddaad fashaan (dhibaato) haddaba hubaal waa caasinnimo idinku jirta. Oo dhowra (xilka uu idin saaray) Allaah;oo Allaah wuxuu idin baraa cilmi, Oo Allaah wax waliba wuu Ogsoon yahay

kuwa xaqa rumeeyow haddaad wax kala Daynsataan tan iyo muddo magacaaban quora hana idiin kala quoro dhexdiina qof si Cadaalad ah, yunna diidin Quore inuu u qoro siduu wax u baray Eebe, ha quoro hana u yeedhiyo kan xaqa lagu leeyahay, hana ka dhawrsado Eebe, yuuna wax ka nuqsaaminin hadduu yahay kan xaqa lagu leeyahay safiih ama tabaryare ama uusan karin inuu yeedhiyo ha u yeedhiyo Waligiisu si Caddaalad ah, maragana ka yeela Laba marag oo Rag ah, haddaan laba Nin la helinna Nin iyo Laba haweenood ka raalli thiin marag ahaan (laga yaabo) inay midi halmaanto oo tankale Xusuusiso, yeyna diidin maragu haddii loo yeedho, hana ka daalina inaad quortann wax yar iyo wax waynba tan iyo mudadiisa, saasaa ku cadaaladbadan Eebe agtiisa una sugan maragga una dhaw inaan la shakiyin, inay tahay Tijaara (Ganacsi) joogta aad maamulaysaan dhexdiina oo korkiina dhib (Dambi) ma aha inaydaan qorin, Marag u yeela haddaad wax kala Gadanaysaan, yanna la dhibin Qore iyo Marag midna, haddaad fashaan waa faasiqnimadiina, ka dhawrsada Eebe waxbuu idin bariye, Eebana wax kasta waa ogyahay

kuwa xaqa rumeeyow haddaad wax kala Daynsataan tan iyo muddo magacaaban quora hana idiin kala quoro dhexdiina qof si Cadaalad ah, yunna diidin Qore inuu u qoro siduu wax u baray Eebe, ha qoro hana u yeedhiyo kan xaqa lagu leeyahay, hana ka dhawrsado Eebe, yuuna wax ka nuqsaaminin hadduu yahay kan xaqa lagu leeyahay safiih ama tabaryare ama uusan karin inuu yeedhiyo ha u yeedhiyo Waligiisu si Caddaalad ah, maragana ka yeela Laba marag oo Rag ah, haddaan laba Nin la helinna Nin iyo Laba haweenood ka raalli thiin marag ahaan (laga yaabo) inay midi halmaanto oo tankale Xusuusiso, yeyna diidin maragu haddii loo yeedho, hana ka daalina inaad quortann wax yar iyo wax waynba tan iyo mudadiisa, saasaa ku cadaaladbadan Eebe agtiisa una sugan maragga una dhaw inaan la shakiyin, inay tahay Tijaara (Ganacsi) joogta aad maamulaysaan dhexdiina oo korkiina dhib (Dambi) ma aha inaydaan qorin, Marag u yeela haddaad wax kala Gadanaysaan, yanna la dhibin Qore iyo Marag midna, haddaad fashaan waa faasiqnimadiina, ka dhawrsada Eebe waxbuu idin bariye, Eebana wax kasta waa ogyahay

Oho lona ba kholoang! Haeba le kena litumellanong tsa khoebisano ka mokitlane o behetsoeng nako, li etsetseng bopaki ka mongolo. Mongoli a li boloke lipakeng tsa lona ka bots’epehi. Ha ho mongoli ea tla hana ho ngola kamoo Allah a mo rutileng kateng, mo lumelleng a ngole, le eena Mong`a mokitlane a phete litaba tseo, a be a ts’abe Allah Mong`a hae, a se ke a bebola letho mokitlaneng. Haeba ea etsang mokitlane a fokolloa ke kutloisiso, a kula, kapa a hloleha ho pheta litaba tseo ka bo-eena, lumellang moemeli oa hae ho li pheta ka bots’epehi. Le be le lipaki tse peli tsa banna tse tsoang har’a lona. Ha banna ba babeli ba sa fumanehe, monna le basali ba ba beli, ka tumellano ea hore e be lipaki, mohlaope e mong oa basali ha a ka lebala e mong a mohopotse. Lipaki ha li’a ts’oanela ho hana ha li bitsetsoa bopaki. Le se ke la ts’oafa ho ngola litumellano tsa lona, ekaba tse nyane kapa tse kholo; empa li be ba beising ea lipallano tsa nako e behiloeng. Sena se molemo o fetisisang mahlong a Allah e bile e le bopaki bo hlokolosi, ke eona tsela e molemo ea ho qoba likhohlano lipakeng tsa lona; haese ha feela ebake khoebisa ho ea ka mehla har’a lona ho tsoa ho emong ho ea ho e mong. Ha ho le joalo ha ho molato ho lona haeba le sa e ngole. Empa le be le lipaki haeba le rekisetsa e mong thepa, hore ho se be le likhohlano tse ka etsoang ho mongoli kapa ho lipaki. Ebang ho ka ba joalo, Ruri e tla be e le sebe har’a lona. Ka hona ts’abang Allah. Etsoe Allah U ea le ruta. Allah U tseba ntho tsohle

¡Oh, creyentes! Si contraeis una deuda por un plazo determinado ponedlo por escrito. Que la persona a la que recurrais tome nota fiel ante vuestra presencia; y asi como Allah le ha agraciado con la escritura, que no se niegue a hacerlo. Que registre con temor a Allah y sin omitir nada lo que el deudor reconoce que adeuda. En caso que el deudor sea derrochador o incapaz ante la ley o no pueda expresar su deuda que lo haga en su lugar su apoderado con equidad. Hacedlo frente a dos hombres de entre quienes considereis justos que sean vuestros testigos, y si no contais con dos hombres recurrid a un hombre y dos mujeres, de manera que si una de ellas se equivoca la otra subsane el error. Que los testigos no se rehusen si son citados. Y no dejeis de escribir toda deuda, pequena o grande, detallando su vencimiento. Esto es lo mas justo ante Allah, la mejor prueba y el camino mas seguro para evitar dudas. Podeis prescindir de registrar las operaciones comerciales realizadas de contado, pero recurrid a testigos para esto. No se debe coaccionar a quien asiente por escrito una deuda ni a los testigos; porque hacerlo es un acto de desobediencia. Temed a Allah, pues si sois piadosos El os agraciara con el conocimiento. Allah es conocedor de todas las cosas

¡Oh, creyentes! Si contraéis una deuda por un plazo determinado ponedlo por escrito. Que la persona a la que recurráis tome nota fiel ante vuestra presencia; y así como Allah le ha agraciado con la escritura, que no se niegue a hacerlo. Que registre con temor a Allah y sin omitir nada lo que el deudor reconoce que adeuda. En caso que el deudor sea derrochador o incapaz ante la ley o no pueda expresar su deuda que lo haga en su lugar su apoderado con equidad. Hacedlo frente a dos hombres de entre quienes consideréis justos que sean vuestros testigos, y si no contáis con dos hombres recurrid a un hombre y dos mujeres, de manera que si una de ellas se equivoca la otra subsane el error. Que los testigos no se rehúsen si son citados. Y no dejéis de escribir toda deuda, pequeña o grande, detallando su vencimiento. Esto es lo más justo ante Allah, la mejor prueba y el camino más seguro para evitar dudas. Podéis prescindir de registrar las operaciones comerciales realizadas de contado, pero recurrid a testigos para esto. No se debe coaccionar a quien asiente por escrito una deuda ni a los testigos; porque hacerlo es un acto de desobediencia. Temed a Allah, pues si sois piadosos Él os agraciará con el conocimiento. Allah es conocedor de todas las cosas

¡Oh, creyentes!, si contraeis una deuda por un plazo determinado, que uno de vosotros que sepa escribir lo ponga por escrito. Y quien lo haga que sea justo y que no se niegue a hacerlo despues de que Al-lah le ensenara (la escritura). Que escriba, pues, con temor de Al-lah, su Senor, y que no reduzca en nada la deuda; y que le dicte quien la contrae. Y si este fuera ignorante o debil mentalmente y no pudiera dictar, que lo haga en su lugar su tutor con equidad. Y tomad a dos hombres de entre vosotros como testigos, y si no hubiera dos hombres disponibles, tomad a un hombre y a dos mujeres[91] que acepteis como testigos; si una de ellas se equivocara, la otra podria recordarselo (y subsanar el error). Y que los testigos no se nieguen a comparecer si son llamados. Y no dejeis de poner la deuda por escrito, ya sea esta pequena o grande, indicando su vencimiento. Eso es lo mas justo para Al-lah, la mejor prueba y la manera mas segura de evitar dudas entre vosotros. No obstante, si se trata de una transaccion comercial entre vosotros realizada en el acto, no cometeis falta alguna si no la poneis por escrito, pero recurrid a testigos para cualquier transaccion. Ni quienes ponen las deudas por escrito ni los testigos deberan verse presionados. Y si los presionais, sera un acto de desobediencia de vuestra parte. Temed a Al-lah; y Al-lah es Quien os ensena (lo que mas os conviene). Y Al-lah tiene conocimiento sobre todas las cosas

¡Oh, creyentes!, si contraéis una deuda por un plazo determinado, que uno de vosotros que sepa escribir lo ponga por escrito. Y quien lo haga que sea justo y que no se niegue a hacerlo después de que Al-lah le enseñara (la escritura). Que escriba, pues, con temor de Al-lah, su Señor, y que no reduzca en nada la deuda; y que le dicte quien la contrae. Y si este fuera ignorante o débil mentalmente y no pudiera dictar, que lo haga en su lugar su tutor con equidad. Y tomad a dos hombres de entre vosotros como testigos, y si no hubiera dos hombres disponibles, tomad a un hombre y a dos mujeres[91] que aceptéis como testigos; si una de ellas se equivocara, la otra podría recordárselo (y subsanar el error). Y que los testigos no se nieguen a comparecer si son llamados. Y no dejéis de poner la deuda por escrito, ya sea esta pequeña o grande, indicando su vencimiento. Eso es lo más justo para Al-lah, la mejor prueba y la manera más segura de evitar dudas entre vosotros. No obstante, si se trata de una transacción comercial entre vosotros realizada en el acto, no cometéis falta alguna si no la ponéis por escrito, pero recurrid a testigos para cualquier transacción. Ni quienes ponen las deudas por escrito ni los testigos deberán verse presionados. Y si los presionáis, será un acto de desobediencia de vuestra parte. Temed a Al-lah; y Al-lah es Quien os enseña (lo que más os conviene). Y Al-lah tiene conocimiento sobre todas las cosas

¡Oh, creyentes!, si contraen una deuda por un plazo determinado, que uno de ustedes que sepa escribir lo ponga por escrito. Y quien lo haga, que sea justo y que no se niegue a hacerlo despues de que Al-lah le ensenara (la escritura). Que escriba, pues, con temor de Al-lah, su Senor, y que no reduzca en nada la deuda; y que le dicte quien la contrae. Y si este fuera ignorante o debil mentalmente y no pudiera dictar, que lo haga en su lugar su tutor con equidad. Y tomen a dos hombres de entre ustedes como testigos; y si no hubiera dos hombres disponibles, tomen a un hombre y a dos mujeres[91] que acepten como testigos; si una de ellas se equivocara, la otra podria recordarselo (y subsanar el error). Y que los testigos no se nieguen a comparecer si son llamados. Y no dejen de poner la deuda por escrito, ya sea esta pequena o grande, indicando su vencimiento. Eso es lo mas justo para Al-lah, la mejor prueba y la manera mas segura de evitar dudas entre ustedes. No obstante, si se trata de una transaccion comercial entre ustedes realizada en el acto, no cometen falta alguna si no la ponen por escrito, pero recurran a testigos para cualquier transaccion. Ni quienes ponen las deudas por escrito ni los testigos deberan verse presionados. Y si los presionan, sera un acto de desobediencia de parte suya. Teman a Al-lah; y Al-lah es Quien les ensena (lo que mas les conviene). Y Al-lah tiene conocimiento sobre todas las cosas

¡Oh, creyentes!, si contraen una deuda por un plazo determinado, que uno de ustedes que sepa escribir lo ponga por escrito. Y quien lo haga, que sea justo y que no se niegue a hacerlo después de que Al-lah le enseñara (la escritura). Que escriba, pues, con temor de Al-lah, su Señor, y que no reduzca en nada la deuda; y que le dicte quien la contrae. Y si este fuera ignorante o débil mentalmente y no pudiera dictar, que lo haga en su lugar su tutor con equidad. Y tomen a dos hombres de entre ustedes como testigos; y si no hubiera dos hombres disponibles, tomen a un hombre y a dos mujeres[91] que acepten como testigos; si una de ellas se equivocara, la otra podría recordárselo (y subsanar el error). Y que los testigos no se nieguen a comparecer si son llamados. Y no dejen de poner la deuda por escrito, ya sea esta pequeña o grande, indicando su vencimiento. Eso es lo más justo para Al-lah, la mejor prueba y la manera más segura de evitar dudas entre ustedes. No obstante, si se trata de una transacción comercial entre ustedes realizada en el acto, no cometen falta alguna si no la ponen por escrito, pero recurran a testigos para cualquier transacción. Ni quienes ponen las deudas por escrito ni los testigos deberán verse presionados. Y si los presionan, será un acto de desobediencia de parte suya. Teman a Al-lah; y Al-lah es Quien les enseña (lo que más les conviene). Y Al-lah tiene conocimiento sobre todas las cosas

¡Creyentes!. Si contraeis una deuda por un plazo determinado, ponedlo por escrito. Que un escribano tome fiel nota en vuestra presencia, sin rehusarse a escribir como Ala le de a entender. Que escriba. Que el deudor dicte en el temor de Ala, su Senor, y que no deduzca nada. Y si el deudor fuera necio, debil o incapaz de dictar, que dicte su procurador con fidelidad. Llamad, para que sirvan de testigos, a dos de vuestros hombres; s no los hay, elegid a un hombre y a dos mujeres de entre quienes os plazcan como testigos, de tal modo que si una yerra, la otra subsane su error. Que los testigos no se sustraigan cuando se les llame. Que no os repugne subscribir una deuda, sea pequena o grande, precisando su vencimiento. Esto es mas equitativo ante Ala, es mas correcto para el testimonio y da menos lugar a dudas. A menos que se trate de una operacion concluida entre vosotros sin intermediarios; entonces, no hay inconveniente en que no lo pongais por escrito. Pero ¡tomad testigos cuando os vendais algo! ¡Y que no se moleste al escribano ni al testigo! Si lo haceis, cometereis una iniquidad. ¡Temed a Ala! Ala os instruye. Ala es omnisciente

¡Creyentes!. Si contraéis una deuda por un plazo determinado, ponedlo por escrito. Que un escribano tome fiel nota en vuestra presencia, sin rehusarse a escribir como Alá le dé a entender. Que escriba. Que el deudor dicte en el temor de Alá, su Señor, y que no deduzca nada. Y si el deudor fuera necio, débil o incapaz de dictar, que dicte su procurador con fidelidad. Llamad, para que sirvan de testigos, a dos de vuestros hombres; s no los hay, elegid a un hombre y a dos mujeres de entre quienes os plazcan como testigos, de tal modo que si una yerra, la otra subsane su error. Que los testigos no se sustraigan cuando se les llame. Que no os repugne subscribir una deuda, sea pequeña o grande, precisando su vencimiento. Esto es más equitativo ante Alá, es más correcto para el testimonio y da menos lugar a dudas. A menos que se trate de una operación concluida entre vosotros sin intermediarios; entonces, no hay inconveniente en que no lo pongáis por escrito. Pero ¡tomad testigos cuando os vendáis algo! ¡Y que no se moleste al escribano ni al testigo! Si lo hacéis, cometeréis una iniquidad. ¡Temed a Alá! Alá os instruye. Alá es omnisciente

¡OH VOSOTROS que habeis llegado a creer! Cuando contrateis un prestamo por un plazo determinado, ponedlo por escrito. Y que un escribano lo redacte con equidad para ambas partes; y que el escribano no se niegue a escribir como Dios le ha ensenado: que escriba pues, y que le dicte quien contrae la deuda; y que sea consciente de Dios, su Sustentador, y no menoscabe en nada su compromiso. Y si quien contrae la deuda fuera debil de mente o cuerpo, o fuera incapaz de dictar, que dicte entonces su tutor con equidad. Y llamad para que sirvan de testigos a dos de vuestros hombres; y si no encontrais dos hombres, entonces, un hombre y dos mujeres que os parezcan aceptables como testigos, de modo que si una yerra, la otra subsane su error. Y los testigos no deberan negarse [a dar testimonio] cuando se les llame.Y no os mostreis reacios a poner por escrito todas las disposiciones contractuales, sean pequenas o grandes, junto con la fecha de vencimiento; esto es mas equitativo ante Dios, mas fiable como testimonio y mejor para evitar que os surjan [luego] dudas. A menos que se trate de una transaccion que hagais en el acto, en cuyo caso no incurrireis en falta si no lo poneis por escrito.Y tomad testigos cuando negocieis entre vosotros, y que no se haga dano a ningun escribano ni a ningun testigo; pues si lo haceis, ciertamente, seria una falta grave por vuestra parte. Y sed conscientes de Dios, pues es Dios quien [asi] os ensena --y Dios tiene pleno conocimiento de todo

¡OH VOSOTROS que habéis llegado a creer! Cuando contratéis un prestamo por un plazo determinado, ponedlo por escrito. Y que un escribano lo redacte con equidad para ambas partes; y que el escribano no se niegue a escribir como Dios le ha enseñado: que escriba pues, y que le dicte quien contrae la deuda; y que sea consciente de Dios, su Sustentador, y no menoscabe en nada su compromiso. Y si quien contrae la deuda fuera débil de mente o cuerpo, o fuera incapaz de dictar, que dicte entonces su tutor con equidad. Y llamad para que sirvan de testigos a dos de vuestros hombres; y si no encontráis dos hombres, entonces, un hombre y dos mujeres que os parezcan aceptables como testigos, de modo que si una yerra, la otra subsane su error. Y los testigos no deberán negarse [a dar testimonio] cuando se les llame.Y no os mostréis reacios a poner por escrito todas las disposiciones contractuales, sean pequeñas o grandes, junto con la fecha de vencimiento; esto es más equitativo ante Dios, más fiable como testimonio y mejor para evitar que os surjan [luego] dudas. A menos que se trate de una transacción que hagáis en el acto, en cuyo caso no incurriréis en falta si no lo ponéis por escrito.Y tomad testigos cuando negociéis entre vosotros, y que no se haga daño a ningún escribano ni a ningún testigo; pues si lo hacéis, ciertamente, sería una falta grave por vuestra parte. Y sed conscientes de Dios, pues es Dios quien [así] os enseña --y Dios tiene pleno conocimiento de todo

¡Oh, creyentes! Si contraen una deuda por un plazo estipulado, ponganlo por escrito ante un escribano. Ningun escribano [creyente] debe negarse a levantar esa acta conforme a lo que Dios le ha ensenado: el escribano debe registrar y el deudor debe dictar fielmente lo que adeuda, con temor de Dios. En caso de que el deudor sea declarado incompetente o sea incapaz de expresar su deuda, que lo haga en su lugar su apoderado con fidelidad. Dos hombres confiables deben ser testigos; pero si no cuentan con dos hombres, recurran a un hombre y dos mujeres, de manera que si una de ellas se olvida la otra lo recuerde. Nadie debe negarse a ser testigo ni rehusarse si son citados a atestiguar. No sean reacios a documentar las deudas, sean pequenas o grandes, asi como su vencimiento. Esto es, para Dios, lo mas justo, la mejor evidencia [si existiera una disputa] y da menos lugar a dudas. A menos que se trate de una operacion al contado; entonces, no hay inconveniente en que no lo pongan por escrito. Pero [es recomendable] que lo hagan ante testigos en [operaciones de] compraventa. No se debe presionar ni coartar al escribano ni al testigo, porque hacerlo es un delito. Tengan temor de Dios, que El los agracia con el conocimiento, porque Dios es conocedor de todas las cosas

¡Oh, creyentes! Si contraen una deuda por un plazo estipulado, pónganlo por escrito ante un escribano. Ningún escribano [creyente] debe negarse a levantar esa acta conforme a lo que Dios le ha enseñado: el escribano debe registrar y el deudor debe dictar fielmente lo que adeuda, con temor de Dios. En caso de que el deudor sea declarado incompetente o sea incapaz de expresar su deuda, que lo haga en su lugar su apoderado con fidelidad. Dos hombres confiables deben ser testigos; pero si no cuentan con dos hombres, recurran a un hombre y dos mujeres, de manera que si una de ellas se olvida la otra lo recuerde. Nadie debe negarse a ser testigo ni rehusarse si son citados a atestiguar. No sean reacios a documentar las deudas, sean pequeñas o grandes, así como su vencimiento. Esto es, para Dios, lo más justo, la mejor evidencia [si existiera una disputa] y da menos lugar a dudas. A menos que se trate de una operación al contado; entonces, no hay inconveniente en que no lo pongan por escrito. Pero [es recomendable] que lo hagan ante testigos en [operaciones de] compraventa. No se debe presionar ni coartar al escribano ni al testigo, porque hacerlo es un delito. Tengan temor de Dios, que Él los agracia con el conocimiento, porque Dios es conocedor de todas las cosas

¡Oh, los que creeis! Cuando contraigais una deuda por un plazo determinado, escribidlo. Que alguien de entre vosotros lo escriba honestamente y que no se niegue a hacerlo, tal como Dios le ha ensenado. Asi pues, que escriba y que el deudor le dicte y que tema desagradar a Dios, su Senor, y no omita nada. Y si el deudor fuese necio o debil mental o incapaz de dictar, que su representante legal dicte con honestidad. Y que dos hombres de entre vosotros sean testigos. Y si no hubiese dos hombres, que sean un hombre y dos mujeres que os satisfagan como testigos, de manera que si alguna de ellas se equivoca, una le haga recordar a la otra. Los testigos no deberan negarse, cuando sean requeridos. Y no considereis fatigoso el escribirlo, sea la suma pequena o grande, consignando su plazo de vencimiento. Esto es mas equitativo para vosotros ante Dios, hace mas seguro el testimonio y da menos lugar a dudas. Excepto si la transaccion entre vosotros se realiza al contado, sin intermediarios, pues en ese caso, no hay inconveniente si no la escribis. Pero, tomad testigos cuando realiceis transacciones comerciales y que no se moleste o perjudique al notario ni a los testigos. Y si lo haceis, cometeis un pecado. Y temed a Dios y Dios os ensenara. Dios tiene el conocimiento de todas las cosas

¡Oh, los que creéis! Cuando contraigáis una deuda por un plazo determinado, escribidlo. Que alguien de entre vosotros lo escriba honestamente y que no se niegue a hacerlo, tal como Dios le ha enseñado. Así pues, que escriba y que el deudor le dicte y que tema desagradar a Dios, su Señor, y no omita nada. Y si el deudor fuese necio o débil mental o incapaz de dictar, que su representante legal dicte con honestidad. Y que dos hombres de entre vosotros sean testigos. Y si no hubiese dos hombres, que sean un hombre y dos mujeres que os satisfagan como testigos, de manera que si alguna de ellas se equivoca, una le haga recordar a la otra. Los testigos no deberán negarse, cuando sean requeridos. Y no consideréis fatigoso el escribirlo, sea la suma pequeña o grande, consignando su plazo de vencimiento. Esto es más equitativo para vosotros ante Dios, hace más seguro el testimonio y da menos lugar a dudas. Excepto si la transacción entre vosotros se realiza al contado, sin intermediarios, pues en ese caso, no hay inconveniente si no la escribís. Pero, tomad testigos cuando realicéis transacciones comerciales y que no se moleste o perjudique al notario ni a los testigos. Y si lo hacéis, cometéis un pecado. Y temed a Dios y Dios os enseñará. Dios tiene el conocimiento de todas las cosas

Enyi mliomuamini Mwenyezi Mungu na mkamfuata Mtume Wake Muhammad, rehema ya Mwenyezi Mungu na amani zimshukie, mkiamiliana kwa mkopo mpaka muda maalumu, usajilini kwa maandishi ili kuhifadhi mali na kuondoa ugomvi. Na asimame kuandika mtu muaminifu mwenye kudhibiti. Na asilikatae hilo yule mtu aliyetunukiwa na Mwenyezi Mungu ujuzi wa uandishi. Na asimame mdaiwa kufanya imla ya deni iliyo juu yake. Na amchunge Mola wake na asipunguze chochote katika deni iliyo juu yake. Iwapo mdaiwa amezuiwa matumizi kwa ubadhirifu wake na utumiaji wake unaopita kiasi, au akawa ni mdogo au ni mwendawazimu, au hawezi kusema kwa ububu au kwa ulemavu wa kutoweza kusema kabisa, basi na asimamie shughuli ya kufanya imla msimamizi wa mdaiwa kwa niaba yake. Na takeni ushahidi wa Waislamu wawili wanaume, waliobaleghe, wenye akili na waadilifu. Iwapo hawatopatikana wanaume wawili, takeni ushahidi wa mwanamume mmoja na wanawake wawili mnaoridhika na ushahidi wao, ili akisahau mmoja wao (hao wanawake wawili) yule mwengine amkumbushe. Na ni juu ya mashahidi kukubali mwito wa mwenye kuwaita kutoa ushahidi. Na ni juu yao kutoa ushahidi wao wakitakiwa kufanya hivyo. Na msichoke kuisajili deni, iwe ni kubwa au ni ndogo, mpaka wakati wake maalumu wa kulipa. Kwani hilo ni la usawa zaidi katika Sheria ya Mwenyezi Mungu na uongofu Wake, na linasaidia sana kabisa katika kusimamisha ushahidi na kuutekeleza, na liko karibu zaidi na kuondoa shaka kuhusu deni yenyewe, kiasi chake na muda wake. Lakini, iwapo ni jambo la kuuza na kununua, kwa kuchukua bidhaa na kutoa thamani yake papo hapo, basi hakuna haja ya kusajili, na inapendekezwa kushuhudisha hilo ili kuepusha ugomvi na utesi. Na katika mambo ya lazima kwa shahidi na mwandishi ni kutekeleza ushahidi kwa njia zake na usajili kama Alvyoamrisha Mwenyezi Mungu. Na hafai kwa mwenye haki na kwa yule ambaye haki iko juu ya shingo yake kuwadhuru waandishi na mashahidi. Pia, haifai kwa waandishi na mashahidi kuwadhuru wanaohitajia uandishi wao na ushahidi wao. Na mkifanya mliyokatazwa, huko ni kutoka nje ya twaa ya Mwenyezi Mungu; na mwisho mbaya wa kitendo hiko utawafikia. Na muogopeni Mwenyezi Mungu katika maamrisho Yake yote aliyowaamrisha nayo na akawakataza nayo. Na Mwenyezi Mungu Anawajulisha yote yanayotengeneza ulimwengu wenu na Akhera yenu. Na Mwenyezi Mungu kwa kila jambo ni Mjuzi. Hakuna kitu chochote kinachofichika Kwake kuhusu mambo yenu, na Atawalipa kwa hayo

Enyi mlio amini! Mnapo kopeshana deni kwa muda ulio wekwa, basi andikeni. Na mwandishi aandike baina yenu kwa uadilifu, wala mwandishi asikatae kuandika. Aandike kama alivyo mfunza Mwenyezi Mungu. Na mwenye deni juu yake aandikishe; naye amche Mwenyezi Mungu, Mola wake Mlezi. Wala asipunguze chochote ndani yake. Na akiwa mwenye kudaiwa ni mtu aliye pumbaa au mnyonge au hawezi kuandikisha mwenyewe, basi aandikishe mlinzi wake kwa uadilifu. Na mshuhudishe mashahidi wawili katika wanaume wenu. Ikiwa hapana wanaume wawili, basi mwanamume mmoja na wanawake wawili katika mnao waridhia kuwa mashahidi. Ili ikiwa mmoja wao akipotea, mmoja wao amkumbushe mwengine. Na mashahidi wasikatae waitwapo. Wala msipuuze kuliandika deni likiwa dogo au kubwa mpaka muda wake. Hayo ndiyo haki zaidi mbele ya Mwenyezi Mungu, na ndiyo sawa zaidi kwa ushahidi, na vyema zaidi ili msiwe na shaka. Ila ikiwa ni biashara ya mkono-kwa-mkono baina yenu, basi hapo si vibaya kwenu msipo iandika. Lakini mnapo uziana wekeni mashahidi. Wala asitiwe matatani mwandishi wala shahidi. Na mkifanya hivyo basi hakika hilo ni kosa kwenu. Na mcheni Mwenyezi Mungu. Na Mwenyezi Mungu anakufundisheni. Na Mwenyezi Mungu ni Mjuzi wa kila kitu

TROENDE! Nar ni sinsemellan traffar avtal om lan med faststalld forfallotid, teckna da ned avtalet i skrift. Lat en skrivare noggrant skriva ned [vad som avtalats] mellan er. Ingen skrivare far undandra sig att skriva, sasom Gud har lart honom. Lat honom alltsa skriva och lat lantagaren diktera och, om han fruktar Gud, sin Herre, inte dra ifran nagot [fran sitt atagande]. Om lantagaren ar svag till forstandet eller sjuklig eller [annars] inte i stand att diktera, lat da den som tillvaratar hans intressen diktera och undvika partiskhet. Och tag tva av era man till vittnen; finns inte tva man till hands, tag da en man och tva kvinnor bland dem ni godkanner som vittnen - om nagon av dem begar ett misstag kan da den andra papeka det for henne. De som kallas till vittnen far inte undandra sig [sin plikt]. Tveka inte att skriva ned allt, bade det mindre viktiga och det viktiga, och ange forfallotiden. Det ar vad Gud [i Sin vishet] finner riktigast och skaligast, mest andamalsenligt som bevis och bast agnat att bespara er all tvekan och osakerhet [i framtiden]. Men om det ar fraga om direkt overlatelse fran den ene till den andre av fardiga varor utan mellanhand, gor ni inte fel om ni underlater att uppratta skriftligt avtal. Nar ni koper och saljer, lat det ske i vittnens narvaro, men varken skrivare eller vittnen far [utsattas for patryckning eller] tillfogas skada - gor ni detta, begar ni en svar synd. Frukta Gud, som ar er larare. Gud har kunskap om allt

TROENDE! När ni sinsemellan träffar avtal om lån med fastställd förfallotid, teckna då ned avtalet i skrift. Låt en skrivare noggrant skriva ned [vad som avtalats] mellan er. Ingen skrivare får undandra sig att skriva, såsom Gud har lärt honom. Låt honom alltså skriva och låt låntagaren diktera och, om han fruktar Gud, sin Herre, inte dra ifrån något [från sitt åtagande]. Om låntagaren är svag till förståndet eller sjuklig eller [annars] inte i stånd att diktera, låt då den som tillvaratar hans intressen diktera och undvika partiskhet. Och tag två av era män till vittnen; finns inte två män till hands, tag då en man och två kvinnor bland dem ni godkänner som vittnen - om någon av dem begår ett misstag kan då den andra påpeka det för henne. De som kallas till vittnen får inte undandra sig [sin plikt]. Tveka inte att skriva ned allt, både det mindre viktiga och det viktiga, och ange förfallotiden. Det är vad Gud [i Sin vishet] finner riktigast och skäligast, mest ändamålsenligt som bevis och bäst ägnat att bespara er all tvekan och osäkerhet [i framtiden]. Men om det är fråga om direkt överlåtelse från den ene till den andre av färdiga varor utan mellanhand, gör ni inte fel om ni underlåter att upprätta skriftligt avtal. När ni köper och säljer, låt det ske i vittnens närvaro, men varken skrivare eller vittnen får [utsättas för påtryckning eller] tillfogas skada - gör ni detta, begår ni en svår synd. Frukta Gud, som är er lärare. Gud har kunskap om allt

Ej kasone, ki imon ovardaed, cun qarze to muddate mu'ajjan ʙa jakdigar dixed, onro ʙinavised. Va ʙojad dar ʙajni sumo kotiʙe ʙosad, ki onro ʙa durusti ʙinavisad, Va kotiʙ naʙojad, ki dar navistan az on ci Xudo ʙa u omuxtaast, sarpeci kunad. Va madjun (qarzdor) ʙojad, ki ʙar kotiʙ imlo kunad va az Olloh Parvardigori xud ʙitarsad va az on xec nakohad. Agar qarzdor nodon jo saƣir ʙuvad jo xud navistan nametavonad, valii u az rui adolat ʙinavisad. Va du sohidi mard ʙa sahodat gired. Agar du mard naʙuvad, jak mardu du zan, ki ʙa onho rizoijat dihed, sahodat ʙidihand, to agar jake faromus kard, digare ʙa jodas ʙijovarad. Va sohidon cun ʙa sahodat da'vat savand, naʙojad, ki az sahodat xuddori kunand. Va az navistani muddati dajki (karzi) xud, ci xurd va ci ʙuzurg, malul masaved. In ravis dar nazdi Xudo odilonatar ast va sahodatro ustuvordorandatar va sakku suʙharo durkunandatar. Va har goh muomalai naqdi ʙosad, agar ʙaroi on sanade nanavised, murtakiʙi gunohe nasudaed. Va cun muomalae kuned, sohide gired. Va naʙojad ʙa kotiʙu sohid zijone ʙirasonod, ki agar cunin kuned, nofarmoni kardaed. Az Xudoj ʙitarsed. Xudo sumoro ta'lim medihad va U ʙar har cize ogoh ast

Ej kasone, ki imon ovardaed, cun qarze to muddate mu'ajjan ʙa jakdigar dixed, onro ʙinavised. Va ʙojad dar ʙajni şumo kotiʙe ʙoşad, ki onro ʙa durustī ʙinavisad, Va kotiʙ naʙojad, ki dar naviştan az on cī Xudo ʙa ū omūxtaast, sarpecī kunad. Va madjun (qarzdor) ʙojad, ki ʙar kotiʙ imlo kunad va az Olloh Parvardigori xud ʙitarsad va az on xeç nakohad. Agar qarzdor nodon jo saƣir ʙuvad jo xud naviştan nametavonad, valii ū az rūi adolat ʙinavisad. Va du şohidi mard ʙa şahodat gired. Agar du mard naʙuvad, jak mardu du zan, ki ʙa onho rizoijat dihed, şahodat ʙidihand, to agar jake faromūş kard, digare ʙa jodaş ʙijovarad. Va şohidon cun ʙa şahodat da'vat şavand, naʙojad, ki az şahodat xuddorī kunand. Va az naviştani muddati dajki (karzi) xud, cī xurd va cī ʙuzurg, malūl maşaved. In raviş dar nazdi Xudo odilonatar ast va şahodatro ustuvordorandatar va şakku şuʙharo durkunandatar. Va har goh muomalai naqdī ʙoşad, agar ʙaroi on sanade nanavised, murtakiʙi gunohe naşudaed. Va cun muomalae kuned, şohide gired. Va naʙojad ʙa kotiʙu şohid zijone ʙirasonod, ki agar cunin kuned, nofarmonī kardaed. Az Xudoj ʙitarsed. Xudo şumoro ta'lim medihad va Ū ʙar har cize ogoh ast

Эй касоне, ки имон овардаед, чун қарзе то муддате муъайян ба якдигар дихед, онро бинависед. Ва бояд дар байни шумо котибе бошад, ки онро ба дурустӣ бинависад, Ва котиб набояд, ки дар навиштан аз он чӣ Худо ба ӯ омӯхтааст, сарпечӣ кунад. Ва мадюн (қарздор) бояд, ки бар котиб имло кунад ва аз Оллоҳ Парвардигори худ битарсад ва аз он хеҷ накоҳад. Агар қарздор нодон ё сағир бувад ё худ навиштан наметавонад, валии ӯ аз рӯи адолат бинависад. Ва ду шоҳиди мард ба шаҳодат гиред. Агар ду мард набувад, як марду ду зан, ки ба онҳо ризоият диҳед, шаҳодат бидиҳанд, то агар яке фаромӯш кард, дигаре ба ёдаш биёварад. Ва шоҳидон чун ба шаҳодат даъват шаванд, набояд, ки аз шаҳодат худдорӣ кунанд. Ва аз навиштани муддати дайки (карзи) худ, чӣ хурд ва чӣ бузург, малӯл машавед. Ин равиш дар назди Худо одилонатар аст ва шаҳодатро устувордорандатар ва шакку шубҳаро дуркунандатар. Ва ҳар гоҳ муомалаи нақдӣ бошад, агар барои он санаде нанависед, муртакиби гуноҳе нашудаед. Ва чун муомалае кунед, шоҳиде гиред. Ва набояд ба котибу шоҳид зиёне бирасонод, ки агар чунин кунед, нофармонӣ кардаед. Аз Худой битарсед. Худо шуморо таълим медиҳад ва Ӯ бар ҳар чизе огоҳ аст

Ej on kasone, ki imon ovardaed! Agar ʙa hamdigar to muddati muajjane qarze doded, onro ʙinavised (ʙaroi hifzi mol va daf'i nizo') va ʙojad, ki onro navisandai ʙoinsof ʙinavisad. Va hec navisandae naʙojad ʙa xotiri xesovandi jo ʙa xotiri dusmani az navistani on, on guna ki Alloh ʙa u omuxtaast, dast kasad, pas ʙojad ʙinavisad va kase, ki haq ʙar ust (ja'ne qarzgiranda) imlo kunad va kotiʙ az Parvardigoras ʙitarsad va cize az on kam nakunad, pas agar qarzgiranda saxsi ʙeaql va nodon jo notavon ʙud jo nametavonist imlo kunad, ʙojad sarparasti u ʙa adlu insof imlo kunad va du guvoh az mardoni musalmoni ʙoliƣu oqil az ahli adolat ʙigired va agar du mard naʙud, pas jak mard va du zan az guvohone, ki mepisanded, (saʙaʙas in ast, ki) to agar jake az on du zan faromus kard digare ʙo u jodovari kunad. Va har gohe guvohon ʙaroi guvohi dodan da'vat savand, naʙojad rad kunand va az navistani qarz tiʙqi va'daas xoh kam ʙosad, jo zijod xasta nasaved. In navistan ʙoinsoftarin hukm ast nazdi Alloh va durusttarin roh ʙaroi guvohi dodan va qariʙtar az on ast, ki ducori sak nasaved, magar in ki savdoi naqdi ʙosad, ki dar mijoni xud dast ʙa dast mekuned, pas dar in surat ʙar sumo gunohe nest, ki onro nanavised. Va cun xaridu furus karded, ʙojad guvoh ʙigired ʙaroi daf'i nizo' va naʙojad navisanda va sohid zijon ʙuʙinand va agar cunin kore kuned, az farmoni Alloh sarpeci kardaaed. Va az Alloh ʙitarsed va Alloh nekii dunjo va oxiratro ʙa sumo meomuzad va Alloh ʙar har cize donost

Ej on kasone, ki imon ovardaed! Agar ʙa hamdigar to muddati muajjane qarze doded, onro ʙinavised (ʙaroi hifzi mol va daf'i nizo') va ʙojad, ki onro navisandai ʙoinsof ʙinavisad. Va heç navisandae naʙojad ʙa xotiri xeşovandī jo ʙa xotiri duşmanī az naviştani on, on guna ki Alloh ʙa ū omūxtaast, dast kaşad, pas ʙojad ʙinavisad va kase, ki haq ʙar ūst (ja'ne qarzgiranda) imlo kunad va kotiʙ az Parvardigoraş ʙitarsad va cize az on kam nakunad, pas agar qarzgiranda şaxsi ʙeaql va nodon jo notavon ʙud jo nametavonist imlo kunad, ʙojad sarparasti ū ʙa adlu insof imlo kunad va du guvoh az mardoni musalmoni ʙoliƣu oqil az ahli adolat ʙigired va agar du mard naʙud, pas jak mard va du zan az guvohone, ki mepisanded, (saʙaʙaş in ast, ki) to agar jake az on du zan faromūş kard digare ʙo ū jodovarī kunad. Va har gohe guvohon ʙaroi guvohī dodan da'vat şavand, naʙojad rad kunand va az naviştani qarz tiʙqi va'daaş xoh kam ʙoşad, jo zijod xasta naşaved. In naviştan ʙoinsoftarin hukm ast nazdi Alloh va durusttarin roh ʙaroi guvohī dodan va qariʙtar az on ast, ki ducori şak naşaved, magar in ki savdoi naqdī ʙoşad, ki dar mijoni xud dast ʙa dast mekuned, pas dar in surat ʙar şumo gunohe nest, ki onro nanavised. Va cun xaridu furūş karded, ʙojad guvoh ʙigired ʙaroi daf'i nizo' va naʙojad navisanda va şohid zijon ʙuʙinand va agar cunin kore kuned, az farmoni Alloh sarpecī kardaaed. Va az Alloh ʙitarsed va Alloh nekii dunjo va oxiratro ʙa şumo meomūzad va Alloh ʙar har cize donost

Эй он касоне, ки имон овардаед! Агар ба ҳамдигар то муддати муайяне қарзе додед, онро бинависед (барои ҳифзи мол ва дафъи низоъ) ва бояд, ки онро нависандаи боинсоф бинависад. Ва ҳеҷ нависандае набояд ба хотири хешовандӣ ё ба хотири душманӣ аз навиштани он, он гуна ки Аллоҳ ба ӯ омӯхтааст, даст кашад, пас бояд бинависад ва касе, ки ҳақ бар ӯст (яъне қарзгиранда) имло кунад ва котиб аз Парвардигораш битарсад ва чизе аз он кам накунад, пас агар қарзгиранда шахси беақл ва нодон ё нотавон буд ё наметавонист имло кунад, бояд сарпарасти ӯ ба адлу инсоф имло кунад ва ду гувоҳ аз мардони мусалмони болиғу оқил аз аҳли адолат бигиред ва агар ду мард набуд, пас як мард ва ду зан аз гувоҳоне, ки меписандед, (сабабаш ин аст, ки) то агар яке аз он ду зан фаромӯш кард дигаре бо ӯ ёдоварӣ кунад. Ва ҳар гоҳе гувоҳон барои гувоҳӣ додан даъват шаванд, набояд рад кунанд ва аз навиштани қарз тибқи ваъдааш хоҳ кам бошад, ё зиёд хаста нашавед. Ин навиштан боинсофтарин ҳукм аст назди Аллоҳ ва дурусттарин роҳ барои гувоҳӣ додан ва қарибтар аз он аст, ки дучори шак нашавед, магар ин ки савдои нақдӣ бошад, ки дар миёни худ даст ба даст мекунед, пас дар ин сурат бар шумо гуноҳе нест, ки онро нанависед. Ва чун хариду фурӯш кардед, бояд гувоҳ бигиред барои дафъи низоъ ва набояд нависанда ва шоҳид зиён бубинанд ва агар чунин коре кунед, аз фармони Аллоҳ сарпечӣ кардааед. Ва аз Аллоҳ битарсед ва Аллоҳ некии дунё ва охиратро ба шумо меомӯзад ва Аллоҳ бар ҳар чизе доност

Ej kasone, ki imon ovardaed, agar ʙa hamdigar vome [pardoxted jo muomilai nasijae ancom] doded, ki sarrasidi muajjane dost, onro ʙinavised; va ʙojad navisanda [qarordodi in korro] ʙar asosi adolat ʙajni sumo ʙinavisad va hec navisandae naʙojad az navistanas xuddori kunad, hamon guna [va ʙa sukronai on], ki Alloh taolo ʙa u omuzis dodaast; va kase, ki vom ʙar uhdai ust [qarzdor] ʙojad imlo kunad va u [navisanda] ʙinavisad; va ʙojad az Alloh taolo, ki Parvardigori ust, ʙiparhezad va az [maʙlaƣ va muddati] on [vom] cize nakohad. Agar kase, ki vom ʙar uhdai ust, safeh [kudak jo devona] jo notavon ast jo xud nametavonad imlo kunad, ʙojad sarparasti u ʙo [riojati] adolat imlo kunad va du sohid az mardonatonro [ʙar on qarordod] guvoh ʙigired. Agar du mard naʙosad, jak mardu du zan az mijoni guvohone, ki [ʙa adolati onon] rizoijat dored [guvoh ʙigired], to agar jake az on du [zan] faromus kard, digare ʙa u jodovari kunad; va hangome ki guvohon [ʙaroi adoi sahodat] da'vat savand, naʙojad [az omadan] xuddori kunand. Va az navistani [qarz] to sarrasidas [ozurda va] dilgir nasaved, xoh [maʙlaƣas] kam ʙosad xoh zijod. In [kor] dar nazdi Alloh taolo ʙa adolat nazdiktar va ʙaroi guvohi dodan ustuvortar va ʙaroi on, ki [dar miqdor va muddati vom] ducori tardid nasaved, [ʙa adolat] nazdiktar ast; magar in ki dodu sitadi naqdi ʙosad, ki ʙajni xud dast ʙa dast mekuned. Dar in surat gunohe ʙar sumo nest, ki onro nanavised; va hangome ki dodu sitad [-i naqdi] karded, guvoh ʙigired va [dar in mijon] naʙojad ʙa navisanda va guvoh [hec] rancu zijone ʙirasad; va agar [cunin] kuned; ʙe sak [ʙajongari] nofarmonii sumo xohad ʙud; va [ej mu'minon], az Alloh taolo parvo kuned [va muomilotro ʙa hamon sakle, ki amr mekunad, ancom dihed]. Alloh taolo [on ciro, ki ʙaroi dunjo va oxirataton sudmand ast] ʙa sumo omuzis medihad va Alloh taolo ʙa har ciz donost

Ej kasone, ki imon ovardaed, agar ʙa hamdigar vome [pardoxted jo muomilai nasijae ançom] doded, ki sarrasidi muajjane doşt, onro ʙinavised; va ʙojad navisanda [qarordodi in korro] ʙar asosi adolat ʙajni şumo ʙinavisad va heç navisandae naʙojad az naviştanaş xuddorī kunad, hamon guna [va ʙa şukronai on], ki Alloh taolo ʙa ū omūziş dodaast; va kase, ki vom ʙar uhdai ūst [qarzdor] ʙojad imlo kunad va ū [navisanda] ʙinavisad; va ʙojad az Alloh taolo, ki Parvardigori ūst, ʙiparhezad va az [maʙlaƣ va muddati] on [vom] cize nakohad. Agar kase, ki vom ʙar uhdai ūst, safeh [kūdak jo devona] jo notavon ast jo xud nametavonad imlo kunad, ʙojad sarparasti ū ʙo [riojati] adolat imlo kunad va du şohid az mardonatonro [ʙar on qarordod] guvoh ʙigired. Agar du mard naʙoşad, jak mardu du zan az mijoni guvohone, ki [ʙa adolati onon] rizoijat dored [guvoh ʙigired], to agar jake az on du [zan] faromūş kard, digare ʙa ū jodovarī kunad; va hangome ki guvohon [ʙaroi adoi şahodat] da'vat şavand, naʙojad [az omadan] xuddorī kunand. Va az naviştani [qarz] to sarrasidaş [ozurda va] dilgir naşaved, xoh [maʙlaƣaş] kam ʙoşad xoh zijod. In [kor] dar nazdi Alloh taolo ʙa adolat nazdiktar va ʙaroi guvohī dodan ustuvortar va ʙaroi on, ki [dar miqdor va muddati vom] ducori tardid naşaved, [ʙa adolat] nazdiktar ast; magar in ki dodu sitadi naqdī ʙoşad, ki ʙajni xud dast ʙa dast mekuned. Dar in surat gunohe ʙar şumo nest, ki onro nanavised; va hangome ki dodu sitad [-i naqdī] karded, guvoh ʙigired va [dar in mijon] naʙojad ʙa navisanda va guvoh [heç] rançu zijone ʙirasad; va agar [cunin] kuned; ʙe şak [ʙajongari] nofarmonii şumo xohad ʙud; va [ej mu'minon], az Alloh taolo parvo kuned [va muomilotro ʙa hamon şakle, ki amr mekunad, ançom dihed]. Alloh taolo [on ciro, ki ʙaroi dunjo va oxirataton sudmand ast] ʙa şumo omūziş medihad va Alloh taolo ʙa har ciz donost

Эй касоне, ки имон овардаед, агар ба ҳамдигар воме [пардохтед ё муомилаи насияе анҷом] додед, ки саррасиди муайяне дошт, онро бинависед; ва бояд нависанда [қарордоди ин корро] бар асоси адолат байни шумо бинависад ва ҳеҷ нависандае набояд аз навиштанаш худдорӣ кунад, ҳамон гуна [ва ба шукронаи он], ки Аллоҳ таоло ба ӯ омӯзиш додааст; ва касе, ки вом бар уҳдаи ӯст [қарздор] бояд имло кунад ва ӯ [нависанда] бинависад; ва бояд аз Аллоҳ таоло, ки Парвардигори ӯст, бипарҳезад ва аз [маблағ ва муддати] он [вом] чизе накоҳад. Агар касе, ки вом бар уҳдаи ӯст, сафеҳ [кӯдак ё девона] ё нотавон аст ё худ наметавонад имло кунад, бояд сарпарасти ӯ бо [риояти] адолат имло кунад ва ду шоҳид аз мардонатонро [бар он қарордод] гувоҳ бигиред. Агар ду мард набошад, як марду ду зан аз миёни гувоҳоне, ки [ба адолати онон] ризоият доред [гувоҳ бигиред], то агар яке аз он ду [зан] фаромӯш кард, дигаре ба ӯ ёдоварӣ кунад; ва ҳангоме ки гувоҳон [барои адои шаҳодат] даъват шаванд, набояд [аз омадан] худдорӣ кунанд. Ва аз навиштани [қарз] то саррасидаш [озурда ва] дилгир нашавед, хоҳ [маблағаш] кам бошад хоҳ зиёд. Ин [кор] дар назди Аллоҳ таоло ба адолат наздиктар ва барои гувоҳӣ додан устувортар ва барои он, ки [дар миқдор ва муддати вом] дучори тардид нашавед, [ба адолат] наздиктар аст; магар ин ки доду ситади нақдӣ бошад, ки байни худ даст ба даст мекунед. Дар ин сурат гуноҳе бар шумо нест, ки онро нанависед; ва ҳангоме ки доду ситад [-и нақдӣ] кардед, гувоҳ бигиред ва [дар ин миён] набояд ба нависанда ва гувоҳ [ҳеҷ] ранҷу зиёне бирасад; ва агар [чунин] кунед; бе шак [баёнгари] нофармонии шумо хоҳад буд; ва [эй муъминон], аз Аллоҳ таоло парво кунед [ва муомилотро ба ҳамон шакле, ки амр мекунад, анҷом диҳед]. Аллоҳ таоло [он чиро, ки барои дунё ва охирататон судманд аст] ба шумо омӯзиш медиҳад ва Аллоҳ таоло ба ҳар чиз доност

நம்பிக்கையாளர்களே! நீங்கள் ஒரு குறித்த தவணையின் மீது (உங்களுக்குள்) கடன் கொடுத்துக் கொண்டால் அதை எழுதிக் கொள்ளுங்கள். தவிர, (கடன் கொடுத்தவனோ அல்லது வாங்கியவனோ) உங்களில் (எவர் எழுதியபோதிலும் அதை) எழுதுபவர் நீதமாகவே எழுதவும். (அவ்விருவரும் எழுத முடியாமல், எழுத்தாளரிடம் கோரினால்,) எழுத்தாளர் (நீதமாக எழுதுமாறு) அல்லாஹ் அவருக்கு அறிவித்திருக்கிறபடி, எழுதிக் கொடுக்க மறுக்கவேண்டாம்; அவர் எழுதிக் கொடுக்கவும். தவிர, கடன் வாங்கியவரோ (கடன் பத்திரத்தின்) வாசகத்தைக் கூறவும். (வாசகம் கூறுவதிலும் அதை எழுதுவதிலும்) தன் இறைவனாகிய அல்லாஹ்வுக்குப் பயந்துகொள்ளவும். ஆகவே, அதில் எதையும் குறைத்துவிட வேண்டாம். (வாசகம் கூறவேண்டிய) கடன் வாங்கியவர், அறிவற்றவராக அல்லது (வாசகம் கூற) இயலாத (வயோதிகராக அல்லது சிறு)வராக அல்லது தானே வாசகம் சொல்ல சக்தியற்ற (ஊமை போன்ற)வராகவோ இருந்தால், அவருடைய பொறுப்பாளர் நீதமாக வாசகம் கூறவும். மேலும், நீங்கள் சாட்சியாக (அங்கீகரிக்க)க்கூடிய உங்கள் ஆண்களில் (நேர்மையான) இருவரை (அக்கடனுக்குச்) சாட்சியாக்குங்கள். அவ்வாறு (சாட்சியாக்க வேண்டிய) இருவர் ஆண்களாக இல்லையெனில், ஓர் ஆணுடன் நீங்கள் சாட்சியாக அங்கீகரிக்கக்கூடிய இரு பெண்களை சாட்சியாக்க வேண்டும். ஏனென்றால், (பெண்கள் பெரும்பாலும் கொடுக்கல் வாங்கலை அறியாதவராக இருப்பதனால்) அவ்விரு பெண்களில் ஒருத்தி மறந்து விட்டாலும் மற்ற பெண் அவளுக்கு (அதை) ஞாபகமூட்டுவதற்காக (இவ்வாறு செய்யவும்). சாட்சிகள் (அவர்களுக்குத் தெரிந்தவற்றைக் கூற) அழைக்கப்படும் போது (சாட்சி கூற) மறுக்க வேண்டாம். மேலும், (கடன்) சிறிதாயினும் பெரிதாயினும் (உடனுக்குடன் எழுதிக் கொள்ளவும். அதன்) தவணை (வரும்)வரை அதை எழு(தாமல்) சோம்பல்பட்டு இருந்துவிடாதீர்கள். கடனை ஒழுங்காக எழுதிக் கொள்ளவும். இது அல்லாஹ்விடத்தில் வெகு நீதியானதாகவும், சாட்சியத்திற்கு வெகு உறுதியானதாகவும் (கடனின் தொகையையோ அல்லது தவணையையோ பற்றி) நீங்கள் சந்தேகப்படாமல் இருக்க மிக்க பக்க(பல)மாகவும் இருக்கும். ஆனால், நீங்கள் உங்களுக்கிடையில் ரொக்கமாக நடத்திக் கொள்ளும் வர்த்தகமாயிருந்தால் அதை நீங்கள் எழுதிக் கொள்ளாவிட்டாலும் அதனால் உங்கள் மீது குற்றமில்லை. ஆயினும், (ரொக்கமாக) நீங்கள் வர்த்தகம் செய்து கொண்ட போதிலும் அதற்கும் சாட்சி ஏற்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்! மேலும், (தவறாக எழுதுமாறு) எழுத்தாளரையோ (பொய் கூறும்படி) சாட்சியையோ துன்புறுத்தக் கூடாது. (அவ்வாறு) நீங்கள் துன்புறுத்தினால் நிச்சயமாக அது உங்களுக்குப் பெரும் பாவமாகும். ஆதலால், அல்லாஹ்வுக்குப் பயந்து கொள்ளுங்கள். அல்லாஹ் (கொடுக்கல் வாங்கலைப் பற்றிய தன் சட்டங்களை) உங்களுக்கு (இப்படியெல்லாம்) கற்றுக் கொடுக்கிறான். மேலும், அல்லாஹ் அனைத்தையும் மிக அறிந்தவன் ஆவான்

0

0

ஈமான் கொண்டோரே! ஒரு குறித்த தவனையின் மீது உங்களுக்குள் கடன் கொடுக்கல் வாங்கல் செய்து கொண்டால், அதை எழுதி வைத்துக் கொள்ளுங்கள்;. எழுதுபவன் உங்களிடையே நீதியுடன் எழுதட்டும்;. எழுதுபவன் எழுதுவதற்கு மறுக்கக்கூடாது. (நீதமாக எழுதுமாறு) அல்லாஹ் அவனுக்குக் கற்றுக் கொடுத்தபடி அவன் எழுதட்டும். இன்னும் யார் மீது கடன் (திருப்பிக் கொடுக்க வேண்டிய) பொருப்பு இருக்கிறதோ அவனே (பத்திரத்தின்) வாசகத்தைச் சொல்லட்டும்;. அவன் தன் ரப்பான (அல்லாஹ்வை) அஞ்சிக் கொள்ளட்டும்; மேலும், அ(வன் வாங்கிய)தில் எதையும் குறைத்து விடக்கூடாது. இன்னும், யார் மீது கடன் (திருப்பிக் கொடுக்க வேண்டிய) பொறுப்பு இருக்கிறதோ அவன் அறிவு குறைந்தவனாகவோ, அல்லது (பால்யம், முதுமை போன்ற காரணங்களால்) பலஹீனனாகவோ, அல்லது வாசகத்தைக் கூற இயலாதவனாகவோ இருப்பின் அவனுடைய வலீ(நிர்வாகி) நீதமாக வாசகங்களைச் சொல்லட்டும்; தவிர, (நீங்கள் சாட்சியாக ஏற்கக் கூடிய) உங்கள் ஆண்களில் இருவரை சாட்சியாக்கிக் கொள்ளுங்கள்;. ஆண்கள் இருவர் கிடைக்காவிட்டால், சாட்சியங்களில் நீங்கள் பொருந்தக்கூடியவர்களிலிருந்து ஆடவர் ஒருவரையும், பெண்கள் இருவரையும் சாட்சிகளாக எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்; (பெண்கள் இருவர்) ஏனென்றால் அவ்விருவரில் ஒருத்தி தவறினால், இருவரில் மற்றவள் நினைவூட்டும் பொருட்டேயாகும்; அன்றியும், (சாட்சியம் கூற) சாட்சிகள் அழைக்கப்பட்டால் அவர்கள் மறுக்கலாகாது. தவிர, (கொடுக்கல் வாங்கல்) சிறிதோ, பெரிதோ அதை, அதன் கால வரையறையுடன் எழுதுவதில் அலட்சியமாக இராதீர்கள்;. இதுவே அல்லாஹ்வின் முன்னிலையில் மீகவும் நீதமானதாகவும், சாட்சியத்திற்கு உறுதி உண்டாக்குவதாகவும், இன்னும் இது உங்களுக்கு சந்தேகங்கள் ஏற்படாமல் இருக்க சிறந்த வழியாகவும் இருக்கும்;. எனினும் உங்களிடையே சுற்றி வரும் ரொக்க வியாபாரமாக இருப்பின், அதை எழுதிக் கொள்ளாவிட்டலும் உங்கள் மீது குற்றமில்லை, ஆனால் (அவ்வாறு ) நீங்கள் வியாபாரம் செய்யும்போதும் சாட்சிகளை வைத்துக் கொள்ளுங்கள் - அன்றியும் எழுதுபனையோ, சாட்சியையோ (உங்களுக்கு சாதகமாக இருப்பதற்காகவோ, வேறு காரணத்திற்காகவோ) துன்புறுத்தப்படக் கூடாது. நீங்கள் அப்படிச் செய்வீர்களாயின் அது உங்கள் மீது நிச்சயமாகப் பாவமாகும்;. அல்லாஹ்வுக்கு அஞ்சிக் கொள்ளுங்கள்;. ஏனெனில் அல்லாஹ் தான் உங்களுக்கு (நேரிய இவ்விதிமுறைகளைக்) கற்றுக் கொடுக்கின்றான். தவிர, அல்லாஹ்வே எல்லாப் பொருட்களையும் பற்றி நன்கறிபவன்

Ий мөэминнәр! Көтәргә вакытын билгеләп бурычка мал бирсәгез, малны һәм вакытны языгыз! Бу эшләрне арагызда бер язучы гаделлек белән язсын! Яза белгән кеше язудан баш тартмасын, Аллаһ аңа язуны өйрәткәне өчен шөкер итеп язсын! Бурычка алып торучы да күпме алганлыгын һәм кайчан бирәчәген дөрес әйтеп яздырсын һәм курыксын хыянәт итәргә тәрбиячесе булган Аллаһудан, үзенең бурычларыннан һәрнәрсәне киметеп әйтмәсен. Әгәр бурычка алган кеше надан яки дивана булса, йә хәтерсез, телсез булып, яздырырга көче җитмәсә, ул вакытта аның валисе гаделлек белән әйтеп яздырсын. Яздырган вакытта мөселман булган ике шаһит билгеләгез, әгәр шаһит булырга ике ир табылмаса, ул вакытта бер ир, ике хатын шаһит булсыннар үзегез риза булган мөселманнардан, әгәр хатыннарның берсе онытса, икенчесе хәтеренә төшерер. Әгәр шаһитлар мөселман булган хакимнәр алдына чакырылсалар, баш тартмасыннар, әлбәттә, барсыннар. Ала торган һәм бирә торган хакларыгызны үзара вакытын билгеләп языгыз, ул маллар кирәк – зур булсын, кирәк – кечкенә булсын. Хакларыгызны үзара гаделлек белән язып баруыгыз Аллаһ хозурыңда үзегез өчен хәерле, турылыклы, шәһадәт бирергә ышанычлы һәм бурычларыгызның күпме икәнлегенә шик китермәскә якын. Әгәр сәүдәгез хәзер кулга бирешеп, арагызда эш тәмам булганда язмасагыз – гөнаһ юк. Алыш-биреш эшләрегездә шәһитләр билгеләгез, ләкин язучылар һәм шәһитләр сездән зарар күрмәсеннәр. Ягъни аларны ялганга көчләмәгез һәм, вакытлары булмаганда, үз эшләрегезгә көчләп куймагыз! Әгәр аларга зарар итсәгез, үзегез фәсыйклардан булырсыз. Аллаһудан куркыгыз, хыянәт итүдән сакланыгыз! Аллаһ сезгә хәерле, файдалы эшләрне өйрәтә

O visvasulara! Miru parasparam oka nirnitakalam koraku appu tisukunnappudu, danini vrasipettukondi. Mariyu milo patram vrasevadu, n'yayanga vrayali. Mariyu vrasevadu nirakarincakunda, allah nerpinatlu vrayali. Rnagrahita allah ku bhayapadi, nirnita saratulanu taggincakunda, ceppi vrayincali. Rnagrahita alpajnani leka samarthyam lenivadu leka balahinudu mariyu tanu ceppi vrayincaleni vadaite, atani sanraksakudu n'yayanga vrayincali. Mariyu milo iddaru magavarini saksyamivvataniki saksuluga uncukondi. Iddaru purusulu dorakani paksamuna oka purusudu mariyu miku sam'matamaina iddaru strilanu saksuluga tisukondi. (Endukante) varilo okame maracipote, rendava stri ameku jnapakam ceyincavaccu. Mariyu piluvabadinappudu saksulu, saksyamivvataniki nirakarincakudadu. Mariyu vyavaharam cinnadaina peddadaina danini gaduvu nirnayanto patu vrasipettataniki asrad'dha cupakudadu. Allah drstilo idi n'yayasam'matamainadi mariyu sthiramaina saksyanga todpadutundi mariyu e vidhamaina sandehalaku avakasam lekunda cestundi. Kani, miru appatikappudu icci puccukune (sadharana) lavadevilu cestunnapudu vrayakunna dosam ledu. Kani, vyapara vyavaharalu nirnayincetappudu saksulanu pettukondi. Kani vrasevaniki gani, saksulaku gani e vidhamaina hani jarugakudadu. Okavela ala jarigite! Niscayanga, adi miku papam. Mariyu allah yandu bhayabhaktulu kaligi undandi. Mariyu idi allah miku nerputunnadu. Mariyu allah ku pratidani jnanam undi

Ō viśvāsulārā! Mīru parasparaṁ oka nirṇītakālaṁ koraku appu tīsukunnappuḍu, dānini vrāsipeṭṭukōṇḍi. Mariyu mīlō patraṁ vrāsēvāḍu, n'yāyaṅgā vrāyāli. Mariyu vrāsēvāḍu nirākarin̄cakuṇḍā, allāh nērpinaṭlu vrāyāli. R̥ṇagrahīta allāh ku bhayapaḍi, nirṇīta ṣaratulanu taggin̄cakuṇḍā, ceppi vrāyin̄cāli. R̥ṇagrahīta alpajñāni lēka sāmarthyaṁ lēnivāḍu lēka balahīnuḍu mariyu tānu ceppi vrāyin̄calēni vāḍaitē, atani sanrakṣakuḍu n'yāyaṅgā vrāyin̄cāli. Mariyu mīlō iddaru magavārini sākṣyamivvaṭāniki sākṣulugā un̄cukōṇḍi. Iddaru puruṣulu dorakani pakṣamuna oka puruṣuḍu mariyu mīku sam'matamaina iddaru strīlanu sākṣulugā tīsukōṇḍi. (Endukaṇṭē) vārilō okāme maracipōtē, reṇḍava strī āmeku jñāpakaṁ cēyin̄cavaccu. Mariyu piluvabaḍinappuḍu sākṣulu, sākṣyamivvaṭāniki nirākarin̄cakūḍadu. Mariyu vyavahāraṁ cinnadainā peddadainā dānini gaḍuvu nirṇayantō pāṭu vrāsipeṭṭaṭāniki aśrad'dha cūpakūḍadu. Allāh dr̥ṣṭilō idi n'yāyasam'matamainadi mariyu sthiramaina sākṣyaṅgā tōḍpaḍutundi mariyu ē vidhamaina sandēhālaku avakāśaṁ lēkuṇḍā cēstundi. Kāni, mīru appaṭikappuḍu icci puccukunē (sādhāraṇa) lāvādēvīlu cēstunnapuḍu vrāyakunnā dōṣaṁ lēdu. Kāni, vyāpāra vyavahārālu nirṇayin̄cēṭappuḍu sākṣulanu peṭṭukōṇḍi. Kāni vrāsēvāniki gānī, sākṣulaku gānī ē vidhamaina hāni jarugakūḍadu. Okavēḷa alā jarigitē! Niścayaṅgā, adi mīku pāpaṁ. Mariyu allāh yandu bhayabhaktulu kaligi uṇḍaṇḍi. Mariyu idi allāh mīku nērputunnāḍu. Mariyu allāh ku pratidāni jñānaṁ undi

ఓ విశ్వాసులారా! మీరు పరస్పరం ఒక నిర్ణీతకాలం కొరకు అప్పు తీసుకున్నప్పుడు, దానిని వ్రాసిపెట్టుకోండి. మరియు మీలో పత్రం వ్రాసేవాడు, న్యాయంగా వ్రాయాలి. మరియు వ్రాసేవాడు నిరాకరించకుండా, అల్లాహ్ నేర్పినట్లు వ్రాయాలి. ఋణగ్రహీత అల్లాహ్ కు భయపడి, నిర్ణీత షరతులను తగ్గించకుండా, చెప్పి వ్రాయించాలి. ఋణగ్రహీత అల్పజ్ఞాని లేక సామర్థ్యం లేనివాడు లేక బలహీనుడు మరియు తాను చెప్పి వ్రాయించలేని వాడైతే, అతని సంరక్షకుడు న్యాయంగా వ్రాయించాలి. మరియు మీలో ఇద్దరు మగవారిని సాక్ష్యమివ్వటానికి సాక్షులుగా ఉంచుకోండి. ఇద్దరు పురుషులు దొరకని పక్షమున ఒక పురుషుడు మరియు మీకు సమ్మతమైన ఇద్దరు స్త్రీలను సాక్షులుగా తీసుకోండి. (ఎందుకంటే) వారిలో ఒకామె మరచిపోతే, రెండవ స్త్రీ ఆమెకు జ్ఞాపకం చేయించవచ్చు. మరియు పిలువబడినప్పుడు సాక్షులు, సాక్ష్యమివ్వటానికి నిరాకరించకూడదు. మరియు వ్యవహారం చిన్నదైనా పెద్దదైనా దానిని గడువు నిర్ణయంతో పాటు వ్రాసిపెట్టటానికి అశ్రద్ధ చూపకూడదు. అల్లాహ్ దృష్టిలో ఇది న్యాయసమ్మతమైనది మరియు స్థిరమైన సాక్ష్యంగా తోడ్పడుతుంది మరియు ఏ విధమైన సందేహాలకు అవకాశం లేకుండా చేస్తుంది. కాని, మీరు అప్పటికప్పుడు ఇచ్చి పుచ్చుకునే (సాధారణ) లావాదేవీలు చేస్తున్నపుడు వ్రాయకున్నా దోషం లేదు. కాని, వ్యాపార వ్యవహారాలు నిర్ణయించేటప్పుడు సాక్షులను పెట్టుకోండి. కాని వ్రాసేవానికి గానీ, సాక్షులకు గానీ ఏ విధమైన హాని జరుగకూడదు. ఒకవేళ అలా జరిగితే! నిశ్చయంగా, అది మీకు పాపం. మరియు అల్లాహ్ యందు భయభక్తులు కలిగి ఉండండి. మరియు ఇది అల్లాహ్ మీకు నేర్పుతున్నాడు. మరియు అల్లాహ్ కు ప్రతిదాని జ్ఞానం ఉంది

ఓ విశ్వాసులారా! మీరు పరస్పరం ఒక నిర్ణీత గడువు కొరకు అప్పు వ్యవహారం చేసుకుంటున్నప్పుడు దాన్ని (స్పష్టంగా) వ్రాసుకోండి. వ్రాసేవాడు ఈ వ్యవహారాన్ని మీ మధ్య న్యాయబద్ధంగా వ్రాయాలి. అల్లాహ్‌ ఎవడికైతే వ్రాయటం నేర్పాడో, అతను వ్రాయటానికి నిరాకరించకూడదు. అతడు వ్రాయాలి. రుణం పుచ్చుకున్న వ్యక్తి విషయాన్ని విడమరచి వ్రాయించాలి. ఈ విషయంలో అతను తన ప్రభువైన అల్లాహ్‌కు భయపడాలి. పుచ్చుకున్న దాన్ని తగ్గించి వ్రాయించకూడదు. ఒకవేళ రుణ గ్రహీత అమాయకుడో, బలహీనుడో, లేక చెప్పి వ్రాయించ లేనివాడో అయి ఉంటే అతని సంరక్షకుడు న్యాయంగా వ్రాయించాలి. మీలో ఇద్దరు పురుషులను ఈ వ్యవహారానికి సాక్షులుగా పెట్టుకోండి. ఇద్దరు పురుషులు లభ్యం కానిపక్షంలో మీరిష్టపడే సాక్షులలో ఒక పురుషుణ్ణి, ఇద్దరు స్త్రీలను సాక్షులుగా పెట్టుకోండి. ఎందుకంటే వారిలో ఒకామె మరచిపోతే, రెండవ స్త్రీ మరచిపోయిన ఆమెకు జ్ఞాపకం చేయవచ్చు. సాక్ష్యం కోసం పిలువబడినప్పుడు సాక్షులు రావటానికి నిరాకరించకూడదు. నిర్ణీతకాలం కొరకు తీసుకునే అప్పు, చిన్నదైనా పెద్దదైనా దాన్ని వ్రాసుకోవటంలో మాత్రం అశ్రద్ధ చేయరాదు. అల్లాహ్‌ దృష్టిలో ఈ పద్ధతి ఎంతో న్యాయవంతమైనది. ఇది సాక్ష్యాన్ని స్థిరంగా ఉంచుతుంది. సందేహాలకు, (అపార్థాలకు) లోనుకాకుండా ఉండేందుకు కూడా ఇది బాగా దోహదపడుతుంది. ఒకవేళ మీ మధ్య జరిగే వ్యవహారం అప్పటికప్పుడు తేలిపోయే వ్యాపార లావాదేవీలదైతే అట్టి పరిస్థితిలో దాన్ని వ్రాసుకోకపోయినా ఫరవాలేదు. కాని క్రయ విక్రయాల సందర్భంగా కూడా సాక్షులను ఉంచుకోండి. దస్తావేజు వ్రాసేవారిని గానీ, సాక్షులను గానీ ఇరకాటంలో పెట్టరాదు (అని తెలుసుకోండి). ఒకవేళ మీరు గనక అలాచేస్తే అది నియమోల్లంఘన క్రిందికి వస్తుంది. అల్లాహ్‌కు భయపడండి. అల్లాహ్‌ మీకు (పద్ధతిని) నేర్పుతున్నాడు. అల్లాహ్‌ అన్నీ తెలిసినవాడు

Brrda phu sraththa thanghlay! Meux phwk cea tang mi hnisin kan ca dwy hnisin dı «ktam cnkwa ca thung kahnd wela(chı hni) thi thuk rabu wi læw k cng banthuk hnisin nan seiy læa phu kheiyn k cng banthuk rahwang phwk cea dwy khwam theiyngthrrm læa phu kheiyn khn hnung khn dı k cng xya ptiseth thi caban thuk dang thi xallxhˌ di thrng sxn khea dangnan khea cng banthuk theid læa cng hı phu thi mi siththi henux khea (lukhni) bxk hı banthuk læa khea cng ya ke rng xallxhˌ phu pen phracea khxng khea læa cng xya hı bkphrxng tæ xyang dı cak siththi nan læa tha phu mi siththi henux khea(lukhni) pen khn ngo hrux pen phu xxnxæ hrux mi samarth ca bxk hı banthuk di k cng hı phu pkkhrxng khxng khea bxk dwy khwam theiyngthrrm læa phwk cea cng hı mi phyan khun sxng nay cak brrda phuchay nı hmu phwk cea tæ tha mi prakt wa phyan thang sxng nan pen chay k hı mi phuchay hnung kab phuhying sxng khn cak phu thi phwk cea phungcı nı hmu phyan thanghlay pheux wa hying dı nı sxng khn nan hlng pi khn hnung nı sxng khn nan k ca di teuxn xik khn hnung læa brrda phyan nan k cng xya di ptiseth meux phwk khea thuk reiyk rxng læa phwk cea cng xya beux hnay thi caban thuk hnisin nan mi wa nxyh rux mak ktam cnkwa ca thung kahnd wela khxng man nanhæla khux sing thi yutithrrm ying kwa n thi xallxhˌ læa theiyngtrng ying kwa sahrab pen hlakthan yunyan læa pen sing kıl ying kwa thi phwk cea ca mi sngsay nxkcak wa man pen sinkha thi prakt xyu txhna sung phwk cea hmunweiyn man (suxkhay lækpeliyn) rahwang phwk cea k mimi thosʹ xan dı kæ phwk cea thi phwk cea ca mi banthuk man læa phwk cea cng hı mi phyan khun meux phwk cea tang suxkhay kan læa phu kheiyn k cng xya kx hı keid khwam deuxdrxn khun læa phu pen phyan dwy læa hakwa phwk cea kratha nænxn man k penkar fafun neuxngdwy phwk cea læa phwk cea cng phung ya ke rng xallxhˌ theid læa xallxhˌ nan thrng hı khwam ru kæ phwk cea xyu læa xallxhˌ nan thrng rxbru nı thuksingthukxyang

Brrdā p̄hū̂ ṣ̄rạthṭhā thậngh̄lāy! Meụ̄̀x phwk cêā t̀āng mī h̄nī̂s̄in kạn ca d̂wy h̄nī̂s̄in dı «k̆tām cnkẁā ca t̄hụng kảh̄nd welā(chı̂ h̄nī̂) thī̀ t̄hūk rabu wị̂ læ̂w k̆ cng bạnthụk h̄nī̂s̄in nận s̄eīy læa p̄hū̂ k̄heīyn k̆ cng bạnthụk rah̄ẁāng phwk cêā d̂wy khwām theī̀yngṭhrrm læa p̄hū̂ k̄heīyn khn h̄nụ̀ng khn dı k̆ cng xỳā pt̩is̄eṭh thī̀ cabạn thụk dạng thī̀ xạllxḥˌ dị̂ thrng s̄xn k̄heā dạngnận k̄heā cng bạnthụk t̄heid læa cng h̄ı̂ p̄hū̂ thī̀ mī s̄ithṭhi h̄enụ̄x k̄heā (lūkh̄nī̂) bxk h̄ı̂ bạnthụk læa k̄heā cng yả ke rng xạllxḥˌ p̄hū̂ pĕn phracêā k̄hxng k̄heā læa cng xỳā h̄ı̂ bkphr̀xng tæ̀ xỳāng dı cāk s̄ithṭhi nận læa t̄ĥā p̄hū̂ mī s̄ithṭhi h̄enụ̄x k̄heā(lūkh̄nī̂) pĕn khn ngò h̄rụ̄x pĕn p̄hū̂ x̀xnxæ h̄rụ̄x mị̀ s̄āmārt̄h ca bxk h̄ı̂ bạnthụk dị̂ k̆ cng h̄ı̂ p̄hū̂ pkkhrxng k̄hxng k̄heā bxk d̂wy khwām theī̀yngṭhrrm læa phwk cêā cng h̄ı̂ mī phyān k̄hụ̂n s̄xng nāy cāk brrdā p̄hū̂chāy nı h̄mū̀ phwk cêā tæ̀ t̄ĥā mi prākt̩ ẁā phyān thậng s̄xng nận pĕn chāy k̆ h̄ı̂ mī p̄hū̂chāy h̄nụ̀ng kạb p̄hū̂h̄ỵing s̄xng khn cāk p̄hū̂ thī̀ phwk cêā phụngcı nı h̄mū̀ phyān thậngh̄lāy pheụ̄̀x ẁā h̄ỵing dı nı s̄xng khn nận h̄lng pị khn h̄nụ̀ng nı s̄xng khn nận k̆ ca dị̂ teụ̄xn xīk khn h̄nụ̀ng læa brrdā phyān nận k̆ cng xỳā dị̂ pt̩is̄eṭh meụ̄̀x phwk k̄heā t̄hūk reīyk r̂xng læa phwk cêā cng xỳā beụ̄̀x h̄ǹāy thī̀ cabạn thụk h̄nī̂s̄in nận mị̀ ẁā n̂xyh̄ rụ̄x māk k̆tām cnkẁā ca t̄hụng kảh̄nd welā k̄hxng mạn nạ̀nh̄æla khụ̄x s̄ìng thī̀ yutiṭhrrm yìng kẁā ṇ thī̀ xạllxḥˌ læa theī̀yngtrng yìng kẁā s̄ảh̄rạb pĕn h̄lạkṭ̄hān yụ̄nyạn læa pĕn s̄ìng kıl̂ yìng kẁā thī̀ phwk cêā ca mị̀ s̄ngs̄ạy nxkcāk ẁā mạn pĕn s̄inkĥā thī̀ prākt̩ xyū̀ t̀xh̄n̂ā sụ̀ng phwk cêā h̄munweīyn mạn (sụ̄̂xk̄hāy lækpelī̀yn) rah̄ẁāng phwk cêā k̆ mị̀mī thos̄ʹ xạn dı kæ̀ phwk cêā thī̀ phwk cêā ca mị̀ bạnthụk mạn læa phwk cêā cng h̄ı̂ mī phyān k̄hụ̂n meụ̄̀x phwk cêā t̀āng sụ̄̂xk̄hāy kạn læa p̄hū̂ k̄heīyn k̆ cng xỳā k̀x h̄ı̂ keid khwām deụ̄xdr̂xn k̄hụ̂n læa p̄hū̂ pĕn phyān d̂wy læa h̄ākẁā phwk cêā krathả næ̀nxn mạn k̆ pĕnkār f̄̀āf̄ụ̄n neụ̄̀xngd̂wy phwk cêā læa phwk cêā cng phụng yả ke rng xạllxḥˌ t̄heid læa xạllxḥˌ nận thrng h̄ı̂ khwām rū̂ kæ̀ phwk cêā xyū̀ læa xạllxḥˌ nận thrng rxbrū̂ nı thuks̄ìngthukxỳāng

บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย! เมื่อพวกเจ้าต่างมีหนี้สินกัน จะด้วยหนี้สินใด ๆ ก็ตาม จนกว่าจะถึงกำหนดเวลา(ใช้หนี้) ที่ถูกระบุไว้แล้ว ก็จงบันทึกหนี้สินนั้นเสีย และผู้เขียนก็จงบันทึกระหว่างพวกเจ้าด้วยความเที่ยงธรรม และผู้เขียนคนหนึ่งคนใดก็จงอย่าปฏิเสธที่จะบันทึก ดังที่อัลลอฮฺได้ทรงสอนเขา ดังนั้นเขาจงบันทึกเถิด และจงให้ผู้ที่มีสิทธิเหนือเขา (ลูกหนี้) บอกให้บันทึก และเขาจงยำเกรงอัลลอฮฺผู้เป็นพระเจ้าของเขา และจงอย่าให้บกพร่องแต่อย่างใดจากสิทธินั้น และถ้าผู้มีสิทธิเหนือเขา(ลูกหนี้) เป็นคนโง่ หรือเป็นผู้อ่อนแอหรือไม่สามารถจะบอกให้บันทึกได้ ก็จงให้ผู้ปกครองของเขาบอกด้วยความเที่ยงธรรม และพวกเจ้าจงให้มีพยานขึ้นสองนายจากบรรดาผู้ชายในหมู่พวกเจ้า แต่ถ้ามิปรากฏว่า พยานทั้งสองนั้นเป็นชายก็ให้มีผู้ชายหนึ่งกับผู้หญิงสองคน จากผู้ที่พวกเจ้าพึงใจในหมู่พยานทั้งหลาย เพื่อว่าหญิงใดในสองคนนั้นหลงไป คนหนึ่งในสองคนนั้นก็จะได้เตือนอีกคนหนึ่ง และบรรดาพยานนั้นก็จงอย่าได้ปฏิเสธ เมื่อพวกเขาถูกเรียกร้อง และพวกเจ้าจงอย่าเบื่อหน่ายที่จะบันทึกหนี้สินนั้นไม่ว่าน้อยหรือมากก็ตาม จนกว่าจะถึงกำหนดเวลาของมัน นั่นแหละคือสิ่งที่ยุติธรรมยิ่งกว่า ณ ที่อัลลอฮฺ และเที่ยงตรงยิ่งกว่าสำหรับเป็นหลักฐานยืนยัน และเป็นสิ่งใกล้ยิ่งกว่าที่พวกเจ้าจะไม่สงสัย นอกจากว่ามันเป็นสินค้าที่ปรากฏอยู่ต่อหน้า ซึ่งพวกเจ้าหมุนเวียนมัน (ซื้อขายแลกเปลี่ยน) ระหว่างพวกเจ้า ก็ไม่มีโทษอันใดแก่พวกเจ้าที่พวกเจ้าจะไม่บันทึกมัน และพวกเจ้าจงให้มีพยานขึ้น เมื่อพวกเจ้าต่างซื้อขายกัน และผู้เขียนก็จงอย่าก่อให้เกิดความเดือดร้อนขึ้น และผู้เป็นพยานด้วย และหากว่าพวกเจ้ากระทำ แน่นอนมันก็เป็นการฝ่าฝืนเนื่องด้วยพวกเจ้า และพวกเจ้าจงพึงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด และอัลลอฮฺนั้นทรงให้ความรู้แก่พวกเจ้าอยู่ และอัลลอฮฺนั้นทรงรอบรู้ในทุกสิ่งทุกอย่าง

Brrda phu sraththa thanghlay! Meux phwk cea tang mi hnisin kan ca dwy hnisin dı «ktam cnkwa ca thung kahnd wela(chı hni) thi thuk rabu wi læw k cng banthuk hnisin nan seiy læa phu kheiyn k cng banthuk rahwang phwk cea dwy khwam theiyngthrrm læa phu kheiyn khn hnung khn dı k cng xya ptiseth thi caban thuk dang thi xallxh di thrng sxn khea dangnan khea cng banthuk theid læa cng hı phu thi mi si tha henux khea(lukhni) bxk hı banthuk læa khea cng ya ke rng xallxh phu pen phracea khxng khea læa cng xya hı bkphrxng tæ xyang dı cak siththi nan læa tha phu mi siththi henux khea(lukhni) pen khn ngo hrux pen phu xxnxæ hrux mi samarth ca bxk hı banthuk di k cng hı phu pkkhrxng khxng khea bxk dwy khwam theiyngthrrm læa phwk cea cng hı mi phyan khun sxng nay cak brrda phuchay nı hmu phwk cea tæ tha mi prakt wa phyan thang sxng nan pen chay k hı mi phuchay hnung kab phuhying sxng khn cak phu thi phwk cea phungcı nı hmu phyan thanghlay pheux wa hying dı nı sxng khn nan hlng pi khn hnung nı sxng khn nan k ca di teuxn xik khn hnung læa brrda phyan nan k cng xya di ptiseth meux phwk khea thuk reiyk rxng læa phwk cea cng xya beux hnay thi caban thuk hnisin nan mi wa nxyh rux mak ktam cnkwa ca thung kahnd wela khxng man nanhæla khux sing thi yutithrrm ying kwa n thi xallxh læa theiyngtrng ying kwa sahrab pen hl bak than yunyan læa pen sing kıl ying kwa thi phwk cea ca mi sngsay nxkcak wa man pen sinkha thi prakt xyu txhna sung phwk cea hmunweiyn man (suxkhay lækpeliyn) rahwang phwk cea k mimi thosʹ xan dı kæ phwk cea thi phwk cea ca mi banthuk man læa phwk cea cng hı mi phyan khun meux phwk cea tang suxkhay kan læa phu kheiyn k cng xya kx hı keid khwam deuxdrxn khun læa phu pen phyan dwy læa hakwa phwk cea kratha nænxn man k penkar fafun neuxngdwy phwk cea læa phwk cea cng phung ya ke rng xallxh theid læa xallxh nan thrng hı khwam ru kæ phwk cea xyu læa xallxh nan thrng rxbru nı thuksingthukxyang

Brrdā p̄hū̂ ṣ̄rạthṭhā thậngh̄lāy! Meụ̄̀x phwk cêā t̀āng mī h̄nī̂s̄in kạn ca d̂wy h̄nī̂s̄in dı «k̆tām cnkẁā ca t̄hụng kảh̄nd welā(chı̂ h̄nī̂) thī̀ t̄hūk rabu wị̂ læ̂w k̆ cng bạnthụk h̄nī̂s̄in nận s̄eīy læa p̄hū̂ k̄heīyn k̆ cng bạnthụk rah̄ẁāng phwk cêā d̂wy khwām theī̀yngṭhrrm læa p̄hū̂ k̄heīyn khn h̄nụ̀ng khn dı k̆ cng xỳā pt̩is̄eṭh thī̀ cabạn thụk dạng thī̀ xạllxḥ̒ dị̂ thrng s̄xn k̄heā dạngnận k̄heā cng bạnthụk t̄heid læa cng h̄ı̂ p̄hū̂ thī̀ mī s̄i tha h̄enụ̄x k̄heā(lūkh̄nī̂) bxk h̄ı̂ bạnthụk læa k̄heā cng yả ke rng xạllxḥ̒ p̄hū̂ pĕn phracêā k̄hxng k̄heā læa cng xỳā h̄ı̂ bkphr̀xng tæ̀ xỳāng dı cāk s̄ithṭhi nận læa t̄ĥā p̄hū̂ mī s̄ithṭhi h̄enụ̄x k̄heā(lūkh̄nī̂) pĕn khn ngò h̄rụ̄x pĕn p̄hū̂ x̀xnxæ h̄rụ̄x mị̀ s̄āmārt̄h ca bxk h̄ı̂ bạnthụk dị̂ k̆ cng h̄ı̂ p̄hū̂ pkkhrxng k̄hxng k̄heā bxk d̂wy khwām theī̀yngṭhrrm læa phwk cêā cng h̄ı̂ mī phyān k̄hụ̂n s̄xng nāy cāk brrdā p̄hū̂chāy nı h̄mū̀ phwk cêā tæ̀ t̄ĥā mi prākt̩ ẁā phyān thậng s̄xng nận pĕn chāy k̆ h̄ı̂ mī p̄hū̂chāy h̄nụ̀ng kạb p̄hū̂h̄ỵing s̄xng khn cāk p̄hū̂ thī̀ phwk cêā phụngcı nı h̄mū̀ phyān thậngh̄lāy pheụ̄̀x ẁā h̄ỵing dı nı s̄xng khn nận h̄lng pị khn h̄nụ̀ng nı s̄xng khn nận k̆ ca dị̂ teụ̄xn xīk khn h̄nụ̀ng læa brrdā phyān nận k̆ cng xỳā dị̂ pt̩is̄eṭh meụ̄̀x phwk k̄heā t̄hūk reīyk r̂xng læa phwk cêā cng xỳā beụ̄̀x h̄ǹāy thī̀ cabạn thụk h̄nī̂s̄in nận mị̀ ẁā n̂xyh̄ rụ̄x māk k̆tām cnkẁā ca t̄hụng kảh̄nd welā k̄hxng mạn nạ̀nh̄æla khụ̄x s̄ìng thī̀ yutiṭhrrm yìng kẁā ṇ thī̀ xạllxḥ̒ læa theī̀yngtrng yìng kẁā s̄ảh̄rạb pĕn h̄l bạk ṭ̄hān yụ̄nyạn læa pĕn s̄ìng kıl̂ yìng kẁā thī̀ phwk cêā ca mị̀ s̄ngs̄ạy nxkcāk ẁā mạn pĕn s̄inkĥā thī̀ prākt̩ xyū̀ t̀xh̄n̂ā sụ̀ng phwk cêā h̄munweīyn mạn (sụ̄̂xk̄hāy lækpelī̀yn) rah̄ẁāng phwk cêā k̆ mị̀mī thos̄ʹ xạn dı kæ̀ phwk cêā thī̀ phwk cêā ca mị̀ bạnthụk mạn læa phwk cêā cng h̄ı̂ mī phyān k̄hụ̂n meụ̄̀x phwk cêā t̀āng sụ̄̂xk̄hāy kạn læa p̄hū̂ k̄heīyn k̆ cng xỳā k̀x h̄ı̂ keid khwām deụ̄xdr̂xn k̄hụ̂n læa p̄hū̂ pĕn phyān d̂wy læa h̄ākẁā phwk cêā krathả næ̀nxn mạn k̆ pĕnkār f̄̀āf̄ụ̄n neụ̄̀xngd̂wy phwk cêā læa phwk cêā cng phụng yả ke rng xạllxḥ̒ t̄heid læa xạllxḥ̒ nận thrng h̄ı̂ khwām rū̂ kæ̀ phwk cêā xyū̀ læa xạllxḥ̒ nận thrng rxbrū̂ nı thuks̄ìngthukxỳāng

บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย! เมื่อพวกเจ้าต่างมีหนี้สินกันจะด้วยหนี้สินใด ๆก็ตาม จนกว่าจะถึงกำหนดเวลา(ใช้หนี้) ที่ถูกระบุไว้แล้ว ก็จงบันทึกหนี้สินนั้นเสีย และผู้เขียนก็จงบันทึกระหว่างพวกเจ้าด้วยความเที่ยงธรรม และผู้เขียนคนหนึ่งคนใดก็จงอย่าปฏิเสธที่จะบันทึก ดังที่อัลลอฮ์ได้ทรงสอนเขา ดังนั้นเขาจงบันทึกเถิด และจงให้ผู้ที่มีสิทะเหนือเขา(ลูกหนี้) บอกให้บันทึกและเขาจงยำเกรงอัลลอฮ์ผู้เป็นพระเจ้าของเขา และจงอย่าให้บกพร่องแต่อย่างใดจากสิทธินั้น และถ้าผู้มีสิทธิเหนือเขา(ลูกหนี้) เป็นคนโง่ หรือเป็นผู้อ่อนแอหรือไม่สามารถจะบอกให้บันทึกได้ ก็จงให้ผู้ปกครองของเขาบอกด้วยความเที่ยงธรรม และพวกเจ้าจงให้มีพยานขึ้นสองนายจากบรรดาผู้ชายในหมู่พวกเจ้า แต่ถ้ามิปรากฏว่า พยานทั้งสองนั้นเป็นชายก็ให้มีผู้ชายหนึ่งกับผู้หญิงสองคน จากผู้ที่พวกเจ้าพึงใจในหมู่พยานทั้งหลาย เพื่อว่าหญิงใดในสองคนนั้นหลงไป คนหนึ่งในสองคนนั้นก็จะได้เตือนอีกคนหนึ่ง และบรรดาพยานนั้นก็จงอย่าได้ปฏิเสธ เมื่อพวกเขาถูกเรียกร้อง และพวกเจ้าจงอย่าเบื่อหน่ายที่จะบันทึกหนี้สินนั้นไม่ว่าน้อยหรือมากก็ตาม จนกว่าจะถึงกำหนดเวลาของมัน นั่นแหละคือสิ่งที่ยุติธรรมยิ่งกว่า ณ ที่อัลลอฮ์ และเที่ยงตรงยิ่งกว่าสำหรับเป็นหลบักฐานยืนยัน และเป็นสิ่งใกล้ยิ่งกว่าที่พวกเจ้าจะไม่สงสัย นอกจากว่ามันเป็นสินค้าที่ปรากฏอยู่ต่อหน้า ซึ่งพวกเจ้าหมุนเวียนมัน (ซื้อขายแลกเปลี่ยน) ระหว่างพวกเจ้าก็ไม่มีโทษอันใดแก่พวกเจ้าที่พวกเจ้าจะไม่บันทึกมัน และพวกเจ้าจงให้มีพยานขึ้น เมื่อพวกเจ้าต่างซื้อขายกัน และผู้เขียนก็จงอย่าก่อให้เกิดความเดือดร้อนขึ้น และผู้เป็นพยานด้วย และหากว่าพวกเจ้ากระทำ แน่นอนมันก็เป็นการฝ่าฝืนเนื่องด้วยพวกเจ้า และพวกเจ้าจงพึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด และอัลลอฮ์นั้นทรงให้ความรู้แก่พวกเจ้าอยู่ และอัลลอฮ์นั้นทรงรอบรู้ในทุกสิ่งทุกอย่าง

Ey inananlar, muayyen bir muddet icin borclandıgınız vakit bunu mutlaka yazın. Aranızda bir yazıcı bulunsun ve bunu dosdogru yazsın. Yazıcı, Allah kendisine nasıl bellettiyse oylece yazmaktan cekinmesin borclanan da yazdırsın, onu gelistiren Allah'tan cekinsin de hicbir noktayı eksik bırakmasın. Borclu, akılsız biriyse, yahut aklı azsa, yazdırmaya gucu yetmezse velisi, dogru olarak yazdırsın. Adamlarınızdan iki erkegi de bu muameleye tanık tutun. Iki erkek olmazsa biri unuttugu vakit oburunun hatırlatması icin razı olacagınız kimselerden bir erkekle iki kadın tanık olsun. Tanıklar da, cagrıldıkları vakit kacınmasınlar. Az olsun, cok olsun, muayyen muddete kadar verilen borcu yazmaktan usenmeyin. Bu, Allah katında daha ziyade adalete uyan, tanıklık icin daha saglam olan, tereddude ve supheye dusmemenize daha ziyade yarayan bir seydir. Ancak pesin alısveriste bulunuyor, malı, aranızda elden ele devrediyorsanız onu yazmamakta bir suc yok size. Alısveriste de tanık bulunsun, yazan da hic zarar gormesin, tanık da. Zarar verirseniz bu, suphe yok ki bir isyandır sizin icin. Sakının Allah'tan, Allah size ogretmededir ve Allah, her seyi tamamıyla bilir

Ey inananlar, muayyen bir müddet için borçlandığınız vakit bunu mutlaka yazın. Aranızda bir yazıcı bulunsun ve bunu dosdoğru yazsın. Yazıcı, Allah kendisine nasıl bellettiyse öylece yazmaktan çekinmesin borçlanan da yazdırsın, onu geliştiren Allah'tan çekinsin de hiçbir noktayı eksik bırakmasın. Borçlu, akılsız biriyse, yahut aklı azsa, yazdırmaya gücü yetmezse velisi, doğru olarak yazdırsın. Adamlarınızdan iki erkeği de bu muameleye tanık tutun. İki erkek olmazsa biri unuttuğu vakit öbürünün hatırlatması için razı olacağınız kimselerden bir erkekle iki kadın tanık olsun. Tanıklar da, çağrıldıkları vakit kaçınmasınlar. Az olsun, çok olsun, muayyen müddete kadar verilen borcu yazmaktan üşenmeyin. Bu, Allah katında daha ziyade adalete uyan, tanıklık için daha sağlam olan, tereddüde ve şüpheye düşmemenize daha ziyade yarayan bir şeydir. Ancak peşin alışverişte bulunuyor, malı, aranızda elden ele devrediyorsanız onu yazmamakta bir suç yok size. Alışverişte de tanık bulunsun, yazan da hiç zarar görmesin, tanık da. Zarar verirseniz bu, şüphe yok ki bir isyandır sizin için. Sakının Allah'tan, Allah size öğretmededir ve Allah, her şeyi tamamıyla bilir

Ey iman edenler! Belirlenmis bir sure icin birbirinize borclandıgınız vakit onu yazın. Bir katip onu aranızda adaletle yazsın. Hicbir katip Allah´ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan geri durmasın; (her seyi oldugu gibi) yazsın. Uzerinde hak olan kimse (borclu) da yazdırsın, Rabbinden korksun ve borcunu asla eksik yazdırmasın. Sayet borclu sefih veya aklı zayıf veya kendisi soyleyip yazdıramayacak durumda ise, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki de sahit bulundurun. Eger iki erkek bulunamazsa rıza gostereceginiz sahitlerden bir erkek ile -biri yanılırsa digerinin ona hatırlatması icin- iki kadın (olsun). Cagırıldıkları vakit sahitler gelmemezlik etmesin. Buyuk veya kucuk, vadesine kadar hicbir seyi yazmaktan sakın usenmeyin. Boyle yapmanız Allah nezdinde daha adaletli, sehadet icin daha saglam, supheye dusmemeniz icin daha uygundur. Ancak aranızda yapıp bitirdiginiz pesin bir ticaret olursa, bu durum farklıdır. Bu durumda onu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. (Genellikle) alıs-veris yaptıgınızda sahit tutun. Ne yazan, ne de sahit zarara ugratılsın. Eger bunu yaparsanız (zarar verirseniz) suphe yok ki bu, sizin yoldan cıkmanız demektir. Allah´tan korkun. Allah size gerekli olanı ogretiyor. Allah her seyi bilmektedir

Ey iman edenler! Belirlenmiş bir süre için birbirinize borçlandığınız vakit onu yazın. Bir kâtip onu aranızda adaletle yazsın. Hiçbir kâtip Allah´ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan geri durmasın; (her şeyi olduğu gibi) yazsın. Üzerinde hak olan kimse (borçlu) da yazdırsın, Rabbinden korksun ve borcunu asla eksik yazdırmasın. Şayet borçlu sefih veya aklı zayıf veya kendisi söyleyip yazdıramayacak durumda ise, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki de şahit bulundurun. Eğer iki erkek bulunamazsa rıza göstereceğiniz şahitlerden bir erkek ile -biri yanılırsa diğerinin ona hatırlatması için- iki kadın (olsun). Çağırıldıkları vakit şahitler gelmemezlik etmesin. Büyük veya küçük, vâdesine kadar hiçbir şeyi yazmaktan sakın üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah nezdinde daha adaletli, şehadet için daha sağlam, şüpheye düşmemeniz için daha uygundur. Ancak aranızda yapıp bitirdiğiniz peşin bir ticaret olursa, bu durum farklıdır. Bu durumda onu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. (Genellikle) alış-veriş yaptığınızda şahit tutun. Ne yazan, ne de şahit zarara uğratılsın. Eğer bunu yaparsanız (zarar verirseniz) şüphe yok ki bu, sizin yoldan çıkmanız demektir. Allah´tan korkun. Allah size gerekli olanı öğretiyor. Allah her şeyi bilmektedir

Ey iman edenler, belirli bir sure icin borclandıgınız zaman onu yazınız. Aranızdan bir katip dogru olarak yazsın, katip Allah'ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın, yazsın. Uzerinde hak olan (borclu) da yazdırsın ve Rabbi olan Allah'tan sakınsın, ondan hicbir seyi eksiltmesin. Eger uzerinde hak olan (borclu), dusuk akıllı ya da za'f sahibi veya kendisi yazmaya guc yetiremeyecekse, velisi dosdogru yazdırsın. Erkeklerinizden de iki sahid tutun; eger iki erkek yoksa, sahidlerden rıza gostereceginiz bir erkek ve biri sasırdıgında oburu ona hatırlatacak iki kadın (da olur). Sahidler cagırıldıkları zaman kacınmasınlar. Onu (borcu) az olsun, cok olsun, suresiyle birlikte yazmaya usenmeyin. Bu, Allah Katında en adil, sahitlik icin en saglam, suphelenmemeniz icin de en yakın olandır. Ancak aranızda devredip durdugunuz ve pesin olarak yaptıgınız ticaret baska, bunu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. Alıs-veris ettiginizde de sahid tutun. Yazana da, sahide de zarar verilmesin. (Aksini) Yaparsanız, o, kendiniz icin fısk (zulum ve gunah)tır. Allah'tan sakının. Allah size ogretiyor. Allah herseyi bilendir

Ey iman edenler, belirli bir süre için borçlandığınız zaman onu yazınız. Aranızdan bir katip doğru olarak yazsın, katip Allah'ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Üzerinde hak olan (borçlu) da yazdırsın ve Rabbi olan Allah'tan sakınsın, ondan hiçbir şeyi eksiltmesin. Eğer üzerinde hak olan (borçlu), düşük akıllı ya da za'f sahibi veya kendisi yazmaya güç yetiremeyecekse, velisi dosdoğru yazdırsın. Erkeklerinizden de iki şahid tutun; eğer iki erkek yoksa, şahidlerden rıza göstereceğiniz bir erkek ve biri şaşırdığında öbürü ona hatırlatacak iki kadın (da olur). Şahidler çağırıldıkları zaman kaçınmasınlar. Onu (borcu) az olsun, çok olsun, süresiyle birlikte yazmaya üşenmeyin. Bu, Allah Katında en adil, şahitlik için en sağlam, şüphelenmemeniz için de en yakın olandır. Ancak aranızda devredip durduğunuz ve peşin olarak yaptığınız ticaret başka, bunu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Alış-veriş ettiğinizde de şahid tutun. Yazana da, şahide de zarar verilmesin. (Aksini) Yaparsanız, o, kendiniz için fısk (zulüm ve günah)tır. Allah'tan sakının. Allah size öğretiyor. Allah herşeyi bilendir

Ey iman edenler, muayyen bir vade ile birbirinize borclandıgınız zaman, onu yazın (sened yapın). Aranızda bir yazıcı da dogrulukla onu yazsın. Katip, Allah’ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın, yazsın. Uzerinde (baskasına ait) hak olan kimse, borcunu ikrar ederek yazdırsın ve Rabbi olan Allah’dan korksun, o hakdan (borcundan) hic bir seyi eksik etmesin. Eger uzerine hak bulunan kimse (borclu), akılsız, bunamıs olursa, yahud kendisi soyleyip yazdıramıyacaksa velisi dosdogru soyleyip yazdırsın. Erkeklerinizden iki kisiyi de sahit tutun. Eger iki erkek bulunmazsa, o halde, dogruluguna guvendiginiz sahitlerden bir erkekle iki kadın gerekir. Boylece o iki kadından biri unutursa, digerine sahitligi hatırlatsın. Sahitler, sahitlik yapmak icin cagırıldıkları zaman kacınmasınlar. Az olsun, cok olsun, hakkı vadesiyle beraber yazmaktan usanmayın. Bu hareket, Allah katında adalete daha uygun, sahitlik icin daha saglam ve supheye dusmemenize daha da yakındır. Meger ki aranızda hemen devredeceginiz bir alısveris (ticaret) olsun. O zaman bunu yazmamanızda size bir beis yoktur. Alıs-veris yaptıgınız vakit de sahit tutun. Yazana da, sahitlik edene de zarar verilmesin. Eger zarar verirseniz, o mutlaka kendinize dokunacak bir fısk (itaattan cıkıs) olur. Allah’dan korkun, Allah size ilim ogretiyor. Allah her seyi kemaliyle bilicidir

Ey iman edenler, muayyen bir vâde ile birbirinize borçlandığınız zaman, onu yazın (sened yapın). Aranızda bir yazıcı da doğrulukla onu yazsın. Kâtip, Allah’ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Üzerinde (başkasına ait) hak olan kimse, borcunu ikrar ederek yazdırsın ve Rabbi olan Allah’dan korksun, o hakdan (borcundan) hiç bir şeyi eksik etmesin. Eğer üzerine hak bulunan kimse (borçlu), akılsız, bunamış olursa, yahud kendisi söyleyip yazdıramıyacaksa velisi dosdoğru söyleyip yazdırsın. Erkeklerinizden iki kişiyi de şahit tutun. Eğer iki erkek bulunmazsa, o halde, doğruluğuna güvendiğiniz şahitlerden bir erkekle iki kadın gerekir. Böylece o iki kadından biri unutursa, diğerine şâhitliği hatırlatsın. Şâhitler, şâhitlik yapmak için çağırıldıkları zaman kaçınmasınlar. Az olsun, çok olsun, hakkı vadesiyle beraber yazmaktan usanmayın. Bu hareket, Allah katında adâlete daha uygun, şahitlik için daha sağlam ve şüpheye düşmemenize daha da yakındır. Meğer ki aranızda hemen devredeceğiniz bir alışveriş (ticaret) olsun. O zaman bunu yazmamanızda size bir beis yoktur. Alış-veriş yaptığınız vakit de şâhit tutun. Yazana da, şâhitlik edene de zarar verilmesin. Eğer zarar verirseniz, o mutlaka kendinize dokunacak bir fısk (itaattan çıkış) olur. Allah’dan korkun, Allah size ilim öğretiyor. Allah her şeyi kemâliyle bilicidir

Ey iman edenler! Birbirinize belirli bir sureye kadar borclandıgınızda, onu yazın ; aranızdan dogrulukla tanınmıs bir katip de kendisine Allah´ın ogrettigi gibi yazmaktan cekinmesin, yazsın. Bir de uzerinde hak bulunan (borclu) da yazdırsın ve Rabbi olan Allah´tan korksun, (borcundan ve vadesinden) bir sey eksiltmesin. Eger borclu (malını dusunmeden ya da bilmeden harcayan) bir bon veya zayıf ya da yazdıramıyacak kadar acizse, velisi dogruluk olculeri icinde yazdırsın ve erkeklerinizden iki de sahid tutun ; eger ikisi de erkek olarak bulunamıyorsa, o takdirde sahidlerden razı olacagınız bir erkek, biri unutunca digerinin ona hatırlatması icin iki kadın (tutun). Sahidler cagrıldıklarında kacınmasınlar. Borc az olsun cok olsun onu vadesine kadar yazmaktan usenmeyin. Bu, Allah katında adalet olcu ve anlamına daha uygundur; sahidlik icin en saglam ve supheye dusmemeniz icin de en yakın olanıdır. Ancak aranızda hemen devredeceginiz pesin bir ticaret (alım-satım) ise, o takdirde bunu yazmamanızda size bir vebal yoktur. (Yazmalarında ise bir sakınca soz konusu degildir). Alım satımda bulundugunuzda da sahid tutun, yazana da, sahidlik edene de zarar verilmesin, (gerekirse ikisinin de mesaisi degerlendirilsin). Eger zarar verirseniz, herhalde bu sizin dogru yoldan cıkmanız olur. Allah´tan korkun ; Allah size (en dogrusunu) ogretiyor. Allah her seyi bilendir

Ey imân edenler! Birbirinize belirli bir süreye kadar borçlandığınızda, onu yazın ; aranızdan doğrulukla tanınmış bir kâtip de kendisine Allah´ın öğrettiği gibi yazmaktan çekinmesin, yazsın. Bir de üzerinde hak bulunan (borçlu) da yazdırsın ve Rabbi olan Allah´tan korksun, (borcundan ve vâdesinden) bir şey eksiltmesin. Eğer borçlu (malını düşünmeden ya da bilmeden harcayan) bir bön veya zayıf ya da yazdıramıyacak kadar âcizse, velîsi doğruluk ölçüleri içinde yazdırsın ve erkeklerinizden iki de şâhid tutun ; eğer ikisi de erkek olarak bulunamıyorsa, o takdirde şâhidlerden razı olacağınız bir erkek, biri unutunca diğerinin ona hatırlatması için iki kadın (tutun). Şâhidler çağrıldıklarında kaçınmasınlar. Borç az olsun çok olsun onu vâdesine kadar yazmaktan üşenmeyin. Bu, Allah katında adalet ölçü ve anlamına daha uygundur; şâhidlik için en sağlam ve şüpheye düşmemeniz için de en yakın olanıdır. Ancak aranızda hemen devredeceğiniz peşin bir ticaret (alım-satım) ise, o takdirde bunu yazmamanızda size bir vebal yoktur. (Yazmalarında ise bir sakınca söz konusu değildir). Alım satımda bulunduğunuzda da şâhid tutun, yazana da, şâhidlik edene de zarar verilmesin, (gerekirse ikisinin de mesâisi değerlendirilsin). Eğer zarar verirseniz, herhalde bu sizin doğru yoldan çıkmanız olur. Allah´tan korkun ; Allah size (en doğrusunu) öğretiyor. Allah her şeyi bilendir

Ey Inananlar! Birbirinize belirli bir sure icin borclandıgınız zaman onu yazınız. Icinizden bir katip dogru olarak yazsın; katip onu Allah'ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan cekinmesin, yazsın. Borclu olan da yazdırsın, Rabbi olan Allah'tan sakınsın, ondan bir sey eksiltmesin. Eger borclu, aptal veya aciz, ya da yazdıramıyacak durumda ise, velisi, dogru olarak yazdırsın. Erkeklerinizden iki sahid tutun; eger iki erkek bulunmazsa, sahidlerden razı olacagınız bir erkek, biri unuttugunda digeri ona hatırlatacak iki kadın olabilir. Sahidler cagırıldıklarında cekinmesinler. Borc buyuk veya kucuk olsun, onu suresiyle beraber yazmaya usenmeyin; bu, Allah katında en dogru, sahidlik icin en saglam ve suphelenmenizden en uzak olandır. Ancak aranızdaki alısveris pesin olursa, onu yazmamanızda size bir sorumluluk yoktur. Alısveris yaptıgınızda sahid tutun. Katibe de sahide de zarar verilmesin; eger zarar verirseniz, o zaman dogru yoldan cıkmıs olursunuz. Allah'tan sakının, Allah size ogretiyor; Allah her seyi bilir

Ey İnananlar! Birbirinize belirli bir süre için borçlandığınız zaman onu yazınız. İçinizden bir katip doğru olarak yazsın; katip onu Allah'ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan çekinmesin, yazsın. Borçlu olan da yazdırsın, Rabbi olan Allah'tan sakınsın, ondan bir şey eksiltmesin. Eğer borçlu, aptal veya aciz, ya da yazdıramıyacak durumda ise, velisi, doğru olarak yazdırsın. Erkeklerinizden iki şahid tutun; eğer iki erkek bulunmazsa, şahidlerden razı olacağınız bir erkek, biri unuttuğunda diğeri ona hatırlatacak iki kadın olabilir. Şahidler çağırıldıklarında çekinmesinler. Borç büyük veya küçük olsun, onu süresiyle beraber yazmaya üşenmeyin; bu, Allah katında en doğru, şahidlik için en sağlam ve şüphelenmenizden en uzak olandır. Ancak aranızdaki alışveriş peşin olursa, onu yazmamanızda size bir sorumluluk yoktur. Alışveriş yaptığınızda şahid tutun. Katibe de şahide de zarar verilmesin; eğer zarar verirseniz, o zaman doğru yoldan çıkmış olursunuz. Allah'tan sakının, Allah size öğretiyor; Allah her şeyi bilir

Ey iman edenler! Belli bir vade ile karsilikli borc alis verisinde bulundugunuz vakit onu yazin. Hem aranizda dogruluguyla taninmis yazi bilen biri yazsin. Yazi bilen biri, Allah'in, kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacinmasin da yazsin. Bir de hak kendi uzerinde olan adam soyleyip yazdirsin ve herbiri yazarken Rabbi olan Allah'dan korksun da haktan birsey eksiltmesin. Sayet borclu bir bunak veya kucuk bir cocuk veya soyleyip yazdiramiyacak durumda biri ise velisi dogrusunu soyleyip yazdirsin. Erkeklerinizden hazirda olan iki kisiyi sahit de yapin. Sayet iki tane erkek hazirda yoksa, o zaman dogruluguna guvendiginiz sahitlerden bir erkekle iki kadin ki, birisi unutunca, oburu hatirlatsin, sahitler de cagirildiklarinda kacinmasinlar; siz yazanlar da az olmus, cok olmus, onu vadesine kadar yazmaktan usanmayin. Bu, Allah katinda adalete daha uygun oldugu gibi; hem sahitlik icin daha saglam, hem supheye dusmemeniz icin daha elverislidir. Meger ki, aranizda hemen devredeceginiz bir ticaret olsun, o zaman bunu yazmamanizda sizin icin bir sakinca yoktur. Alim satim yaptiginiz vakit de yine sahit tutun. Ayrica ne yazan, ne de sahitlik eden bir zarar gormesin. Eger onlara zarar verirseniz, o iste mutlaka size dokunacak bir gunah olur. Ustelik Allah'dan korkun. Allah size ayrintilariyla ogretiyor ve Allah her seyi bilir

Ey iman edenler! Belli bir vade ile karsilikli borç alis verisinde bulundugunuz vakit onu yazin. Hem aranizda dogruluguyla taninmis yazi bilen biri yazsin. Yazi bilen biri, Allah'in, kendisine ögrettigi gibi yazmaktan kaçinmasin da yazsin. Bir de hak kendi üzerinde olan adam söyleyip yazdirsin ve herbiri yazarken Rabbi olan Allah'dan korksun da haktan birsey eksiltmesin. Sayet borçlu bir bunak veya küçük bir çocuk veya söyleyip yazdiramiyacak durumda biri ise velisi dogrusunu söyleyip yazdirsin. Erkeklerinizden hazirda olan iki kisiyi sahit de yapin. Sayet iki tane erkek hazirda yoksa, o zaman dogruluguna güvendiginiz sahitlerden bir erkekle iki kadin ki, birisi unutunca, öbürü hatirlatsin, sahitler de çagirildiklarinda kaçinmasinlar; siz yazanlar da az olmus, çok olmus, onu vadesine kadar yazmaktan usanmayin. Bu, Allah katinda adalete daha uygun oldugu gibi; hem sahitlik için daha saglam, hem süpheye düsmemeniz için daha elverislidir. Meger ki, aranizda hemen devredeceginiz bir ticaret olsun, o zaman bunu yazmamanizda sizin için bir sakinca yoktur. Alim satim yaptiginiz vakit de yine sahit tutun. Ayrica ne yazan, ne de sahitlik eden bir zarar görmesin. Eger onlara zarar verirseniz, o iste mutlaka size dokunacak bir günah olur. Üstelik Allah'dan korkun. Allah size ayrintilariyla ögretiyor ve Allah her seyi bilir

Ey iman edenler! Belirlenmis bir sure icin birbirinize borclandıgınız vakit onu yazın. Bir katip onu aranızda adaletle yazsın. Hicbir katip Allah'ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan geri durmasın; (her seyi oldugu gibi) yazsın. Uzerinde hak olan kimse (borclu) da yazdırsın, Rabbinden korksun ve borcunu asla eksik yazdırmasın. Sayet borclu sefih veya aklı zayıf veya kendisi soyleyip yazdıramayacak durumda ise, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki de sahit bulundurun. Eger iki erkek bulunamazsa rıza gostereceginiz sahitlerden bir erkek ile -biri yanılırsa digerinin ona hatırlatması icin- iki kadın (olsun). Cagırıldıkları vakit sahitler gelmemezlik etmesin. Buyuk veya kucuk, vadesine kadar hicbir seyi yazmaktan sakın usenmeyin. Boyle yapmanız Allah nezdinde daha adaletli, sehadet icin daha saglam, supheye dusmemeniz icin daha uygundur. Ancak aranızda yapıp bitirdiginiz pesin bir ticaret olursa, bu durum farklıdır. Bu durumda onu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. (Genellikle) alısveris yaptıgınızda sahit tutun. Ne yazan, ne de sahit zarara ugratılsın. Eger bunu yaparsanız (zarar verirseniz) suphe yok ki bu, sizin yoldan cıkmanız demektir. Allah'tan korkun. Allah size gerekli olanı ogretiyor. Allah her seyi bilmektedir

Ey iman edenler! Belirlenmiş bir süre için birbirinize borçlandığınız vakit onu yazın. Bir katip onu aranızda adaletle yazsın. Hiçbir katip Allah'ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan geri durmasın; (her şeyi olduğu gibi) yazsın. Üzerinde hak olan kimse (borçlu) da yazdırsın, Rabbinden korksun ve borcunu asla eksik yazdırmasın. Şayet borçlu sefih veya aklı zayıf veya kendisi söyleyip yazdıramayacak durumda ise, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki de şahit bulundurun. Eğer iki erkek bulunamazsa rıza göstereceğiniz şahitlerden bir erkek ile -biri yanılırsa diğerinin ona hatırlatması için- iki kadın (olsun). Çağırıldıkları vakit şahitler gelmemezlik etmesin. Büyük veya küçük, vadesine kadar hiçbir şeyi yazmaktan sakın üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah nezdinde daha adaletli, şehadet için daha sağlam, şüpheye düşmemeniz için daha uygundur. Ancak aranızda yapıp bitirdiğiniz peşin bir ticaret olursa, bu durum farklıdır. Bu durumda onu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. (Genellikle) alışveriş yaptığınızda şahit tutun. Ne yazan, ne de şahit zarara uğratılsın. Eğer bunu yaparsanız (zarar verirseniz) şüphe yok ki bu, sizin yoldan çıkmanız demektir. Allah'tan korkun. Allah size gerekli olanı öğretiyor. Allah her şeyi bilmektedir

Inananlar! Belirli bir sure icin birbirinize borc verdiginiz zaman onu yazın. Sizden bir yazıcı onu adaletle yazsın. Yazıcı, ALLAH'ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın, yazsın. Borclanan kisi de dikte ettirsin. Rabbi olan ALLAH'tan korksun, onda sahtekarlık yapmasın. Borclanan kisi aklı ermez, veya caresiz, ya da dikte etmekten aciz ise velisi adaletle yazdırmalı. Erkeklerinizden iki sahit te tanıklık etsin. Iki erkek sahit bulamazsanız dilediginiz sahitlerden bir erkek ve iki kadın seciniz ki kadınlardan biri yanıldıgında digeri ona hatırlatsın. Sahitler, cagrıldıkları vakit cekinmesin. Az olsun, cok olsun, odeme tarihi ile birlikte onu yazmaktan usenmeyin. Bu, ALLAH katında daha adaletli, tanıklık acısından daha saglam ve kuskulanmamanız icin daha uygundur. Yalnız, ticaret pesin olursa onu yazmamanızda bir sakınca yok. Alısveris yaptıgınızda tanıklarınız bulunsun. Yazana da tanıga da zarar verilmesin. Aksi halde kendinize kotuluk edersiniz. ALLAH'ı dinleyin. ALLAH size ogretiyor. ALLAH herseyi bilir

İnananlar! Belirli bir süre için birbirinize borç verdiğiniz zaman onu yazın. Sizden bir yazıcı onu adaletle yazsın. Yazıcı, ALLAH'ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Borçlanan kişi de dikte ettirsin. Rabbi olan ALLAH'tan korksun, onda sahtekarlık yapmasın. Borçlanan kişi aklı ermez, veya çaresiz, ya da dikte etmekten aciz ise velisi adaletle yazdırmalı. Erkeklerinizden iki şahit te tanıklık etsin. İki erkek şahit bulamazsanız dilediğiniz şahitlerden bir erkek ve iki kadın seçiniz ki kadınlardan biri yanıldığında diğeri ona hatırlatsın. Şahitler, çağrıldıkları vakit çekinmesin. Az olsun, çok olsun, ödeme tarihi ile birlikte onu yazmaktan üşenmeyin. Bu, ALLAH katında daha adaletli, tanıklık açısından daha sağlam ve kuşkulanmamanız için daha uygundur. Yalnız, ticaret peşin olursa onu yazmamanızda bir sakınca yok. Alışveriş yaptığınızda tanıklarınız bulunsun. Yazana da tanığa da zarar verilmesin. Aksi halde kendinize kötülük edersiniz. ALLAH'ı dinleyin. ALLAH size öğretiyor. ALLAH herşeyi bilir

Ey iman edenler! Belli bir vade ile karsılıklı borc alıs verisinde bulundugunuz vakit onu yazın. Hem aranızda dogruluguyla tanınmıs yazı bilen biri yazsın. Yazı bilen biri, Allah'ın, kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın da yazsın. Bir de hak kendi uzerinde olan adam soyleyip yazdırsın ve herbiri yazarken Rabbi olan Allah'dan korksun da haktan birsey eksiltmesin. Sayet borclu bir bunak veya kucuk bir cocuk veya soyleyip yazdıramıyacak durumda biri ise velisi dogrusunu soyleyip yazdırsın. Erkeklerinizden hazırda olan iki kisiyi sahit de yapın. Sayet iki tane erkek hazırda yoksa, o zaman dogruluguna guvendiginiz sahitlerden bir erkekle iki kadın ki, birisi unutunca, oburu hatırlatsın, sahitler de cagırıldıklarında kacınmasınlar; siz yazanlar da az olmus, cok olmus, onu vadesine kadar yazmaktan usanmayın. Bu, Allah katında adalete daha uygun oldugu gibi; hem sahitlik icin daha saglam, hem supheye dusmemeniz icin daha elverislidir. Meger ki, aranızda hemen devredeceginiz bir ticaret olsun, o zaman bunu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. Alım satım yaptıgınız vakit de yine sahit tutun. Ayrıca ne yazan, ne de sahitlik eden bir zarar gormesin. Eger onlara zarar verirseniz, o iste mutlaka size dokunacak bir gunah olur. Ustelik Allah'dan korkun. Allah size ayrıntılarıyla ogretiyor ve Allah her seyi bilir

Ey iman edenler! Belli bir vade ile karşılıklı borç alış verişinde bulunduğunuz vakit onu yazın. Hem aranızda doğruluğuyla tanınmış yazı bilen biri yazsın. Yazı bilen biri, Allah'ın, kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın da yazsın. Bir de hak kendi üzerinde olan adam söyleyip yazdırsın ve herbiri yazarken Rabbi olan Allah'dan korksun da haktan birşey eksiltmesin. Şayet borçlu bir bunak veya küçük bir çocuk veya söyleyip yazdıramıyacak durumda biri ise velisi doğrusunu söyleyip yazdırsın. Erkeklerinizden hazırda olan iki kişiyi şahit de yapın. Şayet iki tane erkek hazırda yoksa, o zaman doğruluğuna güvendiğiniz şahitlerden bir erkekle iki kadın ki, birisi unutunca, öbürü hatırlatsın, şahitler de çağırıldıklarında kaçınmasınlar; siz yazanlar da az olmuş, çok olmuş, onu vadesine kadar yazmaktan usanmayın. Bu, Allah katında adalete daha uygun olduğu gibi; hem şahitlik için daha sağlam, hem şüpheye düşmemeniz için daha elverişlidir. Meğer ki, aranızda hemen devredeceğiniz bir ticaret olsun, o zaman bunu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Alım satım yaptığınız vakit de yine şahit tutun. Ayrıca ne yazan, ne de şahitlik eden bir zarar görmesin. Eğer onlara zarar verirseniz, o işte mutlaka size dokunacak bir günah olur. Üstelik Allah'dan korkun. Allah size ayrıntılarıyla öğretiyor ve Allah her şeyi bilir

Ey iman edenler, birbirinizden belirli bir vade ile borc aldıgınızda, onu yazın; aranızda dogrulukla tanınmıs bir yazı bilen kisi, onu yazsın. Yazı bilen de kendisine Allah´ın ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın. Bir de borclu adam soyleyip yazdırsın, her biri Allah´tan korksun ve haktan birsey eksiltmesin. Eger borclu, aklı ermeyen biri yahut kucuk veya kendisi soyleyip yazdıramayacak durumda ise, velisi dosdogru soyleyip yazdırsın. Erkeklerinizden iki sahit gosterin. Eger ikisi de erkek olamıyorsa o zaman dogruluguna guvendiginiz bir erkekle iki kadın sahit olsun ki, biri unutunca digeri hatırlatsın. Sahitler de cagrıldıklarında kacınmasınlar. Siz yazanlar da az olsun cok olsun onu vadesine kadar yazmaktan usenmeyin. Bu Allah yanında adalete en uygun oldugu gibi sahitlik icin daha saglam ve supheye dusmemeniz icin daha elverislidir. Ancak aranızda pesin devrettiginiz bir ticaretse, o zaman bunu yazmamanızda size bir sakınca yoktur. Alısveris yaptıgınızda da sahit tutun, bir de ne yazana ne de sahitlik edene zarar verilmesin. Eger zarar verirseniz bu mutlaka kendinize dokunacak bir gunah olur. Allah´tan korkun! Allah size ilim ogretiyor ve Allah her seyi bilir

Ey iman edenler, birbirinizden belirli bir vade ile borç aldığınızda, onu yazın; aranızda doğrulukla tanınmış bir yazı bilen kişi, onu yazsın. Yazı bilen de kendisine Allah´ın öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın. Bir de borçlu adam söyleyip yazdırsın, her biri Allah´tan korksun ve haktan birşey eksiltmesin. Eğer borçlu, aklı ermeyen biri yahut küçük veya kendisi söyleyip yazdıramayacak durumda ise, velisi dosdoğru söyleyip yazdırsın. Erkeklerinizden iki şahit gösterin. Eğer ikisi de erkek olamıyorsa o zaman doğruluğuna güvendiğiniz bir erkekle iki kadın şahit olsun ki, biri unutunca diğeri hatırlatsın. Şahitler de çağrıldıklarında kaçınmasınlar. Siz yazanlar da az olsun çok olsun onu vadesine kadar yazmaktan üşenmeyin. Bu Allah yanında adalete en uygun olduğu gibi şahitlik için daha sağlam ve şüpheye düşmemeniz için daha elverişlidir. Ancak aranızda peşin devrettiğiniz bir ticaretse, o zaman bunu yazmamanızda size bir sakınca yoktur. Alışveriş yaptığınızda da şahit tutun, bir de ne yazana ne de şahitlik edene zarar verilmesin. Eğer zarar verirseniz bu mutlaka kendinize dokunacak bir günah olur. Allah´tan korkun! Allah size ilim öğretiyor ve Allah her şeyi bilir

Ey iman edenler! Belli bir vade ile karsılıklı borc alıs verisinde bulundugunuz vakit onu yazın. Hem aranızda dogruluguyla tanınmıs yazı bilen biri yazsın. Yazı bilen biri, Allah´ın, kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın da yazsın. Bir de hak kendi uzerinde olan adam soyleyip yazdırsın ve herbiri yazarken Rabbi olan Allah´dan korksun da haktan birsey eksiltmesin. Sayet borclu bir bunak veya kucuk bir cocuk veya soyleyip yazdıramıyacak durumda biri ise velisi dogrusunu soyleyip yazdırsın. Erkeklerinizden hazırda olan iki kisiyi sahit de yapın. Sayet iki tane erkek hazırda yoksa, o zaman dogruluguna guvendiginiz sahitlerden bir erkekle iki kadın ki, birisi unutunca, oburu hatırlatsın, sahitler de cagırıldıklarında kacınmasınlar; siz yazanlar da az olmus, cok olmus, onu vadesine kadar yazmaktan usanmayın. Bu, Allah katında adalete daha uygun oldugu gibi; hem sahitlik icin daha saglam, hem supheye dusmemeniz icin daha elverislidir. Meger ki, aranızda hemen devredeceginiz bir ticaret olsun, o zaman bunu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. Alım satım yaptıgınız vakit de yine sahit tutun. Ayrıca ne yazan, ne de sahitlik eden bir zarar gormesin. Eger onlara zarar verirseniz, o iste mutlaka size dokunacak bir gunah olur. Ustelik Allah´dan korkun. Allah size ayrıntılarıyla ogretiyor ve Allah her seyi bilir

Ey iman edenler! Belli bir vade ile karşılıklı borç alış verişinde bulunduğunuz vakit onu yazın. Hem aranızda doğruluğuyla tanınmış yazı bilen biri yazsın. Yazı bilen biri, Allah´ın, kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın da yazsın. Bir de hak kendi üzerinde olan adam söyleyip yazdırsın ve herbiri yazarken Rabbi olan Allah´dan korksun da haktan birşey eksiltmesin. Şayet borçlu bir bunak veya küçük bir çocuk veya söyleyip yazdıramıyacak durumda biri ise velisi doğrusunu söyleyip yazdırsın. Erkeklerinizden hazırda olan iki kişiyi şahit de yapın. Şayet iki tane erkek hazırda yoksa, o zaman doğruluğuna güvendiğiniz şahitlerden bir erkekle iki kadın ki, birisi unutunca, öbürü hatırlatsın, şahitler de çağırıldıklarında kaçınmasınlar; siz yazanlar da az olmuş, çok olmuş, onu vadesine kadar yazmaktan usanmayın. Bu, Allah katında adalete daha uygun olduğu gibi; hem şahitlik için daha sağlam, hem şüpheye düşmemeniz için daha elverişlidir. Meğer ki, aranızda hemen devredeceğiniz bir ticaret olsun, o zaman bunu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Alım satım yaptığınız vakit de yine şahit tutun. Ayrıca ne yazan, ne de şahitlik eden bir zarar görmesin. Eğer onlara zarar verirseniz, o işte mutlaka size dokunacak bir günah olur. Üstelik Allah´dan korkun. Allah size ayrıntılarıyla öğretiyor ve Allah her şeyi bilir

Ey muminler, birbirinize belirli bir sure sonra odenmek uzere borc verdiginiz zaman bunu yazın. Icinizden biri bunu durust bir sekilde yazsın. Yazan kimse onu Allah´ın kendisine ogrettigi gibi yazmayı ihmal etmesin. Bu hesabı yazıcıya borclu taraf yazdırsın. Ama Rabbi olan Allah´tan korksun da bu hesabı yazdırırken hicbir seyi eksik bırakmasın. Eger borclu taraf aptal, zayıf ya da nasıl yazdıracagını bilmeyen biri ise yazdırma islemini onun yerine durust bir sekilde velisi yapsın. Bu isleminize erkeklerinizden iki kisiyi sahit tutunuz, eger iki erkek sahit bulunmaz ise karsılıklı olarak onayladıgınız bir erkek ile iki kadını sahit tutunuz, ta ki biri yanılınca oburu ona hatırlatsın. Sahitler cagrıldıklarında gitmemezlik etmesinler. Borc kucuk olsun buyuk olsun onu vadesini belirterek yazmaktan usenmeyiniz. Bu Allah katında en durustce sahitlik icin en saglam ve sizi supheden uzak tutacak en kestirme yoldur. Yalnız aranızda pesin bir alısveris olursa bu islemi yazıya gecirmemenizin sakıncası yoktur. Alısveris yaparken de sahit tutun. Ne yazana ne de sahide zarar verilmesin. Eger bunlara zarar verirseniz kendi hesabınıza fasık olmus, gunaha girmis olursunuz. Allah´tan korkun. O size nasıl hareket edeceginizi gosteriyor. Allah herseyi bilir

Ey müminler, birbirinize belirli bir süre sonra ödenmek üzere borç verdiğiniz zaman bunu yazın. İçinizden biri bunu dürüst bir şekilde yazsın. Yazan kimse onu Allah´ın kendisine öğrettiği gibi yazmayı ihmal etmesin. Bu hesabı yazıcıya borçlu taraf yazdırsın. Ama Rabbi olan Allah´tan korksun da bu hesabı yazdırırken hiçbir şeyi eksik bırakmasın. Eğer borçlu taraf aptal, zayıf ya da nasıl yazdıracağını bilmeyen biri ise yazdırma işlemini onun yerine dürüst bir şekilde velisi yapsın. Bu işleminize erkeklerinizden iki kişiyi şahit tutunuz, eğer iki erkek şahit bulunmaz ise karşılıklı olarak onayladığınız bir erkek ile iki kadını şahit tutunuz, ta ki biri yanılınca öbürü ona hatırlatsın. Şahitler çağrıldıklarında gitmemezlik etmesinler. Borç küçük olsun büyük olsun onu vadesini belirterek yazmaktan üşenmeyiniz. Bu Allah katında en dürüstçe şahitlik için en sağlam ve sizi şüpheden uzak tutacak en kestirme yoldur. Yalnız aranızda peşin bir alışveriş olursa bu işlemi yazıya geçirmemenizin sakıncası yoktur. Alışveriş yaparken de şahit tutun. Ne yazana ne de şahide zarar verilmesin. Eğer bunlara zarar verirseniz kendi hesabınıza fasık olmuş, günaha girmiş olursunuz. Allah´tan korkun. O size nasıl hareket edeceğinizi gösteriyor. Allah herşeyi bilir

Ey inananlar, belirli bir sure (ecelin) icin borclandıgınız zaman onu yazınız. Aranızdan bir katip onu dogru olarak yazsın; katip Tanrı´nın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın, yazsın. Uzerinde hak olan (borclu) da yazdırsın ve rabbi olan Tanrı´dan sakınsın, ondan hicbir seyi eksiltmesin. Eger uzerinde hak olan (borclu) dusuk akıllı ya da za´f sahibi ise veya kendisi yazmaya guc yetiremeyecekse, velisi dosdogru yazdırsın. Erkeklerinizden de iki sahit tutun; eger iki erkek yoksa, sahitlerden rıza gostereceginiz bir erkek veya biri sasırdıgında oburu ona hatırlatacak iki kadın (da olur). Sahitler cagırıldıkları zaman kacınmasınlar. Onu (borcu) az olsun, cok olsun, suresiyle (ecelih) birlikte yazmaya usenmeyin. Bu, Tanrı katında en adil, sahitlik icin en saglam, kuskulanmamanız icin de en yakın olandır. Ancak aranızda devredip durdugunuz ve pesin olarak yaptıgınız ticaret baska, bunu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. Alısveris ettiginizde de sahit tutun. Yazana da, sahide de zarar verilmesin. (Aksini) yaparsanız, o, kendiniz icin fısktır. Tanrı´dan sakının. Tanrı size ogretiyor. Tanrı herseyi bilendir

Ey inananlar, belirli bir süre (ecelin) için borçlandığınız zaman onu yazınız. Aranızdan bir katip onu doğru olarak yazsın; katip Tanrı´nın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Üzerinde hak olan (borçlu) da yazdırsın ve rabbi olan Tanrı´dan sakınsın, ondan hiçbir şeyi eksiltmesin. Eğer üzerinde hak olan (borçlu) düşük akıllı ya da za´f sahibi ise veya kendisi yazmaya güç yetiremeyecekse, velisi dosdoğru yazdırsın. Erkeklerinizden de iki şahit tutun; eğer iki erkek yoksa, şahitlerden rıza göstereceğiniz bir erkek veya biri şaşırdığında öbürü ona hatırlatacak iki kadın (da olur). Şahitler çağırıldıkları zaman kaçınmasınlar. Onu (borcu) az olsun, çok olsun, süresiyle (ecelih) birlikte yazmaya üşenmeyin. Bu, Tanrı katında en adil, sahitlik için en sağlam, kuşkulanmamanız için de en yakın olandır. Ancak aranızda devredip durduğunuz ve peşin olarak yaptığınız ticaret başka, bunu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Alışveriş ettiğinizde de şahit tutun. Yazana da, şahide de zarar verilmesin. (Aksini) yaparsanız, o, kendiniz için fısktır. Tanrı´dan sakının. Tanrı size öğretiyor. Tanrı herşeyi bilendir

Ey iman edenler, ta´yin edilmis bir vakta kadar birbirinize borclandıgınız zaman onu yazın. Aranızda bir yazıcı da dogrulukla (onu) yazsın. Katib, Allahın kendisine ogretdigi gibi yazmakdan cekinmesin, yazsın. Uzerinde hak olan (borclu) da yazdırsın (borcunu ıkraar etsin). Rabbi olan Allahdan korksun, ondan (borcundan) hic bir sey´i eksik bırakmasın. Eger ustunde hak bulunan (bordu) bir beyinsiz veya bir zaif olur, yahud da bizzat yazdırmıya (ve ıkraara) gucu yetmezse velisi dosdogru yazdırsın (ıkraar etsin). Erkeklerinizden iki de sahid yapın. Eger iki erkek bulunmazsa o halde raazi (ve dogruluguna emin) olacagınız sahidlerden bir erkekle iki kadın (yeter. Bu suretle) kadınlardan biri unutursa oburunun hatırlatması (kolay olur). Sahidler (sehadeti edaye) cagırıldıkları vakit kacınmasın. Az olsun, cok olsun, onu va´desiyle beraber yazmakdan usenmeyin. Bu, Allah yanında adalete daha uygun, sahidlik icin daha saglam, subheye dusmemenize de daha yakındır. Meger ki aranızda (elden ele) devredeceginiz ve pesin yaptıgınız bir ticaret olsun. O zaman bunu yazmamanızda size bir vebal yokdur. Alısveris erdiginiz vakit da sahid tutun. Yazana da, sahidlik edene de asla zarar verilmesin. (Bunu) yaparsanız o, kendinize (dokunacak) bir fısk (ve isyan olur). Allahdan korkun. Allah size ogretiyor. Allah her sey´i hakkıyle bilendir

Ey îman edenler, ta´yîn edilmiş bir vakta kadar birbirinize borçlandığınız zaman onu yazın. Aranızda bir yazıcı da doğrulukla (onu) yazsın. Kâtib, Allahın kendisine öğretdiği gibi yazmakdan çekinmesin, yazsın. Üzerinde hak olan (borçlu) da yazdırsın (borcunu ıkraar etsin). Rabbi olan Allahdan korksun, ondan (borcundan) hiç bir şey´i eksik bırakmasın. Eğer üstünde hak bulunan (bordu) bir beyinsiz veya bir zaîf olur, yahud da bizzat yazdırmıya (ve ıkraara) gücü yetmezse velîsi dosdoğru yazdırsın (ıkraar etsin). Erkeklerinizden iki de şâhid yapın. Eğer iki erkek bulunmazsa o halde raazî (ve doğruluğuna emîn) olacağınız şâhidlerden bir erkekle iki kadın (yeter. Bu suretle) kadınlardan biri unutursa öbürünün hatırlatması (kolay olur). Şâhidler (şehâdetî edâye) çağırıldıkları vakit kaçınmasın. Az olsun, çok olsun, onu va´desiyle beraber yazmakdan üşenmeyin. Bu, Allah yanında adalete daha uygun, şâhidlik için daha sağlam, şübheye düşmemenize de daha yakındır. Meğer ki aranızda (elden ele) devredeceğiniz ve peşin yaptığınız bir ticâret olsun. O zaman bunu yazmamanızda size bir vebal yokdur. Alışveriş erdiğiniz vakit da şâhid tutun. Yazana da, şâhidlik edene de asla zarar verilmesin. (Bunu) yaparsanız o, kendinize (dokunacak) bir fısk (ve isyan olur). Allahdan korkun. Allah size öğretiyor. Allah her şey´i hakkıyle bilendir

Ey iman edenler; muayyen bir vaad ile borclandıgınız zaman, onu yazın. Aranızda bir katib de dogrulukla yazsın. Yazan; Allah´ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan cekinmesin, yazsın. Hak kendi uzerinde olan da yazdırsın. Rabbı olan Allah´tan korksun da ondan bir sey eksiltmesin. Sayet borclu sefih, kucuk veya kendisi soyleyip yazdıramayacak durumda ise; velisi dosdogru yazdırsın. Erkeklerinizden iki de sahid yapın. Eger ki erkek bulamazsa sahidlerden razı olacagınız bir erkek, biri unuttugunda digeri ona hatırlatacak iki kadın olabilir. Sahidler cagrıldıklarında cekinmesinler. Borc, buyuk veya kucuk olsun onu muddeti ile beraber yazmaktan usenmesin. Bu, Allah yanında adalete daha uygun, sahidlik icin daha saglam, supheye dusmemenize de daha yakındır. Ancak aranızda pesin alıs-veris olursa onu yazmamanızda size bir gunah yoktur. Alıs-veris yaptıgınızda sahid tutun. Yazana da sehadet edene de zarar verilmesin. Sayet zarar verecek olursasanız; o zaman, kendinize dokunacak bir kotuluk olur. Allah´tan korkun. Allah size ogretiyor. Allah her seyi bilir

Ey iman edenler; muayyen bir vaad ile borçlandığınız zaman, onu yazın. Aranızda bir katib de doğrulukla yazsın. Yazan; Allah´ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan çekinmesin, yazsın. Hak kendi üzerinde olan da yazdırsın. Rabbı olan Allah´tan korksun da ondan bir şey eksiltmesin. Şayet borçlu sefih, küçük veya kendisi söyleyip yazdıramayacak durumda ise; velisi dosdoğru yazdırsın. Erkeklerinizden iki de şahid yapın. Eğer ki erkek bulamazsa şahidlerden razı olacağınız bir erkek, biri unuttuğunda diğeri ona hatırlatacak iki kadın olabilir. Şahidler çağrıldıklarında çekinmesinler. Borç, büyük veya küçük olsun onu müddeti ile beraber yazmaktan üşenmesin. Bu, Allah yanında adalete daha uygun, şahidlik için daha sağlam, şüpheye düşmemenize de daha yakındır. Ancak aranızda peşin alış-veriş olursa onu yazmamanızda size bir günah yoktur. Alış-veriş yaptığınızda şahid tutun. Yazana da şehadet edene de zarar verilmesin. Şayet zarar verecek olursasanız; o zaman, kendinize dokunacak bir kötülük olur. Allah´tan korkun. Allah size öğretiyor. Allah her şeyi bilir

Ey amenu olanlar! Birbirinize belirli bir sureye kadar borc verdiginiz zaman onu yazın (senet yapın). Aranızda bir katip onu adaletle yazsın. Ve Allah´ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan cekinmesin, aynı sekilde yazsın. Uzerinde hak bulunan (borclu) da yazdırsın. Ve Rabbi olan Allah´a karsı takva sahibi olsun (ve emirlerinden sakınsın) ve ondan bir sey eksiltmesin. Fakat, eger uzerinde hak olan (borclu) olan kisi, sefih (aklı ermeyen) veya zayıf (kucuk, gucsuz) ise veya kendisi onu (soyleyip) yazdıramayacak bir durumda ise o taktirde velisi onu adaletle yazdırsın. Ve erkeklerinizden iki kisiyi sahit tutun. Fakat eger iki erkek bulunamıyorsa, o zaman sahitlerden razı olacagınız bir erkek ve iki kadını (sahit) tutun ki, ikisinden biri unutursa o taktirde, digeri ona hatırlatır. Sahitler cagrıldıkları zaman (sahitlikten) kacınmasınlar. Borc buyuk olsun, kucuk olsun vadesine kadar onu yazmaktan usanmayın. Iste bu, Allah´ın katında en adil ve sahitlik icin en saglam, suphe etmemeniz icin en yakın olandır. Ancak aranızda devretmeye hazır olan pesin bir ticaret (alım-satım) ise o zaman bunu yazmamanızdan dolayı sizin uzerinize bir gunah yoktur. alım-satım yaptıgınız zaman da sahit tutun. Katibe (yazıcıya) ve sahitlere bir zarar verilmesin. Eger bunu yaparsanız (bir zarar verirseniz), bundan sonra o mutlaka sizin icin bir fısk olur. Allah´a karsı takva sahibi olun. Allah size ogretiyor. Ve Allah, herseyi en iyi bilendir

Ey âmenû olanlar! Birbirinize belirli bir süreye kadar borç verdiğiniz zaman onu yazın (senet yapın). Aranızda bir kâtip onu adaletle yazsın. Ve Allah´ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan çekinmesin, aynı şekilde yazsın. Üzerinde hak bulunan (borçlu) da yazdırsın. Ve Rabbi olan Allah´a karşı takva sahibi olsun (ve emirlerinden sakınsın) ve ondan bir şey eksiltmesin. Fakat, eğer üzerinde hak olan (borçlu) olan kişi, sefih (aklı ermeyen) veya zayıf (küçük, güçsüz) ise veya kendisi onu (söyleyip) yazdıramayacak bir durumda ise o taktirde velîsi onu adaletle yazdırsın. Ve erkeklerinizden iki kişiyi şahit tutun. Fakat eğer iki erkek bulunamıyorsa, o zaman şahitlerden razı olacağınız bir erkek ve iki kadını (şahit) tutun ki, ikisinden biri unutursa o taktirde, diğeri ona hatırlatır. Şahitler çağrıldıkları zaman (şahitlikten) kaçınmasınlar. Borç büyük olsun, küçük olsun vadesine kadar onu yazmaktan usanmayın. İşte bu, Allah´ın katında en adil ve şahitlik için en sağlam, şüphe etmemeniz için en yakın olandır. Ancak aranızda devretmeye hazır olan peşin bir ticaret (alım-satım) ise o zaman bunu yazmamanızdan dolayı sizin üzerinize bir günah yoktur. alım-satım yaptığınız zaman da şahit tutun. Kâtibe (yazıcıya) ve şahitlere bir zarar verilmesin. Eğer bunu yaparsanız (bir zarar verirseniz), bundan sonra o mutlaka sizin için bir fısk olur. Allah´a karşı takva sahibi olun. Allah size öğretiyor. Ve Allah, herşeyi en iyi bilendir

Ya eyyuhellezıne amenu iza tedayentum bi deynin ila ecelim musemmen fektubuh* vel yektub beynekum katibum bil adli ve la ye´be katibun ey yektube kema allemehullahu fel yektub* velyumlilillezı aleyhil hakku vel yettekıllahe rabbehu ve la yebhas minhu sey´a* fe in kanellezı aleyhil hakku sefıhen ev daıyfen ev la yestetıy´u eyyumille huve felyumlil hakku sefıhen ev daıyfen ev la yestetıy´u eyyumille huve felyumlil veliyyuhu bil adl* vesteshidu sehıdeyni mir ricalikum* fe il lem yekuna raculeyni fe raculuv vemraetani mimmen terdavne mines suhedai en tedılle ıhdahuma fe tuzekkira ıldahumel uhra* ve la ye´bes suhedau iza ma duu* ve la tes´emu en tektubuhu sagıyran ev kebıran ila ecelih* zalikum aksetu ındellahi ve akvemu lis sehadeti ve edna ella tertabu illa en tekune ticaraten hadıraten tudıruneha beynekum fe leyse aleykum cunahun ella tektubuha* ve sehidu iza tebaya´tum* ve la yudarra katibuv ve la sehid* ve in tef´alu fe innehu fusukum bikum* vettekullah* ve yuallimukumullah* vallahu bi kulli sey´in alım

Ya eyyühellezıne amenu iza tedayentüm bi deynin ila ecelim müsemmen fektübuh* vel yektüb beyneküm katibüm bil adli ve la ye´be katibün ey yektübe kema allemehüllahü fel yektüb* velyümlilillezı aleyhil hakku vel yettekıllahe rabbehu ve la yebhas minhü şey´a* fe in kanellezı aleyhil hakku sefıhen ev daıyfen ev la yestetıy´u eyyümille hüve felyümlil hakku sefıhen ev daıyfen ev la yestetıy´u eyyümille hüve felyümlil veliyyühu bil adl* vesteşhidu şehıdeyni mir ricaliküm* fe il lem yekuna racüleyni fe racülüv vemraetani mimmen terdavne mineş şühedai en tedılle ıhdahüma fe tüzekkira ıldahümel uhra* ve la ye´beş şühedaü iza ma düu* ve la tes´emu en tektübuhü sağıyran ev kebıran ila ecelih* zaliküm aksetu ındellahi ve akvemü liş şehadeti ve edna ella tertabu illa en tekune ticaraten hadıraten tüdıruneha beyneküm fe leyse aleyküm cünahun ella tektübuha* ve şehidu iza tebaya´tüm* ve la yüdarra katibüv ve la şehid* ve in tef´alu fe innehu füsuküm biküm* vettekullah* ve yüallimükümüllah* vallahü bi külli şey´in alım

Ya eyyuhellezine amenu iza tedayentum bi deynin ila ecelin musemmen fektubuh(fektubuhu), velyektub beynekum katibun bil adl(adli), ve la ye’be katibun en yektube kema allemehullahu felyektub, velyumlilillezi aleyhil hakku velyettekıllahe rabbehu ve la yebhas minhu sey’a(sey’en), fe in kanellezi aleyhil hakku sefihan ev daifen ev la yestatiu en yumille huve felyumlil veliyyuhu bil adl(adli), vesteshidu sehideyni min ricalikum, fe in lem yekuna raculeyni fe raculun vemraetani mimmen terdavne mines suhedai en tedılle ıhdahuma fe tuzekkire ıhdahumal uhra ve la ye’bes suhedau iza ma duu, ve la tes’emu en tektubuhu sagiran ev kebiran ila ecelih(ecelihi), zalikum aksatu indallahi ve akvemu lis sehadeti ve edna ella tertabu illa en tekune ticareten hadıraten tudiruneha beynekum fe leyse aleykum cunahun ella tektubuha ve eshidu iza tebaya’tum, ve la yudarra katibun ve la sehid(sehidun), ve in tef’alu fe innehu fusukun bikum, vettekullah(vettekullahe), ve yuallimukumullah(yuallimukumullahu), vallahu bi kulli sey’in alim(alimun)

Yâ eyyuhellezîne âmenû izâ tedâyentum bi deynin ilâ ecelin musemmen fektubûh(fektubûhu), velyektub beynekum kâtibun bil adl(adli), ve lâ ye’be kâtibun en yektube kemâ allemehullâhu felyektub, velyumlilillezî aleyhil hakku velyettekıllâhe rabbehû ve lâ yebhas minhu şey’â(şey’en), fe in kânellezî aleyhil hakku sefîhan ev daîfen ev lâ yestatîu en yumille huve felyumlil veliyyuhu bil adl(adli), vesteşhidû şehîdeyni min ricâlikum, fe in lem yekûnâ raculeyni fe raculun vemraetâni mimmen terdavne mineş şuhedâi en tedılle ıhdâhumâ fe tuzekkire ıhdâhumâl uhrâ ve lâ ye’beş şuhedâu izâ mâ duû, ve lâ tes’emû en tektubûhu sagîran ev kebîran ilâ ecelih(ecelihî), zâlikum aksatu indallâhi ve akvemu liş şehâdeti ve ednâ ellâ tertâbû illâ en tekûne ticâreten hâdıraten tudîrûnehâ beynekum fe leyse aleykum cunâhun ellâ tektubûhâ ve eşhidû izâ tebâya’tum, ve lâ yudârra kâtibun ve lâ şehîd(şehîdun), ve in tef’alû fe innehu fusûkun bikum, vettekûllâh(vettekûllâhe), ve yuallimukumullâh(yuallimukumullâhu), vallâhu bi kulli şey’in alîm(alîmun)

Siz ey imana ermis olanlar! Ne zaman belli bir vade ile borc verir veya alırsanız yazıyla tesbit edin. Bir yazıcı, tarafsız olarak onu kaydetsin. Ve hicbir yazıcı, Allah´ın ona ogrettigi gibi yazmayı reddetmesin: oylece, oldugu gibi yazsın. Borclanan kaydettirsin, Rabbine karsı sorumlulugunun bilincinde olsun ve taahhudunden bir sey eksiltmesin. Ve eger borc altına girenin akli veya bedeni bir zaafı varsa veya kendisi (islemi) kaydettirebilecek durumda degilse, onun menfaatini kollamakla gorevli olan kimse, onu adil bir sekilde kaydettirsin. Ve icinizden iki erkek sahit tutun; eger iki erkek bulunmazsa, kabul edebileceginiz kimselerden bir erkek ve iki kadını sahit tutun ki onlardan biri hata yaparsa digeri ona hatırlatabilsin. Ve sahitler cagrıldıklarında reddetmesinler. Kucuk olsun buyuk olsun, her anlasma maddesini vade tarihi ile birlikte yazmaya usenmeyin: Bu, Allah nazarında daha adil, kanıtlanma acısından daha guvenilir ve (sonra) sizi supheye dusmekten alıkoymakta daha uygun olandır. Ama eger (aranızdaki muamele,) birbirinize dogrudan dogruya devredeceginiz hazır mallar ile ilgiliyse onu yazmamanızda bir mahzur yoktur. Ve birbirinizle alıs veris yapacagınız zaman bir sahit bulundurun, ancak ne yazıcı ne de sahit bir zarara ugramasın; eger onlara (zarar verici bir is) yaparsanız, unutmayın ki, bu, sizin icin gunahkarca bir davranıs olacaktır. Allah´a karsı sorumlulugunuzun bilincinde olun, cunku sizi egiten Allah´tır ve Allah, her seyin bilgisine sahiptir

Siz ey imana ermiş olanlar! Ne zaman belli bir vade ile borç verir veya alırsanız yazıyla tesbit edin. Bir yazıcı, tarafsız olarak onu kaydetsin. Ve hiçbir yazıcı, Allah´ın ona öğrettiği gibi yazmayı reddetmesin: öylece, olduğu gibi yazsın. Borçlanan kaydettirsin, Rabbine karşı sorumluluğunun bilincinde olsun ve taahhüdünden bir şey eksiltmesin. Ve eğer borç altına girenin akli veya bedeni bir zaafı varsa veya kendisi (işlemi) kaydettirebilecek durumda değilse, onun menfaatini kollamakla görevli olan kimse, onu adil bir şekilde kaydettirsin. Ve içinizden iki erkek şahit tutun; eğer iki erkek bulunmazsa, kabul edebileceğiniz kimselerden bir erkek ve iki kadını şahit tutun ki onlardan biri hata yaparsa diğeri ona hatırlatabilsin. Ve şahitler çağrıldıklarında reddetmesinler. Küçük olsun büyük olsun, her anlaşma maddesini vade tarihi ile birlikte yazmaya üşenmeyin: Bu, Allah nazarında daha adil, kanıtlanma açısından daha güvenilir ve (sonra) sizi şüpheye düşmekten alıkoymakta daha uygun olandır. Ama eğer (aranızdaki muamele,) birbirinize doğrudan doğruya devredeceğiniz hazır mallar ile ilgiliyse onu yazmamanızda bir mahzur yoktur. Ve birbirinizle alış veriş yapacağınız zaman bir şahit bulundurun, ancak ne yazıcı ne de şahit bir zarara uğramasın; eğer onlara (zarar verici bir iş) yaparsanız, unutmayın ki, bu, sizin için günahkarca bir davranış olacaktır. Allah´a karşı sorumluluğunuzun bilincinde olun, çünkü sizi eğiten Allah´tır ve Allah, her şeyin bilgisine sahiptir

ya eyyuhe-llezine amenu iza tedayentum bideynin ila ecelim musemmen fektubuh. velyektub beynekum katibum bil`adl. vela ye'be katibun ey yektube kema `allemehu-llahu felyektub. velyumlili-llezi `aleyhi-lhakku velyetteki-llahe rabbehu vela yebhas minhu sey'a. fein kane-llezi `aleyhi-lhakku sefihen ev da`ifen ev la yesteti`u ey yumille huve felyumlil veliyyuhu bil`adl. vesteshidu sehideyni mir ricalikum. feil lem yekuna raculeyni feraculuv vemraetani mimmen terdavne mine-ssuhedai en tedille ihdahuma fetuzekkira ihdahume-l'uhra. vela ye'be-ssuhedau iza ma du`u. vela tes'emu en tektubuhu sagiran ev kebiran ila ecelih. zalikum aksetu `inde-llahi veakvemu lissehadeti veedna ella tertabu illa en tekune ticaraten hadiraten tudiruneha beynekum feleyse `aleykum cunahun ella tektubuha. veeshidu iza tebaya`tum. vela yudarra katibuv vela sehid. vein tef`alu feinnehu fusukum bikum. vetteku-llah. veyu`allimukumu-llah. vellahu bikulli sey'in `alim

yâ eyyühe-lleẕîne âmenû iẕâ tedâyentüm bideynin ilâ ecelim müsemmen fektübûh. velyektüb beyneküm kâtibüm bil`adl. velâ ye'be kâtibün ey yektübe kemâ `allemehü-llâhü felyektüb. velyümlili-lleẕî `aleyhi-lḥaḳḳu velyetteḳi-llâhe rabbehû velâ yebḫas minhü şey'â. fein kâne-lleẕî `aleyhi-lḥaḳḳu sefîhen ev ḍa`îfen ev lâ yesteṭî`u ey yümille hüve felyümlil veliyyühû bil`adl. vesteşhidû şehîdeyni mir ricâliküm. feil lem yekûnâ racüleyni feracülüv vemraetâni mimmen terḍavne mine-şşühedâi en teḍille iḥdâhümâ fetüẕekkira iḥdâhüme-l'uḫrâ. velâ ye'be-şşühedâü iẕâ mâ dü`û. velâ tes'emû en tektübûhü ṣagîran ev kebîran ilâ ecelih. ẕâliküm aḳseṭu `inde-llâhi veaḳvemü lişşehâdeti veednâ ellâ tertâbû illâ en tekûne ticâraten ḥâḍiraten tüdîrûnehâ beyneküm feleyse `aleyküm cünâḥun ellâ tektübûhâ. veeşhidû iẕâ tebâya`tüm. velâ yüḍârra kâtibüv velâ şehîd. vein tef`alû feinnehû füsûḳum biküm. vetteḳu-llâh. veyü`allimükümü-llâh. vellâhü bikülli şey'in `alîm

Ey iman edenler! Belirlenmis bir sure icin birbirinize borclandıgınız vakit onu yazın. Bir katip (yazan) onu aranızda adaletle yazsın. Hicbir katip Allah’ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan geri durmasın; (her seyi oldugu gibi) yazsın. Borclu olan da yazdırsın ve Rabbi olan Allah'tan korkup borcundan hicbir sey eksiltmesin. Sayet borclu cahil (okuma yazma bilmeyen) veya aklı zayıf veya kendisi soyleyip yazdıramayacak durumda ise, velisi (borcu) adaletle yazdırsın. (Borc ve alacak yazılırken) Erkeklerinizden iki de sahit bulundurun. Eger iki erkek bulunamazsa rıza gostereceginiz sahitlerden bir erkek ile biri yanılırsa digerinin ona hatırlatması icin iki kadın (olsun). Cagırıldıkları vakit sahitler gelmezlik etmesin. Buyuk veya kucuk, vadesine kadar hicbir seyi yazmaktan sakın usenmeyin. Boyle yapmanız Allah nezdinde daha adaletli, sehadet icin daha saglam, supheye dusmemeniz icin daha uygundur. Ancak aranızda yapıp bitirdiginiz pesin bir ticaret olursa, bu durum farklıdır. Bu durumda onu yazmamanızda size bir gunah yoktur. (Genellikle) alısveris yaptıgınızda sahit tutun. Yazana da sahide de zarar verilmesin. Eger (yazana ve sahide bir zarar) verirseniz, bu kendinize dokunacak bir gunah olur. Allah'tan korkun. Allah size gerekli olanı ogretiyor. Allah her seyi hakkıyla bilendir

Ey iman edenler! Belirlenmiş bir süre için birbirinize borçlandığınız vakit onu yazın. Bir kâtip (yazan) onu aranızda adâletle yazsın. Hiçbir kâtip Allah’ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan geri durmasın; (her şeyi olduğu gibi) yazsın. Borçlu olan da yazdırsın ve Rabbi olan Allah'tan korkup borcundan hiçbir şey eksiltmesin. Şayet borçlu câhil (okuma yazma bilmeyen) veya aklı zayıf veya kendisi söyleyip yazdıramayacak durumda ise, velisi (borcu) adâletle yazdırsın. (Borç ve alacak yazılırken) Erkeklerinizden iki de şahit bulundurun. Eğer iki erkek bulunamazsa rıza göstereceğiniz şahitlerden bir erkek ile biri yanılırsa diğerinin ona hatırlatması için iki kadın (olsun). Çağırıldıkları vakit şahitler gelmezlik etmesin. Büyük veya küçük, vâdesine kadar hiçbir şeyi yazmaktan sakın üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah nezdinde daha adaletli, şehadet için daha sağlam, şüpheye düşmemeniz için daha uygundur. Ancak aranızda yapıp bitirdiğiniz peşin bir ticaret olursa, bu durum farklıdır. Bu durumda onu yazmamanızda size bir günah yoktur. (Genellikle) alışveriş yaptığınızda şahit tutun. Yazana da şâhide de zarar verilmesin. Eğer (yazana ve şâhide bir zarar) verirseniz, bu kendinize dokunacak bir günah olur. Allah'tan korkun. Allah size gerekli olanı öğretiyor. Allah her şeyi hakkıyla bilendir

Ey iman edenler, Belirli bir sureye kadar borclandıgınız zaman onu yazın. Aranızda bir katip dogru olarak yazsın. Katip Allah’ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın, yazsın. Borclu olan da yazdırsın. Rabbi olan Allah’tan korksun da ondan hic bir seyi eksiltmesin. Eger borclu cahil veya zayıf, ya da bizzat kendisi yazdırmaya gucu yetmezse, velisi (onu) dosdogru yazdırsın. Erkeklerinizden iki de sahit bulundurun. Eger iki erkek yoksa, razı olacagınız sahitlerden, bir erkek ve biri unuttugu zaman digerinin ona hatırlatması icin iki kadın (sahit de olabilir.) Sahitler cagrıldıklarında (sahitlik etmekten) kacınmasınlar. Kucuk olsun, buyuk olsun borcu suresiyle birlikte yazmaya usenmeyin. Bu, Allah katında daha adaletli, sahitlik icin daha saglam, supheye dusmemeniz icin de en isabetli olandır. Ancak aranızda yaptıgınız alısverisin pesin bir ticaret olması halinde onu yazmamanızın bir gunahı yoktur. -Alısveris yaptıgınız zaman da sahit tutun. Yazana da sahide de zarar verilmesin. Eger bir zarar verirseniz bu suphesiz, sizin yoldan cıkmanız demektir. Allah’tan korkun. Allah (bunları) size ogretmektedir. Allah her seyi bilendir

Ey iman edenler, Belirli bir süreye kadar borçlandığınız zaman onu yazın. Aranızda bir kâtip doğru olarak yazsın. Kâtip Allah’ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Borçlu olan da yazdırsın. Rabbi olan Allah’tan korksun da ondan hiç bir şeyi eksiltmesin. Eğer borçlu cahil veya zayıf, ya da bizzat kendisi yazdırmaya gücü yetmezse, velisi (onu) dosdoğru yazdırsın. Erkeklerinizden iki de şahit bulundurun. Eğer iki erkek yoksa, razı olacağınız şahitlerden, bir erkek ve biri unuttuğu zaman diğerinin ona hatırlatması için iki kadın (şahit de olabilir.) Şahitler çağrıldıklarında (şahitlik etmekten) kaçınmasınlar. Küçük olsun, büyük olsun borcu süresiyle birlikte yazmaya üşenmeyin. Bu, Allah katında daha adaletli, şahitlik için daha sağlam, şüpheye düşmemeniz için de en isabetli olandır. Ancak aranızda yaptığınız alışverişin peşin bir ticaret olması halinde onu yazmamanızın bir günahı yoktur. -Alışveriş yaptığınız zaman da şahit tutun. Yazana da şahide de zarar verilmesin. Eğer bir zarar verirseniz bu şüphesiz, sizin yoldan çıkmanız demektir. Allah’tan korkun. Allah (bunları) size öğretmektedir. Allah her şeyi bilendir

Ey iman edenler! Belirli bir sureye kadar borclandıgınız zaman onu yazın. Aranızda bir katip dogru olarak yazsın. Katip Allah’ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın, yazsın. (Katibe) borclu olan yazdırsın. Rabbi olan Allah’tan korksun da ondan hicbir seyi eksiltmesin. Eger borclu cahil/ sefih veya zayıf, ya da bizzat kendisi yazdırmaya gucu yetmezse, velisi (onu) dosdogru yazdırsın. Erkeklerinizden iki de sahit bulundurun. Eger iki erkek yoksa, razı olacagınız sahitlerden, bir erkek ve biri unuttugu zaman digerinin ona hatırlatması icin iki kadın Sahitler cagrıldıklarında (sahitlik etmekten) kacınmasınlar. Kucuk olsun, buyuk olsun borcu suresiyle birlikte yazmaya usenmeyin. Bu, Allah katında daha adaletli, sahitlik icin daha saglam, supheye dusmemeniz icin de en isabetli olandır. Ancak aranızda yaptıgınız alısverisin pesin bir ticaret olması halinde onu yazmamanızın bir gunahı yoktur. Alısveris yaptıgınız zaman da sahit tutun. Yazana da sahide de zarar verilmesin. Eger bir zarar verirseniz bu suphesiz, sizin hak yoldan cıkmanız demektir. Allah’tan korkun. Allah (bunları) size ogretmektedir. Allah her seyi bilendir

Ey iman edenler! Belirli bir süreye kadar borçlandığınız zaman onu yazın. Aranızda bir kâtip doğru olarak yazsın. Kâtip Allah’ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın, yazsın. (Katibe) borçlu olan yazdırsın. Rabbi olan Allah’tan korksun da ondan hiçbir şeyi eksiltmesin. Eğer borçlu cahil/ sefih veya zayıf, ya da bizzat kendisi yazdırmaya gücü yetmezse, velisi (onu) dosdoğru yazdırsın. Erkeklerinizden iki de şahit bulundurun. Eğer iki erkek yoksa, razı olacağınız şahitlerden, bir erkek ve biri unuttuğu zaman diğerinin ona hatırlatması için iki kadın Şahitler çağrıldıklarında (şahitlik etmekten) kaçınmasınlar. Küçük olsun, büyük olsun borcu süresiyle birlikte yazmaya üşenmeyin. Bu, Allah katında daha adaletli, şahitlik için daha sağlam, şüpheye düşmemeniz için de en isabetli olandır. Ancak aranızda yaptığınız alışverişin peşin bir ticaret olması halinde onu yazmamanızın bir günahı yoktur. Alışveriş yaptığınız zaman da şahit tutun. Yazana da şahide de zarar verilmesin. Eğer bir zarar verirseniz bu şüphesiz, sizin hak yoldan çıkmanız demektir. Allah’tan korkun. Allah (bunları) size öğretmektedir. Allah her şeyi bilendir

Ey iman edenler! Belirli bir vadeye kadar birbirinize borc verdiginiz zaman onu kaydedin! Aranızda dogrulukla tanınmıs bir katip onu yazsın! Katip, Allah'ın kendisine ogrettigi gibi (adalete uygun olarak) yazmaktan kacınmasın da yazsın! Uzerinde hak olan borclu kisi akdi yazdırsın, Rabbi olan Allah’tan sakınsın da borcundan hicbir sey noksan bırakmasın! Eger uzerinde hak olan borclu, akılca noksan veya kucuk veya yazdırmaktan aciz bir kimse ise, onun velisi adalet olculeri icinde yazdırsın! Icinizden iki erkek sahit de tutun! Iki erkek bulunmazsa o zaman dogruluklarından emin oldugunuz bir erkek ile iki kadının sahitligini alın! (Bir erkek yerine iki kadının sahit olmasına sebep) birinin unutması halinde ikincisinin hatırlatmasına imkan vermek icindir. Sahitler cagırıldıklarında, sahitlikten kacınmasınlar! Siz yazanlar da, borc az olsun, cok olsun, vadesiyle birlikte yazmaktan usenmeyin! Boyle yapmak, Allah katında daha adil, sahitligi ifa etmek icin daha saglam ve supheyi gidermek icin daha uygun bir yoldur. Ancak aranızda hemen alıp vereceginiz pesin bir ticaret olursa, onu yazmamakta size bir gunah yoktur. Alıs veris yaptıgınız zaman da sahit tutun! Ne katip, ne de sahit asla magdur edilmesin. Bunu yapar, zarar verirseniz, dogru yoldan ayrılmıs, Allah’a itaatin dısına cıkmıs olursunuz. Allah’a itaatsizlikten sakının! Allah size en uygun tutumu ogretiyor. Cunku Allah her seyi hakkıyla bilir. [8,29; 57,28] {KM, Tesniye 19,15.Matta 18,16; Yuhanna}

Ey iman edenler! Belirli bir vâdeye kadar birbirinize borç verdiğiniz zaman onu kaydedin! Aranızda doğrulukla tanınmış bir kâtip onu yazsın! Kâtip, Allah'ın kendisine öğrettiği gibi (adalete uygun olarak) yazmaktan kaçınmasın da yazsın! Üzerinde hak olan borçlu kişi akdi yazdırsın, Rabbi olan Allah’tan sakınsın da borcundan hiçbir şey noksan bırakmasın! Eğer üzerinde hak olan borçlu, akılca noksan veya küçük veya yazdırmaktan âciz bir kimse ise, onun velisi adalet ölçüleri içinde yazdırsın! İçinizden iki erkek şahit de tutun! İki erkek bulunmazsa o zaman doğruluklarından emin olduğunuz bir erkek ile iki kadının şahitliğini alın! (Bir erkek yerine iki kadının şahit olmasına sebep) birinin unutması halinde ikincisinin hatırlatmasına imkân vermek içindir. Şahitler çağırıldıklarında, şahitlikten kaçınmasınlar! Siz yazanlar da, borç az olsun, çok olsun, vâdesiyle birlikte yazmaktan üşenmeyin! Böyle yapmak, Allah katında daha âdil, şahitliği ifa etmek için daha sağlam ve şüpheyi gidermek için daha uygun bir yoldur. Ancak aranızda hemen alıp vereceğiniz peşin bir ticaret olursa, onu yazmamakta size bir günah yoktur. Alış veriş yaptığınız zaman da şahit tutun! Ne kâtip, ne de şahit asla mağdur edilmesin. Bunu yapar, zarar verirseniz, doğru yoldan ayrılmış, Allah’a itaatin dışına çıkmış olursunuz. Allah’a itaatsizlikten sakının! Allah size en uygun tutumu öğretiyor. Çünkü Allah her şeyi hakkıyla bilir. [8,29; 57,28] {KM, Tesniye 19,15.Matta 18,16; Yuhanna}

Ey inananlar, belirli bir sureye kadar birbirinize borc verdiginiz zaman onu yazın. Aranızda bir yazıcı, adaletle yazsın. Yazıcı, Allah'ın kendisine ogrettigi sekilde yazmaktan kacınmasın, yazsın; borclu olan da yazdırsın, Rabbi olan Allah'tan korksun, borcundan hicbir seyi eksik etmesin. Eger borclu olan kimse aklı ermez, yahut zayıf, ya da kendisi yazdıramayacak durumda ise velisi onu adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kisiyi de sahid tutun. Eger iki erkek yoksa razı oldugunuz sahidlerden bir erkek, iki kadın (sahidlik etsin). Ta ki kadınlardan biri sasırırsa digeri ona hatırlatsın. Sahidler cagrıldıkları zaman (gelmekten) kacınmasınlar. Az olsun, cok olsun, onu suresine kadar yazmaktan usenmeyin. Bu, Allah katında daha adaletli, sahidlik icin daha saglam, kuskulanmamanız icin daha elverislidir. Yalnız aranızda hemen alıp vereceginiz pesin ticaret olursa onu yazmamanızdan oturu uzerinize bir gunah yoktur. Alısveris yaptıgınız zaman da sahid tutun. Yazana da, sahide de asla zarar verilmesin. Eger (bir zarar) yaparsanız, bu kendinize kotuluk olur. Allah'tan korkun, Allah size ogretiyor. Allah herseyi bilir

Ey inananlar, belirli bir süreye kadar birbirinize borç verdiğiniz zaman onu yazın. Aranızda bir yazıcı, adaletle yazsın. Yazıcı, Allah'ın kendisine öğrettiği şekilde yazmaktan kaçınmasın, yazsın; borçlu olan da yazdırsın, Rabbi olan Allah'tan korksun, borcundan hiçbir şeyi eksik etmesin. Eğer borçlu olan kimse aklı ermez, yahut zayıf, ya da kendisi yazdıramayacak durumda ise velisi onu adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kişiyi de şahid tutun. Eğer iki erkek yoksa razı olduğunuz şahidlerden bir erkek, iki kadın (şahidlik etsin). Ta ki kadınlardan biri şaşırırsa diğeri ona hatırlatsın. Şahidler çağrıldıkları zaman (gelmekten) kaçınmasınlar. Az olsun, çok olsun, onu süresine kadar yazmaktan üşenmeyin. Bu, Allah katında daha adaletli, şahidlik için daha sağlam, kuşkulanmamanız için daha elverişlidir. Yalnız aranızda hemen alıp vereceğiniz peşin ticaret olursa onu yazmamanızdan ötürü üzerinize bir günah yoktur. Alışveriş yaptığınız zaman da şahid tutun. Yazana da, şahide de asla zarar verilmesin. Eğer (bir zarar) yaparsanız, bu kendinize kötülük olur. Allah'tan korkun, Allah size öğretiyor. Allah herşeyi bilir

Ey iman edenler, belirli bir sure icin borclandıgınız zaman onu yazınız. Aranızdan bir katip dogru olarak yazsın, katip Allah´ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın, yazsın. Uzerinde hak olan (borclu) da yazdırsın ve Rabbi olan Allah´tan korkup sakınsın, ondan hic bir seyi eksiltmesin. Eger uzerinde hak olan (borclu), dusuk akıllı ya da za´f sahibi veya kendisi yazmaya guc yetirmeyecekse, velisi dosdogru yazdırsın. Erkeklerinizden de iki sahid tutun; eger iki erkek yoksa, sahidlerden rıza gostereceginiz bir erkek ve biri unuttugunda oburu ona hatırlatacak iki kadın (da olur) . Sahidler cagırıldıkları zaman kacınmasınlar. Onu (borcu) az olsun, cok olsun, suresiyle birlikte yazmaya usenmeyin. Bu, Allah katında en adil, sahitlik icin en saglam, suphelenmemeniz icin de en yakın olandır. Ancak aranızda devredip durdugunuz ve pesin olarak yaptıgınız ticaret baska, bunu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. Alıs-veris ettiginizde de sahid tutun. Yazana da, sahide de zarar verilmesin. (Aksini) Yaparsanız, o, kendiniz icin (bir zulum ve gunah) fısktır. Allah´tan korkup sakının. Allah size ogretiyor. Allah her seyi bilendir

Ey iman edenler, belirli bir süre için borçlandığınız zaman onu yazınız. Aranızdan bir kâtip doğru olarak yazsın, kâtip Allah´ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Üzerinde hak olan (borçlu) da yazdırsın ve Rabbi olan Allah´tan korkup sakınsın, ondan hiç bir şeyi eksiltmesin. Eğer üzerinde hak olan (borçlu), düşük akıllı ya da za´f sahibi veya kendisi yazmaya güç yetirmeyecekse, velisi dosdoğru yazdırsın. Erkeklerinizden de iki şahid tutun; eğer iki erkek yoksa, şahidlerden rıza göstereceğiniz bir erkek ve biri unuttuğunda öbürü ona hatırlatacak iki kadın (da olur) . Şahidler çağırıldıkları zaman kaçınmasınlar. Onu (borcu) az olsun, çok olsun, süresiyle birlikte yazmaya üşenmeyin. Bu, Allah katında en adil, şahitlik için en sağlam, şüphelenmemeniz için de en yakın olandır. Ancak aranızda devredip durduğunuz ve peşin olarak yaptığınız ticaret başka, bunu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Alış-veriş ettiğinizde de şahid tutun. Yazana da, şahide de zarar verilmesin. (Aksini) Yaparsanız, o, kendiniz için (bir zulüm ve günah) fısktır. Allah´tan korkup sakının. Allah size öğretiyor. Allah her şeyi bilendir

Ey iman edenler! Belirli bir sureye kadar borclandıgınız zaman onu yazın. Aranızda bir katip dogru olarak yazsın. Katip, Allah’ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan kacınmasın, yazsın. (Katibe) borclu olan yazdırsın. Rabbi olan Allah’tan korksun da ondan hicbir seyi eksiltmesin. Eger borclu cahil/sefih veya zayıf ya da bizzat kendisi yazdırmaya gucu yetmezse, velisi (onu) dosdogru yazdırsın. Erkeklerinizden iki de sahit bulundurun. Eger iki erkek yoksa, razı olacagınız sahitlerden, bir erkek ve biri unuttugu zaman digerinin ona hatırlatması icin iki kadın sahitler cagrıldıklarında (sahitlik etmekten) kacınmasınlar. Kucuk olsun, buyuk olsun borcu suresiyle birlikte yazmaya usenmeyin. Bu, Allah katında daha adaletli, sahitlik icin daha saglam, supheye dusmemeniz icin de en isabetli olandır. Ancak aranızda yaptıgınız alısverisin pesin bir ticaret olması halinde onu yazmamanızın bir gunahı yoktur. Alısveris yaptıgınız zaman da sahit tutun. Yazana da sahide de zarar verilmesin. Eger bir zarar verirseniz bu suphesiz, sizin hak yoldan cıkmanız demektir. Allah’tan korkun. Allah (bunları) size ogretmektedir. Allah her seyi bilendir

Ey iman edenler! Belirli bir süreye kadar borçlandığınız zaman onu yazın. Aranızda bir kâtip doğru olarak yazsın. Kâtip, Allah’ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan kaçınmasın, yazsın. (Katibe) borçlu olan yazdırsın. Rabbi olan Allah’tan korksun da ondan hiçbir şeyi eksiltmesin. Eğer borçlu cahil/sefih veya zayıf ya da bizzat kendisi yazdırmaya gücü yetmezse, velisi (onu) dosdoğru yazdırsın. Erkeklerinizden iki de şahit bulundurun. Eğer iki erkek yoksa, razı olacağınız şahitlerden, bir erkek ve biri unuttuğu zaman diğerinin ona hatırlatması için iki kadın şahitler çağrıldıklarında (şahitlik etmekten) kaçınmasınlar. Küçük olsun, büyük olsun borcu süresiyle birlikte yazmaya üşenmeyin. Bu, Allah katında daha adaletli, şahitlik için daha sağlam, şüpheye düşmemeniz için de en isabetli olandır. Ancak aranızda yaptığınız alışverişin peşin bir ticaret olması halinde onu yazmamanızın bir günahı yoktur. Alışveriş yaptığınız zaman da şahit tutun. Yazana da şahide de zarar verilmesin. Eğer bir zarar verirseniz bu şüphesiz, sizin hak yoldan çıkmanız demektir. Allah’tan korkun. Allah (bunları) size öğretmektedir. Allah her şeyi bilendir

Ey iman sahipleri! Belirli bir sure icin birbirinize borc verdiginizde onu yazın. Aranızda bir yazıcı adaletle yazsın. Yazıcı, Allah'ın kendisine ogrettigi sekilde yazmaktan kacınmasın, yazsın. Borc altına giren kisi de onu kayda gecirtsin ve Rabbinden korksun da borcundan hicbir sey eksiltmesin. Borc altına giren, aklı ermez yahut zayıf-caresiz biri ise yahut yazdırmaya gucu yetmiyorsa, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kisiyi de tanık tutun. Eger iki erkek yoksa rızanızla kabul edeceginiz tanıklardan bir erkek ve iki kadın gerekir. Bu kadınlardan biri sasırırsa/unutursa otekisi ona hatırlatsın diyedir. Tanıklar, cagırıldıklarında cekimser davranmasınlar. Kucuk veya buyuk, borcu, suresine kadar yazmaktan usenmeyin. Boyle yapmanız Allah katında adalete daha yakın, tanıklık icin daha saglam, kuskuya dusmemeniz icin daha elverislidir. Ancak aranızda dondurup durdugunuz tamamen pesin bir ticaret sozkonusu ise onu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. Karsılıklı alıs-veris yaptıgınızda da tanık bulundurun. Yazıcıya da tanıga da zarar verilmesin. Boyle bir sey yaparsanız bu, kendinize kotuluk olur. Allah'tan korkun. Allah size ogretiyor. Allah, her seyi en iyi bicimde bilendir

Ey iman sahipleri! Belirli bir süre için birbirinize borç verdiğinizde onu yazın. Aranızda bir yazıcı adaletle yazsın. Yazıcı, Allah'ın kendisine öğrettiği şekilde yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Borç altına giren kişi de onu kayda geçirtsin ve Rabbinden korksun da borcundan hiçbir şey eksiltmesin. Borç altına giren, aklı ermez yahut zayıf-çaresiz biri ise yahut yazdırmaya gücü yetmiyorsa, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kişiyi de tanık tutun. Eğer iki erkek yoksa rızanızla kabul edeceğiniz tanıklardan bir erkek ve iki kadın gerekir. Bu kadınlardan biri şaşırırsa/unutursa ötekisi ona hatırlatsın diyedir. Tanıklar, çağırıldıklarında çekimser davranmasınlar. Küçük veya büyük, borcu, süresine kadar yazmaktan üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah katında adalete daha yakın, tanıklık için daha sağlam, kuşkuya düşmemeniz için daha elverişlidir. Ancak aranızda döndürüp durduğunuz tamamen peşin bir ticaret sözkonusu ise onu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Karşılıklı alış-veriş yaptığınızda da tanık bulundurun. Yazıcıya da tanığa da zarar verilmesin. Böyle bir şey yaparsanız bu, kendinize kötülük olur. Allah'tan korkun. Allah size öğretiyor. Allah, her şeyi en iyi biçimde bilendir

Ey iman sahipleri! Belirli bir sure icin birbirinize borc verdiginizde onu yazın. Aranızda bir yazıcı adaletle yazsın. Yazıcı, Allah´ın kendisine ogrettigi sekilde yazmaktan kacınmasın, yazsın. Borc altına giren kisi de onu kayda gecirtsin ve Rabb´inden korksun da borcundan hic bir sey eksiltmesin. Borc altına giren, aklı ermez yahut zayıf, caresiz biri ise yahut yazdırmaya gucu yetmiyorsa, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kisiyi de tanık tutun. Eger iki erkek yoksa rızanızla kabul edeceginiz tanıklardan bir erkek ve iki kadın gerekir. Bu, kadınlardan biri sasırırsa / unutursa otekisi ona hatırlatsın diyedir. Tanıklar, cagırıldıklarında cekimser davranmasınlar. Kucuk veya buyuk, borcu, suresine kadar yazmaktan usenmeyin. Boyle yapmanız Allah katında adalete daha yakın, tanıklık icin daha saglam, kuskuya dusmemeniz icin daha elverislidir. Ancak aranızda dondurup durdugunuz tamamen pesin bir ticaret soz konusu ise onu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. Karsılıklı alısveris yaptıgınızda da tanık bulundurun. Yazıcıya da tanıga da zarar verilmesin. Boyle bir sey yaparsanız bu, kendinize kotuluk olur. Allah´tan korkun. Allah size ogretiyor. Allah, her seyi en iyi bicimde bilendir

Ey iman sahipleri! Belirli bir süre için birbirinize borç verdiğinizde onu yazın. Aranızda bir yazıcı adaletle yazsın. Yazıcı, Allah´ın kendisine öğrettiği şekilde yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Borç altına giren kişi de onu kayda geçirtsin ve Rabb´inden korksun da borcundan hiç bir şey eksiltmesin. Borç altına giren, aklı ermez yahut zayıf, çaresiz biri ise yahut yazdırmaya gücü yetmiyorsa, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kişiyi de tanık tutun. Eğer iki erkek yoksa rızanızla kabul edeceğiniz tanıklardan bir erkek ve iki kadın gerekir. Bu, kadınlardan biri şaşırırsa / unutursa ötekisi ona hatırlatsın diyedir. Tanıklar, çağırıldıklarında çekimser davranmasınlar. Küçük veya büyük, borcu, süresine kadar yazmaktan üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah katında adalete daha yakın, tanıklık için daha sağlam, kuşkuya düşmemeniz için daha elverişlidir. Ancak aranızda döndürüp durduğunuz tamamen peşin bir ticaret söz konusu ise onu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Karşılıklı alışveriş yaptığınızda da tanık bulundurun. Yazıcıya da tanığa da zarar verilmesin. Böyle bir şey yaparsanız bu, kendinize kötülük olur. Allah´tan korkun. Allah size öğretiyor. Allah, her şeyi en iyi biçimde bilendir

Ey iman sahipleri! Belirli bir sure icin birbirinize borc verdiginizde onu yazın. Aranızda bir yazıcı adaletle yazsın. Yazıcı, Allah´ın kendisine ogrettigi sekilde yazmaktan kacınmasın, yazsın. Borc altına giren kisi de onu kayda gecirtsin ve Rabbinden korksun da borcundan hicbir sey eksiltmesin. Borc altına giren, aklı ermez yahut zayıf-caresiz biri ise yahut yazdırmaya gucu yetmiyorsa, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kisiyi de tanık tutun. Eger iki erkek yoksa rızanızla kabul edeceginiz tanıklardan bir erkek ve iki kadın gerekir. Bu kadınlardan biri sasırırsa/unutursa otekisi ona hatırlatsın diyedir. Tanıklar, cagırıldıklarında cekimser davranmasınlar. Kucuk veya buyuk, borcu, suresine kadar yazmaktan usenmeyin. Boyle yapmanız Allah katında adalete daha yakın, tanıklık icin daha saglam, kuskuya dusmemeniz icin daha elverislidir. Ancak aranızda dondurup durdugunuz tamamen pesin bir ticaret sozkonusu ise onu yazmamanızda sizin icin bir sakınca yoktur. Karsılıklı alıs-veris yaptıgınızda da tanık bulundurun. Yazıcıya da tanıga da zarar verilmesin. Boyle bir sey yaparsanız bu, kendinize kotuluk olur. Allah´tan korkun. Allah size ogretiyor. Allah, her seyi en iyi bicimde bilendir

Ey iman sahipleri! Belirli bir süre için birbirinize borç verdiğinizde onu yazın. Aranızda bir yazıcı adaletle yazsın. Yazıcı, Allah´ın kendisine öğrettiği şekilde yazmaktan kaçınmasın, yazsın. Borç altına giren kişi de onu kayda geçirtsin ve Rabbinden korksun da borcundan hiçbir şey eksiltmesin. Borç altına giren, aklı ermez yahut zayıf-çaresiz biri ise yahut yazdırmaya gücü yetmiyorsa, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki kişiyi de tanık tutun. Eğer iki erkek yoksa rızanızla kabul edeceğiniz tanıklardan bir erkek ve iki kadın gerekir. Bu kadınlardan biri şaşırırsa/unutursa ötekisi ona hatırlatsın diyedir. Tanıklar, çağırıldıklarında çekimser davranmasınlar. Küçük veya büyük, borcu, süresine kadar yazmaktan üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah katında adalete daha yakın, tanıklık için daha sağlam, kuşkuya düşmemeniz için daha elverişlidir. Ancak aranızda döndürüp durduğunuz tamamen peşin bir ticaret sözkonusu ise onu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Karşılıklı alış-veriş yaptığınızda da tanık bulundurun. Yazıcıya da tanığa da zarar verilmesin. Böyle bir şey yaparsanız bu, kendinize kötülük olur. Allah´tan korkun. Allah size öğretiyor. Allah, her şeyi en iyi biçimde bilendir

Mo a moagye adie, sε mobͻ bosea dehyε εberε bi a, montwerε nto hͻ. Ma ͻtwerεfoͻ no ntwerε deε εda montεm no pεpεεpε; ͻtwerεfoͻ no nhwε na biribiara ansi no kwan sε ͻnntwerε (nwoma) no sεdeε Nyankopͻn akyerε no no, enti ͻntwerε (no saa ara). Na ͻkafoͻ no nka (mma ͻtwerεfoͻ no ntwerε), na onsuro Nyankopͻn, ne Wura no; εmma no nyi biribi mfiri mu. Sε ͻkafoͻ no yε obi a n’adwen mu nnɔ papa, anaa ͻyε mmerε, anaasε Ɔno ara ntumi nka (mma ͻtwerεfoͻ no ntwerε a), ne kyitaafoͻ no nka no pεpεεpε. Na moma momu mmarima mmienu ni ho adanseε. Sε mmarima mmienu nnihͻ a moma ͻbarima baako ne mmaa mmienu a mogye wͻn adansedie die (ni ho adanseε), na sε wͻn mu baako yε mfomsoͻ a ͻbaako akae ͻbaako no. Na adansefoͻ no nhwε sε, sε yεfrε wͻn (adansedie a) w’anka sε wɔ’nnkɔ. Monhwε na moammu moani angu so sε mobεtwerε (εka) kεseε anaa ketewa ama neberε a yεde ahyε, εno na εtene wͻ Nyankopͻn anim, na εma adansedie no di mmu, na εno ne (ͻkwan) pa a εmma monnye (moho) akyinnyeε. Na mmom sε εyε adwadie a modi no hͻ ara na εredi akͻ-ne-aba wͻ montεm deε a, εno deε sε moantwerε a, bͻne biara nna moso. Na mmom sε moreyε adwadie ho nhyehyεε ama moho a monya adansefoͻ. Na monhwε yie na moanha ͻtwerεfoͻ no, anaa adansefoͻ no. Sε moyε saa a, εyε bͻne ma mo. Na monsuro Nyankopͻn, na Nyankopͻn bεkyerε mo (nimdeε ahodoᴐ pii), na Nyankopͻn ne biribiara ho Nimdefoͻ

ئى مۆمىنلەر! مۇددەت بەلگىلەپ ئۆزئارا قەرز بېرىشسەڭلار، ئۇنى (ھۆججەت قىلىپ) يېزىپ قويۇڭلار، ئاراڭلاردىكى خەت بىلىدىغان كىشى ئۇنى (كەم - زىيادە قىلماي) ئادىللىق بىلەن يازسۇن، خەت بىلىدىغان كىشى (اﷲ ئۇنىڭغا بىلدۈرگەندەك توغرىلىق بىلەن يېزىشىنى) رەت قىلمىسۇن، ئۇ يازسۇن، زىممىسىدە باشقىلارنىڭ ھەققى بولغان ئادەم (يازىدىغان كىشىگە) ئېيتىپ بەرسۇن، (قەرزدار) پەرۋەردىگارى اﷲ تىن قورقسۇن، قەرز ئالغان نەرسىدىن ھېچنېمىنى كېمەيتىۋەتمىسۇن، ئەگەر قەرز ئالغۇچى ئادەم ئەخمەق (يەنى خۇدبىن، ئەقىلسىز، ئىسراپخور) ياكى ئاجىز (يەنى كىچىك بالا ياكى بەكمۇ قېرى) بولسا، ياكى (گەپ قىلالماسلىقى، گاچىلىقى، كېكەچلىكى تۈپەيلىدىن) ئۆزى ئېيتىپ بېرەلمىسە، ئۇنىڭ ئىشلىرىنى باشقۇرغۇچى ئادەم ئادىللىق بىلەن ئېيتىپ بەرسۇن، سىلەر ئەر كىشىڭلاردىن ئىككى كىشىنى گۇۋاھلىققا تەكلىپ قىلىڭلار؛ ئەگەر ئىككى ئەر كىشى يوق بولسا، سىلەر (ئادالىتىگە، دىيانىتىگە) رازى بولىدىغان كىشىلەردىن بىر ئەر، ئىككى ئايالنى گۇۋاھلىققا تەكلىپ قىلىڭلار، بۇ ئىككى ئايالنىڭ بىرسى ئۇنتۇپ قالسا، ئككىنچىسى ئېسىگە سالىدۇ. گۇۋاھچىلار (گۇۋاھلىققا) چاقىرىلغان ۋاقتىدا (گۇۋاھ بولۇشتىن) باش تارتمىسۇن. قەرز مەيلى ئاز بولسۇن، مەيلى كۆپ بولسۇن، ئۇنى قايتۇرۇش ۋاقتى بىلەن قوشۇپ يېزىشتىن ئېرىنمەڭلار. اﷲ نىڭ نەزىرىدە (يەنى ھۆكمىدە)، بۇ ئەڭ ئادىللىق ۋە ئەڭ ئىسپاتلىقتۇر (يەنى گۇۋاھلىقنىڭ ئۇنتۇلماسلىقىنى ئەڭ ئىسپاتلىغۇچىدۇر)، گۇمانلانماسلىقىڭلارغا ئەڭ يېقىندۇر. لېكىن ئاراڭلاردا قىلىشقان قولمۇقول سودىدا ھۆججەت يازمىساڭلارمۇ ھېچ گۇناھ بولمايدۇ. ئۆزئارا سودا قىلىشقان ۋاقتىڭلاردا گۇۋاھچى تەكلىپ قىلىڭلار، پۈتۈكچىگىمۇ، گۇۋاھچىغىمۇ زىيان يەتكۈزۈلمىسۇن؛ ئەگەر زىيان يەتكۈزسەڭلار گۇناھ ئۆتكۈزگەن بولىسىلەر، اﷲ نىڭ (ئەمرىگە ۋە نەھيىسىگە مۇخالىپەتچىلىك قىلىشتىن) ساقلىنىڭلار، اﷲ سىلەرگە ئۆگىتىدۇ (يەنى سىلەرگە ئىككىلا دۇنيادا پايدىلىق بولغان ئىلىمنى بېرىدۇ)، اﷲ ھەممە نەرسىنى بىلگۈچىدۇر

ئى مۆمىنلەر! مۇددەت بەلگىلەپ ئۆزئارا قەرز بېرىشسەڭلار، ئۇنى (ھۆججەت قىلىپ) يېزىپ قويۇڭلار، ئاراڭلاردىكى خەت بىلىدىغان كىشى ئۇنى (كەم ـ زىيادە قىلماي) ئادىللىق بىلەن يازسۇن، خەت بىلىدىغان كىشى (ئاللاھ ئۇنىڭغا بىلدۈرگەندەك توغرىلىق بىلەن يېزىشىنى) رەت قىلمىسۇن، ئۇ يازسۇن، زىممىسىدە باشقىلارنىڭ ھەققى بولغان ئادەم (يازىدىغان كىشىگە) ئېيتىپ بەرسۇن، (قەرزدار) پەرۋەردىگارى ئاللاھتىن قورقسۇن، قەرز ئالغان نەرسىدىن ھېچنېمىنى كېمەيتىۋەتمىسۇن، ئەگەر قەرز ئالغۇچى ئادەم ئەخمەق (گالۋاڭ، ئەقىلسىز، ئىسراپخور) ياكى ئاجىز (كىچىك بالا ياكى بەكمۇ قېرى) بولسا، ياكى (گەپ قىلالماسلىقى، گاچىلىقى، كېكەچلىكى تۈپەيلىدىن) ئۆزى ئېيتىپ بېرەلمىسە، ئۇنىڭ ئىشلىرىنى باشقۇرغۇچى ئادەم ئادىللىق بىلەن ئېيتىپ بەرسۇن، سىلەر ئەر كىشىڭلاردىن ئىككى كىشىنى گۇۋاھلىققا تەكلىپ قىلىڭلار؛ ئەگەر ئىككى ئەر كىشى يوق بولسا، سىلەر (ئادالىتىگە، دىيانىتىگە) رازى بولىدىغان كىشىلەردىن بىر ئەر، ئىككى ئايالنى گۇۋاھلىققا تەكلىپ قىلىڭلار، بۇ ئىككى ئايالنىڭ بىرسى ئۇنتۇپ قالسا، ئىككىنچىسى ئېسىگە سالىدۇ. گۇۋاھچىلار (گۇۋاھلىققا) چاقىرىلغان ۋاقتىدا (گۇۋاھ بولۇشتىن) باش تارتمىسۇن. قەرز مەيلى ئاز بولسۇن، مەيلى كۆپ بولسۇن، ئۇنى قايتۇرۇش ۋاقتى بىلەن قوشۇپ يېزىشتىن ئېرىنمەڭلار. ئاللاھنىڭ نەزىرىدە (ھۆكمىدە)، بۇ ئەڭ ئادىللىق ۋە ئەڭ ئىسپاتلىقتۇر (گۇۋاھلىقنىڭ ئۇنتۇلماسلىقىنى ئەڭ ئىسپاتلىغۇچىدۇر)، گۇمانلانماسلىقىڭلارغا ئەڭ يېقىندۇر. لېكىن ئاراڭلاردا قىلىشقان قولمۇقول سودىدا ھۆججەت يازمىساڭلارمۇ ھېچ گۇناھ بولمايدۇ. ئۆزئارا سودا قىلىشقان ۋاقتىڭلاردا گۇۋاھچى تەكلىپ قىلىڭلار، پۈتۈكچىگىمۇ، گۇۋاھچىغىمۇ زىيان يەتكۈزۈلمىسۇن؛ ئەگەر زىيان يەتكۈزسەڭلار گۇناھ ئۆتكۈزگەن بولىسىلەر، ئاللاھنىڭ (ئەمرىگە ۋە نەھيىسىگە) مۇخالىپەتچىلىك قىلىشتىن ساقلىنىڭلار، ئاللاھ سىلەرگە ئۆگىتىدۇ (يەنى سىلەرگە ئىككىلا دۇنيادا پايدىلىق بولغان ئىلىمنى بېرىدۇ)، ئاللاھ ھەممە نەرسىنى بىلگۈچىدۇر

О ви, хто увірував! Якщо укладаєте договір боргу на певний термін, то записуйте це. І нехай писар записує це справедливо. Нехай не відмовляється записати його так, як навчив Аллаг. Нехай пише, а той, хто отримує позику, нехай диктує йому, і нехай боїться Аллага, та не применшує там нічого. А якщо той, хто бере в борг, нерозумний або кволий, чи не може диктувати, то нехай диктує його опікун. Покличте двох свідків із ваших чоловіків. А якщо не буде двох чоловіків, то нехай буде один чоловік і дві жінки, яких ви згодні взяти за свідків. Якщо перша помилиться, то друга нагадає їй. Нехай свідки не відмовляються, коли їх запрошують. І не нехтуйте записувати угоду — малу чи велику — із зазначенням її терміну. Так буде справедливіше перед Аллагом, надійніше для свідчення та краще для уникнення сумнівів. Однак, коли це буде торгівля з розрахунком готівкою на місці, то не буде вам гріха, якщо не запишете цього. Але кличте свідків, коли укладаєте між собою торговельні угоди. Не можна кривдити ні писаря, ні свідка. А якщо зробите так, то буде вам гріх! І бійтесь Аллага — Він навчає вас! Аллаг знає про кожну річ

O vy shcho vvazhayete, koly vy vedete pozyku protyahom budʹ-yakoho periodu, vy budete napysaty tse vnyz. Bezstoronniy scribe bude zrobyty pocherk. Niyakyy scribe ne bude vidmovytysya vykonaty tsyu sluzhbu, z·hidno z BOZHYMY vykladannyam. Vin bude napysaty, v toy chas, yak borzhnyk dyktuye terminy. Vin bude zauvazhyty BOHA yoho Lord ta nikoly ne bude obduryty. Yakshcho borzhnyk ye podumky nezdatnyy, abo bezporadnyy, abo ne mozhe prodyktuvaty, yoho okhoronetsʹ bude prodyktuvaty equitably. Dva lyudey budutʹ sluzhyty yak svidky; yakshcho ne dva lyudey, todi lyudyna ta dva zhinok chyye svidchennya ye pryynyatne do vsʹoho. Otzhe, yakshcho odna zhinka staye uperedzhenym, inshyy nahadaye yiy. Tse yavlyaye soboyu zobov'yazannya svidkiv svidchyty koly zaklykane na shchob zrobyty tak. Ne stomitʹ pocherku detali, niyaka materiya yak dovho, vklyuchayuchy chas pozychky. Tse ye rivnopravne u vydovyshchi BOHA, zapevnyaye krashche zasvidchuyuchyy, ta usuvaye budʹ-yaki sumnivy vy mozhete. Dilovi pratsi shcho vy vykonuyete na mistsi potreba ne budete zapysana, ale mayete yikh zasvidchyla. Niyakyy scribe abo svidok ne povynen buty zavdatysya shkody vnaslidok yoho sluzhb. Yakshcho vy zavdayete shkody yim, tse buv by wickedness na vashiy chastyni. Vy budete zauvazhyty BOHA, ta BOH navchytʹ vas. BOH Omniscient

O ви що вважаєте, коли ви ведете позику протягом будь-якого періоду, ви будете написати це вниз. Безсторонній scribe буде зробити почерк. Ніякий scribe не буде відмовитися виконати цю службу, згідно з БОЖИМИ викладанням. Він буде написати, в той час, як боржник диктує терміни. Він буде зауважити БОГА його Лорд та ніколи не буде обдурити. Якщо боржник є подумки нездатний, або безпорадний, або не може продиктувати, його охоронець буде продиктувати equitably. Два людей будуть служити як свідки; якщо не два людей, тоді людина та два жінок чиє свідчення є прийнятне до всього. Отже, якщо одна жінка стає упередженим, інший нагадає їй. Це являє собою зобов'язання свідків свідчити коли закликане на щоб зробити так. Не стоміть почерку деталі, ніяка матерія як довго, включаючи час позички. Це є рівноправне у видовищі БОГА, запевняє краще засвідчуючий, та усуває будь-які сумніви ви можете. Ділові праці що ви виконуєте на місці потреба не будете записана, але маєте їх засвідчила. Ніякий scribe або свідок не повинен бути завдатися шкоди внаслідок його служб. Якщо ви завдаєте шкоди їм, це був би wickedness на вашій частині. Ви будете зауважити БОГА, та БОГ навчить вас. БОГ Omniscient

O vy, khto uviruvav! Yakshcho ukladayete dohovir borhu na pevnyy strok, to zapysuyte tse. I nekhay pysar zapysuye tse spravedlyvo. Nekhay ne vidmovlyayetʹsya zapysaty yoho tak, yak navchyv Allah. Nekhay pyshe, a toy, khto otrymuye pozyku, nekhay dyktuye yomu, i nekhay boyitʹsya Allaha, ta ne prymenshuye tam nichoho. A yakshcho toy, khto bere v borh, nerozumnyy abo kvolyy, chy ne mozhe dyktuvaty, to nekhay dyktuye yoho opikun. Poklychte dvokh svidkiv iz vashykh cholovikiv. A yakshcho ne bude dvokh cholovikiv, to nekhay bude odyn cholovik i dvi zhinky, yakykh vy z·hodni vzyaty za svidkiv. Yakshcho persha pomylytʹsya, to druha nahadaye yiy. Nekhay svidky ne vidmovlyayutʹsya, koly yikh zaproshuyutʹ. I ne nekhtuyte zapysuvaty uhodu — malu chy velyku — iz zaznachennyam yiyi terminu. Tak bude spravedlyvishe pered Allahom, nadiynishe dlya svidchennya ta krashche dlya unyknennya sumniviv. Odnak, koly tse bude torhivlya z rozrakhunkom hotivkoyu na mistsi, to ne bude vam hrikha, yakshcho ne zapyshete tsʹoho. Ale klychte svidkiv, koly ukladayete mizh soboyu torhovelʹni uhody. Ne mozhna kryvdyty ni pysarya, ni svidka. A yakshcho zrobyte tak, to bude vam hrikh! I biytesʹ Allaha — Vin navchaye vas! Allah znaye pro kozhnu rich

О ви, хто увірував! Якщо укладаєте договір боргу на певний строк, то записуйте це. І нехай писар записує це справедливо. Нехай не відмовляється записати його так, як навчив Аллаг. Нехай пише, а той, хто отримує позику, нехай диктує йому, і нехай боїться Аллага, та не применшує там нічого. А якщо той, хто бере в борг, нерозумний або кволий, чи не може диктувати, то нехай диктує його опікун. Покличте двох свідків із ваших чоловіків. А якщо не буде двох чоловіків, то нехай буде один чоловік і дві жінки, яких ви згодні взяти за свідків. Якщо перша помилиться, то друга нагадає їй. Нехай свідки не відмовляються, коли їх запрошують. І не нехтуйте записувати угоду — малу чи велику — із зазначенням її терміну. Так буде справедливіше перед Аллагом, надійніше для свідчення та краще для уникнення сумнівів. Однак, коли це буде торгівля з розрахунком готівкою на місці, то не буде вам гріха, якщо не запишете цього. Але кличте свідків, коли укладаєте між собою торговельні угоди. Не можна кривдити ні писаря, ні свідка. А якщо зробите так, то буде вам гріх! І бійтесь Аллага — Він навчає вас! Аллаг знає про кожну річ

O vy, khto uviruvav! Yakshcho ukladayete dohovir borhu na pevnyy strok, to zapysuyte tse. I nekhay pysar zapysuye tse spravedlyvo. Nekhay ne vidmovlyayetʹsya zapysaty yoho tak, yak navchyv Allah. Nekhay pyshe, a toy, khto otrymuye pozyku, nekhay dyktuye yomu, i nekhay boyitʹsya Allaha, ta ne prymenshuye tam nichoho. A yakshcho toy, khto bere v borh, nerozumnyy abo kvolyy, chy ne mozhe dyktuvaty, to nekhay dyktuye yoho opikun. Poklychte dvokh svidkiv iz vashykh cholovikiv. A yakshcho ne bude dvokh cholovikiv, to nekhay bude odyn cholovik i dvi zhinky, yakykh vy z·hodni vzyaty za svidkiv. Yakshcho persha pomylytʹsya, to druha nahadaye yiy. Nekhay svidky ne vidmovlyayutʹsya, koly yikh zaproshuyutʹ. I ne nekhtuyte zapysuvaty uhodu — malu chy velyku — iz zaznachennyam yiyi terminu. Tak bude spravedlyvishe pered Allahom, nadiynishe dlya svidchennya ta krashche dlya unyknennya sumniviv. Odnak, koly tse bude torhivlya z rozrakhunkom hotivkoyu na mistsi, to ne bude vam hrikha, yakshcho ne zapyshete tsʹoho. Ale klychte svidkiv, koly ukladayete mizh soboyu torhovelʹni uhody. Ne mozhna kryvdyty ni pysarya, ni svidka. A yakshcho zrobyte tak, to bude vam hrikh! I biytesʹ Allaha — Vin navchaye vas! Allah znaye pro kozhnu rich

О ви, хто увірував! Якщо укладаєте договір боргу на певний строк, то записуйте це. І нехай писар записує це справедливо. Нехай не відмовляється записати його так, як навчив Аллаг. Нехай пише, а той, хто отримує позику, нехай диктує йому, і нехай боїться Аллага, та не применшує там нічого. А якщо той, хто бере в борг, нерозумний або кволий, чи не може диктувати, то нехай диктує його опікун. Покличте двох свідків із ваших чоловіків. А якщо не буде двох чоловіків, то нехай буде один чоловік і дві жінки, яких ви згодні взяти за свідків. Якщо перша помилиться, то друга нагадає їй. Нехай свідки не відмовляються, коли їх запрошують. І не нехтуйте записувати угоду — малу чи велику — із зазначенням її терміну. Так буде справедливіше перед Аллагом, надійніше для свідчення та краще для уникнення сумнівів. Однак, коли це буде торгівля з розрахунком готівкою на місці, то не буде вам гріха, якщо не запишете цього. Але кличте свідків, коли укладаєте між собою торговельні угоди. Не можна кривдити ні писаря, ні свідка. А якщо зробите так, то буде вам гріх! І бійтесь Аллага — Він навчає вас! Аллаг знає про кожну річ

Aey logon jo iman laye ho, jab kisi muqarrar muddat ke liye tum aapas mein qarz ka lein dein karo to usey likh liya karo. Fareeqain ke darmiyan insaaf ke saath ek shaks dastawez (document) tehrir karey. Jisey Allah ne likhe padhne ki kaabiliyat bakshi ho, usey likhne se inkar na karna chahiye. Woh likhey aur imla (dictate) woh shaks karaye jispar haqq aata hai (yaani qarz lene wala), aur usey Allah, apne Rubb se darna chahiye ke jo maamla tai ho usmein koi kami beshi na karey. Lekin agar qarz lene wala khud nadaan ya zaeef ho, ya imla na kara sakta ho, to uska wali insaaf ke saath imla karaye, phir apne mardon mein se do aadmiyon ki ispar gawahi karalo aur agar do Mard na hon to ek Mard aur do auratein hon, taa-ke ek bhool jaye to dusri usey yaad dila de. Yeh gawaah aisey logon mein se honi chahiye jinki gawahi tumhare darmiyan maqbool ho. Gawahon ko jab gawaah banney ke liye kaha jaye, to unhein inkar na karna chahiye. Maamla khwa chota ho ya bada, miyaad ki taeen (specified term) ke saath uski dastawez (documents) likhwa lene mein tasahul (neglect) na karo. Allah ke nazdeek yeh tareeqa tumhare liye zyada mabni bar Insaaf hai, issey shahadat qayam honay mein zyada sahulat hoti hai, aur tumhare shukook o shubhaaat mein mubtila honay ka imkan kam reh jata hai. Haan jo tijarati lein dein dast ba dast tumlog aapas mein karte ho, usko na likha jaye to koi harj nahin, magar tijarati maamle tai karte waqt gawah karliya karo. Kaatib (scribe) aur gawah ko sataya na jaye , aisa karoge to gunaah ka irteqaab karoge. Allah ke gazab se bacho, woh tumko saheeh tareeq e amal ki taleem deta hai aur usey har cheez ka ilm hai

اے لوگو جو ایمان لائے ہو، جب کسی مقرر مدت کے لیے تم آپس میں قرض کا لین دین کرو، تو اسے لکھ لیا کرو فریقین کے درمیان انصاف کے ساتھ ایک شخص دستاویز تحریر کرے جسے اللہ نے لکھنے پڑھنے کی قابلیت بخشی ہو، اسے لکھنے سے انکار نہ کرنا چاہیے وہ لکھے اور املا وہ شخص کرائے جس پر حق آتا ہے (یعنی قرض لینے والا)، اور اُسے اللہ، اپنے رب سے ڈرنا چاہیے کہ جو معاملہ طے ہوا ہو اس میں کوئی کمی بیشی نہ کرے لیکن اگر قرض لینے والا خود نادان یا ضعیف ہو، املا نہ کرا سکتا ہو، تواس کا ولی انصاف کے ساتھ املا کرائے پھر اپنے مردوں سے دو آدمیوں کی اس پر گواہی کرا لو اور اگر دو مرد نہ ہوں تو ایک مرد اور دو عورتیں ہوں تاکہ ایک بھول جائے، تو دوسری اسے یاد دلا دے یہ گواہ ایسے لوگوں میں سے ہونے چاہییں، جن کی گواہی تمہارے درمیان مقبول ہو گواہوں کو جب گواہ بننے کے لیے کہا جائے، تو انہیں انکار نہ کرنا چاہیے معاملہ خواہ چھوٹا ہو یا بڑا، میعاد کی تعین کے ساتھ اس کی دستاویز لکھوا لینے میں تساہل نہ کرو اللہ کے نزدیک یہ طریقہ تمہارے لیے زیادہ مبنی بر انصاف ہے، اس سے شہادت قائم ہونے میں زیادہ سہولت ہوتی ہے، اور تمہارے شکوک و شبہات میں مبتلا ہونے کا امکان کم رہ جاتا ہے ہاں جو تجارتی لین دین دست بدست تم لوگ آپس میں کرتے ہو، اس کو نہ لکھا جائے تو کوئی حرج نہیں، مگر تجارتی معاملے طے کرتے وقت گواہ کر لیا کرو کاتب اور گواہ کو ستایا نہ جائے ایسا کرو گے، تو گناہ کا ارتکاب کرو گے اللہ کے غضب سے بچو وہ تم کو صحیح طریق عمل کی تعلیم دیتا ہے اور اسے ہر چیز کا علم ہے

اے ایمان والو! جب تم کسی وقت مقرر تک آپس میں ادھار کا معاملہ کرو تو اسے لکھ لیا کرو اور چاہیئے کہ تمہارے درمیان لکھنے والے انصاف سے لکھے اور لکھنے والا لکھنے سے انکار نہ کرے جیسا کہ اس کو الله نے سکھایا ہے سو اسے چاہیئے کہ لکھ دے اور وہ شخص بتلاتا جائے کہ جس پر قرض ہے اور الله سے ڈرے جو اس کا رب ہے اور اس میں کچھ کم کر کے نہ لکھائے پھر اگر وہ شخص کہ جس پر قرض ہے بے وقوف ہے یا کمزور ہے یا وہ بتلا نہیں سکتا تو اس کا کارکن ٹھیک طور پر لکھوا دے اور اپنے مردوں میں سے دو گواہ کر لیا کرو پھر اگر دو مرد نہ ہوں تو ایک مرد اور دوعورتیں ان لوگوں میں سے جنہیں تم گواہو ں میں سے پسند کرتے ہوتاکہ اگر ایک ان میں سے بھول جائے تو دوسری اسے یاد دلا دے اور جب گواہوں کو بلایا جائے تو انکار نہ کریں اور معاملہ چھوٹا ہو یا بڑا اس کی معیاد تک لکھنے میں سستی نہ کرو یہ لکھ لینا الله کے نزدیک انصاف کو زیادہ قائم رکھنے والا ہے اور شہادت کا زیادہ درست رکھنے والا ہے اور زیادہ قریب ہے اس بات کے کہ تم کسی شبہ میں نہ پڑو مگر یہ کہ سوداگری ہاتھوں ہاتھ ہو جسے آپس میں لیتے دیتے ہو پھر تم پر کوئی گناہ نہیں کہ اسے نہ لکھو اور جب آپس میں سودا کرو تو گواہ بنا لو اور لکھنے والے اور گواہ بنانے والے کو تکلیف نہ دی جائے اور اگر تم نے تکلیف دی تو تمہیں گناہ ہوگا اور الله سے ڈرو اور الله تمہیں سکھاتا ہے اور الله ہر چیز کا جاننے والا ہے

مومنو! جب تم آپس میں کسی میعاد معین کے لئے قرض کا معاملہ کرنے لگو تو اس کو لکھ لیا کرو اور لکھنے والا تم میں (کسی کا نقصان نہ کرے بلکہ) انصاف سے لکھے نیز لکھنے والا جیسا اسے خدا نے سکھایا ہے لکھنے سے انکار بھی نہ کرے اور دستاویز لکھ دے۔ اور جو شخص قرض لے وہی (دستاویز کا) مضمون بول کر لکھوائے اور خدا سے کہ اس کا مالک ہے خوف کرے اور زر قرض میں سے کچھ کم نہ لکھوائے۔ اور اگر قرض لینے والا بےعقل یا ضعیف ہو یا مضمون لکھوانے کی قابلیت نہ رکھتا ہو تو جو اس کا ولی ہو وہ انصاف کے ساتھ مضمون لکھوائے۔ اور اپنے میں سے دو مردوں کو (ایسے معاملے کے) گواہ کرلیا کرو۔ اور اگر دو مرد نہ ہوں تو ایک مرد اور دو عورتیں جن کو تم گواہ پسند کرو (کافی ہیں) کہ اگر ان میں سے ایک بھول جائے گی تو دوسری اسے یاد دلادے گی۔ اور جب گواہ (گواہی کے لئے طلب کئے جائیں تو انکار نہ کریں۔ اور قرض تھوڑا ہو یا بہت اس (کی دستاویز) کے لکھنے میں کاہلی نہ کرنا۔ یہ بات خدا کے نزدیک نہایت قرین انصاف ہے اور شہادت کے لئے بھی یہ بہت درست طریقہ ہے۔ اس سے تمہیں کسی طرح کا شک وہ شبہ بھی نہیں پڑے گا۔ ہاں اگر سودا دست بدست ہو جو تم آپس میں لیتے دیتے ہو تو اگر (ایسے معاملے کی) دستاویز نہ لکھوتو تم پر کچھ گناہ نہیں۔ اور جب خرید وفروخت کیا کرو تو بھی گواہ کرلیا کرو۔ اور کاتب دستاویز اور گواہ (معاملہ کرنے والوں کا) کسی طرح نقصان نہ کریں۔ اگر تم (لوگ) ایسا کرو تو یہ تمہارے لئے گناہ کی بات ہے۔ اور خدا سے ڈرو اور (دیکھو کہ) وہ تم کو (کیسی مفید باتیں) سکھاتا ہے اور خدا ہر چیز سے واقف ہے

اے ایمان والو جب تم آپس میں معاملہ کرو ادھار کا کسی وقت مقرر تک تو اس کو لکھ لیا کرو اور چاہئے کہ لکھ دے تمہارے درمیان کوئی لکھنے والا انصاف سے اور انکار نہ کرے لکھنے والا اس سے کہ لکھ دیوے جیسا سکھایا اس کو اللہ نے سو اس کو چاہئے کہ لکھ دے اور بتلاتا جاوے وہ شخص کہ جس پر قرض ہے اور ڈرے اللہ سے جو اس کا رب ہے اور کم نہ کرے اس میں سےکچھ [۴۵۳] پھر اگر وہ شخص کہ جس پر قرض ہے بے عقل ہے یا ضعیف ہے یا آپ نہیں بتلا سکتا تو بتلاوے کارگذار اس کا انصاف سے [۴۵۴] اور گواہ کرو دو شاہد اپنے مردوں میں سے پھر اگر نہ ہوں دو مرد تو ایک مرد اور دو عورتیں ان لوگوں میں سے کہ جن کو تم پسند کرتے ہو گواہوں میں تاکہ اگر بھول جائے ایک ان میں سے تو یاد دلاوے اس کو وہ دوسری [۴۵۵] اور انکار نہ کریں گواہ جس وقت بلائے جاویں اور کاہلی نہ کرو اس کے لکھنے سے چھوٹا ہو معاملہ یا بڑا اس کی میعاد تک اس میں پورا انصاف ہے اللہ کے نزدیک اور بہت درست رکھنے والا ہے گواہی کو اور نزدیک ہے کہ شبہ میں نہ پڑو [۴۵۶] مگر یہ کہ سودا ہو ہاتھوں ہاتھ لیتے دیتے ہو اس کو آپس میں تو تم پر کچھ گناہ نہیں اگر اس کو نہ لکھو اور گواہ کر لیا کرو جب تم سودا کرو اور نقصان نہ کرےلکھنے والا اور نہ گواہ [۴۵۷] اور اگر ایسا کرو تو یہ گناہ کی بات ہے تمہارے اندر اور ڈرتے رہو اللہ سے اور اللہ تم کو سکھلاتا ہے اور اللہ ہر ایک چیز کو جانتا ہے

اے ایمان والو! جب تم کسی مقررہ مدت تک آپس میں قرضہ کا لین دین کرو۔ تو اسے لکھ لیا کرو۔ اور چاہیے کہ کوئی لکھنے والا عدل و انصاف کے ساتھ تمہارے باہمی قول و قرار کو لکھے۔ اور جس طرح اللہ نے لکھنے والے کو (لکھنا پڑھنا) سکھایا ہے وہ لکھنے سے انکار نہ کرے (بلکہ) اسے چاہیے کہ لکھ دے۔ اور جس (مقروض) کے ذمہ (قرضہ کی ادائیگی) کا حق عائد ہوتا ہے اسے چاہیے کہ تحریر کا مضمون لکھوا دے اور اس (کاتب) کو چاہیے کہ اپنے پروردگار سے ڈرے اور اس میں کمی نہ کرے یااور اگر وہ شخص (مقروض) جس پر حق عائد ہو رہا ہے کم عقل ہو یا کمزور اور معذور ہو یا خود نہ لکھا سکتا ہو۔ تو پھر اس کا سرپرست (وکیل یا ولی) عدل و انصاف سے (تمسک کا مضمون) لکھوائے اور اپنے آدمیوں میں سے دو گواہوں کی گواہی کرالو۔ تاکہ اگر ان میں سے کوئی ایک بھولے تو دوسرا اسے یاد دلائے اور جب گواہوں کو (گواہی کے لئے) بلایا جائے تو وہ انکار نہ کریں۔ اور معاملہ چھوٹا ہو یا بڑا جس کی میعاد مقرر ہے۔ اس کے لکھنے میں سہل انگیزی نہ کرو۔ یہ (لکھا پڑھی) اللہ کے نزدیک زیادہ منصفانہ کاروائی ہے اور گواہی کے لئے تو زیادہ مضبوطی ہے۔ اور اس طرح زیادہ امکان ہے کہ تم شک و شبہ میں نہ پڑو۔ مگر جب نقدا نقد خرید و فروخت ہو کہ جو تم آپس میں ہاتھوں ہاتھ کرتے ہو تو اس صورت میں کوئی مضائقہ نہیں ہے کہ اسے نہ لکھو اور جب (اس طرح) خرید و فروخت کرو تو گواہ کر لیا کرو۔ اور (زبردستی کرکے) کاتب اور گواہ کو ضرر و زیاں نہ پہنچایا جائے اور اگر ایسا کروگے تو یہ تمہاری نافرمانی ہوگی (گناہ ہوگا) خدا (کی نافرمانی) سے ڈرو اللہ تمہیں (یہی) سکھاتا ہے اور اللہ ہر چیز کو خوب جانتا ہے۔

Aey eman walon! Jab tum aapas mein tum aik doosray say miyaad-e-muqarrar per qaraz ka moamla kero to issay likh liya kero aur likhney walay ko chahaiye kay tumhara aapas ka moamla adal say likhay kaaib ko chahaiye kay likhney say inkar na keray jaisay Allah Taalaa ney ussay sikhaya hai pus ussay bhi likh dena chahaiye aur jiss kay zimmay haq ho woh likhwaye aur apney Allah say daray jo uss ka rab hai aur haq mein say kuch ghataye nahi haan jiss shkas kay zimmay haq hai woh agar nadan ho ya kamzor ho ya likhwaney ki taqat na rakhta ho to uss ka wali adal kay sath likhwa dey aur apney mein say do mard gawah rakh lo agar do mard na hon to aik mard aur do aurten jinhen tum gawahon mein sy pasand ker lo takay aik ki bhool chook ko doosri yaad dila dey aur gawahon ko chahaiye kay woh jab bulayen jayen to inkar na keren aur qaraz ko jiss ko muddat muqarrar hai khuwa chota ho ya bara ho likhney mein kahili na kero Allah Taalaa key nazdeek yeh baat boht insaf wali hai aur gawahi ko bhi durust rakhney wali aur shak-o-shuba say bhi bachaney wali hai haan yeh aur baat hai kay woh moamla naqad tijarat ki shakal mein ho jo aapas mein tum lain dain ker rahey ho to tum per iss kay na likhney mein koi gunah nahi. Khareed-o-farokht kay waqt bhi gawah muqarrar ker liya kero aur (yaad rakho kay) na to likhney walay ko nuksan phonchaya jaye na gawah ko aur agar tum yeh kero to yeh tumhari khuli na farmani hai Allah Taalaa say daro Allah tumhen taleem dey raha hai aur Allah Taalaa her cheez ko khoob janney wala hai

اے ایمان والو! جب تم آپس میں ایک دوسرے سے میعاد مقرر پر قرض کا معاملہ کرو تو اسے لکھ لیا کرو، اور لکھنے والے کو چاہئے کہ تمہارا آپس کا معاملہ عدل سے لکھے، کاتب کو چاہئے کہ لکھنے سے انکار نہ کرے جیسے اللہ تعالیٰ نے اسے سکھایا ہے، پس اسے بھی لکھ دینا چاہئے اور جس کے ذمہ حق ہو وہ لکھوائے اور اپنے اللہ تعالیٰ سے ڈرے جو اس کا رب ہے اور حق میں سے کچھ گھٹائے نہیں، ہاں جس شخص کے ذمہ حق ہے وہ اگر نادان ہو یا کمزور ہو یا لکھوانے کی طاقت نہ رکھتا ہو تو اس کا ولی عدل کے ساتھ لکھوا دے اور اپنے میں سے دو مرد گواہ رکھ لو، اگر دو مرد نہ ہوں تو ایک مرد اور دو عورتیں جنہیں تم گوہوں میں سے پسند کر لو تاکہ ایک کی بھول چوک کو دوسری یاد دلا دے اور گواہوں کو چاہئے کہ وہ جب بلائے جائیں تو انکار نہ کریں اور قرض کو جس کی مدت مقرر ہے خواہ چھوٹا ہو یا بڑا ہو لکھنے میں کاہلی نہ کرو، اللہ تعالیٰ کے نزدیک یہ بات بہت انصاف والی ہے اور گواہی کو بھی درست رکھنے والی اور شق و شبہ سے بھی زیادہ بچانے والی ہے، ہاں یہ اور بات ہے کہ وہ معاملہ نقد تجارت کی شکل میں ہو جو آپس میں تم لین دین کر رہے ہو تو تم پر اس کے نہ لکھنے میں کوئی گناہ نہیں۔ خرید و فروخت کے وقت بھی گواہ مقرر کر لیا کرو اور ﴿یاد رکھو کہ﴾ نہ تو لکھنے والے کو نقصان پہنچایا جائے نہ گواہ کو اور اگر تم یہ کرو تو یہ تمہاری کھلی نافرمانی ہے، اللہ تعالیٰ سے ڈرو، اللہ تمہیں تعلیم دے رہا ہے اور اللہ تعالیٰ ہر چیز کو خوب جاننے والا ہے

aye imaan waalo jab tum aapas mein ek dosre se miyaad muqarrar78 par qarz ka maamla karo to ose likh liya karo aur likhne waale ko chaahiye ke tumhaara aapas ka maamla adl se likhe, kaatib ko chaahiye ke likhne se inkaar na kare jaise Allah ta’ala ne ose sikhaaya hai pas ose bhi likh dena chaahiye aur jis ke zimme haq ho wo likh waaye aur apne Allah ta’ala se dare, jo us ka rab hai aur haq mein se kuch ghataaye nahi, haan jis shaqs ke zimme haq hai wo agar nadaan ho ya kamzoor ho ya likh waane ki taaqath na rakhta ho, to us ka wali adl ke saath likh waade aur apne mein se do mard gawaah rakhlo, agar do mard na ho to ek mard aur do aurte jinhe tum gawaaho mein se pasand karlo, ta ke ek ki bhool chook ko dosri yaad dilaade aur gawaaho ko chahiye ke wo jab bolaaye jaaye to inkaar na kare aur qarz ko jis ki muddath muqarrar hai, qwaah chohta ho ya bada ho likhne mein kaaheli na karo, Allah ta’ala ke nazdeek ye baath bahuth insaaf waali hai, aur gawaahi ko bhi durusth rakhne waali aur shak wa shuba se bhi zyaada bachaane wali hai, haan ye aur baath hai ke wo maamla naqd tijaarath ki shakal mein ho jo aapas mein tum len den kar rahe ho to tum par us ke na likhne mein koyi gunaah nahi, qareed wa furuqth ke waqt bhi gawaah muqarrar kar liya karo aur (yaad rakho ke) na to likhne waale ko nuqsaan pahochaaya jaaye na gawaah ko aur agar tum ye karo to ye tumhaari khuli na-farmaani hai, Allah ta’ala se daro, Allah ta’ala tumhe taleem de raha hai aur Allah ta’ala har cheez ko qoob jaanne waala hai

اے ایمان والا! جب تم ایک دوسرے کو قرض دو مدت مقررہ تک تو لیکھ لیا کرو اسے اور چاہیے کہ لکھے تمہارے درمیان لکھنے والا دعدل و انصاف سے اور نہ انکار کرے لکھنے والا لکھنے سے جیسے سکھایا ہے اس کو اللہ نے پس وہ بھی لکھ دے اور لکھوائے وہ شخص جس کے ذمہ حق (قرضہ) ہے اور ڈرے اللہ سے جو اس کا پروردگار ہے اور نہ کمی کرے اس سے ذرہ بھر پھر اگر وہ شخص جس پر قرض ہے بیوقوف ہو یا کمزور ہو یا س کی طاقت نہ رکھتا ہو کہ خود لکھا سکے تو لکھائے اس کا ولی (سرپرست) انصاف سے اور بنا لیا کرو دو گواہ اپنے مردوں سے اور اگر نہ ہوں دو مرد تو ایک مرد اور دو عورتیں ان لوگوں میں سے جن کو تم پسند کرتے ہو تم (اپنے لیے) گواہ تاکہ اگر بھول جائے ایک عورت تو یاد کرائے (وہ) ایک دوسری کو اور نہ انکار کریں گوہ جب وہ بلائے جائیں اور نہ اکتایا کرو اسے لکھنے سے خواہ (رقم قرضہ) تھوڑی ہو یا زیادہ اس کی میعاد تک یہ تحریر عدل قائم کرنے کے لیے بہت مفید ہے اللہ کے نزدیک اور بہت محفوظ رکھنے والی ہے گواہی کو اور آسان طریقہ ہے تمھیں شک سے بچانے کا مگر یہ کہ سودا دست بدستی ہو جس کا تم لین دین آپس میں کرو (اس صورت میں) نہیں تم پر کچھ حرج اگر نہ بھی لکھو اسے اور گواہ ضرور بنالیا کرو جب خرید و فروخت کرو اور ضرر نہ پہنچایا جائے لکھنے والے کو اور نہ گواہ کو اور اگر تم ایسا کروگے تو یہ نافرمانی ہوگی تمہاری اور ڈرا کرو اللہ سے اور سکھاتا ہے تمھیں اللہ تعالیٰ (آداب معاشرت) اور اللہ ہر چیز کو خوپ جاننے والا ہے۔

اے ایمان والو! جب تم کسی مقررہ مدت تک کے لئے آپس میں قرض کا معاملہ کرو تو اسے لکھ لیا کرو، اور تمہارے درمیان جو لکھنے والا ہو اسے چاہئے کہ انصاف کے ساتھ لکھے اور لکھنے والا لکھنے سے انکار نہ کرے جیسا کہ اسے اللہ نے لکھنا سکھایا ہے، پس وہ لکھ دے (یعنی شرع اور ملکی دستور کے مطابق وثیقہ نویسی کا حق پوری دیانت سے ادا کرے)، اور مضمون وہ شخص لکھوائے جس کے ذمہ حق (یعنی قرض) ہو اور اسے چاہئے کہ اللہ سے ڈرے جو اس کا پروردگار ہے اور اس (زرِ قرض) میں سے (لکھواتے وقت) کچھ بھی کمی نہ کرے، پھر اگر وہ شخص جس کے ذمہ حق واجب ہوا ہے ناسمجھ یا ناتواں ہو یا خود مضمون لکھوانے کی صلاحیت نہ رکھتا ہو تو اس کے کارندے کو چاہئے کہ وہ انصاف کے ساتھ لکھوا دے، اور اپنے لوگوں میں سے دو مردوں کو گواہ بنا لو، پھر اگر دونوں مرد میسر نہ ہوں تو ایک مرد اور دو عورتیں ہوں (یہ) ان لوگوں میں سے ہوں جنہیں تم گواہی کے لئے پسند کرتے ہو (یعنی قابلِ اعتماد سمجھتے ہو) تاکہ ان دو میں سے ایک عورت بھول جائے تو اس ایک کو دوسری یاد دلا دے، اور گواہوں کو جب بھی (گواہی کے لئے) بلایا جائے وہ انکار نہ کریں، اور معاملہ چھوٹا ہو یا بڑا اسے اپنی میعاد تک لکھ رکھنے میں اکتایا نہ کرو، یہ تمہارا دستاویز تیار کر لینا اللہ کے نزدیک زیادہ قرینِ انصاف ہے اور گواہی کے لئے مضبوط تر اور یہ اس کے بھی قریب تر ہے کہ تم شک میں مبتلا نہ ہو سوائے اس کے کہ دست بدست ایسی تجارت ہو جس کا لین دین تم آپس میں کرتے رہتے ہو تو تم پر اس کے نہ لکھنے کا کوئی گناہ نہیں، اور جب بھی آپس میں خرید و فروخت کرو تو گواہ بنا لیا کرو، اور نہ لکھنے والے کو نقصان پہنچایا جائے اور نہ گواہ کو، اور اگر تم نے ایسا کیا تو یہ تمہاری حکم شکنی ہوگی، اور اللہ سے ڈرتے رہو، اور اللہ تمہیں (معاملات کی) تعلیم دیتا ہے اور اللہ ہر چیز کا خوب جاننے والا ہے

اے ایمان والو جب تم کسی معین میعاد کے لیے ادھار کا کوئی معاملہ کرو تو اسے لکھ لیا کرو، اور تم میں سے جو شخص لکھنا جانتا ہو انصاف کے ساتھ تحریر لکھے، اور جو شخص لکھنا جانتا ہو لکھنے سے انکار نہ کرے۔ جب اللہ نے اسے یہ علم دیا ہے تو اسے لکھنا چاہیے۔ اور تحریر وہ شخص لکھوائے جس کے ذمے حق واجب ہورہا ہو، اور اسے چاہیے کہ وہ اللہ سے ڈرے جو اس کا پروردگار ہے اور اس (حق) میں کوئی کمی نہ کرے۔ ہاں اگر وہ شخص جس کے ذمے حق واجب ہورہا ہے ناسمجھ یا کمزور ہو یا (کسی اور وجہ سے) تحریر نہ لکھوا سکتا ہو تو اس کا سرپرست انصاف کے ساتھ لکھوائے۔ اور اپنے میں سے دو مردوں کو گواہ بنا لو، ہاں اگر دو مرد موجود نہ ہوں تو ایک مرد اور دو عورتیں ان گواہوں میں سے ہوجائیں جنہیں تم پسند کرتے ہو، تاکہ اگر ان دو عورتوں میں سے ایک بھول جائے تو دوسری اسے یاد دلادے۔ اور جب گواہوں کو (گواہی دینے کے لیے) بلایا جائے تو وہ انکار نہ کریں، اور جو معاملہ اپنی میعاد سے وابستہ ہو، چاہے وہ چھوٹا ہو یا بڑا، اسے لکھنے سے اکتاؤ نہیں۔ یہ بات اللہ کے نزدیک زیادہ قرین انصاف اور گواہی کو درست رکھنے کا بہتر ذریعہ ہے، اور اس بات کی قریبی ضمانت ہے کہ تم آئندہ شک میں نہیں پڑو گے۔ ہاں اگر تمہارے درمیان کوئی نقد لین دین کا سودا ہو تو اس کو نہ لکھنے میں تمہارے لیے کچھ حرج نہیں ہے۔ اور جب خریدو فروخت کرو تو گواہ بنا لیا کرو۔ اور نہ لکھنے والے کو کوئی تکلیف پہنچائی جائے، نہ گواہ کو۔ اور اگر ایسا کرو گے تو یہ تمہاری طرف سے نافرمانی ہوگی، اور اللہ کا خوف دل میں رکھو، اللہ تمہیں تعلیم دیتا ہے، اور اللہ ہر چیز کا علم رکھتا ہے۔

ایمان والو جب بھی آپس میں ایک مقررہ مدّت کے لئے قرض کا لین دین کرو تو اسے لکھ لو اورتمہارے درمیان کوئی بھی کاتب لکھے لیکن انصاف کے ساتھ لکھے اور کاتب کو نہ چاہئے کہ خدا کی تعلیم کے مطابق لکھنے سے انکار کرے . اسے لکھ دینا چاہئے اور جس کے ذمہ قرض ہے اس کو چاہئے کہ وہ املا کرے اور اس خدا سے ڈرتا رہے جو اس کا پالنے والاہے اور کسی طرح کی کمی نہ کرے . اب اگرجس کے ذمہ قرض ہے وہ نادان کمزور یامضمون بتانے کے قابل نہیں ہے تو اس کا ولی مضمون تیار کرے---- اور اپنے مردوں میں سے دو کو گواہ بناؤ اور دو مذِد نہ ہوں تو ایک مذِد اور دو عورتیں تاکہ ایک بہکنے لگے تو دوسری یاد دلادے اور گواہوں کو چاہئے کہ گواہی کے لئے بلائے جائیں تو انکار نہ کریں اور خبردار لکھا پڑھی سے ناگواری کا اظہار نہ کرنا چاہے قرض چھوٹا ہو یا بڑا مّدت معین ہونی چاہئے .یہی پروردگار کے نزدیک عدالت کے مطابق اورگواہی کے لئے زیادہ مستحکم طریقہ ہے او ر اس امر سے قریب تر ہے کہ آپس میںشک و شبہ نہ پیدا ہو---- ہاں اگر تجارت نقد ہے جس سے تم لوگ آپس میں اموال کی الٹ پھیر کرتے ہو تو نہ لکھنے میں کوئی حرج بھی نہیں ہے اور اگر تجارت میں بھی گواہ بناؤ تو کاتب یا گواہ کو حق نہیں کہ اپنے طرزِ عمل سے لوگوں کو نقصان پہنچائے اور نہ لوگوں کو یہ حق ہے اوراگرتم نے ایسا کیا تویہ اطاعت خدا سے نافرمانی

Эй, иймон келтирганлар! Маълум муддатга қарз олди-берди қилган вақтингизда, уни ёзиб қўйинг. Орангизда бир ёзувчи адолат билан ёзсин. Ҳеч бир ёзувчи Аллоҳ билдирганидек қилиб ёзишдан бош тортмасин. Бас, ёзсин ва ҳақ зиммасига тушган киши айтиб турсин, Роббига тақво қилсин ва ундан ҳеч нарсани камайтирмасин. Агар ҳақ зиммасига тушган киши эси паст, заиф ёки айтиб тура олмайдиган бўлса, унинг валийи адолат билан айтиб турсин. Эркакларингиздан икки кишини гувоҳ қилинг. Агар икки эр киши бўлмаса, ўзингиз рози бўладиган гувоҳлардан бир эр киши ва икки аёл киши бўлсин. Иккови(аёл)дан бирорталари адашса, бирлари бошқаларининг эсига солади. Ва чақирилган вақтда гувоҳлар бош тортмасинлар. Кичик бўлса ҳам, катта бўлса ҳам, муддатигача ёзишингизни малол олманг. Шундоқ қилмоғингиз, Аллоҳнинг ҳузурида адолатлироқ, гувоҳликка кучлироқ ва шубҳаланмаслигингиз учун яқинроқдир. Магар ораларингизда юриб турган нақд савдо бўлса, ёзмасангиз ҳам, сизга гуноҳ бўлмас. Олди-сотди қилганингизда, гувоҳ келтиринг ва ёзувчи ҳам, гувоҳ ҳам зарар тортмасин. Агар (аксини) қилсангиз, албатта, бу фосиқлигингиздир. Аллоҳга тақво қилинг. Ва Аллоҳ сизга илм берадир. Аллоҳ ҳар бир нарсани билувчи Зотдир

Эй мўминлар, бир-бирларингиз билан қарз муомаласини қилсангиз, ёзиб қўйинглар! Ораларингизда бир котиб адолат билан ёзсин! Ҳеч бир котиб Аллоҳ билдирган ёзишдан бош тортмасин, албатта ёзсин! Зиммасида қарзи бўлган киши ёздирсин — Парвардигори бўлмиш Аллоҳдан қўрқсин ва у қарздан бирон нарса камайтириб ёзмасин! Агар зиммасида қарзи бўлган киши ақлсиз ё ожиз (ёш бола ё жуда кекса) бўлса, ёки (кар, соқовлиги ё тил билмаслиги сабабли айтиб туриб) ёздиришга қодир бўлмаса, унинг ҳомий вакили адолат билан ёздирсин! Ва сизлар рози бўладиган (адолатли) гувоҳлардан икки эркак кишини, агар икки эркак топилмаса, бир эркак ва икки аёлни — бири унутиб адашса, яна бири унга эслатади — гувоҳ қилинглар! Гувоҳлар (гувоҳлик учун) чақирилганда бош тортмасинлар! Хоҳ катта, хоҳ кичик қарз бўлсин, муддати келгунича ёзиб қўйишдан эринманглар. Мана шу Аллоҳ наздида адолатлироқ, гувоҳлик учун тўғрироқ ва шак-шубҳа қилмасликка яқинроқ бўлган (ҳукмдир). Лекин агар (ўртадаги муомалангиз) ораларингизда юргизиб турган нақд савдо бўлса, уни ёзмасангизда, сизлар учун гуноҳ йўқдир. Ва бир-бирингиз билан савдо қилганда гувоҳ келтиринг! Ва на котиб, на гувоҳга зарар етмасин. Агар шундай қилсангиз (яъни, улардан биронтасига зарар етказсангиз), бу Аллоҳга итоатсизлигингиздир. Аллоҳдан қўрқингиз! Аллоҳ сизларга (ҳақ-ҳидоят йўлини) билдиради. Аллоҳ ҳамма нарсани билгувчидир

Эй иймон келтирганлар! Маълум муддатга қарз олди-берди қилган вақтингизда, уни ёзиб қўйинг. Орангизда бир ёзувчи адолат билан ёзсин. Ҳеч бир ёзувчи Аллоҳ билдирганидек қилиб ёзишдан бош тортмасин. Бас, ёзсин ва ҳақ зиммасига тушган киши айтиб турсин, Роббига тақво қилсин ва ундан ҳеч нарсани камайтирмасин. Агар ҳақ зиммасига тушган киши эси паст, заиф ёки айтиб тура олмайдиган бўлса, унинг валийси адолат билан айтиб турсин. Эркакларингиздан икки кишини гувоҳ қилинг. Агар икки эр киши бўлмаса, ўзингиз рози бўладиган гувоҳлардан бир эр киши ва икки аёл киши бўлсин. Иккови(аёл)дан бирорталари адашса, бирлари бошқасининг эсига солади. Ва чақирилган вақтда гувоҳлар бош тортмасинлар. Кичик бўлса ҳам, катта бўлса ҳам, муддатигача ёзишингизни малол олманг. Шундоқ қилмоғингиз Аллоҳнинг ҳузурида адолатлироқ, гувоҳликка кучлироқ ва шубҳаланмаслигингиз учун яқинроқдир. Магар ораларингизда юриб турган нақд савдо бўлса, ёзмасангиз ҳам, сизга гуноҳ бўлмас. Олди-сотди қилганингизда, гувоҳ келтиринг ва ёзувчи ҳам, гувоҳ ҳам зарар тортмасин. Агар (аксини) қилсангиз, албатта, бу фосиқлигингиздир. Аллоҳга тақво қилинг. Ва Аллоҳ сизга илм беради. Аллоҳ ҳар бир нарсани билувчи зотдир. (Ояти карима «ҳақ зиммасига тушган киши» деганда қарз олувчини назарда тутган. Демак, ўртадаги киши келиб қарз олди-бердини ёзаётган вақтда матнни қарз олувчи айтиб туради. Аввало, қарз олаётганини эътироф қилади. Қарзнинг миқдорини, шартини ва муддатини айтади. Бу нарсаларни қарз берувчи айтиб турса, ўз фойдасига буриб юбормасин, деган эҳтиёт чораси туфайли шундай қилинади. Қарз олувчи муҳтож бўлиб тургани учун бундай қилмаслиги аниқроқ. Чунки у муомаланинг тезроқ амалга ошишига муҳтож. Шундай бўлса ҳам, ояти карима яна бир бор, уни Роббига тақво қилишга ва ҳеч нарсани камайтирмасликка даъват қилмоқда. Агар қарз олаётган одам эси паст, молиявий ишлар тадбирини билмайдиган бўлса, заифлиги (ёши кичикдир ёки ўта кексадир, касалдир) туфайли ёки тилидаги айби, билмаслиги ва бошқа мавжуд айблар туфайли айтиб тура олмаса, унинг валийси адолат билан айтиб турсин. Чунки валийлар бошқа ишларда ҳам ўз қарамоғидагиларнинг масъулиятини оладилар. Молиявий олди-берди катта аҳамиятга эгадир, чунки бунда орага молу пул аралашади. Бундай ҳолда биров бошқасининг ҳақини еб кетишининг йўлини ҳар жиҳатдан тўсиш лозим. Бунда адолатли котиб ёздириб қўйиш билан кифояланмай, яна мусулмонлардан икки эркак кишини гувоҳ қилишга ҳам амр бўлмоқда. Исломда гувоҳликка доимо адолатли кишилар ўтиши зарур, бу нарса бошқа жойларда кўп таъкидлангани учун бу ерда қайта айтилмади. Аммо барибир бу шарт бекор бўлмайди. Чунки шариат ўлчовида адолатсиз бўлган кишининг гувоҳлиги қабул қилинмайди

Hoi nhung ai co đuc tin! Khi cac nguoi giao dich muon tien bac cua nhau trong mot thoi han an đinh, hay viet no xuong thanh giay to va hay goi mot nguoi bien chep đen ghi chep nhung đieu ket uoc giua đoi ben mot cach vo tu va cong bang; nguoi bien chep khong đuoc tu choi viet theo đieu ma Allah đa day y. Boi the, hay đe cho y viet. Va nguoi mac no đoc ra so no; y phai so Allah, Thuong Đe cua y; va y khong đuoc bot mot ti nao so no cua y; neu nguoi mac no khong đuoc sang suot (ve tinh than), hoac yeu ot hoac khong co kha nang đoc no thi nguoi giam ho cua y đoc so no ay mot cach vo tu va cong bang; va hay goi hai nguoi đan ong cua cac nguoi đen lam chung; nhung neu khong co hai nguoi đan ong thi chon mot nguoi đan ong va hai nguoi đan ba cua cac nguoi đen lam chung; muc đich la neu mot trong hai nu nhan chung đo nham lan, nguoi no se nhac lai nguoi kia; va nhung nhan chung khong đuoc tu choi khi đuoc moi. Va cho ai ngai viet no thanh van du so no nho hay lon đen ky han cua no. Đoi vđi Allah, đieu đo cong bang hon, chinh xac hon khi đua ra bang chung va thich hop hon trong viec chan đung đieu nghi ky lan nhau; ngoai tru truong hop mua ban tai cho giua cac nguoi voi nhau thi cac nguoi khong pham toi neu khong viet thanh van ban va hay goi nhan chung đen lam chung khi cac nguoi thuong luong buon ban. Va cho hai nguoi bien chep lan nhan chung; va neu cac nguoi hai ho thi qua that đo la mot hanh đong hung ac noi cac nguoi. Va hay so Allah boi vi Allah day cac nguoi (lam tot) va Allah Hang Biet moi viec

Hỡi những ai có đức tin! Khi các ngươi giao dịch mượn tiền bạc của nhau trong một thời hạn ấn định, hãy viết nó xuống thành giấy tờ và hãy gọi một người biên chép đến ghi chép những điều kết ước giữa đôi bên một cách vô tư và công bằng; người biên chép không được từ chối viết theo điều mà Allah đã dạy y. Bởi thế, hãy để cho y viết. Và người mắc nợ đọc ra số nợ; y phải sợ Allah, Thượng Đế của y; và y không được bớt một tí nào số nợ của y; nếu người mắc nợ không được sáng suốt (về tinh thần), hoặc yếu ớt hoặc không có khả năng đọc nó thì người giám hộ của y đọc số nợ ấy một cách vô tư và công bằng; và hãy gọi hai người đàn ông của các ngươi đến làm chứng; nhưng nếu không có hai người đàn ông thì chọn một người đàn ông và hai người đàn bà của các ngươi đến làm chứng; mục đích là nếu một trong hai nữ nhân chứng đó nhầm lẫn, người nọ sẽ nhắc lại người kia; và những nhân chứng không được từ chối khi được mời. Và chớ ái ngại viết nó thành văn dù số nợ nhỏ hay lớn đến kỳ hạn của nó. Đối vđi Allah, điều đó công bằng hơn, chính xác hơn khi đưa ra bằng chứng và thích hợp hơn trong việc chặn đứng điều nghi kỵ lẫn nhau; ngoại trừ trường hợp mua bán tại chỗ giữa các ngươi với nhau thì các ngươi không phạm tội nếu không viết thành văn bản và hãy gọi nhân chứng đến làm chứng khỉ các ngươi thương lượng buôn bán. Và chớ hại người biên chép lẫn nhân chứng; và nếu các ngươi hại họ thì quả thật đó là một hành động hung ác nơi các ngươi. Và hãy sợ Allah bởi vì Allah dạy các ngươi (làm tốt) và Allah Hằng Biết mọi việc

Hoi nhung nguoi co đuc tin, khi cac nguoi muon tien bac cua nhau đen mot thoi han an đinh thi cac nguoi hay viet khoan no đo ra (thanh mot van ban ro rang), cac nguoi hay tim mot nguoi ghi chep viet lai (đay đu cac đieu khoan thoa thuan) giua cac nguoi voi nhau mot cach cong bang. Ban than nguoi ghi chep khong đuoc tu choi viet giong nhu nhung gi Allah đa day y. Cho nen, nguoi ghi chep hay viet, con nguoi mac no hay đoc ra khoan no (mot cach chinh xac), y hay kinh so Allah, Thuong Đe cua y, va khong đuoc bot đi bat cu thu gi tu khoan no đo. Neu nguoi mac no la nguoi kho khao hoac nho tuoi (hay gia yeu) hoac khong co kha nang (đoc ra khoan no) thi nguoi giam ho cua y se la nguoi đai dien đoc ra khoan no theo đung su that va cong bang. Cac nguoi hay tim hai nguoi đan ong trong cac nguoi đung ra lam nhan chung cho giay no đo, neu khong co đu hai nguoi đan ong thi cac nguoi tim mot nguoi đan ong va hai nguoi phu nu ma cac nguoi hai long đe ho lam nhan chung, (muc đich) đe nguoi phu nu nay nhac nguoi phu nu kia (neu mot trong hai co nguoi sai sot hay nham lan). Nhung nguoi đuoc moi lam nhan chung khong đuoc tu choi. Cac nguoi cho ai ngai viec phai viet khoan no đo ra (thanh van ban) du no it hay nhieu sau khi (đoi ben) đa thong nhat đen ky han. Đoi voi Allah (viec viet giay no) la le cong bang va chinh xac nhat khi đuoc đua ra lam chung va nham đe ngan chan viec tranh chap sau nay. Tru truong hop cac nguoi trao đoi mua ban tai cho (bang tien mat) thi cac nguoi khong bi toi neu cac nguoi khong viet no ra (thanh van ban) cung nhu khong goi nguoi đung ra lam chung khi cac nguoi thoa thuan mua ban. Cac nguoi khong đuoc lam hai đen nguoi viet (giay no) cung nhu nguoi lam chung; neu cac nguoi lam the thi chac chan đo la mot hanh đong xau xa va toi loi cua cac nguoi. Cac nguoi hay kinh so Allah, Allah day cac nguoi (nhung đieu tot đep), va Allah luon biet ro tat ca moi su viec

Hỡi những người có đức tin, khi các ngươi mượn tiền bạc của nhau đến một thời hạn ấn định thì các ngươi hãy viết khoản nợ đó ra (thành một văn bản rõ ràng), các ngươi hãy tìm một người ghi chép viết lại (đầy đủ các điều khoản thỏa thuận) giữa các ngươi với nhau một cách công bằng. Bản thân người ghi chép không được từ chối viết giống như những gì Allah đã dạy y. Cho nên, người ghi chép hãy viết, còn người mắc nợ hãy đọc ra khoản nợ (một cách chính xác), y hãy kính sợ Allah, Thượng Đế của y, và không được bớt đi bất cứ thứ gì từ khoản nợ đó. Nếu người mắc nợ là người khờ khạo hoặc nhỏ tuổi (hay già yếu) hoặc không có khả năng (đọc ra khoản nợ) thì người giám hộ của y sẽ là người đại diện đọc ra khoản nợ theo đúng sự thật và công bằng. Các ngươi hãy tìm hai người đàn ông trong các ngươi đứng ra làm nhân chứng cho giấy nợ đó, nếu không có đủ hai người đàn ông thì các ngươi tìm một người đàn ông và hai người phụ nữ mà các ngươi hài lòng để họ làm nhân chứng, (mục đích) để người phụ nữ này nhắc người phụ nữ kia (nếu một trong hai có người sai sót hay nhầm lẫn). Những người được mời làm nhân chứng không được từ chối. Các ngươi chớ ái ngại việc phải viết khoản nợ đó ra (thành văn bản) dù nó ít hay nhiều sau khi (đôi bên) đã thống nhất đến kỳ hạn. Đối với Allah (việc viết giấy nợ) là lẽ công bằng và chính xác nhất khi được đưa ra làm chứng và nhằm để ngăn chặn việc tranh chấp sau này. Trừ trường hợp các ngươi trao đổi mua bán tại chỗ (bằng tiền mặt) thì các ngươi không bị tội nếu các ngươi không viết nó ra (thành văn bản) cũng như không gọi người đứng ra làm chứng khi các ngươi thỏa thuận mua bán. Các ngươi không được làm hại đến người viết (giấy nợ) cũng như người làm chứng; nếu các ngươi làm thế thì chắc chắn đó là một hành động xấu xa và tội lỗi của các ngươi. Các ngươi hãy kính sợ Allah, Allah dạy các ngươi (những điều tốt đẹp), và Allah luôn biết rõ tất cả mọi sự việc

Hini na nina bakholwayo! Xa nisenza isivumelwano setyala lexesha elimisiweyo, kubhaleni phantsi oko. Umbhali makalibhale phantsi ngobulungisa phakathi kwenu. Umbhali makangali ukubhala njengoko uAllâh Emfundisile, ke ngoko makabhale. Umnini tyala oza kuhlawula makatsho makubhalwe, naye makoyike uAllâh, iNkosi yakhe anganciphisi nto kwityala alibambayo. Kodwa ke ukuba umnini tyala lowo ungumntu ongqondo ithatha kade okanye obuthathaka, okanye akanakukwazi ukuzitsholo ngokwakhe omakubhalwe, lowo ungumgcini wakhe makatsho omakubhalwe ngobulungisa. Kananjalo fumanani amangqina amabini aphuma kumadoda akuni. Ukuba ke akakho amadoda amabini, mayibe yindoda enye nabafazi ababini, enithe navumelana ngabo ukuba babe ngamangqina khon’ukuze kuthi ukuba omnye (kwaba bafazi babini) uyaphazama omnye amkhumbuze. Ke kaloku amangqina akufuneki ale xa ebizelwa ukuba aze (kungqina). Ningadinwa kukulibhala (ityala elo) enokuba lincinane na okanye likhulu, kwixesha elo lalo limisiweyo, oko bubulungisa ngakumbi kuAllâh; bubungqina obuluqilima. Kukwalunge ngamandla ukuthintela iintandabuzo phakathi kwenu, ngaphandle kokuba yintengiselwano yokuhlawulana ngoko nangoko eniyenza niyigqibe ngelo xesha phakathi kwenu. Akuyi kubakho sono ngokungayibhali phantsi. Kodwa ke thabathani amangqina qho xa nisenza isivumelwano sentengiselwano. Ke kaloku umbhali nengqina mabangalinyazwa, kodwa ukuba nithe nakwenza oko (kulimaza), loo nto iya kuba kukungcola (phezu kweentloko) zenu, ke kaloku Moyikeni uAllâh; yaye uAllâh Uyanifundisa. UAllâh nguMazi wezinto zonke

E jenumanja wankulupilile! Naga n'di nkukongosyana ngongole jakuusya pandema jekolanjidwe, basi jilembani. Ni alembe nkulemba chilikati chenu mwakulungamika. Sano nkulemba ngasakana kulemba mpela yatite pakun'jiganya Allah, alembepe basi. Soni alembesyeje jwajili kukwakwe ngongolejo (nkukongola), ni an'jogope Allah M’mbujegwe, soni akapungusya chilichose mu ngongolejo. Sano naga jwajili kukwakwe ngongolejo (nkukongola) juli jwawwawate (jwangakombola kwendesya chipanje ligongo lya ulyakasi), kapena jwangali machili (gakulembechesya mpela mwanache), kapena ngakukombola kulembesya nsyene (ligongo lya chimeme kapena ujinga), basi annembechesye nkunchengeta jwakwe mwakulungamika. Soni soselani mboni siwili mwa achalume wenu (syakuwichila umboni ngongolejo). Nambo naga nganawa (apatikene) achalume wawili, ni awe jwannume jumo ni achakongwe wawili mwa wankasamwakundaga kuwa mboni, kutendela kuti naga jumo jwao (mwa achakongweo) juli juliwalile, jwinejo chankumbusye n'jakwejo. Soni mboni sikakana pati siwilanjidwemo. Ni ngasimpela kujilemba (ngongolejo mwachijiwele), jamwana kapena jekulungwa kwikanila ndema jakwe (jakuuchisya). Yele (yakulemba ngongoleyo) niyayili yakulungamika nnope kwa Allah soni yakulimbanganya umboni ni yakuwandichila kuntendekasya kuti nkakaichila, ikaweje naga gali malonda ga pameso gankusumana chilikati chenu ni chipawe pangali ulemwa kukwenu naga ngankugalemba, nambo sosani wakutendela umboni ndema jankusumana. Nambotu akalagasyidwa nkulemba kapena nkuwichila umboni, nambo naga ntende (yele yakwalagasyayo) kwele nichikuwe kunyosya kwenu (kwakunnyosya Allah). Ni mun'jogopani Allah, soni Allah akun'jiganya wanganyammwe, soni Allah chindu chilichose awele Jwaachimanya chenene

E jenumanja ŵankulupilile! Naga n'di nkukongosyana ngongole jakuusya pandema jekolanjidwe, basi jilembani. Ni alembe nkulemba chilikati chenu mwakulungamika. Sano nkulemba ngasakana kulemba mpela yatite pakun'jiganya Allah, alembepe basi. Soni alembesyeje jwajili kukwakwe ngongolejo (nkukongola), ni an'jogope Allah M’mbujegwe, soni akapungusya chilichose mu ngongolejo. Sano naga jwajili kukwakwe ngongolejo (nkukongola) juli jwawwawate (jwangakombola kwendesya chipanje ligongo lya ulyakasi), kapena jwangali machili (gakulembechesya mpela mwanache), kapena ngakukombola kulembesya nsyene (ligongo lya chimeme kapena ujinga), basi annembechesye nkunchengeta jwakwe mwakulungamika. Soni soselani mboni siŵili mwa achalume ŵenu (syakuŵichila umboni ngongolejo). Nambo naga nganaŵa (apatikene) achalume ŵaŵili, ni aŵe jwannume jumo ni achakongwe ŵaŵili mwa ŵankasamwakundaga kuŵa mboni, kutendela kuti naga jumo jwao (mwa achakongweo) juli juliŵalile, jwinejo chankumbusye n'jakwejo. Soni mboni sikakana pati siŵilanjidwemo. Ni ngasimpela kujilemba (ngongolejo mwachijiŵele), jamwana kapena jekulungwa kwikanila ndema jakwe (jakuuchisya). Yele (yakulemba ngongoleyo) niyayili yakulungamika nnope kwa Allah soni yakulimbanganya umboni ni yakuŵandichila kuntendekasya kuti nkakaichila, ikaŵeje naga gali malonda ga pameso gankusumana chilikati chenu ni chipaŵe pangali ulemwa kukwenu naga ngankugalemba, nambo sosani ŵakutendela umboni ndema jankusumana. Nambotu akalagasyidwa nkulemba kapena nkuŵichila umboni, nambo naga ntende (yele yakwalagasyayo) kwele nichikuŵe kunyosya kwenu (kwakunnyosya Allah). Ni mun'jogopani Allah, soni Allah akun'jiganya ŵanganyammwe, soni Allah chindu chilichose aŵele Jwaachimanya chenene

Eyin ti e gbagbo ni ododo, nigba ti e ba n se kata-kara ni awin fun gbedeke akoko kan, e se akosile re. Ki akowe se akosile re laaarin yin ni ona eto. Ki akowe ma se ko lati se akosile gege bi Allahu se fi mo on. Nitori naa. ki o se akosile. Ki eni ti eto wa lorun re pe e fun un. Ki o beru Allahu, Oluwa re. Ko ma se din kini kan ku ninu re. Ti eni ti eto wa lorun re ba je alailoye tabi alaisan, tabi ko le pe e (funra re), ki alamojuuto re ba a pe e ni ona eto. Ki e pe elerii meji ninu awon okunrin yin lati jerii si i. Ti ko ba si okunrin meji, ki e wa okunrin kan ati obinrin meji ninu awon elerii ti e yonu si; nitori pe ti okan ninu awon obinrin mejeeji ba gbagbe, okan yo si ran ikeji leti. Ki awon elerii ma se ko ti won ba pe won (lati jerii). E ma se kaaare lati se akosile re, o kere ni tabi o tobi, titi di asiko isangbese re. Iyen ni deede julo lodo Allahu. O si gbe ijerii duro julo. O tun fi sunmo julo pe eyin ko fi nii seyemeji. Afi ti o ba je kata-kara oju ese ti e n se ni atowodowo laaarin ara yin, ko si ese fun yin ti e o ba se akosile re. E wa elerii se nigba ti e ba n se kata-kara (oja awin). Won ko si nii ko inira ba akowe ati elerii. Ti e ba si se bee, dajudaju ibaje l’e se. E beru Allahu. Allahu yo si maa fi imo mo yin. Allahu ni Onimo nipa gbogbo nnkan

Ẹ̀yin tí ẹ gbàgbọ́ ní òdodo, nígbà tí ẹ bá ń ṣe kátà-kárà ní àwìn fún gbèdéke àkókò kan, ẹ ṣe àkọsílẹ̀ rẹ̀. Kí akọ̀wé ṣe àkọsílẹ̀ rẹ̀ láààrin yín ní ọ̀nà ẹ̀tọ́. Kí akọ̀wé má ṣe kọ̀ láti ṣe àkọsílẹ̀ gẹ́gẹ́ bí Allāhu ṣe fi mọ̀ ọ́n. Nítorí náà. kí ó ṣe àkọsílẹ̀. Kí ẹni tí ẹ̀tọ́ wà lọ́rùn rẹ̀ pè é fún un. Kí ó bẹ̀rù Allāhu, Olúwa rẹ̀. Kò má ṣe dín kiní kan kù nínú rẹ̀. Tí ẹni tí ẹ̀tọ́ wà lọ́rùn rẹ̀ bá jẹ́ aláìlóye tàbí aláìsàn, tàbí kò lè pè é (fúnra rẹ̀), kí alámòjúútó rẹ̀ bá a pè é ní ọ̀nà ẹ̀tọ́. Kí ẹ pe ẹlẹ́rìí méjì nínú àwọn ọkùnrin yín láti jẹ́rìí sí i. Tí kò bá sí ọkùnrin méjì, kí ẹ wá ọkùnrin kan àti obìnrin méjì nínú àwọn ẹlẹ́rìí tí ẹ yọ́nú sí; nítorí pé tí ọ̀kan nínú àwọn obìnrin méjèèjì bá gbàgbé, ọ̀kan yó sì rán ìkejì létí. Kí àwọn ẹlẹ́rìí má ṣe kọ̀ tí wọ́n bá pè wọ́n (láti jẹ́rìí). Ẹ má ṣe káàárẹ̀ láti ṣe àkọsílẹ̀ rẹ̀, ó kéré ni tàbí ó tóbi, títí di àsìkò ìsangbèsè rẹ̀. Ìyẹn ni déédé jùlọ lọ́dọ̀ Allāhu. Ó sì gbé ìjẹ́rìí dúró jùlọ. Ó tún fi súnmọ́ jùlọ pé ẹ̀yin kò fi níí ṣeyèméjì. Àfi tí ó bá jẹ́ kátà-kárà ojú ẹsẹ̀ tí ẹ̀ ń ṣe ní àtọwọ́dọ́wọ́ láààrin ara yín, kò sí ẹ̀ṣẹ̀ fun yín tí ẹ ò bá ṣe àkọsílẹ̀ rẹ̀. Ẹ wá ẹlẹ́rìí sẹ́ nígbà tí ẹ bá ń ṣe kátà-kárà (ọjà àwìn). Wọn kò sì níí kó ìnira bá akọ̀wé àti ẹlẹ́rìí. Tí ẹ bá sì ṣe bẹ́ẹ̀, dájúdájú ìbàjẹ́ l’ẹ ṣe. Ẹ bẹ̀rù Allāhu. Allāhu yó sì máa fi ìmọ̀ mọ̀ yín. Allāhu ni Onímọ̀ nípa gbogbo n̄ǹkan

Oh nina enikholwayo! Uma nenza izikweletu nivumelene ngesikhathi esithize zibhaleni phansi. Futhi umbhali azibhale phakathi kwenu ngobulungiswa, futhi umbhali akanganqabi ukubhala ngendlela uMvelinqangi amfundise ngayo. Ngakho- ke akabhale futhi lowo okweletayo akube uyena obizelayo futhi esabe uMvelinqangi iNkosi yakhe futhi angashiyi lutho ngaphandle. Kodwa uma lowo okweletayo enokuqonda okuncane noma eyintengentenge noma engakwazi ukuzibizela yena ngakho-ke akube umgadi wake ozobizela ngobulungiswa, akuze ofakazi ababili phakathi kwabesilisa benu kepha uma bengekho abesilisa ababili, akube owesilisa nabesifazane ababili kulabo enibamukelayo ukuba babe ngofakazi, ukuthi uma oyedwa wabo (abesifazane) enza iphutha omunye bese eyamkhumbuzisa futhi abanganqabi ofakazi uma bebizwa ningenqeni ukusibhala (isikweletu) noma ngabe sincane noma ngabe sikhulu mayelana nesikhathi saso esinqunyiwe lokho kunobulungiswa obukhulu emehlweni kaMvelinqangi futhi kuqinisekile njengobufakazi futhi kungukuvikela ukungabaza phakathi kwenu, ngaphandle uma kungukuhwebelana enikwenza nina uqobo lwenu phakathi kwenu ngakho-ke alikhoicalakuninaumaningazibhali, futhiakubekhonaofakazi uma nenza isivumelwano nithengiselana, akungabibikho ubungozi phakathi kombhali noma ufakazi kepha uma nenze kanjalo ngempela lokho kuwukungahloniphi kunina futhi sabani uMvelinqangi, nokuthi uMvelinqangi uyanifundisa futhi uMvelinqangi uyisazi sazo zonke izinto